(Nie) Spójrz na mnie! W jaki sposób zakładana zgodna lub niezgodna dystrybucja wpływa na percepcję i ocenę obrazów tekstowych (2019)

UWAGI: Mężczyźni spędzali więcej czasu na oglądaniu zdjęć z sekstowaniem, gdy zakładali, że są one dystrybuowane niekonsekwentnie. Fragment:

Wyniki tego badania pokazują, że na zachowanie podczas oglądania i ocenę zdjęć sekcyjnych wpływa rzekomy sposób dystrybucji. Zgodnie z teorią obiektywizacji mężczyźni, którzy założyli, że zdjęcia są rozpowszechniane niekonsekwentnie, spędzali więcej czasu, patrząc na ciało przedstawionej osoby. To tak zwane „spojrzenie uprzedmiotawiające” było również bardziej wyraźne u uczestników o wyższych skłonnościach do akceptowania mitów o agresji seksualnej lub ogólnych skłonności do uprzedmiotawiania innych.

—————————————————————————————————————————————————— -

J. Clin. Med. 2019, 8(5), 706; https://doi.org/10.3390/jcm8050706

by Arne Dekker 1, *, †, Frederike Wenzlaff 1, †, Anne Daubmann 2, Hans O. Pinnschmidt 2 i Peer Briken 1
1Institute for Sex Research and Forensic Psychiatry, University Medical Center Hamburg-Eppendorf, 20246 Hamburg, Niemcy
2Instytut Biometrii Medycznej i Epidemiologii, Uniwersyteckie Centrum Medyczne Hamburg-Eppendorf, 20246 Hamburg, Niemcy
Korespondencja: [email chroniony]

Abstrakcyjny

Bezsensowne dzielenie się intymnym wizerunkiem stanowi poważne naruszenie prawa osoby do prywatności i może prowadzić do poważnych konsekwencji psychospołecznych. Przeprowadzono jednak niewiele badań dotyczących powodów spożywania intymnych zdjęć, które zostały udostępnione niekonsekwentnie. To badanie ma na celu zbadanie, w jaki sposób rzekomy konsensualny lub niekonsensowny rozkład obrazów sekstujących wpływa na postrzeganie i ocenę tych obrazów. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do jednej z dwóch grup. Te same intymne obrazy pokazano wszystkim uczestnikom. Jednak jedna grupa założyła, że ​​zdjęcia były udostępniane dobrowolnie, podczas gdy drugiej grupie powiedziano, że zdjęcia były dystrybuowane niekonsekwentnie. Podczas gdy uczestnicy wykonali kilka zadań, takich jak ocena atrakcyjności seksualnej przedstawionej osoby, śledzono ich ruchy gałek ocznych. Wyniki tego badania pokazują, że na zachowanie podczas oglądania i ocenę zdjęć sekcyjnych wpływa rzekomy sposób dystrybucji. Zgodnie z teorią obiektywizacji mężczyźni, którzy założyli, że zdjęcia są rozpowszechniane niekonsekwentnie, spędzali więcej czasu, patrząc na ciało przedstawionej osoby. To tak zwane „spojrzenie uprzedmiotawiające” było również bardziej wyraźne u uczestników o wyższych skłonnościach do akceptowania mitów o agresji seksualnej lub ogólnych skłonności do uprzedmiotawiania innych. Podsumowując, wyniki te sugerują, że kampanie profilaktyczne promujące „abstynencję seksualną”, a tym samym przypisujące odpowiedzialność za niezgodne z prawem rozpowszechnianie takich obrazów wśród przedstawionych osób, są niewystarczające. Konieczne jest raczej podkreślenie bezprawności niezgodnego z prawem rozpowszechniania zdjęć o charakterze seksu, zwłaszcza wśród męskich konsumentów materiału.
Słowa kluczowe: śledzenie wzroku; bezsensowne udostępnianie obrazów; intymne obrazy; uprzedmiotowienie; spojrzenie obiektywizujące; akceptacja mitu gwałtu; sekstowanie

1. Wstęp

Sexting, wysyłanie intymnych lub wyraźnych osobistych zdjęć, filmów lub tekstów [1] stała się powszechną praktyką w różnych grupach wiekowych [2,3,4,5]. Definicje są różne, a zamieszanie w kwestii seksu zgodnego i niekonsekwentnego okazuje się być głównym problemem koncepcyjnym. [6,7]. Konsekwentne sekstowanie odnosi się do celowego, aktywnego i często przyjemnego wysyłania własnych obrazów, ale bezsensowne dzielenie sekstujących obrazów odbywa się wbrew woli lub bez wiedzy osoby przedstawionej [8]. Ten bezsensowny podział jest jednym z najczęściej omawianych zagrożeń w kontekście seksu [9,10,11,12,13,14,15,16,17,18]. Jeżeli zdjęcia o charakterze seksu są przekazywane wbrew woli osoby przedstawionej (np. W kręgu znajomych) lub publikowane w Internecie, stanowi to poważne zagrożenie dla zdrowia psychicznego. Sytuacje, w których ofiary są narażone na publiczne upokorzenie i zastraszanie w Internecie, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji psychospołecznych, w niektórych przypadkach nawet samobójstwa [3,7].
Nie tylko w debacie publicznej, ale także w kampaniach „abstynencji seksualnej” [19], sekstikowanie jest ogólnie uważane za niebezpieczne [20]. Brak rozróżnienia między seksem dobrowolnym i bezsensownym może prowadzić do obwiniania ofiary, jeśli przedstawieni producenci obrazów ponoszą odpowiedzialność za niezamierzone rozpowszechnianie [7]. Mechanizm ten został skrytykowany w teoretycznym kontekście „kultury gwałtu” [21,22,23] i powiązane z szerszymi pojęciami „uprzedmiotowienia seksualnego” [24,25,26,27] i „akceptacja mitu gwałtu” [26,28,29]. Teoria obiektywizacji postuluje, że w społeczeństwach zachodnich kobiety są uprzedmiotawiane seksualnie, traktowane jak przedmioty i uważane za godne tylko w takim stopniu, w jakim ich ciała sprawiają przyjemność innym [29] (dla recenzji [28,30]). Obiektywizacja seksualna może być postrzegana jako kontinuum, od aktów przemocy po subtelniejsze akty, takie jak obiektywizujące spojrzenia [30,31]. Spojrzenia te, wyobrażone jako wizualnie sprawdzające (seksualne) części ciała, zostały empirycznie wykazane przy użyciu technologii śledzenia oczu [32]. Ponadto wykazano, że ludzie, którzy uprzedmiotowili seksualnie innych, częściej akceptują mity o gwałtach [24,25], które służą do normalizacji przemocy seksualnej, np. poprzez obwinianie ofiar (w przypadku recenzji [27,33]). Te subtelne mity zostały skonceptualizowane jako schematy poznawcze [34] i wykazano, że wpływa na ruchy gałek ocznych [35,36].
Chociaż badania ewoluowały wokół seksu bez zgody i jego korelacji [7,9,20], dołożono niewielkich starań, aby zbadać przyczyny konsumowania takich obrazów. Powstaje pytanie, dlaczego ludzie spożywają materiał o charakterze seksualnym bez zgody, gdy zwykłe porównania z materiałem zgodnym nie ujawniają widocznych różnic w treści obrazu. Czy jest jakaś szczególna atrakcja w samej niezgodności, przynajmniej dla niektórych konsumentów? Na tym tle eksperymentalnie badamy pytanie, w jaki sposób domniemany sposób dystrybucji (konsensualny kontra nonsensualny) wpływa na postrzeganie sekstowania obrazów. W związku z tym badanie obiecuje ważne ustalenia dla przyszłych działań zapobiegawczych.
Zgodnie z teorią obiektywizacji oczekujemy różnic w ocenie i postrzeganiu sekstowania obrazów w zależności od ich rzekomo zgodnego lub niekonsensownego przekazywania. Zgodnie z wcześniejszymi badaniami twierdzimy, że wzrost uprzedmiotowienia wiąże się z wyższymi ocenami atrakcyjności zobiektywizowanego człowieka [37] i bardziej wyraźne spojrzenie obiektywizujące [32]. Dalej hipotezujemy, że rzekomo niekonsekwentnie przesłane obrazy są uważane za bardziej intymne, a ich dalsze rozpowszechnianie za bardziej nieprzyjemne. Oczekuje się, że ogólne tendencje do innej uprzedmiotowienia i wyższej akceptacji mitu gwałtu zwiększą uprzedmiotowienie.
Duża część literatury naukowej na temat seksu koncentruje się na zachowaniu nastolatków. Może to odzwierciedlać powszechne obawy społeczne, ale w rzeczywistości doświadczenia związane z seksem są znacznie wyższe wśród dorosłych niż wśród nastolatków. W bieżącym przeglądzie systematycznym [3] szacunkowa częstość badań wśród młodzieży wysyłającej wiadomości zawierające teksty lub zdjęcia o podtekście seksualnym wyniosła 10.2% (95% CI (1.77 – 18.63)), podczas gdy szacowana średnia częstość badań dorosłych wyniosła 53.31% (95% CI ( 49.57 – 57.07)). Na tym tle, a także dlatego, że obecne badanie eksperymentalne nie koncentruje się na reprezentatywnym obrazie populacji użytkowników, postanowiliśmy zbadać próbę dorosłych. Zakładamy, że przedstawione mechanizmy są porównywalne u nastolatków, ale należy to wykazać w przyszłych badaniach.

