Wycofanie i tolerancja w związku z kompulsywnymi zaburzeniami zachowania seksualnego i problematycznym używaniem pornografii – Wstępnie zarejestrowane badanie na reprezentatywnej próbie krajowej w Polsce (2022)

Model uzależnienia CSBD i PPU

Model uzależnienia CSBD zakłada, że ​​​​zaburzenie pasuje do cech „uzależnienia behawioralnego” (Potenza i in., 2017). Ramy uzależnień behawioralnych sugerują, że zaangażowanie w określone zachowania, takie jak hazard, może generować satysfakcję, a zatem promować silne tendencje do powtarzania się zaangażowania, ostatecznie prowadząc do dalszego zachowania pomimo niekorzystnych konsekwencji. Zachowanie może być powtarzane częściej ze względu na tolerancję i zaangażowanie behawioralne zapobiegające objawom odstawienia, przy słabej kontroli zachowania (np. Kraus, Voon i Potenza, 2016; Potenza i in., 2017). Dane potwierdzające CSBD jako zaburzenie uzależniające pochodzą z wielu dziedzin, w tym z badań neuroobrazowania, które pokazują strukturalne i / lub funkcjonalne podobieństwa mózgu między CSBD a uzależnieniami od substancji i zachowań (Gola & Draps, 2018; Kowalewska i in., 2018; Kraus, Martino i Potenza, 2016; Stark, Klucken, Potenza, Brand i Strahler, 2018). Jednak wcześniejsze badania nie dostarczyły jeszcze mocnych dowodów na poparcie istnienia takiej klasyfikacji (np. Miner, Raymond, Mueller, Lloyd i Lim, 2009; Sassover i Weinstein, 2020). Dlatego dalsze wysiłki powinny zbadać przewidywania modelu uzależnienia, w tym objawy odstawienia i tolerancję (Kraus, Voon i Potenza, 2016).

Wycofanie i tolerancja jako składniki uzależnień behawioralnych: krytyczne spojrzenie

Należy zauważyć, że miejsce i znaczenie objawów odstawienia oraz tolerancji w ramach diagnostycznych uzależnień behawioralnych pozostaje nieustalone. Po pierwsze, jak twierdzą niektórzy badacze uzależnień, tolerancja i wycofanie mogą nie być podstawowymi składnikami uzależnień od wielu substancji, a zatem nie powinny być wymagane jako kluczowa część klasyfikacji objawów uzależnienia behawioralnego (Starcevic, 2016). W związku z tym niektóre badania – skupione głównie na zaburzeniach związanych z grami internetowymi – wskazują, że tolerancja i objawy odstawienia mogą nie być bardzo przydatne do odróżnienia problematycznych użytkowników od nieproblematycznych użytkowników o wysokiej częstotliwości (np. Billieux, Flayelle, Rumpf i Stein, 2019; Castro-Calvo i in., 2021). Co więcej, zwiększona częstotliwość angażowania się w określone, potencjalnie uzależniające zachowanie (w tym aktywność seksualną lub korzystanie z pornografii) niekoniecznie musi odzwierciedlać rosnący poziom tolerancji. Zamiast tego, zwiększony czas poświęcany na czynności seksualne i/lub angażowanie się w nowe formy tych zachowań można przypisać innym motywom, w tym ciekawości seksualnej i motywom eksploracyjnym lub zaspokajaniu potrzeby psychologicznej intymności zachowaniami seksualnymi (patrz: Billieux, Schimmenti, Khazaal, Maurage i Heeren, 2015; Błaszczyński i in., 2008; Starcevic, 2016). To samo może dotyczyć objawów abstynencyjnych, ponieważ doświadczenia podobne do abstynencyjnych mogą odzwierciedlać niekorzystną reakcję psychologiczną na własny sposób łagodzenia napięcia seksualnego i doświadczania przyjemności oraz ograniczania intymności seksualnej i emocjonalnej (patrz: Grant, Potenza, Weinstein i Gorelick, 2010; Kaptsis i in., 2016). Ponadto warto zauważyć, że obecna debata opiera się głównie na danych charakterystycznych dla badań nad hazardem internetowym i zaburzeniami hazardowymi (np. Błaszczyński i in., 2008; Castro-Calvo i in., 2021); dlatego wnioski wyciągnięte z takich badań mogą nie być przenoszone na CSBD i PPU (a także inne uzależnienia behawioralne), dlatego potrzebne są dalsze prace w celu zbadania roli wycofania i tolerancji w ramach diagnostycznych PPU i CSBD.

