Autorski
Ballantine-Jonesa i Marshalla Stuarta
Praca dyplomowa (PDF, 2.73 MB)
https://ses.library.usyd.edu.au/bitstream/handle/2123/23714/Ballantine-Jones_MS_Thesis_Final.pdf?sequence=1
Abstrakcyjny
Wprowadzenie Wiele badań ukazuje pornografię jako mającą negatywny wpływ na młodzież, w tym osobisty, relacyjny i społeczny. Istnieje jednak niewiele dowodów na to, w jaki sposób można zmniejszyć jakiekolwiek negatywne skutki. Mając tylko niewielką liczbę niedocenianych programów szkolnych dotyczących pornografii i mediów o charakterze seksualnym, ta luka w literaturze uzasadnia przeprowadzenie badania interwencyjnego dotyczącego tego, czy znane negatywne skutki można zmniejszyć u nastolatków. Cele Zaproponowano ramy teoretyczne mające na celu zmniejszenie osobistych, relacyjnych i społecznych negatywnych skutków narażenia na pornografię, wykorzystując trzy strategie: 1. edukacja dydaktyczna; 2. zaangażowanie peer-to-peer; oraz 3. zaangażowanie rodziców. Metody Przed opracowaniem programu zaprojektowano, wdrożono i poddano walidacji badanie bazowe na próbie 746 uczniów dziesiątej klasy liceów w wieku 10–14 lat z niezależnych szkół w NSW. Program obejmujący sześć lekcji został zaprojektowany tak, aby był zgodny z aspektem zdrowia i wychowania fizycznego australijskiego programu nauczania i został przeprowadzony na 16 uczniach z klas 347. z niezależnych szkół NSW w wieku 10-14 lat. Wyniki Analiza zweryfikowanego badania bazowego wywołała pytania dotyczące zachowań w mediach społecznościowych i narcyzmu, które program zintegrował. Wstępna analiza studentów interwencji potwierdziła, że osoby narażone na media społecznościowe częściej miały cechy narcystyczne, które pośredniczyły w wpływie ekspozycji na pornografię lub zseksualizowanych zachowań w mediach społecznościowych na samoocenę. Porównania przed i po interwencji wykazały wzrost negatywnych postaw wobec pornografii, pozytywnych poglądów na kobiety i odpowiedzialnych postaw wobec związków. Uczniowie wykazujący się regularnymi zachowaniami związanymi z oglądaniem zwiększyli wysiłki, aby ograniczyć oglądanie. Niektóre uczennice ograniczyły autopromocję zachowań w mediach społecznościowych i oglądanie pornografii. Po ukończeniu kursu studenci nie rozwinęli problematycznych zachowań ani postaw. Osoby regularnie oglądające pornografię miały wyższe wskaźniki kompulsywności, co pośredniczyło w ich zachowaniach związanych z oglądaniem i utrudniało wysiłki na rzecz ograniczenia oglądalności. Po interwencji wystąpiły tendencje do wzrostu napięć w męskich relacjach z rodzicami i kobietach z rówieśnikami, ale nie na poziomie istotności. Podsumowanie Ogólnie program skutecznie zmniejszył kilka negatywnych skutków narażenia na pornografię, zseksualizowanych zachowań w mediach społecznościowych i autopromocji zachowań w mediach społecznościowych, wykorzystując trzy strategie edukacji dydaktycznej, zaangażowania rówieśników i działań rodzicielskich. Wyzwanie, jakim jest kompulsywność, rodzi pytania dla karier i pedagogów, w szczególności, czy dodatkowe wsparcie terapeutyczne jest uzasadnione.
Wydział
Wydział Medycyny i Zdrowia, Szpital Dziecięcy Westmead Clinical School
wydawca
Uniwersytet w Sydney
Rodzaj Nieruchomości
Praca
Rodzaj pracy magisterskiej
Doctor of Philosophy
Rok
2020
;