Ta sama, ale inna: charakterystyka kliniczna mężczyzn z zaburzeniami hiperseksualnymi w badaniu Sex @ Brain (2019)

2019 Jan 30; 8 (2). pii: E157. doi: 10.3390 / jcm8020157.

Abstrakcyjny

Problemy wynikające z hiperseksualnych zachowań są często obserwowane w warunkach klinicznych. Chcieliśmy rozszerzyć wiedzę na temat charakterystyki klinicznej osób z zaburzeniem hiperseksualnym (HD). Grupa osób, które spełniły proponowane kryteria diagnostyczne HD (mężczyźni z HD, n = 50) porównano z grupą zdrowych kontroli (n = 40). Zbadaliśmy różnice w czynnikach socjodemograficznych, neurorozwojowych i rodzinnych na podstawie kwestionariuszy samoopisowych i wywiadów klinicznych. Mężczyźni z HD zgłaszali podwyższone wskaźniki aktywności seksualnej, parafilii, spożywania obraźliwych obrazów przez dzieci oraz zachowania przymusu seksualnego w porównaniu ze zdrowymi osobami kontrolnymi. Ponadto odsetek zaburzeń afektywnych, trudności z przywiązaniem, impulsywność i dysfunkcjonalne strategie regulacji emocji były wyższe u mężczyzn z HD. Mężczyźni z HD zdawali się doświadczać różnych form niekorzystnych doświadczeń z dzieciństwa, ale nie było dalszych różnic w czynnikach socjodemograficznych, neurorozwojowych i rodzinnych. Analizy regresji wykazały, że unikanie przywiązania i wczesny początek masturbacji różniły się między mężczyznami z HD a zdrowymi kontrolami. Podsumowując, mężczyźni z HD wydają się mieć ten sam rozwój neurologiczny, poziom inteligencji, podłoże socjodemograficzne i czynniki rodzinne w porównaniu ze zdrowymi kontrolami, ale zgłaszają różne i niekorzystne doświadczenia w dzieciństwie, problematyczne zachowania seksualne i trudności psychiczne.

SŁOWA KLUCZOWE: choroby współistniejące; hiperseksualność; fenomenologia; uzależnienie seksualne; kompulsywność seksualna

PMID: 30704084
DOI: 10.3390 / jcm8020157

1. Wstęp

Zaburzenie hiperseksualne (HD) charakteryzuje się intensywnymi, powtarzającymi się fantazjami seksualnymi, popędami i zachowaniami, które prowadzą do klinicznie istotnego upośledzenia psychicznego [1,2,3]. Kafka [3] zaproponował włączenie zaburzenia hiperseksualnego jako kategorii do Podręcznika diagnostycznego i statystycznego zaburzeń psychicznych, wydanie 5th (DSM-5) [4], ale wniosek został ostatecznie odrzucony. Jednym z podanych powodów był brak badań eksperymentalnych dotyczących zaburzeń hiperseksualnych [5,6]. W nadchodzącej wersji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-11 zaburzenie hiperseksualne będzie klasyfikowane jako kompulsywne zaburzenie zachowania seksualnego [7].
Alarmujące liczby pokazują ostatnie reprezentatywne badania mężczyzn (n = 1151) i kobiety (n = 1174) w Stanach Zjednoczonych, w których stwierdzono 10.3% mężczyzn i 7% kobiet wykazało klinicznie istotne poziomy cierpienia i / lub upośledzenia z powodu trudności w kontrolowaniu popędów seksualnych, uczuć i zachowań [8]. Przejawy zachowań hiperseksualnych mogą obejmować zarówno kontakty seksualne w świecie rzeczywistym, jak i czynności seksualne w Internecie. Korzystanie z treści seksualnych w trybie online w połączeniu z masturbacją jest najczęstszym zachowaniem prowadzącym do zdiagnozowania u mężczyzn zaburzeń hiperseksualnych zgodnie z kryteriami Kafki [3,9].
Cooper [10] podkreślił, że triada dostępu, przystępności cenowej i anonimowości umożliwia ludziom dostęp do dowolnych treści, które lubią anonimowo, niezależnie od ograniczeń ekonomicznych i społecznych. Oczywiście, wzorce korzystania z Internetu różnią się znacznie w zależności od osoby, która nadmiernie angażuje się w czynności seksualne online [11] podczas gdy inni korzystają z platform randkowych, aby znaleźć partnerów do spotkań seksualnych [12]. Główną siłą napędową nadmiernej aktywności seksualnej w Internecie może być przewidywana i doświadczana satysfakcja związana z podnieceniem seksualnym i dostępnością praktycznie wszystkich rodzajów bodźców seksualnych [13].
Niewiele wiadomo o charakterystyce klinicznej osób z HD. Dane z badania bez grupy kontrolnej sugerują, że większość osób z mężczyznami z HD jest w bliskich związkach, wykształconych i zatrudnionych [14]; jednak wiele osób zgłasza również niedostatki intymności z powodu wycofania się z rodziny i historii nadużyć seksualnych, fizycznych i / lub emocjonalnych [15]. Intensywne wykorzystanie pornografii [16,17] i ogólnie zachowania hiperseksualne [18] były związane z ryzykownymi zachowaniami seksualnymi. Badania wskazują, że choroby współistniejące psychiatrycznie, zwłaszcza zaburzenia nastroju, występują w HD z częstością od 72% -90% w przypadku zaburzeń nastroju [14,19,20,21], a 42% w przypadku zaburzeń związanych z używaniem substancji [22]. Wyniki dotyczące związku między zaburzeniami hiperseksualnymi a impulsywnością są mieszane. Dwa badania [23,24] osób poszukujących leczenia spełniających proponowane kryteria zaburzenia hiperseksualnego [3] stwierdzili, że pomiędzy 48% a 53.3% wykazywało podwyższoną impulsywność w pomiarach autotestu. Reid, Berlin i Kingston [25] sugerował, że specyficzna dla kontekstu forma impulsywności seksualnej, ale nie ogólna impulsywność, może być rozpowszechniona w zaburzeniach hiperseksualnych. Wykazano, że zachowanie hiperseksualne jest związane z zaburzeniami neuropsychologicznymi i zmianami nastawienia uwagi [26] i kontrola wykonawcza [27,28].
Z biologicznego punktu widzenia system testosteronowy odgrywa kluczową rolę w rozwoju i utrzymaniu zachowań seksualnych [29]. Jako marker prenatalnej ekspozycji na androgeny można zastosować stosunek długości drugiej i czwartej cyfry (2D: 4D) i istnieją dowody na to, że obniżony stosunek 2D: 4D może być związany z zachowaniem hiperseksualnym [30], chociaż zgłoszono mieszane wyniki. Niektóre badania ogólnej populacji wykazały, że niższy stosunek 2D: 4D (bardziej męski wzór) jest związany z większą liczbą partnerów seksualnych i większą liczbą potomstwa [30,31,32], podczas gdy inni wykazali, że wysoki stosunek 2D: 4D jest powiązany z rozwiązłością u mężczyzn [33].
Celem tego badania było zbadanie klinicznych i niektórych specyficznych (neuro-) cech rozwojowych mężczyzn z zaburzeniami hiperseksualnymi na dużej próbie osób, które spełniają proponowane kryteria diagnostyczne [3] i porównaj je ze zdrowymi kontrolami. Ponadto szczegółowe analizy powinny identyfikować potencjalne czynniki ryzyka przyczyniające się do zachowania hiperseksualnego, takie jak czynniki biograficzne, tj. Niekorzystne zdarzenia z dzieciństwa i trudności z przywiązaniem [34], a także wczesny wiek zainteresowania seksualnego [35]. Prezentujemy dane dotyczące parametrów, które wcześniej nie były mierzone w porównywalnych próbkach i omawiamy wyniki w świetle obecnego zrozumienia hiperseksualności.

