Przegląd aktualizacji badań obrazowania mózgu w zakresie internetowego hazardu (2017)

Front Psychiatry. 2017 Sep 29; 8: 185. doi: 10.3389 / fpsyt.2017.00185. eCollection 2017.

Weinstein AM¹.

Abstrakcyjny

Rośnie liczba badań nad strukturalnymi i funkcjonalnymi mechanizmami mózgu leżącymi u podstaw zaburzeń hazardu internetowego (IGD). Najnowsze badania obrazujące funkcjonalny rezonans magnetyczny wykazały, że młodzież i dorośli z IGD mają zmniejszoną objętość istoty szarej w regionach związanych z funkcją wykonawczą i percepcją koordynacji ruchowej uwagi. Młodzież z IGD wykazywała pomiary integralności istoty białej (WM) w kilku regionach mózgu zaangażowanych w podejmowanie decyzji, hamowanie behawioralne i regulację emocjonalną. Młodzież z IGD miała również zaburzenia w funkcjonalnej łączności w obszarach odpowiedzialnych za uczenie się pamięci i funkcji wykonawczych, przetwarzanie bodźców słuchowych, wzrokowych i somatosensorycznych oraz przekazywanie sygnałów czuciowych i motorycznych. Młodzież z IGD miała również zmniejszoną łączność funkcjonalną obwodów prążkowia PFC, zwiększone wybory podejmowania ryzyka i osłabioną zdolność do kontrolowania swoich impulsów podobnych do innych zaburzeń kontroli impulsów. Ostatnie badania wykazały, że zmienione mechanizmy kontroli wykonawczej w zaburzeniach nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) byłyby predyspozycją do rozwoju IGD. Wreszcie pacjenci z IGD wykazali również zwiększoną łączność funkcjonalną kilku regionów mózgu wykonujących kontrolę wykonawczą, które mogą mieć związek ze współwystępowaniem ADHD i depresji. Model uzależnienia behawioralnego dowodzi, że IGD wykazuje cechy nadmiernego używania pomimo niekorzystnych konsekwencji, zjawisk odstawienia i tolerancji, które charakteryzują zaburzenia używania substancji. Dowody wspierają model uzależnienia behawioralnego IGD, pokazując zmiany strukturalne i funkcjonalne w mechanizmach nagrody i głodu (ale nie wycofania) w IGD. Przyszłe badania muszą zbadać gęstość WM i funkcjonalną łączność w IGD, aby potwierdzić te wyniki. Ponadto potrzebne są dalsze badania dotyczące podobieństwa neurochemicznych i neurokognitywnych obwodów mózgu w IGD i chorobach współistniejących, takich jak ADHD i depresja.

SŁOWA KLUCZOWE: Zaburzenia gier internetowych; obrazowanie mózgu; dopamina; obrazowanie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego; nagroda

PMID: 29033857

PMCID: PMC5626837

DOI: 10.3389 / fpsyt.2017.00185

Wprowadzenie

Diagnoza i obrazowanie mózgu zaburzeń gier internetowych (IGD)

Zaburzenia związane z grami internetowymi obejmują nadmierne lub słabo kontrolowane zaabsorbowanie, popędy lub zachowania dotyczące gier komputerowych i gier wideo, które prowadzą do upośledzenia lub stresu (1). Model uzależnienia behawioralnego dowodzi, że IGD wykazuje cechy nadmiernego używania pomimo niekorzystnych konsekwencji, zjawisk odstawienia i tolerancji, które charakteryzują zaburzenia używania substancji. Dyskutuje się, czy IGD jest najlepszym terminem klinicznym do diagnozowania uzależnienia od Internetu, na przykład Young twierdził, że IGD to utrata kontroli nad grą (2, 3) i inni sugerowali, że jest to zaburzenie kontroli impulsów (4) lub część zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (5). W piątej edycji Podręcznika diagnostycznego i statystycznego zaburzeń psychicznych (6) IGD jest określony w sekcji „Aktywacja mózgu” jako warunek zapewniający dalsze badania kliniczne i doświadczenie, zanim można będzie rozważyć włączenie jako zaburzenie formalne. Poprzednie recenzje opisywały badania obrazowania mózgu w IGD (7-12). W związku z szybkim rozwojem badań mózgu nad IGD, szczególnie u młodzieży, niniejszy przegląd podsumuje te badania i przedstawi luki w naszej wiedzy na temat obrazowania mózgu IGD i zaktualizuje je do kwietnia 2017.