Obecne badanie

Biorąc pod uwagę aktualny stan wiedzy i przegląd dostępnej literatury, zaprojektowaliśmy i wstępnie zarejestrowaliśmy badanie badające CSBD i PPU oraz wycofanie i tolerancję. Zgodnie z wcześniej omówionymi koncepcjami, w bieżącym badaniu zdefiniowaliśmy wycofanie w odniesieniu do aktywności seksualnej jako zestaw niekorzystnych zmian poznawczych, emocjonalnych i/lub fizjologicznych, które występują jako bezpośredni skutek powstrzymania się od lub ograniczenia zaangażowania w wcześniej nawykową formę zachowania seksualne, występujące w wyniku psycho- i fizjologicznego uzależnienia od tej aktywności. Tolerancja w odniesieniu do aktywności seksualnej jest definiowana jako zmniejszająca się wraz z upływem czasu wrażliwość na zachowania i bodźce seksualne, powodująca potrzebę angażowania się w bardziej stymulujące/intensywne formy zachowań lub zwiększania częstotliwości zachowań, aby osiągnąć ten sam poziom pobudzenia ( pokrewne definicje można znaleźć np. Bőthe i in., 2018; Kaptsis i in., 2016; King i in., 2016, 2017). W obecnym badaniu staraliśmy się zebrać informacje na temat specyficznych cech wycofania i aspektów tolerancji, w tym ich częstotliwości i siły u osób z CSBD i PPU i bez nich. Co więcej, ważne cechy socjodemograficzne, w tym wiek i płeć, wydają się być istotnie związane z problematycznymi zachowaniami seksualnymi (Kowalewska, Gola, Kraus i Lew-Starowicz, 2020; Kürbitz i Briken, 2021; Lewczuk, Szmyd, Skorko i Gola, 2017; Studer, Marmet, Wicki i Gmel, 2019), dlatego też planowaliśmy uwzględnić te wskaźniki jako czynniki skorygowane w naszej analizie. Co więcej, poprzednie badania wykazały również, że na problematyczne zachowania seksualne może znacząco wpływać bycie w intymnym związku (Kumar i in., 2021; Lewczuk, Wizła i Gola, 2022), a wyższa częstotliwość zachowań seksualnych, w tym wyższe spożycie pornografii, wiązała się z wyższym nasileniem objawów PPU i CSBD (Chen i in., 2022; Gola, Lewczuk i Skorko, 2016; Lewczuk, Glica, Nowakowska, Gola i Grubbs, 2020; Lewczuk, Leśniak, Lew-Starowicz i Gola, 2021; Zobacz też: Bőthe, Tóth-Király, Potenza, Orosz i Demetrovics, 2020), uwzględniliśmy również te dodatkowe czynniki w naszej analizie. To pozwoliło nam zbadać, czy związki między objawami odstawienia i tolerancją z jednej strony a objawami CSBD i PPU z drugiej strony nie są wyjaśnione przez związek, jaki mają objawy problematycznych zachowań seksualnych z tymi czynnikami. Na przykład poszerzenie naszej analizy w ten sposób pozwoliło nam zbadać, czy związek między tolerancją a objawami PPU nie jest podkreślony przez związek, jaki PPU może mieć z podstawową częstotliwością i czasem trwania korzystania z pornografii (ponieważ nawyki korzystania z pornografii mogą być prawdopodobnie związane z zarówno tolerancji, jak i PPU). Z tego powodu w naszej analizie uwzględniliśmy wiek, płeć, status związku oraz częstotliwość i czas trwania korzystania z pornografii jako zmienne skorygowane. Ponieważ nasza próba jest reprezentatywna dla ogólnej populacji dorosłych Polaków, staraliśmy się również zbadać częstość występowania CSBD i PPU.

Główne prognozy: Jak stwierdzono w formularzu rejestracji wstępnej (https://osf.io/5jd94), przewidzieliśmy, że objawy odstawienia i tolerancja będą istotnymi i pozytywnymi statystycznymi predyktorami nasilenia CSBD i PPU, również po uwzględnieniu czynników społeczno-demograficznych (np. płeć, wiek), wzorce korzystania z pornografii (częstotliwość i czas trwania) oraz status związku. Postawiliśmy również hipotezę, że częstotliwość korzystania z pornografii miałaby silny związek z CSBD i PPU. Jak sugerowały poprzednie badania (Grubbs, Perry, Wilt i Reid, 2019; Lewczuk, Glica i in., 2020; Lewczuk, Nowakowska, Lewandowska, Potenza, & Gola, 2021), postawiliśmy hipotezę, że płeć męska, młodszy wiek (dla wieku spodziewaliśmy się tylko słabego związku) i wyższe wykorzystanie pornografii (zarówno czas trwania, jak i częstotliwość) będą związane z wyższym nasileniem objawów CSBD i PPU.

Procedura i próbka

Dane ankietowe zostały zebrane za pośrednictwem internetowej platformy badawczej Pollster (https://pollster.pl/). Uczestnicy (n = 1,541) zostali zwerbowani jako reprezentatywni dla polskiej populacji dorosłych, w wieku 18–69 lat. Reprezentatywność została wybrana zgodnie z oficjalnymi normami GUS (normy z 2018 r. dla płci i wieku; normy z 2017 r. dla wykształcenia, kraju, regionu, wielkości miejscowości zamieszkania). Normy te były wcześniej wykorzystywane przez nasz zespół badawczy do podobnych celów (Lewczuk i in., 2022).

