Komentarz: Około 28% (n = 359) mężczyzn z wynikiem (lub wyższym) sugerowanym całkowitym klinicznym punktem odcięcia HBI (≥53), co wskazuje na obecność możliwego zaburzenia hiperseksualnego.
J Behav Addict. 2016 Jun;5(2):169-78. doi: 10.1556 / 2006.5.2016.036.
Kraus SW1,2,3, Martino S2,3, Potenza MN3,4.
Abstrakcyjny
Tło i cele
W badaniu tym zbadano rozpowszechnienie i czynniki związane z zainteresowaniem mężczyzn poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii.
Metody
Korzystając z internetowej procedury zbierania danych, zwerbowaliśmy użytkowników pornografii męskiej 1,298 do wypełnienia kwestionariuszy oceniających zachowania demograficzne i seksualne, hiperseksualność, cechy wykorzystywania pornografii oraz aktualne zainteresowanie poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii.
Efekt
Około 14% mężczyzn zgłosiło zainteresowanie poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii, podczas gdy tylko 6.4% mężczyzn szukało wcześniej leczenia w celu wykorzystania pornografii. Mężczyźni zainteresowani leczeniem mieli 9.5 razy większe prawdopodobieństwo zgłaszania klinicznie istotnych poziomów hiperseksualności w porównaniu z mężczyznami bez zainteresowania leczeniem (OR = 9.52, 95% CI = 6.72-13.49). Analizy dwuwymiarowe wskazywały, że status poszukiwania leczenia wiązał się z byciem singlem / stanem niezamężnym, oglądaniem większej ilości pornografii tygodniowo, angażowaniem się w bardziej samotną masturbację w ciągu ostatniego miesiąca, mniejszą liczbą diadycznych seksu oralnego w ciągu ostatniego miesiąca, raportowaniem historii szukania leczenia w celu wykorzystania pornografii i wielu prób „ograniczenia” lub całkowitego zaprzestania korzystania z pornografii. Wyniki z binarnej analizy regresji logistycznej wskazały, że częstsze próby ograniczenia / rzucenia palenia z pornografią i wyniki w Inwentarzu zachowań hiperseksualnych - podskala kontrolna były istotnymi predyktorami statusu poszukiwania leczenia.
dyskusja i wnioski
Wyniki badań mogą być wykorzystane do informowania o obecnych praktykach badań przesiewowych mających na celu identyfikację konkretnych aspektów samokontroli seksualnej, impulsywności i / lub przymusu związanego z problematycznym używaniem pornografii wśród osób poszukujących leczenia.
SŁOWA KLUCZOWE: hiperseksualność; pornografia; zachowania seksualne; mężczyźni poszukujący leczenia
PMID: 27348557
Wprowadzenie
Pornografia odnosi się do materiałów pisemnych lub obrazkowych o charakterze jednoznacznie seksualnym, których celem jest wywołanie podniecenia seksualnego u czytelnika lub widza. W ankiecie 30–70% mężczyzn heteroseksualnych i homoseksualnych / biseksualnych zgłasza rekreacyjne korzystanie z pornografii, podczas gdy mniej kobiet zgłasza oglądanie pornografii w celach rekreacyjnych (<10%) (Morgan, 2011; Ross, Mansson i Daneback, 2012; Wright, 2013). Chociaż oglądanie pornografii jest zdrowym wyjściem seksualnym dla wielu osób (Hald i Malamuth, 2008), niektórzy ludzie mają trudności z zarządzaniem swoim zachowaniem. Dla tych osób nadmierne / problematyczne korzystanie z pornografii charakteryzuje się pragnieniem, zmniejszoną samokontrolą, upośledzeniem społecznym lub zawodowym oraz używaniem materiałów o wyraźnie seksualnym charakterze w celu radzenia sobie z lękiem lub dysforycznym nastrojem (Kor i in., 2014; Kraus, Meshberg-Cohen, Martino, Quinones i Potenza, 2015; Kraus, Potenza, Martino i Grant, 2015; Kraus i Rosenberg, 2014). Problematyczne korzystanie z pornografii jest często zgłaszane przez osoby poszukujące leczenia kompulsywnych zachowań seksualnych / hiperseksualności (de Tubino Scanavino i in., 2013; Kraus, Potenza i in., 2015; Morgenstern i in., 2011). Na przykład naukowcy odkryli, że nadmierne używanie pornografii (81%), kompulsywna masturbacja (78%) oraz częsty seks przypadkowy / anonimowy (45%) były jednymi z najczęstszych zachowań zgłaszanych przez osoby poszukujące leczenia hiperseksualności (Reid i in., 2012).
Hiperseksualność jest bardziej powszechna wśród mężczyzn (Kafka, 2010), a osoby ubiegające się o leczenie częściej są rasy białej / białej niż z innych środowisk etnicznych / rasowych (Farré i in., 2015; Kraus, Potenza i in., 2015; Reid i in., 2012). Wskaźniki hiperseksualności w populacji ogólnej szacuje się na 3% –5%, przy czym dorosłe samce stanowią większość (80%) osób dotkniętych chorobą (Kafka, 2010). Osoby poszukujące leczenia z powodu hiperseksualności z większym prawdopodobieństwem spełniają kryteria współistniejących zaburzeń psychiatrycznych (np. Lęk i depresja, używanie substancji psychoaktywnych i hazard) (> 50%) (de Tubino Scanavino i in., 2013; Kraus, Potenza i in., 2015; Raymond, Coleman i Miner, 2003) i angażować się w zachowania ryzykowne dla wirusa HIV (np. seks analny bez prezerwatywy i wielu partnerów seksualnych przy jednej okazji) (Coleman i in., 2010; Parsons, Grov i Golub, 2012).
Obecnie istnieje niewielka zgoda co do definicji i prezentacji objawów hiperseksualności (Kingston, 2015). Nadmierne / problematyczne zaangażowanie w zachowania seksualne uznano za zaburzenie impulsywno-kompulsywne (Grant i in., 2014), cecha zaburzeń hiperseksualnych (HD) (Kafka, 2010), nieparafilne kompulsywne zachowania seksualne (Coleman, Raymond i McBean, 2003) lub jako uzależnienie (Kor, Fogel, Reid i Potenza, 2013). Wiele kryteriów zaproponowanych dla podobieństw w zakresie HD z tymi dla zaburzeń związanych z używaniem substancji (SUD) (Kor i in., 2013; Kraus, Voon i Potenza, 2016). W szczególności SUD (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013) i HD (Kafka, 2010) obejmują kryteria diagnostyczne oceniające osłabienie kontroli (tj. nieudane próby złagodzenia lub zatrzymania zachowania, trudności w kontrolowaniu popędów / zachcianek) i ryzykowne użycie (tj. stosowanie / zachowanie prowadzące do niebezpiecznych sytuacji, np. przedawkowanie, uprawianie seksu bez prezerwatywy). HD i SUD obejmują również kryteria stosowane do oceny upośledzenia społecznego związanego odpowiednio z używaniem narkotyków lub zachowaniami seksualnymi. Jednak kryteria SUD oceniają uzależnienie fizjologiczne (tj. Tolerancję i wycofanie), podczas gdy HD nie. W przeciwieństwie do tego, HD wyjątkowo obejmuje kryteria mierzące dysforyczne stany nastroju związane z nadmiernym / problematycznym zaangażowaniem w zachowania seksualne.
