Podłoża neuronalne pożądania seksualnego u osób z problematycznym zachowaniem hiperseksualnym (2015)

UWAGI: To koreańskie badanie fMRI powiela inne badania mózgu u użytkowników porno. Podobnie jak studia uniwersyteckie w Cambridge, odkrył wzorce aktywacji mózgu wywołane wzorcem u uzależnionych od seksu, które odzwierciedlały schematy narkomanów. Zgodnie z kilkoma badaniami niemieckimi odkrył on zmiany w korze przedczołowej, które pasują do zmian obserwowanych u narkomanów.

Podczas gdy jest to replikacja aspektów innych badań, koreański papier dodaje także:

1. Zbadano dodatkowe obszary mózgu biorące udział w reaktywności wywołanej przez cue i stwierdzono, że wszystkie reagowały z dużo większą intensywnością niż w zdrowych kontrolach. Dodatkowe obszary mózgu: wzgórze, jądro lewego jądra ogoniastego, prawy nadraminowy zakręt i prawy grzbietowy zakręt kończyn przednich.
2. Nowością jest to, że odkrycia idealnie pasują do wzorców kory przedczołowej obserwowanych u osób uzależnionych od narkotyków: Większa reaktywność sygnałów na obrazy seksualne, ale zahamowana odpowiedź na inne normalne bodźce. U uzależnionego sygnały związane z nałogiem powodują, że kora przedczołowa wysadza obwód nagrody za pomocą sygnałów „idź po to”. Powoduje również mniejsze podekscytowanie w odpowiedzi na normalne codzienne nagrody. Oznacza to, że mniej motywacji do dążenia do normalnych nagród.

Z przodu. Behav. Neurosci., 30 November 2015

LINK DO PEŁNEJ STUDIÓW

Ji-Woo Seok i Jin-Hun Sohn*

• Wydział Psychologii, Instytut Badań Mózgu, Chungnam National University, Daejeon, Korea Południowa

Badania nad cechami osób z zaburzeniami hiperseksualnymi gromadzą się ze względu na rosnące obawy dotyczące problematycznych zachowań hiperseksualnych (PHB). Obecnie stosunkowo niewiele wiadomo na temat behawioralnych i neuronalnych mechanizmów pożądania seksualnego. Nasze badanie miało na celu zbadanie neuronalnych korelatów pożądania seksualnego z funkcjonalnym obrazowaniem metodą rezonansu magnetycznego związanego ze zdarzeniami (fMRI). Dwadzieścia trzy osoby z PHB i 22 dobranymi wiekowo zdrowymi kontrolami zostały przeskanowane podczas biernego oglądania bodźców seksualnych i nieseksualnych. Poziom pożądania seksualnego badanych oceniano w odpowiedzi na każdy bodziec seksualny. W porównaniu z grupą kontrolną osoby z PHB doświadczały częstszego i zwiększonego pożądania seksualnego podczas ekspozycji na bodźce seksualne. Większą aktywację obserwowano w jądrze ogoniastym, płacie ciemieniowym dolnym, zakręcie grzbietowym przednim zakrętu obręczy, wzgórzu i grzbietowo-bocznej korze przedczołowej w grupie PHB niż w grupie kontrolnej. Ponadto wzorce hemodynamiczne w aktywowanych obszarach różniły się między grupami. Zgodnie z wynikami badań obrazowania mózgu uzależnienia od substancji i zachowania, osoby z behawioralnymi cechami PHB i zwiększonym pożądaniem wykazywały zmienioną aktywację w korze przedczołowej i obszarach podkorowych. Podsumowując, nasze wyniki pomogą scharakteryzować zachowania i związane z nimi mechanizmy neuronalne osób z PHB.

Wprowadzenie

Problematyczne zachowanie hiperseksualne (PHB) definiuje się jako ciągły udział w powtarzających się aktach seksualnych bez kontroli nad nadmiernym kompulsywnością seksualną i zachowaniami pomimo świadomości związanych z nimi negatywnych wyników (Goodman, 1993; Carnes, 2001, 2013). Ci, którzy cierpią na PHB, mogą doświadczać ekstremalnych trudności w relacjach rodzinnych i wydajności pracy. Ponadto są bardziej narażeni na zarażanie się chorobami przenoszonymi drogą płciową lub doświadczanie niechcianych ciąż z rozwiązłych stosunków seksualnych (Schneider i Schneider, 1991; Kuzma i Black, 2008). W USA 3-6% społeczności i studentów ma PHB (Coleman, 1992; Czarny, 2000; Seegers, 2003). W Korei około 2% wszystkich studentów ma PHB (Kim i Kwak, 2011). Ze względu na dużą częstość występowania i związane z tym problemy, związane z tym ryzyko jest coraz częściej dostrzegane w społeczeństwie, ponieważ częstość występowania PHB wydaje się rosnąć.

Chociaż powaga PHB została rozpoznana, nie została uwzględniona w DSM-5 (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013) Trwają debaty, czy zaburzenie hiperseksualne należy klasyfikować jako chorobę; w związku z tym nie ma zgody co do jego definicji, klasyfikacji lub kryteriów diagnostycznych. Odzwierciedla to trudności w ustanowieniu jasnego standardu klasyfikacji ze względu na brak obiektywnych i empirycznych badań nad czynnikami związanymi z zaburzeniem hiperseksualnym.

