(ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY) Powiązania między zdrowym, problematycznym i uzależnionym wykorzystaniem Internetu w odniesieniu do chorób współistniejących i cech związanych z pojęciem samego siebie (2018)

J Behav Addict. 2018 Feb 15: 1-13. doi: 10.1556 / 2006.7.2018.13.

Leménager T¹, Hoffmann S¹, Dieter J¹, Reinhard I², Mann K¹, Kiefer F¹.

https://doi.org/10.1556/2006.7.2018.13

Abstrakcyjny

Tło

Uzależnieni internauci mają wyższy wskaźnik chorób współistniejących, np. Zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), zaburzeń depresyjnych i lękowych. Ponadto u uzależnionych graczy internetowych i użytkowników sieci społecznościowych stwierdzono deficyty cech związanych z samoświadomością. Celem tego badania było zbadanie powiązań między zdrowym, problematycznym i uzależnionym korzystaniem z Internetu w odniesieniu do chorób współistniejących i cech związanych z samoświadomością. Zbadano również związek między niedawno rozwiniętymi objawami podobnymi do ADHD bez podstawowej diagnozy a uzależniającym korzystaniem z Internetu.

Metody

n = 79 zdrowych kontroli, n = 35 problematyczne, a n = 93 uzależnionych internautów oceniono pod kątem chorób współistniejących, kompetencji społecznych i emocjonalnych, obrazu ciała, samooceny i odczuwanego stresu. Oprócz rozpoznania ADHD oceniano również niedawno rozwinięte objawy podobne do ADHD.

Efekt

Uzależnieni użytkownicy wykazywali więcej deficytów związanych z własnym pojęciem oraz wyższe wskaźniki chorób współistniejących z zaburzeniami ADHD, depresyjnymi i lękowymi. Uzależnieni i problematyczni użytkownicy wykazali podobieństwa w występowaniu zaburzeń osobowości klastra B i obniżonych poziomów cech związanych z inteligencją emocjonalną. Uczestnicy z niedawno rozwiniętymi objawami podobnymi do ADHD uzyskali wyższe wyniki w ciągu życia i bieżące nasilenie korzystania z Internetu w porównaniu z osobami bez objawów ADHD. Uzależnieni uczestnicy z niedawno rozwiniętymi objawami ADHD wykazali wyższą ostrość życia przez Internet w porównaniu z osobami bez objawów.

wnioski

Nasze odkrycia wskazują, że zaburzenia osobowości klastra B i problemy przedchorobowe w inteligencji emocjonalnej mogą stanowić związek między problematycznym i uzależniającym korzystaniem z Internetu. Co więcej, odkrycia stanowią pierwszą wskazówkę, że uzależniające korzystanie z Internetu jest związane z objawami podobnymi do ADHD. Objawy ADHD należy zatem oceniać na tle możliwego uzależnienia od Internetu.

Słowa kluczowe: problematyczne i uzależnione od Internetu, choroby współistniejące, Objawy ADHD, koncepcja siebie

Wprowadzenie

Ze względu na przyspieszoną cyfryzację, w szczególności w odniesieniu do przenośnych urządzeń cyfrowych, Internet jest dostępny w dowolnym miejscu i czasie. Dlatego nie jest szczególnie zaskakujące, że światowe korzystanie z Internetu drastycznie wzrosło w ciągu ostatnich trzech dekad (Statystyki świata Internetu). Ankieta przeprowadzona w Niemczech pokazała, że ​​w 2015, 44.5 milionów ludzi korzystało z Internetu codziennie i 3.5 milionów ludzi (8.5%) więcej niż w poprzednim roku (Tippelt & Kupferschmitt, 2015). Poza przyjemnymi aspektami Internetu, częstość występowania uzależnienia od Internetu wydaje się wzrastać w ostatnich latach (Mihara i Higuchi, 2017; Rumpf i in., 2014).

Pomimo włączenia „zaburzenia gry internetowej” w piątej edycji Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5; Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013) jako „warunek wymagający większej liczby badań klinicznych i doświadczenia, zanim będzie można je uwzględnić w książce głównej jako zaburzenie formalne”, wciąż dyskutuje się, czy uzależnione korzystanie z innych aplikacji internetowych, takich jak sieci społecznościowe i zakupy online, można uznać za wystarczająco istotne klinicznie, aby włączyć je do klinicznej klasyfikacji diagnostycznej. W przeciwieństwie do DSM, ICD-11 Beta Draft (Światowa Organizacja Zdrowia, 2015) proponuje zdefiniowanie zaburzeń związanych z grami (tj. „gier cyfrowych” lub „gier wideo”) bezpośrednio pod terminem „zaburzenia spowodowane używaniem substancji lub zachowaniami uzależniającymi”. W projekcie tym sugeruje się również klasyfikowanie uzależniającego korzystania z Internetu przez inne aplikacje (np. Uzależniające korzystanie z sieci społecznościowych) w sekcji „inne określone zaburzenia wynikające z uzależniających zachowań”.

Uzależniające korzystanie z Internetu wiąże się z problemami psychologicznymi i poznawczymi, takimi jak słaba koncentracja, spadek wydajności szkoły i pracy, a także zaburzenia snu i wycofanie społeczne (Lemola, Perkinson-Gloor, Brand, Dewald-Kaufmann i Grob, 2015; Taylor, Pattara-angkoon, Sirirat i Woods, 2017; Upadhayay & Guragain, 2017; Younes i in., 2016). Zespół hikikomori (tj. Wycofanie społeczne, przebywanie we własnym domu i nieuczestniczenie w społeczeństwie przez 6 miesięcy lub dłużej) wiąże się również ze zwiększoną konsumpcją Internetu, ale nadal nie jest jasne, czy hikikomori można uznać za niezależne zaburzenie lub objaw kliniczny silnie związany z innymi stanami psychiatrycznymi (Stip, Thibault, Beauchamp-Chatel i Kisely, 2016).

