Ocena zmian mikrostruktury in vivo w istocie szarej za pomocą DKI w uzależnieniu od gier internetowych (2014)

Yawen Sun, Jinhua Sun, Yan Zhou, Weina Ding, Xue Chen, Zhiguo Zhuang, Jianrong Xu i Yasong Du

Streszczenie (prowizoryczne)

Tło

Celem obecnego badania było zbadanie przydatności obrazowania kurtozy dyfuzyjnej (DKI) w wykrywaniu zmian w istocie szarej (GM) u osób cierpiących na uzależnienie od gier internetowych (IGA).

Metody

DKI zastosowano u 18 osób z IGA i u 21 zdrowych osób z grupy kontrolnej (HC). Analizy oparte na wokselach całego mózgu przeprowadzono z następującymi parametrami pochodnymi: średnie metryki kurtozy (MK), kurtoza promieniowa (K[up tack]) i kurtoza osiowa (K//). Próg istotności ustalono na P <0.05, skorygowany AlphaSim. Korelację Pearsona przeprowadzono w celu zbadania korelacji między Skalą Uzależnienia od Internetu Chen (CIAS) a wskaźnikami pochodzącymi z DKI dla regionów, które różniły się między grupami. Dodatkowo zastosowaliśmy morfometrię opartą na wokselach (VBM) w celu wykrycia różnic w objętości GM między obiema grupami.

Efekt

W porównaniu z grupą HC, w grupie IGA wykazano istotnie niższe parametry kurtozy dyfuzyjnej u GM prawego przednio-bocznego móżdżku, prawego dolnego i górnego zakrętu skroniowego, prawego dodatkowego pola motorycznego, środkowego zakrętu potylicznego, prawego przedklinka, zacentralnego zakrętu, prawego dolnego płata czołowego. zakręt, lewy boczny zakręt językowy, lewy płatek przyśrodkowy, lewa przednia kora obręczy i środkowa kora obręczy. Obustronny zakręt wrzecionowaty, wyspa, tylna kora obręczy (PCC) i wzgórze również wykazywały mniej kurtozę dyfuzyjną w grupie IGA. MK w lewym PCC i K[up hals] w prawym PCC były dodatnio skorelowane z wynikami CIAS. VBM wykazało, że pacjenci z IGA mieli większą objętość GM w prawym dolnym i środkowym zakręcie skroniowym oraz prawym zakręcie przyhipokampowym i mniejszą objętość GM w lewym zakręcie przedśrodkowym.

wnioski

Niższe parametry kurtozy dyfuzyjnej w IGA sugerują liczne różnice w mikrostrukturze mózgu, które mogą przyczyniać się do leżącej u podstaw patofizjologii IGA. DKI może dostarczyć czułych biomarkerów obrazowych do oceny ciężkości IGA.