Chociaż klasyfikacja PHB jako choroby jest nadal kontrowersyjna, zaproponowano, że nadmierną aktywność seksualną należy zaklasyfikować jako kategorię zaburzeń uzależniających, ponieważ PHB zawiera objawy podobne do innych postaci uzależnienia (Goodman, 2001; Kor i wsp., 2013). Wzmocnione pragnienie jest silnie związane z istotnymi klinicznie aspektami zaburzeń uzależnienia. Badania obrazowania wykazały, że funkcja regionów mózgu, które są zaangażowane w pożądanie, zmienia się u osób uzależnionych od substancji (Garavan i wsp., 2000; Tapert i wsp., 2003; Franklin i wsp., 2007;McClernon i wsp., 2009). Uzależnienia behawioralne, takie jak gry hazardowe, gry internetowe i zachowania seksualne, które nie obejmują bezpośredniego spożycia narkotyków, obejmują również zwiększone pożądanie, które wydaje się być związane ze zmienionymi funkcjami w odpowiednich obszarach mózgu (Crockford i wsp., 2005; Ko et al., 2009;Kühn i Gallinat, 2014; Voon i wsp., 2014).

Badania obrazowania mózgu dotyczące pożądania w uzależnieniu od substancji i uzależnieniu behawioralnym wykazały funkcjonalne zmiany w korze przedczołowej (PFC) i podkorowych obwodach nagrody u osób z tymi zaburzeniami (Goldstein i Volkow, 2011). W szczególności badania te wskazały na kluczowe zaangażowanie PFC w uzależnienie, zarówno poprzez regulację regionów z nagrodami limbicznymi, jak i ich zaangażowanie w motywacyjne aspekty powtarzalnego stosowania substancji i zachowania kompulsywne. Zakłócone funkcjonowanie PFC prowadzi do upośledzenia w zakresie hamowania odpowiedzi i atrybucji wartości, takich jak przypisywanie niewłaściwego nadmiernego znaczenia do uzależniającego sygnału, jak w przypadku substancji i uzależnionych zachowań, oraz zmniejszone pragnienie normalnych bodźców nagradzających (Goldman-Rakic ​​i Leung, 2002; Goldstein i Volkow, 2011).

Zgodnie z tymi wynikami, wyniki badania neuroobrazowego na PHB sugerują, że osoby z PHB mają większe subiektywne pożądanie seksualne w porównaniu ze zdrowymi kontrolami i że zwiększone pożądanie jest związane z różnymi wzorami odpowiedzi neuronalnych w grzbietowej przedniej kolczasto-brzusznej prążkowiu-ciele migdałowym. sieć funkcjonalna (Voon i wsp., 2014). W badaniu struktury i funkcjonalności mózgu, Kühn i Gallinat (2014) wykazali, że częste narażenie na pornografię wiąże się ze zmienioną strukturą mózgu i funkcjonowaniem w obszarach PFC i może prowadzić do tendencji do poszukiwania nowatorskich i bardziej ekstremalnych materiałów seksualnych.

Badania te dostarczają dowodów na to, że podwyższone pożądanie i nieprawidłowości funkcjonalne związane z pożądaniem są również zaangażowane w PHB, nawet jeśli samo zachowanie nie indukuje efektów neurotoksycznych.

Niestety, dane empiryczne dotyczące reakcji neuronalnych związanych z pożądaniem seksualnym u osób z PHB są niewystarczające. Wcześniejsze badania mechanizmów mózgowych leżących u podstaw przetwarzania pożądania seksualnego u osób z PHB wykorzystywały tradycyjne paradygmaty blokowe podczas czynnościowego obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (fMRI) i stosunkowo długotrwałego narażenia na bodźce erotyczne. W badaniach nad pożądaniem seksualnym czas prezentacji wydaje się ważny z metodologicznego punktu widzenia i z powodu różnic w przetwarzaniu informacji (Bühler i wsp., 2008). W projektach blokowych czas trwania prezentacji bodźca jest przedłużony, a występowanie ciągłych bodźców w bloku jest całkowicie przewidywalne (Zarahn i wsp., 1997). Dlatego też projekty bloków prawdopodobnie aktywują obszary związane z procesami poznawczymi, takie jak ciągła uwaga, sterowanie odgórne i hamowanie podniecenia seksualnego. Może to prowadzić do zmniejszenia zaangażowania emocjonalnego, a zatem do zmiany podstawowej aktywności nerwowej (Schafer i wsp., 2005). Metodologicznie, projekty związane z wydarzeniami są gorsze od konwencjonalnych projektów bloków do wykrywania aktywowanych obszarów mózgu, podczas gdy są one lepsze do oceny funkcji odpowiedzi hemodynamicznej (Birn i wsp., 2002).

Dlatego celem tego badania było

(1) powiela poprzednie wyniki behawioralne podwyższonego pożądania seksualnego u osób z PHB,

(2) identyfikuje zmiany w funkcjonowaniu mózgu w regionach, o których wiadomo, że są związane ze zwiększonym pożądaniem, oraz

(3) zrozumieć różnice w odpowiedziach hemodynamicznych tych obszarów mózgu w czasie u osób z PHB za pomocą związanych z wydarzeniem fMRI.