Poprzednie modele objaśniające uzależnienie od Internetu, takie jak model Brand-Affect-Cognition-Execution (I-PACE) marki i współpracowników sugerują, że główne cechy prowadzące do rozwoju uzależnienia od Internetu to cechy psychopatologiczne i dysfunkcyjne cechy osobowości (Brand, Young, Laier, Wolfling i Potenza, 2016; Davis, 2001). W związku z tym w kilku badaniach dotyczących problematycznego i uzależniającego korzystania z Internetu odnotowano wysoki odsetek chorób współistniejących, takich jak depresja i zaburzenia lękowe, a także zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) (Bozkurt, Coskun, Ayaydin, Adak i Zoroglu, 2013; Chen, Chen i Gau, 2015; Seyrek, Cop, Sinir, Ugurlu i Senel, 2017). Ponadto Zadra i wsp. (2016) podali, że osoby uzależnione od internetu częściej mają zaburzenia osobowości (29.6%). W szczególności zaburzenie osobowości typu borderline wykazało większą częstość występowania wśród osób uzależnionych od Internetu w porównaniu z osobami bez uzależnienia od Internetu. Występowanie objawów ADHD często opisywano w badaniach z udziałem młodzieży uzależnionej od Internetu. Seyrek i in. (2017) stwierdzili istotne korelacje między uzależnieniem od Internetu a zaburzeniem uwagi, a także objawami nadpobudliwości u młodzieży. Ponadto Weinstein, Yaacov, Manning, Danon i Weizman (2015) obserwowali dzieci z ADHD, które uzyskały wyższy wynik w teście uzależnienia od Internetu w porównaniu z grupą nie-ADHD. Odwrotne pytanie, czy objawy podobne do ADHD pojawiają się jako negatywna konsekwencja nadmiernego korzystania z Internetu, jest jednak nadal niejasne. Nadmiernemu korzystaniu z Internetu zwykle towarzyszy jednoczesne zarządzanie kilkoma różnymi bieżącymi zadaniami online (wielozadaniowość cyfrowa; Crenshaw, 2008). To często zwiększa poziom stresu, co prowadzi do deficytów poznawczych, które są porównywalne z tymi, które występują w ADHD. Wyniki badań wskazują, że wielozadaniowość cyfrowa koreluje z deficytami funkcji wykonawczych (pamięć robocza i przetwarzanie kontroli hamowania), zwiększonym odczuwanym stresem i objawami depresyjnymi oraz lękowymi (Cain, Leonard, Gabrieli i Finn, 2016; Minear, Brasher, McCurdy, Lewis i Younggren, 2013; Reinecke i in., 2017; Uncapher, Thieu i Wagner, 2016). Pacjenci z zaburzeniami gier internetowych zgłaszali wzrost dziennego i przewlekłego poziomu stresu w porównaniu z grupą kontrolną (Kaess i in., 2017).

W szczególności dla młodszych osób dorastających z cyfryzacją i tworzeniem sieci, nadmierne korzystanie z Internetu wydaje się być decydującym czynnikiem w ich codziennych czynnościach. Może to również wyjaśniać, dlaczego rozpowszechnienie uzależnienia od Internetu jest najwyższe w okresie dojrzewania. Głównym zadaniem rozwojowym w tym okresie jest tworzenie tożsamości osobistej (nazywanej również pojęciem siebie; Erikson, 1968; Marcia, 1966). Proces ten obejmuje akceptację zmian fizycznych, stereotypów specyficznych dla kultury męskich i żeńskich cech, a także rozwój kompetencji społecznych i emocjonalnych oraz poczucia własnej skuteczności w funkcjach związanych z wydajnością (Erikson, 1968; Marcia, 1966). Wcześniejsze badania wskazują na deficyty samoświadomości u uzależnionych graczy, a także osób korzystających z sieci społecznościowych. Uzależnieni gracze silniej odrzucają własny obraz własnego ciała i przejawiają deficyty w poczuciu własnej wartości, a także kompetencje emocjonalne (tj. Rozpoznawanie emocji i wyrażeń emocjonalnych własnych i innych) w porównaniu ze zwykłymi nieuzależnionymi graczami i osobami z grupy kontrolnej (Lemenager i in., 2016). Ponadto problematyczne sieci społecznościowe wiązały się z problemami z rozpoznawaniem własnych emocji, a także z umiejętnościami regulacji emocji (Hormes, Kearns i Timko, 2014).

Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, badania chorób współistniejących i samooceny w uzależnieniu od Internetu oceniały różnice między uzależnionymi użytkownikami a zdrowymi kontrolami, ale nie rozważały dodatkowo problematycznego użycia, które prawdopodobnie odzwierciedla przejście od zdrowego i uzależnionego korzystania z Internetu. Włączenie grupy problematycznych użytkowników Internetu może przyczynić się do wyjaśnienia, czy istnieją podobieństwa między problematycznymi i uzależnionymi użytkownikami Internetu lub czy problematyczne używanie może być uznane za fazę przejściową między zdrowymi i uzależnionymi osobami. Znalezienie tych cech, które są związane z problematycznym i uzależniającym korzystaniem z Internetu, przyczyniłoby się do identyfikacji potencjalnych czynników ryzyka dla rozwoju uzależnionego korzystania z Internetu, a tym samym umożliwiłoby lepsze interwencje zapobiegawcze.

Tak więc celem tego badania było zbadanie różnic i podobieństw w chorobach współistniejących i cechach związanych z samookreśleniem między uzależniającymi i problematycznymi użytkownikami Internetu.

W pierwszej próbie, poza badaniem osób z rozpoznaniem ADHD, zbadaliśmy również, czy ostatnio rozwinięte objawy podobne do ADHD bez podstawowej diagnozy ADHD mogą być związane z uzależniającym korzystaniem z Internetu.

Metody

Uczestnicy

Zatrudniliśmy n = 79 zdrowych kontroli, n = 35 problematyczne, a n = 93 uzależnionych internautów (tab 1). Przypisanie grup do problematycznych i uzależnionych użytkowników przeprowadzono przy użyciu wyników uczestnika w liście kontrolnej do oceny uzależnienia od gier internetowych i komputerowych (AICA; Wölfling, Beutel i Müller, 2012) oraz w skali dla uzależniających zachowań online dla dorosłych [Skala zum Onlinesuchtverhalten bei Erwachsenen (OSVe-S; Wölfling, Müller i Beutel, 2010)].

Tabela 1. Przykładowy opis

Uwaga. SD: odchylenie standardowe; χ² (CT): χ² tabela przestawna; χ² (KW): χ² Test Kruskala – Wallisa; F(ANOVA): jednokierunkowa ANOVA; AICA: Ocena uzależnienia od gier internetowych i komputerowych; OSVe: Skala zum Onlinesuchtverhalten bei Erwachsenen.

