Krótki raport na temat związku między samokontrolą, uzależnieniem od gier wideo a osiągnięciami akademickimi u studentów normalnych i ADHD (2013)

Idź do:

Abstrakcyjny

WPROWADZENIE

We wszystkich systemach edukacyjnych na całym świecie poziom osiągnięć akademickich uczniów jest jednym ze wskaźników sukcesu ich działań edukacyjnych. Na wyniki w nauce wpływa wiele różnych czynników, takich jak osobowość i czynniki kontekstowe. Samokontrola jest uważana za jedną z tych cech osobowości. Logue (1995) definiuje samokontrolę jako „wykonywanie czynności, po których następuje późniejsza, ale większa nagroda”. Samokontrolę można postrzegać z różnych punktów widzenia. Na przykład został opisany jako „efekt satysfakcji” i funkcjonalnie jako czas, przez który ktoś czeka na osiągnięcie bardziej wartościowego, ale bardziej odległego wyniku (Rodriguez, 1989; cyt. Piętro, 2002). Ludzie używają samokontroli, gdy zdecydowali się osiągnąć długoterminowy cel. Za takie osiągnięcie można odrzucić przyjemność jedzenia, picia alkoholu, hazardu, wydawania pieniędzy, czuwania i / lub spania. W wielu trudnych i sprzecznych sytuacjach, w których wymagany jest wybór, zaleca się stosowanie samokontroli (Rodriguez, 1989; cytowane przez Storey, 2002). Zmobilizowani z dużą samokontrolą, uczniowie mogą odnieść większy sukces na długiej drodze poprzez edukację.

W porównaniu z tymi, którzy mają niską samokontrolę, osoby o wysokiej samokontroli odnoszą większe sukcesy podczas wykonywania swoich zadań. Ponadto są w stanie oddzielić zajęcia rekreacyjne od innych rodzajów, lepiej wykorzystać czas nauki, wybrać bardziej odpowiednie kursy i zajęcia oraz kontrolować zajęcia i rozrywki, które mogą być szkodliwe dla ich rozwoju edukacyjnego. Wcześniejsze badania ewidentnie wskazują, że samokontrola może zwiększyć osiągnięcia akademickie. Feldman, Martinez-Pons i Shaham (1995) zaobserwowali, że dzieci z wyższą samokontrolą osiągały wyższe oceny z kursu komputerowego. Niewiele badań poświęcono roli poziomu samokontroli uczniów jako czynnika pośredniczącego w związku między cechami osobowości a wynikami w nauce (Normandeau & Guay, 1998). Wyniki Tangney i in. (2004) popiera hipotezę, że wysoka samokontrola przewiduje lepsze wyniki w nauce. Ponadto, Duckworth and Seligman (2005) pokazał, że wpływ samokontroli na osiągnięcia akademickie jest dwukrotnie większy niż inteligencji.

Flynn (1985) zaobserwował związek między osiągnięciami akademickimi emigranckich afroamerykańskich studentów a rozwojem z powodu opóźnienia gratyfikacji. W dwóch równoległych dochodzeniach Mischel, Shoda and Peake (1988), Shoda, Mischel and Peake (1990)ocenił zdolność opóźniania satysfakcji i zadowolenia umysłu u czteroletnich dzieci. Ponownie zbadali dzieci po ukończeniu szkoły średniej i jeszcze raz po ukończeniu szkoły wyższej. Odkryli, że dzieci, które odniosły większy sukces w opóźnianiu zadowalania i zadowolenia umysłu w dzieciństwie, uzyskały wyższe wyniki jako dorośli. Według Wolfe and Johnson (1995)Samokontrola była jedyną cechą spośród 32 zmiennych osobowości, która znacząco wpłynęła na przewidywanie średniej ocen studentów (średnia ocen). Podsumowując, badania empiryczne pokazują, że wysoka samokontrola prowadzi do lepszych osiągnięć w nauce (Tangney i in., 2004).

