J Behav Addict. 2017 Aug 31: 1-9. doi: 10.1556 / 2006.6.2017.055.
Lee JY1,2, Park SM1,3, Kim YJ1, Kim DJ4, Choi SW5,6, Kwon JS2,7, Choi JS1,7.
Abstrakcyjny
Tło i cele
Impulsywność jest podstawową cechą zaburzenia hazardu (GD) i jest związana z odpowiedzią na leczenie. Dlatego interesujące jest określenie obiektywnych markerów neurobiologicznych związanych z impulsywnością w GD. Badaliśmy aktywność elektroencefalograficzną w spoczynku u pacjentów z GD w zależności od stopnia impulsywności.
Metody
W sumie, badani 109 GD zostali podzieleni na trzy grupy zgodnie ze skalą impulsywności Barratta-11 (BIS-11): wysokie (HI; 25 percentyl wyników BIS-11, n = 29), średnie (MI; 26th-74th percentyl , n = 57) i grupy o niskiej impulsywności (LI) (percentyl 75, n = 23). Zastosowaliśmy uogólnione równania estymacyjne do analizy różnic w mocy bezwzględnej EEG, biorąc pod uwagę grupę (HI, MI i LI), region mózgu (przedni, środkowy i tylny) oraz półkulę (lewą, środkową i prawą) dla każdego pasma częstotliwości (delta , theta, alfa, beta i gamma).
Efekt
Wyniki wskazały, że pacjenci z GD w grupie HI wykazywali zmniejszoną moc absolutną theta oraz zmniejszoną moc absolutną alfa i beta w lewym, prawym, szczególnie środkowo-środkowych obszarach przedniej części ciała.
dyskusja i wnioski
To badanie jest nową próbą ujawnienia cech impulsywnych w GD metodami neurofizjologicznymi. Wyniki sugerują różne wzorce EEG u pacjentów z GD w zależności od stopnia impulsywności, zwiększając możliwość wystąpienia obiektywnych cech neurofizjologicznych w GD i pomagając klinicystom w leczeniu pacjentów z GD z cechami impulsywnymi.
SŁOWA KLUCZOWE: zaburzenie hazardu; impulsywność; elektroencefalografia w stanie spoczynku
PMID: 28856896
;