2. Sekcja Eksperymentalna

2.1. Rekrutacja

2.1.1. Grupa zaburzeń hiperseksualnych

Mężczyźni z HD zostali zatrudnieni w grudniu 2016 i August 2017 w komunikacie prasowym Sekcji Psychologii Klinicznej i Medycyny Seksualnej, Wydziału Psychiatrii, Psychiatrii Społecznej i Psychoterapii w Hanowerze Medical School w Niemczech. Informacja prasowa została podjęta przez lokalne gazety i media społecznościowe (np. www.facebook.com, www.instagram.com) i spowodowało samozidentyfikowane 539 mężczyzn z HD wyrażających zainteresowanie uczestnictwem w badaniu (patrz Rysunek 1). Dwustu sześćdziesięciu mężczyzn odpowiedziało na e-mail z prośbą o numer telefonu. Pięćdziesięciu dziewięciu osób z 260, które podały numer telefonu, nie mogło zostać osiągniętych przez telefon, ale pozostałe 201 zostały poddane badaniu na zaburzenia hiperseksualne w pół-standaryzowanym wywiadzie telefonicznym dotyczącym minut 45 przeprowadzonym przez wyszkolonego psychologa za pomocą Kafki [3] proponowane kryteria. Osoby kwalifikowały się do badania, jeśli spełniły wymagania Kafki [3] proponowane kryteria zaburzeń hiperseksualnych. Kwestionariusze wykorzystane w tym badaniu zostały wysłane pocztą do uprawnionych uczestników. Trzech uczestników, których wyniki nie osiągnęły wartości granicznej (53) Hypersexual Behavior Inventory 19 [36] zostali wykluczeni post hoc. Kafka's [3] kryteria zaburzeń hiperseksualnych obejmują klinicznie istotne objawy, które wynikają z popędów seksualnych, fantazji lub zachowań, i powtarzają się przez okres 6 miesięcy, w których jednostki walczą o kontrolę i nie są spowodowane bezpośrednim działaniem fizjologicznym substancji egzogennej. Siedemdziesiąt trzy osoby z grupy 201, które poddano badaniom przesiewowym, spełniły te kryteria i zostały uznane za kwalifikujące się do badania; 50 postanowił wziąć udział i utworzyli grupę zaburzeń hiperseksualnych (grupa HD, patrz Rysunek 1 wykres).
Rysunek 1. Rekrutacja grupy z zaburzeniami hiperseksualnymi.

2.1.2. Zdrowe kontrole

Zdrowe kontrole rekrutowano za pośrednictwem reklam w Hannover Medical School, Niemcy, strona główna intranetu. Osiemdziesiąt pięć osób odpowiedziało na reklamy (patrz Rysunek 2) z których 56 odpowiedział na e-mail z prośbą o numer telefonu. Dwudziestu dziewięciu z tych 56ów nie można było uzyskać przez telefon w celu sprawdzenia. Kontrole były dopasowane pod względem wieku (p = 0.587) i edukacja (p = 0.503) z grupą HD. Dane z dwóch zdrowych kontroli zostały następnie wyłączone z analizy (jeden zgłosił ciężkie uszkodzenie głowy przed udziałem w badaniu, jeden zgłosił orientację homoseksualną, a jeden uczestnik kontroli nie przyszedł do oceny).
Rysunek 2. Rekrutacja zdrowych kontroli.

2.1.3. Kryteria wyłączenia

Kryteriami wykluczającymi dla wszystkich uczestników były: niepełnosprawność intelektualna (mierzona za pomocą Inteligentnej Skali IV Wechslera), zaburzenie psychotyczne (oceniane za pomocą Ustrukturyzowanego Wywiadu Klinicznego dla zaburzeń osi 1 DSM-IV, SCID-I), ciężki uraz głowy, orientacja homoseksualna na skala Kinseya oraz pedofilskie preferencje seksualne (oceniane w wywiadzie częściowo ustrukturyzowanym). W naszym projekcie Sex@brain skupiliśmy się na uczestnikach heteroseksualnych ze względu na heteroseksualny charakter bodźców w nadchodzących eksperymentach. Wszyscy uczestnicy zadeklarowali, że ich głównym zainteresowaniem seksualnym były kobiety, chociaż niektórzy zgłosili historię kontaktów seksualnych z osobami tej samej płci.
Wszyscy uczestnicy udzielili pisemnej, świadomej zgody przed wzięciem udziału i otrzymali rekompensatę pieniężną za uczestnictwo. Zostali poinformowani, że mogą wycofać się z badania w dowolnym momencie. Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską i zostało zatwierdzone przez komisję etyczną Szkoły Medycznej w Hanowerze w Niemczech. Wyniki przedstawione tutaj uzyskano w ramach większej oceny obejmującej baterię testu neuropsychologicznego i funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego.

2.2. Środki

Zmienne podzielono na trzy kategorie: (1) czynniki socjodemograficzne, neurorozwojowe i rodzinne, (2) cechy płciowe oraz (3) cechy psychologiczne, w tym choroby psychiczne. Dokładny opis przedmiotów znajduje się w uwagach do Tabela 1, Tabela 2, Tabela 3 i Tabela 4.
Tabela 1. Czynniki socjodemograficzne, neurorozwojowe i rodzinne.
Tabela 2. Cechy seksualne.
Tabela 3. Cechy seksualne.
Tabela 4. Charakterystyka psychologiczna i choroby współistniejące.

2.2.1. Czynniki socjodemograficzne, neurorozwojowe i rodzinne

Do zbierania danych socjodemograficznych wykorzystano kwestionariusz, a mianowicie wiek, najwyższe kwalifikacje edukacyjne, status zatrudnienia, historię kryminalną życia i status związku. Pojawiły się również pytania dotyczące zaburzeń neurorozwojowych, pozycji rodzeństwa, zdrowia rodzicielskiego w chwili urodzenia oraz wieku matki i ojca po urodzeniu. Awersyjne doświadczenia z dzieciństwa oceniano za pomocą Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) [37]. Badanymi zaburzeniami rozwojowymi i neurorozwojowymi były powikłania porodowe, długotrwałe moczenie nocne, opóźnione chodzenie, opóźniony rozwój mowy i wypadki z dzieciństwa prowadzące do utraty przytomności. Handedness została określona za pomocą adaptacji przedmiotu 10 w Edinburgh Handedness Inventory [38] i 2D: stosunek 4D oszacowano za pomocą obrazów uzyskanych z przenośnego skanera. Długości cyfr prawej ręki zostały oszacowane niezależnie przez dwóch asystentów badawczych (niezawodność między raterami: r = 0.83) i obliczenia zostały oparte na średnich z dwóch ocen.
Inteligencja została oszacowana na podstawie czterech podtestów czwartej edycji Wechsler Adult Intelligent Scale (WAIS-IV) [39], które są najbardziej skorelowane z pełną skalą IQ mierzoną przez niemiecki WAIS-IV. Te cztery podtesty to Słownictwo (rozumienie słowne; r = 0.7), Block Design (rozumowanie percepcyjne; r = 0.65), arytmetyka (pamięć robocza; r = 0.73) i kodowanie (szybkość przetwarzania; r =

2.2.2. Charakterystyka seksualna

Rozwój seksualny i zachowanie oceniano na podstawie częściowo ustrukturyzowanego wywiadu i zestawu kwestionariuszy. Zebraliśmy dane dotyczące wieku pierwszego wytrysku, masturbacji w tygodniu poprzedzającym ocenę (czas trwania i częstotliwość), stosunku w tygodniu poprzedzającym ocenę i całkowitej liczby partnerów seksualnych. Ponadto oceniliśmy czas trwania i częstotliwość konsumpcji pornografii, liczbę spraw, parafili, zachowania seksualnego przymusu, spożywanie obrazów przedstawiających wykorzystywanie dzieci oraz dysfunkcje seksualne. Do pomiaru pobudzenia seksualnego i podatności na hamowanie stosowano specyficzne instrumenty (Skala Wzbudzenia Seksualnego, SES i Skala Seksualnego Hamowania, SIS) [40], objawy zaburzenia hiperseksualnego (inwentarz zachowań hiperseksualnych - 19, HBI-19) [36], objawy uzależnienia od cyberseksualności (Internetowy test uzależnienia od aktywności seksualnej w Internecie - krótka wersja, sIATsex; [41] i uzależnienie seksualne (test przesiewowy uzależnienia seksualnego - poprawiony, SAST-R) [42].

2.2.3. Charakterystyka psychologiczna i choroby współistniejące

Choroby psychiatryczne zostały zdiagnozowane przy użyciu niemieckiej wersji SCID-I [43]. Dodatkowe kwestionariusze wykorzystano do oceny impulsywności (Skala Impulsywności Barrata-11, BIS-11) [44], nadużywanie substancji (Test Fagerströma na uzależnienie od nikotyny, FTND) [45], niebezpieczne i szkodliwe wzorce spożycia alkoholu (Test identyfikacji zaburzeń używania alkoholu, AUDIT) [46], objawy depresyjne (Inwentarz Depresji Becka-II, BDI-II) [47], łączenie (doświadczenia w bliskich relacjach - poprawione, ECR-R) [48], aleksytymia (Toronto Alexithymia Scale, TAS-26) [49] i regulacja emocji (ERQ, Kwestionariusz regulacji emocji [50]; Fragebogen zur Erhebung der Emotionsregulation, FEEL-E [51].
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) zdiagnozowano na podstawie wyników ≥15 zarówno w skali Wender Utah Rating Scale (WURS-K) [52] i skala samooceny ADHD (ADHS-SB) [53].

