Różnice objętości substancji szarej w kontroli impulsów i zaburzeniach uzależnienia (2020)

TŁO: Pojęcia uzależnień i zaburzeń kontroli impulsów zmieniają się, co znajduje odzwierciedlenie w 11th wersja Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń (ICD-11, WHO, 2018). Jednak badania koncentrujące się na bezpośrednim porównaniu różnic strukturalnych mózgu w uzależnieniu behawioralnym i uzależnieniu od substancji są ograniczone.

AIM: W tym przypadku porównujemy objętości substancji szarej (GMV) między grupami osób z kompulsywnymi zaburzeniami zachowania seksualnego (CSBD), zaburzeniami hazardu (GD) i zaburzeniami zażywania alkoholu (AUD) z osobami bez tych zaburzeń (zdrowi uczestnicy kontroli; HC).

METODY: Morfometria oparta na wokselach (VBM) została wykorzystana do badania struktury mózgu, a nasilenie objawów uzależnień oceniono za pomocą kwestionariuszy. Aby zidentyfikować regiony mózgu związane z nasileniem uzależnień, obliczono korelacje między wynikami kwestionariuszy a GMV.

GŁÓWNE WYNIKI: Zebraliśmy dane MRI (GMV) od 26 pacjentów z CSBD, 26 pacjentów z GD, 21 pacjentów AUD i 25 uczestników HC (wszyscy heteroseksualni mężczyźni; wiek: 24-60; M = 34.5, SD = 6.48).

WYNIKI: Osoby dotknięte chorobą (CSBD, GD, AUD) w porównaniu z uczestnikami HC wykazały mniejsze GMV w lewym przednim biegunie, szczególnie w korze oczodołowo-czołowej. Najbardziej wyraźne różnice zaobserwowano w grupach GD i AUD oraz najmniej w grupie CSBD. Występowała ujemna korelacja między GMV a nasileniem zaburzeń w grupie CSBD. Wyższe nasilenie objawów CSBD było skorelowane ze zmniejszonym GMV w prawym przednim zakręcie obręczy.

IMPLIKACJE KLINICZNE: Nasze ustalenia sugerują podobieństwa między specyficznymi zaburzeniami kontroli impulsów a uzależnieniami.

MOCY I OGRANICZENIA: Badanie to po raz pierwszy pokazuje mniejsze GMV w 3 grupach klinicznych CSBD, GD i AUD. Ale badanie ograniczało się tylko do mężczyzn heteroseksualnych. W badaniach podłużnych należy zbadać, w jakim stopniu brzuszne ubytki przedczołowe w objętości mogą reprezentować istniejące czynniki podatności lub czy mogą rozwinąć się wraz z postępem zaburzenia.

WNIOSKI: Nasze badania rozszerzają wcześniejsze ustalenia dotyczące zaburzeń używania GMV w niższych objętościach kory przedczołowej wśród 3 grup klinicznych pacjentów ze specyficzną kontrolą impulsów oraz zaburzeniami behawioralnymi i uzależnieniami od substancji. Negatywna korelacja między GMV a objawami CSBD i zakrętu obręczy prawego przedniego sugeruje związek z symptomatologią kliniczną.