2. Materiały i metody

2.1. Uczestnicy

Łącznie uczestnicy 76 (57% kobiet, Mwiek = 31.99, SDwiek = 10.28) rekrutowano za pośrednictwem biuletynów uniwersyteckich. Zostali poinformowani o zadaniach i treści bodźca, ale byli naiwni wobec pełnego celu eksperymentu. Uczestnicy wyrazili pisemną zgodę na udział w badaniu. Nie przyznano żadnej rekompensaty. Komisja etyczna państwowej izby psychoterapeutów z Hamburga (Psychotherapeutenkammer Hamburg) zatwierdziła protokół badania z obecnego badania (03 / 2015-PTK-HH).

2.2. Bodźce i Aparatura

Wolontariusze znani osobiście autorom, ale nieznani uczestnikom badania, udostępnili półnagie zdjęcia seksu 14 [38]. Jeden dodatkowy obraz na płeć uzyskano z ogólnodostępnych źródeł internetowych do celów publicznej prezentacji, w wyniku czego uzyskano zestaw zdjęć 16 (50% kobiet).
Prezentację bodźca i zbieranie danych przeprowadzono na panoramicznym monitorze 22 (1680 x 1050) przy użyciu oprogramowania SensoMotoric Instruments (SMI GmbH, Teltow, Niemcy) ExperimentCenterTM. Zdalny moduł do śledzenia wzroku (system SMI, CZERWONY) rejestrował ruchy gałek ocznych przy 120 Hz z odległości oglądania 50 cm za pomocą podparcia podbródka.

2.3. Kwestionariusze

Zobiektywizowanie osób przez inne osoby zostało ocenione przy użyciu niemieckiego tłumaczenia zmodyfikowanej wersji kwestionariusza samobiektywizacji [39] w przypadku innej uprzedmiotowienia (Skala innych celów, OOS [40]). Skala składa się z atrybutów ciała 10, pięciu opartych na kompetencjach (tj. Sile) i pięciu opartych na wyglądzie (tj. Atrakcyjności fizycznej). Uczestnicy zostali poproszeni o uszeregowanie, jak ważne postrzegają każdy atrybut (10 = „najważniejszy”; 1 = „najmniej ważny”) osobno dla mężczyzn i kobiet. Możliwe wyniki wahają się od –25 do 25, przy czym wyższe wyniki wskazują na wyższy poziom uprzedmiotowienia.
Uczestnicy ukończyli ponadto krótką wersję pozycji 11 niemieckiej skali akceptacji współczesnych mitów na temat agresji seksualnej (AMMSA) [41], które zostały już z powodzeniem wykorzystane w innych badaniach dotyczących śledzenia wzroku [35,36]. Każda pozycja została oceniona w skali punktowej 7 (1 = „całkowicie się nie zgadzam”; 7 = „całkowicie się zgadzam”).

2.4. Procedura

Uczestnicy przeczytali tekst wprowadzający stwierdzający, że badanie miało na celu lepsze zrozumienie oceny oceniania sekstowania obrazów. W zależności od warunku dystrybucja obrazu została opisana jako dobrowolna (stan zgody) lub jako niepożądana, wbrew woli osoby przedstawionej (stan niezgodny). Manipulację wzmocniono, prosząc uczestników o określenie trzech odczuć, jakie dystrybucja obrazu mogła wywołać u przedstawionych osób. Następnie uczestnicy zobaczyli obrazy trzy razy z różnymi zadaniami. Zdjęcia losowo podzielono na bloki, zaczynając od obrazów męskich. Zdjęcia były prezentowane indywidualnie na pełnym ekranie przez 5 sekund, poprzedzone czarnym krzyżem utrwalającym po lewej stronie pokazanym przez 1 sekund. Pierwszym zadaniem było swobodne przeglądanie zdjęć. Po drugie, uczestnicy ocenili atrakcyjność seksualną przedstawionej osoby. W trzecim zadaniu uczestnicy zostali poproszeni o ocenę, jak intymnie uważali treść obrazu i jak nieprzyjemna byłaby dalsza dystrybucja obrazu dla przedstawionej osoby (od 1 = „wcale…”; 7 = „bardzo…”). Po wypełnieniu informacji socjodemograficznych i kwestionariuszy uczestnikom podziękowano i przesłuchano.