Inną czynnością, którą można uwzględnić jako czynnik kontekstowy mający znaczenie dla osiągnięć akademickich uczniów, jest uzależnienie od gier wideo. Według różnych badań granie w gry wideo może wpływać na osiągnięcia w nauce dzieci i młodzieży (Harris, 2001). Obecnie granie w gry wideo stało się jedną z najbardziej czasochłonnych form spędzania czasu wolnego przez dzieci i młodzież i coraz częściej zastępuje tradycyjne i interaktywne gry i zajęcia (Frölich, Lehmkuhl & Döpfner, 2009). Pomimo wielu zalet takiej technologii komputery i gry komputerowe mogą negatywnie wpływać na umiejętności społeczne ludzi (Griffiths, 2010a). Uzależnienie od gier wideo może obniżyć motywację nastolatków do komunikowania się z innymi ludźmi, aw konsekwencji negatywnie wpłynąć na ich relacje społeczne (Kuss & Griffiths, 2012). Co więcej, Huge and Gentile (2003), między innymi, zauważają, że uzależnienie od gier wideo może spowodować niepowodzenie w nauce.

Grając w takie gry, gracze mogą zapomnieć o wszystkim i zanurzyć się w grze. Granie w gry wideo może również powstrzymywać graczy przed innymi zajęciami (w tym edukacyjnymi). Dodatkowo, nadmierni gracze wideo są mniej zainteresowani szkołą. Ponieważ zbyt duża ilość gier skraca wymagany czas na odrobienie pracy domowej, może w konsekwencji negatywnie wpłynąć na osiągnięcia akademickie danej osoby (Roe & Muijs, 1998). Niektóre badania wykazały, że studenci o niskich osiągnięciach akademickich spędzają więcej czasu (ponad 3 godzin dziennie) grając w gry wideo w porównaniu do tych, którzy odnoszą sukcesy akademickie (Benton, 1995). Nadmierna gra wideo może zmniejszyć gotowość studenta do podjęcia próby nauki i nauki (Walsh, 2002). Istnieje jednak wiele dowodów empirycznych pokazujących, w jaki sposób gry wideo mogą poprawiać wyniki w nauce uczniów (Griffiths, 2010b).

Chan and Rabinowitz (2006) uważają, że istnieje związek między ADHD a częstymi grami wideo. W rzeczywistości zaburzenie deficytu uwagi / nadpobudliwość jest najbardziej rozpowszechnionym zaburzeniem psychicznym wśród dzieci i młodzieży w wieku szkolnym. Takie zachowanie zwykle prowadzi do konfliktu między uczniem i pracownikami szkoły, a także członkami rodziny. Mogą również pojawić się poczucie desperacji i bezwartościowości. Ze względu na zmienność zachowań tych dzieci rodzice często uważają, że ich irytujące zachowania są celowe (Biederman & Faraone, 2004). Ze względu na objawy nadpobudliwości i niedoboru uwagi, dzieci z ADHD są narażone na różne negatywne konsekwencje, w tym problemy w nauce, zaburzenia zachowania i różne ryzyko chorób współistniejących. Dlatego konieczne są natychmiastowe interwencje, aby zminimalizować takie problemy. ADHD to nie tylko zaburzenie wieku dziecięcego i nie powinno być traktowane jako zaburzenie okresowe. Jest przewlekła i trwała, podobnie jak wiele innych zaburzeń rozwojowych (Biederman i Faraone, 2004). Tacy pacjenci będą mieli wiele konsekwencji obejmujących problemy poznawczo-behawioralne, problemy emocjonalne, niepowodzenia w nauce, problemy zawodowe oraz większe prawdopodobieństwo pojawienia się zachowań związanych z nadużywaniem narkotyków (Hervey, Epstein & Curry, 2004).

Biorąc pod uwagę, że uzależnienie od gier wideo i powiązane z nim problemy były przedmiotem coraz większych badań w dziedzinie klinicznej, poradnictwa i edukacji, obecne badanie miało na celu zbadanie związku między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą i osiągnięciem akademickim normalnych i licealiści ADHD. Na podstawie wcześniejszych badań postawiono hipotezę, że (i) istniałby związek między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą a osiągnięciami akademickimi, (ii) związek między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą a osiągnięciami akademickimi byłby różny dla mężczyzn i kobiet studenci oraz (iii) związek między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą a osiągnięciami akademickimi byłby różny dla normalnych studentów i studentów ADHD.

