KOMENTARZ: Nowe badanie skanowania mózgu porównanie istoty białej osób uzależnionych od pornografii / seksu (CSBD) ze zgłoszonymi kontrolami znaczące różnice między kontrolami a podmiotami CSB:
Jest to jedno z pierwszych badań DTI oceniających różnice między pacjentami z zaburzeniem kompulsywnych zachowań seksualnych a osobami zdrowymi. Nasza analiza ujawniła redukcję FA w sześciu obszarach mózgu u osób z CSBD w porównaniu z grupą kontrolną. Drogi różnicujące stwierdzono w móżdżku (prawdopodobnie w móżdżku znajdowały się części tego samego przewodu), w części retrolenoidalnej torebki wewnętrznej, w górnej części promienistej górnej oraz w istocie białej środkowego lub bocznego zakrętu potylicznego.
Wyniki naszego badania sugerują, że CSBD ma podobny wzorzec nieprawidłowości zarówno w przypadku ZOK, jak i uzależnienia.
+++++++++++++++++++++++++++++++
- 1 Instytut Psychologii, Polska Akademia Nauk, Warszawa, Polska
- 2 Wydział Psychologii, Uniwersytet SWPS, Warszawa, Polska
- 3 Pracownia Obrazowania Mózgu, Centrum Neurobiologii, Instytut Biologii Doświadczalnej im.M.Nenckiego, Polska Akademia Nauk, Warszawa
- 4 Instytut Badań Obrazowania Biomedycznego, Centrum Medyczne Cedars-Sinai, Los Angeles, USA
- 5 Swartz Center for Computational Neuroscience, Instytut Obliczeń Neuralnych, Uniwersytet Kalifornijski w San Diego, San Diego, USA
Abstrakcyjny
Tło i cele
Mimo że kompulsywne zaburzenie zachowania seksualnego (CSBD) zostało dodane do ICD-11 w kategorii kontroli impulsów w 2019 roku, jego mechanizmy neuronowe są nadal przedmiotem dyskusji. Badacze zauważyli jego podobieństwo zarówno do uzależnienia, jak i do zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (OCD). Celem naszego badania było odniesienie się do tego pytania poprzez zbadanie wzorca anatomicznych nieprawidłowości w mózgu wśród pacjentów z CSBD.
Metody
Przeglądając 39 publikacji na temat Diffusion Tensor Imaging (DTI) zidentyfikowaliśmy główne nieprawidłowości specyficzne dla uzależnień i OCD. Następnie zebraliśmy dane DTI od 36 heteroseksualnych mężczyzn, u których zdiagnozowano CSBD i 31 dopasowanych zdrowych osób z grupy kontrolnej. Wyniki te porównano następnie z wzorcami uzależnień i OCD.
Efekt
W porównaniu z grupą kontrolną, osoby z CSBD wykazały znaczną redukcję anizotropii frakcyjnej (FA) w górnym odcinku korony promieniowej, kanale torebki wewnętrznej, drogach móżdżku i istocie białej zakrętu potylicznego. Co ciekawe, wszystkie te regiony zostały również zidentyfikowane we wcześniejszych badaniach jako wspólne korelaty DTI zarówno w przypadku OCD, jak i uzależnienia.
dyskusja i wnioski
Wyniki naszego badania sugerują, że CSBD ma podobny wzorzec nieprawidłowości zarówno w przypadku ZOK, jak i uzależnienia. Jako jedno z pierwszych badań DTI porównujących strukturalne różnice w mózgu między CSBD, uzależnieniami i OCD, chociaż ujawnia nowe aspekty CSBD, jest niewystarczające, aby określić, czy CSBD bardziej przypomina uzależnienie, czy OCD. Dalsze badania, zwłaszcza bezpośrednie porównanie osób ze wszystkimi trzema zaburzeniami, mogą przynieść bardziej rozstrzygające wyniki.