Pomimo udanej próby terenowej wspierającej wiarygodność i trafność kryteriów HD (Reid i in., 2012), Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013) odrzucił HD z DSM-5. Pojawiło się wiele obaw dotyczących braku badań obejmujących obrazowanie anatomiczne i czynnościowe, genetykę molekularną, patofizjologię, epidemiologię i badania neuropsychologiczne (Piquet-Pessôa, Ferreira, Melca i Fontenelle, 2014), a także obawa, że HD może prowadzić do nadużyć sądowych lub fałszywie dodatnich diagnoz, biorąc pod uwagę brak wyraźnego rozróżnienia między normalnym zakresem a patologicznymi poziomami pragnień i zachowań seksualnych (Moser, 2013; Wakefield, 2012; Winters, 2010). Niedawny przegląd literatury wykazał kliniczne i neurobiologiczne podobieństwa między HD i SUD; jednak obecnie brak jest wystarczających danych, co komplikuje klasyfikację, zapobieganie i wysiłki w zakresie leczenia badaczy i klinicystów (Kraus i in., 2016).
Obecnie niewiele wiadomo na temat czynników związanych z postrzeganą przez osoby potrzebą leczenia nieleczonych hiperseksualnych zachowań - w tym przypadku nadmiernego / problematycznego korzystania z pornografii. Do tej pory tylko jedno badanie dotyczyło czynników związanych z zainteresowaniem mężczyzn poszukiwaniem leczenia z powodu problematycznego korzystania z pornografii. Gola, Lewczuk i Skorko (2016) odkryli, że negatywne objawy (np. zaabsorbowanie, afekt i zaburzenia relacji z powodu zachowań seksualnych i upośledzonej kontroli) związane z problematycznym używaniem pornografii były silniej związane z poszukiwaniem leczenia niż z ilością konsumpcji pornografii. Chociaż osoby ubiegające się o leczenie często zgłaszają nadmierne / problematyczne korzystanie z pornografii, niewiele wiadomo na temat cech tych osób. Na przykład nie wiadomo, które cechy (np. Powtarzające się nieudane próby rzucenia palenia, silne pragnienia / zachcianki i zaburzenia psychospołeczne) są związane z pragnieniami leczenia mającymi na celu nadmierne / problematyczne wykorzystywanie pornografii. Czy istnieją szczególne cechy, które mogą pomóc w zidentyfikowaniu osób, które potrzebują i pragną leczenia z powodu problematycznego wykorzystywania pornografii? Obecnie w Stanach Zjednoczonych i za granicą brakuje praktyk przesiewowych i interwencji klinicznych mających na celu złagodzenie problemów związanych z nadmiernym używaniem pornografii i nieleczoną hiperseksualnością (Hook, Reid, Penberthy, Davis i Jennings, 2014). Inne czynniki, takie jak religijność i moralna dezaprobata, mogą również utrudniać diagnozowanie i leczenie problematycznego korzystania z pornografii. Na przykład niedawne badanie wykazało, że religijność i moralna dezaprobata pornografii statystycznie przewidywały „postrzegane uzależnienie” od pornografii internetowej, a jednocześnie nie były związane z poziomem używania przez młodych mężczyzn pornografii (Grubbs, Exline, Pargament, Hook i Carlisle, 2015). Zrozumienie, w jaki sposób czynniki takie jak religijność / duchowość i dezaprobata moralna wpływają na pragnienie osób poszukujących leczenia w związku z możliwymi zachowaniami hiperseksualnymi, pozostaje słabo poznane.
Wykorzystując dane od 1,298 męskich użytkowników pornografii, badanie to miało na celu zidentyfikowanie czynników (np. Danych demograficznych i cech historii seksualnej) związanych z deklarowanym przez osoby zainteresowaniem poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii. Najpierw zbadaliśmy, jaki procent mężczyzn zgłosiłby aktualne zainteresowanie zabiegiem o leczenie w celu wykorzystania pornografii. Spodziewaliśmy się, że wskaźnik będzie stosunkowo niski, ponieważ rekrutowaliśmy uczestników z próby mężczyzn, którzy nie zgłosili się na leczenie. Po drugie, zbadaliśmy rozpowszechnienie hiperseksualności wśród naszych próbek za pomocą Inwentarza zachowań hiperseksualnych (HBI) (Reid, Garos i Carpenter, 2011). Postawiliśmy hipotezę, że mężczyźni zainteresowani leczeniem wykazywaliby znacznie wyższe wyniki w HBI niż mężczyźni bez zainteresowania leczeniem. Po trzecie, biorąc pod uwagę niewielką ilość danych dostępnych w literaturze, zbadaliśmy, czy jakiekolwiek czynniki demograficzne i związane z historią seksualną rozróżniają mężczyzn, którzy byli zainteresowani traktowaniem pornografii lub nie byli nią zainteresowani. W szczególności zbadaliśmy związki między cechami uczestników jako funkcję zgłaszanego przez nich zainteresowania leczeniem w celu wykorzystania pornografii. Postawiliśmy hipotezę, że osoby zainteresowane leczeniem z powodu wykorzystywania pornografii z większym prawdopodobieństwem zgłaszałyby: (a) wyższą tygodniową częstotliwość i czas używania; (b) większa liczba wcześniejszych prób ograniczenia lub zaprzestania korzystania z pornografii; oraz (c) większa częstotliwość samotnej masturbacji w ciągu ostatniego miesiąca.
Metody
Procedura
Dane zebrano od mężczyzn z 1,298 zrekrutowanych w ramach jednoczesnego badania, które bada psychometryczne właściwości kwestionariusza (samodzielnie zainicjowany kwestionariusz wykorzystywania strategii ograniczania skuteczności pornografii), którego celem jest zmierzenie poczucia własnej skuteczności w celu zastosowania samoczynnego procesu poznawczego strategie behawioralne mające na celu ograniczenie korzystania z pornografii (Kraus, Rosenberg i Tompsett, 2015). Kryteria włączenia były płci męskiej, miały co najmniej 18 lat i oglądały pornografię przynajmniej raz w poprzednich miesiącach 6. Opublikowaliśmy krótki opis badania w okresie od czerwca do lipca (2013) w kilku mediach społecznościowych, badaniach psychologicznych i witrynach związanych ze zdrowiem. Większość próby (88%) została zrekrutowana przy użyciu ogłoszeń opublikowanych na Craigslist® (tj. witryna z ogłoszeniami drobnymi z sekcjami poświęconymi pracy, osobistym i wolontariuszom). Zawiadomienia zawierały krótki opis badania z odsyłaczem do strony internetowej w sekcji „Community Volunteer” na Craigslist, która zawiera wnioski o udział w badaniach naukowych i działaniach niezwiązanych z badaniami. Pozostałe 12% respondentów pochodziło z zamieszczenia krótkiego opisu badania i linku do dwóch witryn badawczych poświęconych psychologii (np. Psych Research i Psych Hanover) oraz innych witryn poświęconych zdrowiu (np. American Sexual Health Association).
Celowo nie zaoferowaliśmy jednej lub więcej dużych nagród jako zachęty, ponieważ chcieliśmy zminimalizować prawdopodobieństwo, że nieużytkownicy pornografii wezmą udział w badaniu z nadzieją na wygranie nagrody. Dlatego, jako zachętę, poinformowaliśmy mężczyzn, że $ 2.00 zostanie przekazany American Cancer Society za każde zakończone badanie, z maksymalną datą $ 150. Po wyrażeniu zgody mężczyźni wypełnili serię kwestionariuszy, które zostały losowo dobrane w celu zmniejszenia efektów kolejności. Narzędzie ankiety online losowo uporządkowało wszystkie kwestionariusze dla każdego uczestnika, z wyjątkiem kwestionariusza demograficznego, który był ostatni.
