Problemowi hazardziści wykazują nadwrażliwość na nagrodę w korze czołowej przyśrodkowej podczas hazardu (2011)

Neuropsychologia. 2011 Nov; 49 (13): 3768-75. doi: 10.1016 / j.neuropsychologia.2011.09.037. Epub 2011 Oct 1.

Ober SA1, Christie GJ, Tata MS.

Abstrakcyjny

Problem hazardu (PG) jest coraz częściej konceptualizowany jako uzależnienie podobne do nadużywania substancji, a nie jako zaburzenie kontroli impulsów, jednak mechanizm uzależnienia pozostaje niejasny. Badania neuroobrazowe potwierdziły hipotezę „niedoboru nagrody” w przypadku PG, sugerując przytępioną reakcję na hazard, szczególnie w prążkowiu. Tutaj opisujemy elektrofizjologiczne dowody na nadwrażliwą reakcję na sprzężenie zwrotne hazardu u hazardzistów problemowych. Wcześniejsze badania przeprowadzone na zdrowych uczestnikach wykazały, że sprzężenie zwrotne podczas zadań hazardowych wyzwala stereotypowe reakcje neuronalne, w tym negatywną negatywność środkowo-czołową związaną ze sprzężeniem zwrotnym (FRN), sprzężenie zwrotne P300 oraz wzrost indukowanej mocy w paśmie theta (4-8 Hz). Przetestowaliśmy teorię, że nieprawidłowe przetwarzanie sprzężenia zwrotnego charakteryzuje aktywność mózgu u problematycznych hazardzistów podczas hazardu. EEG zarejestrowano od osób niebędących hazardzistami i samozidentyfikujących się graczy, którzy angażowali się w skomputeryzowaną wersję Iowa Gambling Task. Informacja zwrotna o walencji (wygrana kontra przegrana) wyzwoliła FRN w obu grupach, ale u hazardzistów było to poprzedzone nadwrażliwą różnicą fronto-centralną na sprzężenie zwrotne z wczesnym opóźnieniem. Ten wczesny FRN był skorelowany z nasileniem hazardu i został zlokalizowany w środkowej korze czołowej za pomocą rozproszonego obrazowania źródłowego (CLARA). Hazardziści różnili się także reakcjami na ryzyko, wykazując stępiony komponent P300 i mniejszą moc EEG w paśmie theta. Tutaj sugerujemy, że wymagana jest bardziej zniuansowana interpretacja niedoboru nagrody w odniesieniu do PG. W przypadku niektórych aspektów funkcjonowania mózgu hazardziści mogą wykazywać nadwrażliwość, aby nagradzać sprzężenie zwrotne bardziej zbliżone do uczulenia na lek niż niedobór nagrody. Nasze wyniki sugerują również, że neurologicznie normalny mózg wykorzystuje dysocjujące systemy w przetwarzaniu informacji zwrotnych z zadań wymagających podejmowania ryzykownych decyzji.