Wymieranie i odnawianie warunkowych odpowiedzi seksualnych (2014)

Abstrakcyjny

Wprowadzenie

Wygaszanie obejmuje hamującą formę nowego uczenia się, która jest wysoce zależna od kontekstu ekspresji. Potwierdzają to zjawiska takie jak odnowa i spontaniczny powrót do zdrowia, które mogą pomóc wyjaśnić utrzymywanie się zachowań apetycznych i powiązane problemy, takie jak uzależnienia. Brakuje badań nad tymi zjawiskami w dziedzinie seksualności, które mogłyby pomóc w wyjaśnieniu trwałości wyuczonych reakcji seksualnych.

Metoda wykonania

Mężczyźni (n = 40) i kobiety (n = 62) uczestniczyli w paradygmacie warunkowania różnicowego, ze stymulacją wibrodotykową narządów płciowych jako USG i neutralnymi obrazami jako bodźcami warunkowymi (CS). Zmiennymi zależnymi były genitalia i subiektywne podniecenie seksualne, afekt, oczekiwanie w USA oraz tendencje do zbliżania się i unikania CS. Wygaszanie i odnawianie uwarunkowanych reakcji seksualnych badano poprzez manipulację kontekstem (stan AAA vs. ABA).

Efekt

Nie udało się wykryć żadnego efektu odnowienia odpowiedzi uwarunkowanej genitaliami, ale wykazano oczywiste przywrócenie oczekiwań w USA po zmianie kontekstu po wygaśnięciu (ABA). Ponadto kobiety wykazały powrót do subiektywnego afektu i subiektywnego podniecenia seksualnego. Uczestnicy ABA wykazywali więcej uprzedzeń w podejściu do bodźców.

wnioski

Odkrycia potwierdzają kontekstową zależność wygaśnięcia i odnowienia uwarunkowanych reakcji seksualnych u ludzi. Wiedza ta może mieć wpływ na leczenie zaburzeń reakcji apetycznych seksualnych, takich jak hipo- i hiperseksualność.

Cytat: Brom M, Laan E, Everaerd W, Spinhoven P, Both S (2014) Wygaszanie i odnawianie warunkowych reakcji seksualnych. PLoS ONE 9(8): e105955. doi:10.1371/journal.pone.0105955

Redaktor: Alexandra Kavushansky, Technion – Izraelski Instytut Technologiczny, Izrael

Odebrane: Maj 30, 2014; Przyjęty: Lipiec 24, 2014; Opublikowano: 29 sierpnia 2014 r.

Prawa autorskie: © 2014 Brom i in. Jest to artykuł o otwartym dostępie, rozpowszechniany na warunkach Licencja Creative Commons - uznanie autorstwa, który pozwala na nieograniczone użycie, dystrybucję i reprodukcję w dowolnym medium, pod warunkiem, że autor i źródło są uznawane.

Dostępność danych: Autorzy potwierdzają, że wszystkie dane leżące u podstaw ustaleń są w pełni dostępne i bez ograniczeń. Wszystkie dane leżące u podstaw wniosków z naszego badania są ogólnodostępne.

Finansowanie: Badania te zostały wsparte grantem Holenderskiej Organizacji Badań Naukowych (NWO) przyznanym dr S. Bothowi. Fundatorzy nie mieli żadnego wpływu na projektowanie badań, gromadzenie i analizę danych, podejmowanie decyzji o publikacji ani przygotowanie manuskryptu.

Konkurencyjne zainteresowania: Autorzy zadeklarowali, że nie istnieją konkurencyjne interesy.

Wprowadzenie

Uważa się, że konteksty odgrywają ważną rolę w regulowaniu reakcji i związanych z nimi zachowaniach nawrotowych [1], [2]. Rolę kontekstu najlepiej ilustruje zjawisko odnowy. Odnowienie to termin używany do opisania powrotu do wygasłego zachowania w wyniku zmiany kontekstu [3]. Zjawisko odnowy wykazano w przypadku reakcji Pawłowa i instrumentalnej w oparciu o liczne wzmocnienia, w tym nagrody naturalne, takie jak żywność [4] i nagrody za narkotyki [5]. Niestety, biorąc pod uwagę jego znaczenie w leczeniu opartym na wymieraniu, całkowicie brakuje badań nad wymieraniem i odnową w sferze seksualnej człowieka. W niniejszym artykule przedstawiamy eksperyment mający na celu wygaszenie i odnowienie uwarunkowanych reakcji seksualnych u mężczyzn i kobiet funkcjonalnych seksualnie.