Zamówiliśmy próbkę wielkości n = 1,500 od Pollster, jak podano w raporcie z rejestracji wstępnej. Jednak Pollster zebrał dodatkowych 41 uczestników i nie widzieliśmy powodu, aby wykluczyć ich z analizy – ostateczna próba liczy więc 1,541 osób.

Próba składała się w 51.2% z kobiet (n = 789) i 48.8% mężczyzn (n = 752) w wieku od 18 do 69 lat (M _wiek= 42.99; SD = 14.38). Charakterystyka próbek, zastosowane miary oraz cele i plany bieżących analiz zostały wstępnie zarejestrowane za pośrednictwem Open Science Framework https://osf.io/5jd94. Dane, na których opierają się obecne analizy, są dostępne pod adresem https://osf.io/bdskw/ i są otwarte do wykorzystania przez innych badaczy. Więcej informacji o wykształceniu uczestników oraz wielkości miejscowości zamieszkania podano w dodatek.

Środki

Po innych badaniach (np. Grubbs, Kraus i Perry, 2019), na początku badania podano definicję pornografii („wszelkie filmy, wideoklipy lub zdjęcia o charakterze jednoznacznie seksualnym, przedstawiające okolice narządów płciowych, które mają na celu podniecenie seksualne widza [można to zobaczyć w internecie, w czasopiśmie, w w książce lub w telewizji]”).

Zmienne badane w bieżącej analizie i ich operacjonalizacja przedstawiają się następująco:

Kompulsywne zaburzenie zachowania seksualnego nasilenie mierzono za pomocą skali CSBD-19 (Bőthe, Potenza i in., 2020). Opcje odpowiedzi zawierały się w przedziale od 1 (całkowicie się nie zgadzam) i 4 (kompletnie się zgadzam). Kwestionariusz przeszedł standardowe procesy tłumaczenia i tłumaczenia zwrotnego, a ostateczna wersja została zatwierdzona przez głównego autora oryginalnego narzędzia. W analizach wykorzystaliśmy wynik ogólny uzyskany za pomocą CSBD-19 (19 itemów; α = 0.93) i proponowaną w wersji oryginalnej oceną diagnostyczną 50 punktów (Bőthe, Potenza i in., 2020).

Problematyczne korzystanie z pornografii mierzono za pomocą 5-itemowej (α = 0.84) Ekran krótkiej pornografii (Kraus i in., 2020). Opcje odpowiedzi: 0 (nigdy) 1 (czasami) 2 (często). W analizach wykorzystaliśmy diagnostyczny wynik odcięcia wynoszący cztery punkty (Kraus i in., 2020).

Objawy odstawienia zachowań seksualnych zostały ocenione na podstawie naszego własnego, nowo utworzonego spisu możliwych objawów odstawiennych, w oparciu o mierniki stosowane wcześniej do oceny zespołu abstynencyjnego w innych uzależnieniach behawioralnych oraz przegląd literatury. Aby stworzyć kwestionariusz, zagregowaliśmy również typy objawów odstawienia zgłaszane w poprzednich badaniach dotyczących uzależnień behawioralnych (Błaszczyński i in., 2008; Griffiths & Smeaton, 2002; Kaptsis i in., 2016; King i in., 2016; Lee i in., 2020; Rosenthal i Lesieur, 1992), obejmowały objawy odstawienia zgłaszane przez osoby z samodzielnie zgłaszanym uzależnieniem od seksu (Wina, 1997) i usunięto duplikaty lub wysoce powiązane elementy. Powstały kwestionariusz (α = 0.94) jest szeroką miarą składającą się z 21 możliwych typów objawów odstawienia i obejmuje ocenę możliwego zespołu odstawienia w domenach poznawczych, emocjonalnych i fizycznych (przykładowe pozycje odpowiadające określonym objawom odstawienia obejmują „Częstsze myśli seksualne, które trudno powstrzymać ”, „Drażliwość” lub „Częste zmiany nastroju”). Dostępne opcje odpowiedzi 1 (nigdy) 2 (czasami) 3 (często) i 4 (bardzo często).

Tolerancja została oceniona za pomocą własnego, nowo utworzonego kwestionariusza składającego się z 5 pozycji (α = 0.80) na podstawie standaryzowanych miar tolerancji stosowanych we wcześniejszych badaniach dla PPU (Bőthe i in., 2018), a także przegląd literatury badań nad tolerancją w innych uzależnieniach behawioralnych (np. Błaszczyński i in., 2008; Król, stado i Delfabbro, 2017). Pięć pozycji (skala odpowiedzi: 1 – zdecydowanie nie, 5 - zdecydowanie tak) odzwierciedlała pięć możliwych sposobów, w jakie może przejawiać się tolerancja na bodźce seksualne (przykładowa pozycja: „Oglądam bardziej ekstremalne i różnorodne rodzaje pornografii niż w przeszłości, ponieważ są one bardziej pobudzające”).

