Cechy kliniczne i współwystępowanie osi I australijskich nastolatków z patologicznymi użytkownikami gier internetowych i gier wideo (2013)

CELE:

Chociaż na arenie międzynarodowej rośnie uznanie stosowania technologii patologicznych (PTU) w okresie dojrzewania, w Australii przeprowadzono niewiele badań empirycznych. Badanie to miało na celu ocenę cech klinicznych patologicznych gier wideo (PVG) i patologicznego korzystania z Internetu (PIU) w normatywnej australijskiej populacji nastolatków. Drugorzędnym celem było zbadanie chorób współistniejących osi I związanych z PIU i grami wideo.

METODA:

Do badania zrekrutowano ogółem 1287 uczniów szkół średnich z Australii Południowej w wieku 12–18 lat. Uczestnicy byli oceniani za pomocą listy kontrolnej PTU, poprawionej Skali Lęku i Depresji u Dzieci, Skali Lęku Społecznego dla Młodzieży, poprawionej Skali Samotności UCLA i Inwentarza Umiejętności Społecznych Nastolatków. Młodzież, która spełniała kryteria PVG, PIU lub obu, porównano z normalną młodzieżą pod względem chorób współistniejących w osi I.

WYNIKI:

Wskaźniki rozpowszechnienia PIU i PVG wyniosły odpowiednio 6.4% i 1.8%. Zidentyfikowano podgrupę, w której współwystępowały PIU i PVG (3.3%). Najbardziej charakterystycznymi cechami klinicznymi PTU były wycofanie, tolerancja, kłamstwa i tajemnica oraz konflikt. Objawy zaabsorbowania, niemożności samoograniczenia i korzystania z technologii jako ucieczki były często zgłaszane przez młodzież bez PTU i dlatego mogą być mniej przydatne jako wskaźniki kliniczne. Wśród nastolatków z PIU najczęściej występowały depresja, zaburzenia paniki i lęk separacyjny.

WNIOSKI:

PTU wśród australijskiej młodzieży pozostaje problemem wymagającym zainteresowania klinicznego. Wyniki te sugerują wyłaniającą się tendencję do większego wykorzystania i korzystania z Internetu wśród dorastających kobiet, z powiązaną PIU. Chociaż zaburzenia PTU nakładają się, wydaje się, że u nastolatków z PIU ryzyko wystąpienia chorób współistniejących z osią I jest większe niż u nastolatków chorych na samą PVG. Dalsze badania z naciskiem na techniki walidacji, takie jak zweryfikowana identyfikacja szkody, mogą umożliwić świadomy konsensus w sprawie definicji i diagnozy PTU.