Według modeli motywacji motywacyjnej motywacja seksualna jest wynikiem wzajemnego oddziaływania wrażliwego wewnętrznego układu seksualnego z bodźcami motywacyjnymi. Bodźce, które mogą sprzyjać motywacji, nazywane są bodźcami motywacyjnymi [6], [7]. Ich wartościowość motywacyjna może być nieuwarunkowana lub uwarunkowana w wyniku pochylenia skojarzeniowego [8]. Niektóre bodźce (np. dotyk genitaliów) mogą być z natury kompetentne seksualnie (tj. bodźce, które mogą wywołać reakcję seksualną bez historii uczenia się) i dlatego mogą służyć jako bodźce motywacyjne, ale wiele bodźców seksualnych nie jest kompetentnych seksualnie. Konkretne wskazówki dotyczące bodźców kompetentnych seksualnie mogą zyskać wyuczoną wartość motywacyjną poprzez ich powiązanie z bodźcem. Kilka badań, w tym niektóre przeprowadzone w naszym laboratorium, wykazało u ludzi uwarunkowane reakcje podniecenia seksualnego [9]. W warunkowaniu klasycznym, poprzez powtarzające się skojarzenie bodźca neutralnego (NS) z bodźcem bezwarunkowym (US), NS ostatecznie wywoła taką samą reakcję jak USA. Ponieważ NS nie jest już nieskuteczny w wywoływaniu reakcji, ale stał się bodźcem warunkowym (CS), reakcja na CS nazywana jest reakcją warunkową (CR) [6], [10]. Kolejne powtarzające się prezentacje CS bez USA spowodują utratę odpowiedzi warunkowej, ponieważ CS nie przewiduje już awersyjnego lub apetycznego USA [11]. Ten proces uczenia się jest znany jako wygaśnięcie i ma oczywiste znaczenie kliniczne, ponieważ uważa się, że jest to podstawowy mechanizm terapii ekspozycyjnej [12]-[14]. W terapii ekspozycyjnej reakcje warunkowe są osłabiane lub hamowane przez powtarzającą się lub długotrwałą ekspozycję na sygnał (CS) w przypadku braku zdarzenia, które przewidywał (Stany Zjednoczone). Jednakże u wielu osób po „wyleczeniu” następuje nawrót choroby. Dlatego chociaż prezentacje samego CS mogą wygasić reakcje warunkowe, procedura wygaszania nie wydaje się wymazywać pierwotnie wyuczonego skojarzenia CS-US. Wydaje się, że to pierwotne skojarzenie zostało zachowane [3].

Reakcja warunkowa może „odnowić” po zmianie kontekstu z kontekstu wygaśnięcia [1]. Odnowienie to przywrócenie CR w kontekście A, ale nie w kontekście B, gdy uczenie się miało miejsce w kontekście A i wygaszenie w kontekście B. Ekstrapolacja zjawiska odnowienia do praktyki klinicznej, u osoby, która nabyła ochotę na seks internetowy w domu (kontekst A), i zostaje skutecznie wygaszona poprzez terapię ekspozycją na bodźce w otoczeniu terapeutycznym (kontekst B), może odczuwać silny głód po zmianie kontekstu, np. siedzeniu za komputerem w domu (kontekst A).

Założenie, że reakcje warunkowe wygasają w zależności od kontekstu, zostało poparte badaniami na zwierzętach [15]. U ludzi zjawisko odnowy badane jest głównie w paradygmatach strachu lub badaniach nad uzależnieniami [2], [16]-[18]. Wykazano, że strach powraca, gdy jednostki są testowane w kontekście innym niż kontekst leczenia [12]. W eksperymencie różnicowego warunkowania strachu przeprowadzonym przez Vansteenwegena i in. [19], neutralny slajd przedstawiający twarz (CS+) został połączony z głośnym dźwiękiem (US). CS+ jest bodźcem, po którym podążają Stany Zjednoczone, podczas gdy CS− nie. Wygaśnięcie warunkowanego strachu ustalono poprzez przedstawienie CS bez USA w innym kontekście. Różne konteksty uzyskano poprzez manipulację oświetleniem w pomieszczeniu doświadczalnym, a akwizycja odbywała się w ciemnym lub oświetlonym pomieszczeniu. Powracając do pierwotnego kontekstu przejęcia (tj. odnowienia ABA), warunkowy strach w reakcji na odnowienie CS+. Efftinga i Kindta [16] replikowali ten efekt odnowy u ludzi w ramach paradygmatu odnowy ABA stosowanego przez Vansteenwegena i in. [19], wykorzystując szoki jak USA. Zmiana kontekstu po fazie wygaśnięcia spowodowała znaczny wzrost ocen oczekiwanej długości życia w USA do CS+ w porównaniu z CS- w kontekście A. Jednakże nie udało się wykazać żadnego silnego efektu odnowienia reakcji elektroskórnych. Ponadto istnieją dowody na odnowienie reakcji warunkowych po zmianie kontekstu w warunkowaniu apetytu [2],[20].

