Volume 27, suplement 1, 2012, Strony 1
Streszczenia Europejskiego Kongresu Psychiatrii 20th
S. Giralt 1, K. Wölfling 1, L. Spangenberg 2, E. Brähler 2, H. Glaesmer 2, ME Beutel 1
Abstrakcyjny
Uzależnienia behawioralne są prawdopodobnie tak stare, jak sama ludzkość i uzależnienie seksualne mogą być najstarsze. Dostęp do ogromnych baz danych i szybka komunikacja przez Internet ułatwiły wirtualne zachowania seksualne, ponieważ oglądanie filmów, zakupy lub rozmowa z inną osobą bez wychodzenia z domu jest teraz regułą, a nie wyjątkiem. Według Coopera (1998) dostępność, przystępność cenowa i anonimowość (silnik Triple A) są trzema głównymi czynnikami rozwoju dysfunkcyjnego wykorzystania cyberseksualności. Tak więc uzależnienia behawioralne, takie jak uzależnienie od cyberseksu, pojawiły się w oparciu o nową technologię.
W tym reprezentatywnym badaniu 2.500 Niemców w wieku od 14 do 97 lat zostało przesłuchanych ustnie na temat ich zachowań seksualnych w Internecie. Celem było zidentyfikowanie rozpowszechnienia uzależnienia cyberseksualnego za pomocą skróconej wersji Internetowego testu przesiewowego seksu (ISST; Delmonico, 1997; przetłumaczona na niemiecki wersja Giralt, Wölfling & Beutel, w druku).
Pierwsze wyniki wskazują, że znaczna liczba osób jest narażona na uzależnienie od cyberseksu, ponieważ uważają się za uzależnionych od cyberseksu i próbują zrezygnować z aktywności seksualnej w Internecie. Inne wyniki wskazują na związek między danymi społeczno-demograficznymi, np. Wiekiem i stanem cywilnym, a pojawieniem się uzależnienia od cyberseksualności.
Uzależnienie od cyberseksu jest zaburzeniem, które należy dalej badać, ponieważ może prowadzić do poważnych negatywnych skutków w życiu psychospołecznym danej osoby. Oferty terapii i poradnictwa są nieliczne, ale kwalifikowane leczenie może znacznie poprawić jakość życia chorych.
;