W PubMed przeprowadzono wyszukiwanie za pomocą wyszukiwanych haseł „Uzależnienie od Internetu”, „Zaburzenia gier internetowych” i „Patologiczne korzystanie z Internetu”, z których każde zostało połączone z każdym z terminów „obrazowanie mózgu” lub „fMRI” lub „ PET ”lub„ stan spoczynku ”lub„ EEG jakościowy ”przy użyciu spójnika„ ORAZ ”. Każdy termin był wymagany w„ tytule / streszczeniu ”artykułu. Wyszukiwanie zostało dodatkowo ograniczone przez „angielski” jako język publikacji i datę publikacji od 2008 do kwietnia 2017. Jedyne badania, które zostały wybrane do przeglądu, to oryginalne artykuły badawcze, które zostały opublikowane w recenzowanych czasopismach. Wyszukiwanie dało kwalifikowalne badania 98, z których wybrano 76, w tym badania stanu spoczynku 23, badania funkcjonalności 18, badania aktywacji 27 i badania farmakologiczne 8. Jako ogólną ostrożność, w trakcie tego przeglądu, przy porównywaniu grup, odnotowano różnice między grupą IGD i grupami kontrolnymi, ale różnice te nie oznaczają przyczynowej roli IGD. Różnice w grupie mogą odzwierciedlać czynniki predysponujące, a nie spadki spowodowane IGD.

Brain Imaging Studies w stanie spoczynku w IGD

Nadmierne korzystanie z gier internetowych wiązało się z nieprawidłową aktywnością stanu spoczynku w obszarach mózgu odpowiedzialnych za kontrolę impulsów, przetwarzanie nagród i somatyczną reprezentację poprzednich doświadczeń (13). Młodzież z IGD wykazywała również wyższy globalny przepływ krwi mózgowej w obszarach ważnych dla uczenia się i pamięci (ciało migdałowate / hipokamp), świadome pragnienia używania leków (insula) funkcji wykonawczych i hamowania (14). Osoby z IGD wykazywały zwiększoną jednorodność regionalną (ReHo) w regionach mózgu związanych z koordynacją czuciowo-ruchową (15, 16) i zmniejszył ReHo w regionach mózgu odpowiedzialnych za funkcje wzrokowe i słuchowe (15). Synchronizacja między tymi regionami i płatem czołowym potwierdza dowody na wzmocnienie ścieżek nagrody (17). Zarówno pacjenci z IGD, jak i z zaburzeniami alkoholowymi (AUD) zwiększyli ReHo w korze tylnego zakrętu obręczy (PCC), obszar związany z uwagą, planami na przyszłość i odzyskiwaniem wspomnień autobiograficznych, podczas gdy tylko pacjenci z IGD zmniejszyli ReHo w obszarze zakrętu nadrzędnego związane z przetwarzaniem słuchowym i językiem (18). Wyniki dotyczące nasilenia uzależnienia od Internetu dodatnio korelowały z ReHo w korze czołowej przyśrodkowej, precuneus / PCC i lewej dolnej korze skroniowej (ITC) wśród uczestników z IGD (18). Dalsze wyjaśnienie różnicy między IGD a AUD zapewnia ostatnie badanie dotyczące ilościowych elektroencefalografii spoczynkowych (QEEG) związanych z IGD i AUD (19). Badanie wykazało, że niższą moc bezwzględną beta można wykorzystać jako potencjalny marker cechy IGD, podczas gdy wyższa moc bezwzględna w paśmie delta może być markerem podatności dla AUD. Badanie to wyjaśnia unikalne cechy IGD jako uzależnienia behawioralnego, które różni się od AUD, dostarczając dowodów neurofizjologicznych. Podsumowując, badania stanu spoczynku dostarczają wstępnych dowodów na funkcje poznawcze w IGD, ale poza jednym badaniem (18) nie mogą dostarczyć dowodów na rozwój IGD. Zmiany strukturalne w obszarach mózgu zaangażowanych w funkcjonowanie i utrzymanie IGD wymagają dalszego potwierdzenia przed wyciągnięciem jakichkolwiek wniosków.

Badania gęstości gęstości szarej materii mózgu i materii białej (WM)