Wprowadzenie
Kompulsywne zaburzenie zachowań seksualnych (CSBD) wprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w 11. edycji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11) jest zaburzeniem psychiatrycznym charakteryzującym się powtarzającym się niepowodzeniem w opieraniu się pokusie do aktywności seksualnej. Początkowo czynności te są satysfakcjonujące dla pacjenta, ale po pewnym czasie stają się szkodliwe i dysfunkcyjne, co skutkuje wysokim stopniem osobistego cierpienia. Aby spełnić kryteria diagnostyczne CSBD, pacjent musi wykazywać wyżej wymienione objawy przez co najmniej 6 miesięcy, a rozpoznania nie można postawić, jeśli nie zgłosi się poważnego niepokoju w życiu osobistym lub jeśli cierpienie jest związane tylko z oceną moralną i dezaprobatą zachowań seksualnych, np. na przykład na podstawie przekonań religijnych / moralnych (Kraus i in., 2018; WHO, 2019). Kryteria CSBD zaproponowane przez WHO w dużej mierze opierały się na kryteriach zaburzeń hiperseksualnych (HD) zaproponowanych przez Kafka (2010) do rozważenia w sekcji DSM-V dotyczącej zaburzeń seksualnych. Podobnie jak w HD, CSBD była konceptualizowana jako kompulsywne, nieparafiliczne zaburzenie pożądania seksualnego z komponentą impulsywności, przypominające uzależnienie, jednak w odróżnieniu od HD, CSBD jako kryterium rezygnacji z stresu i regulacji emocjonalnej (przypominające OCD) (szczegółowe omówienie patrz: Gola i wsp., 2020).
WHO zaklasyfikowała CSBD (w ICD-11) jako zaburzenie kontroli impulsów, ale aspekt kompulsywności zawarty jest w nazwie zaburzenia. Niestety kategoria zaburzeń kontroli impulsów jest bardzo szeroka, a jej granice nie mogą być ostro określone, co sprawia, że klasyfikacja CSBD jest przedmiotem ciągłej debaty, koncentrującej się na pytaniu, czy objawy CSBD mają charakter impulsywny czy kompulsywny, czy też CSBD powinno raczej być traktowane jako wyraz uzależnienia behawioralnego (np. Bőthe i in., 2019; Gola i in., 2017; Griffiths, 2016; Kraus, Voon i Potenza, 2016; Kühn & Gallinat, 2016; Potenza, Gola, Voon, Kor i Kraus, 2017; Młody, 2008) lub inny rodzaj zaburzenia psychiatrycznego. Argumentując za jego podobieństwem do uzależnienia, badacze często wspominają o mechanizmach apetytu i pragnieniu aktywności seksualnej (Gola & Draps, 2018; Gola i in., 2017; Klucken, Wehrum-Osinsky, Schweckendiek, Kruse i Stark, 2016; Kowalewska i in., 2018; Voon i in., 2014), rosnąca tolerancja i eskalacja objawów, tak typowa dla uzależnienia od substancji (Reid i in., 2012; Wordecha i in., 2018) i zespół odstawienia (Garcia i Thibaut, 2010). Z drugiej strony CSBD porównuje się również do zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (OCD), ponieważ może wykazywać cykle negatywnych, obsesyjnych myśli, którym towarzyszą kompulsje, tj. Rytuały, powtarzające się zachowania, które zmniejszają napięcie spowodowane obsesyjnymi myślami, zaangażowanymi w zapobieganie lub zmniejszyć stres lub niepokój (Deacon & Abramowitz, 2005; Fineberg i in. 2014). Zachowania seksualne mogą odgrywać rolę w strategiach radzenia sobie z regulacją emocjonalną (Lew-Starowicz, Lewczuk, Nowakowska, Kraus i Gola, 2020) Według Coleman i koledzy (2003), Pacjenci z CSBD doświadczają powtarzających się myśli o charakterze seksualnym, które powodują napięcie (obsesję) i angażują się w kompulsywne zachowania seksualne w celu zmniejszenia tego napięcia (Coleman, Raymond i McBean, 2003). W ten sposób zachowania seksualne można rozumieć jako przejaw kompulsywności (Mick i Hollander, 2006), a zachowania seksualne odgrywają rolę strategii regulacji emocji (Kafka, 2010; Miner, Dickenson i Coleman, 2019; Reid i Kafka, 2014). Obecnie ta funkcja radzenia sobie jest przedmiotem dyskusji w kontekście CSBD, ponieważ została uwzględniona w kryteriach WHO (Gola i wsp., 2020).