2.2.4. Analiza regresji logistycznej

Aby zidentyfikować możliwe czynniki predykcyjne dla zaburzeń hiperseksualnych, przeprowadziliśmy binarną analizę regresji logistycznej z klasyfikacją grupową jako dychotomiczne zmienne zależne. Naszym celem było zidentyfikowanie czynników różnicujących mężczyzn z HD i zdrowych. Liczba zmiennych niezależnych została wybrana na podstawie zaleceń Agresti [54] (str. 138).

2.3. Analiza danych

Wszystkie analizy zostały wykonane przy użyciu SPSS Statistics Version 24 (IBM® Corporation, Amonk, NY, USA). Analizy przeprowadzono przy użyciu niezależnych t-Testy, Mann-Whitney U testy lub dokładne testy Fishera dla zmiennych dychotomicznych. Zastosowano również testy Fishera dla tabel większych niż 2 × 2, ponieważ wszystkie wielomianowe zmienne kategoryczne miały przynajmniej jedną oczekiwaną częstotliwość komórek mniejszą niż 5. Ponieważ było to jedno z pierwszych szeroko zakrojonych badań fenomenologicznych obejmujących zarówno mężczyzn z zaburzeniami hiperseksualnymi, jak i zdrowych osób kontrolnych w poszukiwaniu różnic grupowych dotyczących teoretycznie uzyskanego zestawu zmiennych klinicznych testowanych tutaj, zdecydowaliśmy się na podejście eksploracyjne i zgłosić dwustronne poziomy istotności bez korekty dla wielokrotnych porównań (wszystkie analizy p <0.05). Jednak dla zainteresowanych czytelników uwzględniliśmy również poprawione znaczenie Bonferroniego w Tabela 1, Tabela 2, Tabela 3 i Tabela 4. Wielkości efektów dla testów parametrycznych wyrażono jako Cohena dZ d = 0.2 wskazujący niewielki efekt, d = 0.5 średni efekt i d = 0.8 duży efekt [55]. Istnieją różne wielkości grup w różnych testach, ponieważ kwestionariusze z brakującymi danymi zostały wyłączone z analizy. Aby kontrolować skutki zaburzeń psychicznych innych niż zaburzenie hiperseksualne, wszystkie porównania grupowe zostały również obliczone po wykluczeniu uczestników z historią jakiejkolwiek diagnozy SCID-I; ta procedura dała N 45 (HD = 21; HC = 22). Wyniki tych analiz przedstawiono w Materiały uzupełniające.

3. Wyniki

3.1. Czynniki socjodemograficzne, neurorozwojowe i rodzinne

Zgodnie z założeniami dopasowania pacjentów nie było różnic grupowych w zmiennych socjodemograficznych dotyczących wieku (t(83) = 0.55, p = 0.587) i najwyższe kwalifikacje edukacyjne (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.503; widzieć Tabela 1). Również status zatrudnienia (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.458), historia kryminalna życia (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.368) i status relacji (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.128) nie różniły się między grupami. Nie było również różnic w ocenach w czterech zastosowanych podskalach WAIS-IV, w tym w słownictwie podtestów (t(82) = −1.28, p = 0.204), projekt bloku (t(82) = 0.92, p = 0.359), arytmetyka (t(82) = 0.112, p = 0.911) i kodowanie (t(82) = 1.66, p = 0.100), wskazując podobne poziomy inteligencji między grupami.
Wskaźniki zaburzeń neurorozwojowych były podobne u mężczyzn z HD i zdrowymi kontrolami, w tym ogólne czynniki rozwojowe w dzieciństwie (dokładny test Fishera (N = 82), p = 1) rozkład ręczności (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.645) i 2D: stosunek długości palców 4D (t(77) = 0.34, p =
Nasze dane pokazują, że mężczyźni z HD i zdrową grupą kontrolną dorastali w rodzinach o podobnych strukturalnych czynnikach rodzinnych, takich jak liczba dzieci w gospodarstwie domowym, w których dorastał uczestnik (t(78) = 0.01, p = 0.995); pozycja w kolejności urodzenia (w(78) = 718, z = -0.402, p = 0.687); pozycja wśród dzieci w gospodarstwie domowym (w(78) = 750, z = -0.464, p = 0.642); wiek matki po urodzeniu (t(79) = 0.88, p = 0.384); i wiek ojca po urodzeniu (t(73) = 0.09, p = 0.93). Mężczyźni z HD zgłaszali częściej matczyne problemy psychiczne (dokładny test Fishera (N = 62), p = 0.001), ale nie problemy psychiatryczne ze strony ojca (dokładny test Fishera (N = 68), p = 0.307) niż zdrowe kontrole. Co więcej, awersyjne wspomnienia dzieci z HD różniły się zasadniczo od zdrowych kontroli. Mężczyźni z HD zgłaszali podwyższone wskaźniki ogólnych niekorzystnych doświadczeń z dzieciństwa (CTQ; t(68) = 2.71, p = 0.009, d = 0.57), w szczególności nadużycia emocjonalne (t(73) = 3.53, p <0.001, d = 0.73), zaniedbanie emocjonalne (t(81) = 2.46, p = 0.016, d = 0.54) i wykorzystywanie seksualne (t(45) = 2.49, p = 0.017, d = 0.49) w porównaniu do zdrowych kontroli. Jednak przemoc fizyczna (t(80) = 1.60, p = 0.113) i zaniedbanie fizyczne (t(83) = 1.49, p = 0.141) nie osiągnął istotności statystycznej.

3.2. Charakterystyka seksualna

Historia seksualna mężczyzn z HD znacznie różniła się od zdrowych osób kontrolnych (patrz Tabela 2). Po pierwsze, mężczyźni z HD mieli wcześniejsze doświadczenia seksualne niż grupa kontrolna. Mężczyźni z HD zgłosili, że kiedy zaczęli się masturbować, byli o rok młodsi (t(79) = 3.59, p <0.001, d = 0.80) i około rok młodszy, kiedy po raz pierwszy wytrysnęli (t(77) = 2.79, p = 0.007, d = 0.63). Ale nie różnili się wiekiem pierwszego stosunku (t(83) = 1.868, p = 0.065). Mężczyźni z HD i zdrowi kontrolni zgłaszali podobny czas trwania ostatniego / obecnego związku w miesiącach (t(42) = 0.14, p = 0.886) i liczba dzieci (w(75) = 728, z = -0.081, p = 0.936). Jednak mężczyźni z HD różnili się w relacjach seksualnych od zdrowych osób kontrolnych. Średnio mężczyźni z HD zgłaszali około osiemdziesięciu więcej kobiet seksualnych partnerów (w(79) = 470.5, p = 0.001) i partnerzy płci żeńskiej (w(81) = 443, p <0.000) niż zdrowe kontrole. Co więcej, pomimo dominującej orientacji heteroseksualnej, mężczyźni z HD zgłaszali aktywność seksualną z mężczyznami z większą liczbą męskich partnerów seksualnych (w(83) = 567.5, p <0.000) i partnerzy płci męskiej (w(83) = 664, p = 0.002), podczas gdy zdrowi kontrolni nie zgłaszali prawie żadnej aktywności seksualnej z mężczyznami. Co więcej, mężczyźni z HD częściej zgłaszali, że mieli romans podczas ostatniego lub obecnego związku (dokładny test Fishera (N = 81), p <0.001), przy czym 67% zgłosiło romans w porównaniu do zaledwie 19% u osób zdrowych. Co więcej, mężczyźni z HD zgłaszają więcej problemów związanych z aktywnością seksualną online niż osoby zdrowe z grupy kontrolnej, na co wskazuje różnica w wynikach sIATsex (t(80) = −11.70, p <0.001, d = 2.45). W związku z tym poinformowali, że spożywali pornografię częściej w tygodniu poprzedzającym ocenę (dokładny test Fishera (N = 84), p <0.001), około 85% mężczyzn z HD zgłosiło co najmniej trzykrotne spożycie pornografii w tygodniu, w porównaniu z około 40% u osób zdrowych. Co więcej, mężczyźni z HD oglądali średnio około siedemdziesiąt minut więcej pornografii (t(47) = −3.61, p = 0.001, d = 0.73) niż zdrowe kontrole. Czas trwania konsumpcji pornografii był bardzo zróżnicowany w poszczególnych grupach, przy czym ponad połowa mężczyzn z HD oglądała ponad godzinę tygodniowo, w porównaniu z jedynie 9% w zdrowych grupach kontrolnych. W odniesieniu do pobudzenia seksualnego i zahamowania, mężczyźni z HD zgłaszali bardziej wyraźne pobudzenie seksualne (SES: t(83) = 5.01, p <0.001, d = 1.09), niższa inhibicja seksualna z powodu zagrożenia konsekwencjami wydajnościowymi (SIS2: t(83) = −3.75, p <0.001, d = 0.82). Jednak mężczyźni z HD wykazali wyższy wynik za postrzegane zagrożenie niepowodzeniem (SIS1; t(80) = 2.30, p = 0.024, d = 0.48). Co ciekawe, częstość zgłaszanych zaburzeń seksualnych była podobna u mężczyzn z HD i zdrowymi kontrolami (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.765), konkretnie nie było różnic w zaburzeniach erekcji, zaburzeniach pożądania hipoaktywnego, przedwczesnym i opóźnionym wytrysku.
Parafilie, takie jak ekshibicjonizm, voyeuryzm, masochizm, sadyzm, fetyszyzm, frotteurizm czy transwestytyzm były bardziej rozpowszechnione u mężczyzn z HD (dokładny test Fishera (N = 85), p <0.001) (patrz Tabela 3). Mężczyźni z HD również częściej zgłaszali zachowania koercyjne seksualnie (dokładny test Fishera (N = 85), p <0.001) i wyższy wskaźnik konsumpcji obrazów przedstawiających wykorzystywanie dzieci przynajmniej raz w życiu (dokładny test Fishera (N = 82), p = 0.009); żadna ze zdrowych osób kontrolujących nie zgłosiła spożycia obrazów przedstawiających wykorzystywanie dzieci.

