Kawa AB1, Bentzley BS2, Robinson TE3.
Abstrakcyjny
RACJONALNE UZASADNIENIE:
Współczesne modele zwierzęce uzależnienia od kokainy skupiają się na zwiększeniu ilości konsumpcji narkotyków, aby wywołać uzależnienie. Jednak kolejnym krytycznym czynnikiem jest czasowy wzorzec konsumpcji, który u ludzi charakteryzuje się przerywaniem, zarówno wewnątrz, jak i między atakami stosowania.
CEL:
Aby to wymodelować, połączyliśmy przedłużony dostęp do kokainy (łącznie ~ 70 dni) z procedurą samoobsługowego dostępu z przerwami (IntA) i wykorzystaliśmy behawioralne wskaźniki ekonomiczne do ilościowego określenia zmian motywacji do kokainy.
WYNIKI:
IntA powodował eskalację spożycia, postępujący wzrost zapotrzebowania na kokainę (uczulenie motywacyjne) oraz silne przywrócenie zachowań związanych z poszukiwaniem narkotyków wywołanych lekami i bodźcami. Zapytaliśmy również, czy szczury, które różnią się swoją skłonnością do przypisywania istotności zachęty do wskazówek dotyczących nagradzania (osoby śledzące znak [ST] vs. osoby śledzące cel [GT]), różnią się w rozwoju zachowania podobnego do uzależnienia. Chociaż ST były bardziej zmotywowane do przyjmowania kokainy po ograniczonym doświadczeniu lekowym, po IntA, ST i GT nie różniły się już pod względem zachowania uzależniającego.
WNIOSKI:
Ekspozycja na duże ilości kokainy nie jest konieczna do eskalacji spożycia, uczulenia motywacyjnego lub innych zachowań podobnych do uzależnień (IntA skutkuje znacznie mniejszym całkowitym spożyciem kokainy niż procedury `` długiego dostępu ''). Ponadto fenotyp ST może zwiększać podatność na uzależnienie, nie dlatego, że ST są z natury podatne na uczulenie motywacyjne (być może wszystkie osoby są zagrożone), ale dlatego, że ten fenotyp promuje dalsze zażywanie narkotyków, poddając je uczuleniu motywacyjnemu. Zatem farmakokinetyka związana z procedurą IntA jest szczególnie skuteczna w wytwarzaniu szeregu zachowań podobnych do uzależnień i może być cenna w badaniu powiązanych neuroadaptacji i ocenie indywidualnej zmienności podatności.
SŁOWA KLUCZOWE: Uzależnienie; Ekonomia behawioralna; Kokaina; Dostęp przerywany; Motywacja; Śledzenie znaków
PMID: 27481050
PMCID: PMC5023484
DOI: 10.1007/s00213-016-4393-8