Uzależniona próbka składała się z podgrup n = 32 graczy, n = 24 użytkowników sieci społecznościowych oraz n = 37 użytkowników innych aplikacji (platformy informacyjne: n = 1; strony pornograficzne: n = 4; witryny hazardowe: n = 9; witryny handlowe: n = 2; przesyłanie strumieniowe: n = 13; i inne formy: n = 8). Grupa uzależnionych graczy internetowych intensywnie grała w gry RPG dla wielu graczy (np. World of Warcraft lub League of Legends) lub internetowe strzelanki z perspektywy pierwszej osoby (takie jak Counterstrike, Battlefield czy Call of Duty). Wszystkie te gry zawierały funkcje komunikacyjne. Użytkownicy sieci społecznościowych byli aktywni w aplikacjach internetowych, takich jak czaty online, fora lub społeczności społecznościowe (np. Facebook).

Grupa użytkowników problematycznych składała się z n = 9 graczy, n = 15 portali społecznościowych i n = 11 użytkowników innych aplikacji (platformy informacyjne: n = 3; witryny handlowe: n = 1; przesyłanie strumieniowe: n = 4; i inne formy: n = 3).

Zdrowa grupa kontrolna (n = 79) n = 35 uczestników, którzy regularnie korzystali z serwisów społecznościowych, n = 6 uczestników, którzy czasami grali w gry online i n = 38 uczestników, którzy korzystali z „innych aplikacji”, takich jak platformy informacyjne (n = 15), witryny handlowe (n = 2), witryn hazardowych (n = 1), przesyłanie strumieniowe (n = 15) lub inne formy (n = 5). Wszyscy uczestnicy zostali rekrutowani przez dzienną klinikę Wydziału Zachowań Uzależnieniowych i Medycyny Uzależnień w Centralnym Instytucie Zdrowia Psychicznego w Mannheim przez internet badanie lub poprzez reklamy.

A χ² test ujawnił znaczące różnice między grupami w zależności od płci w zdrowych kontrolach i problematycznych użytkownikach Internetu w odniesieniu do głównych aplikacji internetowych, które zostały użyte (dokładny test Fishera w zdrowych kontrolach: p = 008; u użytkowników problematycznych: p = 035; a u uzależnionych użytkowników: p = 069). Kobiety korzystające ze zdrowego lub problematycznego Internetu częściej korzystały z sieci społecznościowych, a mężczyźni częściej korzystali z innych aplikacji.

Wywiady i kwestionariusze

Istnienie i dotkliwość uzależnienia od Internetu uczestników mierzono za pomocą listy kontrolnej AICA (Wölfling i in., 2012) jak również OSVe (Wölfling i in., 2010). AICA to sprawdzony kliniczny wywiad diagnostyczny, którego celem jest ocena nasilenia uzależnienia komputerowego i / lub internetowego uczestników. Czyni to poprzez nagrywanie swojego komputera lub Internetu w poprzednich dniach 30 (AICA_30), jak również w ciągu całego ich życia (AICA_lifetime). Lista kontrolna AICA ma wysoką niezawodność, co wykazano za pomocą α Cronbacha = .90. Opierając się na kryterium Kaiser-Guttman i sprawdzeniu testu piargowego, analiza głównej składowej ujawniła jeden czynnik wyjaśniający% wariancji 67.5, który można interpretować jako „uzależnione korzystanie z Internetu” (Wölfling i in., 2012). OSVe to kwestionariusz samooceny, który służy również do badania osób dorosłych pod kątem istnienia i nasilenia uzależnienia od Internetu. Uczestnicy z wynikiem ≥13 w AICA_30 lub ≥13.5 w OSVe zostali przypisani do grupy uzależnionych. Biorąc pod uwagę, że AICA_30 identyfikuje tylko uzależniające korzystanie z komputera i / lub Internetu, użyliśmy wyników OSVe do zdefiniowania problematycznego używania. Po badaniu Wölfling i wsp. (2010), zaklasyfikowaliśmy uczestników z wynikami OSVe od 7 do 13 jako problematycznych użytkowników. W związku z tym uczestnicy z wynikiem <7 zostali przypisani do grupy kontrolnej. OSVe wykazało wewnętrzną spójność (α Cronbacha) α = 89 (Wölfling i in., 2012). Analiza głównych składników wykazała jeden czynnik wyjaśniający 43.9% wariancji, który można interpretować jako „uzależnione korzystanie z Internetu” (Müller, Glaesmer, Brähler, Wölfling i Beutel, 2014).

Choroby współistniejące na całe życie i obecne na osiach I i II oceniano na podstawie ustrukturyzowanego wywiadu klinicznego dla DSM-IV (SCID I i II; Wittchen, Zaudig i Fydrich, 1997). Obecne objawy depresyjne oceniono za pomocą Inwentarza Depresji Becka (BDI; Beck, Ward, Mendelson, Mock i Erbaugh, 1961). W celu zbadania ADHD, niestandaryzowanego wywiadu (zgodnie z kryteriami DSM-IV) i skali zaburzeń deficytu uwagi (ADD) dla dorosłych (Brązowy, 1996) były stosowane przez doświadczonych klinicznie psychologów. Zgodnie z DSM-IV (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2000), wywiad ADHD ocenia aktualne deficyty poznawcze w szkole lub pracy (a także w dni szkolne przed 7 rokiem życia), objawy nadpobudliwości, powikłania związane z porodem, ogólne wahania nastroju, problemy ze snem, nadużywanie substancji w celu złagodzenia objawów ADHD i rodzinną historię ADHD. Dwóch psychologów klinicznych przeprowadziło wywiady i zostało wcześniej przeszkolonych przez eksperta klinicznego w zakresie konkretnych objawów. 40-punktowa brązowa skala ADD dla dorosłych pomaga ocenić szeroki zakres rzeczywistych objawów odzwierciedlających zaburzenia funkcji wykonawczych związanych z ADHD, które wystąpiły w ciągu ostatnich 6 miesięcy, w tym (a) organizowanie, ustalanie priorytetów i aktywację do pracy; (b) skupianie się, utrzymywanie i przenoszenie uwagi na zadania; (c) regulacja czujności, podtrzymywania wysiłku i szybkości przetwarzania; (d) radzenie sobie z frustracją i modulowanie emocji, a także (e) wykorzystanie pamięci roboczej i dostęp do przypominania (Murphy i Adler, 2004). Pacjenci oceniali te objawy na 4-punktowej skali Likerta („nigdy”, „raz w tygodniu”, „dwa razy w tygodniu” i „codziennie”). Harrison poinformował, że wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia ADHD byłoby odzwierciedlone przez wartość graniczną> 55, którą zastosowano również w tym badaniu. Aktualną diagnozę ADHD postawiono, gdy uczestnik spełnił kryteria wywiadu i punkt odcięcia Brązowej Skali ADD (Harrison, 2004). Skala Brown ADD ma wewnętrzną spójność (α Cronbacha) α = .96 dla dorosłych (Brązowy, 1996). Dożywotnie kryteria ADHD obejmowały zgłoszoną diagnozę ADHD w przeszłości udzieloną przez eksperta medycznego. Uczestnicy, którzy uzyskali punktację powyżej wartości granicznej 55 w skali Brown ADD, ale nie spełnili warunków do bieżącej lub dożywotniej diagnozy ADHD w wywiadzie, zostali sklasyfikowani jako „niedawno rozwinięte objawy ADHD”.