Postawiliśmy hipotezę, że osoby z PHB częściej wykazują większe pożądanie seksualne w porównaniu ze zdrowymi kontrolami, a regiony mózgu, takie jak PFC i podkorowe obwody nagrody, wykazują zmienioną aktywność i odpowiedzi hemodynamiczne w porównaniu ze zdrowymi kontrolami.

Metody

Uczestnicy

Obecne badanie obejmowało 23 heteroseksualni mężczyźni uczestniczący w grupie PHB [średni wiek = 26.12, standardowe odchylenie (SD) = 4.11 lat] i heteroseksualni mężczyźni 22 uczestniczący w grupie kontrolnej (średnia wieku = 26.27, SD = 3.39 lat). Około 70 potencjalnych uczestników rekrutowano z placówek leczących z powodu problematycznych zachowań seksualnych i spotkań anonimowych dotyczących uzależnienia seksualnego. Kryteria włączenia oparto na kryteriach diagnostycznych PHB poprzednich badań (Tabela S1; Carnes i wsp., 2010; Kafka, 2010). Tkryteria wykluczenia były następujące: wiek nad 45 lub pod 18; poważne zaburzenie psychiatryczne, takie jak zaburzenie używania alkoholu, zaburzenie hazardu, ciężkie zaburzenie depresyjne, zaburzenie dwubiegunowe lub zaburzenie obsesyjno-kompulsywne; obecnie biorąc leki; historia poważnych obrażeń głowy; homoseksualizm; rejestr karny; lub nie kwalifikują się do obrazowania (tj. posiadanie metalu w jego ciele, poważny astygmatyzm lub klaustrofobia). Lekarze przeprowadzili wywiady kliniczne z wszystkimi potencjalnymi osobnikami, a ostatnia grupa samców 23, którzy spełnili kryteria włączenia, a nie kryteria wykluczenia, została wybrana do grupy PHB. Dla grupy kontrolnej wybrano uczestników 22 o cechach demograficznych (wiek, płeć, poziom wykształcenia i poziom dochodów), które pasowały do ​​grupy PHB. Wszyscy uczestnicy udzielili pisemnej świadomej zgody po wyjaśnieniu im treści niniejszego badania. Instytucjonalna Komisja Rewizyjna Uniwersytetu Chungnam zaakceptowała procedury eksperymentalne i zgody (numer zatwierdzenia: 201309-SB-003-01). Wszyscy uczestnicy otrzymali rekompensatę finansową (150 dolarów) za swój udział.

Instrumenty pomiarowe

Uczestnicy wypełnili ankietę zawierającą pytania dotyczące ich cech demograficznych i aktywności seksualnych z poprzednich miesięcy 6 oraz ujednoliconych skal, takich jak Barratt Impulsiveness Scale-11 (Patton i wsp., 1995), Kwestionariusz agresji Buss-Perry (Buss i Perry, 1992), Inwentarz Depresji Becka (Beck i wsp., 1996), Beck Anxiety Inventory (Beck i wsp., 1996), Test przesiewowy uzależnienia seksualnego Test-R (SAST-R; Carnes i wsp., 2010) i hiperseksualnej listy zachowań (HBI; Reid i wsp., 2011; Stół 1). Pytania dotyczące zachowania seksualnego stanowiły wiek pierwszego stosunku płciowego i obecny status związku seksualnego. Na wyjątkowa sytuacja seksualna został zdefiniowany jako związek, w którym tylko dwie osoby angażują się w stosunek płci wyłącznie ze sobą. ZA niewyłączny związek seksualny została zdefiniowana jako utrzymywanie wielu relacji seksualnych z kilkoma różnymi partnerami seksualnymi bez utrzymywania jakiejkolwiek intymności w związku.

Pytania dotyczące cech związanych z aktywnością seksualną obejmowały częstotliwość stosunku płciowego na tydzień, częstotliwość masturbacji na tydzień, częstotliwość oglądania pornografii na tydzień i liczbę całkowitych partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Ponadto, SAST-R (Carnes i wsp., 2010) i HBI (Reid i wsp., 2011) zostały wykorzystane do oceny stopnia PHB u uczestników. SAST-R składa się z pytań 20 zaprojektowanych w celu oceny stopnia uzależnienia seksualnego. Wynik waha się od 0 do 20 punktów, z wyższymi wynikami wskazującymi na bardziej poważne uzależnienie seksualne. HBI składa się z pytań 19, a zakres ocen wynosi od 19 do 95. Całkowity wynik 53 lub wyższy wskazuje na zaburzenie hiperseksualne. Spójności wewnętrzne (współczynnik α Cronbacha) SAST-R i HBI wynoszą odpowiednio 0.91 i 0.96 (Carnes i wsp., 2010; Reid i wsp., 2011).

Eksperymentalny bodziec i eksperymentalny paradygmat

Badanie wstępne przeprowadzono na mężczyznach 130 z prawidłowymi funkcjami seksualnymi, którzy nie brali udziału w eksperymencie fMRI w celu wybrania bodźców seksualnych i nieseksualnych do badania fMRI (File S1). Bodziec wzrokowy składał się ze zdjęć 20, które zostały zebrane z International Affective Picture System (zdjęcia 6; Lang i wsp., 2008) i strony internetowe (zdjęcia 14). Bodźce seksualne składały się z fotografii przedstawiających nagie kobiety i aktywność seksualną. Ponadto zdjęcia 20, które nie wywoływały pożądania seksualnego, zostały wybrane jako bodźce nieseksualne. Zostały one dopasowane do bodźców seksualnych dla ich poziomu przyjemności. Niesseksualne bodźce wyświetlały bardzo porywające sceny, takie jak sporty wodne, świętowanie zwycięskiego zwycięstwa i narciarstwo. Bodźce te zostały wybrane w celu zidentyfikowania aktywności mózgu, która była wyłącznie związana z pożądaniem seksualnym, poprzez wykluczenie aktywności wynikającej z uczucia przyjemności i ogólnego pobudzenia.