Pełna zawartość skal została wstępnie zarejestrowana i wraz z odpowiednimi instrukcjami jest podana w dodatek (wszystkie pozycje są dodatkowo podane w Tabele 3 i 4).

Częstotliwość zachowań seksualnych Po poprzednich badaniach (Grubbs, Kraus i Perry, 2019; Lewczuk, Glica i in., 2020; Lewczuk, Nowakowska i in., 2021), oceniliśmy częstotliwość aktywności seksualnej, pytając uczestników, jak często (1) oglądali pornografię, (2) masturbowali się i (3) uprawiali seks z partnerem w ciągu ostatnich 12 miesięcy (8-punktowa skala odpowiedzi od nigdy i raz dziennie lub częściej).

Czas korzystania z pornografii Po poprzednich badaniach (Grubbs, Kraus i Perry, 2019; Lewczuk, Glica i in., 2020; Lewczuk, Nowakowska i in., 2021) jako dodatkowy opis wzorców korzystania z pornografii zapytaliśmy uczestników, ile minut średnio oglądają pornografię tygodniowo.

Cechy społeczno-demograficzne w tym wiek (w latach), płeć (0 – kobieta; 1 – mężczyzna), wykształcenie, wielkość miejscowości zamieszkania, kraj, region oraz dochód (por. Procedura i próbka podsekcja dotycząca charakterystyki) zostały ocenione w celu zapewnienia reprezentatywności próby. Ponadto wiek, płeć i status związku (1 – w związku romantycznym [formalnym lub nieformalnym], 2 – w stanie wolnym) zostały wstępnie zarejestrowane i wykorzystane jako zmienne skorygowane statystycznie przewidujące objawy CSBD i PPU w analizach.

Analiza statystyczna

W pierwszym kroku przeanalizowaliśmy korelacje dwuwymiarowe między wszystkimi analizowanymi zmiennymi. Po drugie, zbadaliśmy częstość występowania każdego konkretnego objawu odstawienia w całej próbie i porównaliśmy je między grupami powyżej i poniżej progu diagnostycznego dla CSBD i PPU. Odpowiednią analizę powtórzono dla elementów odzwierciedlających tolerancję. Do wspomnianych porównań rozpowszechnienia użyliśmy a χ2 (chi-kwadrat) z odpowiednim testem Cramera V oszacowanie wielkości efektu. Zgodnie z wcześniejszymi badaniami rozważamy wartości V = 0.10 jako mała wielkość efektu, 0.30 jako średnia i 0.50 jako duża wielkość efektu (Cohen, 1988). Dodatkowo, porównując grupy powyżej i poniżej progu diagnostycznego dla CSBD i PPU, przeprowadziliśmy również Mann-Whitney U test. Wybraliśmy ten test, ponieważ stwierdziliśmy podwyższony poziom kurtozy (2.33 [błąd standardowy = 0.137]), jak również nieznacznie podwyższoną skośność (1.33 [0.068]) (np. Włosy i wsp., 2021) na objawy odstawienne. Wraz z wynikami Manna-Whitneya U test, zgłosiliśmy również Cohena d oszacowanie wielkości efektu. Zgodnie z definicją wg Cohen (1988), wartość d = 0.2 można uznać za małą wielkość efektu, d = 0.5 średniej wielkości efektu i d = 0.8 duża wielkość efektu. W ostatnim kroku analitycznym przeprowadzono regresję liniową, w której objawy abstynencyjne i tolerancję (oraz zmienne kontrolowane: płeć, wiek, status związku) uznano za predyktory statystyczne (służące jako zmienne niezależne) nasilenia CSBD i PPU (zmienne zależne) . Tak jak planowaliśmy w raporcie z rejestracji wstępnej, nasilenie objawów odstawiennych i tolerancję badano tylko wśród osób, które deklarowały podejmowanie aktywności seksualnej (korzystanie z pornografii, masturbacja i/lub stosunek płciowy w diadzie) co miesiąc lub częściej (n = 1,277 z 1,541 osób). Nie widzieliśmy silnego uzasadnienia dla badania możliwego odstawienia wśród osób, które angażowały się w aktywność seksualną rzadziej niż co miesiąc. Wszystkie analizy przeprowadzono w środowisku statystycznym R (Główny zespół R, 2013).

Etyka

Procedury badawcze przeprowadzono zgodnie z Deklaracją Helsińską. Instytucjonalna Komisja Rewizyjna Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie zatwierdziła badanie. Wszyscy badani zostali poinformowani o badaniu i wszyscy wyrazili świadomą zgodę.