Istnieje coraz więcej dowodów przemawiających za neurobiologicznymi podobieństwami między CSBD a nałogami, np. Erotyczna reaktywność układu nagrody (przegląd: Gola & Draps, 2018 or Kowalewska i in., 2018). Do najciekawszych efektów należą: zwiększona reaktywność prążkowia brzusznego dla preferowanych zdjęć erotycznych (w porównaniu z obrazami niepreferowanymi) dodatnio skorelowana z wynikami w teście uzależnienia od Internetu zmodyfikowanym dla Cybersex (Brand, Snagowski, Laier i Maderwald, 2016) lub większe aktywacje w obrębie: grzbietowo-bocznej kory przedczołowej, ogoniastego, dolnego zakrętu nadbrzeżnego płata ciemieniowego, grzbietowej przedniej kory zakrętu obręczy i wzgórza, dla wskazówek erotycznych u osób z CSBD w porównaniu z grupą kontrolną (Seok & Sohn, 2015). Osoby z CSBD wykazały również zwiększoną reaktywność prążkowia (w porównaniu z grupą kontrolną) w przypadku filmów o charakterze jednoznacznie seksualnym (Voon i wsp., 2014) lub wskazówki erotyczne, ale nie pieniężne (Gola i wsp., 2017) i zmniejszoną funkcjonalną łączność między prążkowiem brzusznym a korą przedczołową (Klucken i wsp., 2016), a także istotna ujemna korelacja między nasileniem objawów CSBD a funkcjonalną łącznością między lewym zakrętem górnym skroniowym a prawym jądrem ogoniastym (Seok & Sohn, 2018). Jeśli chodzi o skutki strukturalne mózgu związane z CSBD, Kühn i Gallinat (2014) odkryli odwrotną zależność między wolumetrią prawego ogoniastego a częstotliwością konsumpcji pornografii wśród nieklinicznych użytkowników pornografii. Najnowsze badanie z naszej grupy (Draps i in., 2020) wykazało, że osoby z CSBD, uzależnieniem od alkoholu i zaburzeniami hazardu mają mniejszą objętość istoty szarej w lewym biegunie czołowym (szczególnie w korze oczodołowo-czołowej) w porównaniu ze zdrowymi osobami. Powyższe dane potwierdzają hipotezę o podobieństwach między CSBD a nałogami. Niestety, nie ma dostępnych badań neurobiologicznych porównujących CSBD z OCD.
Jednym ze sposobów badania potencjalnych podobieństw między CSBD a uzależnieniem lub OCD jest przyjrzenie się mikrostrukturze istoty białej mózgu. Obrazowanie tensorowe dyfuzji (DTI) to technika obrazowania metodą rezonansu magnetycznego wrażliwa na właściwości mikrostrukturalne tkanki, umożliwiająca jakościową ocenę dróg istoty białej (Basser & Jones, 2002; Guevara, Guevara, Román i Mangin, 2020; Le Bihan, 2003; Le Bihan i in., 2001). Istnieje wiele technik DTI, na przykład metoda statystyki przestrzennej opartej na przewodach (TBSS) szeroko stosowana do wykrywania nieprawidłowości istoty białej u ludzi (Smith i wsp., 2006), który koncentruje się szczególnie na różnicach w anizotropii frakcyjnej (FA). W analizie TBSS nieliniowy algorytm rejestracji jest używany do rzutowania indywidualnych danych na reprezentację średniego odcinka drogi, zwaną średnim szkieletem FA. Znaleźliśmy 39 publikacji na temat OCD (31) i uzależnień (8) przy użyciu TBSS. W tych badaniach autorzy wykazali różnice FA między całkowitą liczbą 1,050 zdrowych osób kontrolnych a 1,188 dorosłymi pacjentami, u których klinicznie zdiagnozowano OCD lub zespół uzależnień. Najmniejsze grupy uczestników to odpowiednio: 22 w nałogu (Chumin i in., 2019) i osiem w grupie OCD (Cannistraro i in., 2007). W dwudziestu ośmiu badaniach odnotowano znaczące wyniki z P <0.05 po korekcie dla porównań wielokrotnych i 6 z nieskorygowanymi P <0.001, z wielkością klastra wynoszącą 20 lub więcej wokseli. Zróżnicowanie regionalne było bardziej wyraźne w przypadku OCD, a wyniki sugerują główne różnice w FA w kilku drogach, takich jak ciało modzelowate, wiązka zakrętu obręczy, kleszcze mniejsze i korona promieniowa. Wyniki były rzadsze w przypadku uzależnień, z mniejszą liczbą regionów różnicujących grupę pacjentów i kontrolną. Co ciekawe, dziewięć obszarów (a mianowicie górna korona promieniowa, torebka wewnętrzna, móżdżek, istota biała potyliczna i czołowa, pęczek górny, tylne wzgórze promieniowe, ciało modzelowate i wzgórze) zostały ujawnione jako korelacje DTI zarówno pod względem OCD, jak i uzależnień (zob. Rys. 1).