Aby ocenić aspekty koncepcji siebie, zastosowaliśmy Skalę Rosenberga (Rosenberg, 1965; badanie samooceny), Kwestionariusz Obrazu Ciała (BIQ-20; Clement & Löwe, 1996) jak również kwestionariusz kompetencji emocjonalnych (ECQ; Rindermann, 2009). Skala Rosenberga jest kwestionariuszem 10 dotyczącym pozytywnych i negatywnych odczuć o sobie, mierzonych na skali Likerta w punkcie 4. Wewnętrzna spójność pozycji została podana jako α Cronbacha = .88 (Greenberger, Chen, Dmitrieva i Farruggia, 2003).

BIQ-20, który zawiera elementy 20, identyfikuje zaburzenia obrazu ciała poprzez pomiar „odrzucenia obrazu ciała” i „witalnego obrazu ciała”. Wewnętrzne konsystencje dla skali wahają się od 0.65 do 0.91 w niemieckich próbkach. Walidacja krzyżowa struktury czynnikowej skali wykazała wysoką stabilność w jednej populacji klinicznej i dwóch nieklinicznych populacjach próbek (Clement & Löwe, 1996). ECQ ocenia umiejętności uczestnika w (a) rozpoznawaniu i rozumieniu własnych emocji; (b) rozpoznawanie i rozumienie emocji innych (umiejętność postrzegania i rozumienia emocji innych osób w oparciu o ich zachowanie, komunikację głosową, wyraz twarzy i gesty w zależności od sytuacji); (c) regulowanie i kontrolowanie własnych emocji; oraz (d) ekspresja emocjonalna (zdolność i chęć wyrażania uczuć). Wewnętrzne konsystencje skal mieściły się między α = 0.89 a 0.93 (Rindermann, 2009).

Lęk społeczny i kompetencje społeczne mierzono za pomocą kwestionariusza dotyczącego społecznych lęków i niedoborów kompetencji społecznych (SASKO; Kolbeck i Maß, 2009). Ma na celu ocenę strachu przed przemawianiem przed innymi lub bycia w centrum uwagi społecznej (podskala „mówienie”), bycia odrzuconym społecznie („odrzucenie”) i interakcji społecznej („interakcja”), jak również deficyty w postrzeganiu społecznym („informacja”) i poczucie samotności („samotność”). Wewnętrzne konsystencje podskal mieściły się w zakresie od α = .76 do .87 dla próbek zdrowych oraz między α = .80 i .89 dla próbek klinicznych (Kolbeck i Maß, 2009). Poza tym trafność czynnikowa została potwierdzona potwierdzającą analizą czynnikową (Kolbeck i Maß, 2009). Dodatkowo, postrzegana skala stresu (PSS; Perceived Stress Scale; Cohen, Kamarck i Mermelstein, 1983) został zastosowany do zbadania percepcji stresu przez uczestników. Wewnętrzna spójność (α Cronbacha) PSS wynosi α = .78 (Cohen i wsp., 1983).

Analizy statystyczne

Analizy danych przeprowadzono przy użyciu SPSS Statistics 23 (Pakiet Statystyczny dla Nauk Społecznych, SPSS Inc., Chicago, IL, USA). Różnice w częstości występowania uzależnień od uzależnionych i problematycznych użytkowników Internetu, a także zdrowych kontroli zostały ocenione przez χ² testy i dokładne testy Fishera, w stosownych przypadkach. Co więcej, analizy różnic w cechach związanych z samooceną między uzależnionymi użytkownikami Internetu, problematycznymi użytkownikami Internetu i zdrowymi kontrolami obejmowały analizy wariancji (ANOVA), a następnie analizy post hoc z wykorzystaniem testów Scheffé. Zastosowano analizy regresji liniowej, aby ocenić związek między zmiennymi a aktualnym lub dożywotnim nasileniem objawów korzystania z Internetu.

Zgodność między dwoma testami ADHD (wywiad i skala Brown ADD) została oceniona za pomocą tabel krzyżowych i statystyki kappa Cohena. Zastosowaliśmy również χ² testy oceniające różnice między grupami w częstości występowania pozytywnych wyników badań w kategoriach (tak / nie) „niedawno rozwiniętych objawów ADHD”, jak również diagnozy ADHD w czasie i w ciągu życia. Ponadto, aby ocenić, czy uczestnicy z rozpoznaniem ADHD lub ostatnio rozwiniętymi objawami ADHD wykazują wyższy stopień natężenia lub trwałości objawów w Internecie w porównaniu z tymi, którzy nie spełniają warunków ADHD, zastosowaliśmy dwie próbki t-testy całej próby, a także zdrowych kontrolerów, uzależnionych i problematycznych użytkowników Internetu.

Etyka

Procedury badawcze zostały przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską. Badanie zostało zatwierdzone przez komisję etyki w Mannheim, Badenia-Wirtembergia (numer wniosku: 2013-528N-MA). Przed wzięciem udziału w badaniu wszyscy uczestnicy zostali poinformowani o celu badania i wyrazili zgodę po otrzymaniu tych informacji.

