Przemoc seksualna jako scenariusz seksualny w popularnej pornografii internetowej (2021)

Fiona Vera-Grey, Clare McGlynn, Ibad Kureshi, Kate Butterby,

Brytyjskie czasopismo kryminologiczne, 2021 ;, azab035, https://doi.org/10.1093/bjc/azab035

Abstrakcyjny

Wprowadzenie

Debaty na temat pornografii i jej związku z przestępczością, przemocą seksualną i krzywdą społeczną są dobrze przećwiczone i wydają się nie do pogodzenia. Mają tendencję do skupiania się na kwestiach związków przyczynowych (np Strouse'a i in. 1994; Malamut i in. 2012; Hald i in. 2013), rzadko odnosząc się do rzeczywistych praktyk konsumentów (Atwood 2005) lub formy i treści głównego nurtu pornografii (Paasonen 2006). Niedawno zaczęto badać pytania, czy i jak treści pornograficzne wpływają na normy seksualne Gagnon i Simon's (1973) teoria skryptów seksualnych. Pojawiają się badania wyraźnie wykorzystujące to podejście, badające wpływ pornografii na scenariusze seksualne dotyczące np. „Łączenia się” wśród młodych dorosłych (Braithwaite i in. 2015); kobieca podmiotowość i uprzedmiotowienie (Niedz i in. 2016; Fritz i Paul 2017); agresja fizyczna (Shor i Seida 2019; 2020) i reprezentacja azjatyckich kobiet (Zhou i Paul 2016).

Badanie to przyczynia się do rosnącej liczby badań empirycznych wykorzystujących teorię skryptu seksualnego w celu zbadania pornografii, rozwijając bazę dowodową szczególnie w odniesieniu do przemoc seksualna, w tym środki przymusu i przestępstwa, które nie mogą obejmować agresji fizycznej. Robimy to, analizując tytuły pojawiające się na stronach docelowych trzech najpopularniejszych internetowych witryn pornograficznych w Wielkiej Brytanii w okresie 6 miesięcy w latach 2017–18. Nasza innowacyjna metodologia pozwoliła nam zebrać całkowity zestaw danych obejmujący ponad 150,000 tytułów, dzięki czemu jest to największe jak dotąd badanie treści pornograficznych w Internecie. Z naszych ustaleń wynika, że ​​przemoc seksualna w pornografii jest głównym nurtem i obejmuje jeden na osiem tytułów wyświetlanych na stronach głównych najpopularniejszych witryn w Wielkiej Brytanii. Co więcej, odkryliśmy, że praktyki seksualne obejmujące przymus, oszustwo, brak zgody i działalność przestępczą dalekie od bycia przedstawianymi jako anormalne, są opisywane w pornografii internetowej głównego nurtu w sposób, który stawia je jako dopuszczalne. Podsumowując, twierdzimy, że nasze badanie dostarcza wyraźnych dowodów na to, że przemoc seksualna jest normatywnym scenariuszem seksualnym w głównym nurcie pornografii internetowej, mającym istotne implikacje na poziomie społecznym dla zrozumienia różnicy między przyjemnością seksualną a krzywdą seksualną.

Skrypty seksualne i pornografia

Gagnon i Simon's (1973) Teoria skryptów seksualnych pierwotnie czerpała z teorii społecznego uczenia się, aby zakwestionować dominację biologicznych wyjaśnień w badaniach nad seksualnością, stawiając na pierwszym planie społecznie nabyty charakter życia seksualnego. Później opracowano, aby odzwierciedlić wgląd w konstruktywizm społeczny (Simon i Gagnon 2003), teorię można szeroko interpretować jako konceptualizującą, w jaki sposób jednostki rozwijają swoje rozumienie seksualności za pomocą zasobów w swoim środowisku społecznym. Zasoby te obejmują kontakt z przedstawicielstwami i instytucjami, które stygmatyzując i kryminalizując niektóre zachowania seksualne, ucząc i zachęcając innych, wyznaczają granice między odpowiednim a niewłaściwym zachowaniem seksualnym (Wiederman xnumx). Wypracowane w ten sposób rozumienie seksualności jest następnie wykorzystywane do nadawania sensu zachowaniom seksualnym ich i innych, pomagając w konstruowaniu „seksualności” w samym środowisku społecznym.

Ten bardziej wzajemny model tego, w jaki sposób wpływają na nas zasoby, które napotykamy w naszym środowisku społecznym, a co za tym idzie, wpływają one na odejście kryminologów kulturowych i feministycznych teoretyków mediów od tradycyjnego modelu efektów medialnych w celu zrozumienia relacji między reprezentacjami przemocy a rzeczywistości (Boyle'a 2000; Atkinson i Rodgers 2016). Zamiast argumentować za związkiem przyczynowym między brutalną i agresywną przestępczością a jej reprezentacją, kryminolodzy kulturowi nakreślili zniuansowany model, w którym znaczenia społeczne wpływają do krajobrazu mediów i wypływają z niego, potrafiąc `` odbijać się echem i cofać się przed sobą '' (Ferrell i in. 2015: 154). Podobnie jak w przypadku teorii skryptu seksualnego, model ten podważa wiarę w liniowy proces przyjmowania informacji przez jednostkę, a następnie odgrywania ich w świecie społecznym. Jednak podważa również koncepcje czystej fantazji, oddzielone od jakiegokolwiek wpływu na świat rzeczywisty; odrzucenie swobodnego związku to nie to samo, co odrzucenie jakiegokolwiek związku. Zamiast tego, kryminolodzy kulturowi zachęcają do rozważenia przedstawień przemocy w mediach pod kątem ich potencjału do poszerzenia, dostrojenia i / lub zmiany naszego rozumienia i doświadczenia świata społecznego (Haywarda 2012; Atkinson i Rodgers 2016). Takie rozumienie pozwala na rolę sprawstwa w sposobie przyjmowania mediów przez jednostkę, jednocześnie rozpoznając sposoby, w jakie stanowią one część `` kulturowego rusztowania '' (Gavey 2004), poprzez które indywidualne przejawy sprawczości są realizowane i nabierają znaczenia.

Łączenie w ten sposób teorii skryptów seksualnych i spostrzeżeń z kryminologii kulturowej i stosowanie ich w pytaniach o przemoc seksualną w pornografii pozwala lepiej zrozumieć społeczną funkcję pornografii (Vera-Grey 2020). W przeciwieństwie do analizy dotyczącej tego, w jaki sposób ludzie odbierają wiadomości z pornografii i / lub je odgrywają, mamy sposób na rozmowę o tym, jak seksualność i to, co liczy się jako `` seksualne '' w naszym środowisku społecznym, wzajemnie kształtuje się i jest kształtowane przez pornografię. . Mimo to badania nie wykorzystały jeszcze takiej możliwości.

