Nieuporządkowane (patologiczne lub problemowe) Hazard i zaburzenia psychiczne w osi I: wyniki krajowego badania epidemiologicznego dotyczącego alkoholu i pokrewnych warunków (2011)

Idź do:

Abstrakcyjny

Patologiczny hazard, charakteryzujący się zaabsorbowaniem hazardem, utratą kontroli, „gonieniem” strat i ciągłym hazardem, jest jednym z zaburzeń kontroli impulsów w Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Wydanie czwarte (DSM-IV). Według badań społeczności szacunki rozpowszechnienia hazardu patologicznego w ciągu całego życia wahają się od 0.4% do 4.0% w Stanach Zjednoczonych (1-3). Klasyfikacja ta zazwyczaj odnosi się do osób, które spełniają przynajmniej 5 kryteriów DSM-IV dla patologicznego hazardu (4). „Problem z hazardem” jest terminem używanym do opisania zachowania związanego z hazardem, które spełnia tylko kryteria 3 lub 4 DSM-IV, a nie kryteria 5, co wskazuje, że zachowanie związane z hazardem jest problematyczne, ale nie spełnia diagnozy patologicznej. Niedawne badanie epidemiologiczne sugerowało, że około 2.5% populacji w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie spełniałoby kryteria hazardu problemowego (5). Zarówno problem, jak i patologiczny hazard wiążą się ze znacznymi kosztami dla osób fizycznych, ich rodzin i społeczeństwa (6, 7); dlatego z perspektywy zdrowia publicznego istotne jest zbadanie tych zachowań związanych z hazardem 2. Tak więc w tym badaniu rozważaliśmy problem i patologiczny hazard razem (tj. Nieuporządkowany hazard) jako skrajny koniec kontinuum behawioralnego hazardu, co zostało zrobione w poprzednich badaniach (8, 9).

Chociaż poprzednie badania sugerowały związek między zaburzonym hazardem a zaburzeniami psychicznymi osi I DSM-IV (1, 2, 10, 11) przekrojowy charakter danych wykorzystanych w tych badaniach uniemożliwił badaczom ustalenie porządku czasowego między zaburzonym hazardem a zaburzeniami psychicznymi, chociaż jedno z tych badań wykorzystało retrospektywny wiek wystąpienia w celu ustalenia porządku czasowego (2). Ponadto, ponieważ nieuporządkowany hazard wiąże się z zaburzeniami funkcjonowania (12, 13), obniżona jakość życia (12-14), szczególne schorzenia (12) oraz wysokie wskaźniki stresujących wydarzeń życiowych, takich jak bezrobocie, rozwód i bankructwo (7), stwierdzono, że te same czynniki są związane z zaburzeniami Osi I (15-17). Dlatego, ponieważ czynniki te mogą mieć wpływ na zaburzenia hazardu i zaburzenia osi I, ważne jest, aby te potencjalnie zakłócające czynniki były kontrolowane w analizach oceniających relacje między zaburzonym hazardem a zaburzeniami psychicznymi. Do tej pory badania przekrojowe nie dostosowały się do tych ważnych czynników (1, 2, 10). Aby uzupełnić te luki, staraliśmy się ocenić związek zaburzonego hazardu z ubiegłego roku z występowaniem zaburzeń psychicznych Osi I w obserwacji 3 wiele lat później, po uwzględnieniu zmiennych socjodemograficznych, schorzeń, jakości życia związanej ze zdrowiem, i stresujące wydarzenia życiowe.

