Hiperseksualność nastolatków: Czy jest to wyraźne zaburzenie? (2016)

Y. Efrati,

M. Mikulincer

Europejska Psychiatria >2016>33>Uzupełnienie>S735

http://www.europsy-journal.com/article/S0924-9338(16)02199-4/abstract

Abstrakcyjny

Tematem tej prezentacji jest hiperseksualność nastolatków i jej pozycja w dyspozycjach osobowości. Badanymi dyspozycjami osobowości były styl przywiązania, temperament, płeć, religijność i psychopatologia. Aby to zrobić, młodzież szkolna 311 (chłopcy 184, dziewczyny 127) między wiek 16 – 18 (M = 16.94, SD = .65), zarejestrowanych w jedenastej (n = 135, 43.4%) i dwunastej (n = 176, 56.6%) klas, z których większość (95.8%) była rodzimymi Izraelczykami. Według religijności, 22.2% określił się jako świecki, 77.8% zgłosił różne stopnie religijności. Zbadano pięć możliwych modeli empirycznych, wszystkie oparte na aktualnej teorii i badaniach nad hiperseksualnością. Czwarty model okazał się zgodny z danymi, co wskazuje, że psychopatologia i hiperseksualność są niezależnymi zaburzeniami i nie są związane przez proces mediacji.

Ponadto religijność i płeć są predyktorami, ale związek między temperamentem a przywiązaniem jest od nich niezależny - proces jest identyczny u młodzieży religijnej i niereligijnej, zarówno chłopca, jak i dziewczynki. Ponadto hormon oksytocyna może być związany z hiperseksualnością, co może mieć wpływ na terapeutyczne znaczenie zrozumienia lokalizacji hiperseksualności nastolatków jako zaburzenia samo w sobie.