J Addict Nurs. 2018 Apr/Jun;29(2):128-138. doi: 10.1097/JAN.0000000000000222.
Abstrakcyjny
Celem tego badania było (a) zbadanie związku między cechami osobistymi (wiek, płeć), czynnikami psychologicznymi (depresja) i czynnikami fizycznymi (czas snu) a uzależnieniem od smartfonów u dzieci oraz (b) ustalenie, czy kontrola rodzicielska jest powiązana z mniejszą częstością uzależnienia od smartfonów. Dane zebrano od dzieci w wieku 10-12 lat (N = 208) za pomocą kwestionariusza samooceny w dwóch szkołach podstawowych i przeanalizowano za pomocą testu t, jednostronnej analizy wariancji, korelacji i wielokrotnej regresji liniowej. Większość uczestników (73.3%) posiadała smartfon, a odsetek ryzykownych użytkowników smartfonów wyniósł 12%. Model wielokrotnej regresji liniowej wyjaśnił 25.4% (skorygowany R = 239) wariancji w skali uzależnienia od smartfonów (SAS). Trzy zmienne były istotnie powiązane z SAS (wiek, depresja i kontrola rodzicielska), a trzy zmienne wykluczono (płeć, region geograficzny i oprogramowanie do kontroli rodzicielskiej). Nastolatki w wieku 10-12 lat, z wyższymi wynikami depresji, miały wyższe SAS. Im większa kontrola rodzicielska postrzegana przez ucznia, tym wyższy SAS. Nie było istotnego związku między oprogramowaniem do kontroli rodzicielskiej a uzależnieniem od smartfonów. To jedno z pierwszych badań dotyczących uzależnienia nastolatków od smartfonów. Ukierunkowane na kontrolę zarządzanie przez rodziców korzystaniem ze smartfonów przez dzieci nie jest zbyt skuteczne i może nasilać uzależnienie od smartfonów. Przyszłe badania powinny zidentyfikować dodatkowe strategie, poza oprogramowaniem do kontroli rodzicielskiej, które mogą zapobiegać, zmniejszać i eliminować uzależnienie od smartfonów.
PMID: 29864060
;