MATERIAŁY I METODY

WYNIKI

Ogólna częstość występowania zaburzonego hazardu w badaniu wynosiła 0.60% (99% przedział ufności: 0.51, 0.71). Częstość występowania zaburzonego hazardu wśród respondentów płci męskiej i żeńskiej wynosiła odpowiednio 0.82% (przedział ufności 99%: 0.66, 1.02) i 0.40% (przedział ufności 99%: 0.30, 0.53). Tabela 1 przedstawia rozkład zmiennych socjodemograficznych wśród osób z zaburzeniami hazardu i bez nich. Regresja logistyczna ujawniła statystycznie istotne różnice między nieuporządkowanymi i nieuporządkowanymi hazardzistami pod względem płci, wykształcenia i rasy / pochodzenia etnicznego. Bycie kobietą zmniejszyło prawdopodobieństwo nieuporządkowanego hazardu. Jeśli chodzi o poziom wykształcenia, posiadanie wykształcenia uniwersyteckiego, w porównaniu z wykształceniem niższym niż liceum, zmniejszyło prawdopodobieństwo nieuporządkowanego hazardu. Wreszcie, bycie Hiszpanem w stosunku do bycia białym było również związane ze zmniejszeniem szans na nieuporządkowany hazard. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic dotyczących wieku, stanu cywilnego, dochodu gospodarstwa domowego lub statusu zatrudnienia.

  

Tabela 1.

Socjodemograficzne cechy osób z nieuporządkowanym hazardem i bez niego (n = 33,231), Krajowa ankieta epidemiologiczna dotycząca warunków alkoholowych i pokrewnych, 2000 – 2005^a

Tabela 2 przedstawia ilorazy szans dla relacji między nieuporządkowanym hazardem w ubiegłym roku, mierzonym na fali 1, a występowaniem zaburzeń psychicznych osi I podczas okresu obserwacji 3. Po dostosowaniu do cech socjodemograficznych zmierzonych przy fali 1, osoby, które zgłosiły zaburzenia hazardu w ciągu ostatniego roku, były znacznie bardziej narażone na wystąpienie nowych zaburzeń psychicznych Osi I, zaburzeń nastroju, choroby afektywnej dwubiegunowej, uogólnionego zaburzenia lękowego, PTSD, wszelkich zaburzeń związanych z używaniem substancji , zaburzenia używania alkoholu i zaburzenia uzależnienia od alkoholu podczas okresu obserwacji 3. Związek nieuporządkowanego hazardu z chorobą afektywną dwubiegunową stał się nieistotny po dalszym dostosowaniu do obecności stanów medycznych 11 w wave 1. Znaczące relacje zaburzonego hazardu z chorobą afektywną dwubiegunową i jakimkolwiek zaburzeniem używania substancji nie były już statystycznie istotne po dalszym dostosowaniu pod kątem sumarycznych wyników fizycznych i psychicznych SF-12.

  

Tabela 2.

Trzyletnia częstość występowania zaburzeń psychicznych i zaburzeń psychicznych DSM-IV i związanych z nimi wskaźników prawdopodobieństwa, według Disordered Gambling Status (n = 33,231), Krajowa ankieta epidemiologiczna dotycząca warunków alkoholowych i pokrewnych, 2000 – 2005

Kiedy dostosowaliśmy się do napotkania któregokolwiek ze stresujących wydarzeń z życia 12 w ciągu roku poprzedzającego falę 1, relacje między zaburzonym hazardem a jakimkolwiek zaburzeniem osi I, zaburzeniem dwubiegunowym i jakimkolwiek zaburzeniem używania substancji stały się nieistotne. W końcowych modelach jednocześnie dostosowujących się do zmiennych socjodemograficznych, obecności stanów medycznych 11, wyników podsumowania SF-12 dotyczących zdrowia fizycznego i psychicznego oraz stresujących wydarzeń życiowych 12, zaburzenia hazardu pozostały istotnie związane z jakimkolwiek zaburzeniem nastroju, uogólnionym zaburzeniem lękowym, PTSD , zaburzenia używania alkoholu i uzależnienie od alkoholu.

