Możliwość organicznej dysfunkcji lewej półkuli tylnej jako czynnika przyczyniającego się do zachowań seksualnych (1994)

Andre „Rip” Corley LCSW , M. Deborah Corley MA , Jonathan Walker MD & Scott Walker MA

Abstrakcyjny

Dwadzieścia cztery osoby, które zostały skierowane do szpitalnego leczenia psychiatrycznego z powodu zachowań seksualnych lub zawodowego niewłaściwego zachowania seksualnego, zostały przetestowane za pomocą ilościowego elektroencefalogramu (QEEG) w celu ustalenia, czy istnieje poparcie dla hipotezy, że istnieje podstawowa neuroorganiczność przyczyniająca się do zachowań seksualnych. Wszystkie przedmioty uczestniczyły w programie od sześciu tygodni do ponad jednego roku. Ochrona ubezpieczeniowa, środki osobiste i inne metody płatności na pokrycie kosztów testu były jedynymi kryteriami stosowanymi przy określaniu, który pacjent otrzymał QEEG. Tematy obejmowały wszystkie poziomy socjoekonomiczne, edukacyjne i IQ. We wszystkich QEEG stwierdzono istotne nieprawidłowości. W każdym przypadku zaobserwowano pewien rodzaj nieprawidłowości w lewej tylnej półkuli, w porównaniu z normalną populacją kontrolną. Odkrycia te są zgodne z hipotezą, że zachowania powodujące płeć wynikają z błędnego postrzegania niewłaściwego obiektu seksualnego, odpowiednio, przez struktury w lewej półkuli tylnej. Prawa półkula jest następnie uwalniana z zahamowania przez lewą półkulę, co powoduje podniecenie seksualne i zachowanie seksualne implikujące niewłaściwy obiekt płciowy. To zachowanie jest postrzegane przez społeczeństwo jako przestępcze. Dalsze badania dotyczące skuteczności leczenia medycznego (np. Leków przeciwdrgawkowych, EEG, biofeedbacku) dla nieprawidłowości w lewej tylnej półkuli są potrzebne jako inna metoda zapobiegania zachowaniom seksualnym.