Komentarze YBOP: Nowe badanie podaje liczne negatywne miary osobowości skorelowane z większym wykorzystaniem pornografii (wykorzystanie cyberseksu), takie jak: większy neurotyzm i niepokój, wyższa agresja-wrogość, zmniejszona towarzyskość, dysfunkcyjne mechanizmy radzenia sobie itp.
-------------------------------------
J Behav Addict. 2019 Dec 23: 1-10. doi: 10.1556 / 2006.8.2019.69.
Studer J1, Marmet S.1, Wicki M.1, Gmel G1,2,3,4.
Abstrakcyjny
TŁO I CELE:
Używanie cyberseksu (CU) jest bardzo rozpowszechnione w populacji Szwajcarii, szczególnie wśród młodych mężczyzn. CU może mieć negatywne konsekwencje, jeśli wymknie się spod kontroli. W badaniu tym oszacowano rozpowszechnienie CU, częstość CU (FCU) i problematyczną CU (PCU) oraz ich korelaty.
METODY:
Nieselektywna próba młodych Szwajcarów (N = 5,332, średni wiek = 25.45) wypełnili kwestionariusz oceniający FCU i ZKP, socjodemografię (wiek, region językowy, wykształcenie), seksualność (bycie w związku, liczba partnerów seksualnych i orientacja seksualna), dysfunkcjonalne radzenie sobie (zaprzeczenie, -rozproszenie uwagi, brak zaangażowania behawioralnego i obwinianie siebie) oraz cechy osobowości (agresja/wrogość, towarzyskość, niepokój/neurotyzm i poszukiwanie doznań). Powiązania testowano przy użyciu modeli regresji dwumianowej z przeszkodami i ujemnej.
WYNIKI:
Co najmniej miesięczne CU zgłosiło 78.6% uczestników. CU było pozytywnie związane z wykształceniem policealnym (vs. szkoła podstawowa), niemieckojęzycznym (vs. francuskojęzycznym), homoseksualizmem, biseksualnością (vs. heteroseksualność), więcej niż jednym partnerem seksualnym (vs. jednym), dysfunkcjonalnym radzeniem sobie ( z wyjątkiem zaprzeczania) i wszystkie cechy osobowości z wyjątkiem towarzyskości, ale negatywnie z byciem w związku (vs. nie), wiekiem i towarzyskością. FCU pozytywnie wiązał się z homoseksualizmem, biseksualnością, brakiem lub więcej niż jednym partnerem seksualnym, dysfunkcyjnym radzeniem sobie (z wyjątkiem zaprzeczania) i wszystkimi cechami osobowości z wyjątkiem towarzyskości, ale negatywnie z wiekiem, byciem w związku i towarzyskością. PCU było pozytywnie powiązane z biseksualnością, czterema lub więcej partnerami seksualnymi, dysfunkcyjnymi sposobami radzenia sobie i wszystkimi cechami osobowości z wyjątkiem towarzyskości, ale negatywnie z niemieckojęzycznością i towarzyskością.
DYSKUSJA I WNIOSKI:
CU należy postrzegać w świetle jego powiązań z czynnikami socjodemograficznymi, seksualnymi i psychologicznymi. Pracownicy służby zdrowia powinni wziąć pod uwagę te aspekty, aby dostosować swoje interwencje do potrzeb pacjentów.
SŁOWA KLUCZOWE: Badanie kohortowe dotyczące czynników ryzyka związanych z używaniem substancji; korona; cyberseks; osobowość; seksualność; socjodemografia
PMID: 31868514
Wprowadzenie
Wykorzystanie cyberseksualne (CU) odnosi się do korzystania z Internetu w celu angażowania się w czynności przynoszące satysfakcję seksualną, w tym materiałów pornograficznych lub wymiany wiadomości o charakterze seksualnym (Carnes, Delmonico i Griffin, 2007; Cooper, Delmonico, Griffin-Shelley i Mathy, 2004; Cooper i Griffin-Shelley, 2002). Chociaż CU nie stanowi problemu dla większości użytkowników, dostępność, anonimowość i przystępność cenowa pornografii internetowej mogą prowadzić do problematycznej CU (PCU) ze szkodliwymi konsekwencjami dla niektórych osób (Allen, Kannis-Dymand i Katsikitis, 2017; Cooper, 1998; Cooper, Scherer, Boies i Gordon, 1999). Badanie to miało na celu oszacowanie rozpowszechnienia CU, częstości CU (FCU) i PCU wśród młodych Szwajcarów oraz ich powiązań ze zmiennymi socjodemograficznymi, seksualnymi i psychologicznymi.
Wskaźniki rozpowszechnienia CU różnią się znacznie między badaniami od 33% do 75% (patrz Wéry & Billieux, 2017 do wglądu). Jednak większość badań zawartych w tym przeglądzie wykorzystywała małe lub niereprezentatywne próby. Chociaż duża liczba badań sugeruje pozytywny związek między CU a negatywnymi konsekwencjami i objawami uzależnienia, nie ma jeszcze zgody co do koncepcji i diagnozy uzależnienia lub przymusu cyberseksu (Grubbs, Stauner, Exline, Pargament i Lindberg, 2015; Wéry & Billieux, 2017). Różne ramy teoretyczne doprowadziły do różnych konceptualizacji i terminologii, np. Uzależnienie od seksu w Internecie, uzależnienie od pornografii online, kompulsywność seksualna online (OSC) i kompulsywna CU (de Alarcón, de la Iglesia, Casado i Montejo, 2019; Delmonico & Miller, 2003; Fernandez i Griffiths, 2019; Wéry & Billieux, 2017). W literaturze, problematyczny użycie jest często używane zamiast bardziej szczegółowych terminów, takich jak nałóg or przymus (Fernandez i Griffiths, 2019). Aby objąć wszystkie niuanse tego pojęcia, w niniejszym artykule użyto tego terminu problematyczne używanie cyberseksu (ZKP). ZKP odnosi się do nadmiernego i niekontrolowanego wykorzystywania cyberseksu prowadzącego do poważnych problemów społecznych, osobistych i zawodowych, któremu towarzyszą objawy podobne do innych uzależnień, tj. CU dla regulacji nastroju, objawów odstawiennych, tolerancji i innych szkodliwych konsekwencji (Carnes, 2000; Carnes i in., 2007; Grov i in., 2008; Wéry & Billieux, 2017). Wskaźniki rozpowszechnienia ZKP wahają się od 5.6% do 17% (zob Wéry & Billieux, 2017 do wglądu).
