Sex on the Brain: Co mózg uczy plastyczności o Internecie porno (2014), Norman Doidge, MD

Fragmenty: „Jesteśmy w trakcie rewolucji w gustach seksualnych i romantycznych, jak żadne inne w historii, eksperymentu społecznego przeprowadzanego na dzieciach i nastolatkach… To, o czym lekarze nie wiedzą jeszcze wiele, to to, w jaki sposób pomożemy nastolatkom, których seksualność pornografia ma wpływ na gusta, ponieważ ten poziom ekspozycji pornografii jest całkiem nowy. Czy te wpływy i gusta okażą się powierzchowne? A może nowe scenariusze porno będą głęboko zakorzenione, ponieważ nastolatki są nadal okresem kształtującym? ”

6 lipca 2014 - Link do oryginalnego artykułu w czasopiśmie Normana Doidge

Jesteśmy w środku rewolucji w upodobaniach seksualnych i romantycznych w przeciwieństwie do innych w historii, eksperymentu społecznego przeprowadzanego na dzieciach i nastolatkach, uchwyconego w potężnej, przejmującej scenie w niedawnym brytyjskim filmie dokumentalnym W prawdziwym życiu, o skutkach internetu na nastolatkach w reżyserii Baroness Beeban Kidron.

W filmie 15-letni chłopiec o imponującej szczerości artykułuje proces, który zachodzi w życiu milionów nastoletnich chłopców, których upodobania seksualne są w dużej mierze kształtowane przez dostęp 24 / 7 do pornografii internetowej. Opisuje, jak obrazy porno ukształtowały jego aktywność seksualną w „prawdziwym życiu”:

„Wypróbowałbyś dziewczynę i dostał doskonały obraz tego, co oglądałeś w internecie… chciałbyś, żeby była dokładnie taka sama, jak ta, którą widziałeś w Internecie… Jestem bardzo wdzięczny każdemu, kto tworzył te strony i że są wolni, ale pod innymi zmysłami zrujnowały całe poczucie miłości. Boli mnie, ponieważ teraz trudno mi znaleźć połączenie z dziewczyną.

To, co jest tak przejmujące w tej scenie, to jak w młodym wieku odkrył, że jego seksualne upodobania i romantyczne tęsknoty oddzieliły się od siebie. Tymczasem uczymy się z tego i innych filmów, że dziewczyny, które są potencjalnymi partnerkami takich chłopcy „ściągnęli” na nich oczekiwanie, że zagrają „role” napisane przez pornografów.

Nieszczęście nastolatka stanowi jeden z paradoksów porno. Dlaczego miałoby to utrudniać mu bycie włączonym przez dziewczynę, a nie łatwiejszym? Kiedyś nastolatki wykorzystywały pornografię do odkrywania, przygotowywania i łagodzenia napięcia seksualnego w oczekiwaniu na prawdziwy związek seksualny. Dziś jest coś w nowych internetowych formach porno, które powodują, że pornografia nie przygotowuje osoby do relacji seksualnych, ale raczej ją zastępuje. Wielu młodych mężczyzn twierdzi nawet, że woli seks i relacje z ludźmi, z wszystkimi ich kłopotami. Być może są to narzekania chłopców, nisko w hierarchii dominacji, niezdolnych do „zdobycia” dziewczyny. Ale niektórzy, jak zdolny nastolatek w filmie, przekonują się, że mimo iż mogą „zdobyć” dziewczynę, ich seksualność „nie działa”.

Skarga młodzieńca miała znajomy pierścień, choć z pewnym zwrotem akcji. W połowie 1990 I i inni psychiatrzy zaczęli dostrzegać następujący wzór. Typowym przykładem może być dorosły mężczyzna w szczęśliwym związku, który opisał, że jest ciekawy pornografii na rozwijającym się internecie. Większość stron, które znalazł, była nudna, ale wkrótce zauważył kilka, które fascynowały go do tego stopnia, że ​​zaczął je pożądać. Im więcej używał porno, tym bardziej chciał. Problemem był nie tylko czas spędzony w Internecie. Nabrał już ochoty na rodzaj pornografii, która w mniejszym lub większym stopniu ostatecznie wpłynęła na jego związki i potencję seksualną. Ten człowiek nie był zasadniczo niedojrzały, społecznie niezręczny lub wycofany ze świata w ogromną kolekcję pornografii, która służyła jako substytut relacji z prawdziwymi kobietami. Zazwyczaj tacy mężczyźni byli raczej mili, ogólnie zamyśleni i mieli relacje lub małżeństwa w miarę udane. Nie mieli też uzależnień. Zazwyczaj mężczyzna donosił z wyraźnym dyskomfortem, że spędzał coraz więcej czasu w Internecie, patrząc na pornografię i masturbację.