Istniejące badania opierające się na teorii skryptów seksualnych zwykle skupiają się na bezpośrednich skutkach behawioralnych skryptów seksualnych w pornografii. Wright (2014), np. w jednym z pierwszych zastosowań teorii skryptów seksualnych w odniesieniu do pornografii, przedstawia, w jaki sposób użytkownicy pornografii uczą się nowych skryptów seksualnych, najlepiej wyuczonych skryptów poprzez powtarzające się narażenie na homogeniczne reprezentacje i wykorzystują skrypty seksualne z normatywnymi, odpowiednimi i satysfakcjonującymi zachowaniami. Braithwaite i in. (2015) podobnie wykorzystaj teorię skryptu seksualnego, aby zbadać związki między konsumpcją pornografii a „przyjaciółmi z korzyściami”, podczas gdy Niedz i in. (2016) użyj go do omówienia związków między konsumpcją męskiej pornografii a określonymi formami męskiej praktyki seksualnej. Ten nacisk jest kontynuowany w nowszej literaturze dotyczącej Marshall i in. (2018) badanie wykorzystania teorii skryptu seksualnego jako konceptualnej podstawy związku między używaniem pornografii a zachowaniami przymusu seksualnego. Nasze obecne badanie różni się tym, że wykorzystuje możliwości, jakie daje teoria skryptu seksualnego do zbadania społecznej funkcji pornografii, niekoniecznie jej wpływu na indywidualnych użytkowników, ale jej wkładu w szersze społeczne rozumienie granicy między seksem a przemocą seksualną. Jest to granica, która sama w sobie jest kwestionowana, szczególnie w literaturze dotyczącej treści pornograficznych, którą teraz pokrótce omówimy.

Przemoc seksualna i pornografia

Pomimo gorącej debaty publicznej i naukowej, jest zaskakująco mało badań na temat treści pornografii internetowej głównego nurtu. Badania badające związki między pornografią a przemocą seksualną zazwyczaj koncentrowały się na zachowaniach, a nie na treści, przy czym badanie powiązań między kontaktem z pornografią a postawami jest bardziej powszechne niż analizy tego, jak treści pornograficzne reprezentują i / lub odtwarza samą przemoc seksualną (np. McKenzie-Mohr i Zanna 1990; Strouse'a i in. 1994; Hald i in. 2010; ,2013; Malamut i in. 2012).

Tam, gdzie analizy obejmują przemoc i agresję w treściach pornograficznych, Johnson i mosty (2018) zasugeruj dwa spójne wyniki. Po pierwsze, gdy stwierdza się występowanie przemocy, prawie zawsze jest ona popełniana przez mężczyzn wobec kobiet (np Mckee i in. 2008; Mosty i in. 2010). Po drugie, typowy zestaw brutalnych zachowań, takich jak dławienie się, krztuszenie się, bicie i klapsy, to cechy charakterystyczne tzw. Pornografii „gonzo” - tj. Rodzaju pornografii najczęściej spotykanej na głównych stronach pornograficznych (np. Łosoś i Diament 2012; twórca koszy i in. 2014; Klaassen i Peter 2014). Analizy treści zarówno materiałów online, jak i offline wykazały również, że prawie zawsze koncentruje się na przedstawieniu pragnień seksualnych mężczyzn, nawet tam, gdzie kobiety inicjowały aktywność seksualną (Brosius i in. 1993; Mosty i in. 2010; Klaasen i Peter 2014; DeKeseredy i Corsianos 2016; Zhou i Paul 2016; Fritz i Paul 2017).

Chociaż zebranie razem wyników badań w ten sposób zapewnia użyteczny przegląd, może posłużyć do zminimalizowania znaczącego wpływu różnic definicyjnych. Na przykład, chociaż analizy materiałów online i offline często koncentrowały się na podstawowych elementach przemocy wobec kobiet w heteroseksualnej pornografii, takich jak degradacja, dominacja i uprzedmiotowienie (Gossett i Byrne 2002; McKee 2005; Cusack i Waranius 2012; Łosoś i Diament 2012; Klaasen i Peter 2014), brak standaryzacji tych środków utrudnia uogólnienie ich ustaleń (Paasonen 2011). Jest to również problem w przypadku badań takich jak nasze, które mają na celu analizę treści w odniesieniu do przedstawień przemocy fizycznej i / lub agresji (np. Mosty i in. 2010; Shor i Seida 2020; Seida i Shor  2021). W tym przypadku badania muszą mierzyć się z tym, co stanowi przemoc, a co nie, w tym z tym, czy intencja i reakcja powinny mieć jakąkolwiek wagę definicyjną (zob. Dalej Klaasen i Peter 2014; McKee 2015).

Ogólnie rzecz biorąc, ten brak standaryzacji może w pewnym stopniu wyjaśnić ogromne różnice w ustaleniach dotyczących przemocy i agresji w głównym nurcie pornografii. Próbki offline mogą dawać wartości od 2% (McKee i in. 2008) do ponad 90 procent (Mosty i in. 2010), ze zmiennością replikowaną w internetowych próbkach Pornhub, które wahają się od 12% treści zawierających agresję (Shor i Seida 2019; Shor i Seida 2020) bliżej 35 procent (Biuro Klasyfikacji Filmu i Literatury 2019). Pobieranie próbek jest również powiązane z niespójnościami w bazie danych. Na przykład pornografia offline podlega innym systemom regulacyjnym (w różnych krajach) niż materiały internetowe, co oznacza, że ​​ustaleń z jednego kontekstu nie można łatwo przełożyć na inny. Ponieważ Internet jest teraz powszechną drogą dostępu do pornografii (Hald i in. 2013) badania coraz częściej obejmują pobieranie próbek bezpośrednio z miejsc, w których znajdują się probówki (np Cusack i Waranius 2012; Klaasen i Peter 2014; twórca koszy i in. 2014; Shor i Seida 2020). Jednak nawet przy takim podejściu wielkość próby pozostaje problemem Zhou i Paul's (2016) badanie zbliżenia się do uwzględnienia skali pornografii internetowej na próbie ponad 3,000 filmów.

Niniejsze badanie oferuje sposób na przejście przez niektóre z tych kwestii związanych z pobieraniem próbek i definicjami. Opiera się na największej jak dotąd próbce pornografii internetowej zebranej do badań, próbce, która pozwala nam zadawać szerokie pytania dotyczące treści oferowanych za pośrednictwem głównego nurtu pornografii internetowej. Wykorzystanie najpowszechniej stosowanej definicji politycznej przemocy seksualnej, przyjętej przez Światową Organizację Zdrowia (dzbanek i in. 2002), pomaga rozszerzyć obecną bazę dowodową od koncentrowania się na agresji fizycznej, przybliżając nas do kryteriów stosowanych do odróżnienia seksu od przemocy seksualnej w Wielkiej Brytanii, a mianowicie zgody, przymusu i prawa karnego. Nie wykorzystujemy intencji ani reakcji do oceny tego, co liczy się jako przemoc seksualna, zamiast tego koncentrujemy się na analizie opisu materiału, uznając, że w ten sposób zachęca się odbiorców do nadania sensu treści, podejście, które widzieliśmy tylko w twórczość Erana Shora (np Shor i Golriz 2019; Skrót 2019; Shor i Seida 2019). Wreszcie, nasze badanie jest wyjątkowe, ponieważ nie obejmuje próbkowania treści na podstawie praktyk poszczególnych użytkowników, np. Najczęściej oglądanych lub wysoko ocenianych filmów porno. Opiera się raczej na działaniach samych witryn, analizując treść reklamowaną na stronie docelowej użytkownikowi po raz pierwszy. To, wraz z ramami scenariuszy seksualnych, jest miejscem, w którym nasza praca znacznie ulepsza istniejącą bazę dowodów, pomagając nam przenieść uwagę z indywidualnych użytkowników i efektów na same platformy pornograficzne.