DYSKUSJA

W kilku badaniach przekrojowych stwierdzono istotny związek między zaburzeniami hazardu a zaburzeniami psychicznymi osi I DSM-IV (1, 2, 10, 11, 51). Obecne badania są nowatorskie, ponieważ poszerzają naszą wiedzę na temat zaburzeń współzawodnictwa w hazardu z wykorzystaniem reprezentatywnego w skali kraju, długoterminowego projektu badania prospektywnego, jednocześnie dostosowując się do kilku potencjalnie zakłócających zmiennych, o których wiadomo, że są powiązane z problemami z hazardem i zaburzeniami psychicznymi. Najważniejsze wnioski z tego badania są takie, że 1) zaburzenia hazardu w przeszłości w czasie fali 1 wiązały się ze zwiększonym prawdopodobieństwem występowania niektórych zaburzeń psychicznych Osi I podczas obserwacji 3 lata później i 2) większość istotnych relacji pozostała znacząca po równoczesna korekta potencjalnie zakłócających zmiennych, w tym czynników socjodemograficznych, schorzeń, obniżonej jakości życia związanej ze zdrowiem i stresujących wydarzeń życiowych.

W obecnym badaniu nieuporządkowany hazard przewidywał jedynie występowanie niektórych zaburzeń psychicznych - w szczególności choroby afektywnej dwubiegunowej, uogólnionego zaburzenia lękowego, zespołu stresu pourazowego, zaburzeń związanych z używaniem alkoholu i zaburzeń uzależnienia od alkoholu, a także wszelkich zaburzeń osi I, zaburzeń nastroju i wszelkich innych zaburzenie używania substancji. Z nielicznymi wyjątkami (wszelkie zaburzenia osi I, wszelkie zaburzenia używania substancji i zaburzenia afektywne dwubiegunowe) te znaczące relacje utrzymały się nawet po jednoczesnym dostosowaniu wszystkich zmiennych zakłócających; zmienne zakłócające nie uwzględniały wariancji w tych relacjach i nie były w stanie wyjaśnić związku między zaburzonym hazardem a zaburzeniami psychicznymi padającej osi I. Odkrycia te sugerują, że występowanie zaburzonego hazardu może być bardziej prawdopodobne, aby przewidzieć późniejsze występowanie jakichkolwiek zaburzeń nastroju, uogólnionego zaburzenia lękowego, zespołu stresu pourazowego i spożywania alkoholu lub uzależnienia oraz rzadziej poprzedzać depresję, dystymię, zespół lękowy, fobię społeczną, fobię specyficzną , uzależnienie od nikotyny i zaburzenia używania narkotyków. Możliwe wyjaśnienia tych wzorców w odkryciach wykraczają poza zakres obecnych danych, ale interesujące byłyby przyszłe dochodzenia dotyczące mechanizmu leżącego u podstaw.

Odkrycia te są podobne do wyników wcześniejszego badania związku czasowego między hazardem problemowym a zaburzeniami Osi I, które wykorzystywały dane przekrojowe i retrospektywne informacje o wieku początku (2). W tym badaniu stwierdzono, że problem hazardu przewidywał zaburzenie dwubiegunowe, PTSD, wszelkie zaburzenia lękowe, uzależnienie od alkoholu lub narkotyków, uzależnienie od nikotyny, dowolne zaburzenie używania substancji i wszelkie zaburzenia po dostosowaniu do wieku, płci i rasy / pochodzenia etnicznego, pomimo fakt, że wyniki te należy interpretować ostrożnie z powodu polegania na przekrojowych danych retrospektywnych. Chociaż ogólna spójność została odnotowana między tym poprzednim badaniem (2) i obecne odkrycia, obecne badania pogłębiają naszą wiedzę na temat związku między zaburzonym hazardem a zaburzeniami osi I za pomocą danych prospektywnych podłużnych, włączenia kilku potencjalnie zmiennych zakłócających oraz badania zaburzeń związanych z używaniem alkoholu i narkotyków oddzielnie.

