Regulacja emocji i uzależnienie seksualne wśród studentów (2017)

International Journal of Mental Health and Addiction

 Luty 2017, Tom 15, Wydanie 1, pp 16 – 27

Craig S. Cashwell, Amanda L. Giordano, Kelly King, Cody Lankford, Robin K. Henson

Abstrakcyjny

Dla osób z uzależnieniem seksualnym zachowania seksualne są często podstawowym środkiem regulującym niepokojące lub niepożądane emocje. W tym badaniu staraliśmy się zbadać różnice w aspektach regulacji emocji między uczniami w zakresie klinicznym uzależnienia seksualnego a tymi w zakresie nieklinicznym. Wśród próby 337 studentów uczelni, 57 (16.9%) z klinicznym zakresem uzależnienia seksualnego, a studenci w zakresie klinicznym różniło się istotnie od studentów z zakresu nieklinicznego w trzech aspektach regulacji emocji: (a) brak akceptacji reakcji emocjonalnych, (b) ograniczone zaangażowanie w zachowania ukierunkowane na cel w odpowiedzi na negatywny afekt oraz (c) minimalne strategie regulacji emocji. Przedstawiono implikacje dla interwencji na kampusach uniwersyteckich.

Regulacja emocji i uzależnienie od seksu wśród studentów

            Badacze wskazują, że około 75% studentów rozpoczyna studia na uczelni z wcześniejszym doświadczeniem seksualnym (Holway, Tillman i Brewster, 2015), a studenci szkół wyższych angażują się w zachowania seksualne, które można luźno sklasyfikować jako zdrowe, problematyczne lub kompulsywne. Na jednym końcu spektrum wolność i możliwości edukacyjne zapewniane przez środowisko uczelni mogą kultywować zdrową indywidualizację ze strony rodziny pochodzenia oraz badanie osobistych wartości, przekonań i norm, w tym związanych z seksualnością (Smith, Franklin, Borzumato-Gainey , & Degges-White, 2014). Wielu studentów lepiej rozumie siebie i swoje osobiste wartości oraz angażuje się w czynności seksualne zgodne z ich osobistymi systemami przekonań. Inni studenci mogą jednak napotkać wiele czynników ryzyka w środowisku uczelni i angażować się w problematyczne lub ryzykowne zachowania seksualne.

Na przykład jednym z potencjalnych czynników ryzyka są normy seksualne panujące na kampusach uniwersyteckich, ponieważ studenci zwykle przeceniają liczbę partnerów seksualnych i rozpowszechnienie aktywności seksualnej ich rówieśników (Scholly, Katz, Gascoigne i Holck, 2005). Te normy seksualne mogą sprzyjać presji na dostosowywanie się do niedokładnych oczekiwań seksualnych i przyczyniać się do wielu negatywnych konsekwencji, takich jak niechciana ciąża (James-Hawkins, 2015), infekcje przenoszone drogą płciową (STI; Wilton, Palmer i Maramba 2014), napaść na tle seksualnym (Cleere i Lynn, 2013) i wstyd (Lunceford, 2010). Innym czynnikiem przyczyniającym się do ryzykownych zachowań seksualnych wśród studentów jest spożywanie alkoholu. Badacze powiązali spożycie alkoholu z liczbą partnerów seksualnych wśród nastolatków i młodych dorosłych. Dokładniej, Dogan, Stockdale, Wildaman i Coger (2010) przeprowadzili badanie podłużne przez 13 lat i stwierdzili, że spożycie alkoholu było pozytywnie skorelowane z liczbą partnerów seksualnych wśród młodych dorosłych. Chociaż ryzykowne zachowania seksualne wśród studentów mogą prowadzić do negatywnych lub szkodliwych skutków, te akty niekoniecznie oznaczają uzależnienie seksualne. Dopiero gdy uczniowie tracą kontrolę nad swoimi zachowaniami seksualnymi i nadal angażują się pomimo negatywnych konsekwencji, może wystąpić uzależnienie seksualne (Goodman, 2001).

Uzależnienie seksualne

            Chociaż istnieją pewne kontrowersje wokół uzależnienia od seksu, szczególnie biorąc pod uwagę jego brak w Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5; American Psychiatric Association, 2013), czołowi eksperci w wielu dyscyplinach ogólnie zgadzają się, że uzależnienie od seksu jest rzeczywiście chorobą (Carnes, 2001; Goodman 2001; Phillips, Hajela i Hilton, 2015). Goodman (1993) zaproponował kryteria diagnostyczne uzależnienia seksualnego poprzez wstawienie tego terminu zachowania seksualne w kryteria nadużywania substancji i uzależnienia. Z tej perspektywy uzależnienie od seksu nie dotyczy rodzaju lub częstotliwości aktywności seksualnej. Zamiast tego, dodatek seksualny polega na zaabsorbowaniu i rytualizacji aktywności seksualnej, niezdolności do zatrzymania lub zmniejszenia zarówno wewnętrznych (np. Zaabsorbowania, fantazji) i zewnętrznych zachowań (np. Oglądania pornografii, płacenia za seks) pomimo niepożądanych konsekwencji, doświadczenia tolerancji (skutkujące zwiększoną częstotliwością, czasem trwania lub ryzykiem zachowań) i wycofaniem (tj. nastroje dysforyczne, gdy zachowanie jest zatrzymane).

Inni eksperci zgadzają się, że niekontrolowane zachowania seksualne są problematyczne, ale zdecydowali się konceptualizować ten problem jako zaburzenie hiperseksualne, a nie uzależnienie (Kafka, 2010; 2014; Kor, Fogel, Reid i Potenza, 2013). Z tej perspektywy wymykające się spod kontroli zachowania seksualne są zaburzeniem kontroli impulsów. Badacze ci zakładają, że potrzeba więcej badań dotyczących etiologii hiperseksualności, zanim zostanie ona zaklasyfikowana jako uzależnienie (Kor i in., 2013).