Zespół odstawienia i związek tolerancji z CSBD i PPU

Nasilenie objawów odstawiennych było dodatnio związane zarówno z ciężkością CSBD, jak i PPU; podobne wyniki zaobserwowano dla tolerancji. Ponadto, zgodnie z naszymi hipotezami, zarówno wycofanie, jak i tolerancja były związane z ciężkością CSBD i PPU, po dostosowaniu do cech socjodemograficznych oraz częstotliwości i czasu trwania korzystania z pornografii. Ponadto średnie porównania wykazały, że wycofanie i tolerancja były wyższe w grupach spełniających wcześniej określone progi dla CSBD i PPU. Chociaż dodatkowe badania powinny dalej badać i rozszerzać te ustalenia, wyniki tego wstępnie zarejestrowanego badania i analiz dostarczają dowodów na to, że zarówno objawy odstawienne, jak i tolerancja są związane z CSBD w tej reprezentatywnej grupie dorosłych Polaków. Dalsze badania powinny zbadać objawy odstawienia i tolerancję w rozwoju i utrzymywaniu CSBD w próbkach klinicznych i społecznościowych.

Na podstawie wcześniejszych ustaleń postawiliśmy hipotezę, że częstotliwość korzystania z pornografii będzie miała szczególnie silny związek z nasileniem CSBD, w stosunku do objawów odstawienia i tolerancji. Co ciekawe, nie wydaje się, aby tak było, ponieważ zarówno objawy odstawienia, jak i tolerancja miały liczbowo silniejsze związki niż częstość z ciężkością PPU, a zwłaszcza CSBD. Znaczenie tych ustaleń omówiono poniżej.

Występowanie określonych typów objawów odstawienia i składników tolerancji

Najczęściej zgłaszanymi objawami związanymi z odstawieniem były częstsze, trudne do powstrzymania myśli seksualne, zwiększone ogólne pobudzenie i trudności w kontrolowaniu pożądania seksualnego. Nie jest to zaskakujące, ponieważ zmiany te mogą przynajmniej w pewnym stopniu odzwierciedlać naturalną, choć być może podwyższoną, reakcję na trudności w rozładowaniu napięcia seksualnego (w ogóle lub z taką samą częstotliwością, do jakiej dana osoba jest przyzwyczajona). Chociaż obecna konceptualizacja CSBD ICD-11 nie obejmuje konkretnie objawów odstawienia, możliwe jest, że trudności w kontrolowaniu zwiększonej częstotliwości myśli seksualnych lub wyższego pożądania seksualnego w okresie odstawienia mogą być związane ze składnikiem CSBD „licznymi nieudanymi próbami w celu kontrolowania lub znacznego ograniczenia powtarzających się zachowań seksualnych” (Kraus i in., 2018, p. 109). Innymi słowy, trudności w kontrolowaniu zachowań seksualnych, które są ważnym składnikiem CSBD zaproponowanym w ICD-11 (KTO, 2020), może powstać częściowo z powodu objawów odstawiennych, gdy ktoś próbuje powstrzymać lub ograniczyć swoje zachowania seksualne. Takie doświadczenia mogą wydawać się przytłaczające, niemożliwe do opanowania i nienormalne, które mogą zniknąć po powrocie do zachowań seksualnych.

Ponadto objawy odstawienia mogą być bardziej wyraźne w przypadku CSBD niż w przypadku innych uzależnień behawioralnych, dla których obecność wycofania jest obecnie dyskutowana / dyskutowana, jak gry (np. Kaptsis i in., 2016), ponieważ odstawienie w CSBD może być utrwalone przez nieuspokojony popęd seksualny, który może reprezentować potrzebę fizjologiczną. Co więcej, niezaspokojone popędy seksualne mogą stanowić fizjologiczne czynniki możliwego rozwoju wielu objawów odstawiennych. Na przykład doświadczanie wyższego poziomu pożądania seksualnego może prowadzić do większej częstotliwości myśli seksualnych, co z kolei może generować problemy z koncentracją, pogarszać sprawność poznawczą i prowadzić do trudności w podejmowaniu decyzji, co z kolei może dodatkowo nasilać inne negatywne emocje i poczucie odczuwanego stresu .

Zwiększone ogólne pobudzenie, które, jak wspomniano powyżej, było również często zgłaszane podczas wycofywania się z aktywności seksualnej i może odzwierciedlać zwiększone pobudzenie seksualne. Na ogół problemy związane z nadmiernym pobudzeniem (drażliwość, wysokie ogólne pobudzenie lub pożądanie seksualne) zgłaszano częściej niż problemy z hipopobudzeniem (takie jak senność). Wyższe ogólne pobudzenie można jednak wygenerować poprzez ograniczenie czasu poświęcanego na zachowania seksualne i poświęcenie większej ilości czasu innym czynnościom. Członkowie grup „NoFap” (Sproten, 2016) (osoby, które zaprzestały oglądania pornografii i masturbacji) czasami zgłaszają wyższy poziom energii, aktywności i więcej pracy po okresie trwałej abstynencji. Możliwe, że efekty te mogą wystąpić u podgrupy osób, gdy cykle kompulsywnych zachowań seksualnych zostaną przerwane. Potrzebne są przyszłe badania obejmujące próbki kliniczne i pomiary podłużne w celu dalszego zbadania wpływu abstynencji pornografii i / lub masturbacji.

