March 2018, Archives of Sexual Behaviour
DOI 10.1007 / s10508-018-1201-z
Bőthe, Beáta, Réka Bartók, István Tóth-Király, Rory C. Reid, Mark D. Griiths, Zsolt Demetrovics i Gábor Orosz.
Abstrakcyjny
Kryteria zaburzeń hiperseksualnych (HD) zostały zaproponowane do rozważenia w DSM-5, ale ostatecznie wykluczone z różnych powodów. Niezależnie od tego badania nadal badają zachowania hiperseksualne (HB). Inwentarz zachowań hiperseksualnych (HBI) jest jedną z najsilniejszych skal oceny HB, ale potrzebne są dalsze badania, aby zbadać jego właściwości psychometryczne wśród różnych grup. Dlatego celem niniejszego badania było zbadanie możliwości uogólnienia HBI w dużej, zróżnicowanej, nieklinicznej próbie (uczestnicy N = 18,034; kobiety = 6132; 34.0%; Mage = 33.6 lata, SDage = 11.1) w obu płeć i orientacja seksualna. Przeprowadzono test niezmienniczości pomiarów, aby upewnić się, że porównania oparte na orientacji płciowej i orientacji seksualnej były znaczące. Wyniki pokazały, że zarówno płeć, jak i orientacja seksualna były brane pod uwagę (tj. Heteroseksualni mężczyźni vs. mężczyźni LGBTQ vs. heteroseksualne kobiety vs. kobiety LGBTQ), mężczyźni LGBTQ mieli znacznie wyższe ukryte środki na czynniki HBI. Wyniki pokazały również, że mężczyźni LGBTQ mieli najwyższe wyniki w innych możliwych wskaźnikach hiperseksualności (np. Częstotliwość masturbacji, liczba partnerów seksualnych lub częstotliwość oglądania pornografii). Wskazania te sugerują, że mężczyźni LGBTQ mogą być grupą najbardziej zagrożoną zachowaniem hiperseksualnym, a kobiety LGBTQ są bardziej narażone na angażowanie się w działania hiperseksualne z powodu problemów z radzeniem sobie. Biorąc pod uwagę charakter badania na dużą skalę, indeksy znacząco przyczyniają się do obecnie rosnącego zbioru literatury dotyczącej hiperseksualności.
;