Chociaż w ostatnich latach zgromadzono dowody dotyczące odnawiania procesu uczenia się człowieka, brakuje badań nad odnawianiem uwarunkowanych seksualnie reakcji, pomimo możliwych ważnych implikacji dla opartych na ekspozycji strategii leczenia wyuczonych nieprzystosowawczych reakcji seksualnych. Stwierdzenie, że parafilię, hiperseksualność i powiązane z nimi zaburzenia seksualne obserwuje się głównie u mężczyzn [21], [22] doprowadziło do poglądu, że mężczyźni są bardziej otwarci na warunkowanie seksualne niż kobiety, co skutkuje częstszym nabywaniem CR [23]. Jednak obecnie nie jest jasne, czy istnieją różnice między płciami w uwarunkowaniach seksualnych, ponieważ wyniki badań nad uwarunkowaniami są zróżnicowane [24]-[26]. Jednakże ogromna liczba badań wykazała, że ​​neuroprzekaźnik dopamina odgrywa główną rolę w uczeniu się skojarzeniowym i zachowaniach seksualnych [27]-[29]oraz ponieważ na różnice między płciami w liczbie neuronów dopaminowych wpływa kilka czynników, w tym uzupełnienie chromosomów płciowych [30], obecność genu Sry [31] i hormony gonadalne, można zatem pomyśleć, że pomiędzy mężczyznami i kobietami rzeczywiście istnieją różnice w uwarunkowaniach seksualnych, przy czym mężczyźni są bardziej otwarci na uwarunkowania seksualne. To, w połączeniu z faktem, że dojrzewanie nastolatka jest okresem wrażliwym na zależną od steroidów organizację obwodów nerwowych zaangażowanych w rozpoznawanie bodźców seksualnych, skojarzenia sensoryczne i motywację seksualną [32]oraz odkrycie, że w przypadku mężczyzn bardziej niż u kobiet bodźce wzrokowe preferują szlak ciało migdałowato-podwzgórzowy [33], różnice między płciami w uwarunkowaniach seksualnych wydają się prawdopodobne. Ponadto proponuje się, że na preferencje seksualne mężczyzn duży wpływ mają wczesne doświadczenia edukacyjne, szczególnie w określonych okresach krytycznych, takich jak okres dojrzewania [23], [34]. Ponadto uważa się, że kobiety mają większą „plastyczność erotyczną” [35]. Sprzeczne wyniki poprzednich badań wskazują na znaczenie dalszych badań nad możliwymi różnicami między płciami w uczeniu się seksualnym.

Niniejsze badanie jest pierwszym, które bada wygaszanie i odnawianie uwarunkowanych reakcji seksualnych u mężczyzn i kobiet. Procedura eksperymentalna Efftinga i Kindta [16] był uważnie śledzony, z tą różnicą, że teraz jako USA służył przyjemny seksualnie bodziec dotykowy (wibrotaktyczna stymulacja narządów płciowych). Dwa neutralne zdjęcia posłużyły jako CS, a zmiennymi zależnymi były subiektywny afekt, subiektywne podniecenie seksualne, amerykańskie oceny oczekiwań i pobudzenie narządów płciowych. Przewidywano, że uczestnicy obu schorzeń (AAA i ABA) po próbach akwizycji będą wykazywać uwarunkowaną reakcję seksualną, która, jak oczekiwano, będzie stopniowo się zmniejszać. Jako wskaźnik odnowienia przewidywano, że po zmianie kontekstu po wygaśnięciu, stan ABA wykaże powrót odpowiedzi warunkowej w próbach testowych w porównaniu z ostatnią próbą wygaszenia. Podczas tych prób testowych w stanie AAA nie oczekiwano żadnego wzrostu. Dodatkowo włączono zadanie zgodności reakcji na bodziec (Zadanie Podchodzenia i Unikania, AAT) w celu oceny ukrytych tendencji do podejścia i unikania w kierunku CS [36]. Przewidywano, że po zmianie kontekstu po wygaśnięciu uczestnicy warunku ABA wykażą silniejsze podejście odpowiadające na CS+ w porównaniu z CS− na AAT w porównaniu z uczestnikami warunku AAA.