Uczestnicy
Średnia wieku uczestników wynosiła 34.4 lat (SD = 13.1). Około 81% mężczyzn pochodziło ze Stanów Zjednoczonych, 8% z Kanady, a 11% z innych krajów anglojęzycznych (np. Wielkiej Brytanii i Australii). Około 80% mężczyzn zgłosiło oglądanie pornografii co najmniej raz w tygodniu lub częściej.
Środki
Kwestionariusz demograficzny
Kwestionariusz oceniał informacje demograficzne uczestników (np. Wiek, stan cywilny i poziom najwyższego wykształcenia).
Kwestionariusze seksualne
Użyliśmy kwestionariusza wykorzystanego w poprzednich badaniach, aby zmierzyć historię seksualną uczestników (np. Liczbę partnerów seksualnych, częstotliwość masturbacji i historię zakażeń przenoszonych drogą płciową) (Kraus i Rosenberg, 2016; Kraus, Rosenberg i in., 2015; Rosenberg i Kraus, 2014).
Kwestionariusz historii pornografii
Wykorzystaliśmy kwestionariusz wykorzystany w poprzednich badaniach, aby ocenić charakterystykę historii pornografii uczestników (np. Częstotliwość oglądania pornografii, czas spędzony na oglądaniu pornografii w tygodniu, liczbę prób „obcięcia” za pomocą pornografii i rzucenia prób wykorzystywania pornografii) (Kraus i Rosenberg, 2016; Kraus, Rosenberg i in., 2015; Rosenberg i Kraus, 2014).
Inwentarz zachowań hiperseksualnych (HBI)
HBI to inwentarz przedmiotów 19, który mierzy cechy hiperseksualności - czyli angażuje się w zachowania seksualne w odpowiedzi na stres lub dysforyczny nastrój, powtarzające się nieudane próby kontrolowania myśli seksualnych, popędów i zachowań oraz zachowania seksualne prowadzące do upośledzenia funkcjonowania (Reid i in., 2011). Respondenci oceniają, jak często doświadczali każdego zachowania seksualnego (1 = nigdy; 5 = bardzo często). Wyniki dla HBI wahają się od 19 do 95, a wynik 53 (lub wyższy) sugeruje obecność potencjalnego „zaburzenia hiperseksualnego”. Całkowity HBI i jego podskale miały doskonałą wewnętrzną niezawodność (suma = α = 0.95; korona α = 0.91; konsekwencje α = 0.86; kontrola α = 0.93).
Aktualne zainteresowanie poszukiwaniem leczenia pornografii
Oceniliśmy obecne zainteresowanie mężczyzn poszukiwaniem leczenia pornografii, prosząc ich o wskazanie „tak” lub „nie” na następujące pytanie: „Czy chcielibyście skorzystać z profesjonalnej pomocy przy wykorzystywaniu pornografii, ALE jeszcze tego nie zrobili z powodu różnych powody (np. wstyd, zakłopotanie i nie wiem, gdzie iść). ”
Wcześniejsze traktowanie pornografii
Ocenialiśmy historię ubiegania się o leczenie pornograficzne przez uczestników, prosząc ich o wskazanie „tak” lub „nie” na następujące pytanie: „Czy kiedykolwiek szukałeś profesjonalnej pomocy z powodu korzystania z pornografii (przez profesjonalistów rozumiemy, że doradca, terapeuta, psycholog i psychiatra)? ”W przypadku osób, które wskazały„ tak ”na to pytanie, zapytano je, jak pomocne było ich leczenie („ Jeśli tak, jak pomocne było profesjonalne leczenie, które otrzymałeś? ”) na pięć skala punktowa („wcale nie pomocna”, „trochę pomocna”, „nieco pomocna”, „bardzo pomocna” i „niezwykle pomocna”).
Analizy statystyczne
Użyliśmy SPSS-22 (IBM Corp. Wydany 2012. IBM SPSS Statistics dla Windows, Wersja 23.0) dla statystyk opisowych, Mann-Whitney U test, test chi-kwadrat Pearsona i binarna analiza regresji logistycznej. Nasze główne hipotezy obejmują porównania między mężczyznami zainteresowanymi leczeniem i bezinteresownymi. Testy dwustronne i ogólnie α wykorzystano poziom 0.05 dla wszystkich podstawowych hipotez.
Etyka
Wszystkie procedury w tym badaniu zostały przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską. Komisja ds. Przeglądu instytucjonalnego Bowling Green State University zatwierdziła badanie. Wszyscy uczestnicy zostali poinformowani o zakresie badania i wszyscy udzielili pisemnej świadomej zgody.
Efekt
Cechy hiperseksualności i pornografii u mężczyzn stratyfikowane przez zainteresowanie poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii
Z badanych osób 1,298, 14.3% (n = 186) zgłosił aktualne zainteresowanie poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii. Mniej mężczyzn (6.4%, n = 83) zgłosiło, że wcześniej szukało leczenia z powodu korzystania z pornografii, a ci, którzy byli leczeni, oceniali je średnio jako jedynie marginalnie pomocne (M = 2.7, SD = 1.2). Z 83 mężczyzn, którzy wcześniej szukali leczenia z powodu korzystania z pornografii, 48.2% (n = 40) wskazali, że są obecnie zainteresowani poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii.
Korzystając z całej próbki, okazało się, że średnia ocena częstotliwości korzystania z pornografii to 5.1 (SD = 1.8, skośność = -0.46, kurtooza = -0.34) i 1.9 (SD = 1.4, skośność = 0.86, kurtoza = 0.34) przez ilość czasu spędzanego w każdym tygodniu na oglądaniu pornografii. Liczby 1 i 2 pokaż procentowe wykorzystanie pornografii przez mężczyzn i ilość czasu spędzanego każdego tygodnia na oglądaniu pornografii przez zainteresowanie mężczyzn poszukiwaniem leczenia za pomocą pornografii.
Rysunek 1. Odsetki mężczyzn zainteresowanych poszukiwaniem leczenia pornografii za pomocą częstotliwości pornografii
Rysunek 2. Odsetki mężczyzn zainteresowanych poszukiwaniem leczenia pornografii przez czas spędzony na oglądaniu pornografii
Rysunek 3. Odsetki mężczyzn zainteresowanych leczeniem za pomocą pornografii przez kliniczny punkt odcięcia HBI (≥53)
Obliczono również wyniki HBI. Wyniki były następujące: suma HBI (M = 43.2, SD = 17.9, skośność = 0.74, kurtooza = -0.13), radzenie sobie (M = 17.6, SD = 7.4, skośność = 0.41, kurtooza = -0.61), konsekwencje (M = 7.8, SD = 4.0, skośność = 1.2, kurtooza = 0.74) i kontrola (M = 17.8, SD = 8.7, skośność = -0.46, kurtooza = -0.24). Około 28% (n = 359) mężczyzn z wynikiem (lub wyższym) sugerowanym całkowitym klinicznym punktem odcięcia HBI (≥53) wskazującym na obecność możliwej HD. Jak na rysunku 3 pokazuje, że zainteresowanie mężczyzn poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii było dodatnio związane z osiągnięciem lub przekroczeniem całkowitego wyniku klinicznego HBI [χ2 (1) = 203.27, p <0.001, Cramer V = 0.40, OR = 9.52, 95% CI = 6.72–13.49].
Chociaż wyniki skośności i kurtozy mieściły się w granicach rozsądku (± 1.5) dla zmiennych ciągłych (opisane powyżej), zdecydowaliśmy się przeprowadzić test Kolmogorova – Smirnova (K – S), aby ustalić, czy mamy rozkład normalny dla próbki. Wyniki testu K-S były znaczące (wszystkie ps <0.001), co wskazuje, że założenie o normalnym rozkładzie nie zostało spełnione dla sumy HBI, podskal HBI, częstotliwości korzystania z pornografii i ilości czasu spędzanego w każdym tygodniu na oglądaniu pornografii. Dlatego zastosowaliśmy testy nieparametryczne (Mann – Whitney U test) dla zmiennych ciągłych i zastosował testy chi-kwadrat Pearsona dla zmiennych kategorycznych.