Te filozoficzne różnice w terminologii niekontrolowanych zachowań seksualnych i kryteriów diagnostycznych sprawiają, że uzyskanie dokładnych wskaźników chorobowości stanowi wyzwanie, jednak Carnes (2005) stwierdził, że aż 6% Amerykanów ma uzależnienie seksualne. Badania poszczególnych podgrup populacji ujawniają jednak różne częstotliwości. Ze szczególnym uwzględnieniem tego badania, naukowcy stwierdzili, że wskaźniki uzależnienia seksualnego i hiperseksualności wśród studentów są stale wyższe niż w populacji ogólnej. Na przykład Reid (2010) odkrył, że 19% mężczyzn w college'u spełnił kryteria hiperseksualności, a Giordano i Cecil (2014) stwierdzili, że 11.1% mężczyzn i kobiet spełnia te kryteria. Dodatkowo Cashwell, Giordano, Lewis, Wachtel i Bartley (2015) zgłosili 21.2% mężczyzn i 6.7% kobiet w ich próbce spełniających kryteria dalszej oceny uzależnienia seksualnego. W związku z tym wysoka częstość niekontrolowanych zachowań seksualnych wśród studentów wskazuje na potrzebę lepszego zrozumienia czynników predykcyjnych. Ze względu na emocjonalną naturę i impulsywność związaną z uzależnieniem seksualnym, jedną z konstrukcji związanych z uzależnieniem seksualnym, która może mieć szczególne znaczenie dla studentów, jest regulacja emocji.    

Rozporządzenie dotyczące emocji

Regulacja emocji (ER) znajduje się w centrum rozwijającej się literatury, z wieloma rywalizującymi definicjami, akcentami i zastosowaniami (Prosen i Vitulić, 2014). Na potrzeby niniejszego badania szeroko zdefiniowaliśmy ER jako proces obserwacji, oceny i zmiany reakcji emocjonalnych w celu osiągnięcia swoich celów (Berking i Wupperman, 2012). Aktywne wymiary ER obejmują zdolność (a) bycia świadomym, rozumienia i akceptowania emocji, (b) działania w sposób ukierunkowany na cel, nieimpulsywny w stanach negatywnych emocji, (c) stosowania adaptacyjnych strategii regulacyjnych, które są zależne od kontekstu oraz (d) pielęgnować świadomość, że negatywne emocje są częścią życia (Buckholdt i in., 2015). Gratz i Roemer (2004) ustalili, że proces ER różni się od prób kontrolowania emocji, eliminowania emocji czy tłumienia emocji. W rzeczywistości naukowcy odkryli, że kontrolowanie, eliminowanie lub tłumienie emocji może powodować wyższy poziom rozregulowania emocji i stresu fizjologicznego (Gratz i Roemer, 2004). Zamiast tłumić lub osądzać swoje doświadczenie emocjonalne, ostry dyżur jest procesem, w którym identyfikuje się i akceptuje obecną emocję, aby zmniejszyć jej potrzebę i zachęcić do świadomych reakcji behawioralnych (Gratz i Roemer, 2004). Z definicji tej wynika, że ​​uważność i komfort emocji stanowi zdrową odpowiedź.

Proces ER jest ciągły, co czyni go kluczowym dla rozwoju i utrzymania zarówno pozytywnego zdrowia psychicznego, jak i zaburzeń zdrowia psychicznego (Berking i Wupperman, 2012). Badania nad związkiem między ER a elastycznością psychologiczną wskazują na znaczenie posiadania szeregu strategii regulacyjnych i umiejętności ich modyfikowania w celu dostosowania do wymagań różnych kontekstów (Bonanno i Burton, 2013; Kashdan i Rottenberg, 2010). Osoby, które z powodzeniem stosują elastyczne strategie ER, często są bardziej adaptacyjne i generalnie cieszą się lepszymi wynikami w zakresie zdrowia psychicznego oraz buforem ochronnym przed zaburzeniami psychicznymi (Aldao, Sheppes i Gross, 2015). Podobnie, niektórzy zaczęli ustalać profile ER, które odnoszą się do psychopatologii (Dixon-Gordon, Aldao i De Los Reyes, 2015; Fowler i in., 2014). Badacze powinni zatem dalej badać konkretne populacje kliniczne i ich wyjątkowe doświadczenia związane z rozregulowaniem emocji (Berking i Wupperman, 2012; Sheppes, Suri i Gross, 2015), w tym osoby zmagające się z uzależnieniem seksualnym.

Regulacja uzależnienia seksualnego i emocji

Goodman (1993, 2001) opisał uzależniające zachowania seksualne jako pełniące dwie funkcje: wytwarzanie przyjemności i zmniejszanie wewnętrznego cierpienia afektywnego. Tak więc uzależnienia behawioralne powodują stany nagród lub euforii spowodowane uwolnieniem dopaminy w mózgu (wzmocnienie pozytywne), jak również zapewniają negatywne wzmocnienie lub ulgę w niepożądanych stanach emocjonalnych dysforycznych (np. Zmniejszenie lęku lub złagodzenie depresji). Rzeczywiście, Adams i Robinson (2001) twierdzili, że uzależnienie seksualne jest środkiem, za pomocą którego jednostki starają się uciec od emocjonalnego cierpienia i samoupokoić się, a leczenie uzależnienia seksualnego musi mieć składnik ER.

Na poparcie tego twierdzenia Reid (2010) odkrył, że hiperseksualni mężczyźni mają statystycznie istotnie wyższą negatywną emocjonalność (tj. Obrzydzenie, poczucie winy i gniew) oraz statystycznie istotnie niższą pozytywną emocjonalność (tj. Radość, zainteresowanie, zaskoczenie) niż próbka kontrolna. W szczególności wrogość skierowana na siebie była najsilniejszym predyktorem zachowania hiperseksualnego wśród próbek klinicznych. Co więcej, w badaniu jakościowym mężczyzn z niekontrolowanym zachowaniem seksualnym Guigliamo (2006) odkrył osiem tematów w odpowiedziach uczestników na to, jak rozumieją swój problem. Kilka tematów przedstawia związek między zachowaniami seksualnymi a ER, takimi jak: (a) rekompensata za osobiste uczucia niskiej samooceny lub wstrętu do siebie oraz (b) ucieczkę od niepokojących lub śmiertelnych uczuć. Te dwa tematy wyłoniły się z 9 odpowiedzi uczestników 14 (Guigliamo, 2006). Dlatego poprzednie badania potwierdzają pogląd, że niekontrolowane zachowania seksualne mogą wystąpić, przynajmniej częściowo, jako wysiłek na rzecz zmniejszenia niepokojących emocji.  