Jednak najbardziej uderzające były ich raporty, niemal mimochodem, o ich coraz większych trudnościach z włączeniem ich przez rzeczywistych partnerów seksualnych, małżonków lub przyjaciółki, chociaż nadal uważali je za obiektywnie atrakcyjne. Kiedy zapytałem, czy to zjawisko ma jakiś związek z oglądaniem pornografii, odpowiedzieli, że początkowo pomógł im bardziej podekscytować się podczas seksu, ale z czasem przyniósł odwrotny skutek. Teraz, zamiast korzystać ze zmysłów, aby cieszyć się przebywaniem w łóżku, w obecnych czasach, ze swoimi partnerami, kochanie coraz bardziej wymagało od nich fantazjowania, że ​​są częścią scenariusza porno. Niektórzy - jak nastoletni chłopak w W prawdziwym życiu - próbowali przekonać swoich kochanków, by zachowywali się jak gwiazdy porno, i byli coraz bardziej zainteresowani „kurwa” w przeciwieństwie do „kochania się”. Ich fantazje seksualne były coraz bardziej zdominowane przez scenariusze, które, jak można powiedzieć, zostały pobrane do ich mózgu, a te nowe skrypty były często bardziej prymitywne i bardziej brutalne niż ich wcześniejsze fantazje seksualne. Odniosłem wrażenie, że wszelka kreatywność seksualna tych mężczyzn umiera i że uzależniają się od pornografii internetowej. Ale w przeciwieństwie do nastoletnich chłopców, których gusta seksualne są tworzone przez porno, ci mężczyźni mieli wcześniejsze doświadczenia, na których mogli się oprzeć. Młodzi chłopcy dzisiaj nie, a to jest eksperyment społeczny, który ten esej spróbuje rzucić na światło.

Pomysł, że smaki seksualne mogą latać, dla niektórych, w obliczu zdrowego rozsądku, i argumentów psychologów ewolucyjnych, twierdzi, że popęd seksualny jest produktem ewolucji, zasadniczo niezmienionej przez setki tysięcy lat, dokładnie ponieważ mózg, jego struktura i funkcja - „okablowanie” - jest zasadniczo niezmieniony przez cały ten czas. Niedawno dowiedzieliśmy się jednak, że mózg nie tylko może się zmienić, ale również działa poprzez zmianę. Określenie właściwości, która pozwala mózgowi na zmianę jego struktury i funkcji, jest „neuroplastycznością” i zmienia się w odpowiedzi na doświadczenie mentalne. „Neuro” oznacza neuron, a „plastyczność” oznacza plastik w sensie plastycznym, zmiennym, adaptowalnym. Biolodzy ewolucyjni mają rację, że kluczowe aspekty naszych mózgów są bardzo podobne do odległych przodków; ale często pomijali, że największym darem naszych przodków, najbardziej wyróżniającą się właściwością ludzkiego mózgu, jest stopień jego plastyczności.

Zmiana neuroplastyczna zachodzi na poziomie mikroskopowym, wewnątrz mózgu, w neuronach. Ale nawet na długo przed odkryciem neuroplastyczności uważni obserwatorzy rozumieli, że ludzie wykazują nadzwyczajny stopień plastyczności seksualnej w porównaniu z innymi stworzeniami. Różnimy się tym, co lubimy robić z naszymi partnerami w akcie seksualnym. Różnimy się, gdzie w naszych ciałach doświadczamy podniecenia seksualnego i satysfakcji. Ale przede wszystkim różnimy się tym, do kogo lub co nas pociąga. Ludzie często mówią, że uważają określony „typ” za atrakcyjny lub „włączający”, a te typy różnią się znacznie od osoby do osoby.