2.5. Redukcja danych i analiza danych

Aby uwzględnić powtarzające się pomiary wykonane w tym samym temacie, zastosowano podejście oparte na modelu mieszanym. Przeanalizowaliśmy ustalone skutki warunku zmiennych niezależnych (rozkład konsensualny vs. niekonsensualny), płci (kobiety vs. mężczyźni), płci obrazu (obrazy kobiety i mężczyzn), ich interakcji trzy- i dwukierunkowych oraz OOS wynik i wynik AMMSA na temat oceny atrakcyjności seksualnej (1), intymności treści obrazu (2) oraz (3) postrzeganej nieprzyjemności dystrybucji obrazu. Dla uczestników założono losowe przechwyty. Podajemy krańcowe średnie i ich przedziały ufności 95%. Podajemy wyniki ostatecznych modeli po wstecznej eliminacji nieistotnych efektów według Kleinbaum i in. [42]. Wszystkie testy statystyczne były dwustronne (α = 0.05).
Dane śledzenia oka analizowano przy użyciu tego samego modelu, jak opisano powyżej, z obiektywnym spojrzeniem jako zmienną zależną. Spojrzenie obiektywizujące zostało zoperacjonalizowane jako względny czas spędzony na patrzeniu na ciało w porównaniu do czasu spędzonego na patrzeniu na twarze [32]. Na każdym obrazie stworzyliśmy dwa obszary zainteresowania (AOI), jeden zawierający głowę, a drugi całą resztę ciała. Całkowity czas przebywania dla obu AOI, tj. Całkowity czas oglądania przedstawionej osoby, został ustawiony na 100%. W poniższej analizie skupiamy się na odsetku tego czasu skierowanego na ciało. W związku z tym wzrost czasu oglądania na ciele zawsze powoduje skrócenie czasu przebywania na twarzy, ponieważ obie wartości zawsze sumują się do 100%. Tak więc silniejsze spojrzenie obiektywizujące odnosi się do stosunkowo dłuższego czasu oglądania na ciele i krótszego czasu oglądania na twarzy.
Obliczenia wykonano przy użyciu procedury GENLINMIXED (Uogólniony liniowy model mieszany) SPSS wersja 22 (IBM Corporation, Armonk, NY, USA), a redukcję danych śledzenia wzroku zrealizowano przy użyciu standardowych ustawień BeGazeTM (SMI, Teltow, Niemcy), dostarczając informacji o spojrzeniu, takich jak czas trwania (czas oczekiwania).

3. Wyniki

3.1. Uczestnicy

Przed analizą danych uczestnicy zostali wykluczeni z powodu złych nagrań (n = 5), orientacja nieheteroseksualna (n = 3) lub z powodu nieodpowiednich odpowiedzi na kontrolę manipulacji (n = 10) według czterech niezależnych wskaźników. Łącznie uczestnicy 58 (57% kobiet, Mwiek = 31.45, SDwiek = 10.18) pozostał do analizy danych (patrz Tabela 1). Tabela 1 pokazuje także średnie wyniki AMMSA i OOS uczestników. W tym kontekście szczególnie ważne jest, aby średnie wartości obu grup badanych nie różniły się.
Tabela 1. Charakterystyka uczestnika i dane z kwestionariusza.
Stół

3.2. Oceny

Dla każdej z trzech wyraźnych ocen przeprowadzono osobne modele, mianowicie atrakcyjność seksualną przedstawionej osoby, postrzeganą intymność treści obrazu i nieprzyjemność dalszego rozpowszechniania. Podano tutaj tylko znaczące efekty modeli końcowych.
W przypadku ocen atrakcyjności nie znaleźliśmy tego warunku (rozkład konsensualny vs. niekonsensualny; patrz Tabela 2) miało jakikolwiek efekt. Stwierdziliśmy jednak, że płeć ma wpływ, a także efekt interakcji między płcią uczestnika a płcią wizerunkową. Ogólnie mężczyźni oceniali zdjęcia mężczyzn jako bardziej atrakcyjne (M = 4.17, SE = 0.32) niż kobiety (M = 3.02, SE = 0.31; t(924) = 3.25, p <0.001). Kobiety również oceniały obrazy mężczyzn jako mniej atrakcyjne niż obrazy kobiet (M = 4.46, SE = 0.32, t(924) = 9.36, p <0.001). Żadne inne efekty nie osiągnęły znaczenia.
Tabela 2. Ostateczne modele wpływu na oceny atrakcyjności seksualnej, intymności i domniemanej nieprzyjemności dalszego rozpowszechniania.
Stół
Jeśli chodzi o oceny intymności, znaleźliśmy efekt interakcji między warunkiem a płcią (p = 0.008, patrz Tabela 2). Kontrasty par ujawniły, że kobiety, które przyjęły rozkład niezgodny, postrzegały obrazy jako bardziej intymne (M = 4.86, SE = 0.25) niż kobiety, które przyjęły rozkład zgodny (M = 4.56, SE = 0.26; t(924) = 2.58, p =
Analizując wpływy tego, jak nieprzyjemna dalsza dystrybucja była rozważana dla przedstawionej osoby, stwierdziliśmy, że warunek ten (dystrybucja zgodna vs. niezgodna; p <0.001) miał bardzo istotny wpływ (patrz Tabela 2). Kontrasty par ujawniły, że uczestnicy zakładający dzielenie się niezgodne uważali dalszą dystrybucję za bardziej nieprzyjemną (M = 4.63, SE = 0.28) niż uczestnicy, którzy zakładali dzielenie zgodne (M = 4.26, SE = 0.28; t(924) = 3.74, p <001). Odkryliśmy również efekt interakcji między płcią a płcią obrazu. Kobiety niżej oceniały nieprzyjemność dalszego rozkładu w przypadku obrazów mężczyzn (M = 4.08, SE = 0.40) niż badani mężczyźni (M = 4.41, SE = 0.40; t(924) = 2.50, p = 0.013). Ponadto wynik AMMSA osiągnął istotność (współczynnik = −0.13, p = 0.002), wskazując, że im wyżsi uczestnicy uzyskali ocenę w skali AMMSA, tym mniej nieprzyjemnie oceniali rozkład obrazów dla przedstawionej osoby.

3.3. Analiza śledzenia wzroku

Jeśli chodzi o ruchy oczu, byliśmy zainteresowani obiektywizującym spojrzeniem, operacjonalizowanym jako względny czas patrzenia na ciało. Stwierdziliśmy istotną interakcję stanu i płci (F(1,834) = 8.36, p <0.001). Mężczyźni w stanie przymusu wykazywali silniejsze uprzedmiotawiające spojrzenie, gdy patrzyli znacznie dłużej na ciała (M = 54.37, SE = 8.99) niż mężczyźni w stanie konsensualnym (M = 46.52, SE = 9.01; t(834) = 4.25, p <0.001) (patrz Rysunek 1). W warunkach braku zgody mężczyźni wykazali także obiektywizujące spojrzenie bardziej niż kobiety, spędzając więcej czasu na przyglądaniu się ciałom niż kobiety (M = 49.53, SE = 8.97; t(834) = 3.07, p = 0.002). Warto zauważyć, że nie było takiej różnicy płci w ramach warunków konsensualnych (p > 0.05).
Jcm 08 00706 g001 550
Rysunek 1. Oszacowania średniej proporcji (i błędu standardowego) czasu przebywania w ciele według stanu i płci. *** p <0.001; ** p <0.01.
Efekty wyniku OOS i wyniku AMMSA były znaczące (p <0.001), co wskazuje, że względny czas przebywania na ciele wydłuża się przy wyższych wynikach. Innymi słowy, ujawnia to wyraźniejsze uprzedmiotawiające spojrzenie na wyższe tendencje do uprzedmiotawiania i akceptowania mitów o agresji seksualnej (zob. Tabela 3).
Tabela 3. Wpływa na odsetek czasu przebywania spędzonego na patrzeniu na ciało.
Stół

4. Dyskusja

Pokazujemy, że na nie tylko jednoznaczne oceny, ale także niejawne zachowanie oglądającego ma wpływ zakładany konsensualny lub niekonsensowny rozkład obrazów sekstowania.