Metoda wykonania

Uczestnicy

Przed udziałem w badaniu uzyskano pisemną zgodę wszystkich uczestników. W badaniu wzięło udział 40 mężczyzn i 62 kobiety. Uczestnicy otrzymali zapłatę (30 euro) lub punkty za udział w kursie. Rekrutację uczestników przeprowadzono za pośrednictwem ogłoszeń w sieciach społecznościowych oraz na uniwersytetach w Lejdzie i Amsterdamie. Kryteriami włączenia były: wiek od 18 do 45 lat i orientacja heteroseksualna. Kryteriami wykluczenia były: problemy seksualne, zaburzenia afektywne lub psychotyczne, nadużywanie narkotyków, ciąża lub karmienie piersią oraz choroba lub zażywanie leków, które mogą zakłócać reakcje seksualne. Badanie zostało zatwierdzone przez Komisję Etyki Lekarskiej Centrum Medycznego Uniwersytetu w Lejdzie.

Procedura projektowania i kondycjonowania

Projekt eksperymentu obejmował warunkowanie różnicowe, przy czym po jednym bodźcu (CS+) następowała wibrostymulacja narządów płciowych (US) w fazie akwizycji, podczas gdy po drugim bodźcu (CS-) nigdy nie następowała wibrostymulacja narządów płciowych. Który z dwóch bodźców służył jako CS+, był równoważony w zależności od uczestników i warunków. W warunku ABA uczestnicy otrzymali nabycie w jednym kontekście (kontekst A), wygaśnięcie w innym kontekście (kontekst B) i test odnowienia w pierwotnym kontekście nabycia (kontekst A). W stanie AAA nabywanie, wygaszanie i testowanie odbywały się w jednym i tym samym kontekście (kontekst A). Uczestnicy badania zrównoważyli kolory oświetlenia, które służyły jako konteksty A i B. Aby zapoznać się ze schematycznym przeglądem procedury, zob Rysunek 1.

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (322KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (429KB)

Rysunek 1. Schematyczne przedstawienie procedury eksperymentalnej w obu warunkach kontekstowych.

W stanie AAA faza akwizycji, faza wygaszania i faza testowa znajdowały się w tym samym kontekście oświetleniowym. W stanie ABA faza wygaszania przebiegała w innym kontekście oświetleniowym niż faza akwizycji i faza testowa.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.g001

W fazie przygotowania wstępnego uczestnicy zobaczyli cztery niewzmocnione prezentacje CS + i cztery prezentacje CS−. Następnie, w fazie przejęcia, poznano awaryjność między CS+ a USA. Podczas tej fazy zarówno CS +, jak i CS− były prezentowane po 10 razy, a po CS + zawsze następowały Stany Zjednoczone. Dla uczestników we wszystkich warunkach akwizycja miała miejsce w Kontekście A. Faza wygaszania składała się z 10 prezentacji niewzmocnionego CS+ i 10 prezentacji niewzmocnionego CS-. Po fazie wymierania przedstawiono fazę testową 3 niewzmocnionych prezentacji CS+ i 3 niewzmocnionych prezentacji CS−. Podczas całej procedury odstępy między próbami (ITI) wynosiły 20, 25 lub 30 sekund. Kolejność długości ITI była losowa, z ograniczeniem tylko do dwóch kolejnych długości. W przypadku uczestników warunku AAA wygaszenie nastąpiło w Kontekście A, podczas gdy w przypadku uczestników warunku ABA wygaszenie miało miejsce w innym kontekście (Kontekst B). Podstawowym projektem testowania efektów warunkowania było 2 (CS+ vs. CS-) × 10 (próba) w projekcie badanych. Podobnie, podstawowy projekt testowania efektów odnowienia obejmował 2 (CS+ vs. CS-) × 3 (próba) w ramach projektu przedmiotów.

Materiały, aparatura i nagranie

Materiały stymulujące.

(Patrz Tekst S1) Dwa neutralne obrazy służyły jako CS+ i CS−. Każde zdjęcie przedstawiało czarno-biały, przypominający kreskówkę rysunek głowy osoby. W przerwach pomiędzy zdjęciami prezentowany był biały ekran. CS+ i CS− były prezentowane przez 9 sekund każdy.

Wibrostymulacja narządów płciowych.