METODY

WYNIKI

Pierwsza hipoteza była taka, że ​​istniałby związek między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą i osiągnięciami akademickimi. Zostało to zbadane za pomocą analizy regresji. Ogólnie rzecz biorąc, istniał znaczący związek między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą i osiągnięciami akademickimi. Jak pokazano w Tabela 1„Samokontrola” jako zmienna predykcyjna była pierwszą zmienną wprowadzoną do modelu. Korelacja między samokontrolą a osiągnięciami w nauce wyniosła 0.30 (tj. Samokontrola przewidywała jedynie 9.1% wariancji związanej z osiągnięciami w nauce uczniów; R² = 0.09). W następnym kroku do modelu wprowadzono uzależnienie od gier wideo R² wzrosła do 0.154 (tj. 15.4% zmienności w osiągnięciach akademickich uczniów wyjaśniono liniową zależnością z samokontrolą i uzależnieniem od gier wideo). Udział uzależnienia od gier wideo wyniósł 6.3%. W związku z tym każdy pojedynczy wzrost samokontroli powoduje wzrost osiągnięć akademickich ucznia o 0.278 jednostki, a pojedynczy wzrost uzależnienia od gier wideo powoduje spadek osiągnięć akademickich ucznia o 0.252 jednostki. Zgodnie z oczekiwaniami samokontrola ma zatem pozytywny wpływ na osiągnięcia w nauce, podczas gdy uzależnienie od gier wideo ma negatywny wpływ.

 

Tabela 1

Współczynniki każdej zmiennej w modelu pomiarowym

Związek między różnicami płciowymi a uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą i osiągnięciami akademickimi zbadano za pomocą analizy regresji wielokrotnej (metoda hierarchiczna). Podsumowano to w Tabela 2. Znów istniał istotny związek między płcią a osiągnięciami akademickimi. Kiedy płeć została dodana do modelu 3, R² wzrosła do 0.263 (tj. 26.3% wariancji związanej z osiągnięciami akademickimi studentów został przewidziany przez samokontrolę, uzależnienie od gier wideo i płeć). Tymczasem wskaźnik udziału płci wynosił prawie 10.9% i był statystycznie istotny. Ponadto wartość Beta tej zmiennej była wystarczająco duża (0.372), aby uznać ją za statystycznie istotną. Można zatem stwierdzić, że związek między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą a osiągnięciami akademickimi różni się między studentami płci męskiej i żeńskiej.

 

Tabela 2.

Wyniki analizy regresji hierarchicznej do badania związku między zmiennymi u studentów płci męskiej i żeńskiej

Związek między uzależnieniem od gier wideo, samokontrolą, osiągnięciami akademickimi i typem ucznia (tj. Normalny vs. ADHD) został również zbadany za pomocą analizy regresji wielokrotnej (metoda hierarchiczna). Istotny wpływ był na rodzaj ucznia (patrz Tabela 3). Ponownie istniał znaczący związek między rodzajem studenta a osiągnięciami akademickimi. Gdy typ ucznia został dodany do modelu 3, R² wzrósł do 0.156 (tj. 15.6% wariancji związanej z osiągnięciami akademickimi studenta przewidywano na podstawie samokontroli, uzależnienia od gier wideo i rodzaju ucznia). Tymczasem rodzaj stawki składki studenckiej wynosi prawie 0.2%, co nie było statystycznie istotne.

 

Tabela 3.

Współczynniki hierarchicznej analizy regresji do badania związku między zmiennymi u uczniów normalnych i ADHD

DYSKUSJA

Wyniki tego badania wykazały, że istnieje istotnie negatywny związek między uzależnieniem od gier wideo a osiągnięciami w nauce uczniów, podczas gdy związek między samokontrolą a osiągnięciami akademickimi tych uczniów był istotnie pozytywny (tj. Im większe uzależnienie od gier wideo , tym niższy wynik w nauce). Wyniki są zatem podobne do wyników Anderson and Dill (2000), Durkin and Barber (2002), Huge and Gentile (2003). Wyniki nie mogą wykazać związku przyczynowego między korzystaniem z gier wideo, uzależnieniem od gier wideo a osiągnięciami akademickimi, ale wyniki sugerują, że wysokie zaangażowanie w gry wideo pozostawia mniej czasu na zaangażowanie się w pracę naukową.

Wyniki tego badania wykazały, że płeć miała znaczący wpływ na uzależnienie od gier wideo, samokontrolę i osiągnięcia akademickie (tj. Mężczyźni częściej niż kobiety byli uzależnieni od gier wideo). Potwierdza to wiele wcześniejszych badań w tej dziedzinie, z których wynika, że ​​chłopcy spędzają więcej czasu wolnego grając w gry wideo w porównaniu do dziewcząt (Griffiths & Hunt, 1995; Buchman & Funk, 1996; Brown i wsp., 1997; Lucas i Sherry, 2004; Lee, Park & ​​Song, 2005).