Wcześniejsze badania wskazywały, że CU i PCU były powiązane z szeroką gamą zmiennych płciowych i socjodemograficznych. Wskaźniki okazały się wyższe wśród mężczyzn niż kobiet (Döring, Daneback, Shaughnessy, Grov i Byers, 2017; Giordano i Cashwell, 2017; Luder i in., 2011; Morgan, 2011; Wolak, Mitchell i Finkelhor, 2007) oraz wśród deklarujących wyższe wykształcenie (Træen, Nilsen i Stigum, 2006). CU była również związana z wiekiem. Stwierdzono, że wskaźniki rozpowszechnienia wzrosły od 10 do 17 lat (Wolak i in., 2007) i zmniejszać się po 18–24 latach (Daneback, Cooper i Månsson, 2005). Jeśli chodzi o zmienne związane z seksualnością, stwierdzono, że bycie homoseksualistą lub biseksualistą (Cooper, Delmonico i Burg, 2000; Daneback i in., 2005; Giordano i Cashwell, 2017; Peter i Valkenburg, 2011), być singlem (Ballester-Arnal, Castro-Calvo, Gil-Llario i Giménez-García, 2014; Cooper i wsp., 2000; Cooper, Griffin-Shelley, Delmonico i Mathy, 2001) i posiadanie wielu partnerów seksualnych (Braun-Courville i Rojas, 2009; Daneback i in., 2005) były pozytywnie związane z CU lub PCU.
Podobnie jak w przypadku zaburzeń związanych z używaniem substancji, takich jak zaburzenia związane z używaniem alkoholu i konopi indyjskich (np. Cooper, Frone, Russell i Mudar, 1995; Zwolenski i in., 2007), przyczyny CU można podzielić na dwie szerokie kategorie wzmocnienia pozytywnego i negatywnego (zob Grubbs, Wright, Braden, Wilt i Kraus, 2019 do wglądu). Z jednej strony cyberseks jest często wykorzystywany do celów zorientowanych na przyjemność, takich jak zaspokojenie seksualne, rozrywka i zwiększenie podniecenia. Grubbs, Wright i in. (2019) opisali serię badań, które wykazały, że cechy osobowości związane z orientacją poszukującą przyjemności, takie jak poszukiwanie doznań i narcyzm, były konsekwentnie pozytywnie powiązane z CU. Potwierdza to, że poszukiwanie doznań może predysponować jednostki do wykorzystywania cyberseksu do celów zorientowanych na przyjemność. Z drugiej strony cyberseks jest również często wykorzystywany do radzenia sobie i zarządzania nastrojem (Grubbs, Wright i in., 2019). Zgodnie z tą tezą, kilka badań wykazało, że nie tylko stres, frustracja i łagodzenie nudy są często motywami CU, ale także stany związane z negatywnymi afektami, takie jak objawy depresyjne (np. Varfi i in., 2019; Weaver i in., 2011) i niskie zadowolenie z życia (np Peter i Valkenburg, 2011), są pozytywnie związane z CU.
Na podstawie tych ustaleń można by oczekiwać, że osoby stosujące dysfunkcyjne strategie radzenia sobie lub z cechami osobowości związanymi z negatywną uczuciowością będą podatne na CU i PCU. Jednak przegląd Grubbsa, Wrighta i in. (2019) nie zgłosili żadnych dowodów na powiązania cech osobowości leżących u podstaw motywów radzenia sobie i zarządzania nastrojem (np. neurotyzmu) z CU. Niemniej jednak trzy ostatnie badania wykazały takie powiązania. Wéry, Deleuze, Canale i Billieux (2018) odkryli znaczące pozytywne powiązania między PCU a wysokim negatywnym pilnością, aspektem impulsywności odzwierciedlającym tendencję do pochopnego działania w obliczu negatywnych emocji. Ponadto Egan i Parmar (2013), a także Shimoniego, Dayana, Cohena i Weinsteina (2018) wykazało istotne pozytywne powiązania między CU a wysokim neurotyzmem. Tak więc, chociaż powiązania między cechami osobowości związanymi z celami zorientowanymi na przyjemność a CU i PCU zostały poparte przez kilka zbieżnych źródeł, istnieje niewiele dowodów potwierdzających związki między CU i PCU a dysfunkcjonalnymi strategiami radzenia sobie i cechami osobowości związanymi z negatywnymi uczuciami.