Związek między uzależnieniem seksualnym a ER może być szczególnie istotny w przypadku próbek kolegialnych. Studenci college'u przechodzą kilka ważnych przemian i doświadczają wielu stresorów podczas lat szkolnych. Na przykład Hurst, Baranik i Daniel (2013) przeanalizowali artykuły jakościowe 40 na temat stresorów kolegialnych i zidentyfikowali następujące ważne źródła stresu studentów: stresory relacji, brak zasobów (pieniądze, sen, czas), oczekiwania, naukowcy, przemiany, stresory środowiskowe i różnorodność, między innymi.

Oprócz czynników stresogennych zależnych od kontekstu, dobrze udokumentowano występowanie problemów ze zdrowiem psychicznym wśród studentów. W badaniu ponad 14,000 26 studentów na 32 różnych kampusach naukowcy odkryli, że 235% miało co najmniej jeden problem ze zdrowiem psychicznym (w tym depresję, lęk, samobójstwo lub samookaleczenie). W świetle tych stresorów i problemów ze zdrowiem psychicznym, naukowcy zbadali związek między kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi a uczuciowością kolegialną. W badaniu 2015 studentek, Carvalho, Guerro, Neves i Nobre (2008) stwierdzili, że cecha negatywnego afektu (chroniczne stany negatywnych emocji) i trudności z identyfikacją emocji w istotny sposób przewidywały kompulsywność seksualną wśród studentek. Wyniki te potwierdzają pogląd, że świadomość i rozumienie emocji, ważny wymiar ER (Gratz i Roemer, XNUMX), może być szczególnie problematyczne dla uczniów uzależnionych od seksu.  

Stresory i problemy ze zdrowiem psychicznym studentów mogą sprawić, że będą bardziej podatni na rozwój uzależnienia seksualnego, jako środka regulującego niepokojące lub niepożądane emocje. Rzeczywiście, kompulsywne zachowania seksualne mogą odzwierciedlać dominującą strategię ER ucznia, zapewniając ograniczoną elastyczność i tymczasową ulgę. Do tej pory jednak empiryczna uwaga jest ograniczona, ponieważ dotyczy uzależnień seksualnych studentów. W związku z tym celem tego badania było zbadanie, czy istnieją różnice w trudnościach z ER pomiędzy grupą studentów w zakresie klinicznym uzależnienia seksualnego a grupą studentów w zakresie nieklinicznym. W szczególności postawiliśmy hipotezę, że statystycznie istotne różnice w trudnościach z ER mogą istnieć między obiema grupami, przy czym uczniowie w klinicznym zakresie uzależnienia seksualnego wykazują więcej trudności niż ci w zakresie nieklinicznym.

Metody

Uczestnicy i procedury

            Rekrutacja do tego badania miała miejsce w dużej, publicznej uczelni na południowym zachodzie. Po uzyskaniu zgody Institutional Review Board, skorzystaliśmy z wygodnego pobierania próbek, aby skontaktować się z profesorami studiów licencjackich, szukając pozwolenia na administrowanie naszą ankietą w czasie spotkań klasowych. Uzyskaliśmy pozwolenie na odwiedzanie klas licencjackich 12 z różnych dyscyplin (np. Sztuki, rachunkowości, biologii, teatru, edukacji, socjologii) i zaprosiliśmy wszystkich studentów studiów licencjackich 18-lat lub starszych do udziału w badaniu. Uczniowie, którzy zdecydowali się wziąć udział, mieli możliwość wejścia do rysunku karty upominkowej do lokalnego sklepu detalicznego. Zbieranie danych dało uczestnikom 360. Kryteria włączenia obejmowały aktualną rekrutację na uniwersytet i co najmniej 18 lat. Siedemnastu uczestników nie zgłosiło swojego wieku i zostało usuniętych. Ponadto sześć pakietów ankietowych było niekompletnych i tym samym wyłączonych z dalszej analizy. Tak więc ostateczna próbka składała się z uczestników 337.

Uczestnicy zgłaszali średni wiek 23.19 (SD = 5.04). Większość uczestników zidentyfikowała się jako kobieta (n = 200, 59.35%), z uczestnikami 135 (40.06%) identyfikującymi się jako mężczyźni, jeden uczestnik (.3%) identyfikujący się jako transpłciowy i jeden uczestnik (.3%) nie odpowiada ten przedmiot. Jeśli chodzi o rasę / pochodzenie etniczne, nasza próba była dość zróżnicowana: 11.57% zidentyfikowany jako azjatycki (n = 39), 13.06% zidentyfikowany jako Afroamerykanin / Czarny (n = 44), 17.21% zidentyfikowany jako Latino / Hispanic (n = 58), 5.64% zidentyfikowany jako wielorasowy (n = 19), 0.3% zidentyfikowany jako Native American (n = 1), 50.74% zidentyfikowany jako Biały (n = 171), a 1.48% zidentyfikowane jako inne (n = 5). Uczestnicy reprezentowali także wiele orientacji seksualnych: 2.1% uznany za geja (n = 7), 0.9% zidentyfikowany jako lesbijka (n = 3), 4.7% zidentyfikowany jako biseksualny (n = 16), 0.6% zidentyfikowany jako inny, a 91.4% zidentyfikowany jako heteroseksualny (n = 308). Zdecydowana większość uczestników była wyższej klasy na swoim uniwersytecie, ponieważ 0.9% zakwalifikował się jako student pierwszego roku (n = 3), 6.5% jako student drugiego roku (n = 22), 30.9% jako juniorzy (n = 104) i 56.7% jako seniorzy (n = 191), z jednym uczestnikiem (.3%) nie odpowiada na ten element. Trzydziestu pięciu uczestników (10.39%) wskazało, że mieli diagnozę zdrowia psychicznego, a największa grupa tych uczestników zgłaszała pewien rodzaj zaburzeń nastroju (n = 27).