Wyniki przeglądu literatury. Redukcje anizotropii frakcyjnej (FA) specyficzne dla uzależnienia (kolor niebieski), redukcje FA specyficzne dla OCD (kolor zielony) i regiony różnicujące pacjentów z uzależnieniem i OCD od osób zdrowych z grupy kontrolnej (kolor żółty)
Cytat: Dziennik uzależnień behawioralnych JBA 2021; 10.1556/2006.2021.00002
W naszym badaniu chcieliśmy (1) zidentyfikować nieprawidłowości FA specyficzne dla OCD i uzależnień poprzez przegląd literatury, (2) zebrać dane DTI od pacjentów z CSBD i zdrowych osób kontrolnych (przy użyciu metody TBSS w celu zidentyfikowania różnic w FA) oraz (3) porównać nasze wyniki z wcześniej zgłoszonymi wynikami dotyczącymi OCD i nałogów, aby zidentyfikować podobieństwa i / lub różnice między OCD, nałogami i CSBD.
Metody
Badanie DTI
Tematyka i rekrutacja
Próbka składała się z 67 heteroseksualnych mężczyzn podzielonych na dwie grupy: 36 pacjentów z CSBD i 31 zdrowych osób z grupy kontrolnej (HC). Badanych dopasowano według wieku i dochodu (szczegółowe informacje w Tabela 1). Badanych z CSBD rekrutowano wśród mężczyzn poszukujących leczenia w warszawskich klinikach. Przeprowadzili z nimi wywiady psychiatrów i psychologów w celu potwierdzenia diagnozy według kryteriów HD Kafki (Kafka, 2010). Wszyscy z nich spełniali cztery z pięciu kryteriów A, a także spełniali kryteria B i C (Kafka, 2014). HC zostali rekrutowani za pośrednictwem ogłoszeń online i nie wykazywali objawów psychopatologicznych i byli w dobrym stanie zdrowia. Kryteria wykluczenia dla obu grup obejmowały historię innych zaburzeń psychiatrycznych, poważne problemy neurologiczne lub medyczne oraz przeciwwskazania do wykonywania zabiegów rezonansu magnetycznego (MRI). Wszyscy uczestnicy wypełnili kwestionariusze mierzące objawy CSBD: test przesiewowy uzależnień seksualnych (wersja polska: SAST-PL-M: Gola i wsp., 2016) i krótki ekran pornografii (Kraus i wsp., 2020). Podczas rekrutacji uczestnicy zostali również przebadani pod kątem orientacji seksualnej, historii nadużywania alkoholu i problemów z hazardem. Kryteriami włączenia dla obu grup były: wyłącznie lub w przeważającej mierze heteroseksualiści w Skali Kinseya (polska adaptacja: Wierzba i in., 2015); wyniki <10 w teście identyfikacji zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (Babor, de la Fuente, Saunders i Grant, 1989); i wyniki <4 na ekranie hazardu w South Oaks (Stinchfield, 2002). Kwalifikujący się uczestnicy zostali zaproszeni do odwiedzenia Pracowni Obrazowania Mózgu Instytutu Nenckiego PAN (Warszawa, Polska) w celu zebrania danych.