Wczesne badania wykazały większą objętość istoty szarej lewej prążkowia u uczestników IGD w funkcjonalnym obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego (fMRI), a pomiary te korelowały ujemnie z czasem rozważań w Cambridge Gambling Task (20). W badaniu wykorzystano zadanie podejmowania decyzji, które może pomóc wyjaśnić związki między funkcją mózgu, tj. Podejmowaniem decyzji a zmianami strukturalnymi w ośrodkach nagrody w mózgu. Uczestnicy z IGD mieli również niższą gęstość istoty szarej (GMD) w obszarach zaangażowanych w popędy i regulację zachowań emocjonalnych, ale na podstawie wyników tego badania nie można wywnioskować związku przyczynowego (21). Progamery wykazały zwiększoną objętość istoty szarej obszarów związanych z uwagą i koordynacją czuciowo-ruchową (22). Badania wykazały również, że pomiary gęstości WM są niższe w kilku obszarach mózgu [kora oczodołowo-czołowa (OFC), ciało modzelowate, zakręcenie obręczy, dolny pęczek czołowo-potyliczny i promieniowanie koronowe, kapsułki wewnętrzne i zewnętrzne] u młodzieży z IGD (23). Uczestnicy z IGD wykazywali również wyższą gęstość WM we wzgórzu i lewej PCC, a wyższa gęstość WM we wzgórzu była związana z większym nasileniem IGD (24). Uczestnicy z IGD wykazywali zmniejszoną objętość istoty szarej w czołowych obszarach mózgu i zmniejszoną WM w zakręcie przyhipokampowym i kończynie torebki wewnętrznej (25). Badanie to wykazało związek między atrofią istoty szarej a gęstością WM z długością czasu gry, umożliwiając ocenę wpływu zabawy na zanik WM mózgu. Zanik materii szarej odnotowano na obszarach zaangażowanych w kontrolę poznawczą i motoryczną oraz zmniejszoną gęstość WM w obszarach zaangażowanych w planowanie poznawcze i kontrolę w IGD (26). Wreszcie uczestnicy IGD mieli niższy GMD w regionach mózgu zaangażowanych w podejmowanie decyzji, hamowanie behawioralne i regulację emocjonalną oraz zmniejszoną gęstość WM w dolnym zakręcie czołowym, wyspie, ciele migdałowatym i zakręcie przednim (27). Podsumowując, badania te wskazują na wstępne ustalenia zmian strukturalnych w objętości istoty szarej i gęstości WM w IGD. Regiony konsekwentnie wykazywały zmiany objętości istoty szarej w IGD: przedni zakręt, dodatkowe obszary ruchowe, móżdżek, wyspę i dolny zakręt skroniowy (12). Istnieje kilka badań pokazujących kilka obszarów mózgu, które były związane ze zmianami gęstości WM w IGD, a zatem istnieje potrzeba przeprowadzenia badań, które wybiorą te regiony, które były wielokrotnie powiązane ze zmianami strukturalnymi w IGD. Z wyjątkiem jednego badania (25), które znalazły związek między zmianami szarości i WM oraz długością gry, nie można wyciągnąć żadnych wniosków na temat przyczynowości.

Ostatnie badania u młodych dorosłych i młodzieży

Ostatnie badania wykazały, że młodzież z IGD ma niższe wskaźniki dyfuzji w obszarach związanych z uwagą i kontrolą, kontrolą impulsów, funkcją motoryczną i regulacją emocjonalną (28). Młodzież z IGD wykazywała również zmniejszoną objętość istoty szarej w regionach związanych z koordynacją pracy pamięci ruchowej i percepcji (29) wyniki, które są zgodne z wynikami badań objętości istoty szarej w IGD (21, 25, 26). Ponadto objętość istoty szarej przedniej kory obręczy (ACC) ujemnie korelowała z błędami odpowiedzi w zadaniu Stroopa (29). Młodzież z IGD zmniejszyła objętość istoty szarej w korze przedczołowej i ciele migdałowatym, która była skorelowana ze Skalą Impulsywności Barratt'a, co umożliwiło powiązanie funkcji (impulsywności) i struktury (istota szara w OFC i ciało migdałowate) (27). Uczestnicy IGD wykazali również zmniejszoną gęstość WM w ACC i prawej korze grzbietowo-bocznej – przedczołowej, regionach związanych z funkcją wykonawczą, takich jak zadanie Stroopa (30). Zwiększona gra w gry wideo była związana z opóźnionym rozwojem OCF, pallidum, skorupy, hipokampa, jądra ogoniastego / skorupy wyspy i wzgórza. Ponadto wyższe średnie współczynniki dyfuzyjności w obszarach wzgórza, hipokampa, skorupy i wyspy były związane z niższą inteligencją (31). Miary te wskazują na związek między grą w gry wideo, inteligencją i rozwojem mózgu, ale nie mogą umożliwić żadnych wniosków przyczynowych. Istnieją również dowody na zmniejszoną efektywność WM w korze czołowej, ACC i bladości w IGD (32). Badani IGD zwiększyli również gęstość WM i zmniejszyli dyfuzyjność w przewodach włókien czołowych (33). Podsumowując, dotychczasowe badania przedstawiają zmiany strukturalne u młodzieży i młodych dorosłych z IGD, które wymagają replikacji i walidacji. Co więcej, są to badania przekrojowe wykluczające jakiekolwiek wnioskowanie o przyczynowości.

Zobacz tabela 1 do badań stanu spoczynku i badań strukturalnych zaburzeń Internetu i gier.

  

Tabela 1. Stan spoczynku i badania strukturalne Internetu i zaburzeń w grach.^a

Grubość korowa

Badania, które mierzyły grubość kory w fMRI, wykazały sprzeczne wyniki zwiększonej i zmniejszonej grubości kory w kilku obszarach mózgu u młodzieży z IGD (34, 35). Grubość korowa OCF była skorelowana z pogorszoną wydajnością w zadaniu kolorowym Stroop (35). Widoczna sprzeczność między dwoma badaniami wykazująca zwiększoną i zmniejszoną grubość korową wydaje się sugerować, że zmiany nie są solidne i wymagają dalszych badań.