Analizy wykazały, że w porównaniu z mężczyznami bez zainteresowania leczeniem, mężczyźni zainteresowani leczeniem częściej byli singlami i mieli mniej diadycznego seksu oralnego (ostatnie 30 dni), więcej prób „ograniczenia” z pornografią i więcej prób rzucenia palenia z pornografią. Było również bardziej prawdopodobne, że wcześniej poszukiwali leczenia w celu wykorzystania pornografii, angażowali się w bardziej samotną masturbację (ostatnie 30 dni) i mieli wyższe wyniki w sumie HBI i trzech podskalach. Nie znaleźliśmy znaczących różnic między mężczyznami zainteresowanymi leczeniem i niezainteresowanymi leczeniem pod względem poziomu wykształcenia, sytuacji życiowej, orientacji seksualnej, niedawnej diadycznej aktywności seksualnej (masturbacja pochwowa, analna lub wzajemna masturbacja), historii zakażeń przenoszonych drogą płciową oraz liczby stosunków seksualnych w ciągu całego życia partnerzy (patrz Tabela 1 pełne informacje).
|
Tabela 1. Czynniki demograficzne i związane z historią seksualną związane z zainteresowaniem osób poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii
| Zainteresowany leczeniem pornografii | ||||
|---|---|---|---|---|
| Tak (n = 186) | Nie (n = 1,111) | |||
| Badanie cech | % / M (SD) | % / M (SD) | χ2 / Z | p-Wartość |
| Wiek | 32.8 (11.6) | 34.6 (13.3) | 1.37 | 0.17 |
| Stan cywilny | ||||
| Wolny, obecnie nie randkuje | 37.1 | 29.3 | 9.27 | |
| Niektóre randki, ale nie wyłączne | 21.0 | 16.7 | ||
| Żonaty / partner | 41.9 | 54.0 | ||
| Poziom edukacji | ||||
| Absolwentka liceum | 22.2 | 15.9 | 4.72 | 0.19 |
| Uczelnia | 28.6 | 32.5 | ||
| Stopień naukowy | 13.0 | 12.7 | ||
| Stopień licencjata lub wyższy | 36.2 | 38.8 | ||
| Sytuacja życiowa | ||||
| Alone | 21.6 | 21.5 | 0.01 | 0.99 |
| Ze współlokatorami | 17.3 | 17.6 | ||
| Z partnerem / członkami rodziny | 61.1 | 60.8 | ||
| orientacja seksualna | ||||
| Heteroseksualny | 70.3 | 71.8 | 0.25 | 0.88 |
| Gay | 11.6 | 11.7 | ||
| Biseksualny | 18.0 | 16.5 | ||
| Kraj pochodzenia | ||||
| USA | 78.0 | 81.7 | 1.76 | 0.41 |
| Kanada | 10.8 | 8.1 | ||
| Inne kraje anglojęzyczne | 11.3 | 10.3 | ||
| Rekrutacja witryny | ||||
| Craigslist® | 91.9 | 87.4 | 3.10 | 0.08 |
| Inna witryna | 8.1 | 12.6 | ||
| Infekcja przenoszona drogą płciową | ||||
| Tak | 11.3 | 15.2 | 1.95 | 0.18 |
| Nie | 88.7 | 84.8 | ||
| Dożywotni partnerzy seksualni | ||||
| 10 lub mniej partnerów | 58.1 | 53.3 | 3.75 | 0.15 |
| Partnerzy 11 – 20 | 18.3 | 24.6 | ||
| Partnerzy 30 + | 23.7 | 21.9 | ||
| Stosunek pochwowy (miniony miesiąc) | ||||
| Tak | 48.1 | 55.2 | 3.21 | 0.08 |
| Nie | 51.9 | 44.8 | ||
| Stosunek analny (ostatni miesiąc) | ||||
| Tak | 25.3 | 20.8 | 1.89 | 0.17 |
| Nie | 74.7 | 79.2 | ||
| Seks oralny (ostatni miesiąc) | ||||
| Tak | 54.6 | 63.5 | 5.29 | |
| Nie | 45.5 | 36.5 | ||
| Wzajemna masturbacja (miniony miesiąc) | ||||
| Tak | 46.7 | 54.0 | 3.35 | 0.08 |
| Nie | 53.3 | 46.0 | ||
| Masturbacja w zeszłym miesiącu | ||||
| 10 razy lub mniej | 31.0 | 36.8 | ||
| Czasy 11 – 20 | 25.5 | 30.3 | 7.88 | |
| 21 + razy | 43.5 | 32.9 | ||
| Inwentarz zachowań hiperseksualnych | ||||
| Łączny wynik HBIa | 62.4 (17.8) | 40.0 (15.8) | 14.16 | |
| Podskala radzenia sobie z HBIb | 22.7 (7.5) | 16.8 (7.1) | 9.50 | |
| Podskala konsekwencji HBIc | 11.6 (4.5) | 7.1 (3.5) | 12.43 | |
| Podskala kontroli HBId | 28.1 (8.4) | 16.1 (7.5) | 15.23 | |
| Szukałeś kiedyś leczenia pornografii | ||||
| Tak | 21.5 | 3.9 | 82.83 | |
| Nie | 78.5 | 96.1 | ||
| Częstotliwość korzystania z cotygodniowej pornografii | 5.5 (1.9) | 5.1 (1.8) | 3.68 | |
| Ilość czasu spędzanego na oglądaniu porno każdego tygodnia | 2.4 (1.6) | 1.9 (1.3) | 4.95 | |
| Ogranicz próby z pornografią | ||||
| 0 próbuje („nigdy”) | 12.9 | 65.5 | 216.04 | |
| Poprzednie próby 1-to-3 | 40.9 | 23.4 | ||
| 4 + poprzednie próby | 46.2 | 11.2 | ||
| Zakończ próby z pornografią | ||||
| 0 próbuje („nigdy”) | 25.3 | 75.0 | 251.05 | |
| Poprzednie próby 1-to-3 | 34.4 | 19.2 | ||
| 4 + poprzednie próby | 40.3 | 5.8 | ||
Note. Dla zmiennych dychotomicznych zastosowano test chi-kwadrat Pearsona. Mann – Whitney U test (Z wynik) został użyty dla zmiennych ciągłych. Pogrubione wartości przedstawiają statystycznie istotne w p <0.05.
aZakres absolutny, 19 – 95.
bZakres absolutny, 7 – 35.
cZakres absolutny, 4 – 20.
dZakres absolutny, 8 – 40.