Tabela 1.Charakterystyka uczestników
| CSBD (średnia [sd]); n = 36 | HC (średnia [sd]); n = 31 | P-wartość | |
| Wiek od lat | 31.11 [6.018] | 31.84 [7.142] | NS |
| Test przesiewowy na uzależnienie seksualne - poprawiony | 11.63 [4.664] | 2.67 [1.918] | P <0.001 |
| Krótki ekran pornografii | 6 [2.854] | 1.73 [1.929] | P <0.001 |
| Ekran hazardowy w South Oaks | 0.33 [0.816] | 0 | NS |
| Test na rozpoznanie zaburzeń związanych z używaniem alkoholu | 7.5 [2.07] | 4 [1.414] | P = 0.013 |
| Zmieniono inwentaryzację obsesyjno-kompulsywną | 17.18 [10.825] | 13.1 [8.786] | NS |
| Kwestionariusz wyboru środków pieniężnych - ogólnie K wartość | 0.0249 [0.0429] | 0.0307 [0.0481] | NS |
Protokół skanowania DTI
Wszystkie obrazy DTI zostały zebrane na skanerze 3-Tesla MRI (Siemens Magnetom Trio TIM, Erlangen, Niemcy) wyposażonym w 12-kanałową cewkę głowicową z układem fazowym. Sekwencję planarnego obrazowania echa ważonego echo z dyfuzją spinową (DW_EPI) przeprowadzono z następującymi parametrami: TR = 8,300 ms; TE = 87 ms; GRAPPA; kąt odwrócenia 90 °, rozmiar woksela = 2 × 2 × 2 mm3, 64 kierunki gradientu z b-wartość 1,000 s / mm2, wraz z dwoma obrazami bez zastosowanego gradientu dyfuzji (b-wartość = 0). Sekwencja DW_EPI została powtórzona w przeciwnych fazach kierunków kodowania przednio-tylnego (AP) oraz z tylno-przednim (PA).
Przetwarzanie obrazu DTI
Obrazy DTI zostały przetworzone za pomocą pakietu FSL (3.2.0) z biblioteki oprogramowania FMRIB (FSL, www.fmrib.ox.ac.uk/fsl) (Smith i wsp., 2004). Najpierw do wyodrębnienia obrazów b0 użyto polecenia FSL fslroi. W kolejnym kroku dane zostały wstępnie przetworzone przy użyciu korekcji funkcji podatności (doładowania) na podstawie dwóch obrazów b0 uzyskanych w przeciwnych fazach kodowania. Przejęcia dla kierunków AP i PA zostały scalone w jeden czterowymiarowy plik. Używając narzędzia FSL Brain Extraction Tool (zakład), wszystkie woksele inne niż mózg i wszystkie woksele z tylko niewielkim udziałem objętości częściowej zostały wykluczone z obrazu wielkości. Konwencjonalną korekcję ruchu i prądów wirowych przeprowadzono za pomocą narzędzia wirowego FSL. Aby dopasować model tensora dyfuzji na każdym wokselu, obliczono obrazy FA za pomocą dtifit.
Potok TBSS składał się z następujących standardowych kroków (Smith i wsp., 2006): (1) Obrazy FA pochodzące z DTI były współrejestrowane w szablonie. Obraz przestrzeni standardowej FMRIB58_FA został użyty jako cel w TBSS. (2) Następnie nieliniowe transformacje obliczone w poprzednim kroku zostały zastosowane do wszystkich badanych w celu przeniesienia ich danych do standardowej przestrzeni 1x1x1 MNI152. (3) Obliczono średnią FA i szkielet od osób biorących udział w badaniu. (4) W celu zidentyfikowania głównych szlaków istoty białej zastosowano progowanie średniego obrazu szkieletu FA na poziomie 0.2.
Analizy statystyczne danych DTI
W przypadku TBSS przeprowadzono ogólną analizę modelu liniowego wokseli na danych z całego mózgu, stosując 1,000 losowych permutacji w celu znalezienia wokseli szkieletu FA ze znaczącą różnicą między zdrowymi kontrolami a grupą CSBD. Zastosowano dwugrupowy model różnic dostosowany do wieku (średnia wyśrodkowana w grupie). Żaden woksel nie przetrwał korekty FDR (współczynnik fałszywego wykrywania) dla wielokrotnych porównań. Przeprowadzono również analizę nieskorygowaną, z wartościami progowymi P w zakresie od 0.05 do 0.01 i istotną wielkością klastra> 50 wokseli. Obliczenia korekty współczynnika fałszywego wykrywania (FDR) przeprowadzono za pomocą skryptu Matlab z Genovese, Lazar i Nichols (2002). Obszary znaczącej różnicy poniżej nieskorygowanego progu P <0.02 z zakresem 50 wokseli przedstawiono poniżej. Następnie zidentyfikowano obszary anatomiczne szkieletu wykazujące istotne różnice między grupami w parametrze pochodzącym z tensora (średnia FA) i oznaczono je zgodnie ze strukturami zdefiniowanymi w atlasie istoty białej (WM) (Oishi, Faria, Van Zijl i Mori, 2010). Te obszary anatomiczne wykorzystano do przeprowadzenia analizy korelacji z objawami mierzonymi za pomocą testu przesiewowego uzależnień seksualnych (Gola i wsp., 2016) i krótki ekran pornografii (Kraus i wsp., 2020) w grupie CSBD.