Wcześniejsze badania wykazały, że CU i PCU były związane z szerokim zakresem czynników socjodemograficznych, seksualnych i psychologicznych. Jednak tych badań jest wciąż niewiele i są ograniczone, ponieważ większość z nich wykorzystywała małe, wygodne próbki. Badanie to miało na celu przezwyciężenie tych ograniczeń przy użyciu dużej, nieselektywnej próby młodych Szwajcarów w celu oszacowania wskaźników rozpowszechnienia CU, FCU i PCU oraz zbadania ich związków z kilkoma zmiennymi socjodemograficznymi, seksualnymi i psychologicznymi. W odniesieniu do zmiennych socjodemograficznych i płciowych stawiamy hipotezę, że wysoki poziom wykształcenia, bycie singlem, nieheteroseksualną orientacją seksualną, więcej niż jeden partner seksualny będzie pozytywnie związany z CU, FCU i ZKP, podczas gdy wiek będzie skorelowany negatywnie. W odniesieniu do zmiennych psychologicznych spodziewamy się pozytywnych skojarzeń dysfunkcjonalnego radzenia sobie, cech osobowości związanych z orientacją na poszukiwanie przyjemności oraz negatywnych afektów z CU, FCU i ZKP
Metody
Dane pochodzą z kwestionariusza trzeciej fali badania kohortowego dotyczącego czynników ryzyka związanych z używaniem substancji. W Szwajcarii ocena kwalifikująca do służby wojskowej, cywilnej lub bez niej jest obowiązkowa dla wszystkich młodych mężczyzn, co daje wyjątkową okazję do zapisania nieselektywnej próby 19-letnich mężczyzn z populacji kraju. W okresie od sierpnia 2010 r. do listopada 2011 r. do udziału w badaniu zaproszono wszystkich młodych mężczyzn zgłaszających się do ośrodków rekrutacyjnych w Lozannie (francuskojęzyczny), Windisch i Mels (niemieckojęzyczny). W sumie pisemną zgodę wyraziło 7,556 osób. Badanie C-SURF było niezależne od procedur wojskowych: do informowania i rejestrowania uczestników wykorzystano centra rekrutacyjne, ale wypełniały one kwestionariusze poza kontekstem wojskowym. Pełne informacje na temat procedur rekrutacji i ogólnie badania zostały zgłoszone wcześniej (Gmel i in., 2015; Studer, Baggio i in., 2013; Studer, Mohler-Kuo i in., 2013). W sumie 5,516 mężczyzn (wskaźnik odpowiedzi 73.0%) wypełniło kwestionariusz trzeciej fali w okresie od kwietnia 2016 do marca 2018. Ze względu na brak wartości dla co najmniej jednej zmiennej będącej przedmiotem zainteresowania wykluczono 184 respondentów (3.3% respondentów). Ostateczna próba do analizy liczyła 5,332 uczestników (96.7% respondentów). Średni wiek uczestników wynosił 25.45 lat. Było 3,046 (57.1%) francuskojęzycznych i 2,286 (42.9%) niemieckojęzycznych uczestników. Łącznie 173 (3.2%), 2,156 (40.4%) i 3,003 (56.3%) uczestników podało jako najwyższy poziom wykształcenia odpowiednio szkołę podstawową, szkolenie zawodowe i szkołę policealną (tabela 1).
|
Tabela 1. Charakterystyka opisowa próbki (N = 5,332)
| Α Cronbacha | |||
|---|---|---|---|
| Cybersex | |||
| Wykorzystanie cyberseksu | |||
| Co najmniej miesięcznie (użytkownicy; N,%) | 4,190 | 78.6 | |
| Mniej niż miesięcznie (niebędący użytkownikami; N,%) | 1,142 | 21.4 | |
| Miesięczna częstotliwość korzystania z cyberseksu wśród użytkowników cyberseksu (M, SD)a | 9.69 | 7.93 | |
| Problematyczne używanie cyberseksu (PCU) wśród użytkowników | .63 | ||
| Liczba zatwierdzonych oświadczeń ZKP (M, SD) | 0.76 | 1.13 | |
| Brak zatwierdzonych oświadczeń PCU (N,%) | 2,397 | 57.2 | |
| Zatwierdzono jedno lub więcej oświadczeń PCU (N,%) | 1,793 | 42.8 | |
| Zatwierdzono trzy lub więcej oświadczeń PCU (N,%) | 374 | 8.9 | |
| Zmienne predykcyjne | |||
| Zmienne socjodemograficzne i płciowe | |||
| Region językowy (niemieckojęzyczny) (N,%) | 2,286 | 42.9 | |
| Wiek (M, SD) | 25.45 | 1.25 | |
| Najwyższy Poziom Edukacji (N,%) | |||
| Szkoła podstawowa | 173 | 3.2 | |
| Szkolenie zawodowe | 2,156 | 40.4 | |
| Wykształcenie policealne | 3,003 | 56.3 | |
| Będąc w związku (N,%) | 898 | 16.8 | |
| Orientacja seksualna (N,%) | |||
| Heteroseksualny | 4,757 | 89.2 | |
| Biseksualny | 450 | 8.4 | |
| Homoseksualny | 125 | 2.3 | |
| Liczba partnerów seksualnych w ciągu ostatniego roku (N,%) | |||
| 0 | 701 | 13.1 | |
| 1 | 2,879 | 54.0 | |
| 2-3 | 1,049 | 19.7 | |
| 4+ | 703 | 13.2 | |
| Czynniki psychologiczne | |||
| Dysfunkcjonalne radzenie sobie | |||
| Odmowa (M, SD) | 2.96 | 1.21 | .64 |
| Rozproszenie uwagi (M, SD) | 4.89 | 1.50 | .43 |
| Brak zaangażowania behawioralnego (M, SD) | 3.22 | 1.27 | .60 |
| Obwinianie siebie (M, SD) | 4.44 | 1.71 | .78 |
| osobowość | |||
| Neurotyzm – Lęk (M, SD) | 2.19 | 2.17 | .73 |
| Agresja – wrogość (M, SD) | 3.77 | 2.16 | .60 |
| towarzyskość (M, SD) | 4.94 | 2.24 | .65 |
| Poszukiwanie wrażeń (M, SD) | 2.99 | 0.81 | .79 |
Notatka. M: oznaczać; SD: odchylenie standardowe.
aW dniach użytkowania.
Pomiary
Uczestników uznano za użytkowników cyberseksu, jeśli byli kimś więcej niż tylko sporadycznymi użytkownikami, ponieważ zakłada się, że sporadyczne używanie jest stosunkowo nieszkodliwe. Uczestników zapytano: „Czy odwiedzałeś strony internetowe z pornografią co najmniej raz w miesiącu w ciągu ostatnich 12 miesięcy”. Ci, którzy odpowiedzieli „tak”, zostali uznani za użytkowników cyberseksu i zostali zapytani o ich miesięczne FCU za pomocą następującego pytania: „Ile dni w miesiącu zwykle odwiedzasz strony pornograficzne?” FCU odzwierciedla liczbę dni CU w zakresie od 1 do 31. Dla nieużytkowników zmienna FCU została zakodowana jako 0.
PCU oceniano za pomocą skali OSC Internet Sex Screening Test (ISST; Delmonico & Miller, 2003) składający się z sześciu stwierdzeń prawdziwych lub fałszywych oceniających występowanie klasycznych objawów uzależnienia (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013; Baggio i in., 2018): ciągłe używanie, zmiana nastroju, utrata kontroli, zaabsorbowanie, wycofanie i konsekwencje. Ponieważ nie ma zatwierdzonego punktu odcięcia dla ISST, PCU nie zostało pomyślane jako zaburzenie dychotomiczne (takson), ale raczej jako zachowanie wymiarowe (tj. suma zatwierdzonych stwierdzeń) w zakresie od „nieproblematyczny” (0) do “problematyczny” (6). Dla celów opisowych utworzono również dwie zmienne kategoryczne, odzwierciedlające poparcie dla (a) co najmniej jednego objawu i (b) co najmniej trzech objawów.