3.3. Charakterystyka psychologiczna i choroby współistniejące

Co najważniejsze, mężczyźni z HD ujawnili częściej objawy psychiczne, takie jak depresja, impulsywność lub objawy ADHD (patrz Tabela 4). Oddzielna analiza aktualnych diagnoz podkategorii SCID-I ujawniła wyższy odsetek zaburzeń afektywnych w grupie HD (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.015). Ta zwiększona częstość diagnoz została poparta psychometryczną oceną objawów depresyjnych z wyższymi objawami u mężczyzn z HD (BDI-II; t(79) = 5.47, p <0.001, d = 1.13). Wskaźniki aktualnej diagnozy SCID-I nadużywania substancji i / lub uzależnienia były podobne w obu grupach (dokładny test Fishera (N = 85), p = 1.000), podobnie jak psychometryczna ocena spożycia alkoholu (AUDIT; t(82) = −0.93, p = 0.354) i nadużywanie nikotyny (FTND; t(83) = 0.73, p = 0.471, d = 0.16). Jednak wskaźniki obecnych zaburzeń lękowych (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.690), zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (dokładny test Fishera (N = 85), p = 1.000), oraz objawy somatyczne i zaburzenia jedzenia (dokładny test Fishera (N = 85), p = 1.000) nie różniły się między grupami. Podsumowując, mężczyźni z HD i zdrowi kontrolni wykazali podobne proporcje obecnego SCID-I (dokładny test Fishera (N = 80), p = 0.104) i dożywotnia diagnoza SCID-I (dokładny test Fishera (N = 85), p = 0.190). Jednak mężczyźni z HD częściej wykazywali objawy ADHD w momencie oceny (ADHS / SB; t(73) = 6.31, p <0.001, d = 1.37) i zgłaszać objawy ADHD w dzieciństwie (WURS-K; t(82) = 3.76, p <0.001, d = 0.82), Co więcej, mężczyźni z HD wykazali większą impulsywność niż zdrowi kontrolni (BIS-11; t(81) = 3.76, p <0.001, d = 0.83). Wyniki dotyczące regulacji emocji były mieszane: mężczyźni z HD częściej stosowali strategie nieprzystosowującej regulacji emocji (strategie nieprzystosowania FEEL-E; t(81) = 3.54, p <0.001, d = 0.78) i strategie „ponownej oceny” (ERQ: Reappraisal; t(83) = −2.477, p = .015, d = 0.545), ale wykorzystanie strategii adaptacyjnych (strategie adaptacyjne FEEL-E; t(81) = −1.26, p = 0.212) był podobny, jak zastosowanie strategii „tłumienia” (ERQ: Suppression; t(83) = 1.852, p = 0.068). Mężczyźni z HD zgłaszali więcej objawów aleksytymii (TAS-26; t(79) = 4.11, p <0.001, d = 0.92) podwyższone wyniki w obu lękach związanych z przywiązaniem (lęk ECR-R: t(78) = 5.413, p <0.000, d = 1.245) i unikanie związane z załącznikiem (unikanie ECR-R: t(82) = 4.908, p <0.000, d =

3.4. Analiza regresji logistycznej

Zmienne, które najlepiej różniły się między mężczyznami z HD a zdrowymi kontrolami, to wiek początku masturbacji (OR = 0.55, 95% CI (0.35, 0.86)) i styl przywiązania unikowego (OR = 1.06, 95% CI (1.01,1.11)). Nieistotne były urazy dziecka i niepokojący styl przywiązania. Określony model regresji miał dobre dopasowanie (z Nagelkerke R2 = Test 0.55 i Hosmer – Lemeshow: χ2(7) = 11.76, df = 7, p = 0.11) i wyjaśnił 55% wariancji między dwiema grupami. Średnia dokładność klasyfikacji wynosiła 80.0% (specyficzność 78.1%, czułość 81.4%).

