Neuronowe substraty reaktywności cue i głodu w hazardzie (2016)

Przełóż Psychiatrę. 2017 Jan 3; 7 (1): e992. doi: 10.1038 / tp.2016.256.

Limbrick-Oldfield EH1,2, Mick I.3, Cocks RE2,3, McGonigle J.3, Sharman SP2,4, Goldstone AP3,5, Stokes PR3,6, Waldman A.7, Erritzoe D.3, Bowden-Jones H8, Nutt D.3, Lingford-Hughes A.3,5,8, Clark L1,2.

Abstrakcyjny

Reaktywność cue jest ustaloną procedurą badań uzależnień w celu zbadania subiektywnych doświadczeń i neuronalnych podstaw głodu. Eksperyment ten miał na celu ilościowe określenie odpowiedzi mózgowych w zaburzeniach hazardu przy użyciu osobiście dopasowanych wskazówek w połączeniu z subiektywnym pragnieniem, a także porównania z apetycznymi bodźcami nie hazardowymi. Uczestnicy z zaburzeniami hazardu (n = 19) biorący udział w leczeniu i kontrole 19 oglądali spersonalizowane bloki wskazówek związanych z hazardem, a także neutralne sygnały i bardzo apetyczne (jedzenie) obrazy podczas przeprowadzonego skanowania funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) ~ 2- 3 h po zwykłym posiłku. Analiza fMRI zbadała aktywność mózgu związaną z sygnałem, związane z nim zmiany w łączności i powiązania z ocenami głodu blok po bloku. Wskaźniki głodu u uczestników z zaburzeniami hazardu wzrosły po wskazówkach hazardowych w porównaniu do wskazówek niezwiązanych z hazardem. Analiza fMRI ujawniła różnice w grupie w lewej wysepce i przedniej części obręczy, przy czym grupa z zaburzeniami hazardu wykazuje większą reaktywność na sygnały hazardowe, ale nie ma różnic w zakresie sygnałów pokarmowych. U uczestników z zaburzeniami hazardowymi pragnienie hazardu korelowało dodatnio z aktywnością związaną z hazardem w obustronnej wysepce i brzusznym prążkowiu oraz negatywnie z funkcjonalną łącznością między brzusznym prążkowiem a przyśrodkową korą przedczołową. Wskazówki hazardowe, ale nie wskazówki żywieniowe, wywołują zwiększone odpowiedzi mózgowe w obwodach związanych z nagrodami u osób z zaburzeniami hazardowymi (w porównaniu z kontrolnymi), zapewniając wsparcie dla teorii uzależnienia od bodźców motywacyjnych. Aktywność w wysepce zmieniała się wraz z intensywnością głodu i może być celem interwencji.

PMID: 28045460

DOI: 10.1038 / tp.2016.256