4.1. Oceny obrazu

Uczestnicy, którzy przyjęli niezgodne z prawem rozpowszechnianie obrazu sekstowania, a mianowicie dzielenie się wbrew woli przedstawionej osoby, ocenili dalszą dystrybucję obrazów jako bardziej nieprzyjemną. Odkrycie to pokazuje, że przy szacowaniu nieprzyjemności dalszego rozpowszechniania obrazu bierze się pod uwagę nie tylko samą treść obrazu lub osobiste odczucia związane z seksem, ale także otaczające informacje. Co ciekawe, kobiety oceniają nieprzyjemność dystrybucji na obrazy mężczyzn niż mężczyzn. Widząc obrazy innych mężczyzn, ryzyko stania się ofiarą i dzielenia się zdjęciami niekonsekwentnie mogło wzrosnąć u mężczyzn, prowadząc do wyższej oceny nieprzyjemności. Ze względu na częste historie o seksie bez zgody z udziałem kobiet, uczestnicy mogą być świadomi osobistego ryzyka w dowolnym momencie, niezależnie od tego stanu. Ponieważ potencjalne konsekwencje przekazywania są poważniejsze dla kobiet [43,44] kobiety mogą uznać dalsze przekazywanie za mniej nieprzyjemne z powodu mniej poważnych konsekwencji dla mężczyzn. Należy jednak zauważyć, że obrazy mężczyzn i kobiet nie powinny być porównywane bezpośrednio ze sobą w tym badaniu, ponieważ kompozycje obrazów były różne. Mężczyźni zwykle pozowali mniej seksualnie niż kobiety, co wynika z naturalistycznego tworzenia obrazów, ale prawdopodobnie wpływa na ocenę nieprzyjemności.
Ogólnie rzecz biorąc, wyższa ogólna akceptacja mitu rzepaku doprowadziła do niższych ocen postrzeganej nieprzyjemności dalszej dystrybucji w obu warunkach. Wyższe poparcie dla mitów o gwałtach wskazuje na większe prawdopodobieństwo obwiniania ofiar, co jest zgodne ze wspólnymi dyskursami na temat ryzyka w sprawie seksu [7,12,22,45]. W związku z tym rozważanie podziału bez zgody jako ryzyko związane z sekstowaniem pozwala zminimalizować oczekiwany poziom nieprzyjemności dalszego podziału. Przedstawiona osoba jest uważana za odpowiedzialną za zrobienie zdjęcia na początku, a zatem jest głupia lub lekkomyślna. Innymi słowy, szacowana nieprzyjemność maleje wraz ze wzrostem obwiniania ofiary. Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ ten schemat jest nie tylko typowy dla przypadków zemsty pornografii [46], ale także w przypadku innych form molestowania seksualnego [26,47], a nawet znalazł drogę do kampanii „seksttingowej abstynencji” [20]. Jeśli chodzi o postrzeganą intymność obrazów, kobiety zakładające niezgodną dystrybucję oceniły je jako bardziej intymne dla obu płci niż kobiety zakładające wspólne porozumienie. Mężczyźni jednak nie różnili się między zgodnym lub niekonsensownym rozkładem obrazów kobiet i mężczyzn. Można to przypisać temu, że kobiety częściej padają ofiarą bezsensownego seksu [3] i być ofiarą w ogóle w większości form przemocy online na tle płciowym [19,48]. Świadomość potencjalnego ryzyka osobistego może sprawić, że kobiety będą bardziej wrażliwe na zamiary przedstawionej osoby i naruszenia prywatności.
W przeciwieństwie do oczekiwanego, przyjęty sposób dystrybucji nie wpłynął na to, jak uczestnicy ocenili atrakcyjność seksualną. Poprzednie badania łączące oceny obiektywizacji i atrakcyjności prezentowały kobiety w strojach codziennych i te same kobiety w bikini [46]. Tak silna manipulacja pozwala na duże różnice między warunkami. Używanie tych samych półnagich zdjęć w obu warunkach, jak w naszym badaniu, może nie być wystarczająco silną manipulacją, aby wpłynąć na wyraźne oceny atrakcyjności. Wykazany efekt interakcji między płcią a płcią obrazu, a ściślej wyższe oceny męskich obrazów mężczyzn, jest prawdopodobnie spowodowany czynnikami nieodłącznie związanymi z obrazami, a nie kontekstem. Dlatego nie uważamy ich za istotne dla tego badania.

4.2. Sprzeciwu Spojrzenie

Na spojrzenie obiektywizujące, zdefiniowane jako względna ilość czasu spoglądania na ciało, miała wpływ kondycja i płeć uczestnika. Mężczyźni zakładający niezgodną dystrybucję przejawiają obiektywizujące spojrzenie bardziej niż mężczyźni przyjmujący dobrowolne dzielenie się i więcej niż kobiety przyjmujące dowolny sposób dystrybucji. Dlatego po raz pierwszy mogliśmy wykazać, że domniemany sposób dystrybucji wpływa na to, jak uczestnicy patrzą na obrazy i jak silnie wykazują obiektywizujące spojrzenie. Poprzednie badania sugerują, że zwłaszcza kobiety są uprzedmiotawiane seksualnie w mediach [26,49,50] i podczas interakcji interpersonalnych [51,52]. Sprzeciw obiektywizujący został powiązany z negatywnymi spostrzeżeniami społecznymi, odczłowieczaniem i samobiektywizacją [53,54,55]. Chociaż skupienie się na wyglądzie u kobiet było powiązane z negatywnymi postrzeganiami społecznymi [54,55] i poważne problemy ze zdrowiem psychicznym [55], nie ma porównywalnych badań na mężczyznach.
Uważa się, że kobiety, choć omawiane głównie w przypadku mężczyzn, tak bardzo zinternalizowały spojrzenie uprzedmiotawiające, że pokazują je także innym kobietom [56]. Jednak w naszym badaniu tylko mężczyźni przyjmujący niezgodną dystrybucję różnili się od innych grup uczestniczących, chociaż płeć osoby przedstawionej nie miała na nie wpływu. W przeciwieństwie do innych badań [57,58,59,60], nie znaleźliśmy systematycznego wpływu płci na zachowanie widza. Sugerujemy, że nasza manipulacja mogła wywołać inne zadania, które spowodowały, że wzorce oglądania różniły się od warunków swobodnego oglądania, prawdopodobnie obejmując wpływy płci obrazu [61]. Zgodnie z wcześniejszymi badaniami wyższe ogólne tendencje do uprzedmiotawiania innych, a także większa akceptacja mitów gwałtu, były związane z bardziej wyraźnym spojrzeniem obiektywizującym [35]. Zgłoszono liczne funkcje i konsekwencje związane z płcią dotyczące akceptacji mitów gwałtu (przegląd patrz [62]). Jednak ze względu na zmiany kulturowe mity o gwałtach i seksistowskie przekonania stają się coraz bardziej subtelne, biorąc pod uwagę i mierzone akceptacją współczesnego mitu o skali agresji seksualnej zastosowanej tutaj [63]. To badanie jako pierwsze uwzględnia wpływ obu stronniczości na ruchy gałek ocznych i sugeruje, że subtelne postawy rzeczywiście wpływają na zachowanie podczas oglądania. Te wpływy i ich implikacje powinny być dalej badane w kontekście agresji seksualnej.

