Podniecenie seksualne może zmniejszyć naturalną odrazę (2012)

Wprowadzenie Topy

„Mężczyzna, który namiętnie pocałuje usta pięknej dziewczyny, może być zdegustowany pomysłem użycia szczoteczki do zębów”. Zygmunt Freud.

Seks jako postawa prokreacyjna i obrzydzenie jako mechanizm obronny są zarówno podstawowymi, ewolucyjnymi istotnymi funkcjami, jak i ich związek jest paradoksalny i być może przeszkadza. Argumentowano, że obrzydzenie ewoluowało jako mechanizm obronny chroniący organizm przed zewnętrznym zanieczyszczeniem [1], [2]. W związku z tym wiadomo, że główne organy lub części ciała zaangażowane w ten mechanizm obronny leżą na granicy ciała. W związku z tym usta i pochwa należą do części ciała, które wykazują najsilniejszą wrażliwość na obrzydzenie, prawdopodobnie z powodu ich otworu i wyższego postrzeganego ryzyka zanieczyszczenia [3]. Ponadto bodźce związane ze spotkaniami seksualnymi są generalnie (przynajmniej poza kontekstem) silnie postrzegane jako posiadające cechy wysokiej obrzydzenia, a ślina, pot, nasienie i zapachy ciała należą do najsilniejszych eliksitorów obrzydzenia [3]. Oczywiście, obrzydzenie może być ważnym czynnikiem zakłócającym aktywność seksualną, co może pomóc wyjaśnić mechanizmy związane z dysfunkcją seksualną [4], [5].

Stwierdzenie, że wiele najsilniejszych bodźców wywołujących obrzydzenie jest również zaangażowanych w seks (np. Ślina i pot) może nie tylko pomóc wyjaśnić, w jaki sposób obrzydzenie może być zaangażowane w dysfunkcję seksualną, ale także rodzi krytyczne pytanie, w jaki sposób ludziom udaje się przyjemny seks w ogóle. Jednym z możliwych wyjaśnień może być to, że zaangażowanie seksualne tymczasowo zmniejsza wstręt wywołujący właściwości poszczególnych bodźców. Inną hipotezą może być to, że zaangażowanie seksualne może osłabić wahanie w podejściu do bodźców wywołujących obrzydzenie. W konsekwencji motywowałoby to dalsze podejście do podejścia, pomimo niezmienionych wstrętnych właściwości bodźców. Alternatywnie oba mechanizmy mogłyby działać wspólnie. Zgodnie z powyższym, innym możliwym wyjaśnieniem jest to, że wstrętne właściwości określonych bodźców mogą łatwiej zmniejszać się (np. Przyzwyczajać), gdy są pobudzane seksualnie podczas rzeczywistej ekspozycji na te obrzydliwe bodźce.

W związku z tym w niedawnym badaniu eksperymentalnym zbadano, czy podniecenie seksualne może rzeczywiście zmniejszyć wstrętne właściwości określonych bodźców u mężczyzn. Aby wywołać podniecenie seksualne, grupa eksperymentalna oglądała erotyczne obrazy kobiece. Ci studenci płci męskiej byli następnie narażeni na szereg elicitorów obrzydzenia związanych z płcią i niezwiązanych z płcią, które zostały zaczerpnięte z różnych modalności zmysłowych (tj. Wzrokowych, dotykowych, słuchowych i węchowych). Na przykład jako elicitory dotykowe z obrzydzeniem, uczestnicy zostali poproszeni o umieszczenie swojej dominującej ręki w małym otworze (więc zawartość nie była widoczna) w wiadrze zawierającym cztery smarowane prezerwatywy (związane z płcią) lub zimną grochówkę i zupę szynki (niezwiązane z płcią ) podczas gdy ich nozdrza były zablokowane za pomocą wacików bawełnianych, aby zapobiec postrzeganiu jakichkolwiek istotnych zapachów. Co ciekawe, uczestnicy grupy eksperymentalnej subiektywnie stwierdzili, że są mniej zdegustowani elicitorami obrzydzenia związanymi z płcią niż uczestnicy warunków kontroli, którzy nie byli podnieceni seksualnie [6]. Zgodnie z tym badanie korelacyjne wykazało, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety zgłaszali mniej obrzydzenia po obejrzeniu filmu erotycznego, gdy byli bardziej podnieceni seksualnie [7]. Podobnie, inne badania wykazały, że motywacja seksualna może zniekształcić oceny ryzyka zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą płciową, a podniecenie seksualne okazało się mieć silny wpływ na podejmowanie decyzji [8]. W podobny sposób wykazano, że mężczyźni podnieceni seksualnie zgłaszali, że rozważaliby seks z kobietą, która jest wyjątkowo tłusta, co kontrastowało z ich postrzeganiem i zgłaszaniem odpychania, gdy nie byli seksualnie zaangażowani [9]. Dlatego można argumentować, że podniecenie seksualne może osłabiać wszelkiego rodzaju mechanizmy, które mogą działać w sposób pozwalający uniknąć określonych zachowań seksualnych lub bodźców - czy to ogólnego odpychania, granic moralnych (np. Uprawianie seksu z 12-latkiem), czy ryzyka zakażenia (np. , używanie prezerwatyw). Tak więc podniecenie seksualne może wpływać na mechanizmy, które zwykle pomagają ludziom unikać pewnych (obrzydliwych) bodźców.

Chociaż poprzednie odkrycia zdają się częściowo wyjaśniać, dlaczego ludzie nadal podchodzą do określonych bodźców i angażują się w seks, do tej pory wyniki te ograniczają się do subiektywnych odczuć lub miar samoopisowych dotyczących wyobrażonych sytuacji [6]-[9]. Istotne byłoby zatem dalsze zbadanie, czy eksperymentalnie wywołane pobudzenie seksualne nie tylko skutecznie zmniejsza umyślnie zgłaszane obrzydzenie, ale także gotowość ludzi do zbliżenia się do poszczególnych początkowo obrzydliwych bodźców. Odpowiedź unikania jest znacząca, ponieważ wstręt może tworzyć dystans od obrzydliwych bodźców, a tym samym zakłócać zachowania seksualne. Może być tak, że zachowanie jest modulowane przez podniecenie seksualne iw konsekwencji osłabia tendencję do unikania. Na przykład zmniejszenie subiektywnego obrzydzenia w stanie seksu lub seksualnego spotkania może nastąpić jedynie poprzez kontakt z określonym bodźcem. Poza tym te wcześniejsze ustalenia dotyczące wpływu pobudzenia seksualnego na właściwości wywołujące obrzydzenie poszczególnych bodźców seksualnych były głównie ograniczone do mężczyzn [6]. Biorąc pod uwagę ewolucyjne role mężczyzn i kobiet, większa wrażliwość kobiet na obrzydzenie [10], [11] i ich większa podatność na infekcje [12], interesujące byłoby zbadanie, czy wyniki te są również solidne w próbce żeńskiej. Dlatego też niniejsze badanie miało na celu sprawdzenie, czy u kobiet również indukcja podniecenia seksualnego osłabiłaby obrzydzenie w odpowiedzi na brzydkie bodźce związane z płcią. Co ważne, nie tylko zbadaliśmy wpływ pobudzenia seksualnego na subiektywne odczucia obrzydzenia, ale także sprawdziliśmy, czy podniecenie seksualne ułatwiłoby rzeczywiste podejście uczestników do obrzydliwych bodźców. Ponadto, w celu sprawdzenia, czy to zmniejszenie właściwości wstrętu byłoby ograniczone do bodźców seksualnych lub reprezentowałoby bardziej ogólne zjawisko, które odnosi się ogólnie do obrzydliwych bodźców, uwzględniliśmy również ogólnie obrzydliwe bodźce, które nie odnoszą się bezpośrednio do seksu (tj. Nie -seksualny)).