Łączność funkcjonalna

Łączność funkcjonalna w stanie spoczynku

Wczesne badania z uczestnikami z IGD wykazały zwiększoną łączność funkcjonalną między regionami, które są związane z regulacją poznawczą, przetwarzaniem sygnału i przechowywaniem odpowiednich procesów pamięciowo-werbalnych (36). Odkrycia te są zgodne z obecnymi modelami podkreślającymi rolę patologii korowo-podkorowej w uzależnieniu (37). Zakłócenie łączności funkcjonalnej w IGD może również wpływać na motywację i nagrodę. Palacze z IGD wykazywali zmniejszoną łączność funkcjonalną z regionami mózgu, które biorą udział w ocenie i oczekiwaniu nagrody (38). Uczestnicy IGD wykazali zmniejszoną łączność w obszarach odpowiedzialnych za funkcje wykonawcze i zwiększoną łączność w sieciach czuciowo-ruchowych mózgu (39). Niższa funkcjonalna łączność w IGD wpłynęła na sieci kontroli wykonawczej (40). Uczestnicy IGD wykazali również zwiększoną objętość jądra ogoniastego i jądra półleżącego, a także zmniejszoną łączność funkcjonalną stanu spoczynkowego grzbietowej kory przedczołowej (DLPFC) -sudatu i OCF oraz jądra półleżącego, regionów związanych z nagrodą (41). Impulsywność również korelowała ujemnie z funkcjonalną łącznością między ciałem migdałowatym, grzbietowo-boczną korą przedczołową i OCF (42) i było to związane ze zmianami w połączeniach czołowo-limbicznych (43). Podsumowując, są to nieliczne badania z kilkoma regionami, które były szczególnie związane z uzależnieniem od narkotyków, ale także inne, które są związane z ogólną funkcją poznawczą, więc trzeba przeprowadzić więcej badań, aby wybrać pokrewne z niepowiązanych regionów mózgu.

Ostatnie badania u młodzieży

Zgodnie z najnowszymi modelami podkreślającymi rolę patologii korowo-podkorowej w uzależnieniu, młodzież z IGD wykazywała zmniejszoną łączność funkcjonalną w obwodach korowo-podkorowych (44). Młodzież IGD miała również zaburzenia w funkcjonalnej łączności w obszarach odpowiedzialnych za uczenie się pamięci i funkcji wykonawczych, przetwarzanie bodźców słuchowych, wzrokowych i somatosensorycznych oraz przekazywanie sygnałów czuciowych i motorycznych (45). Młodzież z IGD wykazywała zmniejszoną łączność funkcjonalną obszarów PFC i obwodów prążkowia związanych z nagrodą (46). Młodzież z IGD wykazywała również zmniejszoną łączność funkcjonalną skorupy grzbietowej z tylną operacją międzykomórkową-ciemieniową (47). Uczestnicy IGD mieli zwiększoną objętość prążkowia grzbietowego (ogoniastego) i prążkowia brzusznego (jądro półleżące) (48). Uczestnicy IGD wykazywali także wzmocnioną łączność funkcjonalną w stanie spoczynku między przednią wyspą a obszarami zaangażowanymi w wyostrzenie, pragnienie, samokontrolę i uwagę (49). Ponadto uczestnicy IGD mieli silniejszą łączność funkcjonalną między lewą tylną wyspą a obszarami mózgu, co wskazuje na zmniejszoną zdolność do hamowania reakcji motorycznych i kontroli nad pragnieniem gier internetowych (49). Uczestnicy IGD mieli zmniejszone środki łączności między częściami kory czołowej (50). Wreszcie, młodzież IGD wykazała zwiększoną łączność funkcjonalną w obszarach mózgu zaangażowanych w pamięć roboczą, orientację przestrzenną i przetwarzanie uwagi (51). Podsumowując, uczestnicy z IGD wykazali zmniejszoną łączność w kilku obszarach, które są odpowiedzialne za funkcje wykonawcze, kontrolę poznawczą, motywację przetwarzania sensorycznego i nagrodę. Niektóre z tych regionów są wspólne dla zaburzeń IGD i zaburzeń związanych z używaniem substancji, ale inne są związane z ogólnymi mechanizmami uczenia się, pamięci i przetwarzania informacji, które nie są specyficzne dla IGD i zaburzeń związanych z używaniem substancji, więc wymagany jest lepszy wybór i żadne wnioski dotyczące przyczynowości nie mogą być zaczerpnięte z obecnych badań. Patrz tabela 2 do badań nad funkcjonalną łącznością w Internecie i zaburzeniami gier.