Często zgłaszano również drażliwość, częste zmiany nastroju, zwiększony stres i problemy ze snem. Takie objawy wydają się być związane z objawami zgłaszanymi w przypadku zaburzeń hazardu i zaburzeń związanych z grami internetowymi w DSM-5 (niepokój i drażliwość w przypadku zaburzeń związanych z hazardem; drażliwość, niepokój lub smutek w przypadku zaburzeń związanych z grami internetowymi, (APA, 2013)). Można argumentować, że skoro takie objawy stanowią ważne kryterium diagnostyczne tych zaburzeń, to podobne objawy należy rozpatrywać w kontekście CSBD i PPU.

Obecne wyniki są również zgodne z badaniami Winesa (1997), w którym osoby uzależnione od seksu najczęściej zgłaszały objawy odstawienne, takie jak depresja, złość, niepokój, bezsenność i zmęczenie. Jednak w obecnym badaniu częstość występowania objawów odstawienia w grupie spełniającej kryteria CSBD była niższa niż w badaniu Winesa (w którym 52 z 53 uczestników zgłosiło co najmniej jeden objaw odstawienia). Nie jest to zaskakujące, ponieważ badanie Wines obejmowało grupę kliniczną pacjentów, którzy z dużym prawdopodobieństwem doświadczyli cięższych objawów kompulsywnych zachowań seksualnych niż nasi uczestnicy rekrutowani z populacji ogólnej. Ze względu na swój niekliniczny charakter na dużą skalę, nasze badanie dostarcza uzupełniających danych wstępnych, które należy powtórzyć i rozszerzyć w klinicznych grupach poszukujących leczenia, które zostały formalnie ocenione i zdiagnozowane z CSBD.

Zgodnie z wcześniejszymi badaniami uzależnień behawioralnych objawy fizyczne zgłaszano w mniejszym stopniu, w tym ból głowy, silne bicie serca, ból brzucha, ból mięśni i ból innych części ciała. Fizyczne objawy odstawienia są cechą charakterystyczną zaburzeń związanych z używaniem substancji (Bayard i in., 2004; Kosten & O'Connor, 2003), ale w mniejszym stopniu w przypadku uzależnień behawioralnych, takich jak hazard i zaburzenia związane z grami internetowymi (APA, 2013). Obecne badanie zapewnia wstępne wsparcie dla objawów odstawienia w CSBD i PPU, a te cechy kliniczne należy dalej badać w dużych, zróżnicowanych kulturowo próbkach klinicznych.

Dla tolerancji każdy z pięciu badanych aspektów był zdecydowanie silniej wspierany przez osoby z CSBD i PPU niż przez osoby niespełniające tych kryteriów. Potrzeba, aby czynności seksualne były bardziej stymulujące, aby osiągnąć ten sam poziom pobudzenia, co w przeszłości, była najsilniej wspierana w obu grupach z problematycznymi zachowaniami seksualnymi. Jednak to stwierdzenie spotkało się również z dużym poparciem dla innych aktywnych seksualnie uczestników. Jednak aspekty tolerancji odzwierciedlające aktywne próby przeciwdziałania jej skutkom wydają się być bardziej specyficzne dla osób z wysokimi objawami CSBD i PPU. Obejmowało to – w przypadku CSBD – zwiększenie czasu poświęcanego na czynności seksualne, a także angażowanie się w nowe rodzaje zachowań seksualnych, aby doświadczyć tego samego poziomu podniecenia seksualnego lub osiągnąć orgazm. Dla PPU – oglądanie bardziej ekstremalnych i zróżnicowanych materiałów pornograficznych niż wcześniej, ponieważ ten materiał jest bardziej stymulujący. Taki układ wyników jest zrozumiały, ponieważ pierwszy z analizowanych aspektów (potrzeba większego pobudzenia aktywności seksualnej, aby osiągnąć ten sam poziom pobudzenia co w przeszłości) może być związany także z innymi czynnikami, np. związane z tym spadki podniecenia i popędu seksualnego. Zatem ten aspekt może być specyficzny dla uczestników z PPU i/lub CSBD. Zatem nasze wyniki wskazują, że pomiar nie tylko doświadczanej rosnącej tolerancji na bodźce seksualne, ale zwłaszcza aktywnych (a w niektórych przypadkach kompulsywnych) prób przeciwdziałania takiemu efektowi może być ważny w rozważaniu tolerancji w CSBD i PPU.

