Opozycyjne i dopaminowe pośrednictwo w reakcjach hazardowych u rekreacyjnych graczy (2013)

Poznanie odgrywa ważną rolę w uzależniającym zachowaniu. Może to być szczególnie prawdziwe w przypadku „uzależnień behawioralnych”, takich jak hazard patologiczny, w którym wzmocnienie wynika ze zdarzeń środowiskowych, których wartości w większości się uczy. Badanie przeprowadzone przez Porcheta i współpracowników analizuje rolę dopaminy i endogennych opioidów w odpowiedzi na zadania mające na celu wywołanie związanych z hazardem zniekształceń poznawczych u rekreacyjnych graczy.

Badacze podają, że antagonista receptora dopaminowego D2, haloperidol, miał niewielki wpływ na subiektywne reakcje na prawie brakujące wyniki (wyniki, które są bliskie wygranych), ale nieznacznie poprawił odpowiedź fizjologiczną na te bodźce.

W przeciwieństwie do tego, mieszany antagonista receptora opioidowego, naltrekson, zwiększył fizjologiczną reaktywność na te bodźce, a także zwiększył subiektywną pewność siebie w przewidywaniu przyszłych wyników po zwycięskiej serii w ruletce.

Odkrycia dotyczące haloperidolu są zgodne ze zwiększoną odpowiedzią fizjologiczną i brakiem subiektywnego wpływu tego leku na odpowiedź na aktywność hazardową obserwowaną wcześniej u zdrowych osób.

Odkrycia dotyczące naltreksonu są sprzeczne z intuicją, biorąc pod uwagę, że naltrekson i antagonista opioidów, nalmefen, okazały się skuteczne w ograniczaniu popędów hazardowych u patologicznych hazardzistów. Chociaż nie do końca przewidywano, wyniki potwierdzają, że podobnie jak narkotyki, aktywność hazardowa niezawodnie angażuje układ dopaminowy i opioidowy. Wraz z innymi dowodami sugerują również pośrednio, że rekreacyjni gracze mogą reagować inaczej na manipulacje narkotykami niż patologiczni hazardziści z powodu różnic funkcjonalnych w mózgach tych dwóch populacji.

Natomiast efekty w rekreacyjnym gamblery odzwierciedlają zaburzenie funkcji homeostatycznej linii podstawowej, wzrost pobudzania komórek dopaminy indukowany przez haloperidol i wzrost reakcji osi stresu wywołany przez naltrekson mogą działać w celu przywrócenia lub złagodzenia odchyleń od normalnej funkcji mózgu, które reprezentują nowy stan wyjściowy lub „allostatyczny” stan mózgu patologiczny hazardzista. Replikacja tego eksperymentu u patologicznych graczy stanowiłaby cenne uzupełnienie tego ważnego badania.