Metody

Pobieranie próbek danych

W celu opracowania nowych empirycznych podstaw zrozumienia treści reklamowanych osobom, które po raz pierwszy oglądają pornografię w Wielkiej Brytanii, w badaniu podjęto trzy kluczowe pytania badawcze: 1) Czy pornografia opisująca przestępcze akty przemocy seksualnej jest reklamowane pierwszemu użytkownikowi popularnej pornografii internetowej? 2) Jak często występuje scenariusz przedstawiający przemoc seksualną w treści reklamowanej pierwszemu użytkownikowi popularnej pornografii internetowej? 3) W jaki sposób informacja o granicy między dobrowolnymi a przestępczymi praktykami seksualnymi jest przekazywana pierwszemu użytkownikowi powszechnej pornografii internetowej?

Aby wygenerować próbkę zdolną odpowiedzieć na te pytania, trzy najczęściej odwiedzane strony pornograficzne zostały zidentyfikowane za pośrednictwem Alexa Internet, narzędzia do analizy ruchu w sieci. W momencie zbierania danych były to Pornhub.com, Xhamster.com i Xvideos.com. Wszystkie strony wyraziły pisemną zgodę na dostęp do danych. Zatwierdzenie etyczne zostało wydane przez [przeniesione do wzajemnej oceny] i ze względu na charakter danych utworzono dedykowaną partycję jednego z serwerów uczelni, która będzie przechowywać dane na czas trwania projektu.

Interesowało nas, jakie treści same witryny pornograficzne przenosiły na stronę docelową bez żadnej interwencji użytkownika, replikując w ten sposób treści reklamowane nowemu lub nowemu użytkownikowi. Odkryliśmy, że witryny śledzone i dostosowywane do działań użytkowników w różnym stopniu, od niezwykle wysokiego poziomu dostosowania (Pornhub i XHamster) do działania jako względnie statyczna witryna (XVideos). W związku z tym opracowaliśmy proces we wszystkich trzech witrynach, który umożliwił nam zbieranie danych bez interakcji z witryną, ponieważ każda interakcja powiadomiłaby algorytmy witryny o naszej lokalizacji i tym samym użytkowniku. Umożliwiło nam to ograniczenie możliwości modyfikowania treści przez witrynę w oparciu o nasze zachowanie, czego nie widzieliśmy w innych metodach przechwytywania treści na potrzeby pornografii internetowej. Opracowaliśmy przeszukiwacz sieci i kod parsera działający na obsługiwanym serwerze wirtualnym, co pozwoliło nam również ograniczyć ilość wymaganego śledzenia. Kod działał, aby zrobić „migawkę” strony docelowej dla każdej witryny, w tym gify (podzielone na poszczególne obrazy), które pojawiają się użytkownikom, skojarzony z nimi tytuł i unikalny identyfikator wideo, co umożliwiło nam sprawdzenie, czy plik wideo pojawiające się na pierwszej stronie pojawiły się wcześniej w okresie zbierania danych.

Aby uniknąć czasowych zakłóceń, ustawiliśmy dłuższy okres gromadzenia danych (sześć miesięcy) i uruchamialiśmy kod co godzinę o pełnej godzinie. W tym okresie zbierania danych z XHamster zebrano łącznie 72,326 40,401 zestawów (obejmujących obrazy, tytuły i html); 38,858 XNUMX z Pornhub i XNUMX XNUMX z XVideos.¹ Zestawy z trzech witryn zostały następnie połączone, aby umożliwić analizę w całym korpusie i umożliwić nam zadawanie pytań dotyczących ogólnej pornografii w ogóle, a nie tylko konkretnych witryn.² Usunęliśmy zduplikowane identyfikatory filmów, w przypadku których ten sam film z tego samego przesłania pojawiał się w danych więcej niż jeden raz (np. Jeśli ten sam film został przesunięty na stronę główną więcej niż raz w okresie gromadzenia). W wyniku tego procesu uzyskano łącznie 151,546 XNUMX unikalnych zestawów danych. Tytuły z każdego zestawu zostały następnie pobrane do arkusza kalkulacyjnego w celu wyczyszczenia, wraz z ich unikalnym identyfikatorem wideo i ich stroną internetową.

Czyszczenie danych

Dane zostały wyczyszczone w celu usunięcia tytułów, które nie zawierały słów, a tym samym nie mogły być analizowane przez częstotliwość występowania słów (np. „FFB_1006”). Usunęliśmy również tytuły wyłącznie w języku innym niż angielski ze względu na umiejętności językowe zespołu badawczego. Następnie ręcznie wyczyściliśmy dane, aby wykluczyć tytuły, które nie zawierały żadnych informacji o treści. Obejmuje to te, które były po prostu komentarzami przesyłającego, bez opisu treści (na przykład „udostępnij mój film, proszę :)” oraz te, które zawierają tylko nazwę wykonawcy lub studia. W przypadku użycia jakiegokolwiek opisowego przymiotnika w odniesieniu do wykonawcy (w tym ograniczonych przymiotników, takich jak kolor włosów) lub treści (nawet jeśli tylko akronimy, takie jak JOI „Jerk Off Instruction” lub POV „Point of View”), tytuły zostały zachowane. Te wyłączenia zostały dokonane na podstawie tego, że te tytuły nie dostarczały użytkownikom żadnych informacji o tym, co / gdzie / lub kto był lub nie był seksualny, a zatem nie można ich dokładnie opisać jako przedstawiające scenariusz seksualny. Oznacza to, że po wyczyszczeniu nie wszystkie tytuły można było dokładnie oznaczyć jako opisujące akt seksualny, ale opisywały one coś, co z racji przebywania na stronie pornograficznej było umieszczane jako seksualne, a zatem można je uznać za część scenariusza seksualnego. W wyniku tego procesu otrzymaliśmy ostateczną możliwą do przeanalizowania próbkę danych obejmującą 131,738 XNUMX tytułów.

Kodowanie i analiza danych

Nasza analiza jest oparta na najczęściej akceptowanej politycznej definicji przemocy seksualnej, a mianowicie tej stosowanej przez Światową Organizację Zdrowia (dzbanek i in. 2002).³ Kierując się tą definicją, skupiliśmy się na czterech szerokich kategoriach przemocy seksualnej: aktywności seksualnej między członkami rodziny; agresja i napaść; obrazowe wykorzystywanie seksualne oraz przymusowa i wyzyskująca aktywność seksualna. Dla każdej kategorii wygenerowano serię słów kluczowych w trzystopniowym procesie. Przeprowadziliśmy mapowanie powiązanych terminów dla gwałtu, przymusu, kazirodztwa, członków rodziny, znęcania się, wykorzystywania seksualnego opartego na obrazach oraz fizycznej agresji i napaści, a następnie wyszukaliśmy w Internecie synonimy wygenerowanych słów. Wreszcie, podczas czyszczenia danych, wszelkie dodatkowe słowa, które były rutynowo widoczne w tytułach i pasowały do ​​kryteriów wyszukiwania, były dodawane jako słowa kluczowe i były wyświetlane w całym korpusie.