Zmienne socjodemograficzne i płciowe.Zmienne socjodemograficzne i płciowe obejmowały wiek, region językowy (francuskojęzyczny, niemieckojęzyczny), najwyższy osiągnięty poziom wykształcenia (szkolnictwo podstawowe, zawodowe i policealne), liczbę partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 12 miesięcy (0, 1, 2–3, 4 lub więcej), pozostawanie w związku (zamężna lub mieszkająca z partnerem vs. stan wolny, rozwiedziony, w separacji lub owdowiała) oraz orientacja seksualna (heteroseksualna, biseksualna lub homoseksualna).
Czynniki psychologiczne.Neurotyczność – lęk, agresja – wrogość (związana z afektem negatywnym), towarzyskość (związana z celami nastawionymi na przyjemność) oceniano za pomocą francuskiej i niemieckiej wersji międzykulturowej, skróconej wersji Kwestionariusza Osobowości Zuckermana-Kuhlmana (Aluja i in., 2006). Każdą cechę mierzono za pomocą 10 prawdziwych lub fałszywych stwierdzeń, a możliwy wynik zatwierdzonych stwierdzeń wahał się od 0 do 10. Poszukiwanie doznań (związane z celami zorientowanymi na przyjemność) mierzono za pomocą 8-itemowej Skali Krótkiego Poszukiwania Doznań (BSSS; Hoyle, Stephenson, Palmgreen, Lorch i Donohew, 2002). Uczestnicy odpowiadali na każdą pozycję na 5-stopniowej skali typu Likerta (od „kategorycznie się nie zgadzam"Do"stanowczo się zgadzam”). Wyniki w zakresie od 1 do 5 obliczono przez uśrednienie odpowiedzi na osiem pozycji.
Stosowanie przez uczestników dysfunkcyjnych strategii radzenia sobie mierzono za pomocą skal zaprzeczania, samorozpraszania, wycofania się z zachowania i obwiniania siebie z kwestionariusza Brief COPE (Carver, 1997; wersja niemiecka: Knoll, Rieckmann i Schwarzer, 2005; Wersja francuska: Muller i Spitz, 2003). Każda skala składa się z dwóch stwierdzeń dotyczących tego, jak ludzie radzą sobie ze stresem, a twierdzenia są oceniane na 4-punktowej skali od „Zwykle w ogóle tego nie robię"Do"Zwykle często to robię”. Wyniki skali były sumą wyników dwóch stwierdzeń i wahały się od 2 do 8.
Na początku badania nie było francuskiej ani niemieckiej wersji skali OSC i BSSS. W przypadku tych skal oryginalne wersje angielskie zostały najpierw przetłumaczone na francuski i niemiecki przez zespół C-SURF. Następnie wersje francuska i niemiecka zostały przetłumaczone wstecznie przez dwujęzyczne osoby z zespołu. Rozbieżności między wersjami oryginalnymi a wersjami przetłumaczonymi były omawiane aż do osiągnięcia konsensusu.
Do scharakteryzowania próby wykorzystano statystyki opisowe. Rzetelność każdej wieloitemowej skali zbadano za pomocą α Cronbacha. FCU odzwierciedlało zwykłą liczbę dni CU w miesiącu (osoby niebędące użytkownikami były kodowane jako 0), a PCU odzwierciedlało liczbę zatwierdzonych objawów. FCU analizowano przy użyciu modeli Hurdle'a, które były preferowane w stosunku do bardziej zwyczajowych modeli Poissona, dwumianu ujemnego (NB) lub modeli liczby zawyżonej zerem, ponieważ ten sam model umożliwia analizę zarówno użytkowników cyberseksualnych, jak i osób niebędących użytkownikami oraz FCU wśród użytkowników cyberseksualnych. W modelach z przeszkodami część binarna – rozróżniająca obserwacje niezerowe i zerowe (tj. użytkowników cyberseksu i osób niebędących użytkownikami) – wykorzystuje regresję logistyczną, podczas gdy część zliczeniowa wykorzystuje rozkład zliczeniowy odcięty od zera (Poissona lub NB). Na podstawie Bayesowskiego Kryterium Informacyjnego (BIC) zachowano rozkład NB obcięty do zera. PCU zostało przeanalizowane tylko wśród użytkowników cyberseksu (N = 4,190). Kilka różnych rozkładów zliczeń [tj. Poissona, Poissona z nadmuchem zerowym (ZIP), NB i NB z nadmuchem zerowym (ZINB)] oceniono pod kątem dopasowania przy użyciu BIC, a modele regresji NB zachowano do analizy PCU. SPSS wersja 25 (IBM Corp., Armonk, NY, USA) została użyta do kodowania danych i statystyk opisowych, a Stata 15 (StataCorp LP, College Station, TX, USA) została użyta do modeli Hurdle i NB.
Przetestowano dwa modele dla FCU i PCU. Model 1 testował asocjacje dwuwymiarowe każdej zmiennej predykcyjnej, natomiast Model 2 testował asocjacje każdej zmiennej predykcyjnej, skorygowanej jednocześnie o zmienne socjodemograficzne i płciowe, czyli najwyższy poziom wykształcenia, region językowy, bycie w związku, orientację seksualną, liczbę partnerów seksualnych i wieku. Powiązania zostały zgłoszone jako iloraz szans (OR) dla pierwszych części modeli Hurdle analizujących użytkowników cyberseksu w porównaniu z osobami niebędącymi użytkownikami. Dla modeli NB podano współczynniki częstości występowania (IRR). Aby umożliwić porównanie siły powiązań, zastosowano predyktory ciągłe z-standaryzowane (tj. M = 0, SD = 1).
C-SURF został zatwierdzony przez Komisję ds. Etyki Badań Klinicznych Uniwersytetu Medycznego w Lozannie (numer protokołu badania: 15/07).