Dla niektórych typy zmieniają się, gdy przechodzą przez różne okresy i mają nowe doświadczenia. Jeden homoseksualny mężczyzna miał kolejne stosunki z mężczyznami z jednej rasy lub grupy etnicznej, następnie z ludźmi z innej, aw każdym okresie mógł być przyciągany tylko do mężczyzn w grupie, która była obecnie „gorąca”. Po upływie jednego okresu nie mógł już nigdy nie przyciągnąć człowieka ze starej grupy. Nabrał smaku tych „typów” w krótkich odstępach czasu i wydawał się bardziej pod wrażeniem kategorii lub typu osoby (tj. „Azjatów” lub „Afroamerykanów”) niż jednostki. Plastyczność smaku seksualnego tego człowieka wyolbrzymia ogólną prawdę: że ludzkie libido nie jest sztywnym, niezmiennym pragnieniem biologicznym, ale może być dziwnie kapryśne, łatwo zmieniane przez naszą psychologię i historię naszych kontaktów seksualnych. A nasze libido może być wybredne. Wiele naukowych pism wskazuje na coś innego i przedstawia instynkt seksualny jako biologiczny imperatyw, zawsze głodny brutal, zawsze wymagający zadowolenia - żarłok, a nie smakosz. Ale ludzie są bardziej jak smakosze i przyciągają ich typy i mają silne preferencje; posiadanie „typu” powoduje, że odraczamy satysfakcję, dopóki nie znajdziemy tego, czego szukamy, ponieważ atrakcyjność dla danego typu jest restrykcyjna: osoba, która „jest naprawdę włączona przez blondynki”, może milcząco wykluczyć brunetki i rude.

Ale plastyczność seksualna idzie dalej. Fetyszyści pragną przedmiotów nieożywionych. Męski fetyszysta może być bardziej podekscytowany butem na wysokim obcasie z futrzanym wykończeniem lub damską bielizną niż prawdziwą kobietą. Niektórym wydaje się pociągać nie tyle ludzie, ile skomplikowane scenariusze seksualne, w których partnerzy odgrywają role, angażując różne perwersje, łącząc sadyzm, masochizm, podglądactwo i ekshibicjonizm. Kiedy umieszczają ogłoszenie w personaliach, opis tego, czego szukają u kochanka, często brzmi bardziej jak opis stanowiska niż osoba, którą chcieliby poznać. Rozsądne jest pytanie, czy nasza plastyczność seksualna i romantyczna jest związana z neuroplastycznością. Badania wykazały, że w mózgu występuje neuroplastyczność. Struktura mózgu, która reguluje instynktowne zachowania, w tym seks, zwana podwzgórzem, jest plastyczna, podobnie jak ciało migdałowate, struktura przetwarzająca lęk. Neuroplastyczność nie jest, jak niektórzy początkowo sądzili, poddawana gettowaniu w pewnych „wyższych” częściach mózgu używanych do złożonych procesów umysłowych. Rzeczywiście, jeśli zmienia się jeden system mózgowy, systemy z nim połączone również muszą się zmienić. Mózg jest o wiele bardziej podobny do mięśnia, niż myśleliśmy: jest mózgiem typu „użyj lub strać”. Jeśli nie użyjemy naszych obwodów do jednej funkcji umysłowej, ponieważ ta funkcja wyszła z użycia, obwód, którego używaliśmy do tego, będzie przetwarzał funkcje umysłowe, które wykonujemy. Innym ważnym odkryciem jest to, że kiedy się uczymy, tworzymy nowe połączenia między neuronami w oparciu o synchronizację. „Neurony, które razem odpalają, łączą się razem”. Tak więc, biorąc pod uwagę prosty przypadek uczenia się Pawłowa, jeśli uderzymy w dzwonek kilka razy, zanim pies poda się mięso, wkrótce neurony rejestrujące dźwięk dzwonka zostaną połączone z neuronami, które wyzwalają ślinienie. Następną rzeczą, jaką wiemy, jest bicie dzwonka, które prowadzi bezpośrednio do ślinienia, mięsa lub jego braku. Jeśli za każdym razem, gdy młody mężczyzna wchodzi do sieci, pobiera próbki obrazów seksualnych, to wkrótce sam komputer może zostać „zseksualizowany”, erotyczny, jak zobaczymy, jak obiekt seksualny. „Instynkty seksualne”, napisał Freud, „są zauważalne dla nas ze względu na ich plastyczność, zdolność do zmiany celów ”. Freud nie był pierwszym, który argumentował, że seksualność jest plastyczna - Platon w swoim dialogu na temat miłości argumentował, że ludzki Eros przybierał różne formy - ale Freud położył podwaliny pod neuronaukowe zrozumienie plastyczności seksualnej i romantycznej.

