Predyktory agresji seksualnej i prześladowania polskich studentów na uniwersytecie: badanie podłużne (2018)

Arch Sex Behav. 2018 Feb;47(2):493-505. doi: 10.1007/s10508-016-0823-2.

Tomaszewska P1, Krahé B2.

Abstrakcyjny

W tym dwufalowym badaniu zbadano czynniki predykcyjne wiktymizacji i sprawstwa agresji seksualnej w grupie 318 studentów polskich uniwersytetów (214 kobiet), biorąc pod uwagę mężczyzn i kobiety z perspektywy zarówno ofiar, jak i sprawców. W T1 oceniliśmy ryzykowne skrypty seksualne uczestników (zdefiniowane jako poznawcze reprezentacje dobrowolnych interakcji seksualnych zawierające elementy związane z agresją seksualną), ryzykowne zachowania seksualne, korzystanie z pornografii, religijność, poczucie własnej wartości seksualnej i postawy wobec przymusu seksualnego. Zmienne te wykorzystano do przewidywania raportów o popełnieniu agresji seksualnej i wiktymizacji uzyskanych 12 miesięcy później (T2) dla dwóch okien czasowych: (a) od 15 roku życia do roku temu oraz (b) w ubiegłym roku. Zgodnie z oczekiwaniami ryzykowne skrypty seksualne były powiązane z ryzykownymi zachowaniami seksualnymi i pośrednio zwiększały prawdopodobieństwo wiktymizacji w obu oknach czasowych. Niższa samoocena seksualna przewidywała wiktymizację seksualną od 15 roku życia, ale nie w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Wykorzystanie pornografii i religijność pośrednio przewidywały wiktymizację poprzez ryzykowne skrypty i zachowania. Postawy wobec przymusu seksualnego były prospektywnym predyktorem popełnienia agresji seksualnej. Wyniki poszerzają międzynarodową literaturę na temat agresji seksualnej i mają implikacje dla programów edukacji seksualnej i zapobiegania agresji seksualnej.

SŁOWA KLUCZOWE:  Polska; Pornografia; Religijność; Skrypty seksualne; Młodzieżowa agresja seksualna

PMID: 27543105

DOI: 10.1007/s10508-016-0823-2


Badanie wykazało, że korzystanie z pornografii jest związane z (1) dokonywaniem agresji seksualnej, (2) byciem ofiarą agresji seksualnej, (3) ryzykownymi zachowaniami seksualnymi.

Z DYSKUSJI:

Pornografia wykorzystuje pośrednio przewidywaną wiktymizację agresji seksualnej za pomocą ryzykownych scenariuszy i ryzykownych zachowań seksualnych. Częstsze korzystanie z pornografii wiązało się z bardziej ryzykownymi skryptami seksualnymi, które przewidywały ryzykowne zachowania seksualne, co z kolei zwiększało prawdopodobieństwo wiktymizacji agresji seksualnej. To odkrycie jest zgodne z wcześniejszymi teoretyzowaniami i badaniami dotyczącymi wpływu korzystania z pornografii na postawy związane z seksualnością i (ryzykowne) zachowania seksualne (Braun-Courville i Rojas, 2009; Brown i L'Engle, 2009; Wright, 2011), jak również jak w przypadku wiktymizacji agresji seksualnej (Bonino, Ciairano, Rabaglietti i Cattelino, 2006; D'Abreu i Krahe´, 2016). Mężczyźni, którzy częściej korzystali z pornografii, mogli zinternalizować w swoich skryptach normy związane z seksualnością przekazywane przez pornografię (np. Stałe pragnienie seksu i silny popęd seksualny u mężczyzn; (Dines, 2010), co może stwarzać presję, by podporządkować się niechcianym czynnościom seksualnym. Podobnie kobiety mogą włączać treści pornograficzne (np. symboliczny opór) do swoich skryptów i zachowań seksualnych, zwiększając swoją podatność na wiktymizację agresji seksualnej.

Podsumowując, odkrycia w dużej mierze potwierdzają naszą tezę, że skrypty poznawcze i wzorce zachowań odnoszące się do dobrowolnych interakcji seksualnych są kluczem do zrozumienia wiktymizacji agresji seksualnej. Odkryliśmy, że skrypty zawierające funkcje, o których wiadomo, że zwiększają prawdopodobieństwo wiktymizacji agresji seksualnej, przewidywały doświadczenia wiktymizacji poprzez bardziej ryzykowne zachowania seksualne. Religijność (jako czynnik łagodzący) i korzystanie z pornografii (jako czynnik promujący) wpływały na wiktymizację agresji seksualnej poprzez ryzykowne skrypty seksualne i ryzykowne zachowania seksualne. Ponadto pornografia wykorzystuje przewidywane sprawstwo agresji seksualnej. Ponadto niska samoocena seksualna została zidentyfikowana jako szczególny czynnik podatności na wiktymizację seksualną i postawy wobec

przymusu seksualnego uznano za swoisty predyktor popełniania agresji seksualnej.