4. Dyskusja

Badanie to jest jednym z pierwszych analizujących dane fenomenologiczne z dużej próby osób, które spełniły proponowane kryteria zaburzenia hiperseksualnego [3] i porównaj je z grupą zdrowych kontroli. Zbadano znaczną liczbę czynników socjodemograficznych, neurorozwojowych i rodzinnych, a także cechy seksualne, cechy psychologiczne i choroby współistniejące.
Dzięki analizie obszernego zestawu zmiennych badanie to ujawniło istotne różnice między osobami z rozpoznaniem zaburzeń hiperseksualnych a zdrowymi kontrolami.
Podsumowując, mężczyźni z HD wydają się mieć więcej trudności w dzieciństwie niż zdrowi kontrolni, będąc bardziej narażeni na problemy psychiczne u matki, doświadczając różnych form niepożądanych doświadczeń w dzieciństwie i wykazując objawy ADHD w dzieciństwie. Ponadto trudności z przywiązaniem z wyraźnym unikaniem w bliskich związkach były wyższe u mężczyzn z HD. Początek masturbacji był wcześniejszy u mężczyzn z HD i doświadczyli większego pobudzenia seksualnego i mniejszego zahamowania seksualnego z powodu obaw o negatywne konsekwencje, ale wyższe zahamowanie seksualne z powodu zagrożenia niepowodzeniem. Co więcej, mężczyźni z HD charakteryzowali się problemami wynikającymi z subiektywnych dolegliwości związanych z wysokim stosowaniem seksualnych aktywności w Internecie i zgłaszali więcej dewiacyjnych zachowań seksualnych, a mianowicie wyższe wskaźniki parafilii, zachowania przymusu seksualnego i spożywanie obrazów wykorzystywania dzieci. Rozpoznanie zaburzeń afektywnych i objawów dużego zestawu chorób psychicznych, takich jak impulsywność, objawy ADHD u dorosłych, aleksytymia i nieprzystosowalne strategie regulacji emocji wzrosły u mężczyzn z HD.
Były wskaźniki różnic w dzieciństwie mężczyzn z HD w porównaniu ze zdrowymi kontrolami. W naszej próbie u mężczyzn z HD, a także zwiększoną aleksytymią, można zaobserwować dysfunkcjonalne strategie regulacji emocji, takie jak obniżona ocena ponownej oceny i zwiększone strategie nieprzystosowania. Mężczyźni z HD zgłaszali wyższy odsetek niekorzystnych doświadczeń z dzieciństwa; szczególnie wzrosły wskaźniki nadużyć emocjonalnych i zaniedbań, a także nadużyć seksualnych, które okazały się być związane z trudnościami z regulacją emocji [57]. Ponadto, nieprzystosowalne strategie regulacji emocji u mężczyzn z HD mogą być wspierane przez trudności psychiczne doświadczane przez matkę dziecka [58], które zostały zwiększone u mężczyzn z HD. Argumentujemy, że możliwą drogą do HD jest szereg awersyjnych stanów i doświadczeń w dzieciństwie i okresie dojrzewania, co ułatwia rozwój nieprzystosowalnych strategii regulacji emocji [34]. Co więcej, dysfunkcjonalne strategie regulacji emocji mogą być powiązane z trudnościami z przywiązaniem, które obserwowaliśmy u mężczyzn z HD, ponieważ dzieci wykazują dysfunkcjonalne strategie regulacji emocji, gdy są w niezabezpieczonym przywiązaniu do swoich matek [59]. W reprezentatywnym badaniu populacji niemieckiej korzystanie z internetowych aktywności seksualnych było istotnie związane z niepokojem osób [60]. Nasza analiza regresji wykazała, że ​​unikanie w bliskich związkach różnicowało mężczyzn z HD i zdrowych kontroli, co jest zgodne z [Katehakis's [34] sugestia, że ​​niektórzy pacjenci HD mogli odejść emocjonalnie w dzieciństwie. Może to prowadzić do upośledzenia rozwoju układu limbicznego i części kory przedczołowej z powodu niepożądanych interakcji z centralnym układem nerwowym, autonomicznym ośrodkowym układem nerwowym i osią podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczową [34].
Nasze odkrycia są zgodne z odkryciami sugerującymi, że mężczyźni z HD doświadczają deficytów w regulacji afektu i negatywnym afekcie i mogą stosować zachowania hiperseksualne jako nieprzystosowalną strategię radzenia sobie [61]. Te deficyty neurobiologiczne mogą rozwijać się we wczesnym dzieciństwie i mogą upośledzać zdolności emocjonalne i intelektualne [34]. Jednak znaleźliśmy tylko upośledzenia emocjonalne i brak różnic w inteligencji mierzonych w podtestach WAIS-IV [39] zaobserwowano w tym badaniu iw badaniu z mniejszą próbką [62].
Nastawienie do zachowań hiperseksualnych może ujawnić się na wczesnym etapie rozwoju seksualnego, nasza grupa HD charakteryzowała się wczesnym początkiem masturbacji, która znacząco różniła się między mężczyznami z HD a zdrowymi kontrolami w analizie regresji logistycznej. Ponadto zachowania hiperseksualne są związane z wczesnym początkiem zainteresowania seksualnego [35], a wczesne wystąpienie zachowań seksualnych było powiązane z zachowaniem, depresją i lękiem w poszukiwaniu wrażeń [63]. Częstotliwość i czas trwania pornografii były wyższe u mężczyzn z HD. Należy jednak zauważyć, że nie tylko ilość pornografii powoduje problemy, ale że związek między częstotliwością i czasem trwania pornografii a poszukiwaniem leczenia nie jest liniowy, ale pośredniczy w nasileniu odczuwanych negatywnych objawów związanych z używaniem pornografia [64]. Motywacyjna teoria uzależnienia [65,66], które zastosowano do HD [26,62], zakłada, że ​​nałogowe bodźce „chcące” zostają oddzielone od bodźców „lubiących”. Może to wyjaśniać, dlaczego mężczyźni z HD kontynuują problematyczne zachowania pomimo odczuwanych negatywnych konsekwencji. W rzeczywistości mężczyźni z HD w naszym przykładzie zgłaszają więcej problemów z powodu zwiększonego zużycia pornografii.
Ważną rolę pobudzenia seksualnego i hamowania w zachowaniach hiperseksualnych wykazano w dużych badaniach [35,67]. Grupa HD w naszej próbie zgłosiła wyższe pobudzenie seksualne i mniejsze zahamowanie seksualne z powodu dostrzeganego zagrożenia następstwami wydajności, a tym samym wyższego pobudzenia seksualnego. Twierdzimy, że ten specyficzny wzorzec podniecenia seksualnego jest czynnikiem podatności, który w połączeniu z wykorzystaniem zachowań seksualnych jako dysfunkcyjnej strategii regulacji emocji, zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju zaburzeń hiperseksualnych. Badanie dużej internetowej próby wykorzystującej całkowitą liczbę placówek seksualnych jako wskaźnika popędu płciowego wykazało, że duże zainteresowanie seksualne było związane z zgłaszaniem przez siebie obrazów wykorzystywania dzieci [68]. W rzeczywistości w naszej próbie nie stwierdzono żadnej zdrowej kontroli, która kiedykolwiek spożywała pornografię dziecięcą, w przeciwieństwie do 80% mężczyzn z HD. Częstość zachowań przymusu seksualnego była zwiększona u mężczyzn z HD, wykazując bardzo zwiększone wskaźniki konsumpcji obraźliwych obrazów dzieci u mężczyzn z HD. Na podstawie tych wyników w połączeniu z metaanalizami stwierdzającymi, że hiperseksualność jest empirycznie wspieranym czynnikiem ryzyka recydywy seksualnej [69], zachęcamy klinicystów do oceny historii kryminalnej i potencjalnych zachowań seksualnych u pacjentów z HD.
Co więcej, odkryliśmy zwiększone wskaźniki parafilnego zainteresowania mężczyzn z HD. Do tej pory istnieją niespójne ustalenia dotyczące powiązania parafilowych interesów i HD. Niektóre badania sugerują zwiększenie odsetka parafilowych interesów [14], podczas gdy w próbie terenowej dla proponowanych kryteriów HD [9] nie znaleziono połączenia. Możliwym wyjaśnieniem rozbieżnych stawek byłaby otwartość na zgłaszanie parafilnych interesów, ponieważ w Niemczech informacje i dane gromadzone w trakcie badań i leczenia są chronione przez poufność, nawet jeśli obejmują raporty dotyczące parafilnego zainteresowania, konsumpcji pornografii dziecięcej i przymusu seksualnego zachowanie. Zainteresowanie parafilowe samo w sobie (jeśli nie zostaną uszkodzone żadne inne) nie wymaga ani nie uzasadnia interwencji klinicznej [4]; jednak parafiliczne interesy często wiążą się z trudnościami w relacjach [70]. Ogólnie rzecz biorąc, obciążenie psychiczne reprezentowane przez HD jest jednym z głównych ustaleń wynikających z tego badania. Nasze dane podkreślają zwiększone objawy niektórych chorób współistniejących w HD. Zwłaszcza diagnozy zarówno obecnych, jak i dożywotnich objawów zaburzeń afektywnych są zwiększone w grupie HD. W naszym badaniu wynik objawów depresji mierzony za pomocą BDI-II był prawie trzy razy wyższy u mężczyzn z HD, niż u zdrowych osób kontrolnych. Zgodnie z naszymi ustaleniami Weiss [71] stwierdzili, że częstość depresji była prawie 2.5 razy wyższa u mężczyzn z HD niż w populacji ogólnej. Łącznie wyniki szeregu badań dotyczących współwystępujących zaburzeń afektywnych w zaburzeniach hiperseksualnych sugerują, że rozpowszechnienie wynosi między 28% a 42% [20,70,71]. Co więcej, podejrzewamy, że impulsywność, w szczególności impulsywność seksualna zależna od kontekstu [25] jest charakterystyczne dla zaburzeń hiperseksualnych, na podstawie naszej obserwacji zwiększonej impulsywności u mężczyzn z HD i przyszłe badania powinny próbować to zbadać. Nadużywanie substancji często wiąże się ze zwiększoną impulsywnością. W naszej próbie stwierdziliśmy jedynie zwiększoną impulsywność przy dużym rozmiarze efektu, ale wskaźniki nadużywania substancji nie różniły się między grupami. Istnieją badania teoretyczne i empiryczne sugerujące, że nadużywanie substancji odgrywa rolę w zachowaniach hiperseksualnych [22,72,73], ale obraz pozostaje niejasny, ponieważ różne badania wykorzystują różne miary i wielkości próbek. Ponadto przyszłe badania powinny zbadać potencjalne ryzykowne zachowania seksualne u mężczyzn z HD, które okazały się być związane z dużą różnorodnością zaburzeń psychicznych [74].
Na podstawie założeń teoretycznych i naszych wyników stworzyliśmy działający model etiologii zachowań hiperseksualnych (Rysunek 3). Chociaż nie ma dowodów na występowanie etiologii jednopłytkowej zaburzeń hiperseksualnych, model wskazuje wiele składników, które mogą zwiększać możliwość rozwoju zaburzeń hiperseksualnych. Ten działający model może być przydatny do generowania nowych pytań badawczych i adaptacji programów leczenia.
Rysunek 3. Roboczy model zaburzenia hiperseksualnego. Przyjmujemy podstawową kombinację czynników genetycznych i środowiskowych, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo rozwoju zaburzeń hiperseksualnych. Połączenie czynników biopsychospołecznych, np. Czynników genetycznych i epigenetycznych oraz niekorzystnych zdarzeń z dzieciństwa, kształtuje indywidualne cechy i zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia współistniejących zaburzeń psychicznych. Wysokie podniecenie seksualne może być związane z czynnikami genetycznymi i może wpływać na wczesny początek doświadczeń seksualnych i wpływać na nie. Dysfunkcyjne cechy osobnika, choroby współistniejące i wysokie podniecenie seksualne mogą prowadzić do rozwoju zaburzeń hiperseksualnych. Czynniki oznaczone gwiazdką zostały wyprowadzone a posteriori z naszych wyników.
Nasze dane mają kilka konsekwencji dla leczenia. Sugerujemy, że klinicyści oceniają możliwe nadużycia emocjonalne i zaniedbania, a także wykorzystywanie seksualne u mężczyzn z HD. Co więcej, nasze dane pokazują, że objawy współistniejącego dorosłego ADHD były zwiększone u mężczyzn z HD i sugerowano, że ci pacjenci prawdopodobnie skorzystają z farmakoterapii i terapii behawioralnej łącznie [75]. Ponieważ w naszej próbie zaobserwowano ograniczenie stosowania dysfunkcjonalnych strategii regulacji emocji, terapia kognitywno-behawioralna powinna również koncentrować się na dysforycznych stanach nastroju i impulsywności u mężczyzn z HD [76]. Niezbędne jest podejście terapeutyczne bez osądzania, aby stawić czoła parafilii, która jest częstsza u mężczyzn z HD. Znaleźliśmy zwiększoną liczbę zachowań przymusu seksualnego i spożywanie obraźliwych obrazów przez dzieci u mężczyzn z HD, a jeśli nie jest to ograniczone przez ograniczenia poufności, sugerujemy, aby ocena klinicystów była zdecydowanie zalecana, aby zapobiec możliwym szkodliwym zachowaniom.

