Zwiększona aktywność brzuszno-prążkowana podczas podejmowania decyzji monetarnych jest oznaką problemu z hazardem pokera (2015)

Addict Biol. 2015 Mar 17. doi: 10.1111 / adb.12239.

Brevers D1, Noel X, On Q, Melrose JA, Bechara A.

  • 1Wydział Psychologii oraz Instytut Mózgu i Kreatywności, Uniwersytet Południowej Kalifornii, Los Angeles, Kalifornia, USA; Laboratorium Medycyny Psychologicznej, Wydział Lekarski, Kampus Brugmann, Université Libre de Bruxelles, Belgia.

Abstrakcyjny

Celem tego badania było zbadanie wpływu różnych systemów neuronowych na podejmowanie decyzji pieniężnych u osób często grających w pokera, które różnią się stopniem problemów z hazardem. Piętnastu osób regularnie grających w pokera, od hazardu bezproblemowego do bardzo problematycznego, oraz 15 osób kontrolnych, które nie były hazardzistami, zostało przeskanowanych za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) podczas wykonywania zadania hazardowego w stanie Iowa (IGT). Podczas selekcji talii IGT analizy fMRI między grupami wykazały, że u osób często grających w pokera wykazano wyższą aktywację brzuszno-prążkowiową, ale niższą grzbietowo-boczną aktywację przedczołową i oczodołowo-czołową w porównaniu z grupą kontrolną. Co więcej, korzystając z analiz łączności funkcjonalnej, zaobserwowaliśmy wyższą łączność brzuszno-prążkowiową u pokerzystów oraz w obszarach zaangażowanych w kontrolę uwagi/motoryki (tylna część obręczy), przetwarzanie wzrokowe (zakręt potyliczny) i słuchowy (zakręt skroniowy). U graczy w pokera nasilenie problemów z hazardem było dodatnio powiązane z aktywacją brzuszno-prążkowiową oraz połączeniami między nasionami brzuszno-prążkowia a zakrętem wrzecionowatym potylicznym i środkowym zakrętem skroniowym. Obecne wyniki są zgodne z wynikami ostatnich badań obrazowania mózgu, które pokazują, że zaburzenia hazardowe są powiązane z nasilonymi procesami motywacyjno-nagradzającymi podczas podejmowania decyzji pieniężnych, co może utrudniać zdolność jednostki do umiarkowanego podejmowania ryzyka pieniężnego.