Dla eksperymentalnego paradygmatu fMRI podano krótkie instrukcje dotyczące eksperymentu dla 6 na początku eksperymentu, po którym nastąpiła przypadkowa prezentacja bodźców seksualnych lub nieseksualnych dla 5 s każdy. Każdy interwał w okresie międzywymiarowym wynosił 7-13 s (średnia, 10 s), aby pomóc uczestnikowi powrócić do stanu wyjściowego. Aby utrzymać uczestników skupionych na bodźcach, poproszono ich o naciśnięcie przycisku odpowiedzi, gdy niespodziewany cel był prezentowany przez około 500 ms, łącznie 12 razy w dowolnym przedziale czasowym. Całkowity czas wymagany do eksperymentu to 8 min i 48 s (ryc 1).

RYSUNEK 1

                      

 

 

Rysunek 1. Paradygmat związany z wydarzeniami dla pożądania seksualnego.

Po zakończeniu eksperymentu fMRI uczestnicy obserwowali te same bodźce, które zostały przedstawione w eksperymencie fMRI, i byli oni zobowiązani odpowiedzieć na następujące trzy pytania do oceny psychologicznej.

Najpierw poproszono ich o odpowiedź "tak" lub "nie" na pytanie, czy odczuli pożądanie seksualne, gdy wizualizowali każdy bodziec.

Po drugie, musieli ocenić swoje pożądanie seksualne na pięciostopniowej skali Likerta, począwszy od 1 (najmniej intensywny) do 5 (najbardziej intensywny).

Po trzecie, subiektywne oceny uczestników dotyczące wymiarów wartościowości i pobudzenia dla każdego bodźca zostały określone zgodnie z siedmiostopniową skalą Likerta.

Oceny zostały sformułowane w dwóch wymiarach. Wartościowość, która była dodatnia lub ujemna, wahała się od bardzo ujemnego w 1 do bardzo dodatniego w 7, a emocjonalne pobudzenie wahało się od spokoju na 1 do podekscytowania / pobudzenia w 7. Wreszcie, uczestnicy byli zobowiązani do zgłaszania wszelkich innych emocji, których doświadczyli poza pożądaniem seksualnym podczas ich ekspozycji na każdy bodziec.

Akwizycja obrazu

Pozyskiwanie obrazu przeprowadzono za pomocą skanera rezonansowego 3.0 T Philips (Philips Healthcare, Best, The Netherlands). Metoda jednokrotnego, płaskiego obrazowania fMRI [zmienne obrazowe: czas powtarzania (TR) = 2,000 ms, czas echa (TE) = 28 ms, grubość przekroju = 5 mm bez przerwy, macierz = 64 × 64, pole Widok (FOV) = 24 × 24 cm, kąt klapki = 80 °, i rozdzielczość w płaszczyźnie = 3.75 mm] został wykorzystany do pobrania ciągłych plastrów 35 obrazów zależnych od poziomu tlenu (BOLD). Obraz anatomiczny ważony T1 uzyskano przy użyciu 3-wymiarowej tłumionej płynem sekwencji odzyskiwania inwersji (TR = 280, TE = 14 ms, kąt klapki = 60 °, FOV = 24 × 24 cm, macierz = 256 × 256, a grubość przekroju = 4 mm).

Analizy statystyczne

W celu zbadania reakcji behawioralnych i nerwowych, które opierały się wyłącznie na pożądaniu seksualnym, z analizy danych wyłączono obrazowanie i dane psychologiczne trzech obrazów wywołujących inne emocje, takie jak obrzydzenie, złość lub zdziwienie, inne niż podniecenie seksualne. . Niezależny t- testy częstotliwości i intensywności pożądania seksualnego pomiędzy obiema grupami przeprowadzono za pomocą SPSS 22 (IBM Corporation, Armonk, NY, USA). Częstotliwość pożądania seksualnego została uznana za liczbę bodźców, w przypadku których każdy z uczestników doświadczył pożądania seksualnego spośród całkowitego bodźca seksualnego 20, a intensywność podniecenia seksualnego była średnim poziomem subiektywnego pożądania seksualnego dla erotycznych obrazów 20.

Do analizy danych fMRI zastosowano SPM8 (Wellcome Department of Imaging Neuroscience, London, UK). Na etapie przetwarzania wstępnego rejestrację obrazu MRI przeprowadzono w następującej kolejności: korekta czasowa korekcji dla przełożonego akwizycji, korekcja ruchu i normalizacja przestrzenna na standardowym szablonie dostarczonym przez Montreal Neurological Institute (MNI). Następnie znormalizowane obrazy zostały wygładzone za pomocą jądra Gaussa 8-mm.