  

Tabela 2. Badania łączności funkcjonalnej w fMRI.^a

Aktywacja mózgu

Badania aktywacji Cue-Exposure nagrań gier wideo

Mężczyźni z IGD wykazywali większą aktywację w układzie mezo-korowo-limbicznym w porównaniu z kobietami podczas gry w naruszenie przestrzeni (52). Kilka czołowych obszarów mózgu prążkowia i limbicznych zostało aktywowanych u uczestników IGD w fMRI (53). Długotrwałe badanie reaktywności na sygnał wskazywało na aktywację ACC i OCF uczestników IGD w ciągu 6 tygodni w fMRI (54). Wskazówki do gier aktywowały również regiony związane z chęcią grania w gry (55). Co więcej, wskazówki dotyczące gier i palenia dzieliły podobne mechanizmy indukowanej przez sygnał reaktywności sieci czołowo-limbicznej (56). Ekspozycja na gry World of Warcraft aktywowała regiony mózgu związane z funkcjami poznawczymi, emocjonalnymi i motywacyjnymi u uczestników IGD (57). Uczestnicy IGD zwiększyli aktywację w regionach związanych z orientacją wzrokowo-przestrzenną, przestrzenią, uwagą, wyobrażeniami umysłowymi i funkcją wykonawczą (58). Uczestnicy IGD wykazali również tendencję do zwrócenia uwagi na krótkie prezentacje obrazów z gier i zwiększone reakcje mózgu w przyśrodkowej korze przedczołowej i ACC (59). Młodzież IGD wykazała aktywację obszarów związanych z uwagą wzrokowo-przestrzenną i samoświadomością ciała podczas animacji rzucania piłką symulujących doświadczenie „stanu bezcielesnego” w cyberprzestrzeni (60, 61). Podsumowując, kilka badań wykazało spójny wzór obszarów mózgu, które zostały aktywowane w odpowiedzi na bodźce odtwarzania wideo w IGD. Po drugie, badania wykorzystujące zadania symulujące nagrodę (15) umożliwiają ocenę skutków ekspozycji cue na mózg. Wreszcie tylko jedno badanie obrazowania mózgu (54) po aktywacji sygnalizacji z czasem umożliwiającej ocenę związku przyczynowego.

Ostatnie badania aktywacji w IGD

Uczestnicy zaburzeń w grach internetowych wykazywali wyższe pobudzenia indukowane cue w prążkowiu brzusznym i grzbietowym w porównaniu ze zdrowymi uczestnikami kontroli (62). Wystąpiła dodatnia korelacja między aktywacją prążkowia grzbietowego a czasem trwania IGD, co wskazuje na przejście od brzusznej do grzbietowej obróbki prążkowia u osób z IGD (60). Po drugie, uzależnienie od gier internetowych wydaje się być związane ze zwiększoną identyfikacją z awatarem, na co wskazują wysokie aktywacje lewego kąta Gyrusa u patologicznych graczy internetowych (63). Ta eksperymentalna manipulacja może sugerować, jak samoidentyfikacja podczas gry wideo może wpływać na mechanizmy mózgu odpowiedzialne za przetwarzanie modalności słuchowych, wizualnych i somatosensorycznych. Uzależnienie od sieci społecznościowych charakteryzowało się deficytem regulacji emocji odzwierciedlonym przez zmniejszoną aktywację prążkowia podczas autorefleksji w porównaniu z idealnym odbiciem u graczy IGD (63). Jest to eksperymentalna manipulacja autorefleksją, która jest związana z aktywacją mózgu i prawdopodobnie może implikować wzajemne oddziaływanie. Podsumowując, kilka badań wykazało spójny wzorzec aktywacji mózgu w odpowiedzi na bodźce odtwarzania wideo, które są podobne do aktywacji sygnałów leków. Regionami konsekwentnie aktywowanymi przez ekspozycję na sygnał były jądro ogoniaste, OCF, grzbietowo-boczna kora przedczołowa, kora czołowa dolna, zakręt przedni, PCC, para-hipokamp i precuneus (12). Jedno badanie (62) stwierdzili związek między częściami prążkowia a czasem trwania IGD wskazujący na długoterminowe zmiany w wyniku zabawy. Badania te pokazują, jak ekspozycja na cue może wpływać na nagrodę mózgu, przetwarzanie informacji sensorycznych i autorefleksję.

Hamujące mechanizmy kontrolne

Osoby z IGD wykazują wadliwy mechanizm kontroli hamowania, taki jak upośledzenie hamowania odpowiedzi na zadanie Stroopa i powiązaną aktywność w przedniej i PCC (64). Uczestnicy IGD popełnili również więcej błędów w prowizji w zadaniach Go / No Go i pogorszyli hamowanie odpowiedzi w wyniku rozproszenia pamięci gier (65). Impulsywność i hamowanie odpowiedzi były związane z upośledzoną funkcją wyspy i większą aktywacją sieci czołowo-prążkowia w IGD (66). Uczestnicy IGD wykazali również większą impulsywność i niższą aktywność obszarów motorycznych podczas wykonywania zadania Go / No Go (67). U młodzieży z IGD zwiększono aktywność uwagi i obszary ruchowe podczas prób No-Go (68). Uczestnicy IGD nie zdołali zrekrutować szlaku zwojów czołowo-podstawnych i zahamować niepożądanych działań w paradygmacie Go-Stop (69). Ponadto uczestnicy IGD wykazali większą aktywację podczas przetwarzania bodźców związanych z grami internetowymi na zmodyfikowanym zadaniu Stroopa w obszarach mózgu zaangażowanych w selektywną uwagę, przetwarzanie wizualne, pamięć roboczą i kontrolę poznawczą (70).