(US) zapewniono tylko podczas fazy akwizycji, 8 sekund po rozpoczęciu każdego CS+ przez 2 sekundy. W przypadku mężczyzn uczestnicy stosowali wibrotaktyczną stymulację narządów płciowych za pomocą wibratora w kształcie pierścienia, który nie wymaga trzymania rąk (Aquasilks), który sami uczestnicy umieścili tuż poniżej grzbietu koronowego. W przypadku kobiet stosowano mały wibrator ręczny (o średnicy 2 cm), umieszczany na łechtaczce. Uczestnicy zostali poinstruowani, aby umieścić wibrator w takiej pozycji najbardziej stymulujące seksualnie.

Manipulacja kontekstem.

Manipulowano kontekstami, oświetlając pomieszczenie doświadczalne światłem różowym lub żółtym. Oświetlenie zapewniała rama z sześcioma świetlówkami o mocy 36 W (dwie świetlówki różowe i cztery żółte), co dawało lekko przyćmione kolorowe oświetlenie całego pomieszczenia. Eksperymentator sterował oświetleniem z sąsiedniego pomieszczenia.

Podniecenie seksualne męskich narządów płciowych.

mierzono za pomocą miernika prącia zawierającego ind/gal w gumie, oceniającego zmiany obwodu prącia [37]. Wskaźniki prącia kalibrowano przed każdą sesją laboratoryjną przy użyciu zestawu skalibrowanych pierścieni [38]. Uczestnicy zostali poinstruowani, aby umieścić miernik w połowie długości trzonu prącia. Zmiany mocy elektrycznej spowodowane rozszerzeniem miernika rejestrowano za pomocą sygnału ciągłego prądu stałego. Wskaźniki prącia indowo-galowe dezynfekowano po każdym użyciu, zgodnie z procedurą dezynfekcji Sekusept plus. Sekusept plus zawiera glukoprotaminę, której spektrum działania obejmuje bakterie, w tym prątki, grzyby i wirusy (np. wirus brodawczaka ludzkiego [HPV]) (MedCaT BV).

Podniecenie narządów płciowych kobiet.

mierzono za pomocą fotopletyzmografu dopochwowego oceniającego amplitudę tętna pochwy (VPA) [39] (Patrz Tekst S1). Fotopletyzmograf to urządzenie wielkości tamponu menstruacyjnego, zawierające pomarańczowo-czerwone źródło światła i fotokomórkę. Źródło światła oświetla łożysko kapilarne ściany pochwy i znajdujące się w nim krążenie krwi. Fotopletyzmograf został zdezynfekowany w LUMC za pomocą procedury sterylizacji plazmowej pomiędzy użyciami. Sterylizacja plazmowa to wysoce skuteczna metoda całkowitego usunięcia wszelkich materiałów organicznych (i niektórych nieorganicznych). Reakcję narządów płciowych mierzono w sposób ciągły podczas fazy początkowej spoczynku, kondycjonowania wstępnego, pozyskiwania, wygaszania i fazy testowej.

Subiektywne oceny.

Oceny wartości emocjonalnej, podniecenia seksualnego i oczekiwanej długości życia w USA zebrano podczas fazy wstępnego warunkowania, wygaszania i fazy testowej. Uczestnicy zostali najpierw poproszeni o ocenę, po każdej prezentacji CS, wartości emocjonalnej CS, odpowiadając na pytanie „Jakie uczucia wywołuje w Tobie to zdjęcie??” w siedmiostopniowej skali Likerta na klawiaturze wahającej się od bardzo negatywne do bardzo pozytywny. Następnie oceniano subiektywne podniecenie seksualne, odpowiadając na pytanie „Jak podniecające seksualnie jest dla ciebie to zdjęcie?” na siedmiopunktowej skali, która różniła się od w ogóle nie podniecający seksualnie do bardzo podniecające seksualnie. Następnie oceniono oczekiwaną długość życia w USA, odpowiadając na pytanie „W jakim stopniu spodziewałeś się wibracji po tym zdjęciu”? na siedmiopunktowej skali oznaczonej od „z pewnością żadnych wibracji” do 'z pewnością wibracje”.

Inne środki

Zadanie unikania podejścia.

(AAT; zob Tekst S1) [40]. Zadanie to ocenia procesy motywacyjne podejścia i unikania, wymagając od uczestników reakcji na nieistotną cechę zdjęć poprzez pociągnięcie uchwytu joysticka w ich stronę lub odepchnięcie go. Ilość czasu wymagana do wykonania tych działań jest zmienną zależną. Uczestnikom zaprezentowano zdjęcia CS+ i CS− z eksperymentu, a także neutralne obiekty obrazkowe i twarze z kreskówek przypominające CS. Literatura potwierdza trafność AAT w pomiarze procesów motywacyjnych podejścia/unikania [41].