Słowa kluczowe zostały następnie zastosowane do oczyszczonego korpusu danych. To początkowe wyszukiwanie zwróciło wszystkie tytuły zawierające każde słowo kluczowe, które następnie zostały ręcznie zakodowane pod kątem trafności dla każdej kategorii. Proces kodowania pod kątem trafności obejmował dwóch członków zespołu badawczego, którzy przeglądali tytuły zwrócone przez wyszukiwanie słów kluczowych i wykluczały te, które mimo że zawierały słowo kluczowe, albo nie były związane z rozważaną kategorią, albo wyraźnie zidentyfikowały materiał jako BDSM (bondage, dominacja, uległość i masochizm). Wszystkie wykluczenia pod kątem trafności zostały sprawdzone przez drugiego programistę przed usunięciem. Tabele słów kluczowych w tym artykule pokazują zarówno „początkową liczbę” (IC), tj. Wszystkie tytuły z oczyszczonego korpusu danych, które zwróciły słowo kluczowe, jak i „ostateczną liczbę” (FC), tj. Tytuły, które zostały ręcznie zakodowane jako istotne. Aby uniknąć podwójnego liczenia ostatecznej liczby, każdą kategorię obliczano po usunięciu duplikatów (tj. W przypadku, gdy tytuły zawierały więcej niż jedno słowo kluczowe, a zatem były zwracane więcej niż jeden raz). Odpowiednia, niepowtarzalna lista tytułów dla każdej kategorii została wprowadzona do NVIVO dla częstości występowania słów w obu kategoriach i połączonej liście.

Ograniczenia

Ze względu na rozmiar korpusu danych nie możemy twierdzić, że wyczerpaliśmy możliwości słów kluczowych, które zwracałyby tytuły spełniające nasze kryteria kodowania. Częstotliwość błędów ortograficznych i gramatycznych w tytułach oznacza również, że nawet w przypadku uwzględnienia słów kluczowych jest prawdopodobne, że niektóre odpowiednie tytuły nie zostały zwrócone. Tam, gdzie było to możliwe, próbowaliśmy to wyjaśnić, wyszukując fragmenty słów lub typowe błędy ortograficzne (na przykład „upskyrt”). Jednak nasze wyniki mogą odnosić się tylko do słów kluczowych, których użyliśmy i pomimo naszej staranności, liczby te należy traktować jako zaniżoną liczbę odpowiednich tytułów.

Jesteśmy również w stanie twierdzić tylko o tym, co jest opisane, a nie o tym, co jest faktycznie przedstawione. Decyzja o oddzieleniu tytułów od obrazów została podjęta w celu umożliwienia analizy całego korpusu, co nie byłoby możliwe przy jego rozmiarze, gdybyśmy spróbowali również przeprowadzić analizę treści obrazów zawartych w każdym zestawie.⁴ Chociaż nie możemy tutaj zgłaszać roszczeń dotyczących obrazów wyświetlanych użytkownikom, jako Szor (2019) przyznaje, że tytuły internetowych filmów pornograficznych odgrywają główną rolę w identyfikowaniu historii, która jest im oferowana. Warto zauważyć, że ta funkcja interpretacyjna etykiet / tytułów jest również rozpoznawana przez same strony pornograficzne, a Pornhub stwierdza: „Przed kliknięciem filmu użytkownicy chcą wiedzieć, czego mogą się spodziewać… Zamiast określać„ co ”zobaczą, użyj tytułu, aby opisać „jak” oni to zobaczą ”(Pornhub 2020a). Dlatego uważamy, że tytuły odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu zrozumienia tego, co jest, a co nie jest seksualne, niekoniecznie tego, co użytkownik faktycznie widzi, ale w jaki sposób są zachęcani, aby nadać temu sens.

Wreszcie nierozwiązana debata w literaturze na temat odpowiedniego kodowania przemocy fizycznej była ciągłą dyskusją w zespole badawczym. Zmagaliśmy się zarówno z tym, jak podejść do problemu pornografii BDSM (patrz dyskusja w naszych ustaleniach dotyczących agresji fizycznej), jak i co zrobić z treściami sugerującymi przemoc, ale wykraczającymi poza ustalone przez nas ramy kodowania.⁵ W związku z tym nie twierdzimy, że odkryliśmy wszystkie opisy przemocy seksualnej w danych. Zdajemy sobie sprawę, że nasze metody, w połączeniu z często dychotomicznym charakterem debat o porno, mogą prowadzić do twierdzeń zarówno o przeliczeniu, jak i zaniżeniu zakresu przemocy w naszej próbie. Pilnie potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć ciągłość dyskursu wspierającego gwałt w głównym nurcie pornografii internetowej. Nasze wyniki pokazują, jak ważne jest kierowanie tych badań nie tylko na dostępne treści lub treści najczęściej odwiedzane przez użytkowników, ale bardziej stanowczo na te, które są promowane wśród użytkowników przez same witryny pornograficzne.

Ustalenia

W poniższej dyskusji podajemy nieocenzurowane przykłady tytułów w naszym zbiorze danych, aby osadzić naszą dyskusję w realiach pornografii. Jest to zgodne z podejściem feministycznych badaczek do nękania w Internecie (styczeń 2014; Vera-Grey 2017). Naszym celem jest zapewnienie zakorzenienia naszej dyskusji w realiach treści, rzucając wyzwanie „tyranii milczenia” (styczeń 2014: 533) w dyskursie publicznym i politycznym na temat tego, co właściwie stanowi główny nurt pornografii internetowej. Oznacza to, że poniższe sekcje zawierają język, który jest rzadki w artykułach akademickich i który może być dla niektórych niepokojący.

Ogólne ustalenia

W sumie znaleźliśmy 12 procent (n = 15,839 XNUMX) całej badanej próbki (n = 131,738 49.6) tytułów opisujących aktywność seksualną stanowiącą przemoc seksualną. Odpowiada to jednemu na osiem tytułów. Rozprzestrzenianie się witryny było mniej więcej równe reprezentacji każdego miejsca w całym korpusie. Tytuły z Xhamster znaleziono w 7,862% treści zakodowanych jako przemoc seksualna (47.7 20.7 tytuły) i stanowiły 3,278% całego zbioru. Tytuły z Pornhub stanowiły 26.7% (29.7) tytułów zakodowanych jako przemoc seksualna i 4,699% zbioru danych, podczas gdy tytuły XVideos stanowiły 25.6% tytułów zakodowanych jako przemoc seksualna (XNUMX) i XNUMX% próbka ogólnie.

Częstotliwość występowania słów wykazała, że ​​słowo „nastolatek” było najczęściej występującym słowem zarówno w całym korpusie danych (n = 10,149, 7.7 procent), a próbka zakodowana jako opisująca przemoc seksualną (n = 1,344, 8.5 procent). „Nastolatek” jest zatem bardziej powszechnym sposobem opisywania pornografii niż jakikolwiek opis aktu seksualnego lub części ciała i wydaje się, że jest on nieco częstszy w treściach opisujących przemoc seksualną.