Ostatnie badania w IGD

Niedawne badanie wykazało zmniejszenie aktywacji zakrętu skroniowego lewej i środkowej części skroni podczas interferencji niepokojów społecznych w IGD, co prawdopodobnie wskazuje na lęk społeczny (71). Metaanaliza wykazała, że ​​osoby z IGD częściej wykazują osłabione hamowanie odpowiedzi (72). Podsumowując, są to spójne ustalenia, że ​​po upośledzeniu w wykonywaniu zadań zahamowania odpowiedzi następuje brak rekrutacji szlaków zwojów czołowo-podstawnych i wykorzystanie innych obszarów mózgu podczas hamowania zarówno u młodzieży, jak i dorosłych z IGD.

Nagradzać

Zaburzenia gry internetowej wiążą się z błędnym podejmowaniem decyzji i preferowaniem natychmiastowej nagrody w odniesieniu do długoterminowych zysków. Osoby IGD subiektywnie doświadczyły zysków i strat pieniężnych podczas wykonywania zadania zgadywania (73). Uczestnicy IGD wykazali również zwiększoną aktywację w OCF w próbach wzmocnienia i zmniejszoną aktywację w ACC podczas prób utraty, co implikowało zwiększoną czułość nagrody i zmniejszoną wrażliwość na straty. Uczestnicy IGD wykazali także zwiększoną aktywność mózgu w innych regionach (kora czołowa dolna, wyspa, ACC) i zmniejszona aktywacja w jądrze ogoniastym i PCC po ciągłych zwycięstwach podczas wykonywania ciągłego zadania wygranej i straty w fMRI (74). Wreszcie uczestnicy IGD preferowali opcje probabilistyczne od stałych i szybciej reagowali w porównaniu z uczestnikami kontroli podczas wykonywania zadania dyskontowania prawdopodobieństwa w fMRI (75). Wykazali także zmniejszoną aktywację dolnego zakrętu czołowego i zakrętu przedśrodkowego przy wyborze opcji probabilistycznych niż uczestnicy kontrolni. Uczestnicy IGD pokazali także wybór niekorzystnych pod względem ryzyka wyborów i podejmują ryzykowne decyzje bardziej pośpiesznie iz mniejszą rekrutacją regionów zaangażowanych w kontrolę impulsów (76). Młodzież z IGD wykazywała zmniejszoną wrażliwość na nagrodę i była wrażliwa na monitorowanie błędów niezależnie od pozytywnych odczuć, takich jak poczucie satysfakcji (77). Odkrycia te utrudniają podejmowanie decyzji wraz ze wzmocnionymi mechanizmami kompensacyjnymi mózgu, które są zgodne z impulsywnym podejmowaniem decyzji.

Ostatnie badania uczestników IGD

Ostatnie badania wykazały, że negatywne wyniki wpłynęły na kowariancję między poziomem ryzyka a aktywacją regionów mózgu związanych z oszacowaniem wartości (kora przedczołowa), przewidywaniem nagród (prążkowia brzusznego) i uczeniem się emocjonalnym (hipokamp), które mogą być jednym z podstawowych neuronowe mechanizmy niekorzystnego podejmowania ryzyka u młodzieży z IGD (78). Uczestnicy IGD wykazywali silniejszą łączność funkcjonalną podczas wybierania niewielkich i natychmiastowych korzyści z zadania dyskontowania opóźnień (79). Wyniki wskazują, że uczestnicy IGD mają zwiększoną wrażliwość na nagrodę i zmniejszoną zdolność skutecznego kontrolowania swojej impulsywności, co prowadzi do nieoptymalnego podejmowania decyzji (79). Mężczyźni z IGD wykazywali deficyty decyzyjne wskazujące na nierównowagę między nadwrażliwością na nagrodę a słabszym doświadczeniem ryzyka i samokontrolą na utratę (62). Niedawny przegląd sugeruje, że zarówno pacjenci z IGD, jak i pacjenci z patologicznym hazardem wykazują zmniejszoną wrażliwość na straty; zwiększona reaktywność na wskazówki dotyczące gier i hazardu, ulepszone zachowanie przy wyborze impulsywnym, nieprawidłowe uczenie się oparte na nagrodzie; i bez zmian w elastyczności poznawczej (80). Podsumowując, młodzież z IGD wykazała niekorzystne wybory związane z podejmowaniem ryzyka i upośledzoną zdolność do kontrolowania swoich impulsów podobnych do innych zaburzeń kontroli impulsów. Zaletą tych badań jest wykorzystanie symulowanych zadań decyzyjnych do oceny wpływu wadliwych procesów decyzyjnych na mechanizmy mózgu odpowiedzialne za nagrodę.

