Terapia poznawczo-behawioralna w przypadku internetowego hazardu: systematyczny przegląd i metaanaliza (2018)

Clin Psychol Psychother. 2018 października 20 r. doi: 10.1002/cpp.2341.

Stevensa MWR1, King DL1, Dorstyn D1, Delfabbro PH1.

Abstrakcyjny

CEL:

Chociaż istnieją wystarczające badania i dowody kliniczne potwierdzające włączenie zaburzeń związanych z grami do najnowszej wersji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11), stosunkowo niewiele wiadomo na temat skuteczności leczenia psychologicznego pierwszego rzutu w przypadku zaburzeń związanych z grami lub grami internetowymi. zaburzenie (IGD) wymienione w DSM-5. W tym systematycznym przeglądzie wykorzystano techniki metaanalityczne w celu określenia skuteczności terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) w leczeniu IGD w odniesieniu do czterech kluczowych wyników: objawów IGD, lęku, depresji i czasu spędzonego na grach.

METODA:

Przeszukanie bazy danych pozwoliło zidentyfikować 12 niezależnych badań CBT. Obliczono szacunki wielkości efektu (g Hedgesa) z powiązanymi przedziałami ufności, przedziałami predykcji i wartościami p dla każdego wyniku leczenia przed i po leczeniu. Jakość raportowania badań oceniano zgodnie z wytycznymi Consolidated Standards of Reporting Trials (CONSORT). Przeprowadzono analizy podgrup i moderatorów w celu zbadania potencjalnych źródeł heterogeniczności.

WYNIKI:

Terapia poznawczo-behawioralna wykazała wysoką skuteczność w zmniejszaniu objawów IGD (g=92, [0.50,1.34]) i depresji (g=80, [0.21,1.38]) oraz wykazała umiarkowaną skuteczność w zmniejszaniu lęku (g=55, [0.17,0.93, XNUMX]) po teście. Nie było wystarczającej mocy, aby określić, czy CBT jest w stanie skrócić czas spędzony na graniu. Korzyści z leczenia w okresie obserwacji były nieistotne w przypadku czterech wyników leczenia.

WNIOSKI:

Zebrane wyniki sugerują, że CBT w przypadku IGD jest skuteczną krótkoterminową interwencją mającą na celu zmniejszenie IGD i objawów depresyjnych. Jednakże skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej w ograniczaniu rzeczywistego czasu spędzanego na graniu była niejasna. Biorąc pod uwagę ograniczenia tej bazy dowodów, istnieje potrzeba przeprowadzenia bardziej rygorystycznych badań w celu określenia potencjalnych długoterminowych korzyści terapii poznawczo-behawioralnej w leczeniu IGD.

PMID: 30341981

DOI: 10.1002 / cpp.2341