Jednym z jego najważniejszych wkładów było odkrycie krytycznych okresów plastyczności seksualnej. Freud twierdził, że zdolność dorosłego do kochania się intymnie i seksualnie rozwija się etapami, poczynając od pierwszych namiętnych przywiązań do rodziców. Dowiedział się od swoich pacjentów i od obserwowania dzieci, że wczesne dzieciństwo, a nie okres dojrzewania, było pierwszym krytycznym okresem dla seksualności i intymności, i że dzieci są zdolne do namiętnych, protoseksualnych uczuć - zmiażdżenia, uczucia miłości, aw niektórych przypadkach nawet seksualne podniecenie. Freud odkrył, że seksualne wykorzystywanie dzieci jest szkodliwe, ponieważ wpływa na krytyczny okres seksualności w dzieciństwie, czasami kształtując nasze późniejsze atrakcje i przemyślenia na temat seksu. Idea okresu krytycznego została sformułowana przez embriologów, którzy zaobserwowali, że w zarodku układ nerwowy rozwija się etapami, a jeśli te stadia zostaną zakłócone, zwierzę lub osoba zostanie skrzywdzona, często katastrofalnie, na całe życie. Freud zauważył, że takie etapy mają również zastosowanie po urodzeniu. To, co Freud powiedział o wczesnych etapach rozwoju seksualnego, jest zgodne z tym, co wiemy o okresach krytycznych. Są krótkimi oknami czasu, w których nowe systemy mózgowe i mapy rozwijają się za pomocą stymulacji ze strony ludzi w środowisku.

Ślady dziecięcych uczuć w dorosłej miłości i seksualności są wykrywalne w codziennych zachowaniach. Kiedy dorośli w naszej kulturze mają delikatną grę wstępną lub wyrażają swoją najgłębszą adorację, często nazywają się nawzajem „dzieckiem” lub „dzieckiem”. Używają określeń ujmowania, które ich matki używały z nimi jako dzieci, takich jak „miód” i „słodki placek”, terminów, które przywołują najwcześniejsze miesiące życia, kiedy matka wyrażała swoją miłość poprzez karmienie, pieszczoty i słodką rozmowę ze swoim dzieckiem - to, co Freud nazwał fazą ustną, pierwszy krytyczny okres seksualności, którego istota podsumowana jest w słowach „pielęgnacja” i „odżywiać”. Bycie kochanym, otoczonym opieką i karmionym jest umysłowo związane w umyśle i połączone w mózgu w naszym pierwszym doświadczeniu formacyjnym po urodzeniu,

Kiedy dorośli rozmawiają ze sobą, rozmawiają ze sobą, według Freuda „cofają się”, przechodząc od dojrzałych stanów mentalnych związanych z wcześniejszymi fazami życia. Pod względem plastyczności regresja taka, jak sądzę, polega na demaskowaniu starych ścieżek neuronalnych, które następnie wyzwalają wszystkie skojarzenia z tej wcześniejszej fazy. Regresja może być przyjemna i nieszkodliwa, tak jak w grze wstępnej dla dorosłych, lub może być problematyczna, ponieważ gdy infantylne szlaki niemowlęce zostają zdemaskowane, a dorosły ma napad złości.