Obrazowanie mózgu Badania nad dopaminą, 5-HT i współistniejącymi zaburzeniami psychicznymi

Neuroprzekaźniki takie jak DA, serotonina (5-HT) odgrywają ważną rolę w uzależnieniu od narkotyków i alkoholu, głównie poprzez pośredniczenie w mechanizmach nagrody dopaminy i wycofywania (81, 82). Zgodne z dowodami w leku i AUD, które są związane z niedostateczną aktywnością nagrody dopaminy (83-86) Uczestnicy IGD wykazali obniżony poziom dopaminy D₂ dostępność receptora w prążkowiu (87) i zmniejszona dostępność transportera dopaminy w prążkowiu (DAT) (88). Wreszcie, uczestnicy płci męskiej IGD wykazali znaczący spadek metabolizmu glukozy w obszarach przedczołowych, skroniowych i limbicznych oraz niższych poziomach D₂ dostępność receptora w prążkowiu (89). Wyniki wskazują, że D₂ rozregulowanie receptora OCF za pośrednictwem receptora może leżeć u podstaw mechanizmu utraty kontroli i kompulsywnego zachowania w IGD. Ponieważ nie istnieje podstawowa miara poziomów dopaminy przed uzależnieniem, nie jest możliwe określenie, czy niedobór dopaminy jest czynnikiem predysponującym do zaburzeń leków i AUD lub IGD. Badania spektroskopii rezonansu magnetycznego wykazały niższy poziom N-acetylaspartanu w prawej korze czołowej i choliny w środkowej korze skroniowej u uczestników IGD, które są podobne do pacjentów z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) i depresją kliniczną (90). Dotychczasowe badania potwierdzają dowody na niedobór aktywności dopaminergicznej, która klasyfikuje IGD jako uzależnienie behawioralne. Związek między IGD a zaburzoną samoregulacją jest również zgodny z modelem IGD jako zaburzeniem kontroli impulsów leżącym w widmie impulsywno-kompulsyjnym (1).

Ostatnie badania dotyczące współwystępowania IGD z ADHD i depresją

Ostatnie badania wykazały, że osoby z IGD wykazywały zmienioną funkcjonalną łączność PCC, która może być zależna od historii ADHD w dzieciństwie (91). Odkrycia te sugerują, że zmienione sieci neuronowe do kontroli wykonawczej w ADHD byłyby predyspozycją do rozwoju IGD. Co więcej, badanie, w którym wykorzystano jakościowe EGG do porównania młodzieży z IGD z lub bez ADHD, wykazało, że młodzież, która wykazuje większą podatność na ADHD wydaje się stale grać w gry internetowe, aby zwiększyć zdolność uwagi (92). Po drugie, powtarzająca się aktywacja systemów nagradzania mózgu i pracy pamięci podczas ciągłego grania może skutkować zwiększeniem łączności neuronalnej w regionach paradontalno-potylicznych i skroniowych dla współistniejących uczestników ADHD i IGD (92). Wreszcie badanie, w którym badano współwystępowanie IGD z depresją, wykazało, że uczestnicy IGD z współistniejącym poważnym zaburzeniem depresyjnym (MDD), którzy wykonywali zadanie sortowania kart Wisconsin, wykazali niepowodzenie w tłumieniu aktywności w hipokampie podczas zadania wymagającego uwagi, prawdopodobnie w konsekwencji depresji (93). Pacjenci z IGD wykazali również zwiększoną łączność funkcjonalną kilku regionów mózgu wykonujących kontrolę wykonawczą, które mogą mieć związek z chorobami współistniejącymi z ADHD i depresją (94). Współwystępowanie IGD z MDD było również wskazane przez zmniejszoną łączność międzypółkulową w obszarze czołowym i problemy z podatnością na uwagę w badaniu, w którym zastosowano jakościowy EEG (95). Co więcej, zwiększona łączność wewnątrzhemisferyczna w obszarach fronto-czasowo-parietto-potylicznych może wynikać z nadmiernych gier online. Współwystępowanie z depresją i ADHD może również wiązać się z niedoborem dopaminy w IGD. Dalsze badania muszą zbadać podobieństwo neurochemicznych i neurokognitywnych obwodów mózgu w IGD i chorobach współistniejących, takich jak ADHD i depresja.