Efekt

Dożywotnie i bieżące choroby współistniejące

Dane ujawniły, że 62.4% (45.2%) uzależnionej grupy, 31.4% (20.0%) grupy problemowej i 22.8% (13.9%) zdrowych kontroli wykazało diagnozę osi I życia lub osi II. Zgodnie z naszymi oczekiwaniami uzależnieni internauci wykazywali zaburzenia depresyjne i lękowe oraz ADHD znacznie częściej w porównaniu ze zdrowymi osobami kontrolnymi (patrz rysunki 1 i 2 jak również tabele 2 i 3). W grupie uzależnionych zaobserwowano wyższe wskaźniki życia i obecne ADHD i zaburzenia depresyjne w porównaniu z użytkownikami problemowymi. Ponadto uzależnieni od Internetu i problematyczni użytkownicy wykazywali zaburzenia osobowości klastra B znacznie częściej niż osoby zdrowe, ale te różnice między grupami nie były odzwierciedlone w każdym oddzielnym zaburzeniu osobowości klastra B (ryc. 3).

Rysunek 1. Odsetek diagnoz dożywotnich i różnice między uzależnionymi i problematycznymi użytkownikami Internetu, a także zdrowymi kontrolami (diagnoza%, χ² i dokładne testy Fishera; *p ≤ 05, **p ≤ 01). W ramach ich klasyfikacji wyróżniono także zaburzenia afektywne i lękowe

Rysunek 2. Odsetek aktualnych diagnoz i różnic między uzależnionymi i problematycznymi użytkownikami Internetu, a także zdrowymi kontrolami (diagnoza%, χ² i dokładne testy Fishera; *p ≤ 05, **p ≤ 01). W ramach ich klasyfikacji wyróżniono także zaburzenia afektywne i lękowe

Tabela 2. Różnice w częstości występowania diagnoz między użytkownikami uzależnionymi i problematycznymi oraz zdrowymi

Notatka. Stawki w%. f: dokładny test Fishera; c: χ² test; LT: czas życia; C: aktualne skorygowane przez Bonferroni-Holma dla wielokrotnych porównań życia i aktualnych diagnoz oraz zaburzeń osobowości. ADHD: zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi; PTSD: zespół stresu pourazowego.

*p ≤ 05 i **p ≤ 01 po korekcie Bonferroniego – Holma dla porównań wielokrotnych.

Tabela 3. Porównania post hoc różnic w częstości występowania diagnoz między użytkownikami uzależnionymi i problematycznymi oraz zdrowymi

Notatka. f: dokładny test Fishera; c: χ² test; LT: czas życia; C: prąd; ADHD: zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.

Rysunek 3. Odsetek zaburzeń osobowości według DSM-IV oraz różnice między uzależnionymi i problematycznymi użytkownikami Internetu, a także zdrowe kontrole (diagnoza%, χ²- i dokładne testy Fishera; *p ≤ 05, **p ≤ 01)

Zgodność dwóch instrumentów ADHD

Oceniając zgodność między dwoma zastosowanymi instrumentami (tj. Skalą Browna ADD i wywiadem), wyniki wykazały zgodność 63.21% w grupie osób uzależnionych (Kappa = 0.21, p = 012) i 82.1% w całej próbie (Kappa = 0.28; p <001).

Postać 4 pokazuje odsetek pozytywnych wyników uczestników na ADHD w dwóch zastosowanych instrumentach (wywiad i skala Brown ADD), jak również w pochodnych kategoriach ostatnio rozwiniętych objawów ADHD, diagnozy ADHD w czasie i w ciągu życia.

Rysunek 4. Odsetki ADHD dla dwóch różnych miar: wywiad i Brown ADD. Ostatnio rozwinęły się objawy ADHD bez diagnozy, czasu życia i aktualnej diagnozy wynikające z nakładania się obu instrumentów

A χ² test ujawnił istotne różnice między grupami między zdrowymi kontrolami, uzależnionymi i problematycznymi użytkownikami Internetu w wywiadzie ADHD (dokładny test Fishera: p <001). Porównania parami wykazały, że uzależnieni użytkownicy spełniali kryteria ADHD w wywiadzie znacznie częściej niż osoby zdrowe (dokładny test Fishera: p <001), ale nie w porównaniu z problematycznymi użytkownikami (dokładny test Fishera: p = 232). Istotne różnice między grupami zaobserwowano również w Skali Browna ADD (dokładny test Fishera: p <001). Porównania parami ujawniły znacznie wyższe częstości ADHD u uzależnionych użytkowników używających Skali Brown ADD w porównaniu ze zdrowymi osobami z grupy kontrolnej (p <.001) i problematycznych użytkowników (dokładny test Fishera: p <001). Ponadto porównania międzygrupowe zmiennej „niedawno rozwinięte objawy ADHD” (tak / nie) były istotne (dokładny test Fishera: p <001): uzależnieni użytkownicy Internetu ujawniali ostatnio rozwinięte objawy znacznie częściej niż osoby zdrowe (dokładny test Fishera: p <001) i problematycznych użytkowników (dokładny test Fishera; p <001).

Dodatkowo zaobserwowaliśmy, że uzależniona grupa wykazywała znacznie wyższą częstotliwość ADHD w skali ADD Browna w porównaniu z wywiadem (dokładny test Fishera: p = .016).

Aby ocenić różnice w aktualnym i dożywotnim nasileniu korzystania z Internetu (czas życia AICA-30 i AICA) między grupami z ADHD i bez ADHD (na podstawie każdego kryterium na rysunku 4), zastosowaliśmy dwie próbki t- sprawdza całkowitą próbkę. W każdym stanie zaobserwowaliśmy, że uczestnicy z pozytywnym ADHD uzyskali znacznie wyższe wyniki w ciągu całego życia i aktualną ostrość korzystania z Internetu w porównaniu z tymi z negatywnymi wynikami testu (Tabela 4).

Tabela 4. Różnice w aktualnej i dożywotniej dotkliwości korzystania z Internetu (AICA) między uczestnikami uzyskującymi wynik pozytywny i negatywny w przypadku ADHD dla różnych kryteriów w całej próbce

Uwaga. SD: odchylenie standardowe skorygowane przez Bonferroni-Holm dla wielokrotnych porównań. ADHD: zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi; AICA: Ocena uzależnienia od gier internetowych i komputerowych.