Powiązania między cechami socjodemograficznymi, statusem związku i nawykami korzystania z pornografii z CSBD i PPU

Zgodnie z hipotezą analizy regresji wykazały, że ci, którzy konsumowali pornografię z większą częstotliwością, mieli większe nasilenie PPU. Chociaż dwuwymiarowa korelacja między częstotliwością używania pornografii a CSBD była umiarkowana, pozytywna i znacząca, po dostosowaniu do innych zmiennych w modelach regresji wpływ częstotliwości używania pornografii na objawy CSBD był niewielki, chociaż nadal znaczący. Siła skojarzenia częstotliwości korzystania z pornografii dla CSBD po dostosowaniu do innych zmiennych była liczbowo słabsza niż w przypadku wycofania i tolerancji, w przeciwieństwie do naszych przewidywań w raporcie z rejestracji wstępnej. Ponadto wydaje się, że czas korzystania z pornografii przyczynia się do nasilenia CSBD w mniejszym stopniu niż częstotliwość używania. W szczególności czas trwania korzystania z pornografii był tylko istotnym czynnikiem wpływającym na nasilenie PPU, ale nie na nasilenie CSBD, gdy w modelu uwzględniono inne wskaźniki. Uzyskany wzorzec wyników jest zgodny z tymi z naszych poprzednich badań, a także kilku badań innych badaczy (Grubbs, Kraus i Perry, 2019; Lewczuk, Glica i in., 2020). Status związku nie odnosił się do ciężkości PPU lub CSBD. Wiek miał istotny, choć stosunkowo słaby, odwrotny związek z ciężkością PPU, co jest zgodne z wcześniejszymi badaniami (Lewczuk, Nowakowska i in., 2021), ale wiek nie był związany z ciężkością CSBD. Wreszcie, zgodnie z wcześniejszą literaturą, płeć męska była związana z większym wykorzystaniem pornografii (Grubbs, Kraus i Perry, 2019; Lewczuk, Wójcik i Gola, 2022) oraz większe nasilenie CSBD i PPU (de Alarcón i in., 2019; Kafka, 2010; Lewczuk i in., 2017). Ogólnie rzecz biorąc, modele regresji wyjaśniły 40% wariancji w CSBD i 41% w PPU, które są stosunkowo wysokimi wartościami, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że głównym celem naszej analizy było zbadanie konkretnych, wstępnie zarejestrowanych prognoz, a nie maksymalizacja wartości predykcyjnej modele.

Rozpowszechnienie CSBD i PPU

Co więcej, w obecnej reprezentatywnej dla kraju próbie dorosłych, częstość występowania CSBD wśród wszystkich uczestników wyniosła 4.67% (6.25% wśród mężczyzn, 3.17% wśród kobiet), a częstość występowania PPU wyniosła 22.84% (33.24% wśród mężczyzn, 12.92% wśród kobiety). Wśród osób zgłaszających korzystanie z pornografii rozpowszechnienie CSBD oszacowano na 5.62% (6.40% wśród mężczyzn, 4.37% wśród kobiet), a rozpowszechnienie PPU na 32.35% (38.24% wśród mężczyzn, 22.88% wśród kobiet). Różnica między szacunkami opartymi na dwóch kwestionariuszach może częściowo wynikać z surowości w określaniu wartości progowych dla instrumentów oceny. Poprzednie badania przeprowadzone przez nasz zespół również z wykorzystaniem BPS do oszacowania PPU również wygenerowały wysokie szacunki, 17.8% dla badania przeprowadzonego na reprezentatywnej próbie w 2019 roku (n = 1,036; przed covidem, Lewczuk, Wizła i Gola, 2022) i 22.92% w próbie wygody rekrutowanej w mediach społecznościowych w 2020 r. (podczas pandemii COVID-19) (Wizła i in., 2022). Kwestia nadmiernych progów dla pomiarów PPU, a tym samym możliwej nadmiernej patologizacji niepatologicznej aktywności seksualnej, była omawiana i dyskutowana (Kohut i in., 2020; Lewczuk, Wizła i Gola, 2022; Walton i in., 2017). Należy przeprowadzić badania z udziałem uczestników szukających leczenia CSBD i PPU w celu zebrania większej ilości danych dotyczących kryteriów diagnostycznych i progów dla CSBD i PPU oraz ich pomiarów.

Obecne badanie zostało przeprowadzone podczas pandemii COVID-19 (styczeń 2021 r.), co mogło mieć wpływ na wyniki. Niektóre badania wykazały, że podczas pandemii mogło wzrosnąć wykorzystanie pornografii i PPU (Döring, 2020; Zattoni i in., 2020), co może być jednym z możliwych wyjaśnień wysokich szacunków rozpowszechnienia PPU obserwowanych w obecnym badaniu. Należy jednak zauważyć, że inne badania nie wykazały znaczącego długoterminowego wzrostu częstotliwości korzystania z pornografii ani nasilenia objawów PPU podczas pandemii COVID-19 (Bőthe i in., 2022; Grubbs, Perry, Grant Weinandy i Kraus, 2022).