Ponadto poprzednie dowody sugerowały, że obrzydzenie nie jest jednolitą emocją, ale że istnieją różne podtypy. Obecne badania sugerują, że można wyróżnić cztery różne kategorie bodźców obrzydliwych, mianowicie rdzeń, przypomnienie o zwierzętach, zanieczyszczenie i bodźce obrzydzenia moralnego [2], [13]. Twierdzono, że obrzydzenie powstało z niesmaku jamy ustnej i z czasem ewoluowało, aby objąć inne systemy i granice samoobrony [13], [14]. Następnie obrzydzenie jest uważane za podstawową odpowiedź na szeroki zakres bodźców, które mogą sygnalizować niehigieniczne zanieczyszczenie i potencjał choroby [13]. Dlatego zdecydowaliśmy się włączyć zadania behawioralne składające się z bodźców z czterech podtypów obrzydzenia w celu pełniejszego pokrycia tej podstawowej emocji: wstręt podstawowy (np. Zjedz ciastko z żywym robakiem), obrzydzenie moralne (np. Włóż koszulę pedofila, noszonego podczas aktów seksualnych), obrzydzenia przypominającego zwierzę (np. trzymania kości w rękach martwego zwierzęcia) i obrzydzenia zanieczyszczenia (np. włóż zużyte majtki / majtki do worka na pranie) [15]. Zmierzyliśmy subiektywne i behawioralne reakcje uczestników w kontekście tych czterech podtypów obrzydzenia.

Aby sprawdzić, czy pobudzenie seksualne osłabia wstrętne właściwości poszczególnych bodźców, użyliśmy filmu erotycznego, aby wywołać podniecenie seksualne. Aby kontrolować wpływ zwykłego pobudzenia pozytywnego, uwzględniliśmy również bardziej ogólnie podniecający klip filmowy (pobudzenie pozytywne), podczas gdy neutralny klip filmowy został dodany w celu spełnienia warunku podstawowego

Metoda wykonania

Uczestnicy

Zdrowe studentki (n = 90, średni wiek = 23.12; SD = 1.99) został zatrudniony na Uniwersytecie w Groningen za pośrednictwem reklamy na terenie uniwersytetu. Eksperyment był reklamowany jako badanie „podniecających filmów i zadań behawioralnych” i nie wspomniano ani o obrzydzeniu, ani o seksie, aby zminimalizować uprzedzenia selekcji. Przeprowadzono badania przesiewowe ze wszystkimi uczestnikami, aby uwzględnić tylko uczestników, którzy nie mieli dysfunkcji seksualnych, ponieważ obecność problemów seksualnych może wpłynąć na reakcję uczestników. Wszyscy uczestnicy zgłaszali co najwyżej umiarkowane spożycie alkoholu i nikotyny, a wszyscy odmawiali używania narkotyków. Wszyscy uczestnicy tego badania byli wyłącznie heteroseksualni. Nie było znaczącej różnicy między tymi trzema grupami (p> 08) na kilku danych społeczno-demograficznych (np. Dolegliwości związane z nastrojem, wiek, wykształcenie, stan związku, ostatni kontakt seksualny i stosowanie antykoncepcji).

Poprosiliśmy potencjalnych uczestników o przybycie na badania w laboratorium w dniu, który mogli wybrać z naszego wewnętrznego systemu uniwersyteckiego, który jest regularnie wykorzystywany do rekrutacji studentów na naszej uczelni. Dostarczyliśmy uczestnikom znormalizowane informacje o charakterze badania. Każda potencjalna osoba chciała wziąć udział w badaniu po przeczytaniu informacji. Następnie losowo przydzieliliśmy każdego uczestnika jednej z następujących grup 3: podniecony seksualnie, pozytywnie pobudzony i neutralny. Każda z trzech grup składała się z uczestników 30.

Indukcja nastroju Materiał stymulacyjny

Bodźce wywołujące nastrój składały się z 3 filmów, które wykorzystano w projektowaniu pomiędzy tematami: i) erotyka przyjazna kobietom („de Gast” Christine le Duc), która została wybrana w celu wywołania podniecenia seksualnego; ii) klip do pobudzenia sportowego / o wysokiej adrenalinie (np. rafting / skoki do nieba / wspinaczka górska), który służył do wywołania pobudzenia w celu kontrolowania ogólnego typu pobudzenia pozytywnego; i iii) neutralny film składający się z przejazdu pociągu wystawionego na różne scenerie, jako stan odniesienia lub stan odniesienia. Każdy klip filmowy trwał 35 minut. Dwa ostatnie klipy filmowe zostały wybrane przez zespół badawczy z wybranych publicznie dostępnych fragmentów filmowych. Każdy klip filmowy został sprawdzony i przetestowany pilotażowo na grupie 15 studentek, które nie brały udziału w rzeczywistym badaniu. W trzech wybranych filmach udało się wywołać zamierzony stan afektywny, Tabela 1. Uczniowie obejrzeli wybrane filmy 3 i zostali poproszeni o ocenę wizualnych skal analogowych (VAS) o długości 10 cm, jak bardzo czuli, że film wywołuje uczucie ogólnego (pozytywnego) pobudzenia i pobudzenia seksualnego od zera = wcale nie 10 = bardzo. Tabela 1, ilustruje subiektywną ocenę każdego typu bodźca na wymiarach ogólnego pobudzenia i pobudzenia seksualnego. Ogólny schemat subiektywnych ocen potwierdza ważność materiałów stymulacyjnych, Tabela 1. Aby dokładniej zbadać, czy wybrany materiał filmowy był w stanie wywołać zamierzoną emocję, oceniliśmy odpowiednie porównania za pomocą testów t, Tabela 1.

