Behav Brain Res. 2014 września 6. pii: S0166-4328(14)00576-2. doi: 10.1016/j.bbr.2014.08.057
Meng YJ1, Deng W1, Wang HY2, Guo WJ3, Li T4.
Abstrakcyjny
Niedawno pojawiające się badania funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) zidentyfikowały wiele obszarów mózgu, w których sygnały lub nagrody związane z hazardem wywołują aktywację, co może rzucić światło na toczące się spory dotyczące problemów diagnostycznych i neurologicznych związanych z zaburzeniami hazardu (GD). Jednakże w dotychczasowych badaniach nie dokonano systematycznego przeglądu badań fMRI dotyczących GD w celu analizy obszarów mózgu aktywowanych przez sygnały związane z hazardem i sprawdzenia, czy obszary te były aktywowane w różny sposób pomiędzy przypadkami i zdrową grupą kontrolną (HC). W badaniu tym dokonano przeglądu 62 artykułów kandydujących i ostatecznie wybrano 13 kwalifikowanych badań analizy całego mózgu z wykorzystaniem wokseli w celu przeprowadzenia kompleksowej serii metaanaliz z wykorzystaniem podejścia do mapowania różnicowego ze znakiem wielkości efektu. W porównaniu z HC, pacjenci z GD wykazali znaczną aktywację w prawym jądrze soczewkowatym i lewym środkowym zakręcie potylicznym. Zwiększoną aktywność jądra soczewkowatego w porównaniu z HC stwierdzono również w obu podgrupach GD, w których wykluczono lub nie wykluczono współistniejące zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych. Ponadto wyniki badania South Oaks Gambling Screen powiązano z nadpobudliwością prawego jądra soczewkowatego i obustronnego przyhipokampa, ale negatywnie powiązano z prawym środkowym zakrętem czołowym. Wyniki te sugerują dysfunkcję w obrębie szlaku korowego czołowo-prążkowiowego w GD, co może przyczynić się do zrozumienia kategorii i definicji GD oraz dostarczyć dowodów na przeklasyfikowanie GD jako uzależnienia behawioralnego w DSM-5.
;