Nawet „mówienie brudne” pokazuje ślady narządów płciowych dziecka i dla których pomysł, że mama pozwala tatusiowi wstawić „brudny” narząd do oddawania moczu w dziurze bardzo blisko jej dna, używany do defekacji, jest obrzydliwy . W okresie dojrzewania po krytycznym okresie plastyczności seksualnej mózg ponownie się reorganizuje, dzięki czemu przyjemność seksu staje się na tyle intensywna, że ​​unieważnia wszelkie obrzydzenie.

Freud pokazał, że wiele tajemnic seksualnych można rozumieć jako fiksacje z okresu krytycznego. Po Freudzie nie dziwi nas już to, że dziewczyna, której ojciec zostawił ją jako dziecko, ściga niedostępnych mężczyzn w wieku wystarczającym, by zostać jej ojcem, lub że ludzie wychowywani przez matkę z królową lodu często szukają takich ludzi jako partnerów, czasem stają się „lodowaci” sami, ponieważ nigdy nie doświadczając empatii w krytycznym okresie, cała ich część mózgu nie rozwinęła się. I wiele perwersji można wyjaśnić w kategoriach plastyczności i trwałości konfliktów z dzieciństwa. Witryny „Mothers I like to F-ck” lub „MILF” (np. Podczas grania w gry wideo młody człowiek jest uwiedziony przez matkę swojego najlepszego przyjaciela) Freud mógłby dość twierdzić, że są to przykłady, że wiele osób ma nierozwiązane kompleksy Edypa - i to wielu młodych mężczyzn jest znacznie bardziej przywiązanych do „matki”, niż są świadomi. („MILF” wraz z „Teen” to dwa najpopularniejsze wyszukiwane hasła pornograficzne, według PornHub i badania Lucii O'Sullivan z University of New Brunswick).

Ale najważniejsze jest to, że w naszych krytycznych okresach możemy uzyskać seksualne i romantyczne smaki i skłonności, które zostają podłączone do naszych mózgów i mogą mieć potężny wpływ na resztę naszego życia. A fakt, że możemy uzyskać różne upodobania seksualne, przyczynia się do ogromnej zmienności seksualnej między nami.

Pomysł, że okres krytyczny pomaga kształtować pożądanie seksualne u dorosłych, stoi w sprzeczności z popularnym obecnie argumentem, że to, co nas przyciąga, nie tyle jest wynikiem naszej osobistej historii, ale wyłącznie skutkiem naszej wspólnej biologii. Modele i gwiazdy filmowe - na przykład - są powszechnie uważane za powszechnie piękne lub seksowne. Pewien nurt biologii uczy nas, że niektórzy ludzie są atrakcyjni, ponieważ wykazują biologiczne oznaki solidności, które obiecują płodność i siłę: jasna karnacja i symetryczne cechy oznaczają, że potencjalny partner jest wolny od choroby; postać z klepsydry to znak, że kobieta jest płodna; mięśnie mężczyzny przepowiadają, że będzie mógł chronić kobietę i jej potomstwo.

Ale to upraszcza to, czego naprawdę uczy biologia. Nie wszyscy zakochują się w ciele, jak wtedy, gdy kobieta mówi: „Wiedziałem, kiedy po raz pierwszy usłyszałem ten głos, że był dla mnie”, muzyka głosu może być lepszą wskazówką duszy człowieka niż jego ciała powierzchnia. A smak seksualny zmieniał się na przestrzeni wieków. Piękno Rubensa było duże według obecnych standardów i przez dziesięciolecia istotne statystyki Playboy centrefolds i modele mody różnią się od zmysłowych do androgynicznych. Seksualny smak jest oczywiście pod wpływem kultury i doświadczenia i często jest nabywany, a następnie podłączony do mózgu.

"Nabyte gusta" są z definicji uczone, w przeciwieństwie do "smaków", które są wrodzone. Dziecko nie musi mieć upodobania do mleka, wody lub słodyczy; są one natychmiast postrzegane jako przyjemne. Nabyte gusta są początkowo doświadczane z obojętnością lub niechęcią, ale później stają się przyjemne - zapachy serów, włoskie gorzkie wina, wytrawne wina, kawy, pasztety, ślady moczu w smażonej nerce. Wiele przysmaków, za które ludzie drogo płacą, że muszą "rozwinąć upodobanie do", to właśnie pokarmy, które budziły w nich odrazę jako dzieci.