Zadania behawioralne

Mieliśmy zadania / wskazówki dotyczące zachowania 16, które uczestnicy proszeni byli o wykonanie żądanego zadania, zadania 4 dla każdego odpowiedniego typu obrzydzenia. Jak wspomniano we wstępie, użyliśmy 4 różnych typów obrzydzenia, mianowicie rdzenia, zanieczyszczenia, przypomnienia o zwierzętach i obrzydzenia moralnego. Dodatek S1 zawiera szczegółowy opis zadań behawioralnych 16. Podkategoria głównego obrzydzenia obejmowała zadania ponumerowane w Dodatek S1 czyli 1, 2, 3, 4; obrzydzenie moralne obejmowało numer zadania 5, 6, 7, 8; obrzydzenie przypominające o zwierzętach obejmowało numery zadań 9, 10, 11, 12; i obrzydzenie zanieczyszczenia obejmowało zadania numer 13, 14, 15, 16. Część tych zadań behawioralnych składała się z bodźców związanych z płcią lub bodźców odnoszących się bezpośrednio do płci, w tym numerów zadań 5, 8, 11, 15, 16. Dwie ostatnie kategorie zostały początkowo ustalone przez zespół badawczy, w skład którego wchodził doktorant, trzech studentów magisterskich i profesor psychologii. Ponadto (post hoc) zaprosiliśmy studentów psychologii 20, niezależnie od naszej próby, do oceny bodźców (tj. Zadań behawioralnych 16) na temat znaczenia płci. Oceny przeprowadzono na VAS, które wahały się od zera = w ogóle nie dotyczyły 100 = bardzo istotne. Uwzględniliśmy dwa inne wymiary (tj. Istotne dla żywności i zanieczyszczenia), aby główny cel był mniej oczywisty dla uczestników. Ogólnie rzecz biorąc, dane te potwierdziły nasz podział a priori pod względem znaczenia płci. Średni wynik zadań związanych z płcią (M = 67.5, SD = 9.8) różnił się znacznie od średniego wyniku dla przedmiotów niezwiązanych z płcią (M = 8.6, SD = 3.1), t(19) = 22.9, p<.001, w odniesieniu do płci. Mediana wynosiła 8.7, a wyniki wahały się od 1.1 do 41.3 dla zadań niezwiązanych z płcią, a dla zadań związanych z płcią mediana wyniosła 69.6, a wyniki wahały się odpowiednio od 46.4 do 83.9. Te statystyki opisowe potwierdzają trafność przypisania a priori do kategorii płci względem kategorii bez płci. Jednak pokazuje również, że Zadanie 7 różniło się znacznie od innych pozycji w grupie niezwiązanych z płcią, ponieważ zostało ocenione stosunkowo wysoko pod względem związku płciowego (M = 41.3). Dlatego zdecydowaliśmy się przeprowadzić analizę z Zadaniem 7. i bez niego. Ogólnie rzecz biorąc, dało to ten sam wzór wyników. Na podstawie dyskusji i uwagi, którą zespół badawczy zainwestował w wybór obrzydliwych zadań związanych z płcią i niezwiązanych z płcią, a ponieważ wyniki nie uległy zmianie, zdecydowaliśmy się zachować podział a priori na kategorie, pozostawiając w ten sposób Zadanie 7 (tj. w kontakcie z koszulą noszoną przez pedofila) z kategorii niezwiązanej z płcią (moralnej). Po szczegóły patrz Dodatek S3. Autorzy chętnie podzielą się dodatkową analizą z zainteresowanymi czytelnikami. W sprawie takich żądań skontaktuj się z pierwszym autorem.

Każde zadanie składało się z czterech kroków podanych przez eksperymentatora nad mówcą: i) obserwuj zadanie; ii) ocenić wrażenie zadania; iii) wykonać zadanie; i jako ostatni krok, iv) oceń zadanie po zakończeniu. Jako wskaźnik rzetelności obliczyliśmy alfa Cronbacha na podstawie subiektywnego wzbudzonego wstrętu mierzonego przez VAS, krok 1. Alfa Cronbacha dla bodźców niezwiązanych z płcią to XXUMX; a dla bodźców związanych z płcią. 85 zatem wiarygodność obu skal pod względem wewnętrznej spójności była zadowalająca; dodatkowo obliczyliśmy alfa Cronbacha dla podtypów obrzydzenia 76: bodźce obrzydzenia rdzenia. 4; bodziec do wstrętu do przypomnień o zwierzętach. bodźce obrzydzenia moralnego. 76; i dla zanieczyszczenia obrzydzenie podtyp.74. Można zatem stwierdzić, że wiarygodność różnych zadań użytych w tym badaniu jest zadowalająca, a jedynie bodźce moralne o niskiej spójności wewnętrznej.

Środki

Skłonność do obrzydzenia i skala wrażliwości zmieniona (DPSS-R)

DPSS-R jest kwestionariuszem 16 dotyczącym przedmiotu, który składa się z dwóch zatwierdzonych podskal, które mierzą skłonność do obrzydzenia cechy (tj. Tendencję do reagowania z obrzydzeniem na potencjalnych elicitorów obrzydzenia) i wrażliwość obrzydzenia cechy (tj. Ocenę doświadczania obrzydzenia) [16]. Uczestnicy czytają szesnaście propozycji na temat częstotliwości doświadczania doznań cielesnych związanych z obrzydzeniem (np. „Obrzydliwe rzeczy sprawiają, że mój żołądek odwraca się” ze względu na skłonność, i „Myślę, że uczucie obrzydzenia jest dla mnie złe, przeraża mnie, gdy mam ochotę omdlewać” dla czułości) i wskazane, które najlepiej pasują do nich w skali od 1 = nigdy do 5 = zawsze. DPSS-R został zatwierdzony i wykorzystany w wielu badaniach [16] i jest to pierwszy wskaźnik mierzący skłonność do obrzydzenia i wrażliwość na obrzydzenie, niezależnie od elicitorów obrzydzenia [17]. Wykazano, że skala jest wewnętrznie spójna [16] i wykazał trafność predykcyjną w doświadczaniu obrzydzenia w wywołujących obrzydliwość zadaniach eksperymentalnych we wszystkich istotnych domenach obrzydzenia [18]. W poprzednich badaniach okazało się, że skala jest wiarygodna, a wewnętrzna spójność DPSS-R i jego podskali jest wyższa od alfa Cronbacha w skali X. [18], [19]. W naszym przykładzie alfa Cronbacha dla wrażliwości na obrzydzenie wynosiła: 72 i .75 dla skłonności do obrzydzenia.

Emocjonalne subiektywne oceny

Uczestnicy otrzymali dwa arkusze z wizualnymi skalami analogowymi (VAS): aby zmierzyć wrażenie zadania (krok 1) i inny po zakończeniu zadania, krok 4. VAS miał ocenić ich ocenę swojego aktualnego nastroju, np. Jak bardzo jesteście w tej chwili zdegustowani? Uczestnicy musieli oznaczyć długopisem VAS, który wahał się od zera = w ogóle do 10 = bardzo. Jako miarę wpływu wywołanego przez klipy filmowe (kontrola manipulacji), uwzględniliśmy również VAS do pomiaru ich poczucia podniecenia seksualnego. Ponadto uczestnicy musieli wskazać za pomocą wyniku binarnego, czy rzeczywiście ukończyli, czy też zdecydowali się nie wykonywać zadania, z zerowym = nie wykonanym lub 1 = zakończonym.