Aktywność seksualna między członkami rodziny

Najczęstszą formą przemocy seksualnej w danych była ta związana z aktywnością seksualną między członkami rodziny. To echo badań w Nowej Zelandii, które wykazały, że prawie połowa zbadanych filmów pornograficznych zawierała krok lub inną rodzinną aktywność seksualną (Biuro Klasyfikacji Filmu i Literatury 2019). W przeciwieństwie do innych kategorii, poza podaniem ogólnej początkowej i końcowej liczby dla każdego słowa kluczowego, kategoria rodzinna została również zakodowana w celu rozróżnienia między związkiem rodzinnym używanym jako deskryptor (C1 w Tabela 1), np. „ciocia łapie dziewictwo nerdowłosego chłopca” i tytuły opisujące aktywność seksualną między członkami rodziny (C2), na przykład „Córka połyka spermę taty, a potem się pieprzy”. Podczas kodowania pod kątem trafności tytuły, które miały wyraźnie podkreślać, że są reprezentacjami, takie jak „brat, a nie siostra” i „Amatorskie ssanie kutasa w łazience, a nie siostra i brat”, zostały usunięte.

Po usunięciu również duplikatów, w których ten sam tytuł zawierał więcej niż jedno słowo kluczowe, łącznie 8,421 tytułów zawierało relacje rodzinne używane jako deskryptor (6.4% całego zestawu danych), a dalsze 5,785 (4.4% całego zestawu danych możliwych do analizy) ) wyraźnie opisujące aktywność seksualną między członkami rodziny. Wykluczyliśmy to pierwsze (np. „Drugi film analny cioci Sue”), ponieważ nie można ich dokładnie sklasyfikować jako opisujące formy przemocy seksualnej. Skupiamy się tutaj tylko na tym drugim, a mianowicie tytułach opisujących aktywność seksualną między członkami rodziny, takich jak „Brat pieprzy siostrę w dupie na świeżym powietrzu” i „ruchanie taty i córki - domowe”.

Tabela 1 pokazuje, że reprezentacje relacji krokowych były mniej powszechne niż związki krwi. Zostało to powtórzone w analizie częstotliwości występowania słów, która wykazała, że ​​większość tytułów opisujących aktywność seksualną między członkami rodziny odnosi się do członków najbliższej rodziny (matki, ojca, siostry, syna i córki), takich jak „Brat pieprzy siostrę we śnie”. , „Kiedy mama jest szalona, ​​tata idzie do swojej córki” i „Tatuś pieprzy córkę tak długo, aż jej się spodoba”, zamiast przedstawiać dłuższe związki, takie jak dziadkowie, ciotki czy wujkowie. Analiza częstotliwości występowania słów wykazała również, że matki były w przeważającej mierze członkami rodziny, u których najprawdopodobniej uprawiano seks z innymi członkami rodziny, w szczególności z synami.

Agresja fizyczna i napaść na tle seksualnym

Drugą najczęstszą kategorią była agresja fizyczna i napaść na tle seksualnym. Używamy tutaj terminu `` agresja fizyczna '', aby wyjaśnić, że nie uwzględniliśmy wyszukiwanych haseł mających na celu ujawnienie agresji słownej (np. `` Głupia dziwka zostaje wyruchana ''), chociaż niektóre takie tytuły zostały zwrócone przez słowa kluczowe używane zarówno w tej, jak i innych kategoriach (np. „głupia suka wrobiona w ujeżdżanie kutasa”).

Ta kategoria jest prawdopodobnie najlepiej zbadana w istniejącej literaturze na temat przemocy w pornografii i tam najbardziej widoczne są debaty na temat definiowania przemocy. Podczas kodowania pod kątem istotności wykluczyliśmy materiał, który był reklamowany widzom jako za zgodą BDSM, decyzja, która oznacza, że ​​nie uwzględniamy wszystkich opisów agresji i napaści w danych. To wykluczenie zostało dokonane po długich dyskusjach w celu uznania, że ​​scenariusz seksualny w treściach BDSM często różni się od kryteriów „przymusu”, które leżą u podstaw definicji przemocy seksualnej WHO. Oznacza to, że wykluczyliśmy tytuły, które były zarówno wyraźnie umieszczone w kontekście BDSM (np. „Adorable Teen pinish [sic] tied up and brutally fucked hard bdsm”), jak również pośrednio czerpiące z ramy BDSM za pomocą terminów takich jak „niewolnicy” , „subs”, „sissys” i „master”. Jednak, jak jasno wynika z tych przykładów, treści pornograficzne BDSM nakładają się na siebie i treści przedstawiające agresję i napaść. Dlatego uważamy, że potrzebne są dalsze prace, aby skomplikować zarówno połączenie, jak i oddzielenie treści BDSM od tych przedstawiających agresję i napaść.⁷

Tabela 2 pokazuje, że po usunięciu duplikatów w tej kategorii zakodowano łącznie 5,389 tytułów z unikalnymi identyfikatorami wideo, co stanowi 4.1% zbioru danych, które można przeanalizować. W tej kategorii skupialiśmy się na tytułach opisujących formy napaści seksualnej, takie jak „przemoc”, „obmacywanie” czy „molestowanie”; do tych, które opisywały fizyczne formy przemocy, takie jak „kopnięcie”, „uderzenie pięścią” i „policzek”; a także te, które opisywały akty seksualne, używając fizycznie agresywnego języka, takiego jak „brutalny”, „ruchanie w gardło / skurwiel” i „funt”. To ta ostatnia kategoria była najczęstsza, przechwytując takie tytuły jak: „Płacząca blond suka ostro wierci się w cipkę”; „Moja żona kurwa wyruchana w gardło i wbita przez handlarza”; i „wielki, ogromny biały potwór kurek rozbijający cipki azjatyckiej pokojówki”.

Oprócz częstości występowania „nastolatek” w tej kategorii (występującej w 11.8 proc. Tytułów, n = 634, drugie miejsce po „dostaje”, n = 933), analiza częstości występowania słów zwróciła uwagę na podobieństwo opisów seksu analnego. Kiedy wyniki dla obu słów kluczowych „tyłek” i „anal” zostały połączone i usunięte duplikaty, łącznie 1,017 tytułów zakodowanych jako agresywne (18.9 procent) odnosiło się do seksu analnego, sugerując związek między seksualnymi skryptami agresji fizycznej a napaść na główny nurt pornografii internetowej i opisy seksu analnego. Zwłaszcza słowo „czarny”⁸ pojawiły się w pierwszej dwudziestce najczęściej występujących słów w tej kategorii, ale nie w pozostałych (4.0 proc., n = 214), sugerując inny związek między scenariuszami agresji fizycznej i napaści seksualnej a rasistowskimi opisami czarnych wykonawców.

Wykorzystywanie seksualne oparte na obrazach

Trzecią analizowaną kategorią były tytuły opisujące „obrazowe wykorzystywanie seksualne” (McGlynn i Rackley 2017), a mianowicie wszelkie formy bez zgody tworzenia i / lub rozpowszechniania obrazów o charakterze seksualnym, w tym materiałów powszechnie znanych jako „pornografia zemsta” i „upskirting”, a także podglądanie, w tym ukryte kamery i „kamery szpiegowskie”. Podobnie jak w przypadku innych kategorii, nie twierdzimy, że tytuły opisują filmy, które były w rzeczywistościy tworzone i / lub rozpowszechniane bez zgody prezentowanych osób, chociaż jest to prawdopodobne w przypadku niektórych (McGlynn i in. 2019). Interesuje nas raczej to, czy wykorzystywanie seksualne oparte na obrazach jest przedstawiane jako normatywny skrypt seksualny w głównych treściach pornograficznych.