Efekt
Około 78.6% próby zgłosiło co najmniej miesięczną CU w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Użytkownicy cyberseksu zgłosili średnio 9.69 dni CU miesięcznie i poparli średnio 0.76 oświadczeń PCU. Ponad połowa użytkowników cyberseksu (57.2%) poparła zero stwierdzeń PCU, podczas gdy 42.8% poparło jedno lub więcej stwierdzeń; 8.9% poparło trzy lub więcej stwierdzeń (tab 1).
W modelach Hurdle, wykształcenie policealne (w porównaniu z podstawowym) i mieszkanie w regionie niemieckojęzycznym (w porównaniu z francuskojęzycznym) były istotnie związane z wyższymi szansami na CU, ale nie z FCU (tabela 2). Wiek i bycie w związku były istotnie związane z niższymi szansami na CU i niższym FCU. W przeciwieństwie do orientacji heteroseksualnej, orientacje biseksualne i homoseksualne były istotnie związane z wyższym prawdopodobieństwem CU i wyższym FCU. Zgłoszenie więcej niż jednego partnera seksualnego w ciągu ostatnich 12 miesięcy (w porównaniu z jednym) było istotnie związane z wyższym prawdopodobieństwem CU i wyższym FCU. Wręcz przeciwnie, zgłaszanie zerowych partnerów seksualnych było istotnie związane z wyższym FCU, ale nie z CU. Dysfunkcjonalne strategie radzenia sobie i wszystkie zmienne cechy osobowości z wyjątkiem zaprzeczania były istotnie związane z CU i FCU. Konkretnie, samorozproszenie, wycofanie się z zachowania, obwinianie siebie, neurotyzm-lęk, agresja-wrogość i poszukiwanie doznań były istotnie związane z wyższymi szansami na CU i wyższą FCU. Natomiast towarzyskość była związana z niższymi szansami na CU i niższym FCU. Korekta (Model 2) nie zmieniła wyników.
|
Tabela 2. Modele przeszkód dla skojarzeń z używaniem cyberseksu (CU) i częstotliwością używania cyberseksu (FCU)
| Model 1 (niedostosowany) | Model 2 (dostosowany) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Część logistyczna (CU) | Ujemna część dwumianowa (FCU) | Część logistyczna (CU) | Ujemna część dwumianowa (FCU) | |||||
| OR | [95% CI] | IRR | [95% CI] | OR | [95% CI] | IRR | [95% CI] | |
| Zmienne socjodemograficzne i płciowe | ||||||||
| Najwyższy poziom wykształcenia (ref. szkoła podstawowa) | ||||||||
| Szkolenie zawodowe | 1.18 | [0.84-1.66] | 0.94 | [0.78-1.12] | 1.09 | [0.77-1.55] | 0.96 | [0.81-1.15] |
| Wykształcenie policealne | 1.96 | [1.40-2.76] | 1.08 | [0.90-1.29] | 1.80 | [1.27-2.56] | 1.09 | [0.91-1.29] |
| niemieckojęzyczny (ref. francuskojęzyczny) | 1.47 | [1.28-1.68] | 0.99 | [0.94-1.05] | 1.44 | [1.24-1.66] | 0.98 | [0.92-1.04] |
| Bycie w związku (ref. nie w związku) | 0.50 | [0.43-0.59] | 0.75 | [0.69-0.82] | 0.66 | [0.55-0.79] | 0.83 | [0.76-0.91] |
| Orientacja seksualna (referencja heteroseksualna) | ||||||||
| Biseksualny | 2.46 | [1.81-3.34] | 1.33 | [1.21-1.47] | 2.18 | [1.60-2.98] | 1.31 | [1.19-1.44] |
| Homoseksualny | 2.33 | [1.33-4.08] | 1.35 | [1.12-1.61] | 1.94 | [1.10-3.44] | 1.27 | [1.06-1.51] |
| Liczba partnerów seksualnych (ref. 1) | ||||||||
| 0 | 1.12 | [0.93-1.37] | 1.24 | [1.14-1.36] | 0.91 | [0.74-1.11] | 1.17 | [1.06-1.28] |
| 2-3 | 2.21 | [1.82-2.69] | 1.24 | [1.15-1.34] | 2.00 | [1.64-2.45] | 1.19 | [1.11-1.29] |
| 4+ | 2.24 | [1.78-2.83] | 1.43 | [1.31-1.55] | 2.02 | [1.59-2.57] | 1.36 | [1.24-1.48] |
| Wieka | 0.85 | [0.80-0.91] | 0.95 | [0.93-0.98] | 0.93 | [0.87-0.99] | 0.97 | [0.94-1.00]b |
| Czynniki psychologiczne | ||||||||
| Dysfunkcjonalne radzenie sobie | ||||||||
| Odmowaa | 1.03 | [0.97-1.11] | 1.00 | [0.97-1.03] | 1.06 | [0.99-1.13] | 1.00 | [0.98-1.03] |
| Rozproszenie uwagia | 1.35 | [1.26-1.44] | 1.05 | [1.02-1.08] | 1.34 | [1.25-1.43] | 1.04 | [1.01-1.07] |
| Brak zaangażowania behawioralnegoa | 1.20 | [1.12-1.28] | 1.05 | [1.02-1.08] | 1.17 | [1.09-1.26] | 1.04 | [1.01-1.07] |
| Obwinianie siebiea | 1.33 | [1.25-1.43] | 1.09 | [1.06-1.12] | 1.30 | [1.21-1.40] | 1.08 | [1.05-1.11] |
| osobowość | ||||||||
| Neurotyzm – lęka | 1.35 | [1.25-1.45] | 1.11 | [1.08-1.14] | 1.33 | [1.23-1.44] | 1.09 | [1.06-1.13] |
| Agresja – wrogośća | 1.23 | [1.15-1.31] | 1.05 | [1.02-1.09] | 1.28 | [1.19-1.37] | 1.06 | [1.03-1.09] |
| Towarzyskośća | 0.84 | [0.79-0.90] | 0.96 | [0.93-0.99] | 0.82 | [0.76-0.88] | 0.95 | [0.93-0.98] |
| Poszukiwanie wrażeńa | 1.51 | [1.41-1.61] | 1.07 | [1.04-1.11] | 1.41 | [1.31-1.51] | 1.06 | [1.03–1.09] |
Notatka. OR, IRR i odpowiadające im 95% CI zaznaczone pogrubioną czcionką są istotne w p < 05. LUB: iloraz szans; IRR: współczynnik zapadalności; CI: przedział ufności.
aZmienne ciągłe zostały wystandaryzowane (M = 0, SD = 1). bPrzed zaokrągleniem górna granica 95% CI wynosi 0.998431331648399. Model 2 jest dostosowany do najwyższego poziomu wykształcenia, regionu językowego, pozostawania w związku, orientacji seksualnej oraz liczby partnerów seksualnych i wieku.