*p ≤ 05. **p ≤ 01.

Dwie próbki t-testy w każdej grupie (uzależnieni i problematyczni użytkownicy oraz zdrowe kontrole) ujawniły jedynie uzależnionych uczestników z niedawno rozwiniętymi objawami (n = 27), aby wykazać wyższą intensywność korzystania z Internetu przez całe życie (t = −2.549, p = 013) w porównaniu z tymi bez objawów (n = 46).

Własne koncepcje związane z uzależnionymi i problematycznymi użytkownikami Internetu, a także zdrowe kontrole

Stoły 5 i 6 wykazać różnice między kontrolującymi, problematycznymi i uzależnionymi użytkownikami Internetu w zakresie cech związanych z samooceną. ANOVA ujawniły znaczące główne efekty we wszystkich skalach (Tabela 5).

Tabela 5. Różnice między grupami uzależnionych użytkowników, problematycznych użytkowników i zdrowych kontroli

Notatka. Średnia (odchylenie standardowe), SASKO: Kwestionariusz Deficytów Społecznego Lęku i Kompetencji Aocial; ECQ: Kwestionariusz kompetencji emocjonalnych; ECQ-EE: rozpoznawanie i rozumienie własnych emocji; ECQ-EA: rozpoznawanie i rozumienie emocji innych; ECQ-RE: regulacja i kontrola własnych emocji; ECQ-EX: ekspresja emocjonalna; BDI: Inwentarz depresji Becka; PSS: Perceived Stress Scale; BIQ: Kwestionariusz obrazu ciała; F: ANOVA F Statystyczny.

*p ≤ 05 i **p ≤ 01 po korekcie Bonferroniego – Holma dla porównań wielokrotnych.

Tabela 6. Porównania parami post hoc (Scheffé) między uzależnionymi użytkownikami, problematycznymi użytkownikami i zdrowymi kontrolami

Notatka. SASKO: Ankieta dotycząca lęku społecznego i kompetencji społecznych; ECQ: Kwestionariusz kompetencji emocjonalnych; ECQ-EE: rozpoznawanie i rozumienie własnych emocji; ECQ-EA: rozpoznawanie i rozumienie emocji innych; ECQ-RE: regulacja i kontrola własnych emocji; ECQ-EX: ekspresja emocjonalna; BDI: Inwentarz depresji Becka; PSS: Perceived Stress Scale; BIQ: Kwestionariusz obrazu ciała.

Uzależnieni użytkownicy Internetu w porównaniu ze zdrowymi kontrolami wykazywali znacznie gorszy obraz ciała, wyższy lęk społeczny (SASKO), zmniejszoną kompetencję społeczną (wszystkie skale SASKO), zwiększony stres postrzegany (PSS), a także deficyty kompetencji emocjonalnych (ECQ). Ponadto mieli niższą samoocenę (Rosenberg) i wykazywali zwiększony stres postrzegany (PSS), jak również objawy depresyjne (BDI; Tabela 6). Uzależnieni użytkownicy wykazywali również znacznie zwiększone wartości dotyczące większości cech związanych z własnym pojęciem (oprócz rozpoznawania własnych i innych emocji, a także możliwość wyrażania własnych emocji innym) w porównaniu z użytkownikami problematycznymi.

Ponadto zaobserwowaliśmy, że uzależnieni od Internetu i problematyczni użytkownicy różnią się znacznie od zdrowych kontroli w zakresie skal kompetencji emocjonalnych „rozpoznawanie własnych emocji” (ECQ-EE) i „ekspresji emocjonalnej” (ECQ-EX; Tabela 6). Analiza regresji liniowej ujawniła, że ​​te dwie zmienne wyjaśniały 11% (R² = 111; p <001) obecnego stopnia wykorzystania Internetu (AICA_30) i 22% (R² = 217; p <001) dożywotniego poziomu intensywności korzystania z Internetu (AICA lifetime).

Dyskusja

Ogólnym celem tego badania było zbadanie różnic w chorobach współistniejących i cechach związanych z samookreśleniem między zdrowymi kontrolami, uzależnionymi i problematycznymi użytkownikami Internetu w celu wyjaśnienia roli problematycznego wykorzystania w przejściu ze zdrowego na uzależnione korzystanie z Internetu.

Choroby współistniejące u uzależnionych i problematycznych użytkowników Internetu, a także w zdrowych kontrolach

Wyniki wskazują, że osoby uzależnione od Internetu mają wyższe wskaźniki współwystępowania ADHD, depresji i obecnych zaburzeń lękowych, a także zaburzeń osobowości klastra B w porównaniu ze zdrowymi osobami kontrolnymi. Ponadto w grupie uzależnionej zaobserwowano także wyższe wskaźniki współwystępowania ADHD i zaburzeń depresyjnych w porównaniu z użytkownikami problematycznymi. Wyniki te są zgodne z poprzednimi objaśniającymi modelami uzależnienia od Internetu, które zakładają silną psychopatologię leżącą u podstaw uzależnionego korzystania z Internetu (Brand i wsp., 2016; Davis, 2001). W swoim modelu I-PACE Brand i wsp. (2016) odnoszą się szczególnie do depresji i (społecznych) zaburzeń lękowych, a także ADHD jako trzech głównych cech psychopatologicznych związanych z uzależnieniem od Internetu. Wszystkie te zaburzenia psychiczne są silnie związane z intensywnymi negatywnymi emocjami, takimi jak lęk, depresyjność i wściekłość. Ten aspekt jest również uwzględniany w opisie zaburzeń w grach internetowych w DSM-5, gdzie gry internetowe są wykorzystywane do znalezienia ulgi w negatywnym stanie nastroju.