Następnie przeprowadziliśmy binarną analizę regresji logistycznej, aby zidentyfikować zmienne związane ze statusem zainteresowania poszukiwaniem. Aby zredukować skutki błędu typu I, wprowadziliśmy do modelu tylko zmienne znaczące przy p <0.001. Model był istotny statystycznie, χ2 = 394.0, p <0.001, z df = 10 i wyjaśniono 46.7% (Nagelkerke R2) całkowitej wariancji. Klasyfikacja była 43.5% osób zainteresowanych leczeniem; 96.6% dla osób niezainteresowanych leczeniem; a całkowita klasyfikacja wynosiła 89.0%. Jak stół 2 wyświetla znaczące predyktory statusu leczenia w poszukiwaniu zainteresowania, w tym próby 1-to-3 i 4 + „cutback” z pornografią, próby 4 + z pornografią i wyniki w podskali kontroli HBI.
|
Tabela 2. Statystyczne predyktory zainteresowania poszukiwaniem leczenia pornografii
| Badanie cech | B | SE B | Skorygowane OR (95% CI) |
|---|---|---|---|
| Częstotliwość korzystania z pornografii | 0.04 | 0.07 | 1.04 (0.91, 1.19) |
| Ilość czasu każdego tygodnia oglądania porno | 0.12 | 0.08 | 1.12 (0.96, 1.32) |
| Szukałeś kiedyś leczenia pornografii | 0.43 | 0.30 | 1.54 (0.86, 2.77) |
| Próby Cutback | |||
| 0 próbuje | 1.61 | 0.30 | 1.00 |
| Poprzednie próby 1-to-3 | 1.43 | 0.36 | 4.98 (2.76, 8.99)* |
| 4 + poprzednie próby | 4.18 (2.05, 8.55)* | ||
| Zakończ próby | |||
| 0 próbuje | 0.48 | 0.27 | 1.00 |
| Poprzednie próby 1-to-3 | 1.17 | 0.35 | 1.61 (0.95, 2.73) |
| 4 + poprzednie próby | 3.23 (1.63, 6.38)* | ||
| Podskala radzenia sobie z HBI | -0.02 | 0.02 | 0.98 (0.95, 1.02) |
| Podskala konsekwencji HBI | 0.01 | 0.04 | 1.01 (0.94, 1.09) |
| Podskala kontroli HBI | 0.13 | 0.02 | 1.14 (1.10, 1.18)* |
Note. Regresja logistyczna przewidująca prawdopodobieństwo wyrażonego zainteresowania mężczyzn poszukiwaniem profesjonalnej pomocy w wykorzystywaniu pornografii. Podsumowanie modelu: χ2 = 394.0, p <0.001 z df = 10. Nagelkerke's R2 = 46.7%. Klasyfikacja: 43.5% potrzebujących profesjonalnej pomocy; 96.6% nie chcących profesjonalnej pomocy; a ogółem 89.0%. Pogrubione wartości przedstawiają istotne statystycznie w p <0.05.
*p <0.01.
W celu zbadania relacji między grupami różniącymi się statusem hiperseksualności i poszukującym leczenia, mężczyzn podzielono na cztery grupy: (a) zainteresowani leczeniem mężczyźni z hiperseksualnością (n = 132); (b) bezinteresowni mężczyźni z hiperseksualnością (n = 227); (c) mężczyźni zainteresowani leczeniem bez hiperseksualności (n = 54); i na koniec (d) mężczyźni bez zainteresowania leczeniem bez hiperseksualności (n = 884). Próbując zidentyfikować wyróżniające cechy kliniczne w tych czterech grupach, przeprowadziliśmy analizy eksploracyjne z wybranymi zmiennymi dotyczącymi historii płciowej. Jak pokazano w tabeli 3, odkryliśmy, że zainteresowani leczeniem mężczyźni z hiperseksualnością częściej masturbowali się i zgłaszali więcej wcześniejszych prób ograniczenia lub rezygnacji z pornografii całkowicie w porównaniu z innymi grupami.
|
Tabela 3. Wybierz czynniki związane z historią seksualną związane z zainteresowaniem osób poszukiwaniem leczenia za pomocą pornografii przez stan hiperseksualny
| Badanie cech | Zainteresowany Tx hiperseksualista (n = 132) | Bezinteresowny hiperseksualista Tx (n = 227) | Tx-zainteresowany nie-hiperseksualny (n = 54) | Niezainteresowany Tx nie-hiperseksualny (n = 884) | χ2/F | p-Wartość |
|---|---|---|---|---|---|---|
| % / M (SD) | % / M (SD) | % / M (SD) | % / M (SD) | |||
| Partnerzy seksualni | 10.93 | 0.09 | ||||
| 10 lub mniej partnerów | 53.8 | 48.0 | 68.5 | 54.6 | ||
| Partnerzy 11 – 20 | 20.5 | 26.0 | 13.0 | 24.5 | ||
| Partnerzy 30 + | 25.8 | 26.0 | 18.5 | 20.8 | ||
| Miesięczna masturbacja | 15.89 | |||||
| 10 razy lub mniej | 28.2 | 32.4 | 37.1 | 38.0 | ||
| Czasy 11 – 20 | 26.0 | 27.5 | 24.5 | 31.0 | ||
| 21 + razy | 45.8 | 40.1 | 37.7 | 31.1 | ||
| Częstotliwość korzystania z porno | 5.7 (1.8)a | 5.6 (1.7)a | 4.9 (2.0)b | 4.9 (1.7)b | 14.12 | |
| Ilość czasu oglądania pornografii | 2.4 (1.2)d | 2.2 (1.2)d, c | 1.9 (1.2)c, e | 1.7 (1.2)e | 20.64 | |
| Wycofaj próby | 299.8 | |||||
| 0 próbuje („nigdy”) | 10.6 | 47.6 | 18.5 | 70.0 | ||
| Poprzednie próby 1-to-3 | 32.6 | 31.3 | 61.1 | 21.4 | ||
| 4 + poprzednie próby | 56.8 | 21.1 | 20.4 | 8.6 | ||
| Zakończ próby | 323.1 | |||||
| 0 próbuje („nigdy”) | 22.0 | 56.8 | 33.3 | 79.6 | ||
| Poprzednie próby 1-to-3 | 30.3 | 29.1 | 44.4 | 16.6 | ||
| 4 + poprzednie próby | 47.7 | 14.1 | 22.2 | 3.7 |
Note. Dla zmiennych dychotomicznych zastosowano test chi-kwadrat Pearsona. Jednokierunkowa ANOVA była używana dla zmiennych ciągłych.
Analizy post hoc (najmniej znacząca różnica) przeprowadzono w celu oznaczenia, gdzie środki były znacząco różne (p <0.05). Użyliśmy indeksów górnych, aby wskazać, gdzie oznacza, że nie były one istotne statystycznie (p <0.05). Pogrubione wartości oznaczają istotność w p <0.05.
Dyskusja
W tym badaniu zbadano częstość występowania i czynniki związane z zainteresowaniem mężczyzn poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii. Badanie wykazało, że w przybliżeniu jeden z siedmiu mężczyzn zgłosił obecne zainteresowanie poszukiwaniem leczenia pornografii, ale jeszcze tego nie zrobił, prawdopodobnie z powodu wstydu, zażenowania lub braku wiedzy na temat tego, gdzie szukać pomocy. Mniej mężczyzn w badaniu (6.4%) zgłosiło, że wcześniej zabiegali o pornografię. Stwierdziliśmy, że około połowa mężczyzn, którzy wcześniej szukali leczenia, nadal wyrażała chęć profesjonalnej pomocy, chociaż większość wskazywała, że leczenie było tylko nieznacznie pomocne.