4.3. Ograniczenia i przyszłe badania

Nasze badanie zostało przeprowadzone w laboratorium z dobrze wykształconymi, heteroseksualnymi uczestnikami oglądającymi zdjęcia młodych, atrakcyjnych dorosłych osób, które były półnagie, w przeciwieństwie do najcięższych przypadków niezgodnego udostępniania zdjęć [64]. W związku z tym uogólnienie naszych wyników wymaga dalszych badań. Przyszłe badania muszą uwzględniać wpływy przekrojowe (np. Kolor skóry lub wiek), ponieważ czynniki te są istotne w kontekście uprzedmiotowienia [50]. W przypadku uczestników ważna jest również intersekcjonalność, ponieważ wpływy kulturowe dotyczące ruchów gałek ocznych [65], uprzedmiotowienie seksualne [66] oraz molestowanie seksualne [67,68] zostało znalezione. Należy również zbadać inne powody, dla których warto skupiać się na ciałach (np. Porównanie społeczne) lub unikać twarzy (np. Wstyd).
Jak wspomniano powyżej, w tym badaniu skupiliśmy się na dorosłych uczestnikach z dwóch głównych powodów: Po pierwsze, rozpowszechnienie seksu wśród dorosłych jest w rzeczywistości wyższe niż wśród nastolatków. Po drugie, nie byliśmy zainteresowani reprezentatywnym obrazem populacji użytkowników, ale eksperymentalnym porównaniem dwóch równoważnych grup. Niemniej jednak możliwe jest, że przedstawione korelacje nie istnieją wśród nastolatków. Z tego powodu pożądana byłaby replikacja niniejszego badania z udziałem nastolatków.
Chociaż wykazaliśmy, że domniemany sposób dystrybucji wpływa na postrzeganie sekstowania obrazów, badania jakościowe pytające konsumentów o seks bez zgody ze względu na ich motywy wydają się ważnym krokiem do dalszej identyfikacji przekonań stojących za takim zachowaniem (np. Cieszenia się władzą) [69]. Innym aspektem jest postrzegana agencja przedstawionej osoby, która może zostać zmniejszona przez przekazywanie bez zgody, co z kolei może ułatwić uprzedmiotowienie. Ten pomysł wymaga dalszych badań.
Ponieważ codzienne uprzedmiotowienie seksualne jest powszechne [70], niezwykle ważne jest zbadanie i rozwinięcie teorii dotyczących możliwych rezultatów oraz dalsze zbadanie podobieństw między napaścią seksualną i pornografią bez zgody lub ogólnie przemocą z wykorzystaniem technologii.
Ponieważ szybkie zmiany w krajobrazie technologicznym rutynowo łączą nowe typy konkretnych zachowań (np. Seks bez zgody) z istniejącą teorią (np. W sprawie uprzedmiotowienia seksualnego), mogą one pomóc w tworzeniu programów profilaktycznych [46,71]. Dobrze zbadana teoria „podwójnych standardów seksualnych” sugeruje, że seksualność kobiet jest często postrzegana jako czysta i szkodliwa poprzez aktywne pożądanie, pociągając kobiety do odpowiedzialności za ochronę przed agresywną męską seksualnością [72,73]. Prowadzi to do paradoksalnej sytuacji, w której kobiety doświadczające presji społecznej i kulturowej są seksowne, a jednocześnie ryzykują negatywne konsekwencje społeczne, przedstawiając się w ten sposób w Internecie [74,75]. Uwzględnienie podwójnego standardu seksualnego pozwala nam rozumieć seks bez zgody jako potwierdzenie stereotypowych ról płciowych, które dają kobietom kontrolę nad mężczyznami [53,55]. Ponieważ dziewczęta częściej angażują się w seksualizowane autoprezentacje na portalach społecznościowych i większą uwagę zwraca się na ich wygląd fizyczny niż chłopców [76] należy uwzględnić aspekty związane z płcią [17,77]. Podczas gdy argumentowano, że seks jest uważany za wzmacniającą (społeczną) produkcję medialną [78,79] i ujęć seksowny wygląd jako akt feministyczny w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom uprzedmiotowienia [80], ta pozytywna zmiana kształtu niesie potencjalnie negatywny efekt normalizacji niechcianej uwagi seksualnej, która może przeważyć ewentualne korzyści wynikające z indywidualnego zachowania71].

5. Wnioski

Podsumowując, wykazaliśmy, że na zachowanie podczas oglądania i ocenę zdjęć sekstujących wpływa ich rzekoma zgodna lub niezgodna dystrybucja. Zgodnie z teorią obiektywizacji „spojrzenie uprzedmiotawiające” było bardziej wyraźne u mężczyzn, którzy przyjęli niekonsensowny rozkład obrazów, co oznacza, że ​​spędzili stosunkowo więcej czasu, patrząc na ciało przedstawionej osoby. To „obiektywizujące spojrzenie” było również bardziej wyraźne dla uczestników o wyższych skłonnościach do akceptowania mitów na temat agresji seksualnej lub ogólnych tendencji do uprzedmiotawiania innych. Wyniki sugerują, że kampanie prewencyjne, które koncentrują się na ogólnym przesłaniu sekstensywnej abstynencji, a tym samym przypisują odpowiedzialność za niezgodne z prawem rozpowszechnianie takich obrazów wśród przedstawionych osób, są niewystarczające. Konieczne jest raczej podkreślenie bezprawności niezgodnego z prawem rozpowszechniania zdjęć o charakterze seksu, zwłaszcza wśród męskich konsumentów materiału. Można to zrobić na przykład w kontekście szkolnych wydarzeń edukacyjnych, ale istnieje również co najmniej jeden przykład odpowiedniej publicznej kampanii prewencyjnej: http://notyourstoshare.scot/. Tylko za pomocą tych lub porównywalnych środków można w dłuższej perspektywie zapobiec poważnym psychologicznym konsekwencjom upokorzenia publicznego i nękania w Internecie.