Modele NB dla ZKP pokazały, że mieszkanie w regionie niemieckojęzycznym (w porównaniu z francuskojęzycznym) było istotnie związane z niższym ZKP (tab. 3). Orientacja biseksualna (w porównaniu z orientacją heteroseksualną) była istotnie związana z większą liczbą PCU, podczas gdy związek orientacji homoseksualnej nie osiągnął istotności. Zgłoszenie czterech lub więcej partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 12 miesięcy (w porównaniu z jednym) było istotnie związane z wyższym PCU, podczas gdy nie znaleziono istotnych powiązań dla zgłoszenia zerowego i dwóch lub trzech partnerów seksualnych. Jeśli chodzi o powiązania czynników psychologicznych, wszystkie testowane cechy osobowości i wszystkie dysfunkcyjne zmienne radzenia sobie były istotnie i pozytywnie związane z ZKP, z wyjątkiem cechy towarzyskości, która wykazywała istotny negatywny związek. Korekta (Model 2) nie zmieniła tych wyników.
|
Tabela 3. Negatywne modele regresji dwumianowej dla skojarzeń z problematycznym używaniem cyberseksu (PCU)
| Model 1 (niedostosowany) | Model 2 (dostosowany) | |||
|---|---|---|---|---|
| IRR | [95% CI] | IRR | [95% CI] | |
| Zmienne socjodemograficzne i płciowe | ||||
| Najwyższy poziom wykształcenia (ref. szkoła podstawowa) | ||||
| Szkolenie zawodowe | 0.99 | [0.75-1.32] | 1.06 | [0.80-1.41] |
| Wykształcenie policealne | 1.10 | [0.83-1.45] | 1.15 | [0.87-1.53] |
| niemieckojęzyczny (ref. francuskojęzyczny) | 0.89 | [0.81-0.97] | 0.89 | [0.81-0.98] |
| Bycie w związku (ref. nie w związku) | 1.00 | [0.87-1.14] | 1.04 | [0.91-1.19] |
| Orientacja seksualna (referencja heteroseksualna) | ||||
| Biseksualny | 1.48 | [1.28-1.71] | 1.46 | [1.26-1.68] |
| Homoseksualny | 1.28 | [0.98-1.68] | 1.22 | [0.93-1.61] |
| Liczba partnerów seksualnych (ref. 1) | ||||
| 0 | 1.14 | [0.99-1.31] | 1.14 | [0.99-1.32] |
| 2-3 | 1.07 | [0.95-1.20] | 1.05 | [0.93-1.19] |
| 4+ | 1.24 | [1.08-1.41] | 1.21 | [1.05-1.38] |
| Wieka | 1.01 | [0.97-1.06] | 1.00 | [0.96-1.05] |
| Czynniki psychologiczne | ||||
| Dysfunkcjonalne radzenie sobie | ||||
| Odmowaa | 1.17 | [1.12-1.22] | 1.18 | [1.13-1.23] |
| Rozproszenie uwagia | 1.14 | [1.09-1.19] | 1.13 | [1.08-1.18] |
| Brak zaangażowania behawioralnegoa | 1.16 | [1.10-1.21] | 1.17 | [1.11-1.22] |
| Obwinianie siebiea | 1.27 | [1.21-1.33] | 1.26 | [1.21-1.32] |
| osobowość | ||||
| Neurotyzm – lęka | 1.33 | [1.27-1.39] | 1.31 | [1.26-1.37] |
| Agresja – wrogośća | 1.09 | [1.04-1.14] | 1.09 | [1.05-1.15] |
| Towarzyskośća | 0.83 | [0.79-0.87] | 0.83 | [0.79-0.87] |
| Poszukiwanie wrażeńa | 1.08 | [1.03-1.13] | 1.08 | [1.04-1.14] |
Notatka. IRR i odpowiadające mu 95% CI zaznaczone pogrubioną czcionką są istotne w p < 05. IRR: współczynnik zapadalności; CI: przedział ufności.
aZmienne ciągłe zostały wystandaryzowane (M = 0, SD = 1). Model 2 jest dostosowany do najwyższego poziomu wykształcenia, regionu językowego, pozostawania w związku, orientacji seksualnej oraz liczby partnerów seksualnych i wieku.
Dyskusja:
W badaniu tym oszacowano wskaźniki CU, FCU i PCU oraz ich powiązania z kilkoma czynnikami wśród młodych Szwajcarów. Częstość występowania co najmniej miesięcznego CU w ciągu 12 miesięcy wyniosła 78.6% – wysoki wskaźnik w porównaniu z obserwowanymi w poprzednich badaniach, wahający się od 59.2% do 89.9% u mężczyzn (Albright, 2008; Cooper, Mansson, Daneback, Tikkanen i Ross, 2003; Goodson, McCormick i Evans, 2001; Shaughnessy, Byers i Walsh, 2011). Ten wysoki wskaźnik w porównaniu z innymi badaniami może odzwierciedlać zarówno efekt wieku, jak i kohorty; CU występuje najczęściej w okresie wczesnej dorosłości (Daneback i in., 2005) i korzystanie z Internetu (ogólnie i w celach pornograficznych) stało się bardziej rozpowszechnione w ciągu ostatnich dwóch dekad (Lewczuk, Wójcik i Gola, 2019; Urząd Fédéral de la Statistique, 2018). Może to również odzwierciedlać różnice kulturowe. Chociaż rozpowszechnienie CU było wysokie, ponad połowa użytkowników cyberseksu nie poparła żadnych oświadczeń PCU. Odkrycie to jest zgodne z propozycją Coopera i in. (1999), że CU nie stanowi problemu dla większości użytkowników. Jednak konsekwencją jest to, że ponad 40% użytkowników cyberseksu zgłosiło co najmniej jeden objaw związany z PCU, a 8.9% zgłosiło nawet trzy lub więcej objawów.
