Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2018 May 24. doi: 10.1089 / cyber.2017.0566.
Abstrakcyjny
Badania wykazały, że dzieci często doświadczające słabej interakcji rodzic-dziecko są podatne na problemy związane z grami wideo, ale nie jest jasne, które konkretne aspekty takiej interakcji odgrywają rolę predykcyjną w problemach. Aby rozszerzyć wcześniejsze badania, które opierają się głównie na metodzie samoopisowej w celu oceny interakcji rodzic-dziecko, przeprowadziliśmy badanie podłużne, mieszane. W warunkach laboratoryjnych zaobserwowano trzy główne aspekty interakcji (tj. Afektywność, spójność i zachowanie rodziców) w diadach rodzic-dziecko 241 (Dzieci: procent kobiet 43, przedział wiekowy = 8-15, Mwiek = 12.09 SDwiek = 1.41; Rodzice: 78 procent kobiet, przedział wiekowy = 27-63 lata, M.wiek = 44.44 SDwiek = 6.09). Ponadto zarówno rodzice, jak i dzieci wypełnili kwestionariusze, które mierzyły objawy zaburzeń związanych z grami internetowymi (IGD) i narażenie dzieci na brutalne gry wideo na początku badania (czas 1) i 12 miesięcy później (czas 2). Wyniki ujawniły, że w czasie 1 pozytywna afektywność i spójność były odwrotnie powiązane z objawami IGD zgłaszanymi przez dzieci. Również przymus w Czasie 1 (tj. Wymiar kontrolny zachowań rodzicielskich) był pozytywnie powiązany odpowiednio z narażeniem dziecka na zgłoszenie dziecka w Czasie 1 na brutalne gry wideo oraz z objawami IGD w Czasie 2. Oprócz głównych efektów, wyniki pokazały również, że negatywna afektywność w Czasie 1 łagodziła ochronne efekty pozytywnej afektywności w Czasie 1 na narażenie raportu rodziców w Czasie 1 i Raport dziecka w Czasie 2 na brutalne gry wideo. Ogólnie rzecz biorąc, badanie to identyfikuje różne kluczowe aspekty interakcji rodzic-dziecko, które mogą służyć jako współbieżne lub czasowe czynniki prognostyczne problemów związanych z grami wideo.
SŁOWA KLUCZOWE: zaburzenia gry internetowej; obserwacja behawioralna; uzależnienie od gier; interakcja rodzic-dziecko; brutalne gry wideo
PMID: 29792518
;
