Równoległe role dopaminy w patologicznym uzależnieniu od hazardu i psychostymulantu (2009)

Wiele dowodów wskazuje na ważne podobieństwa w neurochemicznych podstawach wzmocnienia w patologicznym hazardzie (PG) i uzależnieniu od psychostymulantów. Ten artykuł skupia się na równoległej i specyficznej roli, jaką aktywacja dopaminy (DA) odgrywa w tych dwóch zaburzeniach, poza jej ogólną rolą we wzmacnianiu. Zaproponowano model psychostymulacyjno-mimetyczny dla PG w oparciu o dowody z następujących dziedzin: Ostre subiektywno-behawioralne skutki hazardu i psychostymulantów; Skutki oczekiwanych nagród i niepewność dostarczenia nagrody (kluczowe elementy hazardu) na wydanie DA; Związek między uwolnieniem DA a pozytywnym pobudzeniem; Krzyżowanie motywacji do uprawiania hazardu przez amfetaminę; Wpływ antagonistów DA D2 na hazard i nagrodę w postaci amfetaminy; Wpływ mieszanych antagonistów D1-D2 na kliniczne objawy PG; Wpływ agonistów DA D2 na eksperymentalne pomiary podejmowania ryzyka, hazardu i indukcji PG u pacjentów z chorobą Parkinsona; Zaburzenia elektrofizjologiczne i poznawcze związane z przewlekłą ekspozycją na hazard i psychostymulanty oraz możliwa rola uczulenia w tych efektach. Omówiono ograniczenia modelu dotyczące wyłącznej roli DA, ze szczególnym uwzględnieniem ryzyka genetycznego, współzachorowalności i podtypów PG. Sugestie dotyczące przyszłych badań obejmują wyodrębnienie ról podtypów receptorów DA w PG i równoległą wewnątrzosobniczą ocenę manipulacji DA w zakresie hazardu i wzmocnienia psychostymulującego u osób z PG i kontrolną.