W fazie problematycznego stosowania tylko występowanie zaburzeń osobowości klastra B było istotnie wyższe w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną i nie różniło się od uzależnienia. Literatura opisuje zaburzenia osobowości klastra B w powiązaniu z bardziej dramatycznym, emocjonalnym, niekonsekwentnym i impulsywnym zachowaniem (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013) często towarzyszą epizody depresji. Były one również związane ze zmniejszonym prawdopodobieństwem remisji przewlekłej depresji (Agosti, 2014). Odkrycia te wskazują, że zaburzenia osobowości z klastra B mogą być korelatem problematycznego i uzależnionego korzystania z Internetu. Zadra i in. (2016) zaobserwował zwiększoną częstość występowania zaburzenia osobowości Borderline B w uzależnionych od Internetu. Nie znaleźliśmy różnic między grupami w obrębie określonego zaburzenia osobowości klastra B, prawdopodobnie z powodu małej liczby przypadków (n_granica = 5; n_narcystyczne = 4; n_aktorski = 0; n_{antyspołeczne} = 1 w całej próbie). Interesujące byłoby porównanie wskaźników rozpowszechnienia określonych zaburzeń osobowości u uzależnionych i problematycznych użytkowników przy użyciu większych prób w dalszych badaniach. Konieczne są również dalsze badania replikacji, aby potwierdzić nasze ustalenia.

Współwystępowanie ADHD i objawy podobne do ADHD u uzależnionych od Internetu

Jeśli chodzi o diagnozy ADHD w tym badaniu, obecne i całokształtne rozpowszechnienie w grupie uzależnionych od Internetu (13.8% i 11.5%) było znacznie wyższe w porównaniu z problematycznymi użytkownikami Internetu i zdrowymi kontrolami. Metaanaliza oszacowała ogólną częstość występowania ADHD około 2.5% (Simon, Czobor, Bálint, Mészáros i Bitter, 2009). Większość badań nad ADHD i uzależnieniem od Internetu przeprowadzono na młodzieży, a nie na młodych dorosłych (Seyrek i in., 2017; Tateno i in., 2016). Istnieje tylko jedno badanie opisujące rozpowszechnienie ADHD przez 5.5% u dorosłych "problematycznych" użytkowników Internetu (Kim i in., 2016). Jednak próba obejmowała także uzależnionych użytkowników, dlatego wyniki mogą być nieporównywalne z wynikami tego badania.

Według naszej wiedzy było to pierwsze badanie mające na celu włączenie oceny wpływu niedawno rozwiniętych objawów ADHD oprócz diagnozy ADHD u osób uzależnionych od Internetu. Uczestnicy z ADHD, jak również osoby z niedawno rozwiniętymi objawami podobnymi do ADHD, wykazywały znacznie wyższą żywotność i aktualną ostrość korzystania z Internetu w porównaniu z tymi, którzy nie spełnili tych warunków. Ponadto uzależnieni uczestnicy z niedawno rozwiniętymi objawami ADHD (30% uzależnionej grupy) wykazywali zwiększoną ostrość życia przez Internet w porównaniu z tymi uzależnionymi uczestnikami bez objawów ADHD. Nasze wyniki wskazują, że ostatnio rozwinięte objawy ADHD (bez spełnienia kryteriów diagnostycznych dla ADHD) są związane z uzależnieniem od Internetu. Może to prowadzić do pierwszego wskazania, że ​​nadmierne korzystanie z Internetu ma wpływ na rozwój deficytów poznawczych podobnych do tych występujących w ADHD. Ostatnie badania Nie, Zhang, Chen i Li (2016) donoszą, że dorośli uzależnieni od Internetu z ADHD i bez ADHD, a także uczestnicy z samym ADHD wykazywali porównywalne deficyty w kontroli hamowania i funkcjach pamięci roboczej.

Założenie to wydaje się być również poparte przez niektóre badania, w których stwierdzono zmniejszoną gęstość istoty szarej w korze przedniej obręczy u uzależniających użytkowników Internetu, jak również u pacjentów z ADHD (Frodl i Skokauskas, 2012; Moreno-Alcazar i in., 2016; Wang i in., 2015; Yuan i in., 2011). Niemniej jednak, aby potwierdzić nasze założenia, potrzebne są dalsze badania oceniające zależność między początkiem nadmiernego korzystania z Internetu a ADHD u osób uzależnionych od Internetu. Ponadto należy zastosować badania podłużne w celu wyjaśnienia związku przyczynowego. Jeśli nasze wyniki zostaną potwierdzone przez dalsze badania, będzie to miało znaczenie kliniczne dla procesu diagnostycznego ADHD. Można sobie wyobrazić, że klinicyści będą musieli przeprowadzić szczegółową ocenę możliwego uzależniającego korzystania z Internetu u pacjentów z podejrzeniem ADHD.

Porównania charakterystyk związanych z własnym pojęciem między uzależniającym, problematycznym i zdrowym korzystaniem z Internetu

Jeśli chodzi o różnice między grupami w zakresie cech związanych z własnym pojęciem, wyniki wykazały, że uzależnieni użytkownicy Internetu wykazują znaczne deficyty we wszystkich skalach „koncepcji własnej” w porównaniu ze zdrowymi kontrolami. Jak wspomniano powyżej, teorie rozwojowe postulują dojrzewanie jako fazę, w której tworzenie koncepcji własnej jest głównym zadaniem rozwojowym. Jednostka musi zbadać i wybrać odpowiednie i odpowiednie role, wartości i cele z różnych dziedzin życia, takich jak rola płci, powołania, wybory relacyjne itp. (Erikson, 1968; Marcia, 1966). Jeśli się nie powiedzie, prowadzi to do rozprzestrzeniania się tożsamości, a także ról społecznych i zwiększa ryzyko zaburzeń psychicznych, takich jak zaburzenia osobowości, depresji lub uzależnienia. Bez odpowiedniego leczenia zaburzenia te zwykle utrzymują się w wieku dorosłym (Erikson, 1968; Marcia, 1966). Ze względu na swoje możliwości interakcji społecznej i towarzyszącą mu anonimowość, Internet stanowi kuszącą okazję do kompensacji negatywnych uczuć i deficytów samoświadomości. W związku z tym nasze odkrycia dotyczące zwiększonych deficytów w zakresie samooceny u młodych dorosłych uzależnionych od Internetu sugerują, że nieprzystosowane radzenie sobie z określonymi zadaniami rozwojowymi w okresie dojrzewania może przyczyniać się do powstawania uzależnienia od Internetu. Wielokrotne doświadczenie w kompensowaniu tych deficytów poprzez korzystanie z Internetu, np. Poprzez znajdowanie wirtualnych przyjaciół lub odniesienie sukcesu w grze (Brand i wsp., 2016; Davis, 2001; Tavolacci i in., 2013) może zwiększyć ryzyko uzależnienia. Dodatkowo, brak prawdziwych pozytywnych doświadczeń związanych z interpersonalnymi i związanymi z wydajnością doświadczeniami może zwiększyć deficyty własnej koncepcji i rozwój zaburzeń psychicznych. Ten ostatni aspekt może wyjaśniać wysokie obserwowane występowanie depresji, lęku i zaburzeń osobowości klastra B u uzależnionych użytkowników.