Biorąc pod uwagę, że obraźliwe treści oparte na obrazach zależą od ich braku zgody, nasze słowa kluczowe skupiały się na terminach takich jak „ukryty”, „szpieg” i „wyciekły”, ale wykluczono terminy, takie jak „były”, „domowe” i „sfilmowane” ponieważ same te terminy nie kwalifikują przedstawienia jako wykorzystywania seksualnego opartego na obrazach. Oznacza to, że tytuły takie jak „Jego żona sfilmowana i naświetlona” zostały wykluczone. Chociaż istnieje uzasadniony argument, że widz jest zachęcany do zrozumienia zawartej tu treści za pomocą opartego na obrazie scenariusza wykorzystywania seksualnego, brak zgody „jego żony” jest niejednoznaczny. Podobnie wykluczyliśmy tytuły, które skupiały się na nagrywaniu kogoś przez partnera lub osobę trzecią, chyba że użycie określeń, takich jak „potajemnie” lub „szpieg”, wskazywało na to, że takie filmowanie było niezgodne z umową.

Po zakodowaniu łącznie 2,966 tytułów z unikalnymi identyfikatorami wideo (2.2% zbioru danych podlegających analizie) stanowiło opisy obrazowego wykorzystywania seksualnego (Tabela 3). Odkrycia pokazują, że dominujący nacisk kładzie się na podglądactwo, zarówno w sposób wyraźny, jak i za pomocą bardziej niejawnych terminów, takich jak ukryte lub „szpiegowskie” kamery i upskirting, z tytułami takimi jak: „Beach Szpieg Szatnia Dwie dziewczyny”; „Sklep apteczny Łazienka Ukryta kamera”; i „Upskirted in the train”. Pokazuje to, że scenariusz seksualnego wykorzystywania seksualnego opartego na obrazach na tych głównych stronach internetowych z pornografią koncentruje się w dużej mierze na tworzeniezamiast dystrybucji obrazów. Potwierdza to analiza częstotliwości słów, przy czym „voyeur” (21.7%, n = 644) i „ukryte” (16.2 procent, n = 480) najczęściej używane terminy w podpróbce.

Przymus i wyzysk

Ostatnią analizowaną kategorią były skrypty seksualne wykorzystujące przymus i wyzysk. Obejmuje to aktywność seksualną, której można pominąć, koncentrując się wyłącznie na agresji lub napaści fizycznej, a która spełnia definicję przemocy seksualnej WHO (dzbanek i in. 2002). Uwzględniliśmy również terminy, które sugerowały niezdolność do wyrażenia zgody, takie jak osoba poniżej wieku wyrażenia zgody, używając słów kluczowych „bardzo młoda” i „uczennica”¹⁰ choć z wyłączeniem bardziej niejednoznacznych terminów, takich jak „młody” (n = 4,224 XNUMX) lub „nastolatek” (n =

Tabela 4 pokazuje, że łącznie 2,698 tytułów z unikalnymi identyfikatorami wideo zostało zakodowanych jako opisujące przymusową i opartą na wyzysku aktywność seksualną (1.7% zbioru danych podlegających analizie). Podobnie jak w przypadku innych kategorii, użyto dużej listy słów kluczowych, aby uchwycić zakres okoliczności, które mogą opisywać aktywność seksualną w okolicznościach przymusu lub wyzysku. Zostały one następnie odfiltrowane pod kątem trafności. Na przykład słowa kluczowe, takie jak „gotówka”, zostały uwzględnione w ostatecznym wyliczeniu tylko wtedy, gdy opisywały seks w okolicznościach związanych z wyzyskiem, takich jak „Chubby Spanish Teen Needs The Cash”. Podobnie słowa kluczowe takie jak „niechęć”, „nienawiść” i „płacz” zostały zakodowane jako istotne tylko wtedy, gdy pojawiły się w tytułach opisujących seks w sposób dorozumiany związany z przymusem, np. „Dopefiend HATES CUM in her mouth LOL”.

Analiza częstotliwości występowania słów wykazała szczególne podobieństwo deskryptorów młodzieży w materiale zakodowanym jako przymus i wyzysk. Chociaż można się tego spodziewać, biorąc pod uwagę słowa kluczowe dla tej kategorii, niemniej jednak niepokojące jest to, że wszystkie trzy najpopularniejsze słowa skupiały się na podkreślaniu młodzieży wykonawców: „uczennica” (n = 475, 17.6 proc.), „Dziewczynka” (9.6 proc., n = 259) i „nastolatek” (8.8 procent, n = 237). Potwierdza to ustalenia Szor (2019) którzy odkryli, że w porównaniu z dorosłymi wykonawcami „nastolatki” były około pięć razy bardziej prawdopodobne niż dorośli w filmach z silną penetracją analną, a także częściej w filmach, w których męski wykonawca wytryskał w ich ustach lub na twarzy.

Dyskusja

Nasze odkrycia dostarczają nowych i istotnych dowodów na temat rozpowszechnienia i charakteru opisów przemocy seksualnej w powszechnej pornografii internetowej, dostępnych na stronach docelowych najpopularniejszych witryn pornograficznych w Wielkiej Brytanii. W sumie w całym zbiorze danych jeden na osiem tytułów opisywał aktywność seksualną będącą przemocą seksualną. Ponieważ nasz przykład składa się z treści reklamowanych przez witryny przed interakcją z konsumentami, jest on wyjątkowy w aktualnej literaturze. Badanie dostarcza zatem nowych znaczących informacji na temat skryptów seksualnych oferowanych początkującym użytkownikom, a nasza dyskusja koncentruje się na tym, co te spostrzeżenia oznaczają w odniesieniu do prawnych i społecznych obowiązków głównych stron pornograficznych, a także do debat akademickich na temat związek między reprezentacjami a rzeczywistością przemocy.

Niedozwolony materiał i mit samoregulacji

Odkryliśmy, że popularne witryny pornograficzne prawdopodobnie zawierają materiały, których rozpowszechnianie lub pobieranie jest niezgodne z prawem. Nie jest tak, że materiały kryminalne są spychane do witryn niszowych, ukrywane przed wszystkimi oprócz zdeterminowanych widzów lub dostępne tylko w ciemnej sieci. Dlatego też regulatorzy, użytkownicy indywidualni ani decydenci nie mogą zakładać, że strony internetowe głównego nurtu są witrynami „bezpiecznymi”, wolnymi od materiałów niezgodnych z prawem. To podważa założenie, że istnieje czysta woda między stronami internetowymi, które udostępniają kryminalne materiały pornograficzne, a tymi, które ich nie udostępniają. Nie jest prawdą, że najpopularniejsze witryny pornograficzne zapewniają akceptowalne treści pornograficzne, które powinny być swobodnie i łatwo dostępne dla dorosłych, a użytkownicy powinni mieć większą świadomość, aby byli świadomi, że takie witryny nie chronią ich przed potencjalnym popełnieniem przestępstw.