Zgodnie z wynikami Træen et al. (2006), badanie to wykazało, że bardziej wykształceni uczestnicy częściej korzystali z cyberseksu. Jednym z potencjalnych wyjaśnień jest to, że osoby lepiej wykształcone (w porównaniu z mniej wykształconymi) są bardziej podatne na CU, ponieważ mają większe umiejętności obsługi komputera (Stos, Wasserman i Kern, 2004). Nie znaleziono jednak dowodów na jakiekolwiek powiązania między wykształceniem a FCU lub ZKP. Co ciekawe, w porównaniu z uczestnikami francuskojęzycznymi, chociaż uczestnicy niemieckojęzyczni zgłaszali mniej PCU, częściej zgłaszali CU. Jednym z potencjalnych wyjaśnień jest to, że CU może być bardziej akceptowane społecznie w regionie niemieckojęzycznym niż we francuskojęzycznym. Jeśli tak, osoby niemieckojęzyczne mogą być bardziej skłonne do ujawniania swoich CU, ale postrzegają je jako mniej problematyczne. Ponadto mogą istnieć różnice w zrozumieniu pytań między uczestnikami francusko- i niemieckojęzycznymi. Potrzebne są dalsze badania, aby powtórzyć i lepiej zrozumieć to odkrycie. Starsi (w porównaniu z młodszymi) uczestnicy rzadziej korzystali z cyberseksu i korzystali z niego rzadziej. Jak Daneback i in. (2005) wykazało, że sugeruje to, że CU zmniejsza się po 18–24 latach. Nie stwierdzono istotnego związku między wiekiem a PCU. To odkrycie kontrastuje z negatywnym związkiem między wiekiem a problematycznym używaniem pornografii zgłoszonym przez Grubbsa, Krausa i Perry'ego (2019) na reprezentatywnej próbie amerykańskich użytkowników Internetu (Mwiek = 44.8, SD = 16.7). Być może wąski przedział wiekowy uczestników niniejszego badania może być niewystarczający, aby uchwycić związane z wiekiem różnice w PCU.
Zgodnie z wynikami poprzednich badań (Ballester-Arnal i in., 2014; Ballester-Arnal, Castro Calvo, Gil-Llario i Gil-Julia, 2017), uczestnicy w związku mieli mniejsze szanse na CU i niższe FCU (w porównaniu z osobami niebędącymi w związku). Wśród użytkowników cyberseksu bycie w związku nie było istotnie związane z PCU. To odkrycie sugeruje, że osoby niebędące w związkach mogą wykorzystywać cyberseks do zaspokojenia swoich potrzeb seksualnych i zrekompensowania braku aktywności seksualnej w prawdziwym życiu (Ballester-Arnal i in., 2014). To wyjaśnienie jest również zgodne z odkryciem, że zgłaszanie braku partnerów seksualnych (w porównaniu z jednym) w ciągu ostatnich 12 miesięcy wiązało się z częstszym występowaniem CU. W każdym razie zgłaszanie braku partnerów seksualnych i pozostawanie w związku może nie być problematyczne, ponieważ nie stwierdzono istotnego związku z ZKP. Ponadto, jak pokazano wcześniej (Braun-Courville i Rojas, 2009; Daneback i in., 2005), osoby zgłaszające kilku partnerów seksualnych (vs. jednego) częściej i częściej korzystały z cyberseksu. Osoby zgłaszające czterech lub więcej partnerów seksualnych również poparły ponad 20% więcej oświadczeń PCU. Zależności tej zmiennej należały do największych spośród wszystkich badanych zmiennych predykcyjnych. Zgodnie z propozycją Danebacka i in. (2005), sugeruje to, że osoby o wysokim poziomie zainteresowania wszystkimi sprawami seksualnymi częściej angażują się w cyberseks i mają więcej partnerów seksualnych w prawdziwym życiu.
Powiązania orientacji seksualnej również należały do największych zaobserwowanych w tym badaniu. Orientacje homoseksualne lub biseksualne (w porównaniu z heteroseksualnymi) były pozytywnie związane z CU i FCU – wynik zgodny z wynikami wcześniejszych badań (m.in. Daneback i in., 2005; Giordano i Cashwell, 2017; Peter i Valkenburg, 2011; Træen i in., 2006). Ponieważ osoby nieheteroseksualne mogą być bardziej narażone na marginalizację społeczną (Takács, 2006), mogą też być bardziej skłonni do korzystania z cyberseksu, ponieważ daje on więcej możliwości znalezienia partnerów niż prawdziwe życie (Benotsch, Kalichman i Cage, 2002; Clemens, Atkin i Krishnan, 2015; Dźwignia, Grov, Royce i Gillespie, 2008). To odkrycie może również odzwierciedlać większą otwartość osób homoseksualnych i biseksualnych na mniej tradycyjne rodzaje aktywności seksualnej, takie jak cyberseks (Daneback i in., 2005) i ich większe ryzyko angażowania się w zachowania hiperseksualne (Bőthe i in., 2018). Orientacja nieheteroseksualna była również związana z poparciem większej liczby wypowiedzi ZKP, ale miało to znaczenie tylko dla osób biseksualnych. Osoby nieheteroseksualne (King i in., 2008), zwłaszcza osoby o orientacji biseksualnej (Gonzales, Przedworski i Henning-Smith, 2016; Loi, Lea i Howard, 2017), są na ogół bardziej skłonni do zgłaszania większej liczby problemów ze zdrowiem psychicznym, w tym uzależnień, niż osoby heteroseksualne. Tak więc wśród osób o orientacji biseksualnej ZKP może być konsekwencją wykorzystywania cyberseksu do radzenia sobie ze stresem i negatywnymi emocjami wywołanymi marginalizacją społeczną. Sugeruje to, że obiecujące mogą być wysiłki zmierzające do opracowania środków zapobiegawczych ukierunkowanych i dostosowanych do osób o orientacji biseksualnej.