Następnie zbadaliśmy raporty dotyczące hiperseksualności mierzonej na HBI (Reid i in., 2011). Zgodnie z hipotezą stwierdziliśmy, że mężczyźni zainteresowani leczeniem zgłaszali znacznie wyższe wyniki w sumie HBI i podskalach w porównaniu z mężczyznami niezainteresowanymi leczeniem. Kiedy korzystaliśmy z sugerowanego odcięcia klinicznego 53 lub wyższego w HBI, stwierdziliśmy, że około 28% (n = 359) wszystkich mężczyzn z dodatnim wynikiem badania przesiewowego w kierunku HD. Wskaźnik ten jest znacznie wyższy niż szacunki dotyczące hiperseksualności w populacji ogólnej, które wahają się od 3% do 5% dla mężczyzn nie ubiegających się o leczenie (Kafka, 2010). Uważamy, że nasza stawka jest znacznie wyższa ze względu na naszą metodę rekrutacji (tj. Internetowe badanie witryn, które było skierowane do użytkowników pornografii męskiej) i nie powinno być interpretowane jako odzwierciedlenie zwykłych użytkowników pornografii w ogólnej populacji. Obecne odkrycia nie powinny być interpretowane jako sugerujące, że 28% wszystkich użytkowników pornografii ma problemy z hiperseksualnością; zamiast tego nasze odkrycia mogą mówić tylko o związku między hiperseksualnością a problematycznym wykorzystywaniem pornografii u niektórych osób. Jako jeden z przykładów stwierdziliśmy, że 71% mężczyzn, którzy wyrazili zainteresowanie poszukiwaniem leczenia za pomocą pornografii, spotkał się lub przekroczył wynik odcięcia klinicznego HBI. Odkrycie to sugeruje, że generalnie mężczyźni zgłaszający zainteresowanie poszukiwaniem leczenia pornografii obiektywnie zgłaszali objawy związane z hiperseksualnością.
Zbadaliśmy również, czy jakiekolwiek czynniki demograficzne i związane z historią seksualną rozróżniają mężczyzn, którzy byli zainteresowani traktowaniem do celów pornografii lub nie byli nim zainteresowani. Nasze hipotezy zostały potwierdzone. W szczególności stwierdziliśmy, że w porównaniu z mężczyznami bez zainteresowania leczeniem, mężczyźni zainteresowani leczeniem używali więcej pornografii (zarówno częstotliwości, jak i czasu trwania), częściej próbowali ograniczać pornografię, częściej próbowali rzucić palenie z pornografią i angażowali się w wyższe wskaźniki samotnej masturbacji w ostatnim miesiącu. Okazało się również, że zainteresowanie mężczyzn leczeniem było związane ze statusem związku (singiel), częstotliwością seksu oralnego w ciągu ostatnich 30 dni i wcześniejszą historią poszukiwania leczenia w celu wykorzystania pornografii. Następnie binarna analiza regresji logistycznej wykazała, że próby „zredukowania” pornografii od 1 do 3 i 4+, zgłaszanie prób rzucenia palenia na poziomie 4+ z pornografią oraz wyniki w podskali kontrolnej HBI były istotnymi predyktorami poszukiwania zainteresowania. status leczenia. Na koniec zbadaliśmy, czy istnieją różnice w charakterystyce klinicznej mężczyzn z hiperseksualnością i bez hiperseksualności pod względem statusu poszukiwania leczenia. W szczególności odkryliśmy, że mężczyźni zainteresowani leczeniem częściej masturbowali się i zgłaszali więcej przeszłych prób całkowitego ograniczenia lub zaprzestania korzystania z pornografii w porównaniu ze wszystkimi innymi grupami.
Ogólnie rzecz biorąc, obecne odkrycia sugerują, że zainteresowanie leczeniem można częściowo wytłumaczyć poczuciem „utraty kontroli” przez pornografię nad swoimi seksualnymi myślami i zachowaniami związanymi z pornografią. W szczególności mężczyźni zainteresowani leczeniem zgłaszali zachowania (np. Powtarzające się nieudane próby albo całkowitego zniesienia lub rezygnacji z pornografii) i objawy hiperseksualne (np. Silne pragnienia i pragnienia oraz natrętne myśli seksualne) związane z trudnościami w regulowaniu korzystania z pornografii. Oba SUD (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013) i HD (Kafka, 2010) kryteria diagnostyczne obejmują upośledzenie samokontroli, co sugeruje, że problematyczne korzystanie z pornografii może dzielić podobieństwa z innymi uzależniającymi zachowaniami. Słaba kontrola impulsu jest również główną cechą HD, która sugeruje, że osoby dotknięte chorobą doświadczają licznych nieudanych prób ograniczenia czasu spędzanego na angażowaniu się w fantazje seksualne, popędy i zachowania w odpowiedzi na dysforyczny nastrój lub stresujące wydarzenia (Kafka, 2010). Podobnie z innym badaniem (Gola i in., 2016), stwierdziliśmy, że upośledzenie samokontroli nad zachowaniami seksualnymi może być ważnym czynnikiem dla osób zainteresowanych leczeniem pornografii i może być ważne, aby zidentyfikować użytkowników, którzy mogą wymagać profesjonalnej pomocy. Co więcej, stopień, w jakim uczucie „niekontrolowanego” zachowania seksualnego katalizuje pornografię, zachowanie w zakresie poszukiwania leczenia pozostaje niezbadane w literaturze. Nasze odkrycia sugerują, że takie zachowania, jak powtarzające się nieudane próby moderowania lub rezygnacji z pornografii, są obiektywnymi wskaźnikami dla osób, które rozważają zalety / wady poszukiwania leczenia z powodu problemowego korzystania z pornografii lub innych rozregulowanych zachowań seksualnych.
Potrzebne są dodatkowe badania, aby zrozumieć, dlaczego 29% mężczyzn, którzy zgłosili zainteresowanie leczeniem pornografii, nie spełnia (lub nie przekracza) sugestywnego odcięcia na miarę hiperseksualności. W szczególności ważne byłoby zrozumienie, czy dodatkowe czynniki (np. Status związku, poziom religijności i osobiste wartości / przekonania) mogą odnosić się do zgłaszanego przez mężczyzn zainteresowania poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii. Zgodnie z tymi możliwościami religijność i moralna dezaprobata pornografii statystycznie przewidywały postrzegane uzależnienie od pornografii internetowej, a jednocześnie nie były związane z poziomem używania przez młodych mężczyzn pornografii (Grubbs i in., 2015). Zrozumienie, jakie czynniki, zarówno obiektywne, jak i subiektywne, przyczyniają się do decyzji o szukaniu pomocy w problematycznym wykorzystaniu pornografii lub innych problematycznych zachowań seksualnych, czeka na przyszłe badania.
Obecne odkrycia mają wpływ na praktykę kliniczną. Biorąc pod uwagę częste współwystępujące zaburzenia psychiczne wśród pacjentów poszukujących leczenia z powodu problemowego używania pornografii (Kraus, Potenza i in., 2015; Reid i in., 2012), opracowanie skutecznych praktyk przesiewowych w celu wykrycia zachowań i czynników psychologicznych związanych z postrzeganą utratą kontroli może być przydatne do identyfikacji osób z nieleczoną hiperseksualnością związaną z wykorzystywaniem pornografii. Publiczne kampanie uświadamiające na temat zdrowia mogą skupiać się na podkreślaniu oznak / objawów związanych z hiperseksualnością lub problematycznym oglądaniem pornografii, ponieważ niektóre funkcje są powiązane ze stanem pożądania leczenia. Ponadto projektowanie elementów badań przesiewowych w odniesieniu do określonych aspektów samokontroli seksualnej, impulsywności i / lub przymusu może lepiej informować o podejściu do angażowania pacjentów poszukujących leczenia, zwłaszcza tych ambiwalentnych w leczeniu (Reid, 2007).