Na przykład w Wielkiej Brytanii przestępstwem jest posiadanie „ekstremalnej pornografii”, która zawiera symulowane obrazy seksualnej penetracji bez zgody i obrażeń zagrażających życiu (McGlynn i Rackley 2009; Vera-Gray i McGlynn 2020).¹² Jednak na stronach docelowych znaleźliśmy opisy wymuszonej aktywności seksualnej, która może spełniać kryteria ekstremalnej pornografii, tytuły takie jak „raz po raz zmuszany” oraz „Śpiąca analnie pijana odurzona kurwa borracha drogada nastolatka”. Ten materiał może również zostać uznany za nieprzyzwoity i dlatego jego rozpowszechnianie może podlegać sankcjom karnym na mocy Obscene Publications Act 1959. Możliwe jest również, że część analizowanych materiałów jest dowodem rzeczywistych napaści na tle seksualnym, a także podglądania i rozpowszechniania bez zgody przestępstwa wizerunkowe o charakterze seksualnym.

Powszechność słowa „nastolatek”, a także innych określeń wskazujących na znacznie młodszych wykonawców, rodzi również pytania dotyczące przepisów karnych. Chociaż wiele filmów zatytułowanych „nastolatki” będzie dotyczyło dorosłych aktorów, możliwe jest również, ze względu na ich niemałą liczbę, że niektórzy mogą mieć mniej niż osiemnaście lat. Stanowi to wyzwanie dla widza, ponieważ posiadanie obrazów przedstawiających wykorzystywanie seksualne dzieci stanowi poważne przestępstwo. Ponadto, chociaż można argumentować, że termin `` nastolatek '' może być słusznie używany w odniesieniu do aktorów powyżej osiemnastego roku życia i powyżej wieku przyzwolenia seksualnego, znaczna część materiałów nadal promuje scenariusz seksualny oparty na nieletnich uczestnikach lub użycie terminów takich jak „warkocze”, „zadanie domowe” i „szelki” w celu zasugerowania młodszych nastolatków oraz tytułów, takich jak „Tato, nie chcę iść do szkoły!”. Rzeczywiście, niedawne dochodzenia dotyczące materiałów na Pornhub zlokalizowały materiały przedstawiające wykorzystywanie seksualne dzieci (Rok 2019), a Pornhub usuwa znaczną część ich treści w odpowiedzi na groźbę wycofania dostawców usług finansowych ze swojej strony (Paul 2020).

Oznacza to, że chociaż istnieje niewiele formalnych regulacji dotyczących materiałów na głównych stronach internetowych z pornografią, potencjalnie same strony mogłyby kontrolować dostępne materiały. Jednak nasze badania pokazują, że istnieje duża przepaść między tym, co firmy twierdzą, że zakazują, a tym, co jest faktycznie dostępne. Podczas przeglądania warunków każdej witryny uderzające jest to, że obejmują one rozszerzenie opis aktów takich jak kazirodztwo, materiały sugerowanie akty przemocy seksualnej i wszelkie treści, które promuje or zachęca zachowania przestępcze.¹³ Dlatego zabroniony materiał nie ogranicza się do „prawdziwych” aktów przemocy seksualnej, ale obejmuje symulacje. Jako publiczne oświadczenie dotyczące legalnych treści w ich witrynach, te warunki sugerują prawie całkowity zakaz wszelkich materiałów przedstawiających zachowania przestępcze lub obraźliwe, w tym przemoc seksualną i naruszenia prywatności. W świetle tego szczególnie godne uwagi jest to, że znaleźliśmy tak wiele materiałów, które są sprzeczne z tymi terminami, poprzez proste wyszukiwanie słów kluczowych, co można łatwo zautomatyzować, gdyby witryny chciały proaktywnie stosować swoje terminy.

Nasze badanie rodzi zatem poważne pytania dotyczące ważności i prawdziwości niniejszych warunków oraz gotowości witryn pornograficznych do samoregulacji. Rzeczywiście, takie pytania są obecnie podnoszone w wielu krajach, które analizują rolę i regulacje dotyczące mediów społecznościowych i innych firm internetowych, w tym witryn pornograficznych (Rząd Australii 2019; Departament Cyfryzacji, Mediów, Kultury i Sportu 2020).

Normy seksualne i odpowiedzialność

Znaczenie naszych ustaleń wykracza poza zalecenia dotyczące regulacji i potrzebę podjęcia aktywnych środków w celu zwalczania pozycjonowania materiałów przedstawiających przemoc seksualną jako normatywne i uzasadnione w głównym nurcie pornografii. To tutaj teoria skryptu seksualnego, wraz z krytyką modelu efektów mediów ze strony kryminologów kulturowych, umożliwia naszym odkryciom wniesienie wkładu w szerszą konceptualną dyskusję na temat relacji między pornografią, użytkownikami i społeczeństwem.

Teoria skryptu seksualnego pomaga przyznać, że chociaż prawo odgrywa zarówno istotną, jak i symboliczną rolę w ustanawianiu norm seksualnych w społeczeństwie, jednostki również rozwijają swoje rozumienie seksualności poprzez zasoby w swoim środowisku społecznym (Simon i Gagnon 2003). Te zasoby społeczne obejmują kontakt z reprezentacjami i instytucjami, które stygmatyzując i kryminalizując niektóre zachowania seksualne, a jednocześnie instruując i zachęcając innych, wyznaczają granice między odpowiednim a niewłaściwym zachowaniem seksualnym (Wiederman xnumx). Pornografia internetowa głównego nurtu jest kluczową instytucją społeczną dla rozwoju tego rodzaju zrozumienia seksualnego. Opierając się na pracy Yancey Martin (2004: 1257–8), instytucje pełnią szczególną funkcję legitymizacji „słuszności i konieczności ich organizacji, praktyk i stosunków społecznych”. Biorąc pod uwagę nasze ustalenia, kieruje to naszą uwagę na rolę głównych witryn pornograficznych w produkcji i odtwarzaniu tego, co Nicola Gavey’a (2004) Nazywa „kulturowe rusztowanie gwałtu”, a mianowicie tworzenie kulturowych norm i praktyk, które wspierają gwałt lub ustanawiają jego warunki wstępne. Taka konceptualizacja odsuwa nas od skupiania się na indywidualnej funkcji pornografii jako fantazji seksualnej lub uwolnienia, w kierunku rozpoznania tego, co Vera-szary (2020) postrzega swoją funkcję społeczną; czyli ustanowienie hegemonicznych ram norm seksualnych (Johnson i mosty 2018).

Na przykład rzadko zdarzało się, aby opisy czynności, które stanowią przemoc seksualną, były wyraźnie oznaczone jako takie. Chociaż było kilka przykładów, takich jak „wykorzystywanie w piwnicy” lub „Nastolatka, która jest wykorzystywana i maltretowana, część 2”, większość tytułów opisujących brutalne i obraźliwe praktyki seksualne nie zostało zidentyfikowanych w ten sposób. Większość tytułów zakodowanych w ramach rodziny opisywała czyny, które stanowiłyby to, co powszechnie rozumiano jako „kazirodztwo” (i przedstawiały bezprawną działalność). Jednak termin „kazirodztwo” zwrócił tylko jeden trafny wynik i nawet wtedy tylko w adresie witryny internetowej, a nie w samym opisie filmu: „Córka zostaje wyruchana przez jej tatę-Latestincesttube.com”. „Gwałt” również zwrócił tylko jeden trafny wynik i znowu był to adres witryny, a nie sam tytuł: „Matka biła swoją cipkę - www.rapedcams.com”. Nie oznacza to, że w danych nie ma takich przykładów. Raczej opisywany jest gwałt bez użycia konkretnego terminu, takiego jak: „Chłopak zmuszony dziewczynę do seksu” i „Obudziła się, będąc zerżnięta”. Podobnie, znaleźliśmy niewiele wyników oznaczonych wyraźnie jako forma „porno zemsty”, na przykład „Oszukana dziewczyna zerżnięta przez kamerę internetową w porno zemstą”, ale wiele materiałów zidentyfikowano jako „wyciekły” lub podobne.