Procedura

Każdy uczestnik był testowany indywidualnie przez przeszkolonego eksperymentatora tej samej płci. Po wyrażeniu przez uczestników świadomej zgody eksperymentator wyjaśnił procedurę eksperymentalną oraz użycie pletyzmografu, miernika prącia i wibratora. Następnie eksperymentator opuścił pomieszczenie, aby pozwolić uczestnikowi na prywatne umieszczenie urządzeń genitaliów. Dalsze instrukcje były podawane w postaci pisemnych instrukcji wyświetlanych na monitorze. Następnie następował 5-minutowy okres odpoczynku, podczas którego odtwarzano neutralny film i zbierano podstawowe pomiary reakcji narządów płciowych w ciągu ostatnich 2 minut. Następnie nastąpiły fazy wstępnego kondycjonowania, pozyskiwania, wygaszania i testowania.

Natychmiast po procedurze eksperymentalnej i po usunięciu przez uczestnika urządzeń genitaliów, AAT umieszczono w pomieszczeniu doświadczalnym w takich samych warunkach oświetleniowych, jak w pierwotnym kontekście akwizycji (A). Po ukończeniu AAT uczestnicy wypełniali kwestionariusze dotyczące danych demograficznych i funkcji seksualnych (np. FSFI, IIEF). Na koniec przeprowadzono wywiad wyjściowy.

Redukcja danych, punktacja i analiza

Do analizy danych dotyczących genitaliów wykorzystano program (VSRRP98; opracowany przez Wydział Wsparcia Technicznego Psychologii Uniwersytetu w Amsterdamie). Obliczono średni obwód prącia lub średni poziom VPA podczas 2-minutowego okresu bazowego spoczynku. Odpowiedzi narządów płciowych na CS oceniano w trzech oknach latencji: w ciągu 4–8, 9–12 i 13–16 s po rozpoczęciu CS, odpowiednio FIR (odpowiedź pierwszego przedziału), SIR (odpowiedź drugiego przedziału) i TIR (odpowiedź trzeciego przedziału). . W przypadku FIR, SIR i TIR wyniki zmian obliczono dla każdej prezentacji CS, odejmując średnią wartość wyjściową spoczynku narządów płciowych od pomiarów narządów płciowych po prezentacji CS.

W przypadku reakcji narządów płciowych skutki testowano oddzielnie dla mężczyzn i kobiet, stosując mieszaną analizę ANOVA (ogólny model liniowy w SPSS), przy czym bodziec i próba były czynnikami wewnątrzobiektowymi, a stanem czynnikami międzyobiektowymi.

Analizy subiektywnych pomiarów i wyników AAT przeprowadzono łącznie dla mężczyzn i kobiet. W przypadku ocen subiektywnych efekty testowano za pomocą mieszanej analizy ANOVA, z bodźcem i próbą jako czynnikami wewnątrzobiektowymi oraz stanem i płcią jako czynnikami między podmiotami.

Zastosowano poprawkę Greenhouse’a – Geissera w celu skorygowania naruszenia założenia o kulistości podczas testowania efektów powtarzanych pomiarów. Fazy ​​wstępnego kondycjonowania, pozyskiwania, ekstynkcji i badania analizowano oddzielnie. Wielkości efektów podaje się jako proporcję częściowej wariancji () [42].

W przypadku AAT wyniki błędu systematycznego obliczono poprzez odjęcie mediany RT z podejściem od mediany RT z unikaniem dla każdej kategorii obrazu. Zastosowano medianę RT, ponieważ są one mniej wrażliwe na wartości odstające niż średnie. Dodatni wynik błędu systematycznego wskazywał na stosunkowo szybsze podejście w porównaniu z unikaniem RT, podczas gdy wynik ujemny wskazywał na stosunkowo szybsze unikanie w porównaniu z podejściem RT. Aby porównać stan AAA i ABA, wyniki błędu systematycznego analizowano za pomocą ANOVA.

Efekt

Spośród 62 przebadanych kobiet pominięto dane dotyczące genitaliów 2 uczestniczek. Jeden punkt danych w fazie akwizycji u uczestnika płci męskiej odrzucono jako wartość odstającą, ponieważ miara ta znajdowała się powyżej 4 SD od średniej (włączenie tego punktu danych nie zmieniło wyników). Wyniki AAT opierają się na próbie 99 uczestników (patrz Tekst S1 w celu uzyskania konkretnych informacji).