Jedno z potencjalnych ograniczeń obecnego badania obejmuje wykorzystanie środków do samodzielnego raportowania w celu zebrania danych na temat charakterystyki demograficznej i seksualnej użytkowników oraz hiperseksualności. Dane z własnego raportu opierają się na wspomnieniach jednostek i chęci ujawnienia swoich zachowań seksualnych. Jednak zastosowanie podejścia opartego na Internecie mogło pomóc w zwiększeniu anonimowości i ograniczeniu niezgłaszania przez uczestników badania; jednak ta możliwość pozostaje spekulacyjna. Wykorzystanie danych przekrojowych nie może mówić o przyczynowości lub kierunkowości obserwowanych skojarzeń. Wyniki mogą również nie generalizować osób pragnących leczenia innych rodzajów hiperseksualnych zachowań (np. Częstego seksu / anonimowego seksu, kompulsywnej masturbacji i płatnego seksu). Ponadto badanie to nie obejmowało kobiet. Chociaż HD częściej występuje u mężczyzn, hiperseksualne kobiety zgłaszają wysoką częstotliwość masturbacji, liczbę partnerów seksualnych i korzystanie z pornografii (Klein, Rettenberger i Briken, 2014). Obecnie potrzebne są dodatkowe badania, aby zbadać częstość występowania i czynniki związane z zainteresowaniem kobiet poszukiwaniem leczenia z wykorzystaniem pornografii lub innych zachowań hiperseksualnych. Ostatnim ograniczeniem obecnego badania jest to, że nie mierzyliśmy rasy / pochodzenia etnicznego uczestników, ale zamiast tego pytaliśmy o ich kraj zamieszkania. Ograniczone dane sugerują, że osoby poszukujące leczenia hiperseksualności mogą być bardziej prawdopodobne wśród osób rasy białej / rasy białej w porównaniu z innymi grupami (Farré i in., 2015; Kraus, Potenza i in., 2015; Reid i in., 2012); Zaleca się jednak ostrożność, biorąc pod uwagę brak dostępnych danych epidemiologicznych oraz fakt, że różnice socjodemograficzne lub rasowe / etniczne zgłoszone gdzie indziej można wyjaśnić częściowo innymi czynnikami, takimi jak dostęp do dostawców leczenia (Kraus i in., 2016). Przyszłe badania powinny obejmować zmienne oceniające rasę / pochodzenie etniczne, ponieważ ich związki z zainteresowaniem leczeniem problematycznego korzystania z pornografii lub hiperseksualności są niejasne.
wnioski
W badaniu tym zidentyfikowano cechy u mężczyzn związane z zainteresowaniami zgłaszanymi przez siebie w poszukiwaniu leczenia w celu wykorzystania pornografii. Potrzebne są dodatkowe badania, aby zbadać te cechy wśród kobiet i osób zgłaszających problemy z innymi rodzajami zachowań seksualnych (np. Płatny seks i anonimowy seks). Potrzebne są przyszłe badania, aby zidentyfikować możliwe bariery w opiece (np. Dostępność leczenia, środki finansowe, czynniki psychologiczne związane ze wstydem i wstydem oraz postrzegane piętno) oraz osoby ułatwiające zaangażowanie w leczenie osób zainteresowanych uzyskaniem pomocy w zarządzaniu wykorzystywaniem pornografii.
SWK (główny badacz) przyczynił się do wstępnego projektu badania, zbierania danych, interpretacji wyników i sporządzenia manuskryptu. SM i MNP przyczyniły się do interpretacji wyników, opracowania manuskryptu i ostatecznego zatwierdzenia projektu. Ostateczna odpowiedzialność SWK za decyzję o przedłożeniu do publikacji. Wszyscy autorzy mieli pełny dostęp do wszystkich danych w badaniu i biorą odpowiedzialność za integralność danych i dokładność analizy danych.
Autorzy nie zgłaszają konfliktu interesów w odniesieniu do treści tego manuskryptu. SWK i SM nie mają związków do ujawnienia. MNP konsultował się z Ironwood, Lundbeck, INSYS, Shire i RiverMend Health, doradzał mu i otrzymał wsparcie badawcze od Mohegan Sun Casino, National Center for Responsible Gaming i Pfizer, ale żaden z tych podmiotów nie wspierał obecnych badań.
Referencje
| Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych: DSM 5. Arlington, VA: bookpointUS. CrossRef | |
| Coleman, E., Horvath, K. J., Miner, M., Ross, M. W., Oakes, M., Rosser, B. R. S., & Men's INTernet Sex (MINTS-II) Team (2010). Kompulsywne zachowania seksualne i ryzyko niebezpiecznego seksu wśród mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami w Internecie. Archives of Sexual Behavior, 39 (5), 1045–1053. doi: 10.1007 / s10508-009-9507-5 CrossRef, Medline | |
| Coleman, E., Raymond, N. i McBean, A. (2003). Ocena i leczenie kompulsywnych zachowań seksualnych. Minnesota Medicine, 86 (7), 42–47. Medline | |
| de Tubino Scanavino, M., Ventuneac, A., Abdo, C. H. N., Tavares, H., do Amaral, M. L. S., Messina, B., dos Reis, S. C., Martins, JPLB, & Parsons, J. T. (2013). Kompulsywne zachowania seksualne i psychopatologia wśród mężczyzn poszukujących leczenia w São Paulo w Brazylii. Psychiatry Research, 209 (3), 518–524. doi: 10.1016 / j.psychres.2013.01.021 CrossRef, Medline | |
| Farré, JM, Fernández-Aranda, F., Granero, R., Aragay, N., Mallorquí-Bague, N., Ferrer, V., More, A., Bouman, WP, Arcelus, J., Savvidou, LG , Penelo, E., Aymamí, MN, Gómez-Peña, M., Gunnard, K., Romaguera, A., Menchón, JM, Vallès, V., & Jimenez-Murcia, S. (2015). Uzależnienie od seksu i hazard: podobieństwa i różnice. Comprehensive Psychiatry, 56, 59–68. doi: 10.1016 / j.comppsych.2014.10.002 CrossRef, Medline | |
| Gola, M., Lewczuk, K. i Skorko, M. (2016). Co ma znaczenie: ilość lub jakość wykorzystania pornografii? Psychologiczne i behawioralne czynniki szukania leczenia z powodu problematycznego wykorzystywania pornografii. The Journal of Sexual Medicine, 13, 815–824. doi: 10.1016 / j.jsxm.2016.02.169. CrossRef, Medline | |
| Grant, JE, Atmaca, M., Fineberg, NA, Fontenelle, LF, Matsunaga, H., Janardhan Reddy, YC, Simpson, HB, Thomsen, PH, van den Heuvel, OA, Veale, D., Woods, DW, & Stein, DJ (2014). Zaburzenia kontroli impulsów i „uzależnienia behawioralne” w ICD-11. World Psychiatry, 13, 125–127. doi: 10.1002 / wps.20115 CrossRef, Medline | |
| Grubbs, J. B., Exline, J. J., Pargament, K. I., Hook, J. N., & Carlisle, R. D. (2015). Transgresja jako uzależnienie: Religijność i dezaprobata moralna jako predyktory postrzeganego uzależnienia od pornografii. Archives of Sexual Behavior, 44 (1), 125–136. doi: 10.1007 / s10508-013-0257-z CrossRef, Medline | |
| Hald, G. M., & Malamuth, N. M. (2008). Samooceny skutków konsumpcji pornografii. Archives of Sexual Behavior, 37 (4), 614–625. doi: 10.1007 / s10508-007-9212-1 CrossRef, Medline | |
| Hook, J. N., Reid, R. C., Penberthy, J. K., Davis, D. E., & Jennings, D. J., II. (2014). Przegląd metodologiczny metod leczenia nieparafilicznych zachowań hiperseksualnych. Journal of Sex & Marital Therapy, 40 (4), 294–308. doi: 10.1080 / 0092623X.2012.751075 CrossRef, Medline | |