5. Ograniczenie

Należy zauważyć, że ta próba składała się z osób, które zgłosiły się na ochotnika do udziału w badaniu klinicznym i zgodziły się zgłosić intymne szczegóły dotyczące wydarzeń życiowych, doświadczeń wewnętrznych i zachowań seksualnych. Zatem charakterystyka tej próbki może nie być porównywalna z cechami osób z zaburzeniami hiperseksualnymi, którzy niechętnie dzielą się prywatnymi informacjami.
Wyjaśnienia przyczynowe dotyczące etiologii HD są trudne do wyciągnięcia, ponieważ - z wyjątkiem stosunku 2D: 4D - polegaliśmy na danych z raportów własnych i wywiadach klinicznych w badaniu przekrojowym, a odpowiedzi mogły wpłynąć na stronniczość pożądania społecznego.
Trudno jest przenieść wnioski z tego badania do innych kultur. Ponadto ta próbka z Europy Zachodniej nie była reprezentatywna dla populacji Europy Zachodniej, na przykład pod względem wieku i poziomu wykształcenia.

6. Wnioski

Mężczyźni z HD wydają się mieć ten sam rozwój neurologiczny, poziom inteligencji, podłoże socjodemograficzne i czynniki rodzinne w porównaniu ze zdrowymi kontrolami. Jednak mężczyźni z HD zgłaszają różnice w ważnych obszarach życia, takich jak niekorzystne doświadczenia w dzieciństwie, problematyczne zachowania seksualne i zwiększone trudności psychiczne.

Materiały uzupełniające

Następujące informacje są dostępne online na stronie https://www.mdpi.com/2077-0383/8/2/157/s1, Dodatkowe analizy.

Autorskie Wkłady

Konceptualizacja, JE, TH, UH, THCK, JK; metodologia, JE, MV, CS, IH, THCK, analiza formalna, JE, MV, pisanie - oryginalne opracowanie robocze, JE, pisanie - przegląd i edycja, JE, IH, CS, MV, THCK, UH, nadzór, THCK, UH , CS, TH, pozyskiwanie finansowania, THCK, UH, TH, JK

Finansowanie

Badanie zostało wsparte grantem badawczym Europejskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej.

Podziękowanie

Autorzy dziękują Marie-Jean Carstensen, Annie Spielvogel i Julii Liebnau za pomoc w tworzeniu manuskryptu.

Konflikt interesów

Materiał jest oryginalnym badaniem i nie został wcześniej opublikowany w innym miejscu. Autorzy deklarują brak konkurencyjnych interesów finansowych.