Procedura

Eksperyment odbył się w cichym pokoju, oddzielonym od pokoju eksperymentatora ekranem jednokierunkowym. Uczestnicy siedzieli przed dużym ekranem projekcyjnym (miernik 1.5 × 1.5) i mieli przed sobą stół do prowadzenia zadań. Eksperymentator znajdował się po drugiej stronie pomieszczenia za jednokierunkowym rozdzielaczem, skąd można było obserwować uczestnika podczas wydawania instrukcji przez mikrofon, kroki 1 – 4. Przed rozpoczęciem eksperymentu uczestnicy zostali ostrzeżeni, że mogą zostać poproszeni o obejrzenie erotycznych obrazów i że zostaną poproszeni o dotknięcie lub zrobienie rzeczy, które mogą okazać się nieprzyjemne. Powiedziano im, że mogą zdecydować się nie przeprowadzać kroku 3 (rzeczywista część zadania / zbliżania się) zadania, a następnie zgłaszać, czy postępowali, czy odmówili. W przypadku braku ukończenia zadania (tj. Nieukończenia kroku 3) uczestnik został poproszony o wyobrazenie sobie, jak gdyby rzeczywiście wykonał zlecone zadanie i ocenił wywołane emocje. Żaden uczestnik nie zdecydował się na wycofanie z badania po otrzymaniu wyjaśnienia.

Projekt badania pociągnął za sobą konieczność oglądania przez uczestników filmu minutowego 5 w celu ustawienia nastroju. Następnie ekran został zamrożony, a eksperymentator wprowadził jeden bodziec. Po dwóch zadaniach (tj. Po jednym bodźcu na raz), film kontynuowano dla 2 minut przed ustawieniem ekranu na zamrożenie, a kolejne zadania / bodźce 2 były prezentowane i tak dalej, dopóki nie zakończyły pełnego zestawu zadań behawioralnych 16 . Kroki 8 (kroki 4 dla każdego bodźca) zadania behawioralnego musiały zostać zakończone, gdy film został zatrzymany, a ekran zamrożony. Każdemu zadaniu uczestnicy otrzymywali dwa arkusze ocen (jeden do oceny przy wrażeniu zadania - krok 1 i drugi do oceny po ukończeniu zadania - krok 4) dla każdego zadania 16. Zadania 16 zostały zrównoważone: konkretnie mieliśmy różne rozkazy 4 dla przeciwwagi. Każdemu arkuszowi ocen nadano liczbę, która różniła się w zależności od warunku i grupy / kolejności, do których zostały losowo przydzielone. Po zakończeniu pomiarów behawioralnych uczestnicy otrzymali zestaw kwestionariuszy do wypełnienia na osobności. Wreszcie uczestnicy zostali w pełni poinformowani o celu eksperymentu, bodźcach i charakterze zadań behawioralnych. Dodatek S1 ilustruje zadania behawioralne postrzegane przez uczestników, a także bodziec związany z rzeczywistością.

Przekąski zostały przekazane uczestnikom wraz ze skromnym prezentem pieniężnym, tj. 10 Euro. Pełny czas trwania eksperymentu wynosił 2 godzin na uczestnika. Badanie to zostało zatwierdzone przez Komitet Etyczny Psychologii Uniwersytetu w Groningen, ECP (kod ECP 10336-NE). Ponadto uzyskano pisemną świadomą zgodę od wszystkich uczestników biorących udział w badaniu.

Efekt

Sprawdzenie manipulacji wywołanym pobudzeniem seksualnym jako nastrój zainteresowania

Jako sprawdzenie manipulacji afektu wywołanego przez grupę, przeprowadziliśmy jednokierunkową analizę wariancji (ANOVA), aby ocenić wpływ pobudzenia seksualnego na wywołany nastrój zainteresowania, na grupę (pobudzenie seksualne, pobudzenie pozytywne i neutralne / wyjściowe) w grupie wrażenie przedstawionego zadania, krok 1. Ma to na celu ocenę, czy wywołany nastrój był skuteczny w zadaniach 16, które musiały zostać ukończone (krok 1 każdego zadania). Istniała znacząca różnica między grupami 3 w zakresie ocen pobudzenia seksualnego F(2, 87) = 12.71, p<01. Potwierdzając trafność indukcji nastroju, porównania post hoc z użyciem testów LSD wskazały, że grupa pobudzenia seksualnego wyraziła znacznie wyższe wyniki w zakresie pobudzenia seksualnego (M = 1.4, SD = 1.0) w porównaniu z grupą neutralną (M = 53, SD = 82, p<01) i grupy pozytywnego pobudzenia (M = 40, SD = 59, p<01).

Skłonność i czułość Cechy obrzydzenia mierzone przez DPSS-R

Aby zweryfikować porównywalność trzech grup pod względem wrażliwości na obrzydzenie cech (czułość DPSS) lub / i skłonności do obrzydzenia cechy (skłonność do DPSS), przeprowadziliśmy ANOVA między grupami dla tych zmiennych. Wspierając równy rozkład wyników w tych cechach osobowości obrzydzenia w grupach, nie było istotnych różnic między grupami 3 w odniesieniu do wrażliwości na obrzydzenie cech. F(2, 87) = 1.79, p = .2, η = .04 lub skłonność do obrzydzenia cechy F(2, 87) = .95, p> 4, η = 02. Średnie czułości DPSS wyniosły 9.2, 8.9 i 10.8; podczas gdy w DPSS-Propensity średnie wyniosły 16.6, 16.3 i 15.4, odpowiednio dla podniecenia seksualnego, pobudzenia pozytywnego i grupy neutralnej.

Wpływ pobudzenia seksualnego na wywołane uczucia obrzydzenia z obrzydliwym seksem i bodźcami niezwiązanymi z seksem

Zmieszana ANOVA, z grupą 3 (pobudzenie seksualne, pobudzenie pozytywne i neutralne) jako czynnikiem międzyosobniczym × typ 2 (związane z seksem a obrzydliwe zadanie niezwiązane z płcią) jako czynnik wewnątrzobiektywny, została przeprowadzona w celu oceny wpływu indukcja nastroju na postrzeganie obrzydzenia wobec obrzydliwych zadań związanych z seksem i niezwiązanych z płcią. Był główny efekt grupy F(2, 87) = 4.52, p<01, η = 09 i główny wpływ typu bodźca F(1, 87) = 4.98, p<05, η = 05. Jednak te główne efekty były kwalifikowane przez istotną interakcję grupy typu bodźca * F(2, 87) = 4.63, p<01, η = 10.