Po zakończeniu przetwarzania wstępnego stworzono matryce projektowe z dwoma warunkami (stanem seksualnym i stanem nieseksualnym) dla każdego uczestnika w celu zidentyfikowania obszarów z aktywacją związaną z pożądaniem seksualnym. Indywidualne analizy pierwszego poziomu porównań stanu seksualnego bez stanu nieseksualnego wykorzystano do analizy efektów losowych i stworzono obrazy średnie dla każdego osobnika. Jedna próbka t- testy na średnich obrazach zostały wykorzystane do oceny znaczących efektów grupowych w każdej grupie w obrazach kontrastowych utworzonych w poszczególnych analizach. Dwie próbki t- przeprowadzono testy w celu zidentyfikowania różnic między dwiema grupami pod kątem reakcji mózgu w stanie seksualnym w porównaniu z stanem nieseksualnym. Dodatkowo, analizy korelacyjne przeprowadzono tylko w grupie PHB w celu określenia regionów aktywacji, które korelowały z nasileniem hiperseksualności zgodnie z SAST-R. Ponieważ wariancja wyników w kwestionariuszu mogła być zbyt niska, aby ujawnić bardziej znaczące korelacje w grupie kontrolnej, nie przeprowadzono analiz korelacyjnych w grupie kontrolnej. Wartości P mniejsze niż 0.05 (Fałszywy Wskaźnik Odkrycia, skorygowany, rozmiar klastra ≥ 20) lub 0.001 (niekorygowany, rozmiar klastra ≥ 20) zostały uznane za istotne dla aktywności mózgu, ponieważ poziomy te są ogólnie akceptowane w badaniach fMRI. Wszystkie współrzędne aktywowanych wokseli są pokazane jako współrzędne MNI w tabelach 3, 4.

Procentowa zmiana sygnału została wyodrębniona z regionów zainteresowania (ROI) na podstawie wyników analiz między grupami i korelacji [tj. Obustronnego wzgórza, prawej grzbietowo-bocznej kory przedczołowej (DLPFC), jądra lewego jądra ogoniastego, prawego zakrętu nadramarginalnego i prawej grzbietowy zakręt kończyn przednich] z MarsBaR (http://www.sourceforge.net/projects/marsbar). ROI zostały utworzone poprzez umieszczenie kuli 5-mm wokół współrzędnych podanych w tabelach 3, 4. W celu zbadania czasowej charakterystyki odpowiedzi hemodynamicznych, przebieg sygnału BOLD został również wyodrębniony z ROI podczas prezentacji każdego bodźca seksualnego (łącznie 12 s, 5 s i 7 s później) dla wszystkich uczestników. Następnie kursy czasowe uśredniono wśród uczestników w każdej grupie.

Jako kontynuacja testu korelacji w celu obliczenia współczynnika korelacji, relacje między wynikami w SAST-R i HBI a procentem zmian sygnału w obszarze ROI na podstawie wyników analizy korelacji (tabela 4) analizowano w grupie PHB za pomocą SPSS 22.

Efekt

Wyniki ocen psychologicznych

Spośród zdrowych osób kontrolnych 20 tylko dwie donoszą o innych emocjach poza podnieceniem seksualnym w odpowiedzi na trzy bodźce seksualne. Jeden z uczestników grupy kontrolnej zgłosił, że dwa bodźce seksualne wśród bodźców seksualnych 20 wywoływały odrazę i gniew, podczas gdy drugi uczestnik w grupie kontrolnej ocenił, że jeden obraz seksualny wywołał zaskoczenie. Trzy zdjęcia seksualne, które wywoływały uczucia inne niż podniecenie seksualne, zostały wyłączone z analizy danych.

Niezależny t- test nie wykazał różnic grupowych w zakresie wartościowości i pobudzenia w odpowiedzi na sygnały seksualne [wartościowość: t(43) = 0.14, p> 0.05, Cohena d = 0.042; pobudzenie: t(43) = 0.30,p> 0.05, Cohena d = 0.089]. Dodatkowo, procent bodźców seksualnych wśród zdjęć erotycznych 20, które wywołały pożądanie seksualneWyjaśnił, że grupa PHB odczuwała pożądanie seksualne częściej niż grupa kontrolna podczas ekspozycji na bodziec seksualnyja [t(43) = 3.23, p <0.01, Cohena d = 0.960]. Tintensywność podniecenia seksualnego wykazała, że ​​grupa PHB doświadczyła silniejszego pobudzenia seksualnego niż grupa kontrolna w odpowiedzi na stymulujące seksualnie zdjęcia [t(43) = 14.3, p <0.001, Cohena d = 4.26]. Wyniki ocen psychologicznych przedstawiono w tabeli 2.

Wyniki fMRI

W grupie PHB aktywację obserwowano w obustronnym środkowym / dolnym czirniku czołowym [Brodmann area (BA) 9], cuneus / precuneus (BA 7, 18 i 19), prążkowiu, wzgórzu i cedulacie gyri (BA 24 i 32 ) w odpowiedzi na bodźce seksualne w porównaniu z bodźcami nieseksualnymi. IW grupie kontrolnej aktywacja była wyświetlana w obustronnych środkowych / dolnych czołowych żyłkach czołowych (BA 9), cuneus / precuneus (BA 7, 18 i 19), prążkowiu, wzgórzu i lewym zakręcie obręczy (BA 24) (poprawione fałszywe odkrycie Oceniać,p < 0.05).