Autorskie Wkłady

Konceptualizacja, AD (Arne Dekker), FW i PB; metodologia, AD (Arne Dekker), FW; oprogramowanie, nie dotyczy; analiza formalna, FW, AD (Anne Daubmann), HOP; dochodzenie, FW; zasoby, AD (Arne Dekker), PB; kuracja danych, FW; pisanie - przygotowanie oryginalnego szkicu, AD (Arne Dekker), FW; pisanie - przegląd i edycja, AD (Arne Dekker), FW, PB; wizualizacja, FW; nadzór, PB; administracja projektu, AD (Arne Dekker); pozyskiwanie finansowania, PB

Finansowanie

Badania zostały sfinansowane przez niemieckie Federalne Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych (Bundesministerium für Bildung und Forschung, BMBF, 01SR1602).

Podziękowanie

Chcielibyśmy podziękować wszystkim wolontariuszom za udostępnienie ich zdjęć.

Konflikt interesów

Autorzy deklarują brak konfliktu interesów.

Referencje

  1. Chalfen, R. „To tylko zdjęcie”: Seksting, „smutne” zdjęcia i przestępstwa. Vis. Stadnina. 2009, 24, 258-268. [Google Scholar] [CrossRef]
  2. Albury, K .; Crawford, K. Sexting, zgoda i etyka młodych ludzi: Beyond Megan's Story. Kontinuum 2012, 26, 463-473. [Google Scholar] [CrossRef]
  3. Klettke, B .; Hallford, DJ; Mellor, DJ Sexting rozpowszechnienie i korelacje: Systematyczny przegląd literatury. Clin. Psychol. Obrót silnika. 2014, 34, 44-53. [Google Scholar] [CrossRef]
  4. Strassberg, DS; McKinnon, RK; Sustaíta, MA; Rullo, J. Sexting przez uczniów szkół średnich: badanie eksploracyjne i opisowe. Łuk. Seks. Behav. 2013, 42, 15-21. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  5. Van Ouytsel, J .; Walrave, M .; Ponnet, K .; Heirman, W. Związek między nastolatkami, trudnościami psychospołecznymi i zachowaniem ryzyka: przegląd integracyjny. J. Sch. Nurs. 2015, 31, 54-69. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  6. Agustina, JR; Gómez-Durán, EL Sexting: Kryteria badawcze zglobalizowanego zjawiska społecznego. Łuk. Seks. Behav. 2012, 41, 1325-1328. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  7. Krieger, MA Rozpakowywanie „Sexting”: systematyczny przegląd nonsensownego tekstowania w literaturze prawnej, edukacyjnej i psychologicznej. Nadużywanie przemocy urazowej 2017, 18, 593-601. [Google Scholar] [CrossRef]
  8. Stokes, JK Nieprzyzwoity Internet: przeciwstawianie się nieuzasadnionemu internetowemu wyjątkowości Zwalczanie zemsty. Berkeley Technol. Prawo J. 2014, 29, 929-952. [Google Scholar]
  9. Walker, K .; Sleath, E. Systematyczny przegląd aktualnej wiedzy na temat zemsty pornografii i bezsensownego udostępniania mediów o charakterze jednoznacznie seksualnym. Agresja Gwałtowne zachowanie. 2017, 36, 9-24. [Google Scholar] [CrossRef]
  10. Baumgartner, SE; Valkenburg, PM; Peter, J. Niechciane nagabywanie w Internecie i ryzykowne zachowania seksualne w Internecie przez całe życie. J. Appl. Dev. Psychol. 2010, 31, 439-447. [Google Scholar] [CrossRef]
  11. Citron, DK; Franks, MA Kryminalizacja pornografii zemsty. Wake Forest Law Rev. 2014, 49, 345-391. [Google Scholar]
  12. Döring, N. Konsensualne sekstowanie wśród nastolatków: zapobieganie ryzyku poprzez edukację abstynencyjną czy bezpieczniejsze sekstowanie? Cyberpsychologia 2014, 8, 9. [Google Scholar] [CrossRef]
  13. Renfrow, DG; Rollo, EA Sexting w kampusie: Minimalizowanie postrzeganego ryzyka i neutralizowanie zachowań. Deviant Behav. 2014, 35, 903-920. [Google Scholar] [CrossRef]
  14. Salter, M .; Crofts, T. Reagowanie na zemstę pornograficzną: Wyzwania dla bezkarności prawnej w Internecie. W Nowe poglądy na pornografię: seksualność, polityka i prawo; Comella, L., Tarrant, S., Eds .; Praeger Publishers: Santa Barbara, Kalifornia, USA, 2015; str. 233 – 256. [Google Scholar]
  15. Stroud, SR The Dark Side of the Online Self: Pragmatistyczna krytyka rosnącej plagi zemsty. J. Etyka środków masowego przekazu 2014, 29, 168-183. [Google Scholar] [CrossRef]
  16. Temple, JR; Le, VD; van den Berg, P .; Ling, Y .; Paul, JA; Temple, BW Krótki raport: Sexowanie nastolatków i zdrowie psychospołeczne. J. Adolesc. 2014, 37, 33-36. [Google Scholar] [CrossRef]
  17. Dir, AL; Coskunpinar, A .; Steiner, JL; Cyders, MA, Zrozumienie różnic w zachowaniu Sexting w różnych płciach, statusie związku i tożsamości seksualnej, a także rola oczekiwań w Sexting. Cyberpsychol. Behav. Soc. Netw. 2013, 16, 568-574. [Google Scholar] [CrossRef]
  18. Champion, AR; Pedersen, CL Badanie różnic między osobami seksseksualnymi i nieseksualnymi w zakresie postaw, subiektywnych norm i ryzykownych zachowań seksualnych. Mogą. J. Hum. Seks. 2015, 24, 205-214. [Google Scholar] [CrossRef]
  19. Rentschler, C. #Safetytipsforladies: Feminist Twitter Takedowns of Victim Blaming. Fem. Media Stud. 2015, 15, 353-356. [Google Scholar]
  20. Henry, N .; Powell, A. Poza „seksem”: przemoc seksualna i molestowanie seksualne wobec dorosłych kobiet w technologii. Aust. NZJ Criminol. 2015, 48, 104-118. [Google Scholar] [CrossRef]
  21. Hall, R. „To może ci się przydarzyć”: Zapobieganie gwałtom w dobie zarządzania ryzykiem. Hipatia 2004, 19, 1-18. [Google Scholar]
  22. Rentschler, Kalifornia Kultura gwałtu i feministyczna polityka mediów społecznościowych. Stud Girlhood. 2014, 7, 65-82. [Google Scholar] [CrossRef]
  23. Fraser, C. Od „Ladies First” do „Asking It”: życzliwy seksizm w utrzymaniu kultury gwałtu. Calif. Law Rev. 2015, 103, 141-204. [Google Scholar]
  24. Brownmiller, S. Wbrew naszej woli: Kobiety i gwałt; Simon and Schuster: Nowy Jork, Nowy Jork, USA, 1975. [Google Scholar]
