Biol Psychiatry. 2017 czerwca 16 r. pii: S0006-3223(17)31672-4. doi: 10.1016/j.biopsych.2017.06.010.
van Holst RJ1, Sescousse G2, Janssen LK2, Janssen M3, Jagoda AS4, Jagust WJ4, Chłodzi R5.
Abstrakcyjny
Wstęp:
Hipoteza, że dopamina odgrywa ważną rolę w patofizjologii patologicznego hazardu, jest wszechobecna. Jednak istnieje niewiele bezpośrednich dowodów na kategoryczną różnicę między patologicznymi hazardzistami a zdrowymi osobami kontrolnymi pod względem transmisji dopaminy w stanie wolnym od narkotyków. Tutaj dostarczamy dowodów na tę hipotezę, porównując zdolność syntezy dopaminy w grzbietowej i brzusznej części prążkowia u 13 patologicznych hazardzistów i 15 zdrowych osób kontrolnych.
METODY:
Osiągnięto to za pomocą [18Skany dynamicznej pozytonowej tomografii emisyjnej F] fluoro-levo-dihydroksyfenyloalaniny i interesujące obszary prążkowia, które zostały narysowane ręcznie na podstawie kontroli wizualnej poszczególnych skanów strukturalnego rezonansu magnetycznego.
WYNIKI:
Nasze wyniki pokazują, że zdolność syntezy dopaminy była zwiększona u patologicznych hazardzistów w porównaniu ze zdrowymi osobami kontrolnymi. Synteza dopaminy była o 16% wyższa w ciele ogoniastym, o 17% wyższa w skorupie grzbietowej i o 17% wyższa w prążkowiu brzusznym u patologicznych hazardzistów w porównaniu z osobami kontrolnymi. Co więcej, zdolność syntezy dopaminy w skorupie grzbietowej i głowie ogoniastej była dodatnio skorelowana z zaburzeniami hazardu u patologicznych hazardzistów.
WNIOSKI:
Podsumowując, wyniki te dostarczają empirycznych dowodów na zwiększoną syntezę dopaminy w prążkowiu w patologicznym hazardzie.
SŁOWA KLUCZOWE: Uzależnienie; Dopamina; Hazard; neuroobrazowanie; Nagroda; [(18)F]DOPA
PMID: 28728675
DOI: 10.1016 / j.biopsych.2017.06.010