W analizie między grupami grupa PHB wykazała większą aktywację w prawej korze grzbietowej przedniej obręczy (dACC; BA 24 i 32), obustronne talaki, jądro lewego jądra ogoniastego, prawą DLPFC (BA 9, 46), i prawy nadraminowy zakręt (BA 40) względem aktywacji w grupie kontrolnej podczas ekspozycji na bodźce seksualne w porównaniu z bodźcami nieseksualnymi. Brak obszarów mózgu w grupie kontrolnej wykazał większą aktywację niż w grupie PHB. Wszystkie współrzędne aktywowanych wokseli są pokazane jako współrzędne MNI w tabelach 3, 4. Postać 2 pokazuje procentowe zmiany sygnału w grupach kontrolnych i grupach PHB w każdych warunkach eksperymentalnych (to znaczy warunkach seksualnych i nieseksualnych) dla wybranych obszarów ROI i 3 wyświetla średnią serię czasową dla każdej grupy procentowych zmian sygnału w każdym punkcie czasowym w obszarach ROI podczas prezentacji każdego bodźca seksualnego (łącznie 12 s, 5 i 7 s później) na podstawie wyników analizy grupowej.

Analiza korelacji regionów związanych z oceną SAST-R wykazała, że ​​prawe wzgórze i DLPFC (BA 9) były skorelowane z wynikami SAST-R (p <0.001, nieskorygowane) w grupie PHB podczas ekspozycji na bodźce seksualne, jak pokazano w tabeli 4.wyniki dalszej analizy wykazały, że procentowa zmiana sygnału wyekstrahowanego z prawego wzgórza i DLPFC korelowała znacząco z ciężkością hiperseksualności, jak pokazano na rysunku 4. Procent sygnału zmienia się we właściwym wzgórzu, a prawy DLPFC koreluje dodatnio z wynikami SAST-R w grupie PHB podczas ekspozycji na bodźce seksualne (wzgórze prawidłowe: r = 0.74, n = 23, p <0.01; prawy DLPFC: r = 0.63, n = 23, p <0.01). Ponadto procentowe zmiany sygnału w prawym DLPFC i prawym wzgórzu były dodatnio powiązane z wynikami HBI w grupie PHB (prawe wzgórze: r = 0.65, n = 23, p <0.01; prawy DLPFC: r = 0.53, n = 23, p <0.01), jak pokazano na rysunku 4.

Dyskusja

W niniejszym badaniu zbadano, czy istnieje różnica w poziomie pożądania seksualnego pomiędzy osobami z PHB a zdrowymi kontrolami, a jeśli tak, to czy ta różnica była związana ze zmianami funkcjonalnymi neuronowych substratów pożądania seksualnego u tych osób. Zgodnie z przewidywaniami, grupa PHB wykazała znacząco podwyższony poziom pożądania seksualnego i zmienioną aktywację w PFC i podkorowych obszarach w porównaniu do kontroli. Wyniki te sugerują, że zmiany funkcjonalne w obwodzie neuronalnym, które pośredniczą w wywołanym przez cue pożądaniu zachowań seksualnych, były podobne do reakcji w odpowiedzi na prezentację cue u osób uzależnionych od substancji lub uzależnień behawioralnych (Garavan i wsp., 2000; Tapert i wsp., 2003; Crockford i wsp., 2005; Franklin i wsp., 2007;Ko et al., 2009; McClernon i wsp., 2009). Voon i in. (2014) zgłaszali nienormalne pożądanie i zmiany funkcjonalne w regionach związanych z podwyższonym pożądaniem u osób z kompulsywnym zachowaniem seksualnym. Replikowaliśmy i rozszerzaliśmy te wyniki, badając serie czasów aktywacji podczas całego 12-ów w obszarach związanych z pożądaniem seksualnym.

Zgodnie z hipotezą, analizy wyników ocen psychologicznych wykazały, że grupa PHB wykazywała częstsze pożądanie seksualne niż grupa kontrolna podczas ekspozycji na bodźce seksualne, co sugerowało, że grupa ta miała niższy próg dla pożądania seksualnego. Kiedy wywołano pożądanie seksualne, grupa PHB wykazała wyższą intensywność pożądania seksualnego niż grupa kontrolna. Wynik ten był zgodny z wcześniejszymi ustaleniami dotyczącymi osób z grupą PHB (Laier i wsp., 2013; Laier i Brand, 2014; Voon i wsp., 2014), szczególnie pokazują, że pragnienie pornografii może odgrywać kluczową rolę w uzależnieniu cyberseksu.

Wyniki reakcji mózgu na bodźce seksualne dobrze pasują do wcześniejszych odkryć neuroobrazowych, które wskazywały, że aktywność obserwuje się w obszarach mózgu zaangażowanych w pożądanie seksualne lub motywację / przewidywanie, a także seksualne lub pobudzenie / konsumpcję, gdy wszyscy uczestnicy są narażone na bodźce seksualnei (Georgiadis i Kringelbach, 2012). Wyniki porównania grupowego obrazowania mózgu ujawniły zmienioną aktywację w prawym DLPFC (BA 9) i regionach podkorowych, w tym prawy dACC (BA 24 i 32), lewy jądro ogoniaste, prawy nadraminowy zakręt (BA 40) i prawy wzgórze, a te zmiany mogą być związane z cechami behawioralnymi grupy PHB. Oprócz aktywacji mózgu, zbadaliśmy szereg czasowy reakcji hemodynamicznych w tych obszarach podczas i po pobudzeniu pożądania seksualnego na tych obszarach.