Dyskusja

Dotychczasowe badania pokazują spójne wyniki, wykazujące podobieństwo między mechanizmami nerwowymi leżącymi u podstaw zaburzeń związanych z używaniem substancji a IGD. Model uzależnienia behawioralnego dowodzi, że IGD wykazuje cechy nadmiernego używania pomimo niekorzystnych konsekwencji, zjawisk odstawienia i tolerancji, które charakteryzują zaburzenia używania substancji. Dowody wspierają model uzależnienia behawioralnego IGD, pokazując zmiany strukturalne i funkcjonalne w mechanizmach nagrody i głodu (ale nie wycofania) w IGD. Niedawna metaanaliza wykazała znaczącą aktywację obszarów mózgu, które pośredniczą w nagradzaniu (obustronny przyśrodkowy zakręt czołowy i lewy zakręt zakrętu obręczy) w IGD (96). Badania te potwierdzają pogląd, że IGD wiąże się ze zmianami w systemie nagradzania mózgu i mechanizmami utraty kontroli i hamowania. Istnieją również dowody podłużne, że leczenie farmakologiczne lekami, takimi jak bupropion, może osłabiać reaktywność wskazówek w IGD (97) podobny do tłumienia występującego u użytkowników uzależnionych od nikotyny (98). IGD jest związane ze zmniejszoną gęstością DAT mózgu i niższą dopaminą D₂ zajęcie receptora. Wydaje się, że nadmierne wykorzystanie mózgowego systemu nagrody dopaminy przypomina obniżenie poziomu obserwowane w przypadku nadużywania narkotyków i alkoholu, chociaż w obu zaburzeniach nie ma podstawowych środków przed uzależnieniem wykluczających jakiekolwiek wnioski o przyczynowości. Wreszcie, istnieją dowody farmakogenetyczne, że geny dopaminergiczne (zmienność dopaminy D Taq1A1₂ receptor i niska aktywność Val158Met w allelach O-metylotransferazy katecholaminowej) (99) i geny serotonergiczne (SS-5HTTLPR) wraz z czynnikami osobowości mogą odgrywać rolę w podatności na IGD (100). Dowody na genetyczną podatność na dopaminergię są zgodne z behawioralnym modelem uzależnienia od IGD, aw konsekwencji IGD można zaklasyfikować jako zespół niedoboru nagrody (101, 102). Dowody genetycznej serotonergicznej podatności i badań obrazowania mózgu potwierdzają dowody na współwystępowanie IGD z lękiem OCD i depresją. Wreszcie granie w gry może być dobre dla ciebie, a ostatnie badania wykazały, że gra komputerowa może poprawić plastyczność mózgu, a tym samym być korzystna dla pewnych warunków, takich jak zespół stresu pourazowego, schizofrenia i choroba neurodegeneracyjna (103).

Jednym z głównych ograniczeń w badaniach obrazowania IGD w mózgu są głównie badania przekrojowe bez podstawowych pomiarów, które opierają się na powiązaniach między strukturalnymi i funkcjonalnymi zmianami mózgu w mózgu a internetem i charakterystyką gier wideo. Powiązania te nie dają żadnego dowodu na to, że aktywność IGD odgrywa przyczynową rolę w rozwoju mózgu nastolatka lub dorosłego. Istnieją czynniki, które mogą pośredniczyć w takich stowarzyszeniach, takich jak czynniki edukacyjne, poznawcze, emocjonalne i społeczne. Istnieją względy metodologiczne dotyczące wieku (stosowanie młodzieży i studentów), kultura (większość badań przeprowadzono na Dalekim Wschodzie), a brak grup porównawczych z zaburzeniami używania substancji i są to główne ograniczenia dotychczasowych badań. Wreszcie, bardzo niewiele badań dotyczyło różnic płci w funkcji poznawczej i funkcji mózgu w IGD.

Wnioski

Pojawia się nowy dowód na to, że IGD wiąże się z podobnymi mechanizmami mózgu odpowiedzialnymi za zaburzenia związane z używaniem substancji. Badania obrazowania mózgu w IGD wykazują podobieństwo w mechanizmach mózgowych między IGD a zaburzeniami związanymi z używaniem substancji i dlatego wspierają klasyfikację IGD jako uzależnienia behawioralnego.

Autorskie Wkłady

AW przyczynił się znacząco do koncepcji i projektu recenzji.

Oświadczenie o konflikcie interesów

Autor oświadcza, że ​​badania te zostały przeprowadzone przy braku jakichkolwiek powiązań handlowych lub finansowych, które mogłyby być interpretowane jako potencjalny konflikt interesów.

Finansowanie

AW jest wspierany przez granty z National Institute for Psychobiology, Israel.

Referencje

Edytowany przez:

Matthias Brand, Uniwersytet w Duisburg-Essen, Niemcy

Zrecenzowany przez:

Katie Moraes de Almondes, Federalny Uniwersytet Rio Grande do Norte, Brazylia
Hadj Boumediene Meziane, Uniwersytet w Lozannie, Szwajcaria