Charakterystyka przedmiotu

Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do jednego z dwóch warunków kontekstowych, z zastrzeżeniem, że warunki były możliwie najbliższe płci: AAA (N = 49; mężczyźni, n = 20) i ABA (N = 53; mężczyźni, n = 20). Mężczyźni i kobiety nie różnili się wiekiem, funkcjonowaniem seksualnym ani wcześniejszym doświadczeniem w stosowaniu wibrostymulacji w różnych schorzeniach, patrz Tabela 1 Charakterystyka przedmiotu.

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (206KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (895KB)

Tabela 1. Charakterystyka podmiotu.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.t001

Podniecenie seksualne narządów płciowych

Faza przygotowania wstępnego.

Przeanalizowano odpowiedzi dla trzech okien latencji: pierwszy, drugi i trzeci przedział odpowiedzi (FIR, SIR, TIR, zob.Tekst S1). Przeprowadzono analizy w celu sprawdzenia równych poziomów obwodu prącia i VPA w odpowiedzi na CS podczas fazy wstępnego kondycjonowania. W przypadku FIR i SIR nie stwierdzono różnicy w obwodzie ani VPA po prezentacji CS+ i CS−, ps > 11. VPA TIR w odpowiedzi na CS− była wyższa w porównaniu z CS+, chociaż różnica ta nie osiągnęła konwencjonalnego poziomu istotności, VPA, p <08, = .06.

Faza przejęcia. Mężczyźni:.

Rysunek 2,a podsumowuje obwód prącia (TIR) ​​w CS+ i CS− w próbach dla obu warunków oddzielnie. Analiza obwodu prącia w fazie akwizycji ujawniła główny efekt Stimulus, FIR, F (1, 36) = 12.39, p<01, = 26, SIR, F(1, 35) = 83.68, p<01, = 70, TIR, F(1,35) = 16.96, p<01, = 33, co oznacza, że ​​wibrostymulacja spowodowała reakcję narządów płciowych, jak widać na rys Rysunek 2,A. Wbrew oczekiwaniom obwód prącia do CS− był większy w porównaniu do CS+. W przypadku Trial nie zaobserwowano żadnych efektów ps> 24 i nie stwierdzono istotnej interakcji 2 (bodziec) × 10 (próba), wszystkie ps> 39. Ten wzór pozyskiwania danych nie różnił się pomiędzy warunkami, co odzwierciedlają nieistotne interakcje 2 (bodziec) × 10 (próba) × 2 (warunek) i 2 (bodziec) × 2 (warunek), wszystkie ps>.41.

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (779KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (974KB)

Rycina 2. Średnie wyniki zmian obwodu prącia (a.) i średnie wyniki zmian amplitudy tętna pochwy (VPA) (b.) w trzecim oknie odpowiedzi interwałowej (TIR) ​​po CS+ i CS− podczas fazy wstępnego kondycjonowania, fazy akwizycji i wygaszania faza i faza testowa dla dwóch warunków AAA i ABA.

Należy pamiętać, że w fazie akwizycji odpowiedź reprezentuje odpowiedź na CS+ plus USA.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.g002

Kobiety:.

Zgodnie z poprzednimi badaniami [43], [44]analizy VPA na etapie nabycia nie wykazały głównego wpływu bodźca na FIR, p< 08 i SIR, p = 28, podczas gdy w przypadku TIR, co pokazuje, że VPA była wyższa po prezentacji CS+ i wibrostymulacji niż po CS−, F(1, 56) = 27.74, p<01, = 33. Jak widać w Rysunek 2, bWibrostymulacja spowodowała reakcję pobudzenia narządów płciowych. Nie zaobserwowano znaczących efektów dla Próby, FIR, p = 53; PAN p = 07; TIR p = 15. Stwierdzono jednak efekt interakcji Stimulus i Trial dla VPA TIR, F(5, 268) = 6.73, p<01, = 11, co wskazuje na różnicę między reakcją narządów płciowych na CS+ plus wibrostymulacja a CS− podczas prób. Ten wzór akwizycji nie różnił się pomiędzy warunkami, co odzwierciedla nieistotny efekt 2 (bodziec) × 10 (próba) × 2 (warunek), p = .85.

Faza wymierania. Mężczyzna:.