Ustalenia dotyczące związków między różnymi czynnikami psychologicznymi a CU, FCU i PCU były zgodne z propozycją Grubbsa, Wrighta i in. (2019), że cyberseks jest używany z dwóch głównych powodów: przyjemności i zarządzania nastrojem. Mówiąc dokładniej, znaczące pozytywne powiązania między poszukiwaniem wrażeń a CU, FCU i PCU były zgodne z wynikami poprzednich badań (Beyens, Vandenbosch i Eggermont, 2015; Cooper i wsp., 2000; Peter i Valkenburg, 2011). Potwierdza to hipotezę, że poszukiwanie doznań może predysponować jednostki do CU dla przyjemności, ale także do PCU. Ponieważ poszukiwacze silnych wrażeń potrzebują wysokiego poziomu stymulacji, aby osiągnąć optymalny poziom pobudzenia (Zuckerman, 1994), interwencje dostarczające alternatywnych źródeł stymulacji, promujące atrakcyjne, alternatywne do CU zajęcia mogą być skuteczne w zapobieganiu ZKP wśród osób poszukujących wysokich wrażeń.
Z drugiej strony wszystkie dysfunkcyjne strategie radzenia sobie były dodatnio skorelowane z CU, FCU (chociaż nieistotne dla zaprzeczenia) i ZKP. To odkrycie jest zgodne z wynikami Laiera i Branda (2014), pokazując, że wykorzystywanie seksu do radzenia sobie z awersyjnymi stanami afektywnymi i stresem może odgrywać ważną rolę w rozwoju i utrzymywaniu się ZKP. Niniejsze badanie rozszerza to odkrycie na inne dysfunkcyjne strategie radzenia sobie, jak wykazali wcześniej Antons i in. (2019). Co więcej, znaczące pozytywne powiązania między agresją-wrogością (cecha osobowości prawie odwrotnością ugodowości) a cechą neurotyzmu-lęku i CU, FCU i PCU są zgodne z wynikami wcześniejszych badań pokazujących negatywne skojarzenia cyberseksu z ugodowością (Beutel i in., 2017) i pozytywne skojarzenia z neurotyzmem (Egan & Parmar, 2013; Shimoni i in., 2018). Ponieważ zarówno cechy neurotyczności – lęku, jak i agresji – wrogości są częścią większego konstruktu, a mianowicie negatywnej emocjonalności (Zuckerman, 2002), to odkrycie wskazuje, że te cechy mogą predysponować osoby do CU w celu zarządzania nastrojem, ale także do PCU. Interwencje, takie jak zmniejszanie poziomu stresu, zapewnianie alternatyw dla radzenia sobie z cyberseksem i budowanie poczucia własnej wartości poprzez trening umiejętności życiowych, mogą być skutecznymi sposobami zapobiegania PCU wśród osób używających cyberseksu do celów zarządzania nastrojem.
Ponadto stwierdzono znaczące negatywne powiązania między cechą towarzyskości a CU, FCU i PCU. Odkrycie to jest zgodne z negatywnymi powiązaniami między ekstrawersją (cecha osobowości zbliżona do towarzyskości; zob Zuckerman, 2002) i uzależnienie seksualne (niezwiązane konkretnie z Internetem) zaobserwowane przez Egana i Parmara (2013). Kontrastuje to jednak z nieistotnymi powiązaniami zaobserwowanymi przez Shimoni i in. (2018) oraz ze znaczącym pozytywnym związkiem między ekstrawersją a CU zaobserwowanym przez Beutela i in. (2017). Potrzebne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć powiązania między towarzyskością a CU i PCU.
To badanie miało kilka ograniczeń. Projekt przekrojowy nie pozwolił nam na wyciągnięcie związków przyczynowych ani wniosków. Próba złożona wyłącznie z młodych mężczyzn uniemożliwia jakiekolwiek uogólnienie wyników na kobiety i inne grupy wiekowe. Kilka skal wykazało umiarkowaną rzetelność (60 < α < 70; Robinson, Shaver i Wrightsman, 1991), a rzetelność Skali Dysfunkcjonalnego Radzenia Sobie Obwiniania była suboptymalna. Co więcej, znaczące powiązania w najlepszym przypadku wskazywały na małe rozmiary efektu (Olivier, maj i Bell, 2017). Wreszcie, stosowanie środków zgłaszanych przez samych siebie może wprowadzić pewne uprzedzenia, zwłaszcza biorąc pod uwagę delikatny charakter pytań dotyczących CU. Aby uogólnić wyniki, potrzebne są dalsze badania z wykorzystaniem schematów podłużnych, w tym kobiet, uwzględniające całą długość życia. Ponadto potrzebne są dalsze badania w celu zbadania związków CU i PCU z wynikami zdrowia psychicznego, zaburzeniami związanymi z używaniem substancji i innymi uzależnieniami behawioralnymi.
wnioski
Badanie to sugeruje, że CU i PCU należy rozpatrywać w świetle ich powiązań z szerokim zakresem zmiennych obejmujących czynniki socjodemograficzne, seksualne i psychologiczne. Wyniki można wykorzystać do zdefiniowania grup osób zagrożonych ZKP – np. osób zgłaszających orientację biseksualną, niebędących w związku lub zgłaszających kilku partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 12 miesięcy – które mogłyby być celem interwencji zapobiegawczych. Zachęca się pracowników służby zdrowia do rozważenia tych aspektów i być może dostosowania leczenia poprzez włączenie określonych interwencji spełniających potrzeby pacjentów. Na przykład pacjenci wykazujący PCU, stosujący dysfunkcyjne strategie radzenia sobie i predysponowani do neurotyczności i lęku, mogą odnieść korzyści z interwencji ukierunkowanych na rozwój bardziej funkcjonalnych strategii radzenia sobie ze stresem i negatywną afektywnością niż za pomocą cyberseksu. Natomiast pacjenci predysponowani do silnego poszukiwania doznań mogą odnieść korzyści z interwencji skupiających się na opracowaniu alternatywnych źródeł stymulacji do CU.
;