Referencje

  1. Derbyshire, KL; Grant, JE Kompulsywne zachowania seksualne: przegląd literatury. J. Behav. Nałogowiec. 2015, 4, 37-43. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  2. Fong, TW; Reid, RC; Parhami, I. Uzależnienia behawioralne. Gdzie narysować linie? Psychiatr. Clin. N. Am. 2012, 35, 279-296. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  3. Kafka, MP Hypersexual Disorder: Proponowana diagnoza dla DSM-V. Łuk. Seks. Behav. 2010, 39, 377-400. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  4. Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th ed .; Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne: Waszyngton, DC, USA, 2013; ISBN 089042554X. [Google Scholar]
  5. Kafka, MP Co stało się z zaburzeniem hiperseksualnym? Łuk. Seks. Behav. 2014, 43, 1259-1261. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  6. Piquet-Pessôa, M .; Ferreira, GM; Melca, IA; Fontenelle, LF DSM-5 i decyzja o nie włączaniu seksu, zakupów lub kradzieży jako uzależnienia. Curr. Nałogowiec. Raporty 2014, 1, 172-176. [Google Scholar] [CrossRef]
  7. Grant, JE; Atmaca, M .; Fineberg, NA; Fontenelle, LF; Matsunaga, H .; Janardhan Reddy, YC; Simpson, HB; Thomsen, PH; Van Den Heuvel, OA; Veale, D .; et al. Zaburzenia kontroli impulsów i „uzależnienia behawioralne” w ICD-11. Psychiatria światowa 2014, 13, 125-127. [Google Scholar] [CrossRef]
  8. Dickenson, JA; Gleason, N .; Coleman, E .; Górnik, MH Rozpowszechnienie cierpienia związanego z trudnościami w kontrolowaniu popędów seksualnych, uczuć i zachowań w Stanach Zjednoczonych. JAMA Netw. otwarty 2018, 1, e184468. [Google Scholar] [CrossRef]
  9. Reid, RC; Carpenter, BN; Hook, JN; Garos, S .; Manning, JC; Gilliland, R .; Cooper, EB; Mckittrick, H .; Davtian, M .; Fong, T. Raport z wyników badania terenowego dsm-5 dotyczącego zaburzeń hiperseksualnych. J. Sex. Med. 2012, 9, 2868-2877. [Google Scholar] [CrossRef]
  10. Cooper, A. Seksualność i Internet: Surfowanie w nowe tysiąclecie. Zachowanie CyberPsychologii. 1998, 1, 187-193. [Google Scholar] [CrossRef]
  11. Cooper, A .; Delmonico, DL; Burg, R. Użytkownicy cyberprzestępców, sprawcy i kompulsywni: nowe odkrycia i implikacje. Seks. Nałogowiec. Kompulsywność J. Treat. Poprzedni 2000, 7, 5-29. [Google Scholar] [CrossRef]
  12. Döring, NM Wpływ Internetu na seksualność: krytyczny przegląd lat badań 15. Comput. Szum. Behav. 2009, 25, 1089-1101. [Google Scholar] [CrossRef]
  13. Young, KS Internetowe czynniki uzależnienia od ryzyka, etapy rozwoju i leczenie. Rano. Behav. Sci. 2008, 52, 21-37. [Google Scholar] [CrossRef]
  14. Wéry, A .; Vogelaere, K .; Challet-Bouju, G .; Poudat, F.-X .; Caillon, J .; Dźwignia, D .; Billieux, J .; Grall-Bronnec, M. Charakterystyka samozidentyfikowanych uzależnionych seksualnych w poradni leczenia uzależnień behawioralnych. J. Behav. Nałogowiec. 2016, 5, 623-630. [Google Scholar] [CrossRef]
  15. Carnes, PJ Uzależnienie i kompulsja seksualna: rozpoznawanie, leczenie i powrót do zdrowia. CNS Spectr. 2000, 5, 63-72. [Google Scholar]
  16. Carroll, JS; Padilla-Walker, LM; Nelson, LJ; Olson, CD; Barry, CM; Madsen, SD Generation XXX: akceptacja pornografii i korzystanie z pojawiających się dorosłych. J. Adolesc. Res. 2008, 23, 6-30. [Google Scholar] [CrossRef]
  17. Häggström-Nordin, E .; Hanson, U .; Tydén, T. Związki między konsumpcją pornografii a praktykami seksualnymi wśród młodzieży w Szwecji. Int. J. STD AIDS 2005, 16, 102-107. [Google Scholar] [CrossRef]
  18. Kalichman, SC; Cain, D. Związek między wskaźnikami kompulsywności seksualnej a praktykami seksualnymi wysokiego ryzyka wśród mężczyzn i kobiet otrzymujących usługi z kliniki chorób przenoszonych drogą płciową. J. Sex Res. 2004, 41, 235-241. [Google Scholar] [CrossRef]
  19. Mick, TM; Hollander, E. Impulsywno-kompulsywne zachowania seksualne. CNS Spectr. 2006, 11, 944-955. [Google Scholar] [CrossRef]
  20. Raymond, NC; Coleman, E .; Górnik, MH Choroby współistniejące psychicznie i kompulsywne / impulsywne cechy kompulsywnych zachowań seksualnych. Compr. Psychiatria 2003, 44, 370-380. [Google Scholar] [CrossRef]
  21. de Tubino Scanavino, M .; Ventuneac, A .; Abdo, CHN; Tavares, H .; zrobić Amaral, MLSA; Messina, B .; dos Reis, SC; Martins, JPLB; Parsons, JT Kompulsywne zachowania seksualne i psychopatologia wśród mężczyzn poszukujących leczenia w São Paulo, Brazylia. Psychiatry Res. 2013, 209, 518-524. [Google Scholar] [CrossRef]
  22. Carnes nie nazywają go miłością; Bantam Books: Nowy Jork, NY, USA, 1991; ISBN 0-553-35138-9.
  23. Reid, RC; Cyders, MA; Moghaddam, JF; Fong, TW Psychometryczne właściwości Skali Impulsywności Barratt u pacjentów z zaburzeniami hazardu, hiperseksualnością i uzależnieniem od metamfetaminy. Nałogowiec. Behav. 2014, 39, 1640-1645. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  24. Reid, RC; Dhuffar, MK; Parhami, I .; Fong, TW Zbadanie aspektów osobowości w próbce pacjentów hiperseksualnych kobiet w porównaniu z mężczyznami hiperseksualnymi. J. Psychiatry Pract. 2012, 18, 262-268. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  25. Reid, RC; Berlin, HA; Kingston, DA Impulsywność seksualna u mężczyzn hiperseksualnych. Curr. Behav. Neurosci. Rozpustnik. 2015, 2, 1-8. [Google Scholar] [CrossRef]
  26. Mechelmans, DJ; Irvine, M .; Banca, P .; Porter, L .; Mitchell, S .; Mole, TB; Lapa, TR; Harrison, NA; Potenza, MN; Voon, V. Wzmożone nastawienie uwagi na sygnały o wyraźnie seksualnym charakterze u osób z kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi i bez nich. PLoS ONE 2014, 9, e105476. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  27. Reid, RC; Karim, R .; McCrory, E .; Carpenter, BN Zgłaszane przez siebie różnice w pomiarach funkcji wykonawczej i zachowań hiperseksualnych u pacjenta i próbki zbiorowej mężczyzn. Int. J. Neurosci. 2010, 120, 120-127. [Google Scholar] [CrossRef]
  28. Schiebener, J .; Laier, C .; Brand, M. Utknięcie z pornografią? Nadużywanie lub zaniedbywanie sygnałów cyberseksualnych w sytuacji wielozadaniowości jest związane z objawami uzależnienia cyberseksu. J. Behav. Nałogowiec. 2015, 4, 14-21. [Google Scholar] [CrossRef]
  29. Baumeister, RF; Catanese, KR; Vohs, KD Czy istnieje różnica płci w sile popędu seksualnego? Poglądy teoretyczne, rozróżnienia pojęciowe i przegląd odpowiednich dowodów. Osobisty. Soc. Psychol. Obrót silnika. 2001, 5, 242-273. [Google Scholar] [CrossRef]
  30. Hönekopp, J .; Bartholdt, L .; Beier, L .; Liebert, A. Stosunek długości od drugiej do czwartej cyfry (2D: 4D) i poziomy hormonów płciowych dorosłych: nowe dane i przegląd metaanalityczny. Psychoneuroendocrinology 2007, 32, 313-321. [Google Scholar] [CrossRef]
  31. Hönekopp, J .; Voracek, M .; Manning, JT 2nd do 4th stosunek liczby (2D: 4D) i liczba partnerów seksualnych: Dowody na wpływ prenatalnego testosteronu u mężczyzn. Psychoneuroendocrinology 2006, 31, 30-37. [Google Scholar] [CrossRef]
  32. Klimek, M .; Andrzej, G .; Nenko, I .; Alvarado, LC; Jasienska, G. Współczynnik cyfry (2D: 4D) jako wskaźnik wielkości ciała, stężenia testosteronu i liczby dzieci u mężczyzn. Ann. Szum. Biol. 2014, 41, 518-523. [Google Scholar] [CrossRef]
  33. Varella, MAC; Valentova, JV; Pereira, KJ; Bussab, VSR Promiscuity jest związany z męskimi i żeńskimi cechami ciała zarówno mężczyzn, jak i kobiet: dowody z brazylijskich i czeskich próbek. Behav. Procesy 2014, 109, 34-39. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  34. Katehakis, A. Affective Neuroscience and the Treatment of Sexual Addiction. Seks. Nałogowiec. Kompulsywność 2009, 16, 1-31. [Google Scholar] [CrossRef]
  35. Walton, MT; Bhullar, N. Compulsive Sexual Behavior jako zaburzenie kontroli impulsów: oczekiwanie na dane z badań terenowych. Łuk. Seks. Behav. 2018, 47, 1327-1831. [Google Scholar] [CrossRef]
  36. Reid, RC; Garos, S .; Carpenter, BN Rzetelność, trafność i psychometryczny rozwój inwentaryzacji zachowań hiperseksualnych w próbie ambulatoryjnej mężczyzn. Seks. Nałogowiec. Kompulsywność 2011, 18, 30-51. [Google Scholar] [CrossRef]
  37. Bernstein, D .; Fink, L. Podręcznik Kwestionariusza Traumy Dzieciństwa (CTQ); The Psychological Corporation: Nowy Jork, NY, USA, 1998. [Google Scholar]
  38. Oldfield, RC Ocena i analiza ręczności: inwentarz w Edynburgu. Neuropsychologia 1971, 9, 97-113. [Google Scholar] [CrossRef]
  39. Wechsler, D. WAIS-IV Wechsler Skala inteligencji dorosłych Adaptacja Deutschsprachige, 4th ed .; Petermann, F., Petermann, U., Eds .; Hogrefe: Göttingen, Niemcy, 2013. [Google Scholar]