Warto zauważyć, że związek między zaburzonym hazardem a zaburzeniami spożywania alkoholu był silny we wszystkich modelach incydentów. Jednak w żadnym modelu nie stwierdzono istotnego związku między zaburzonym hazardem a zaburzeniami związanymi z zażywaniem narkotyków. Odkrycia te zwracają uwagę na znaczenie badania alkoholu i zażywania narkotyków w oddzielnych grupach, a nie tylko na badanie szerokiej kategorii używania substancji. Relacje między nieuporządkowanym hazardem a używaniem alkoholu i narkotyków mogą nie być takie same, co ma ważne implikacje dla polityki zdrowia publicznego w odniesieniu do przepisów dotyczących hazardu i spożywania alkoholu. Może się zdarzyć, że używanie alkoholu częściej współwystępuje z hazardem w porównaniu z używaniem narkotyków, ponieważ alkohol jest substancją prawną często sprzedawaną w obiektach hazardowych. Niektóre obiekty hazardowe pozwalają na spożywanie alkoholu, podczas gdy hazard i inne miejsca ograniczają spożycie alkoholu do wyznaczonych obszarów hazardowych, co pozwala graczowi spożywać alkohol przed lub po uprawianiu hazardu. Wspólny dostęp do hazardu i alkoholu może częściowo wyjaśniać, dlaczego zaburzony hazard wiązał się tylko ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, a nie z zaburzeniami używania narkotyków. Sama ogólna kategoria używania substancji nie byłaby w stanie wykryć ewentualnych różnic w tych stosunkach.

Z perspektywy zdrowia publicznego wyniki tego badania są ważne, ponieważ wskazują, że problemy z hazardem mogą prowadzić do późniejszego występowania niektórych zaburzeń psychicznych. Utrata kontroli nad swoim zachowaniem hazardowym i rozwój nieuporządkowanego hazardu może powodować znaczny stres w życiu człowieka. Osoby, które doświadczają poważnych problemów z hazardem, często zgłaszają udręki, takie jak wydawanie na hazard więcej pieniędzy niż zamierzano, niezdolność do ograniczenia lub rzucenia hazardu oraz używanie hazardu w celu zapomnienia o problemach lub przygnębieniach, i często zgłaszają, że hazard spowodował problemy z przyjaciele i rodzina (53). Stres związany z zaburzonym hazardem może powodować znaczące uczucia uczuciowe i lękowe, które mogą prowadzić do pewnego nastroju incydentu, niepokoju i zaburzeń związanych z używaniem substancji. Podobnie, dla niektórych osób hazard może być słabym mechanizmem radzenia sobie z problemami emocjonalnymi, w tym uczuciami depresyjnymi lub lękowymi, co z kolei nasila problemy i objawy, prowadząc do spełnienia kryteriów dla innych zaburzeń psychicznych Osi I.

Dalsze badania nad związkiem czasowym między zaburzonym hazardem a zaburzeniami psychicznymi osi I są konieczne, ponieważ możliwe jest również, że zaburzenia psychiczne osi I mogą rozwinąć się przed lub równocześnie z problemami z hazardem. Niewiele jest dostępnych informacji dotyczących czasowego związku tej relacji (54). Na przykład w jednym z ostatnich badań stwierdzono, że depresja była równie prawdopodobna przed wystąpieniem problemów z hazardem, jak później (55), sugerując, że niektóre osoby mogą używać hazardu jako słabego mechanizmu radzenia sobie w celu złagodzenia nastroju dysforycznego, podczas gdy inne mogą wpaść w depresję z powodu problemów z hazardem. Kessler el al.'s (2) Badanie z 2008 roku wykazało, że oprócz hazardowego przewidywania pewnych zaburzeń nastroju, lęku i używania substancji psychoaktywnych w niektórych przypadkach stwierdzono również, że patologiczny hazard rozwinął się po kilku zaburzeniach psychiatrycznych DSM-IV, w tym lęku, nastroju, kontroli impulsów i używkach używać zaburzeń, dla niektórych osób. Badanie wzajemnego związku zaburzeń psychiatrycznych z osi I z nieuporządkowanym hazardem nie było możliwe w obecnym badaniu, ponieważ hazard był oceniany tylko na początku badania. Jest to istotne ograniczenie niniejszego badania.