Istnieje wiele prawdopodobnych wyjaśnień, dlaczego chłopcy częściej niż dziewczynki grają w gry wideo. Po pierwsze, większość gier wideo jest zaprojektowana przez mężczyzn dla innych mężczyzn, a nawet gdy gry zawierają silne postacie żeńskie, mogą być silnie zseksualizowane i wyobcować więcej kobiet niż je przyciągnąć. Po drugie, procedura socjalizacji jest różna dla mężczyzn i kobiet. Kobiety z większym powodzeniem zapobiegają pojawianiu się swoich agresywnych zachowań w obecności innych, więc mogą czuć się bardziej zdenerwowane podczas grania w gry walki i są bardziej zainteresowane bardziej łagodnymi i fantastycznymi grami. Ponadto naukowcy wykorzystali Eagly's (1987) teoria ról społecznych, aby wyjaśnić powód, dla którego chłopcy spędzają więcej czasu grając w gry wideo i dlaczego są zainteresowani brutalnymi grami. Teoria ta opiera się na założeniu, że chłopcy i dziewczęta zachowują się zgodnie z określonymi stereotypami dotyczącymi płci, a ponieważ zawartość większości gier wideo opiera się na konkurencji i przemocy, są one w większości zgodne z stereotypami dotyczącymi płci męskiej.

Zgodnie z ustaleniami tego badania związek między samokontrolą, uzależnieniem od gier wideo a osiągnięciami akademickimi jest znacząco różny u uczniów normalnych i ADHD. Obecne wyniki badań potwierdziły ustalenia Frölich i in. (2009) i Bioulac, Arfi i Bouvard (2008). Wspólnością między samokontrolą, ADHD i uzależnieniem od gier wideo jest impulsywność. Będąc niezdolnym do mentalnego skoncentrowania się na wykonywaniu niektórych czynności, impulsywny uczeń nie spełnia wielu funkcji. Ciesząc się większą samokontrolą, normalny uczeń może kontrolować czas grania i unikać nadmiernego grania w gry wideo.

Ograniczenia i przyszłe badania: Należy zauważyć kilka ograniczeń obecnego badania. Po pierwsze, wielkość próby jest dość skromna w przypadku uczniów 326. Ta wielkość próbki była mniejsza niż byłoby to pożądane. Dlatego uogólnienie jego przydatności jest ograniczone. Po drugie, ponieważ wszyscy studenci objęci analizą pochodzili wyłącznie z Iranu, nie ma dowodów na to, że wyniki można uogólnić na populację studentów w innym kraju. Po trzecie, w badaniu wzięli udział uczniowie szkół średnich jako uczestnicy, a zatem wyniki tego badania mogą nie być uogólnione dla studentów szkół wyższych lub studentów starszych niż wiek 18 lat (a dodatkowo mogą być podatne na błędy selekcji i pomiaru). Po czwarte, projekt przekroju zastosowany w tym badaniu oznacza, że ​​nie można wyciągać wniosków na temat przyczyny i skutku lub sekwencji zdarzeń. Wreszcie wyniki tego badania budzą również bardziej ogólne obawy dotyczące pomiaru, którymi należy się zająć. Kwestionariusze użyte w bieżącym badaniu są miarami samoopisowymi. Wcześniejsze badania sugerują, że w przypadku konstrukcji psychologicznych miary samoopisu niekoniecznie odzwierciedlają to, co faktycznie robi dana osoba. Jest prawdopodobne, że wyniki z własnych zgłoszeń zachowań byłyby uzasadnione; jednak raporty z własnego zachowania mogą wykazywać mniejszą spójność z innymi technikami.

Na wszystkie badania psychologiczne mają wpływ cechy uczestników i etapy rozwojowe. Przyszłe badania powinny badać bardziej zróżnicowaną próbę wieku, poziomu wykształcenia, płci, religii i ludzi z innych kultur. Przyszłe studia powinny wykorzystywać odpowiednią i większą grupę studentów. Badania powinny obejmować wiele technik uzyskiwania danych od tego samego uczestnika (np. Wywiady bezpośrednie, testy neurobiologiczne itp.).

Oświadczenie o finansowaniu

Źródła finansowania: Brak.

Referencje