  40. Janssen, E .; Vorst, H .; Finn, P .; Bancroft, J. Skale zahamowania seksualnego (SIS) i pobudzenia seksualnego (SES): I. Pomiar zahamowania seksualnego i podatności na pobudzenie u mężczyzn. J. Sex Res. 2002, 39, 114-126. [Google Scholar] [CrossRef]
  41. Pawlikowski, M .; Altstötter-Gleich, C .; Marka, M. Walidacja i właściwości psychometryczne krótkiej wersji Internetowego testu uzależnienia od Younga. Comput. Szum. Behav. 2013, 29, 1212-1223. [Google Scholar] [CrossRef]
  42. Carnes, P .; Zielony, B .; Carnes, S. To samo, ale inne: ponowne skoncentrowanie testu przesiewowego uzależnienia seksualnego (SAST) w celu odzwierciedlenia orientacji i płci. Seks. Nałogowiec. Kompulsywność 2010, 17, 7-30. [Google Scholar] [CrossRef]
  43. Wittchen, HU; Wunderlich, U .; Gruschwitz, S .; Zaudig, M. SKID I. Strukturiertes Klinisches Wywiad dla DSM-IV. Achse I: Psychische Störungen. Interviewheft und Beurteilungsheft. Eine deutschsprachige, erweiterte Bearb. re. amerikanischen Originalversion des SKID I; Hogrefe: Göttingen, Niemcy, 1997. [Google Scholar]
  44. Patton, JH; Stanford, MS; Barratt, ES Barratt Impulsiveness Scale (BIS-11). J. Clin. Psychol. 1995, 51, 768-774. [Google Scholar] [CrossRef]
  45. Fagerström, OK; Schneider, NG Fagerström Test na uzależnienie od nikotyny. J Behav Med. 1989, 12, 159-181. [Google Scholar]
  46. Saunders, JB; Aasland, OG; Babor, TF; De la Fuente, JR; Grant, M. Opracowanie testu identyfikacji zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (AUDIT): wspólny projekt WHO dotyczący wczesnego wykrywania osób ze szkodliwym spożyciem alkoholu-II. Nałóg 1993, 88, 791-804. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  47. Hautzinger, M .; Keller, F .; Kühner, C. Beck Depressions-Inventar II. Deutsche Bearbeitung und Handbuch zum BDI II.; Harcourt Test Services: Frankfurt nad Menem, Niemcy, 2006. [Google Scholar]
  48. Fraley, RC; Waller, NG; Brennan, KA Analiza teorii odpowiedzi przedmiotu w odniesieniu do miar samoopisu dla dorosłych. J. Pers. Soc. Psychol. 2000, 78, 350-365. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  49. Kupfer, J .; Brosig, B .; Brähler, E. TAS-26: Toronto-Alexithymie-Skala-26 (deutsche Version); Hogrefe: Göttingen, Niemcy, 2001. [Google Scholar]
  50. Gross, JJ; John, OP Różnice indywidualne w dwóch procesach regulacji emocji: implikacje dla afektu, relacji i dobrego samopoczucia. J. Pers. Soc. Psychol. 2003, 85, 348-362. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  51. Petermann, F. Fragebogen zur Erhebung der Emotionsregulation be Erwachsenen (FEEL-E). Zeitschrift fur Psychiatry Psychol. Psychother. 2015, 63, 67-68. [Google Scholar] [CrossRef]
  52. Retz-Junginger, P .; Retz, W .; Blocher, D .; Weijers, H.-G .; Trott, G.-E .; Wender, PH; Rössler, M. Wender Utah Rating Scale (WURS-k) Die deutsche Kurzform zur retrospektiven erfassung des hyperkinetischen syndrom bei erwachsenen. Nervenarzt 2002, 73, 830-838. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  53. Rösler, M .; Retz, W .; Retz-Junginger, P .; Thome, J .; Supprian, T .; Nissen, T .; Stieglitz, RD; Blocher, D .; Hengesch, G .; Trott, GE Instrumente zur Diagnostik der Aufmerksamkeitsdefizit- / Hyperaktivitätsstörung (ADHS) im Erwachsenenalter. Nervenarzt 2004, 75, 888-895. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  54. Agresti, A. Wprowadzenie do analizy danych jakościowych, 2nd ed .; Wiley: Hoboken, NJ, USA, 2018; ISBN 1119405262. [Google Scholar]
  55. Cohen, J. Statystyczna analiza mocy dla nauk behawioralnych, 2nd ed .; Erlbaum Associates: Hillsdale, NJ, USA, 1988; ISBN 9780805802832. [Google Scholar]
  56. Po pierwsze MB; Spitzer, RL; Gibbon, M .; Williams, JB Zorganizowany wywiad kliniczny dla zaburzeń osi I DSM-IV; Instytut Psychiatryczny Stanu Nowy Jork: Nowy Jork, NY, USA, 1995. [Google Scholar]
  57. Carvalho Fernando, S .; Beblo, T .; Schlosser, N .; Terfehr, K .; Otte, C .; Löwe, B .; Wolf, OT; Spitzer, C .; Driessen, M .; Wingenfeld, K. Wpływ samoopisowej traumy dzieciństwa na regulację emocji w zaburzeniach osobowości granicznej i wielkiej depresji. J. Dysocjacja traumy 2014, 15, 384-401. [Google Scholar] [CrossRef]
  58. Goodman, SH; Gotlib, IH Ryzyko dla psychopatologii u dzieci depresyjnych matek: model rozwojowy dla zrozumienia mechanizmów transmisji. Psychol. Obrót silnika. 1999, 106, 458-490. [Google Scholar] [CrossRef]
  59. Wody, SF; Virmani, EA; Thompson, RA; Meyer, S .; Raikes, HA; Jochem, R. Emotion regulation and attachment: Rozpakowanie dwóch konstrukcji i ich powiązanie. J. Psychopathol. Behav. Oszacować. 2010, 32, 37-47. [Google Scholar] [CrossRef]
  60. Beutel, ME; Giralt, S .; Wölfling, K .; Stöbel-Richter, Y .; Subic-Wrana, C .; Reiner, I .; Tibubos, AN; Brähler, E. Częstość i determinanty wykorzystania seksualnego online w populacji niemieckiej. PLoS ONE 2017, 12, 1-12. [Google Scholar] [CrossRef]
  61. Reid, RC; Carpenter, BN; Spackman, M .; Willes, DL Alexithymia, niestabilność emocjonalna i podatność na stres u pacjentów poszukujących pomocy w zachowaniach hiperseksualnych. J. Sex Marital Ther. 2008, 34, 133-149. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  62. Voon, V .; Mole, TB; Banca, P .; Porter, L .; Morris, L .; Mitchell, S .; Lapa, TR; Karr, J .; Harrison, NA; Potenza, MN; et al. Neuronalne korelacje reaktywności sygnalizacji seksualnej u osób z kompulsywnymi zachowaniami i bez nich. PLoS ONE 2014, 9, e102419. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  63. Harries, MD; Paglia, HA; Redden, SA; Grant, JE Wiek pierwszej aktywności seksualnej: skojarzenia kliniczne i poznawcze. Ann. Clin. Psychiatria wyłączona. J. Am. Acad. Clin. Psychiatria 2018, 30, 102-112. [Google Scholar]
  64. Gola, M .; Lewczuk, K .; Skorko, M. Jakie znaczenie: ilość lub jakość wykorzystania pornografii? Psychologiczne i behawioralne czynniki poszukiwania leczenia w przypadku problemowej pornografii. J. Sex. Med. 2016, 13, 815-824. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  65. Robinson, TE; Berridge, KC Neuralna podstawa głodu narkotykowego: teoria uzależnienia motywacyjno-uwrażliwiającego. Brain Res. Obrót silnika. 1993, 18, 247-291. [Google Scholar] [CrossRef]
  66. Berridge, KC; Kringelbach, ML Affective neuroscience of pleasure: Nagroda dla ludzi i zwierząt. Psychopharmacology 2008, 199, 457-480. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  67. Rettenberger, M .; Klein, V .; Briken, P. Związek między zachowaniem hiperseksualnym, seksualnym pobudzeniem, seksualnym zahamowaniem i cechami osobowości. Łuk. Seks. Behav. 2016, 45, 219-233. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  68. Klein, V .; Schmidt, AF; Turner, D .; Briken, P. Czy popęd seksualny i hiperseksualność są związane z zainteresowaniem pedofilem i wykorzystywaniem seksualnym dzieci w próbie męskiej społeczności? PLoS ONE 2015, 10, 1-11. [Google Scholar] [CrossRef]
  69. Mann, RE; Hanson, RK; Thornton, D. Ocena ryzyka recydywy seksualnej: niektóre propozycje dotyczące natury istotnych psychologicznie czynników ryzyka. Seks. Abuse J. Res. Leczyć. 2010, 22, 191-217. [Google Scholar] [CrossRef]
  70. Kafka, MP; Hennen, J. A DSM-IV Oś I Choroba współistniejąca mężczyzn (n = 120) Z Paraphilias i Paraphilia-Related Disorders. Seks. Nadużycie 2002, 14, 349-366. [Google Scholar] [CrossRef]
  71. Weiss, D. Częstość występowania depresji u osób uzależnionych od płci męskiej mieszkających w Stanach Zjednoczonych. Seks. Nałogowiec. Kompulsywność 2004, 11, 57-69. [Google Scholar] [CrossRef]
  72. Hagedorn, WB Wezwanie do nowego podręcznika diagnostycznego i statystycznego dotyczącego diagnozy zaburzeń psychicznych: zaburzenia uzależniające. J. Addict. Zwolennicy. 2009, 29, 110-127. [Google Scholar] [CrossRef]
  73. Kaplan, MS; Krueger, RB Diagnoza, ocena i leczenie hiperseksualności. J. Sex Res. 2010, 47, 181-198. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
  74. Maclean, JC; Xu, H .; Francuski, MT; Ettner, SL Zdrowie psychiczne i ryzykowne zachowania seksualne: dowody z zaburzeń osi II DSM-IV. J. Ment. Polityka zdrowotna Econ. 2013, 16, 187-208. [Google Scholar] [PubMed]
  75. Reid, RC; Davtian, M .; Lenartowicz, A .; Torrevillas, RM; Fong, TW Perspectives na temat oceny i leczenia dorosłych ADHD u hiperseksualnych mężczyzn. Neuropsychiatria 2013, 3, 295-308. [Google Scholar] [CrossRef]
  76. Hallberg, J .; Kaldo, V .; Arver, S .; Dhejne, C .; Öberg, KG Interwencja grupy terapii poznawczo-behawioralnej w przypadku zaburzeń hiperseksualnych: studium wykonalności. J. Sex. Med. 2017, 14, 950-958. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]