W czasach elżbietańskich kochankowie byli tak zakochani w swoim zapachu ciała, że ​​kobiety często trzymały obrane jabłko pod pachą, dopóki nie zaabsorbowały jej potu i zapachu. Oddałaby to "miłosne jabłko" ukochanej, by pociągnęła nosem pod jej nieobecność. Z drugiej strony stosujemy syntetyczne zapachy owoców i kwiatów, aby zamaskować nasz zapach ciała od naszych kochanków. Wiele smaków, które uważamy za "naturalne", zdobywa się poprzez uczenie się i staje się dla nas "drugą naturą". Nie jesteśmy w stanie odróżnić naszej "drugiej natury" od naszej "pierwotnej natury", ponieważ nasze neuroplastyczne mózgi, po ponownym przeprogramowaniu, rozwijają nową naturę, tak samo biologiczną jak nasz oryginał.

Na pierwszy rzut oka pornografia wydaje się być sprawą czysto instynktowną i wydaje się, że nic w tej sprawie się nie nabywa; zdjęcia o charakterze seksualnym, ludzi w ich najbardziej naturalnym stanie, nagość, wyzwalanie instynktownych reakcji, które są produktem milionów lat ewolucji. Co więcej, zainteresowanie ssaków przez różnych partnerów, zwane "efektem Coolidge'a", wydaje się częścią naszego ewolucyjnego dziedzictwa. Ale gdyby to było wszystko, pornografia pozostałaby niezmienna, gdyby nie fakt, że mężczyźni chcieliby nowych partnerów. Te same wyzwalacze, części ciała i ich proporcje, które przemawiały do ​​naszych przodków, ekscytowałyby nas. To właśnie pornografowie chcieliby, abyśmy uwierzyli, ponieważ twierdzą, że walczą z represjami seksualnymi, tabu i strachem, a ich celem jest uwolnienie naturalnych, stłumionych instynktów seksualnych.

Ale w rzeczywistości zawartość pornografii jest dynamicznym zjawiskiem, które doskonale ilustruje postęp nabytego smaku. Trzydzieści lat temu „hardcore” pornografia oznaczała zwykle wyraźne przedstawienie stosunku seksualnego między dwoma podnieconymi partnerami, pokazującymi ich genitalia. „Softcore” oznaczało zdjęcia kobiet, głównie na łóżku, w toalecie, lub w jakimś pół-romantycznym otoczeniu, w różnych stanach rozebrania, piersi ujawnione.

Teraz hardcore ewoluował i jest coraz bardziej zdominowany przez sadomasochistyczne motywy wymuszonego seksu, wytrysku na twarzach kobiet i wściekłego seksu analnego, wszystkie obejmujące skrypty łączące seks z nienawiścią i upokorzeniem. Hardcore pornography eksploruje teraz świat perwersji, podczas gdy softcore jest tym, czym hardcore był kilkadziesiąt lat temu, wyraźny stosunek seksualny między dorosłymi, teraz dostępny w telewizji kablowej. Stosunkowo łagodne zdjęcia softcore z przeszłości - kobiety w różnych stanach rozebrania - pojawiają się obecnie w mediach głównego nurtu przez cały dzień, w upowszechnianiu wszystkiego, w tym telewizji, rockowych filmów, telenoweli, reklam i tak dalej.

Rozwój Pornografii był nadzwyczajny; to czwarty najczęstszy powód, dla którego ludzie robią online. Ankieta MSNBC.com dotycząca widzów w 2001 wykazała, że ​​procent 80 uważał, że spędzają tyle czasu na stronach pornograficznych, że narażają swoje relacje lub pracę.

Zmiany, które zaobserwowałem wraz z innymi psychiatrami, nie ograniczały się do kilku osób w terapii. W 1990 zaczęła się zmiana społeczna wokół zrozumienia idei „porno”. Podczas gdy w przeszłości często trudno było uzyskać informacje na temat prywatnych obyczajów seksualnych, nie było tak w przypadku pornografii w tym okresie, właśnie dlatego, że pornografia przestała być sprawą prywatną, a coraz bardziej publiczną.