Aby dokładniej zbadać ten termin interakcji, przeprowadziliśmy dwie jednokierunkowe analizy ANOVA, porównujące trzy grupy pod względem ocen obrzydzenia zarówno w odniesieniu do obrzydliwych zadań związanych z płcią, jak i obrzydliwych zadań niezwiązanych z płcią. Pierwsza ANOVA z ocenami bodźców związanych z płcią wykazała znaczącą różnicę między grupami F(2, 87) = 6.35, p<01. W związku z tym przeprowadziliśmy porównania post hoc za pomocą testów LSD, które wskazały, że uczestnicy grupy pobudzenia seksualnego oceniali bodźce związane z płcią znacznie mniej obrzydliwe niż grupa pobudzenia pozytywnego (M-diff = −1.22, SD = 44, p<01), a także mniej obrzydliwe niż grupa neutralna (M-diff = −1.47, SD = 44, p<01). Nie było znaczącej różnicy między pozytywnym pobudzeniem a grupą neutralną (p = .58). W drugiej ANOVA z bodźcami niezwiązanymi z płcią wzór globalny był bardzo podobny, chociaż różnica grupowa nie osiągnęła konwencjonalnego poziomu istotności statystycznej F(2, 87) = 2.86, p = .06. Jednak sparowane porównania z wykorzystaniem testów LSD wykazały, że uczestnicy grupy pobudzenia seksualnego ocenili bodźce inne niż seksualne jako mniej obrzydliwe niż neutralna grupa kontrolna (M-diff = −1.06, SD = .46, p<05). Jak pokazano w Tabela 2, różnica między pobudzeniem seksualnym a grupą pozytywnego pobudzenia nie osiągnęła znaczenia (p = .57) i ani różnica między pozytywnym pobudzeniem a neutralną grupą kontrolną (p = .08). Dodatek S2 demonstruje środki subiektywnych ocen obrzydzenia dla każdego z zadań behawioralnych 16 na grupę i pokazuje, że wzór ustaleń był wysoce spójny we wszystkich zadaniach.

Wpływ podniecenia seksualnego na wywołane uczucia obrzydzenia od podtypów odmiennego obrzydzenia

Zmieszana ANOVA, z grupą 3 (pobudzenie seksualne, pobudzenie pozytywne i neutralne) jako czynnikiem międzyosobniczym × typ 4 (rdzeń, przypomnienie o zwierzętach, zanieczyszczenie i obrzydzenie moralne) jako czynnik wewnątrz podmiotu, została przeprowadzona w celu oceny wpływu nastroju indukcja uczuć obrzydzenia wywołanych przez cztery różne podtypy obrzydzenia. Wystąpił znaczący wpływ grupy F(2, 87) = 3.34, p<05, η = 07 i główny efekt typu wstrętu F(3, 85) = 49.64, p<01, η = 36. Jednak nie było istotnej interakcji grupy typu * F(6, 172) = 1.0, p = 42, η = .02 stąd, ten efekt grupy był podobny dla wszystkich podtypów obrzydzenia. Wzorzec środków dla podtypów 4 wskazał, że obrzydzenie przypominające o zwierzętach wywołało najwyższe oceny obrzydzenia, a następnie bodźce rdzeniowe, zanieczyszczenia i obrzydzenia moralnego, jak pokazano na Tabela 3.

Wpływ pobudzenia seksualnego na rzeczywiste podejście do podejścia i wykonanie zadania

Tutaj przeprowadziliśmy ANOVA z powtarzanym pomiarem z grupą 3 (pobudzenie seksualne vs. pobudzenie pozytywne vs neutralne) × typ 2 (związane z płcią a niezwiązane z płcią obrzydliwe zadania) na procent ukończonego zadania. Nie było znaczącej interakcji między grupą typu *, Wilks λ = .98, F(2, 87) = .79, p = .46, η = .02. Nie było głównego efektu typu zadania Wilks λ = .97, F(1, 87) = 2.10, p = .15, η = .02. Jednak istniał znaczący główny efekt grupy F(2, 87) = 7.71, p<01, η = 15. Zgodnie z przewidywaniami, porównania parami z użyciem testów LSD ujawniły, że grupa pobudzająca seksualnie wykonywała znacznie więcej zadań niż grupa neutralna (M-diff = 16.76, SD = 5.76, p<01) i grupy pobudzenia pozytywnego (M-diff = 21.53, SD = 5.76, p<01). Grupa pobudzenia pozytywnego nie różniła się od grupy neutralnej (M-diff = -4.77, SD = 5.76, p> 05). Zgodnie z naszą hipotezą zarówno dla obrzydliwych zadań związanych z płcią, jak i dla zadań niezwiązanych z płcią, grupa pobudzenia seksualnego wykonała najwyższy odsetek zadań w porównaniu z pozostałymi dwiema grupami. W przypadku zadań związanych z płcią średnie wyniosły odpowiednio 89.33%, 65.33% i 74.01% dla grupy pobudzenia seksualnego, pobudzenia pozytywnego i neutralnej. Podobnie w przypadku zadań niezwiązanych z płcią średnie wykonanego zadania wyniosły 84.95%, 65.90% i 66.77% odpowiednio dla podniecenia seksualnego, pobudzenia pozytywnego i neutralnego.

Pobudzenie seksualne moduluje zmniejszenie obrzydzenia po wykonaniu zadania

Aby sprawdzić, czy wywołane pobudzenie seksualne dodatkowo moduluje zmniejszenie uczucia obrzydzenia w następstwie faktycznego wykonania zadania, przeprowadziliśmy grupę 3 (pobudzenie seksualne, pobudzenie pozytywne, neutralne) × typ 2 (związane z seksem a zadania niezwiązane z płcią) × 2 czas (wydajność przed zadaniem, wydajność po wykonaniu zadania) wymieszał ANOVA na wywołanym wstręcie. Zauważono główny efekt czasu F(1, 87) = 10.6, p<01, η = 11, co wskazuje, że ogólnie nastąpił wzrost wywoływanego wstrętu od wykonania zadania przed wykonaniem zadania. Jednak nie było interakcji grupowej czasu * F(1, 87) = .71, p = .49, η = .02. Stwierdzono zatem, że efekt ten jest podobny dla wszystkich trzech grup, bez dowodów sugerujących, że podniecenie seksualne ogólnie zmniejsza poczucie obrzydzenia po wykonaniu zadania. Dodatkowo wpływ czasu był różny dla obu typów zadań F(1, 87) = 7.35, p<01, η = 08. Wskazuje to, że ogólny wzrost wstrętu w wykonywaniu zadania przed wykonaniem zadania był najsilniejszy w przypadku bodźców obrzydliwych niezwiązanych z płcią. t(89) = 3.81, p<001, η = 02. Żaden z pozostałych efektów głównych i interakcji, w tym trójstronna interakcja między grupą, typem bodźca i czasem, nie osiągnął istotności. Ten schemat wyników nie potwierdził początkowego poglądu, a mianowicie, że zmniejszenie wstrętu będzie najsilniejsze w grupie pobudzenia seksualnego.

Test mediacji

Aby sprawdzić, czy wpływ manipulacji eksperymentalnej (A, grupa pobudzenia seksualnego, w porównaniu z grupą neutralnego i pozytywnego pobudzenia) na zachowanie zbliżeniowe podczas rzeczywistego zadania behawioralnego (C, zadanie behawioralne), jest zapośredniczony przez zmiany subiektywnego wstrętu (B, VAS -disgust) przeprowadziliśmy 3 analizy regresji liniowej w celu sprawdzenia założeń (A> C, A> B, B> C), następnie przeprowadziliśmy analizę regresji wielorakiej z (A, B> C), aby przetestować efekt mediacji (B) . Jak pokazano w Rysunek 1, istniała tendencja do częściowej mediacji z (B) nadal czyniąc wyjątkowy znaczący wkład (β = .28, p<005) także wtedy, gdy oba (A i B) zostały uwzględnione w równaniu. Tak więc wpływ pobudzenia seksualnego na zachowania zbliżeniowe nie był w pełni mediowany przez wpływ podniecenia seksualnego na subiektywną wstręt. Stąd zmiana w podejściu do zachowania i zmiana w subiektywnym obrzydzeniu wydają się w dużej mierze niezależnymi skutkami wywołanego podniecenia seksualnego.