  25. Burt, MR Kulturowe mity i poparcia dla gwałtu. J. Pers. Soc. Psychol. 1980, 38, 217-230. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  26. Vance, K .; Sutter, M .; Perrin, PB; Heesacker, M. Seksualne uprzedmiotowienie kobiet przez media, akceptacja mitu gwałtu i przemoc interpersonalna. J. Aggress. Sponiewierać. Uraz 2015, 24, 569-587. [Google Scholar] [CrossRef]
  27. Lonsway, KA; Fitzgerald, LF Mity o gwałtach: W recenzji. Psychol. Kobiety Q. 1994, 18, 133-164. [Google Scholar] [CrossRef]
  28. Szymański, DM; Moffitt, LB; Carr, ER Objectifikacja seksualna kobiet: postępy w teorii i badaniach. Couns. Psychol. 2011, 39, 6-38. [Google Scholar] [CrossRef]
  29. Fredrickson, BL; Roberts, T.-A. Teoria obiektywizacji. Psychol. Kobiety Q. 1997, 21, 173-206. [Google Scholar] [CrossRef]
  30. Moradi, B .; Huang, Y.-P. Teoria uprzedmiotowienia i psychologia kobiet: Dekada postępów i przyszłych kierunków. Psychol. Kobiety Q. 2008, 32, 377-398. [Google Scholar] [CrossRef]
  31. Bartky, SL Kobiecość i dominacja: badania nad fenomenologią ucisku; Prasa psychologiczna: Nowy Jork, Nowy Jork, USA, 1990. [Google Scholar]
  32. Gervais, SJ; Holandia, AM; Dodd, MD Moje oczy są tutaj: natura obiektywnego spojrzenia na kobiety. Role seksu 2013, 69, 557-570. [Google Scholar] [CrossRef]
  33. Bohner, G. Vergewaltigungsmythen [Mity o gwałtach]; Verlag Empirische Pädagogik: Landau, Niemcy, 1998. [Google Scholar]
  34. Eyssel, F .; Bohner, G. Schematy Wpływ akceptacji mitu gwałtu na sądy winy i winy w sprawach o gwałt: rola postrzeganego uprawnienia do sędziego. J. Interpers. Przemoc 2011, 26, 1579-1605. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  35. Süssenbach, P .; Bohner, G .; Eyssel, F. Schematyczne wpływy akceptacji mitu rzepaku na przetwarzanie informacji wizualnych: podejście oparte na śledzeniu wzroku. J. Exp. Soc. Psychol. 2012, 48, 660-668. [Google Scholar] [CrossRef]
  36. Süssenbach, P .; Eyssel, F .; Rees, J .; Bohner, G. Looking for Blame Rape Git Przyjęcie i uwaga ofiary i sprawcy. J. Interpers. Przemoc 2017, 32, 2323-2344. [Google Scholar] [CrossRef]
  37. Rollero, C .; Tartaglia, S. Wpływ uprzedmiotowienia na stereotypowe postrzeganie i atrakcyjność kobiet i mężczyzn. Psihologija 2016, 49, 231-243. [Google Scholar] [CrossRef]
  38. Perkins, AB; Becker, JV; Tehee, M .; Mackelprang, E. Tekstowe zachowania wśród studentów: powód do niepokoju? Int. J. Sex. Zdrowie 2014, 26, 79-92. [Google Scholar] [CrossRef]
  39. Noll, SM; Fredrickson, BL Mediacyjny model łączący samouprzedmiotowienie, wstyd ciała i nieuporządkowane jedzenie. Psychol. Kobiety Q. 1998, 22, 623-636. [Google Scholar] [CrossRef]
  40. Strelan, P .; Hargreaves, D. Kobiety, które uprzedmiotowią inne kobiety: błędne koło uprzedmiotowienia? Role seksu 2005, 52, 707-712. [Google Scholar] [CrossRef]
  41. Gerger, H .; Kley, H .; Bohner, G .; Siebler, F. Akceptacja współczesnych mitów o skali agresji seksualnej: rozwój i walidacja w języku niemieckim i angielskim. Aggress. Behav. 2007, 33, 422-440. [Google Scholar] [CrossRef]
  42. Kleinbaum, DG; Klein, M. Regresja logistyczna; Springer: Nowy Jork, Nowy Jork, USA, 2010. [Google Scholar]
  43. Draper, NRA Czy Twoja nastolatka jest zagrożona? Dyskursy o sekstowaniu nastolatków w wiadomościach telewizyjnych Stanów Zjednoczonych. J. Child. Głoska bezdźwięczna 2012, 6, 221-236. [Google Scholar] [CrossRef]
  44. Ringrose, J .; Harvey, L .; Gill, R .; Livingstone, S. Nastolatki, podwójne standardy seksualne i „sekstowanie”: wartość płci w cyfrowej wymianie obrazów. Fem. Teoria 2013, 14, 305-323. [Google Scholar] [CrossRef]
  45. Henry, N .; Powell, A. Wspomagana technologicznie przemoc seksualna: przegląd literatury badań empirycznych. Nadużywanie przemocy urazowej 2018, 19, 195-208. [Google Scholar] [CrossRef]
  46. Bates, S. Revenge Porn and Mental Health. Jakościowa analiza wpływu zemsty na zdrowie psychiczne kobiet, które przeżyły. Fem. Criminol. 2017, 12, 22-42. [Google Scholar] [CrossRef]
  47. Debaty Gill, R. Media, Empowerment i „Seksualizacja kultury”. Role seksu 2012, 66, 736-745. [Google Scholar] [CrossRef]
  48. Englander, E. Coerced Sexting and Revenge Porn Among Teens. Znęcanie się nad nastolatką. Soc. Głoska bezdźwięczna 2015, 1, 19-21. [Google Scholar]
  49. Rohlinger, DA Erotyka mężczyzn: Kulturalny wpływ na reklamę i uprzedmiotowienie mężczyzn. Role seksu 2002, 46, 61-74. [Google Scholar] [CrossRef]
  50. Oddział, LM Media i seksualizacja: stan badań empirycznych, 1995 – 2015. J. Sex Res. 2016, 53, 560-577. [Google Scholar] [CrossRef]
  51. Davidson, MM; Gervais, SJ; Canivez, GL; Cole, BP Psychometryczne badanie interpersonalnej skali uprzedmiotowienia seksualnego wśród studentów. J. Couns. Psychol. 2013, 60, 239-250. [Google Scholar] [CrossRef]
  52. Engeln-Maddox, R .; Miller, SA; Doyle, DM Testy teorii uprzedmiotowienia w próbkach społeczności gejów, lesbijek i heteroseksualistów: mieszane dowody proponowanych ścieżek. Role seksu 2011, 65, 518-532. [Google Scholar] [CrossRef]
  53. Bernard, P .; Loughnan, S .; Marchal, C .; Godart, A .; Klein, O. Oczyszczający efekt uprzedmiotowienia seksualnego: uprzedmiotowienie seksualne zmniejsza winę gwałciciela w kontekście nieznajomego gwałtu. Role seksu 2015, 72, 499-508. [Google Scholar] [CrossRef]
  54. Gervais, SJ; Bernard, P .; Klein, O .; Allen, J. W stronę jednolitej teorii uprzedmiotowienia i odczłowieczania. W Objectification and (De) Humanization: 60th Nebraska Symposium on Motivation; Gervais, SJ, Ed .; Springer: Nowy Jork, Nowy Jork, USA, 2013; str. 1 – 23. [Google Scholar]