Spośród tych regionów zakłada się, że jądro jądra ogoniastego lewego i prawy ACC (BA 24 i 32) i prawy DLPFC są powiązane z motywacyjnym komponentem pożądania seksualnego. Zaangażowanie jądra ogoniastego w motywację i przetwarzanie nagrody może odpowiadać jej reakcji na bodźce seksualne (Delgado, 2007). Prążek grzbietowy aktywuje się podczas oczekiwania na nagrodę (Delgado, 2007), co prawdopodobnie odzwierciedla pragnienie związane z takim przewidywaniem. W badaniu reakcji nerwowych związanych z konsumpcją pornografii częste aktywowanie w wyniku ekspozycji na pornografię może skutkować osłabieniem i obniżeniem poziomu prążkowia, w tym jądra ogoniastego, w zdrowych kontrolach. (Kühn i Gallinat, 2014). Jednak w obecnym badaniu zaobserwowano większą aktywację jądra ogoniastego w grupie PHB, mimo że grupa PHB częściej oglądała pornografię. Różnice między wynikami niniejszego badania a tymi z Kühn i Gallinat (2014) można wyjaśnić różnicą uczestników. Oznacza to, że w przeciwieństwie do stosowania zdrowych dorosłych mężczyzn w poprzednim badaniu, nasze badanie zostało przeprowadzone na osobnikach z PHB. Zgromadzone dowody sugerują, że jądro ogoniaste jest ważne dla uczenia się nawyku bodźca i odpowiedzi uzależniającej (Vanderschuren i Everitt, 2005). Aktywacja jądra ogoniastego w tym badaniu może sugerować, że reaktywność cue seksualnego ustala się po wielokrotnym narażeniu na doświadczenie seksualne.

Wiadomo, że dACC jest powiązany z motywacyjnymi mechanizmami pożądania seksualnego (Redouté i wsp., 2000; Arnow i wsp., 2002; Hamann i wsp., 2004; Ferretti i wsp., 2005; Ponseti i wsp., 2006; Paul i wsp., 2008). Nasze odkrycia dotyczące aktywacji dACC sugerują, że odgrywa ona rolę w pożądaniu seksualnym, a wyniki te były podobne do wyników badania dotyczącego aktywności nerwowej związanej z pożądaniem u osób z kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi (Voon i wsp., 2014). Ponadto wiadomo, że dACC odgrywa ważną rolę w początkowym przetwarzaniu zachowań ukierunkowanych na cel, angażując się w monitorowanie konfliktów między pragnieniem ekspresji behawioralnej a powstrzymywaniem tej potrzeby (Devinsky i wsp., 1995; Arnow i wsp., 2002;Karama i wsp., 2002; Moulier i wsp., 2006; Safron i wsp., 2007). Neuroanatomically, dACC projektuje do DLPFC i płata ciemieniowego (Devinsky i wsp., 1995; Pizzagalli i wsp., 2001). W tym badaniu aktywacja w dACC w grupie PHB może odzwierciedlać wewnętrzny konflikt między pragnieniem wyrażania impulsów seksualnych jako działań i chęci stłumienia impulsów z powodu czynników sytuacyjnych podczas prezentacji bodźców seksualnych.

Aktywacja zakrętu nadpiaru jest związana ze zwiększoną uwagą na cele, które są postrzegane jako sygnały seksualne (Redouté i wsp., 2000; Stoléru i wsp., 2012). Wcześniejsze badania sugerowały, że zwiększona uwaga na bodźce seksualne odgrywa ważną rolę w utrzymaniu pożądania seksualnego (Barlow, 1986; Janssen i Everaerd, 1993) i jest związany z poszukiwaniem sensacji seksualnej (Kagerer i wsp., 2014). W obecnym badaniu aktywacja nadpłuc może odzwierciedlać większą uwagę, jaką pacjenci PHB wywierają na bodźce seksualne, co może skutkować wyższym poziomem pożądania seksualnego w porównaniu z grupą kontrolną.

Wśród regionów, które były znacząco aktywowane w wynikach między grupami, DLPFC i wzgórze były bezpośrednio skorelowane z ciężkością uzależnienia seksualnego u osób z PHB. Obserwowaliśmy większą aktywację wzgórza, co było zgodne z wcześniejszymi ustaleniami badań nad podnieceniem seksualnym (Redouté i wsp., 2000; Moulier i wsp., 2006). Zgodnie z wcześniejszymi badaniami dotyczącymi pożądania seksualnego, aktywacja wzgórza wzroku jest związana z reakcjami fizjologicznymi (tj. Gotowością do aktywności seksualnej), które są indukowane pożądaniem seksualnym i są dodatnio skorelowane z erekcją prącia (MacLean i Ploog, 1962; Redouté i wsp., 2000; Moulier i wsp., 2006). Co ciekawe, znaleźliśmy również wyższy i szerszy wzorzec hemodynamiczny w wzgórzu w porównaniu z kontrolnymi. Ta wyższa i szersza odpowiedź hemodynamiczna może wskazywać, że podniecenie seksualne było silniejsze i dłuższe u osób z PHB.