Manipulacja wpływami jako funkcja cechy Obrzydzenie

Ostatecznie zbadaliśmy, czy wpływ indukcji pobudzenia seksualnego mógł się różnić w zależności od poziomu zgłaszanej przez siebie podatności na obrzydzenie (tj. Skłonności do obrzydzenia). Przeprowadziliśmy dwie regresje liniowe, pierwszą analizę w celu przewidzenia subiektywnego wzbudzonego obrzydzenia i drugą analizę w celu przewidywania procentu ukończonych zadań behawioralnych. Uwzględniliśmy cechę obrzydzenia Grupy i DPSS-skłonność na pierwszym poziomie, a na drugim poziomie uwzględniliśmy termin interakcji (cecha grupy * Obrzydzenie). Zgodnie z oczekiwaniami pierwsza analiza wykazała, że ​​główny efekt skłonności DPSS osiągnął konwencjonalny poziom istotności (β = .40, p = .02). W drugim kroku skłonność DPSS zachowała istotność, podczas gdy termin interakcji (cecha grupy * Obrzydzenie) nie przyczynił się znacząco do modelu (p = .49). Tak więc, zgodnie z przewidywaniami, niezależnie od manipulacji filmem, uczestnicy obrzydzenia o wysokiej cechy reagowali generalnie większym obrzydzeniem podczas prezentowanych zadań. Podobnie przeprowadziliśmy drugą analizę regresji, aby sprawdzić wpływ obrzydzenia cechy (tj. Skłonności DPSS) na zachowanie podejścia. W pierwszym kroku skłonność DPSS osiągnęła konwencjonalny poziom istotności (β = −4.9, p = .04) podczas gdy w drugim etapie termin interakcji Grupa * Cecha obrzydzenia nie zbliżyła się do znaczenia (p = .11). Odkrycie to wskazuje, że uczestnicy o dużej obrzydliwości rzeczywiście wypełniali mniej zadań behawioralnych.

Dyskusja

Podstawowe wyniki można podsumować w następujący sposób: po pierwsze, grupa pobudzenia seksualnego oceniła brzydkie bodźce związane z płcią jako znacznie mniej obrzydliwe w porównaniu zarówno do grupy neutralnej, jak i grupy pozytywnego pobudzenia. Podobna (nieistotna) tendencja była widoczna dla bodźców niezwiązanych z płcią. Po drugie, zarówno w przypadku obrzydliwych zadań związanych z seksem, jak i niezwiązanych z płcią, grupa podniecenia seksualnego przeprowadziła największy odsetek zadań, co wskazuje, że podniecenie seksualne rzeczywiście podkreśla rzeczywisty tendencja podejścia do obrzydliwych bodźców.

Zgodnie z przewidywaniami, biorąc pod uwagę grupę pobudzenia seksualnego, grupa ta wykazywała zmniejszoną wzbudzoną wstręt wobec brzydkich bodźców związanych z płcią (i do pewnego stopnia również dla osób niezwiązanych z płcią). Ten efekt podniecenia seksualnego na obrzydzenie nie może być przypisany wyłącznie pobudzeniu dodatniemu, biorąc pod uwagę, że skutki, zwłaszcza na poziomie behawioralnym, były ograniczone do stanu pobudzenia seksualnego. Wyniki te są zgodne z wynikami poprzedniego badania przeprowadzonego z uczestnikami płci męskiej [6]. Chociaż w poprzednim badaniu efekty ograniczały się do bodźców obrzydzenia, które odnosiły się bezpośrednio do płci, w niniejszym badaniu wpływ indukowanego pobudzenia seksualnego był również widoczny w przypadku bodźców, które nie odnoszą się bezpośrednio do seksu, Dodatek S2. Ta widoczna różnica między badaniami mogłaby być prawdopodobnie przypisana intensywności manipulacji eksperymentalnych, ponieważ Stevenson i współpracownicy użyli slajdów zamiast klipu filmowego w celu wywołania podniecenia seksualnego [6].

Obecne badania przedstawiają dowody, że podobnie jak u mężczyzn, pobudzenie seksualne u kobiet łagodzi wywołany wstręt do poszczególnych obrzydliwych bodźców [6]. Co jednak ważne, nasze odkrycia wykraczają poza zwykłe powielanie danych z raportów z wyżej wymienionych badań, wykazując, że podniecenie seksualne wpływa również na zachowanie uczestników i osłabia tendencje rzeczywistego podejścia. Wydaje się to szczególnie istotne w tym przypadku, gdy weźmie się pod uwagę, że subiektywne obrzydzenie zgłaszane przez samego siebie nie pośredniczy w oddziaływaniu warunku eksperymentalnego na chęć podejścia i wykonywania zadań. Sugeruje to, że podniecenie seksualne wydaje się mieć w dużej mierze niezależny wpływ na doznanie obrzydzenia i skłonność ludzi do unikania bodźców związanych z obrzydzeniem.

Chociaż uczestnicy grupy pobudzenia seksualnego ocenili bodźce istotne dla płci jako mniej obrzydliwe niż neutralna grupa kontrolna, taka różnica była nieobecna między grupą podniecenia seksualnego a grupą pobudzenia pozytywnego. Może to wskazywać na to, że wpływ filmu erotycznego na subiektywne obrzydzenie jest głównie spowodowany przez podniecające właściwości filmu tej samej płci. Tak więc wpływ filmu erotycznego na subiektywne uznanie sprawców obrzydzenia istotnych dla seksu może być spowodowany jego szczególną mocą wywoływania pobudzenia seksualnego, podczas gdy jego wpływ na ocenę elicitorów obrzydzenia seksualnego może być bardziej napędzany przez jego ogólnie (seks niezależny) podnoszący właściwości. Wpływ filmu erotycznego na rzeczywiste podejście uczestników do kwestii związanych z seksem i seksem, nieistotnych elicitorów obrzydzenia wydaje się być szczególnie napędzany przez jego siłę do wywoływania podniecenia seksualnego, ponieważ seks nieistotny podniecający filmy nie miał wpływu na tendencje do unikania przez uczestników (ani dla osób bez płci) ani dla obrzydliwych zadań związanych z seksem). Obecny wzór ustaleń nie tylko pokazuje, że uczucia i unikanie obrzydzenia reprezentują (częściowo) niezależne zjawiska, ale także sugerują, że są pod różnym wpływem pobudzenia seksualnego. Być może najważniejsze dla obecnego kontekstu, odkrycia wskazują, że zarówno wpływ wzmożonego pobudzenia seksualnego na subiektywne obrzydzenie, jak i na unikanie wywołane obrzydzeniem będzie działać w sposób ułatwiający zaangażowanie w przyjemny seks i może być problematyczny, jeśli jeden z dwóch nie jest pod wpływem podniecenia seksualnego.