Zamiast wyraźnie oznaczać te akty przemocy seksualnej jako takie, o wiele częściej opisy nawet najpoważniejszych przestępstw seksualnych były przedstawiane jako zwyczajne, a nawet humorystyczne. To tutaj najbardziej widoczne jest pozycjonowanie przemocy seksualnej jako normatywnego scenariusza seksualnego. Przykłady, takie jak „Policja wykorzystuje młodą dziewczynę do wyruchania jej w dupę”, „Niespodzianka analna, to nie był przypadek!”, „Niechciany bolesny anal” i „Rhianna zerżnięta, gdy śpi !!” wszystkie opisują formy aktywności seksualnej, które spełniają kryteria gwałtu. Żadne z nich nie zawiera jednak słów takich jak siła lub nadużycie, które pomogłyby wskazać, że takie czyny mogą być niezgodne z prawem lub społecznie potępione. Takie akty są uznawane za normatywne; czyli społecznie akceptowalne formy aktywności seksualnej. W tym miejscu na pierwszy plan wysuwa się znaczenie powyższej dyskusji, która wyszczególnia wyraźny rozdźwięk między warunkami witryn a ich treścią. Nie tylko tytuły opisujące przemoc seksualną nie są oznaczone jako takie, ale wyraźny zakaz dotyczący tego rodzaju materiałów zawarty w terminach witryn oznacza, że ​​użytkownicy są zachęcani do przekonania, że ​​napotykane przez nich treści nie opisują, nie promują ani nie wspierają działań niezgodnych z prawem. To rozłączenie aktywnie wypacza granicę między tym, co liczy się jako seks, a tym, co liczy się jako przemoc seksualna.

Wnioski

Nasze badanie dostarcza nowych i przekonujących dowodów na to, że granica między przemocą seksualną a tym, co nie jest, jest zniekształcona przez główne platformy internetowe z pornografią. Korzystając z największej dotychczas zebranej próbki treści pornograficznych online, stwierdziliśmy, że jeden na osiem tytułów na pierwszej stronie głównych witryn pornograficznych opisuje czyny, które mieszczą się w najczęściej stosowanej politycznej definicji przemocy seksualnej. Częstotliwość tak zatytułowanej pornografii, biorąc pod uwagę jej zakaz w regulaminie witryny, jest sama w sobie godna uwagi. Jednak nasza analiza wykracza poza głównie analizę ilościową, która do tej pory zdominowała badania nad treściami pornograficznymi. Zamiast tego sugerujemy, że analizy przemocy seksualnej w treściach pornograficznych muszą walczyć nie tylko z częstotliwością, ale także z kontekstem; chodzi o to, jak te reprezentacje są opisywane i spotykane w sposób, który stawia je jako akceptowalne i akceptowane.

Tytuły, o których tutaj pisaliśmy, nie są znalezione przez użytkowników z własnej woli, poza decyzją o dostępie do pornografii. Nie są one wyświetlane w wyniku haseł wyszukiwania użytkownika lub historii witryny, ani też nie są dostępne tylko za pośrednictwem niszowych witryn specjalizujących się w brutalnej pornografii. Są dostępne bezpłatnie na stronach docelowych najpopularniejszych witryn pornograficznych w Wielkiej Brytanii. Twierdzimy, że użytkownicy takich witryn mieliby realistyczne oczekiwanie, że żaden z materiałów, do których uzyskują dostęp za pośrednictwem takich witryn, nie będzie przedstawiał przestępczych czynności seksualnych, biorąc pod uwagę zakazy ustanowione przez same witryny. Podobnie, stwierdziliśmy, że opisy praktyk, które spełniają przestępcze standardy przemocy seksualnej, w tym gwałt, kazirodztwo i tak zwane `` porno zemsty '', są oznaczone w sposób, który nie tylko minimalizuje lub usuwa ich przestępczość, ale często kpi lub pomniejsza możliwość wyrządzenia krzywdy . Znaczenie naszych ustaleń leży zatem w tym kontekście, będącym połączeniem tego, jak przemoc seksualna jest opisywana w głównym nurcie pornografii, a także jak jest umiejscowiona i jak się ją znajduje. Twierdzimy, że to właśnie ten szerszy kontekst sytuuje wyobrażenia i opisy agresji, przymusu i braku zgody, które znaleźliśmy jako normatywną praktykę heteroseksualną.

Odkrycia te są osadzone w ramach koncepcyjnych, które łączą prace z krytycznej kryminologii, teorii feministycznej i skryptów seksualnych, aby wspierać przejście badań z wpływu na jednostkę w kierunku zrozumienia funkcji społecznej pornografii. Sugerujemy, że szkodliwość umieszczania przemocy seksualnej jako normatywnego scenariusza seksualnego polega nie tylko na tym, czy może to bezpośrednio wpływać na indywidualne praktyki seksualne, zachowania lub postawy dotyczące seksu. Kiedy pornografia jest rozumiana jako kluczowa instytucja społeczna legitymizująca normy seksualne, to zniekształcenie między tym, co jest przestępstwem, tym, co jest szkodliwe, a tym, co liczy się jako seksualne, stanowi w sobie forma „krzywdy kulturowej” (McGlynn i Rackley 2009; Vera-Gray i McGlynn 2020). Nasze badanie rodzi zatem pilne pytania dotyczące roli i zakresu prawa karnego, samoregulacji i odpowiedzialności korporacyjnej, a także dostarcza nowych podstaw koncepcyjnych i empirycznych dla zmiany badań w kierunku badania społecznych funkcji pornografii.

Przypisy

PODZIĘKOWANIA

Badanie pornografii jest dużym obciążeniem dla naukowców. Dlatego w trakcie tego długiego projektu korzystaliśmy ze wsparcia i spostrzeżeń wielu współpracowników, aby pomóc nam w jego przejściu. Chcielibyśmy szczególnie podziękować Stephenowi Burrellowi, Fiona McKay i Jo Wilson za ich cenną pomoc badawczą na różnych etapach projektu. Podczas opracowywania projektu korzystaliśmy również z wiedzy wielu innych osób, w szczególności Karen Boyle i Marii Garner. Chcielibyśmy również podziękować anonimowym recenzentom za przydatne komentarze do wcześniejszych wersji tego artykułu.

FUNDUSZ

Fiona Vera-Gray docenia również wsparcie Leverhulme Trust, które hojnie zapewniło fundusze na tę pracę poprzez stypendium ECF-2015–428 na wczesną karierę.

LITERATURA