Oprzyrządowanie

Pakiet ankiet zawierał kwestionariusz demograficzny i dwa wystandaryzowane narzędzia oceny. Uczestnicy wypełnili Skalę Trudności w Regulowaniu Emocji (DERS; Gratz & Roemer, 2004). 36 elementów DERS daje sześć czynników ER: (a) Nieakceptowanie reakcji emocjonalnych lub skłonność do negatywnych wtórnych reakcji emocjonalnych na niepożądane emocje, (b) Trudności w zachowaniu ukierunkowanym na cel, definiowane jako trudności z koncentracją i osiąganiem pożądanych zadania w przypadku negatywnych emocji, (c) Trudności w kontroli impulsów lub walka o utrzymanie kontroli nad reakcjami behawioralnymi podczas doświadczania negatywnych emocji, (d) Brak świadomości emocjonalnej, definiowany jako nie zajmowanie się negatywnymi emocjami, (e) Ograniczony dostęp do emocji Strategie regulacyjne, definiowane jako przekonanie, że po udręce niewiele można zrobić, aby skutecznie radzić sobie z cierpieniem, oraz (f) Brak klarowności emocjonalnej, czyli stopień, w jakim dana osoba wie i ma jasność co do emocji, które on lub ona doświadcza (Gratz i Roemer, 2004). Uczestnicy przeglądali pozycje związane z ER (np. „Mam trudności z nadaniem sensu swoim uczuciom”) i wskazywali częstotliwość na 5-punktowej skali typu Likerta od „Prawie nigdy, 0–10% przypadków” do „Prawie nigdy Zawsze przez 91–100% przypadków ”. Wyższe wyniki w podskali wskazują na większą trudność w ER. Badacze z powodzeniem wykorzystali DERS na próbkach osób zajmujących się zarówno uzależnieniami od substancji, jak i procesami (Fox, Hong i Sinha, 2008; Hormes, Kearns i Timko, 2014; Williams i in., 2012), uzyskując wyniki wykazujące wysoką wewnętrzną spójność i trafność konstruktu (Gratz & Roemer, 2004; Schreiber, Grant & Odlaug, 2012). Wyniki z podskal DERS miały akceptowalne poziomy alfa Cronbacha (Henson, 2001) w bieżącej próbie: Nonaccept (91), Goals (90), Impulse (88), Aware (.81), Strategies (90), i Clarity (82).  

Na koniec włączyliśmy 20-punktową podstawową podskalę zmienionego testu przesiewowego uzależnień seksualnych (SAST-R; Carnes, Green & Carnes, 2010) w celu rozróżnienia podgrup klinicznych i nieklinicznych w naszej próbie. SAST-R jest szeroko stosowany do badań przesiewowych pod kątem uzależnienia od seksu w różnych sytuacjach, a jego wyniki wykazały wysoką wewnętrzną spójność i trafność dyskryminacyjną (Carnes i in., 2010). Podstawowa podskala ma dychotomiczny format odpowiedzi Tak / Nie, aby zbadać cechy uzależnienia seksualnego powszechne w różnych populacjach, w tym zaabsorbowanie, utratę kontroli, zaburzenia afektywne i zaburzenia relacji (Carnes i in., 2010). Przykładowa pozycja w Skali Podstawowej SAST-R brzmi: „Czy próbowałeś rzucić jakiś rodzaj aktywności seksualnej i zawiodłeś?” Dopuszczalny kliniczny punkt odcięcia dla podstawowej podskali SAST-R wynosi sześć i wskazuje na potrzebę dalszej oceny i ewentualnego leczenia uzależnienia seksualnego. Wyniki w bieżącej próbie wykazały akceptowalną rzetelność wewnętrzną z wartością alfa Cronbacha 81.  

Efekt

Przed zbadaniem podstawowych pytań badawczych przeanalizowaliśmy średnie i odchylenia standardowe każdej z podskal DERS wśród uczniów w zakresie klinicznym uzależnienia seksualnego oraz w zakresie nieklinicznym (Tabela 1). Aby ocenić jednorodność wariancji, wykorzystaliśmy Boxy M test. Test ten był istotny statystycznie, co sugeruje możliwe naruszenie założenia dla naszej obecnej próby. Jako pudełko M test jest wrażliwy na anomalie, jednak nierówne wielkości próby w połączeniu z dużą liczbą zmiennych zależnych prawdopodobnie przyczyniły się do tego wyniku (Huberty i Lowman, 2000). Dlatego też wizualnie sprawdziliśmy macierze wariancji / kowariancji i potwierdziliśmy, że większość z nich mieściła się w rozsądnej bliskości z większą liczbą podobieństw niż różnic.

            Aby rozwiązać podstawowe pytanie badawcze, wykorzystaliśmy opisową analizę dyskryminacyjną (DDA), test wielowymiarowy stosowany w tym przypadku do określenia, które aspekty ER przyczyniają się do rozdzielenia dwóch grup, w tym przypadku klinicznego w porównaniu z nieklinicznym (Sherry, 2006). DDA jest lepszy od jednokierunkowego MANOVA, ponieważ dostarcza informacji dotyczących względnego wkładu każdej zmiennej w wyjaśnianie różnic grupowych w kontekście wielowymiarowym, w przeciwieństwie do jednoczynnikowych ANOVA w celu śledzenia wyników wielowymiarowych (Enders, 2003). W ten sposób zmienne w DDA są łączone w syntetyczną, złożoną zmienną służącą do rozróżniania grup. W naszym badaniu analiza miała na celu ustalenie, czy istniały wielowymiarowe różnice między uczniami w zakresie klinicznym uzależnienia seksualnego a tymi w zakresie nieklinicznym w sześciu podskalach DERS.

Wykorzystaliśmy punkt odcięcia SAST-R, aby sklasyfikować uczniów jako klinicznych lub nieklinicznych w celu uzależnienia seksualnego. Sklasyfikowaliśmy uczniów, którzy uzyskali sześć lub więcej punktów w skali podstawowej SAST-R jako kliniczną (n = 57, 16.9%) i ci, którzy otrzymali mniej niż sześć jako nieklinicznych (n = 280, 83.1%). W podziale na płeć, 17.8% samców i 15.5% samic w próbce przekroczyło wartość graniczną kliniczną.

Podstawowa analiza wykorzystująca DDA była istotna statystycznie, wskazując różnice członkostwa w grupie w złożonej zmiennej zależnej utworzonej z sześciu podskal (Tabela 2). W szczególności kwadratowa korelacja kanoniczna wskazywała, że ​​członkostwo w grupie stanowiło 8.82% wariancji złożonej zmiennej zależnej. Zinterpretowaliśmy ten rozmiar efektu (1-Wilks 'lambda = .088) jako istniejący w średnim zakresie, biorąc pod uwagę charakter próbki i badanych zmiennych (por. Cohen, 1988). W związku z tym istniały znaczące różnice w trudnościach z ER między uczestnikami w zakresie klinicznym uzależnienia seksualnego a uczestnikami w zakresie nieklinicznym.