Z klinicznego punktu widzenia wyniki te mogą wskazywać, że brak podniecenia seksualnego (być może z powodu niewłaściwej stymulacji) może zakłócać płeć funkcjonalną, ponieważ może to zapobiec zmniejszeniu obrzydzenia i tendencji do unikania obrzydzenia. W konsekwencji, jeśli pobudzenie seksualne jest niskie (z różnych możliwych powodów), obrzydliwe właściwości określonych bodźców, które są istotne dla zaangażowania w przyjemny seks, jak również wahanie w podejściu do tych bodźców nie są osłabione. W rezultacie może to prowadzić do problemów z zaangażowaniem seksualnym i brakiem nawilżania pochwy, co z kolei może zwiększyć tarcie i powodować problemy, takie jak ból podczas stosunku. Jest więc możliwe, że w skrajnych przypadkach kobieta może nabyć negatywne skojarzenia z seksem i może całkowicie uniknąć stosunku płciowego. Odpowiednie do tego, nasze poprzednie badania z kobietami cierpiącymi pochwicę (Zaburzenia bólowe w obrębie miednicy / zaburzenie penetracji) wykazały, że odczuwają obrzydzenie w odpowiedzi na stymulację erotyczną zarówno na poziomie subiektywnym, jak i bardziej automatycznym [4], [5]. Co więcej, fakt, że bodźce związane z płcią wydają się wywoływać wstręt, a nie pobudzenie u kobiet cierpiących na pochwicę, może dodatkowo pogorszyć problem. Jest to istotne tutaj, ponieważ typową odpowiedzią na obrzydzenie jest zachowanie unikowe w celu stworzenia odległości od brzydkich bodźców. Zatem jest wysoce prawdopodobne, że te problemy seksualne mogą być bezpośrednio lub pośrednio związane z niskim pobudzeniem seksualnym, co w konsekwencji daje więcej miejsca na wywołanie obrzydzenia, skutkując spiralą w dół i utrzymaniem ich trudności i dysfunkcji seksualnych.

Wywołane przez pobudzenie seksualne zmniejszenie unikania bodźców związanych z obrzydzeniem nie ograniczało się do bodźców seksualnych, ale wydaje się odzwierciedlać bardziej ogólne zjawisko, które dotyczy również obrzydliwych bodźców w ogóle. Wynik tego, że podniecenie seksualne było dość podobne w różnych kategoriach, jeszcze bardziej podkreśla wniosek, że wpływ pobudzenia seksualnego odzwierciedla bardziej ogólne zjawisko (nie ograniczone do bodźców związanych z obrzydzeniem związanych z płcią lub innych podtypów obrzydzenia).

Brak spadku obrzydzenia (seksualnego) po rzeczywistej ekspozycji na obrzydliwe zadania (po indukcji podniecenia seksualnego) może wskazywać, że nie ma dodatkowego wpływu na tempo przyzwyczajenia. Należy jednak zauważyć, że ze względu na słabnący wpływ pobudzenia seksualnego na początkowe uczucie obrzydzenia w punkcie wyjścia, istniała już różnica między warunkami, pozostawiając mniej miejsca na dalsze zmniejszenie grupy pobudzenia seksualnego.

Ograniczenia i dalsze badania

Należy wspomnieć o pewnych ograniczeniach: aby zweryfikować skuteczność naszych eksperymentalnych manipulacji, całkowicie oparliśmy się na subiektywnych ocenach pobudzenia seksualnego uczestników; byłoby interesujące zobaczyć, czy ten klip filmowy z powodzeniem wywołuje podniecenie fizjologiczne oprócz subiektywnego podniecenia seksualnego. Środek fizjologiczny (np. Fotopletyzmograf pochwowy) byłby odpowiedni, ponieważ ściśle mówiąc, w obecnym projekcie nie można wykluczyć, że wymagania testowe i eksperymentalne mogły odegrać rolę w ocenach uczestników w kwestii sprawdzenia manipulacji na temat ich pobudzenia seksualnego. Można to jednak uznać za mało prawdopodobne, ponieważ fakt, że na poziomie behawioralnym konkretnie grupa pobudzenia seksualnego wykazywała mniej zachowań polegających na unikaniu, byłby niezgodny z wyjaśnieniem żądania.

Co więcej, chociaż badanie to odnosi się do obrzydliwych zadań związanych z płcią i do obrzydliwych zadań niezwiązanych z płcią, nie możemy być całkowicie pewni, czy to, co określamy jako związane z płcią, faktycznie różniło się od obrzydliwych bodźców niezwiązanych z płcią w postrzeganiu obecnych uczestników pod względem znaczenia seksualnego (a nie dotyczy płci). Jednak w zasadzie oceny niezależnej grupy uczestników potwierdziły ważność obecnego podziału na kategorię istotną w stosunku do płci i na płeć. Chociaż nadal należy uznać, że zadanie odnoszące się do koszuli noszonej przez pedofila wyraźnie odbiegało pod względem zgłaszanego znaczenia płciowego od innych bodźców (które były a priori przypisane do kategorii innej niż płeć). Dlatego ponownie przeprowadziliśmy analizy bez tego konkretnego zadania. Usunięcie tego zadania nie miało znaczącego wpływu na wynik analiz. Czyni to nieprawdopodobnym, że brak zróżnicowanego wpływu pobudzenia seksualnego na bodźce istotne dla płci w porównaniu z bodźcami istotnymi dla płci można przypisać błędom w kategoryzacji naszych zadań, tym samym podtrzymując ważność obecnego wzoru ustaleń.

Automatyczne tendencje do unikania mogą być krytycznie zaangażowane w procesy afektywne, behawioralne i fizjologiczne istotne dla zaangażowania seksualnego. Dlatego ważne byłoby dalsze zbadanie, czy wyniki tego badania są również oczywiste dla bardziej automatycznej, refleksyjnej reakcji fizjologicznej obrzydzenia, którą można ocenić za pomocą elektromiografii (EMG) lewator labii [4] lub mięśni dna miednicy [20] jako stosunkowo niekontrolowane reakcje obronne.

Ponadto interesujące byłoby zbadanie wpływu pobudzenia seksualnego na właściwości wywołujące obrzydzenie poszczególnych bodźców w różnych grupach. Być może u kobiet z zaburzeniami seksualnymi, takimi jak dyspareunia lub pochwica, pobudzenie nie wpływa na obrzydzenie, co może pomóc wyjaśnić występowanie i utrzymywanie się bólu seksualnego lub objawów pochwistycznych.

wnioski

Obecne odkrycia pogłębiają naszą wiedzę na temat tego, jak pobudzenie seksualne współgra z obrzydzeniem i obrzydzeniem, wywołując w obu kobietach obrzydliwe bodźce związane zarówno z seksem, jak i bez seksu. Konkretnie, wyniki te uzupełniają istniejącą bazę literaturową, pokazując, że związek ten wykracza poza subiektywne raporty, aby osiągnąć poziom behawioralny poprzez ułatwienie faktycznego podejścia do tych samych bodźców. Innymi słowy, niniejsze badanie może pomóc w rozwinięciu naszego wglądu w dylemat, dlaczego ludzie nadal potrafią angażować się w przyjemny seks, pomimo obrzydliwej natury wielu bodźców, które są zaangażowane w zachowania seksualne. Obecny zestaw wyników nie tylko sugeruje, że wysokie podniecenie seksualne może ułatwiać wspólne zachowania seksualne, ale również sugeruje, że niskie podniecenie seksualne może być kluczową cechą w utrzymaniu określonych problemów seksualnych lub dysfunkcji.