Ta zmiana zbiega się ze zmianą od nazywania tego „pornografią” do bardziej swobodnego terminu „pornografia”. Za jego książkę I Am Charlotte Simmons, Tom Wolfe spędził wiele lat obserwując studentów na kampusach uniwersyteckich. W książce jeden chłopiec, Ivy Peters, wchodzi do męskiej rezydencji i mówi: „Czy ktoś ma porno?” Jeden z chłopców mówi: „Spróbuj trzeciego piętra. Mają tam magazyny z jedną ręką ”. Ale Peters odpowiada:„ Zbudowałem tolerancję na magazyny… Potrzebuję filmów… Chcę pornografii. O co tyle szumu?"

Uznaje, że jest „tolerancyjny”, jak narkoman, który nie może już wywyższyć się na obrazach, które kiedyś go zwróciły. Niebezpieczeństwo polega na tym, że ta tolerancja przeniesie się w relacje, tak jak w przypadku pacjentów, których widziałem, prowadząc do problemów z potencją i nowych, czasem niemile widzianych, smaków. Kiedy pornografowie chwalą się, że pchają kopertę, wprowadzając nowe, trudniejsze tematy, nie mówią, że muszą, ponieważ ich klienci budują tolerancję na treść. Tylne strony męskich pism i internetowych serwisów pornograficznych są wypełnione reklamami leków typu Viagra - lek opracowany dla starszych mężczyzn z problemami z erekcją związanymi ze starzeniem się i zablokowanymi naczyniami krwionośnymi w penisie. Dzisiaj młodzi mężczyźni, którzy surfują w porno, bardzo boją się impotencji lub „zaburzeń erekcji”, jak to nazywa się eufemistycznie. Mylące określenie oznacza, że ​​ci mężczyźni mają problem w swoich penisach, ale problem tkwi w ich głowach, w ich mapach mózgu seksualnego. Penis działa dobrze, gdy używa pornografii. Rzadko im się zdarza, że ​​może istnieć związek między pornografią, którą konsumują, a ich impotencją. (Kilku mężczyzn jednak zdecydowanie opisywało swoje godziny na komputerowych stronach porno jako czas „masturbacji moich mózgów”). A to dlatego, że, jak zobaczymy, pornografia dostarczana przez szybkie łącza internetowe zaspokaja każde z nich warunki wstępne dla zmiany neuroplastycznej i są dość uzależniające.

Uzależnienie od pornografii internetowej nie jest metaforą. Nie wszystkie uzależnienia dotyczą narkotyków lub alkoholu. Ludzie mogą być poważnie uzależnieni od hazardu, nawet biegania. Wszyscy uzależnieni wykazują utratę kontroli nad aktywnością, kompulsywnie szukają jej pomimo negatywnych konsekwencji, rozwijają tolerancję tak, że potrzebują coraz wyższych poziomów stymulacji dla satysfakcji, i doświadczają wycofania, jeśli nie mogą skonsumować aktu uzależniającego.

Wszystkie uzależnienia obejmują długotrwałą, czasem dożywotnią, neuroplastyczną zmianę w mózgu. U osób uzależnionych moderacja jest prawie zawsze niemożliwa i muszą całkowicie unikać substancji lub aktywności, jeśli mają unikać uzależniających zachowań. Anonimowi Alkoholicy twierdzą, że nie ma „byłych alkoholików” i sprawiają, że ludzie, którzy nie piją od dziesięcioleci, przedstawiają się na spotkaniu, mówiąc: „Nazywam się John, a ja jestem alkoholikiem”. Pod względem plastyczności często są poprawne.

