Hazardowe wglądy na temat uzależnień od neurobiologii i neuroobrazowania (2015)

Chociaż większość ludzi uważa hazard za działalność rekreacyjną, niektóre osoby tracą kontrolę nad swoim zachowaniem i wchodzą w spiralę kompulsywnego hazardu, co prowadzi do dramatycznych konsekwencji. W najcięższej postaci hazard patologiczny jest uważany za uzależnienie behawioralne, które łączy wiele podobieństw z uzależnieniem od substancji. W ciągu ostatnich dziesięciu lat badano wiele hipotez neurobiologicznych, opierając się głównie na technikach neuroobrazowania. Podobnie jak w przypadku uzależnienia od substancji, szereg obserwacji wskazuje na centralną rolę dopaminy w patologicznym hazardie. Jednak podstawowy mechanizm wydaje się częściowo inny i nadal jest słabo poznany. Badania neuropsychologiczne wykazały deficyty w podejmowaniu decyzji i hamowaniu behawioralnym u patologicznych hazardzistów, prawdopodobnie odzwierciedlając dysfunkcję płata czołowego. Wreszcie, funkcjonalne badania MRI wykazały nieprawidłową reaktywność w systemie nagradzania mózgu, w tym w prążkowiu i przedsionkowo-przyśrodkowej korze przedczołowej. Regiony te są nadmiernie aktywowane przez wskazówki związane z hazardem i niedostatecznie aktywowane przez zyski pieniężne. Jednak niedobór i niejednorodność badań obrazowania mózgu utrudniają obecnie opracowanie spójnego neurobiologicznego modelu patologicznego hazardu. W nadchodzących latach potrzebne będą dalsze replikacje wyników i dywersyfikacja podejść w celu wzmocnienia naszego obecnego modelu.