Etyka
Świadomą zgodę uczestników uzyskano na początku badania. W celu zapewnienia anonimowości zastosowano procedurę podwójnie ślepej próby, dzięki czemu członkowie zespołu badawczego odpowiedzialnego za pozyskiwanie danych DTI nie mieli dostępu do akt rekrutacyjnych i nie wiedzieli, czy dana osoba jest w CSBD, czy w grupie HC. Wszystkie procedury zostały przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską. Badanie uzyskało akceptację lokalnej komisji etycznej Instytutu Psychologii PAN.
Efekt
Uczestnicy
Tabela 1 zawiera informacje o 36 osobach z CSBD i 31 dopasowanych kontrolach, których dane DTI zostały przeanalizowane w tym badaniu. Nie było różnic międzygrupowych w średnim wieku. Pacjenci z CSBD uzyskali istotnie wyższe wyniki w skalach mierzących nasilenie CSBD (SAST-R: t = 9.738 P <0.001; BPS: t = 6.623 P<0.001). Dla wszystkich uczestników wyniki mierzące objawy uzależnienia były poniżej progu (AUDIT: t = 3.012 P = 0.013, SOGS: t = 0.81 P <0.001). Pacjenci z CSBD uzyskali znacznie wyższy wynik niż grupa kontrolna w teście identyfikacji zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (Babor i in., 1989), ale żadna z nich nie przekroczyła progu zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (16 punktów). Grupy nie różniły się pod względem obsesyjno-kompulsywnej rewizji inwentarza (t = 1.580, P = 0.12; OCI-R, Foa i in., 2002) i kwestionariusz wyboru waluty (t = -0.482, P = 0.632; MCQ, Kirby i Marakovic, 1996) mierzenie impulsywności i dyskontowanie (Marcowski i in., W druku).
Wyniki DTI
Znaleźliśmy istotne różnice między grupami w sześciu skupieniach anatomicznych (wszystkie wyniki są nieskorygowane, z wartościami progowymi dla P od 0.05 do 0.01 i wielkość znaczącego skupiska co najmniej 50 wokseli). Według Atlasu Białej Materii (Oishi i wsp., 2010), skupiska te obejmują następujące obszary: trzy odcinki móżdżku, część rekontroliową przewodu torebki wewnętrznej, górną część przewodu Corona radiata i część istoty białej zakrętu potylicznego (szczegóły w Tabela 2 i Rys. 2). Nie stwierdzono istotnej korelacji między indywidualną średnią FA w sześciu obszarach anatomicznych a nasileniem objawów CSBD, mierzoną za pomocą testu przesiewowego uzależnień seksualnych (Gola i wsp., 2016) i krótki ekran pornografii (Kraus i wsp., 2020). Było to nieoczekiwane, ponieważ zgodnie z literaturą dotyczącą zaburzeń psychiatrycznych, takich jak uzależnienie i OCD, nasilenie objawów jest często skorelowane z różnicami w FA (na temat uzależnień patrz: Morales, Jones, Harman, Patching-Bunch i Nagel, 2020; De Santis i in., 2019; i dla OCD: de Salles Andrade i in., 2019; Fitzgerald, Liu, Reamer, Taylor i Welsh, 2014; Koch i in., 2012; Saito i in., 2008; Wang i wsp., 2018; Zhou i wsp., 2018).
Tabela 2.Wyniki badania DTI porównującego 36 pacjentów z CSBD z 31 dobranymi zdrowymi kontrolami
| wskaźnik | Wielkość klastra | x | y | z | T-wartość statyczna szczytu | P wartość szczytu | Rozmiar efektua | Nazwa traktatu z Atlas |
| 1 | 61 | 30 | -45 | -28 | 5.3103 | 0.000027776 | 1.290118 | ch, półkula móżdżku |
| 2 | 65 | -17 | -49 | -20 | 5.1651 | 0.000046134 | 1.071367 | ch, półkula móżdżku |
| 3 | 88 | 24 | -51 | -20 | 5.0823 | 0.000061393 | 1.015533 | ch, półkula móżdżku |
| 4 | 64 | 33 | -29 | 6 | 5.1738 | 0.000044763 | 1.125174 | rlic, retrolenticular część torebki wewnętrznej |
| 5 | 52 | -40 | -62 | 20 | 4.9949 | 0.000082731 | 1.151454 | O2-WM, istota biała środkowego lub bocznego zakrętu potylicznego |
| 6 | 71 | -25 | 14 | 28 | 4.1236 | 0.0013267 | 0.829666 | scr, górna korona promienista |
Cohena d wielkość efektu obliczono jako średnią różnicę między dwiema grupami podzieloną przez połączone odchylenie standardowe.