Podobnie do wyników badań nad aktywnością neuronów u osób z uzależnieniem w trakcie indukcji wywołanej cue, stwierdziliśmy zmienioną funkcję PFC w grupie PHB. PFC odgrywa kluczową rolę w przyszłym planowaniu i pamięci roboczej (Bonson i wsp., 2002). Neuroanatomicznie PFC jest połączona z różnymi obszarami, w tym z dACC, jądrem ogoniastym i płatem ciemieniowym (Devinsky i wsp., 1995; Pizzagalli i wsp., 2001; Goldman-Rakic ​​i Leung, 2002). Wcześniejsze badania nad uzależnieniem wykazały, że dysfunkcja tej sieci, w tym PFC, jest związana z regulacją przez PFC limbicznych regionów nagrody i jej zaangażowaniem w funkcje wykonawcze wyższego rzędu, w tym samokontrolę, przypisywanie istotności i świadomość (Goldman-Rakic ​​i Leung, 2002; Feil i wsp., 2010; Goldstein i Volkow, 2011; Kühn i Gallinat, 2014). W szczególności, badania te zidentyfikowały zaburzoną funkcję DLPFC jako upośledzenie przypisywania wartości, co skutkuje objawami, takimi jak nienormalnie zwiększona wrażliwość na uzależniającą wskazówkę, jak w przypadku substancji i uzależnionych zachowań oraz zmniejszone zainteresowanie bodźcami normodajnymi. (Goldman-Rakic ​​i Leung, 2002; Goldstein i Volkow, 2011). W obecnym badaniu obserwacja większej aktywacji DLPFC w grupie PHB w porównaniu z grupą kontrolną może odzwierciedlać nadmierne przypisywanie uwagi do sygnałów seksualnych.

Podsumowując, grupa PHB wykazała większe pożądanie seksualne, które było związane ze zmienioną aktywnością mózgu. Odkrycia te wskazują, że grupa PHB może zwracać nadmierną uwagę na bodźce seksualne i że może mieć automatyczną odpowiedź, ponieważ warunkowa reakcja na bodźce seksualne nie mogła być właściwie mediowana. Ograniczenia niniejszego badania były następujące. Po pierwsze, rasą badanych była Azjatka. Po drugie, badanie to dotyczyło wyłącznie heteroseksualnych mężczyzn, a przyszłe badania z udziałem kobiet i homoseksualnych mężczyzn powinny być pomocne w lepszym zrozumieniu PHB. Osoby z PHB ze współwystępującymi zaburzeniami psychicznymi nie były włączane do niniejszego badania, co zapewnia badanie dysfunkcji nerwów wyłącznie na podstawie PHB. Jednak według badań przeprowadzonych przez Weiss (2004), 28% mężczyzn z PHB cierpi na duże zaburzenie depresyjne. Przyjmowanie tych czynników razem ogranicza możliwość uogólnienia wyników badań do szerszej powszechnej populacji. Wreszcie, obie grupy mogły różnić się pod względem samoświadomości i / lub wrażliwości emocjonalnej z powodu traktowania uczestników PHB. Próbowaliśmy zmniejszyć różnice między grupami kontrolnymi i grupami PHB, dopasowując je do ważnych zmiennych demograficznych, w tym wieku, poziomu wykształcenia i przydatności, do celów porównawczych i stosując ścisłe kryteria wykluczenia, takie jak obecność zaburzeń psychicznych i obecne stosowanie leki psychotropowe dla obu grup. Następnie planujemy zbadać, w jaki sposób zmienne związane z okresem leczenia lub typem leczenia wpływają na reakcje emocjonalne, w tym reakcje na sygnały seksualne, osób z PHB.

Pomimo tych ograniczeń wyniki tego badania znacznie przyczyniają się do piśmiennictwa i mają znaczący wpływ na przyszłe badania. Zidentyfikowaliśmy określone obszary mózgu, które były bezpośrednio związane z pożądaniem seksualnym i czasowe zmiany aktywności tych regionów wśród osób z PHB. Podobnie jak badania obrazowania mózgu na uzależnienie od substancji i zachowań, PHB powiązano ze zmianami funkcjonalnymi w PFC i obszarach podkorowych, nawet bez neurotoksyczności leków. Nasze wyniki są zatem przydatne do scharakteryzowania zachowań i związanych z nimi mechanizmów nerwowych osób z PHB, i idą o krok poza opisy cech, jak we wcześniejszych badaniach.

Finansowanie

Prace te były wspierane przez Korea Basic Science Institute (nr E35600) i fundusz badawczy 2014 Chungnam National University.

Oświadczenie o konflikcie interesów

Autorzy oświadczają, że badanie zostało przeprowadzone przy braku jakichkolwiek powiązań handlowych lub finansowych, które mogłyby być interpretowane jako potencjalny konflikt interesów.

Podziękowanie

Autorzy pragną podziękować Korea Basic Science Institute za umożliwienie przeprowadzenia tego badania w Katedrze Centrum Imaging Imaging Center przy użyciu skanera MRI 3T (Phillips).

Materiał uzupełniający

Dodatkowe materiały do ​​tego artykułu można znaleźć w Internecie pod adresem: http://journal.frontiersin.org/article/10.3389/fnbeh.2015.00321

Referencje