| Kafka, M. P. (2010). Zaburzenia hiperseksualne: proponowana diagnoza DSM-V. Archives of Sexual Behavior, 39 (2), 377–400. doi: 10.1007 / s10508-009-9574-7 CrossRef, Medline | |
| Kingston, D. A. (2015). Dyskutowanie nad konceptualizacją seksu jako uzależnienia. Aktualne raporty na temat uzależnień, 2, 195–201. doi: 10.1007 / s40429-015-0059-6 CrossRef | |
| Klein, V., Rettenberger, M. i Briken, P. (2014). Wskaźniki hiperseksualności i jej korelacje zgłaszane przez osoby badane w internetowej próbie kobiet. The Journal of Sexual Medicine, 11 (8), 1974–1981. doi: 10.1111 / jsm.12602 CrossRef, Medline | |
| Kor, A., Fogel, Y., Reid, R. C. i Potenza, M. N. (2013). Czy zaburzenie hiperseksualne powinno być klasyfikowane jako uzależnienie? Kompulsywność uzależniona od seksu, 20 (1–2), 27–47. doi: 10.1080 / 10720162.2013.768132 | |
| Kor, A., Zilcha-Mano, S., Fogel, Y. A., Mikulincer, M., Reid, R. C. i Potenza, M. N. (2014). Rozwój psychometryczny problematycznej skali wykorzystania pornografii. Addictive Behaviors, 39 (5), 861–868. doi: 10.1016 / j.addbeh.2014.01.027 CrossRef, Medline | |
| Kraus, S. W., Meshberg-Cohen, S., Martino, S., Quinones, L. J., & Potenza, M. N. (2015). Leczenie kompulsywnego używania pornografii naltreksonem: opis przypadku. The American Journal of Psychiatry, 172 (12), 1260–1261. doi: 10.1176 / appi.ajp.2015.15060843 CrossRef, Medline | |
| Kraus, S. W., Potenza, M. N., Martino, S. i Grant, J. E. (2015). Badanie właściwości psychometrycznych skali obsesyjno-kompulsywnej Yale-Browna na próbie kompulsywnych użytkowników pornografii. Comprehensive Psychiatry, 59, 117–122. doi: 10.1016 / j.comppsych.2015.02.007 CrossRef, Medline | |
| Kraus, S. i Rosenberg, H. (2014). Kwestionariusz głodu pornografii: właściwości psychometryczne. Archives of Sexual Behavior, 43 (3), 451–462. doi: 10.1007 / s10508-013-0229-3 CrossRef, Medline | |
| Kraus, S. W., & Rosenberg, H. (2016). Światła, kamera, prezerwatywy! Ocena nastawienia studentów do używania prezerwatyw w pornografii. Journal of American College Health, 64 (2), 1–8. doi: 10.1080 / 07448481.2015.1085054 CrossRef, Medline | |
| Kraus, S. W., Rosenberg, H. i Tompsett, C. J. (2015). Ocena poczucia własnej skuteczności w celu zastosowania strategii ograniczania używania pornografii z inicjatywy własnej. Addictive Behaviors, 40, 115–118. doi: 10.1016 / j.addbeh.2014.09.012 CrossRef, Medline | |
| Kraus, S. W., Voon, V. i Potenza, M. N. (2016). Czy kompulsywne zachowania seksualne powinny być uważane za uzależnienie? Uzależnienie. Zaawansowana publikacja online. doi: 10.1111 / add.13297 Medline | |
| Morgan, E. M. (2011). Związki między używaniem przez młodych dorosłych materiałów o charakterze jednoznacznie seksualnym a ich preferencjami seksualnymi, zachowaniami i satysfakcją. Journal of Sex Research, 48 (6), 520–530. doi: 10.1080 / 00224499.2010.543960 CrossRef, Medline | |
| Morgenstern, J., Muench, F., O'Leary, A., Wainberg, M., Parsons, J. T., Hollander, E., Blain, L. i Irwin, T. (2011). Nieparafiliczne kompulsywne zachowania seksualne i choroby współistniejące psychiatryczne u mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 18 (3), 114–134. doi: 10.1080 / 10720162.2011.593420 CrossRef | |
| Moser, C. (2013). Zaburzenia hiperseksualne: szukanie jasności. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 20 (1–2), 48–58. doi: 10.1080 / 10720162.2013.775631 | |
| Parsons, J. T., Grov, C. i Golub, S. A. (2012). Kompulsywność seksualna, współwystępujące psychospołeczne problemy zdrowotne i ryzyko HIV wśród homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn: dalsze dowody syndemii. American Journal of Public Health, 102 (1), 156–162. doi: 10.2105 / AJPH.2011.300284 CrossRef, Medline | |
| Piquet-Pessôa, M., Ferreira, G. M., Melca, I. A. i Fontenelle, L. F. (2014). DSM-5 i decyzja o nieuwzględnianiu seksu, zakupów lub kradzieży jako nałogów. Current Addiction Reports, 1 (3), 172–176. doi: 10.1007 / s40429-014-0027-6 CrossRef | |
| Raymond, N. C., Coleman, E., & Miner, M. H. (2003). Współwystępowanie psychiatryczne i kompulsywne / impulsywne cechy kompulsywnych zachowań seksualnych. Kompleksowa psychiatria, 44 (5), 370–380. doi: 10.1016 / S0010-440X (03) 00110-X CrossRef, Medline | |
| Reid, R. C. (2007). Ocena gotowości do zmiany wśród klientów szukających pomocy w zakresie zachowań hiperseksualnych. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 14 (3), 167–186. doi: 10.1080 / 10720160701480204 CrossRef | |
| Reid, R. C., Carpenter, B. N., Hook, J. N., Garos, S., Manning, J. C., Gilliland, R., Cooper, E. B., McKittrick, H., Davtian, M. i Fong, T. (2012). Raport z wyników badania terenowego DSM-5 dotyczącego zaburzeń hiperseksualnych. The Journal of Sexual Medicine, 9 (11), 2868–2877. doi: 10.1111 / j.1743-6109.2012.02936.x CrossRef, Medline | |
| Reid, R. C., Garos, S. i Carpenter, B. N. (2011). Rzetelność, trafność i rozwój psychometryczny inwentarza zachowań hiperseksualnych na próbie ambulatoryjnej mężczyzn. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 18 (1), 30–51. doi: 10.1080 / 10720162.2011.555709 CrossRef | |
| Rosenberg, H. i Kraus, S. (2014). Związek „namiętnego przywiązania” do pornografii z kompulsywnością seksualną, częstotliwością używania i pragnieniem pornografii. Addictive Behaviors, 39 (5), 1012–1017. doi: 10.1016 / j.addbeh.2014.02.010 CrossRef, Medline | |
| Ross, M. W., Mansson, S. A. i Daneback, K. (2012). Rozpowszechnienie, nasilenie i korelaty problematycznego seksualnego korzystania z Internetu przez szwedzkich mężczyzn i kobiety. Archives of Sexual Behavior, 41 (2), 459–466. doi: 10.1007 / s10508-011-9762-0 CrossRef, Medline | |
| Wakefield, J. C. (2012). DSM-5 zaproponował nowe kategorie zaburzeń seksualnych: problem fałszywie pozytywnych wyników w diagnostyce seksualnej. Clinical Social Work Journal, 40 (2), 213–223. doi: 10.1007 / s10615-011-0353-2 CrossRef | |
| Winters, J. (2010). Zaburzenia hiperseksualne: ostrożniejsze podejście. Archiwa zachowań seksualnych, 39 (3), 594 – 596. doi: 10.1007 / s10508-010-9607-2 CrossRef, Medline | |
| Wright, P. J. (2013). Mężczyźni i pornografia w USA, 1973–2010: Konsumpcja, predyktory, korelaty. Journal of Sex Research, 50 (1), 60–71. doi: 10.1080 / 00224499.2011.628132 CrossRef, Medline |
;