Różnice w anizotropii frakcyjnej (FA) między pacjentami z CSBD a grupą kontrolną. Średni szkielet FA u wszystkich badanych jest pokazany na zielono nad szablonem FMRIB58_FA_1mm. Wyniki zostały pogrubione dla celów wizualizacji przy użyciu standardowego polecenia tbss_fill FSL. Klastry z wyższymi wartościami FA (P <0.02, wielkość skupień> 50) w grupie kontrolnej w porównaniu z pacjentami z CSBD zaznaczono na czerwono. Nie było istotnych wyników dla odwrotnego kontrastu (pacjenci CSBD> grupa kontrolna)
Cytat: Dziennik uzależnień behawioralnych JBA 2021; 10.1556/2006.2021.00002
Dyskusja
Jest to jedno z pierwszych badań DTI oceniających różnice między pacjentami z zaburzeniem kompulsywnych zachowań seksualnych a osobami zdrowymi. Nasza analiza ujawniła redukcję FA w sześciu obszarach mózgu u osób z CSBD w porównaniu z grupą kontrolną. Drogi różnicujące stwierdzono w móżdżku (prawdopodobnie w móżdżku znajdowały się części tego samego przewodu), w części retrolenoidalnej torebki wewnętrznej, w górnej części promienistej górnej oraz w istocie białej środkowego lub bocznego zakrętu potylicznego.
Aby przyjrzeć się tym wynikom w szerszym kontekście całego spektrum zaburzeń psychiatrycznych impulsywnych i kompulsywnych, od uzależnienia na jednym krańcu po ZOK na drugim, przeprowadziliśmy obszerny przegląd piśmiennictwa na temat DTI w obu wyżej wymienionych jednostkach klinicznych. Trzydzieści dziewięć badań (osiem na temat uzależnień i 31 na temat OCD) dostępnych w literaturze wykazało, że jeśli chodzi o DTI, w uzależnieniu występuje mniejsza różnorodność neuronalna niż w OCD. W literaturze dotyczącej zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych głównym i często opisywanym wynikiem jest zmniejszenie FA w takich rejonach jak ciało modzelowate i pęczek obręczy (Benedetti i in., 2013; Bora i in., 2011; Cannistraro i in., 2007; de Salles Andrade i in., 2019; Fan i in., 2016; Gan i in., 2017; Garibotto i in., 2010; Li i in., 2011; Nakamae i in., 2011; Oh i wsp., 2012; Saito i in., 2008; Spalletta, Piras, Fagioli, Caltagirone i Piras, 2014; Versace i in., 2019; Yoo i wsp., 2007; Zhou i in., 2018). Z kolei w literaturze na temat uzależnień wspomina się o tylnej koronie promieniowej, torebce zewnętrznej, sklepieniu, wyspie i hipokampie jako regionach, które różnicują pacjentów i kontrole pod względem średniego FA (Chumin i in., 2019; De Santis i in., 2019; Pandey i in., 2018; Yip i in., 2017; Zou i in., 2017), jak również inne regiony występujące w OCD, tj. górna korona promieniowa, torebka wewnętrzna, móżdżek, istota biała czołowa i potyliczna, pęczek górny, tylne wzgórze promieniowe, ciało modzelowate i wzgórze (Benedetti i in., 2013; Cannistraro i in., 2007; Chumin i in., 2019; Fan i in., 2012; Fontenelle i in., 2011; Gan i in., 2017; Hartmann, Vandborg, Rosenberg, Sørensen i Videbech, 2016; Kim, Jung, Kim, Jang i Kwon, 2015; Lochner i in., 2012; Pandey i in., 2018; Segobin i in., 2019; Szeszko i in., 2005; Yip i in., 2017; Yoo i wsp., 2007; Zhong i in., 2019; Zou i in., 2017). Inne regiony w sudiach OCD znajdują się w zielonym obszarze Figs. 1 i 3 (Glahn, Prell, Grosskreutz, Peschel i Müller-Vahl, 2015; He i in., 2018; Li, Ji, Li, Li i Feng, 2014; Menzies i in., 2008; Nakamae i in., 2008; Segobin i in., 2019).