            Następnie zbadaliśmy znormalizowane współczynniki funkcji dyskryminacyjnej i współczynniki struktury, aby określić udział każdej podskali DERS w różnicach między dwiema grupami. Nasze odkrycia ujawniły, że podskale Nonaccept, Strategies i Goals były najbardziej odpowiedzialne za różnice między dwiema grupami (tabela 3). W szczególności wyniki w podskali Nonaccept stanowiły 89.3% całkowitej wyjaśnionej wariancji, wyniki w podskali Strategies stanowiły 59.4%, a wyniki w podskali Cele stanowiły 49.7%. Podskale Clarity i Impulse odgrywały drugorzędne role w definiowaniu różnicy grup, chociaż wariancja, którą Clarity była w stanie wyjaśnić w efekcie, była prawie całkowicie podciągnięta i wyjaśniona przez inne zmienne predykcyjne, na co wskazuje jej prawie zerowa waga beta i większy współczynnik struktury . Podskala Aware nie odgrywała istotnej roli w przyczynianiu się do różnicy w grupie. Badanie centroids grupy potwierdziło, że grupa kliniczna miała wyższe wyniki DERS (odzwierciedlające więcej trudności regulacji emocji) niż grupa niekliniczna. Wszystkie współczynniki struktury były dodatnie, co wskazuje, że osoby z grupy klinicznej miały tendencję do większych trudności ER we wszystkich podskalach, nawet tych, które nie przyczyniły się tak bardzo do różnicy między grupami zmiennych.   

Ponadto średnie grupowe i odchylenia standardowe określały, że wyniki podskali Nonaccept, Strategies i Goals były wyższe w grupie klinicznej w porównaniu z grupą niekliniczną (patrz tabela 1). W związku z tym uczniowie z zakresu klinicznego uzależnienia seksualnego zgłaszali mniejszą akceptację emocji, więcej trudności w zachowaniu zorientowanym na cel oraz mniejszy dostęp do strategii regulacji emocji w porównaniu z uczniami w zakresie nieklinicznym.

Dyskusja

            Odkrycie, że 57 uczestników (16.9%) uzyskało wynik powyżej klinicznej wartości granicznej SAST-R, jest zgodne z wcześniejszymi ustaleniami (Cashwell i in., 2015; Giordano i Cecil, 2014; Reid, 2010), wskazując, że studenci mogą mieć wyższe rozpowszechnienie uzależniających zachowań seksualnych niż w populacji ogólnej. Ustalenia te są prawdopodobnie spowodowane, przynajmniej częściowo, stresującym środowiskiem, dużą ilością nieustrukturyzowanego czasu, wszechobecnym dostępem online i środowiskiem, które wspiera kulturę podłączania się (Bogle, 2008). Odkrycie to nie jest zatem nieoczekiwane i jest również zgodne z argumentem, że uzależnienie seksualne często pojawia się w późnym okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości (Goodman, 2005). To, co wydaje się wyjątkowe w tej próbie, to brak dysproporcji w rozpowszechnieniu między mężczyznami i kobietami (odpowiednio 17.8% i 15.5%), podczas gdy poprzedni badacze (Cashwell i in., 2015) stwierdzili, że mężczyźni mają znacznie wyższe wskaźniki rozpowszechnienia uzależnienia seksualnego niż kobiety. Przyszli badacze powinni uważnie przyjrzeć się różnym instrumentom pomiarowym używanym przez naukowców i kontynuować badanie i udoskonalanie tego, co wiadomo na temat wskaźników rozpowszechnienia uzależnienia seksualnego wśród mężczyzn i kobiet w college'u.

Nasze odkrycia poparły naszą hipotezę, że uczniowie osiągający lub przekraczający kliniczne wartości graniczne dla skali podstawowej SAST-R mieliby więcej trudności z regulowaniem emocji. W szczególności trzy podskale DERS były w dużej mierze odpowiedzialne za statystycznie istotne różnice między grupami, co skutkowało ogólną średnią wielkością efektu. Nasze odkrycia ujawniły, że uczniowie uzyskujący wyniki w zakresie klinicznym SAST-R mają większe trudności z zaakceptowaniem ich reakcji emocjonalnych, angażowaniem się w zachowanie ukierunkowane na cel i dostęp do strategii regulacji emocji. Fakt, że uczniowie w klinicznym zakresie uzależnienia seksualnego doświadczają więcej trudności z ER, wspiera propozycję Goodmana (1993, 2001), że jedną z podstawowych funkcji uzależnienia seksualnego jest regulowanie negatywnego afektu. Dlatego osoby, które doświadczają trudności w regulowaniu swoich przeżyć emocjonalnych, mogą być bardziej narażone na angażowanie się w zachowania seksualne jako sposób na złagodzenie emocjonalnego cierpienia. Z czasem może to prowadzić do kompulsywnych i niekontrolowanych zachowań seksualnych.

Teoria Polyvagal (Porges, 2001, 2003) dostarcza ważnych ram koncepcyjnych dla neurobiologicznych podstaw uzależnienia i może, przynajmniej częściowo, wyjaśniać te odkrycia. Według Porgesa reakcje behawioralne (takie jak uzależniające zachowania seksualne) wynikają ze strategii adaptacyjnych informowanych przez układ nerwowy, a te reakcje behawioralne są powiązane z ER. Na przykład stres wpływa na zdolność do regulacji fizjologii i stanów społeczno-behawioralnych, często prowadząc do ograniczonego zakresu ekspresji emocjonalnej. W czasach szczególnie dużego stresu, osoby mają tendencję do używania bardziej prymitywnych reakcji adaptacyjnych, takich jak walka, lot lub zamrażanie (Porges, 2001). Często uzależniające zachowania seksualne mają lot lub unikania, aby pomóc jednostce stłumić lub uniknąć emocji, które odczuwają jako przykre. Niestety, te same zachowania, które powodują chwilową ulgę w stresie emocjonalnym, powodują długotrwały wzrost rozregulowania emocjonalnego i stres fizjologiczny (Gratz i Roemer, 2004), co przyczynia się do cyklu uzależnienia.