  55. Heflick, NA; Goldenberg, JL; Cooper, DP; Puvia, E. Od kobiet do przedmiotów: skupienie się na wyglądzie, płeć docelowa oraz postrzeganie ciepła, moralności i kompetencji. J. Exp. Soc. Psychol. 2011, 47, 572-581. [Google Scholar] [CrossRef]
  56. Puvia, E .; Vaes, J. Being a Body: Wygląd kobiet w związku z własnym postrzeganiem siebie i ich odczłowieczaniem zobiektywizowanych seksualnie celów kobiet. Role seksu 2013, 68, 484-495. [Google Scholar] [CrossRef]
  57. Hall, C .; Hogue, T .; Guo, K. Różnicowe zachowanie spojrzenia na preferowane i niepreferencyjne postacie ludzkie. J. Sex Res. 2011, 48, 461-469. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  58. Hewig, J .; Trippe, RH; Hecht, H .; Straube, T .; Miltner, WHR Różnice płci dla określonych regionów ciała, patrząc na mężczyzn i kobiety. J. Nonverbal Behav. 2008, 32, 67-78. [Google Scholar] [CrossRef]
  59. Lykins, AD; Meana, M .; Strauss, GP Różnice płci pod względem uwagi wzrokowej na bodźce erotyczne i nieerotyczne. Łuk. Seks. Behav. 2008, 37, 219-228. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  60. Nummenmaa, L .; Hietanen, JK; Santtila, P .; Hyona, J. Płeć i widoczność sygnałów seksualnych wpływają na ruchy gałek ocznych podczas oglądania twarzy i ciał. Łuk. Seks. Behav. 2012, 41, 1439-1451. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  61. Bolmont, M .; Cacioppo, JT; Cacioppo, S. Miłość jest w spojrzeniu: Badanie miłości i seksualnego pożądania oparte na śledzeniu wzroku. Psychol. Sci. 2014, 25, 1748-1756. [Google Scholar] [CrossRef]
  62. Bohner, G .; Eyssel, F .; Pina, A .; Siebler, F .; Viki, GT Akceptacja mitu o gwałcie: poznawcze, afektywne i behawioralne skutki przekonań, które obwiniają ofiarę i oczyszczają sprawcę. W Gwałt: Trudne współczesne myślenie; Horvath, M., Brown, JM, Eds .; Willan Publishing: Cullompton, Wielka Brytania, 2009; str. 17 – 45. [Google Scholar]
  63. Swim, JK; Aikin, KJ; Hall, WS; Hunter, BA Seksizm i rasizm: staromodne i nowoczesne uprzedzenia. J. Pers. Soc. Psychol. 1995, 68, 199-214. [Google Scholar] [CrossRef]
  64. Salter, M. Sprawiedliwość i zemsta w internetowych kontr-publikacjach: nowe reakcje na przemoc seksualną w dobie mediów społecznościowych. Crime Media Cult. 2013, 9, 225-242. [Google Scholar] [CrossRef]
  65. Blais, C .; Jack, RE; Scheepers, C .; Fiset, D .; Caldara, R. Kultura kształtuje nasze spojrzenie na twarze. PLoS ONE 2008, 3, e3022. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  66. Loughnan, S .; Fernandez-Campos, S .; Vaes, J .; Anjum, G .; Aziz, M .; Harada, C .; Holland, E .; Singh, I .; Purvia, E .; Tsuchiya, K. Badanie roli kultury w uprzedmiotowieniu seksualnym: badanie siedmiu narodów. Revue Internationale de Psychologie Sociale 2015, 28, 125-152. [Google Scholar]
  67. Buchanan, NT; Ormerod, AJ Rasowe molestowanie seksualne w życiu afroamerykańskich kobiet. Women Ther. 2002, 25, 107-124. [Google Scholar] [CrossRef]
  68. Ho, IK; Dinh, KT; Bellefontaine, SA; Irving, AL Molestowanie seksualne i objawy stresu pourazowego wśród azjatyckich i białych kobiet. J. Aggress. Sponiewierać. Uraz 2012, 21, 95-113. [Google Scholar] [CrossRef]
  69. Lee, M .; Crofts, T. Płeć, presja, przymus i przyjemność: Rozplątywanie motywacji do seksu między młodymi ludźmi. Br. J. Criminol. 2015, 55, 454-473. [Google Scholar] [CrossRef]
  70. Capodilupo, CM; Nadal, KL; Corman, L .; Hamit, S .; Lyony, OB; Weinberg, A. Przejaw mikroagresji płci. W Mikroagresje i marginesowość: manifestacja, dynamika i wpływ; Wing Sue, D., Ed .; John Wiley & Sons: Somerset, NJ, USA, 2010; s. 193–216. [Google Scholar]
  71. Papp, LJ; Erchull, MJ Objectification and System Uzasadnienie Wpływ Zachowania unikania gwałtu. Role seksu 2017, 76, 110-120. [Google Scholar] [CrossRef]
  72. Tolman, DL żeńska nastolatka, upodmiotowienie seksualne i pragnienie: brakujący dyskurs o nierówności płci. Role seksu 2012, 66, 746-757. [Google Scholar] [CrossRef]
  73. Egan, RD Stawanie się seksualnym: krytyczna ocena seksualizacji dziewcząt; Polityka Press: Cambridge, Wielka Brytania, 2013. [Google Scholar]
  74. Daniels, EA; Zurbriggen, EL Cena seksownego: Postrzeganie przez widzów zseksualizowanego kontra nieseksualizowanego zdjęcia profilowego na Facebooku. Psychol. Muzyka pop. Kult Media 2016, 5, 2-14. [Google Scholar] [CrossRef]
  75. Manago, AM; Graham, MB; Greenfield, PM; Salimkhan, G. Autoprezentacja i płeć na MySpace. J. Appl. Dev. Psychol. 2008, 29, 446-458. [Google Scholar] [CrossRef]
  76. Seidman, G .; Miller, Wpływ systemu operacyjnego na płeć i atrakcyjność fizyczną na uwagę wzrokową profili Facebooka. Cyberpsychol. Behav Soc. Netw 2013, 16, 20-24. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  77. Hall, CL; Hogue, T .; Guo, K. Przewodniki poznania seksualnego przeglądające strategie na postacie ludzkie. J. Sex Res. 2014, 51, 184-196. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  78. Chalfen, R. Komentarze Sexting jako komunikacja społeczna młodzieży. J. Child. Głoska bezdźwięczna 2010, 4, 350-354. [Google Scholar] [CrossRef]
  79. Hasinoff, AA Sexting jako produkcja medialna: Nowe podejście do mediów społecznościowych i seksualności. Nowy. Media Soc. 2013, 15, 449-465. [Google Scholar] [CrossRef]
  80. Lerum, K .; Dworkin, SL „Reguła Bad Girls”: interdyscyplinarny feministyczny komentarz do raportu grupy zadaniowej APA ds. Seksualizacji dziewcząt. J. Sex Res. 2009, 46, 250-263. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]