Informacje uzupełniające

Dodatek S1.

Te zadania behawioralne zostały przydzielone losowo w zestawie 2, za każdym razem po nagraniu filmu 2 minut. Każde zadanie zostało podane w krokach 4 (See Metoda wykonania).

(DOC)

Dodatek S2.

Sposoby i (SD) standardowe odchylenia subiektywnych ocen obrzydzenia dla każdego zadania behawioralnego na grupę, aby pokazać, że wzór wyników wydaje się być podobny dla wszystkich zadań behawioralnych 16.

(DOC)

Dodatek S3.

Środki i odchylenia standardowe (SD) ocen subiektywnych (post hoc) dla każdego z zadań behawioralnych 16. Znaczenie płci to średni wynik z VAS. Numer zadania 5, 8, 11, 15 i 16 to zadania behawioralne uważane za seks istotne.

(DOC)

Podziękowanie Topy

Chcielibyśmy podziękować uczniom, którzy wzięli udział w tym badaniu jako częściowe wypełnienie ich projektu magisterskiego z psychologii eksperymentalnej i klinicznej (Aafke Vogelzang, Marijke Zwaan, Inge Vriese). Dziękujemy dr Johanowi Verwoerdowi za współzarządzanie pracą magisterską. studenci, a także razem z Lonneke van Tuijlem za czytanie projekt wersja manuskryptu. Wreszcie jesteśmy wdzięczni dr Fionie Scott-Fitzpatrick za komentowanie ostatecznych wersji rękopisu.

Referencje Topy

1. Curtis V, Aunger R, Rabie T (2004) Dowody, że obrzydzenie ewoluowało w celu ochrony przed ryzykiem choroby. P Roy S Lond B Bio 7: S131 – S133. Znajdź ten artykuł online
2. Curtis V, de Barra M, Aunger R (2011) Obrzydzenie jako system adaptacyjny dla zachowania unikania choroby. Philos T Roy Soc B 12: 389 – 401. Znajdź ten artykuł online
3. Rozin P, Nemeroff C, Horowitz M, Gordon B, Voet W (1995) Granice jaźni: Zanieczyszczenie Czułość i siła apertur ciała i innych części ciała. J Res Pers 29: 318 – 40. Znajdź ten artykuł online
4. Borg C, de Jong PJ, Weijmar Schultz W (2010) Vaginismus and Dyspareunia: Automatyczna vs. Celowa obrzydliwość Responsivity. J Sex Med 7: 2149 – 57. Znajdź ten artykuł online
5. de Jong P, van Overveld M, Weijmar Schultz W, Peters M, Buwalda F (2009) Wrażliwość na obrzydzenie i zanieczyszczenie w pochwie i dyspareunii. Arch Sex Behav 38: 244 – 52. Znajdź ten artykuł online
6. Stevenson R, Przypadek T, Oaten M (2011) Wpływ samoopisowego pobudzenia seksualnego na reakcje na sygnały obrzydzenia związane z seksem i niezwiązane z płcią. Arch Sex Behav 40: 79 – 85. Znajdź ten artykuł online
7. Koukounas E, McCabe M (1997) Zmienne seksualne i emocjonalne wpływające na reakcję seksualną na erotykę. Behav Res Ther 35: 221 – 30. Znajdź ten artykuł online
8. Ditto PH, Pizarro DA, Epstein EB, Jacobson JA, MacDonald TK (2006) Wpływy trzewne na zachowania ryzykowne. J Behav Decis Making 19: 99 – 113. Znajdź ten artykuł online
9. Ariely D, Loewenstein G (2006) Ciepło chwili: efekt podniecenia seksualnego na podejmowanie decyzji seksualnych. J Behav Decis Making 19: 87 – 98. Znajdź ten artykuł online
10. Fessler DMT, Arguello AP, Mekdara JM, Macias R (2003) Wrażliwość i konsumpcja mięsa: test emotywistycznego opisu moralnego wegetarianizmu. Apetyt 41: 31 – 41. Znajdź ten artykuł online
11. Haidt J, McCauley C, Rozin P (1994) Indywidualne różnice w wrażliwości na obrzydzenie: Skala próbkująca siedem domen obrzydliwych elicitorów. Pers Indiv Differ 16: 701 – 13. Znajdź ten artykuł online
12. Salvatore S, Cattoni E, Siesto G, Serati M, Sorice P, et al. (2011) Zakażenia dróg moczowych u kobiet. Eur J Obstet Gyn RB 156: 131 – 136. Znajdź ten artykuł online
13. Rozin P, Haidt J, McCauley CR (2008) Obrzydzenie. W: Lewis M, Haviland MJ, redaktorzy. Podręcznik emocji. 3rd wyd. Nowy Jork: Guilford Press. 757 – 76.
14. Borg C, de Jong PJ, Renken RJ, Georgiadis JR (2012) Cecha obrzydzenia moduluje sprzężenie czołowo-tylne jako funkcję domeny obrzydzenia. Soc Cogn Affect Neurosci. W prasie. doi: 10.1093 / scan / nss006.
15. Olatunji BO, Haidt J, McKay D, David B (2008) Rdzeń, przypomnienie o zwierzętach i obrzydzenie skażenia: Trzy rodzaje obrzydzenia z wyraźną osobowością, korelacjami behawioralnymi, fizjologicznymi i klinicznymi. J Res Pers 42: 1243 – 59. Znajdź ten artykuł online
16. van Overveld WJM, de Jong PJ, Peters ML, Cavanagh K, Davey GCL (2006) Skłonność do obrzydzenia i obrzydzenie: Oddzielne konstrukcje, które są różnie związane z konkretnymi obawami. Pers Indiv Differ 41: 1241 – 52. Znajdź ten artykuł online
17. Connolly KM, Olatunji BO, Lohr JM (2008) Dowody na wrażliwość na obrzydzenie pośredniczące w różnicach płci stwierdzonych w fobii spowodowanej zastrzykiem krwi i fobii pająka. Pers Indiv Differ 44: 898 – 908. Znajdź ten artykuł online
18. van Overveld M, Jong PJ, Peters ML (2010) Skorygowana skłonność do obrzydzenia i skala wrażliwości: jej wartość predykcyjna dla zachowania unikowego. Pers Indiv Differ 49: 706 – 11. Znajdź ten artykuł online
19. Fergus TA, Valentiner DP (2009) Skorygowana skłonność do wstrętu i skala wrażliwości: Analiza wersji o obniżonej wartości. J Lęk Disord 23: 703 – 10. Znajdź ten artykuł online
20. van der Velde J, Everaerd W (2001) Związek między mimowolną aktywnością mięśni dna miednicy, świadomością mięśni i doświadczonym zagrożeniem u kobiet z pochwą i bez pochwy. Terapia behawioralna 39: 395 – 408. Znajdź ten artykuł online