         Badanie najbardziej istotnych podskal przyczyniających się do różnic w grupie w naszych obecnych badaniach (tj. Nonaccept, Strategies i Goals), oferuje wgląd w proces ER u osób w zakresie klinicznym uzależnienia seksualnego. Chociaż nie jest możliwe wyciągnięcie jednoznacznych wniosków na temat sekwencjonowania, wydaje się co najmniej logiczne, że angażowanie się w zachowanie ukierunkowane na cel i dostęp do strategii ER opiera się na akceptacji jej reakcji emocjonalnych. Oznacza to, że zdolność do regulowania emocji (podskala strategii) i angażowania się w zachowanie ukierunkowane na cel (podskala celów) jest zagrożona, gdy konsekwentnie tłumi się lub unika stresu emocjonalnego (podskala Nonakcept). Tak więc aspekt nieakceptacji ER wydaje się szczególnie ważny koncepcyjnie, a także przyczynił się do wyjaśnienia większości wariancji. Elementy w podskali Nonaccept wskazują, że ludzie, którzy odrzucają ich negatywne afekty, mają tendencję do odczuwania silnych wtórnych reakcji emocjonalnych na ich emocjonalne cierpienie, w tym poczucie winy, wstyd, zakłopotanie, złość na siebie, irytację lub osłabienie. Możliwe jest zatem, że jednym z problemów w pracy z klientami z uzależniającymi zachowaniami seksualnymi jest ułatwienie bardziej współczującej reakcji na stres emocjonalny. Wyniki tego badania wskazują, że osoby z uzależniającymi zachowaniami seksualnymi mają tendencję do samokrytycyzmu, gdy doświadczają stresu emocjonalnego, a zatem prawdopodobnie są skłonne do pracy, aby odrzucić lub zminimalizować początkowe cierpienie emocjonalne, aby uniknąć wtórnej reakcji emocjonalnej, utrudniając ich wybierz zdrowe strategie regulacji emocji i angażuj się w zachowanie ukierunkowane na cel.

         Porges (2001) zasugerował, że interwencje terapeutyczne mogą być stosowane w celu wywołania spokojnych stanów i aktywacji neuronalnej regulacji pnia mózgu, co może pomóc w regulacji systemu zaangażowania społecznego. Pełne zbadanie metod i technik w tym zakresie wykracza poza zakres tego artykułu, ale punktem wyjścia dla klinicystów byłyby praktyki oparte na uważności (Gordon i Griffiths, 2014; Roemer, Williston i Rollins, 2015; Vallejo i Amaro , 2009). Na przykład Roemer i wsp. (2015) odkryli, że praktyka uważności odpowiada zmniejszeniu intensywności dystresu i negatywnemu przetwarzaniu autoreferencji, a także zwiększa zdolność do angażowania się w zachowania ukierunkowane na cel. Podobnie Menezes i Bizarro (2015) stwierdzili, że skupiona medytacja pozytywnie wpływa na akceptację negatywnych emocji. Dodatkowe strategie interwencji mogą koncentrować się na współczuciu (Neff, 2015) i podejściach zaczerpniętych z Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT) w celu promowania akceptacji, defuzji poznawczej i świadomości chwili obecnej (Hayes, Luoma, Bond, Masuda i Lillis, 2006 ), z których wszystkie mogą wspierać regulację emocji.

         Celem wykorzystania strategii opartych na uważności jest zatem zaoferowanie uczniom alternatywnych rozwiązań zdrowotnych w celu regulowania emocji. W świetle stresu i chorób psychicznych doświadczanych przez wielu studentów, trudności w regulacji emocji nie są zaskakujące. Odpowiednie i skuteczne interwencje w celu rozwiązania tych trudności mogą polegać na zapewnieniu zdrowych sposobów regulacji negatywnego afektu (takich jak techniki uważności), a tym samym zminimalizowaniu polegania uczniów na aktach seksualnych w celach ER. Ponieważ projekt obecnego badania miał charakter przekrojowy, konieczne są dodatkowe interwencje i badania podłużne, aby nadal wskazywać możliwy wpływ ER na uzależniające zachowania seksualne i skuteczność konkretnych strategii interwencji.

Ograniczenia

         Obecne ustalenia muszą zostać zbadane w kontekście ograniczeń badań. Wszystkie dane zebrano z nienaruszonych sal lekcyjnych na jednym uniwersytecie publicznym. Chociaż uczestnicy wywodzili się z różnych dyscyplin akademickich, nie wiadomo, w jaki sposób wyniki te generalizują na inne obszary geograficzne lub typy uniwersytetów. Ponadto uczestnictwo było dobrowolne i nie wiadomo, w jaki sposób uczestnicy, którzy zdecydowali się uczestniczyć, mogli różnić się systematycznie od tych, którzy odmówili. Co więcej, wszystkie dane zebrano za pomocą samoopisu, co mogło skłonić niektórych uczestników do niezgłaszania zachowań seksualnych w SAST-R lub zminimalizowania stresu emocjonalnego w DERS. Wreszcie, chociaż członkostwo w grupach dostarczyło ważnych informacji na temat trudności w regulacji emocji, wiele różnic pozostaje niewyjaśnionych.

Wnioski

         Wyniki tego badania podkreślają znaczenie oceny i leczenia ER wśród studentów walczących z uzależniającymi zachowaniami seksualnymi. Podczas gdy potrzebne są dalsze badania w celu wyraźniejszego powiązania, pracownicy służby zdrowia psychicznego pracujący z uzależniającymi zachowaniami seksualnymi byliby dobrze posłużeni do oceny procesów i strategii ER wśród klientów walczących z uzależniającymi zachowaniami seksualnymi oraz do dostosowania interwencji, aby pomóc uczniom w uregulowaniu emocjonalnego cierpienia w zdrowszym sposoby i rozwijać ukierunkowane na cel strategie radzenia sobie ze stresem życia w college'u.