Aby ustalić, jak uzależniający jest uliczny narkotyk, naukowcy z National Institutes of Health (NIH) w Maryland szkolą szczura, aby naciskał pasek, dopóki nie otrzyma zastrzyku leku. Im twardsze zwierzę jest skłonne pracować, aby nacisnąć pręt, tym bardziej uzależnia lek. Kokaina, prawie wszystkie inne nielegalne narkotyki, a nawet uzależnienia od narkotyków, takie jak bieganie, sprawiają, że dostarczający przyjemności neurotransmiterowi dopamina jest bardziej aktywna w mózgu. Dopamina nazywana jest nadajnikiem nagrody, ponieważ kiedy coś osiągniemy - bierzemy udział w wyścigu i wygrywamy - nasz mózg uruchamia jego uwolnienie. Chociaż jesteśmy wyczerpani, dostajemy przypływ energii, ekscytującej przyjemności i pewności siebie, a nawet podnosimy ręce i prowadzimy okrążenie zwycięstwa. Z drugiej strony przegrani, którzy nie dostają takiego dopaminy, zawalają się na mecie i czują się okropnie o sobie. Przejęcie naszego systemu dopaminowego powoduje, że uzależniające substancje sprawiają nam przyjemność bez konieczności pracy.

Dopamina bierze również udział w zmianach plastycznych. Ten sam przypływ dopaminy, który nas dręczy, konsoliduje również połączenia neuronalne odpowiedzialne za zachowania, które doprowadziły nas do osiągnięcia naszego celu. Kiedy neurolog Michael Merzenich użył elektrody do stymulacji zwierzęcego układu nagrody dopaminowej podczas odtwarzania dźwięku, uwalnianie dopaminy stymulowało zmianę plastyczną, zwiększając reprezentację dźwięku na mapie słuchowej zwierzęcia. Ważnym ogniwem związanym z pornografią jest to, że dopamina jest również uwalniana w podnieceniu seksualnym, zwiększając popęd seksualny u obu płci, ułatwiając orgazm i aktywując centra przyjemności mózgu. Stąd uzależniająca siła pornografii. Neuropsychiatra z Uniwersytetu Cambridge Dr Valerie Voon wykazała ostatnio, że mężczyźni, którzy opisują siebie jako uzależnionych od pornografii (i którzy utracili z tego powodu związki), rozwijają zmiany w tym samym obszarze mózgu - ośrodku nagrody - który zmienia się u narkomanów.

Eric Nestler z University of Texas pokazał, jak uzależnienia powodują trwałe zmiany w mózgach zwierząt. Pojedyncza dawka wielu uzależniających leków wytworzy białko zwane delta-FosB, które gromadzi się w neuronach. Za każdym razem, gdy lek jest używany, gromadzi się więcej delta-FosB, dopóki nie wyrzuci genetycznego przełącznika, wpływającego na to, które geny są włączone lub wyłączone. Odwrócenie tego przełącznika powoduje zmiany, które utrzymują się długo po odstawieniu leku, prowadząc do nieodwracalnego uszkodzenia układu dopaminy w mózgu i czyniąc zwierzę znacznie bardziej podatnym na uzależnienie. Uzależnienia od narkotyków, takie jak bieganie i picie sacharozy, również mogą prowadzić do nagromadzenia delta-FosB i tych samych trwałych zmian w układzie dopaminowym. Pornografowie obiecują zdrową przyjemność i ulgę w napięciu seksualnym, ale często dostarczają uzależnienia, tolerancji i ewentualnego zmniejszenia przyjemności. Paradoksalnie mężczyźni, z którymi pracowałem, często pragnęli pornografii, ale jej się nie podobała. Zwykły pogląd jest taki, że uzależniony wraca po więcej swojej naprawy, ponieważ lubi przyjemność, którą daje i nie lubi bólu odwykowego. Ale uzależnieni biorą narkotyki, gdy nie ma perspektywy przyjemności, kiedy wiedzą, że mają niewystarczającą dawkę, aby je podnieść, i będą pragnąć więcej, zanim zaczną się wycofywać. Pragnienie i lubienie to dwie różne rzeczy.

Uzależniony doświadcza pragnień, ponieważ jego plastikowy mózg został uczulony na lek lub doświadczenie. Uczulenie różni się od tolerancji. W miarę rozwoju tolerancji uzależniony potrzebuje coraz więcej substancji lub porno, aby uzyskać przyjemny efekt; gdy rozwija się uczulenie, potrzebuje coraz mniej substancji, aby intensywnie tego pragnąć. Więc uczulenie prowadzi do zwiększonego pragnienia, choć niekoniecznie lubi. To akumulacja delta-FosB, spowodowana ekspozycją na uzależniającą substancję lub aktywność, prowadzi do uczulenia.