Mocne strony obecnych badań obejmują wykorzystanie dużej, reprezentatywnej próby krajowej; projekt badania podłużnego i prospektywnego; metody wywiadów bezpośrednich; włączenie wiarygodnych i ważnych narzędzi diagnostycznych; i jednoczesna regulacja dla kilku potencjalnie zakłócających zmiennych. Jednak wyniki obecnego badania należy rozpatrywać w świetle kilku ważnych ograniczeń. Po pierwsze, wszystkie diagnozy zaburzeń psychiatrycznych zostały wykonane za pomocą rzetelnego wywiadu strukturalnego przeprowadzonego przez wyszkolonych ankieterów świeckich, jednak to podejście do oceny może nie odpowiadać dokładności oceny dokonanej przez doświadczonego klinicystę. Po drugie, stany chorobowe były oparte na raportach własnych dotyczących stanów zdiagnozowanych przez lekarza i nie zostały potwierdzone z niezależnych źródeł. Chociaż ta procedura została wykorzystana w innych badaniach hazardu (56), możliwe jest, że niektóre osoby zgłosiły stan chorobowy, który nie odpowiadałby diagnozie lekarza. Ponadto zaniżenie niektórych stanów mogło mieć miejsce, jeśli respondent cierpiał na tę chorobę, ale nie otrzymał jeszcze diagnozy lekarza. W tych danych oceniono jedenaście schorzeń, ale nie stanowią one pełnej listy. Po trzecie, w aktualnych danych oceniono kilka stresujących wydarzeń życiowych, ale lista stresujących wydarzeń życiowych nie jest uważana za wyczerpującą. Po czwarte, ocena zaburzonego hazardu jedynie na początku badania nie pozwoliła na zbadanie wzajemnego związku zaburzeń psychiatrycznych Osi I z hazardem incydentalnym lub uporczywym zaburzeniem hazardu. Wreszcie, diagnozy zaburzeń psychicznych w ciągu całego życia zostały ocenione na początku badania jako jedna ze zmiennych towarzyszących wykorzystywanych w naszych analizach, ale diagnozy w ciągu całego życia były retrospektywnie zgłaszane przez samych pacjentów, a zatem były podatne na błąd w pamięci.

Wyniki bieżących badań mają ważne implikacje kliniczne. Wyniki tego badania dostarczają dowodów, że nieuporządkowany hazard może prowadzić do incydentalnych i uporczywych zaburzeń psychiatrycznych Osi I oraz że tych istotnych relacji nie można wyjaśnić zmiennymi socjodemograficznymi, stanami medycznymi, obniżoną jakością życia związaną ze zdrowiem ani stresującymi wydarzeniami życiowymi. Lekarze muszą badać pacjentów uzależnionych od hazardu pod kątem problemów z nastrojem, lękiem i zażywaniem substancji oraz monitorować objawy pod kątem możliwego rozwoju późniejszych chorób współistniejących. Ponieważ problemy z hazardem i współwystępujące zaburzenia psychiatryczne osi I mogą być powiązane, jest prawdopodobne, że skuteczność leczenia byłaby ograniczona, gdyby problemy z hazardem były leczone w izolacji, gdy obecne były inne objawy lub zaburzenia psychiatryczne, w tym zaburzenia nastroju, lęku i zażywania substancji. U niektórych osób hazard może wywoływać objawy afektywne, lękowe lub chęć picia alkoholu w celu poradzenia sobie z problemami. Działania interwencyjne mające na celu samodzielne radzenie sobie z zachowaniami hazardowymi bez zajęcia się pokrewnymi objawami afektywnymi, objawami lęku lub skłonnościami do picia mogą skutkować ograniczoną skutecznością leczenia. Co równie ważne, konieczne jest opracowanie pomocnych metod leczenia, które można dostosować do indywidualnych potrzeb w zakresie zdrowia psychicznego oraz rygorystyczna ocena tych metod leczenia pod kątem udowodnionej skuteczności przy użyciu metod opartych na dowodach.

Podziękowanie

Słownik

Referencje