Referencje

Adams, KM i Robinson, DW (2001). Redukcja wstydu, regulacja afektu i rozwój granic seksualnych: podstawowe elementy składowe leczenia uzależnień seksualnych. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 8, 23-44. doi: 10.1080 / 107201601750259455

Aldao, A., Sheppes, G. i Gross, JJ (2015). Elastyczność regulacji emocji. Poznawczy

Terapia i badania, 39(3), 263-278. doi:10.1007/s10608-014-9662-4

Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Diagnostyczna i statystyczna instrukcja zaburzeń psychicznych (5th wyd.). Arlington, VA: American Psychiatric Association.

Berking, M. i Wupperman, P. (2012). Regulacja emocji i zdrowie psychiczne: najnowsze

znalezienie, aktualne wyzwania i przyszłe kierunki. Aktualna opinia w psychiatrii. 25(2). 128-134. Doi:10.1097/YCO.0b013e3283503669.

Bogle, KA (2008). Podłączenie. Nowy Jork: New York University Press.

Bonanno, GA i Burton, CL (2013). Elastyczność regulacyjna: perspektywa różnic indywidualnych w radzeniu sobie i regulacji emocji Perspektywy nauk psychologicznych, 8(6), 591-612. doi:10.1177/1745691613504116

Buckholdt, KE, Parra, GR, Anestis, MD, Lavender, JM, Jobe-Shields, LE, Tull,

MT, & Gratz, KL (2015). Trudności z regulacją emocji i niewłaściwe zachowania: badanie umyślnego samookaleczenia, zaburzeń odżywiania i nadużywania substancji w dwóch próbkach. Terapia kognitywna i badania, 39(2), 140-152. doi:10.1007/s10608-014-9655-3

Carnes, P. (2001). Out of the shadows: Zrozumienie uzależnienia seksualnego (3^rd red.). Centrum miasta, MN: Hazeldon

Carnes, P. (2005). Stojąc w cieniu: Rozpoczęcie odzyskiwania seksualnego i relacji (2^nd red.). Beztrosko, AZ: Łagodna ścieżka.

Carnes, P., Green, B. i Carnes, S. (2010). To samo, ale inne: ponowne skupienie seksualności

test przesiewowy uzależnień (SAST) odzwierciedlający orientację i płeć. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 17(1), 7-30. doi:10.1080/10720161003604087

Carvalho, J., Guerra, L., Neves, S. i Nobre, PJ (2015). Psychopatologiczne predyktory charakteryzujące kompulsywność seksualną w nieklinicznej próbie kobiet. Journal of Sex & Marital Therapy, 41,  467-480. doi:10.1080/0092623x.2014.920755

Cashwell, CS, Giordano, AL, Lewis, TF, Wachtel, K. i Bartley, JL (2015). Za pomocą

kwestionariusz PATHOS do badań przesiewowych uzależnienia seksualnego wśród studentów: Wstępne badanie. Journal of Sexual Addiction and Compulsivity, 22, 154-166.

Cleere, C. i Lynn, SJ (2013). Potwierdzona a nieuznana napaść na tle seksualnym

            wśród kobiet z college'u. Journal of Interpersonal Violence, 28, 2593-2611.

Cohen, J. (1988). Analiza mocy statystycznej dla nauk behawioralnych (2^nd red.). New York: Academic Press.

Dixon-Gordon, KL, Aldao, A. i De Los Reyes, A. (2015). Repertuary regulacji emocji: skoncentrowane na osobie podejście do oceny strategii regulacji emocji i powiązań z psychopatologią. Cognition and Emotion, 29, 1314-1325.

Dogan, SJ, Stockdale, GD, Widaman, KF i Conger, RD (2010). Relacje rozwojowe i wzorce zmiany między spożywaniem alkoholu a liczbą partnerów seksualnych od okresu dojrzewania do dorosłości. Psychologia rozwojowa, 46, 1747-1759.

Enders, CK (2003). Przeprowadzanie porównań grup wielowymiarowych po statystycznie znaczącym MANOVA. Pomiar i ocena w doradztwie i rozwoju, 36, 40-56.

Fowler, JC, Charak, R., Elhai, JD, Allen, JG, Frueh, BC i Oldham, JM (2014). Skonstruuj trafność i strukturę czynnikową Skali Trudności w Regulowaniu Emocji u dorosłych z ciężkimi chorobami psychicznymi. Journal of Psychiatric Research, 58, 175-180.

Fox, HC, Hong, KA i Sinha, R. (2008). Trudności w regulacji emocji i

            kontrola impulsów u ostatnio utrzymujących abstynencję alkoholików w porównaniu z osobami pijącymi towarzysko. Wciągające zachowania, 33(2), 388-394. doi:10.1016/j.addbeh.2007.10.002

Giordano, AL i Cecil, AL (2014). Religijne radzenie sobie, duchowość i zachowania hiperseksualne

            wśród studentów. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 21, 225-239.

Goodman, A. (1993). Diagnostyka i leczenie uzależnienia seksualnego. Journal of Sex & Marital Therapy, 19(3) 225-251.

Goodman, A. (2001). Co jest w imieniu? Terminologia oznaczania syndromu napędzanych zachowań seksualnych. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 8, 191-213.

Goodman, A. (2005). Uzależnienie seksualne: Nosologia, diagnoza, etiologia i leczenie. W JH Lowinson, P. Ruiz, RB Millman i JG Langrod (red.). Nadużywanie substancji: obszerny podręcznik (4^th red.). (504-539). Filadelfia, PA: Lippincoll Williams & Wilkins.

Gratz, KL, & Roemer, L. (2004). Wielowymiarowa ocena regulacji i rozregulowania emocji: Rozwój, struktura czynnikowa i wstępna walidacja trudności w skali regulacji emocji. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 26, 41-54.

Guigliamo, J. (2006). Brak kontroli zachowania seksualnego: badanie jakościowe. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 13, 361-375. doi: 10.1080 / 10720160601011273

Hayes, SC, Luoma, J., Bond, F., Masuda, A. i Lillis, J. (2006). Terapia akceptacji i zaangażowania: model, procesy i wyniki. Badania i terapia zachowań, 44, 1-25.

Henson, RK (2001). Zrozumienie wewnętrznych szacunków niezawodności spójności: koncepcyjny primer na współczynnik alfa. Pomiar i ocena w doradztwie i rozwoju, 34, 177-189.