Pomimo znaczących różnic między problematycznym a uzależnionym od Internetu wykorzystaniem większości ocenianych zmiennych, wszystkie środki obliczone dla charakterystyki problematycznej grupy leżały między środkami uzależnionych użytkowników a zdrową grupą kontrolną, co wskazuje na związek między dwoma etapami nadmiernego Wykorzystanie Internetu w sposób opisowy.

Zaobserwowaliśmy jednak również podobieństwa między użytkownikami problematycznymi i uzależnionymi. Obie grupy oceniały siebie jako mniej zdolne do rozpoznawania, rozumienia i wyrażania własnych emocji w porównaniu ze zdrowymi kontrolami. W swoim modelu inteligencji emocjonalnej Mayer i Salovey postulowali postrzeganie, używanie, rozumienie i zarządzanie emocjami, które najczęściej występują w kontekście relacji, jako główne powiązane ze sobą zdolności inteligencji emocjonalnej (Mayer i Salovey, 1993; Mayer, Salovey, Caruso i Sitarenios, 2001). Nasze wyniki tych niedoborów w problematycznych i uzależniających użytkownikach Internetu mogą wskazywać, że niższe stopnie tych umiejętności mogą w szczególny sposób obrazować czynniki przedchorobowe w przechodzeniu od problematycznego do uzależniającego korzystania z Internetu. Analizy regresji ujawniły, że te zmienne wyjaśniały 11% i 22% wariancji aktualnej, jak również w czasie życia, intensywności użytkowania Internetu, odpowiednio, w całkowitej próbce.

Ograniczenia badania

Ograniczenia tego badania obejmują następujące aspekty.

Wielkości prób podgrup były stosunkowo małe. Należy to wziąć pod uwagę przy interpretacji naszych wyników i konieczne są przyszłe badania.

Kolejne ograniczenie dotyczy procedury diagnostycznej ADHD. Poza skalą Brown ADD wykorzystaliśmy niestandaryzowany wywiad, w tym otwarte pytania do badania ADHD. Nie można w pełni zagwarantować, że ten sam wywiad z tym samym uczestnikiem i innym ankieterem wygenerowałby podobne wyniki (Kromrey, 2002). Z drugiej strony, połączenie wywiadów przeprowadzonych przez wykwalifikowanych psychologów klinicznych z dodatkowym zastosowaniem Skali Browna ADD w procesie diagnostycznym mogło zapewnić wyższą trafność diagnoz. Niemniej jednak badania te powinny być powtórzone i dodatkowo uwzględniać oceny zewnętrzne (np. Wywiady rodzinne), a także testy neuropsychologiczne w procesie diagnostycznym.

Kolejnym ograniczeniem jest to, że nie analizowaliśmy różnic związanych z płcią, ponieważ przekroczyłoby to zakres rękopisu. Oceniliśmy jedynie różnice płci w podpróbkach. Χ² analizy w każdej grupie wykazały, że kobiety o zdrowym i problematycznym korzystaniu z Internetu częściej korzystały z sieci społecznościowych, a mężczyźni częściej korzystali z innych aplikacji. Zgodnie z literaturą (Dany, Moreau, Guillet i Franchina, 2016) analizy głównej próby ujawniły wyższe częstotliwości gier dla mężczyzn i większe wykorzystanie portali społecznościowych u kobiet. Jednak wyniki te należy interpretować z ostrożnością ze względu na bardzo małe rozmiary podpróbek. Potrzebne są dalsze badania w celu zbadania różnic między płciami w cechach badanych w tym badaniu.

wnioski

Podsumowując, nasze wyniki sugerują, że zaburzenia osobowości klastra B i deficyty w zrozumieniu i wyrażaniu własnych emocji mogą być szczególnymi wpływowymi czynnikami w przejściu od problematycznego do uzależniającego. Odkryliśmy również, że uzależnieni użytkownicy, w porównaniu z problematycznymi użytkownikami i zdrowymi kontrolami, wykazywali znacznie wyższe częstotliwości ADHD, depresyjnych i obecnych zaburzeń lękowych, jak również większe deficyty związane z własnym pojęciem. Zatem nasze wyniki mogą wskazywać, że zaburzenia osobowości klastra B i deficyty inteligencji emocjonalnej, związane z problemami interpersonalnymi i związanymi z wydajnością, wpływają na przejście od problematycznego do uzależnionego korzystania z Internetu. Doświadczenie Internetu jako początkowego zapewnienia szybkiej kompensacji tych problemów zwiększa ryzyko uzależnienia. Jednocześnie zwiększa się brak pozytywnych doświadczeń związanych z interpersonalnymi i wydajnymi wynikami w prawdziwym życiu i prowadzi do ucieczki w świat wirtualny. Wyniki te sugerują, że interwencje ukierunkowane na uzależnienie od Internetu powinny zwiększyć ich koncentrację na nauce technik opartych na uważności i kompetencjach społecznych, aby rozpoznawać i radzić sobie z negatywnymi emocjami i konfliktami interpersonalnymi.

Nasze dane ujawniają również wysoką częstość występowania ADHD u uzależnionych, ale nie problematycznych użytkowników, co może wskazywać, że ADHD jest związane z przyspieszonym przejściem do uzależniającego korzystania z Internetu.

Wkład autorów

TL opracował rękopis, nadzorował badania i przyczynił się do gromadzenia danych i analiz. SH przyczynił się do analizy danych. JD był zaangażowany w koordynację badań i zbieranie danych. IR zweryfikował analizy danych statystycznych i nadzorował pracę. KM otrzymało fundusze na badania i nadzorowało je. FK nadzorował i przyczynił się do przygotowania manuskryptu. Wszyscy autorzy zatwierdzili ostateczną wersję manuskryptu.

Konflikt interesów

Żaden autor nie ma konfliktu interesów do zadeklarowania.

Referencje