Nasze dane DTI pokazują, że neuronalne korelaty CSBD pokrywają się z regionami opisywanymi wcześniej w literaturze jako związane zarówno z uzależnieniem, jak i OCD (patrz czerwony obszar w Rys. 3). W związku z tym niniejsze badanie wykazało istotne podobieństwo w zakresie wspólnych redukcji FA między CSBD a OCD i nałogami. Niestety, wyniki te nie wskazują, która z tych dwóch jednostek klinicznych jest bliższa CSBD pod względem korelacji DTI.
Nakładające się wyniki z przeglądu literatury na temat anizotropii frakcyjnej (FA) w uzależnieniu i OCD oraz wyniki naszego badania DTI na pacjentach CSBD. Redukcje FA specyficzne dla uzależnienia (niebieski), redukcje FA specyficzne dla OCD (zielony), regiony różnicujące pacjentów z uzależnieniem i OCD od zdrowych osób kontrolnych (żółty) oraz regiony różnicujące pacjentów z CSBD od zdrowych kontroli (czerwony): 3 drogi w móżdżku, część przywiązana wewnętrznej torebki torebki, górna część przewodu Corona radiata i część istoty białej zakrętu potylicznego
Cytat: Dziennik uzależnień behawioralnych JBA 2021; 10.1556/2006.2021.00002
Ograniczenia
Chociaż niniejsze badanie dostarczyło nowych danych na temat różnic w istocie białej w dyfuzyjności mózgu w CSBD, jego wyniki mają pewne ograniczenia. Główne ograniczenie jest typowe dla tego rodzaju badań korelacyjnych i dotyczy faktu, że obserwowane zmniejszenie różnicy średnich wartości współczynnika ufności między dwiema próbami może być wcześniej istniejącym czynnikiem lub wynikiem rozwoju CSBD. Problem ten dotyczy wielu innych badań anatomicznych lub funkcjonalnych różnic w mózgu przy użyciu projektu przekroju poprzecznego (Yuan i wsp., 2010). Aby ocenić rolę zmian w mózgu związanych z rozwojem i progresją objawów CSBD, potrzebny jest projekt podłużny.
Kolejne ograniczenie dotyczy rekrutacji uczestników CSBD, co było spowodowane zaburzeniem hiperseksualnym (HD; Kafka, 2010), a nie kryteria ICD-11, ponieważ nasze dane zostały zebrane przed wydaniem nowego podręcznika WHO. Kryteria odnoszące się do stresu i regulacji emocjonalnej występują w HD, ale nie w opisie CSBD (patrz Gola i wsp., 2020), dlatego nasza próbka kliniczna mogła bardziej przypominać populację OCD. Co ważniejsze, nasza próba była stosunkowo niewielka, a wszystkie grupy składały się wyłącznie z heteroseksualnych mężczyzn w podobnym wieku, mieszkańców Polski. W przyszłych badaniach neurobiologicznych podstaw CSBD należy rekrutować większe i bardziej zróżnicowane próbki. Niewielki rozmiar próby mógł być przyczyną, dla której nasze wyniki nie przetrwały klasycznej korekty FWE i jest to kolejne ograniczenie badania. Również bezpośrednie porównanie z osobami z uzależnieniem i zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi (a nie tylko z wynikami opisywanymi w literaturze) może przemawiać za silniejszymi wnioskami w przyszłych badaniach.
wnioski
Wyniki naszego badania sugerują, że CSBD ma podobny wzorzec nieprawidłowości zarówno w przypadku ZOK, jak i uzależnienia. W porównaniu z grupą kontrolną, osoby z CSBD wykazywały znaczną redukcję FA w górnym odcinku korony promieniowej, kanale torebki wewnętrznej, drogach móżdżku i istocie białej zakrętu potylicznego. Jako jedno z pierwszych badań DTI porównujących strukturalne różnice w mózgu między CSBD, uzależnieniami i OCD, chociaż ujawnia nowe aspekty CSBD, jest niewystarczające do ustalenia, czy CSBD bardziej przypomina uzależnienie, czy OCD. Dalsze badania, zwłaszcza bezpośrednie porównanie osób ze wszystkimi trzema zaburzeniami, mogą przynieść bardziej rozstrzygające wyniki.
;