Holway, GV, Tillman, KH i Brewster, KL (2015). Upijanie się w młodym wieku dorosłym: wpływ wieku pierwszego stosunku i tempa akumulacji partnera seksualnego. Archives of Sexual Behavior, 1-13. DOI: 10.1007/s10508-015-0597-y

Hormes, JM, Kearns, B. i Timko, CA (2014). Masz ochotę na Facebooka? Behawioralne

            uzależnienie od internetowych serwisów społecznościowych i ich powiązanie z regulacją emocji

            deficyty. Nałóg, 109(12), 2079-2088. doi:10.1111/add.12713

Huberty CJ i Lowman, LL (2000). Nakładanie się grup jako podstawa do wielkości efektu. Pomiar edukacyjny i psychologiczny, 60(4), 543-563.

Hurst, CS, Baranik, LE i Daniel, F. (2013). Stresory studentów: przegląd badań jakościowych. Stress & Health: Journal of the International Society for the Investigation of Stress, 29, 275-285.

James-Hawkins, L. (2015). Dlaczego kobiety-studenci ryzykują ciążę: po prostu nie myślałem. Journal of Midwifery and Women's Health, 60, 169-174.

Kafka, MP (2010). Zaburzenie hiperseksualne: proponowana diagnoza dla DSM-V. Archives of Sexual Behaviour, 39, 377–400. doi:10.1007/510508-009-9574-7

Kafka, MP (2014). Co się stało z zaburzeniem hiperseksualnym? Archives of Sexual Behaviour, 43, 1259-1261. doi:10.1007/s10508-014-0326-y

Kashdan, TB i Rottenberg, J. (2010). Elastyczność psychologiczna jako podstawowy aspekt

            zdrowie. Przegląd psychologii klinicznej, 30, 467-480.

Kor, A., Fogel, YA, Reid, RC i Potenza, MN (2013). Czy zaburzenie hiperseksualne powinno zostać uznane za uzależnienie? Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 20, 27-47. doi: 10.1080

/ 10720162.2013.768132

Lunceford, B. (2010). Rozmazane szpilki do makijażu i szpilek: odzież, seksualność i

spacer wstyd. W M. Bruce & RM Stewart (red.), Seks w college'u - filozofia dla każdego: filozofowie z korzyściami (str. 52-60). Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell.

Menezes, CB i Bizarro, L. (2015). Efekty skupionej medytacji na trudności w emocjach

            regulacja i niepokój cech. Psychologia i neuronauka, 8, 350-365.

Neff, K. (2015). Współczucie: udowodniona moc bycia życzliwym dla siebie. Nowy Jork:

            William Morrow.

Phillips, B., Hajela, R. i Hilton, D. (2015). Uzależnienie od seksu jako choroba: dowody na

ocena, diagnoza i reakcja na krytykę. Journal of Sexual Addiction and Compulsivity, 22, 167-192.

Porges, SW (2001). Teoria poliwagalna: filogenetyczne substraty społecznego układu nerwowego. International Journal of Psychophysiology, 42, 123-146. 

Porges, SW (2003). Zaangażowanie społeczne i przywiązanie: perspektywa filogenetyczna.

Annały. New York Academy of Sciences, 1008, 31-47. doi: 10.1196 / annals.1301.004 

Prosen, S. i Vitulić, HS (2014). Różne spojrzenia na regulację emocji i jej

            wydajność. Psihologijske Teme, 23(3) 389-405.

Reid, RC (2010). Różnicowanie emocji w próbie mężczyzn w leczeniu

            zachowanie hiperseksualne. Journal of Social Work Practice in the Addictions, 10(2), 197-213. doi:10.1080/15332561003769369

Roemer, L., Williston, SK i Rollins, LG (2015). Uważność i regulacja emocji.

            Aktualne opinie w psychologii, 3, 52-57. doi: 10.1016 / j.copsyc.2015.02.006

Scholly, K., Katz, AR, Gascoigne, J. i Holck, PS (2005). Wykorzystanie teorii norm społecznych do

wyjaśnij percepcję i zachowania seksualne studentów studiów licencjackich: Studium eksploracyjne. Journal of American College Health, 53, 159-166.

Schreiber, LN, Grant, JE i Odlaug, BL (2012). Regulacja emocji i

impulsywność u młodych dorosłych. Journal of Psychiatric Research, 46(5), 651-658. doi:10.1016/j.jpsychires.2012.02.005

Sheppes, G., Suri, G. i Gross, JJ (2015). Regulacja emocji i psychopatologia. Roczny przegląd psychologii klinicznej, 11379-405. doi:10.1146/annurev-clinpsy-032814-112739

Sherry, A. (2006). Analiza dyskryminacyjna w poradnictwie psychologicznym. Psycholog Doradczy, 34, 661-683 . Doi: 10.1177 / 0011000006287103

Shonin, E., Gordon, WV i Griffiths, MD (2014). Uważność jako metoda leczenia

            Uzależnienie behawioralne. Journal of Addiction Research & Therapy, 5(1), doi:

10.4172 / 2155-6105.1000e122

Smith, CV, Franklin, E., Borzumat-Gainey, C. i Degges-White, S. (2014). Poradnictwo

studenci o seksualności i aktywności seksualnej. W S. Degges-White i C. Borzumato-Gainey (red.), Poradnictwo psychiatryczne dla studentów: podejście rozwojowe (str. 133-153). Nowy Jork: Springer.

Vallejo, Z. i Amaro, H. (2009). Adaptacja redukcji stresu opartej na uważności do uzależnienia

            zapobieganie nawrotom. Psycholog humanistyczny, 37, 192-196.

doi: 10.1080 / 08873260902892287

Williams, AD, Grisham, JR, Erskine, A. i Cassedy, E. (2012). Deficyty emocji

            regulacja związana z patologicznym hazardem. British Journal of Clinical

            Psychologia, 51(2), 223-238. doi:10.1111/j.2044-8260.2011.02022.x

Wilton, L., Palmer, RT i Maramba, DC (red.) (2014). Zrozumienie HIV i STI

profilaktyka dla studentów (Routledge Research in Higher Education). Nowy Jork: Routledge.

Tabela 1

DERS Subscale Means and Standard Deviations

Notatka. Grupa Clinical SA: n = 57; Grupa Non Clinical SA: n = 280

Tabela 2

Tabela 3

Standaryzowane współczynniki funkcji dyskryminacyjnych i współczynniki struktury