Journal of Research in Personality
15 tom, wydanie 4, Grudzień 1981, Pages 436 – 446
http://dx.doi.org/10.1016/0092-6566(81)90040-4
Abstrakcyjny
Dwustu siedemdziesięciu jeden studentów i studentek posłużyło jako uczestnicy eksperymentu dotyczącego skutków ekspozycji na filmy przedstawiające przemoc seksualną jako mające pozytywne konsekwencje. Niektórzy z tych badanych zapisali się do udziału w badaniu rzekomo skupiającym się na ocenach filmów. Zostali losowo przydzieleni do oglądania, na dwa różne wieczory, albo pełnometrażowych filmów pełnometrażowych, albo pełnometrażowych. Filmy te były wyświetlane w kinach na terenie kampusu, a dwa z nich (tj. Jeden eksperymentalny i jeden kontrolny) były pokazywane w ramach regularnego programu filmowego na kampusie. Członkowie klas, z których rekrutowano badanych, ale którzy nie zapisali się do eksperymentu, byli również wykorzystywani jako grupa porównawcza. Miarami zależnymi były skale oceniające akceptację przemocy interpersonalnej wobec kobiet, akceptację mitów dotyczących gwałtu oraz przekonania o kontradyktoryjnych stosunkach seksualnych. Skale te zostały osadzone w wielu innych pozycjach w badaniu postawy seksualnej przeprowadzonym wśród wszystkich uczniów w klasach kilka dni po tym, jak niektórzy z nich (tj. Ci, którzy zapisali się na eksperyment) zostali pokazani w filmach. Badani nie byli świadomi, że istnieje związek między tą ankietą a oglądaniem filmów. Wyniki wskazały, że oglądanie filmów przedstawiających brutalną seksualność zwiększyło akceptację przez mężczyzn przemocy interpersonalnej wobec kobiet. Podobny, nieistotny trend zaobserwowano w przypadku akceptacji mitów dotyczących gwałtu. W przypadku kobiet istniały nieistotne tendencje w przeciwnym kierunku, a kobiety narażone na filmy przedstawiające przemoc seksualną miały tendencję do mniejszego akceptowania przemocy interpersonalnej i mitów dotyczących gwałtu niż osoby kontrolujące. Omówiono wyjaśnienie danych na podstawie efektów „polaryzacji postaw” i „reaktancji”. Omówiono również uwarunkowania niniejszych badań w zakresie rodzaju zastosowanych bodźców, „poziomów dawkowania” ekspozycji, czasu trwania efektów w odniesieniu do przyszłych badań oraz ogólnego klimatu społecznego promującego ideologię seksistowską.
;