Implikacje diagnostyczne i kliniczne

Obecne ustalenia, choć wstępne, mają potencjalnie istotne implikacje diagnostyczne i kliniczne – jednak przed wyciągnięciem mocnych wniosków powinny zostać potwierdzone i rozszerzone w przyszłych badaniach, również opartych na próbkach klinicznych. Obecność objawów odstawiennych i tolerancji w obrazie objawowym CSBD może wskazywać, że zjawiska te powinny być oceniane w ramach procesu diagnostycznego tego zaburzenia. Wskazywałoby to na możliwą potrzebę zmiany obecnych narzędzi oceny CSBD, tak aby obejmowały również komponenty tolerancji i odstawienia, podobnie jak Skala Problematycznej Konsumpcji Pornografii oceniająca PPU (Bőthe i in., 2018). Ponadto terapia CSBD i PPU powinna być odpowiednio dostosowana i uwzględniać możliwość wystąpienia objawów odstawiennych w trakcie procesu terapeutycznego (tj. objawy te mogą wystąpić, gdy klient ogranicza lub powstrzymuje się od problematycznych form zachowań seksualnych podczas leczenia). Wreszcie, obecność objawów tolerancji i odstawienia w CSBD potwierdza uzależnieniowy model zaburzenia, a zatem przyszłe badania kliniczne mogą odnieść korzyści z testowania skuteczności metod terapeutycznych, które są skuteczne w leczeniu innych uzależnień. Ponieważ jednak tolerancja i wycofanie w CSBD i szerzej uzależnieniach behawioralnych są nadal szeroko dyskutowanymi koncepcjami, z dotychczas zebranymi jedynie wstępnymi dowodami (Castro-Calvo i in., 2021; Starcevic, 2016), ważność tych implikacji zależy od wyników bardzo potrzebnej przyszłej replikacji przy użyciu rygorystycznych metodologii badawczych z różnymi populacjami (Griffin, Way i Kraus, 2021).

Ograniczenia i przyszłe badania

Przekrojowy projekt obecnego badania jest nieoptymalny przy badaniu hipotez kierunkowych. Potrzebne są przyszłe badania z wykorzystaniem projektów podłużnych, aby zbadać objawy odstawienia i tolerancję w CSBD i / lub PPU. W obecnym badaniu nie zbadano charakterystyki czasowej każdego z objawów odstawiennych (wygląd i rozproszenie mogą się różnić między nimi) ani ich możliwego wpływu na funkcjonowanie. Do zbadania tych kwestii można zastosować metody zapewniające bardziej szczegółową ocenę (np. chwilowa ocena ekologiczna [EMA]) (np. codzienne śledzenie możliwego pojawienia się objawów odstawienia w ekologiczny i bardziej niezawodny sposób; Lewczuk, Gorowska, Li i Gola, 2020). W naszym badaniu nie zebraliśmy również informacji o tym, czy osoby badane były w okresie abstynencji seksualnej lub regulowały/ograniczały swoje zachowania seksualne w momencie przeprowadzania badania, co byłoby użytecznym uzupełnieniem prezentowanych wyników. Wiele możliwych czynników (np. niewystarczające szkolenie zawodowe, ograniczony wgląd uczestników) może wpływać na wyniki przedstawione w obecnym badaniu w porównaniu z ocenami z udziałem doświadczonych specjalistów ds. zdrowia psychicznego. Ważnym przyszłym krokiem do wiarygodnej oceny cech przewidywanych przez model uzależnienia CSBD jest zbadanie obecności objawów odstawienia i tolerancji w grupach klinicznych, w oparciu o oceny przeprowadzone przez klinicystę. Co więcej, chociaż zbadaliśmy wiele możliwych objawów odstawienia (w porównaniu z poprzednimi badaniami uzależnień behawioralnych), możliwe jest, że niektóre inne ważne rodzaje objawów odstawienia nie zostały uwzględnione w badaniu. Dokładna struktura i cechy objawów odstawiennych w CSBD i PPU powinny być dalej badane, w tym w grupach fokusowych obejmujących pacjentów poszukujących leczenia z CSBD i PPU. Jak omówiono w części Dyskusja, pomiar PPU w obecnym badaniu (za pomocą Ekranu Krótkiej Pornografii) skutkował prawdopodobieństwem nadrozpoznawalności tych objawów w badanej populacji – należy to uznać za ograniczenie badania, a aktualne wyniki należy replikowane przy użyciu bardziej konserwatywnej miary PPU. Ponieważ badanie przeprowadzono podczas pandemii COVID-19, potrzebne są dodatkowe badania po pandemii. Nasza analiza opierała się wyłącznie na polskich uczestnikach. Ponieważ różnice w zachowaniach seksualnych mogą odnosić się do kultury, rasy, pochodzenia etnicznego, religii i innych czynników (Agocha, Asencio i Decena, 2013; Grubbs i Perry, 2019; Perry & Schleifer, 2019), uogólnienie obecnych wyników powinno zostać zbadane w innych środowiskach kulturowych i lokalizacjach geograficznych, w szczególności dalsze prace powinny zbadać możliwe różnice przypisywane tożsamości płciowej, rasowej / etnicznej, religijnej i seksualnej. Wreszcie, dodatkowe, ważne czynniki potencjalnie wpływające na relacje CSBD/PPU z objawami abstynencyjnymi i tolerancją, które nie są częścią obecnej analizy (w tym popęd seksualny, zdrowie seksualne i dysfunkcje), powinny zostać zbadane w przyszłej pracy.