Mieszana analiza ANOVA 2 (bodziec) × 10 (próba) × 2 (warunek) nie wykazała ogólnie większych reakcji prącia na CS+ niż na CS- i nie wykazała znaczącej interakcji w próbie Bodziec X, ps> 17. Wskazuje to, że nie było różnicy w odpowiedzi prącia na CS+ i CS-, a ten wzór odpowiedzi nie zmienił się w próbach wygaszania. Ponadto nie zaobserwowano żadnych różnic pomiędzy warunkami, ps> 30. Dodatkowe 2 (bodziec) x 2 (faza; średnia próba 1–4 przed i pierwsza próba wygaszenia) Mieszana ANOVA dla obwodu prącia ujawniła tendencję dla bodźca na FIR, F(1, 37) = 2.92, p< 10, SIR, F(1, 37) = 2.85, p = 10 i TIR, F(1, 37) = 2.99, p = 09. Jednakże nie zaobserwowano żadnego efektu interakcji pomiędzy Stimulusem i Trialem, ps> 80, co wskazuje na brak warunkowej odpowiedzi różnicowej w pierwszej próbie ekstynkcji. Analiza całej fazy wymierania nie dała żadnego głównego efektu dla Próby, FIR p = 23; PAN p = 23; TIR p = 23. Dodatkowe 2 (bodziec) X 2 (faza; średnia próba 1–4 przed i ostatnia próba wygaszenia) Mieszana ANOVA nie ujawniła żadnego głównego efektu bodźca, ps> 58. Podsumowując, obraz wzmocniony przez wibrostymulację narządów płciowych w fazie akwizycji nie spowodował większego obwodu prącia w fazie wygaszania, a oba stany nie różniły się pod względem reakcji narządów płciowych na CS, patrz Rysunek 2,.

Kobieta:.

Ponieważ nie można oczekiwać wygaśnięcia odpowiedzi warunkowej, jeśli nie nastąpi nabycie odpowiedzi warunkowej, nie podaje się wyników VPA FIR. Zgodnie z oczekiwaniami stwierdzono znaczący efekt główny dla Stimulus, SIR, F(1, 57) = 4.73, p<03, = 04; TIR, F(1, 56) = 5.78, p = .02, = 09, co oznacza, że ​​obraz wzmocniony przez wibrostymulację łechtaczki w fazie akwizycji faktycznie wywołał wyższe VPA w fazie wygaszania, jak widać na Rysunek 2, b. Co najważniejsze dla naszej hipotezy, analiza ANOVA nie wykazała znaczącego efektu interakcji między bodźcem a próbą, SIR, p = 21, TIR, p = 21, co oznacza brak efektu ekstynkcji. Analiza ujawniła również, że ten wzorzec zróżnicowanych reakcji na CS+ i CS− nie różnił się pomiędzy warunkami, SIR, p = 30, TIR, p = 91. Zgodnie z oczekiwaniami, dodatkowa analiza pierwszej próby ekstynkcji wykazała istotne różnice w przypadku VPA SIR F(1, 57) = 7.74, p<01, = 12 i TIR, F(1, 58) = 3.96, p = .05, = 06. Ponadto analiza ostatniej próby wymierania wykazała znacznie wyższe VPA w odpowiedzi na CS+ niż w odpowiedzi na CS− dla VPA SIR, F(1, 57) = 4.31, p = 04, natomiast nie stwierdzono różnicy w VPA TIR, p = 12. Ponownie, wzór zróżnicowanej reakcji na CS+ i CS- nie różnił się pomiędzy warunkami, pierwsza próba wymierania: ps> 24, ostatnia próba wygaśnięcia: ps> 41. Jednakże wystąpił główny efekt badania, wskazujący, że VPA maleje z biegiem czasu, SIR, F(4, 228) = 3.66, p<01, = 06; TIR, F(4, 215) = 3.88, p<01, = 07. Podsumowując, warunki nie różniły się pod względem odpowiedzi warunkowej w fazie wygaszania: AAA i ABA wykazały jednakową różnicę VPA w odpowiedzi na obraz wzmocniony przez wibrostymulację łechtaczki w fazie akwizycji, a w przypadku obu warunków ta zróżnicowana reakcja nie wykazała całkowitego wygaśnięcia poprzez próby. Jednakże w obu przypadkach VPA malała z biegiem czasu (patrz Rysunek 2, b).

Faza testowa.

Ponieważ nie można oczekiwać powrotu reakcji warunkowej, jeśli nie nastąpi nabycie reakcji warunkowej, dla zachowania zwięzłości nie podano wyników dla mężczyzn. Z tego samego powodu nie podano wyników VPA FIR.

Kobieta:.

Analiza głównego zainteresowania, 2 (bodziec) X 2 (faza; ostatnia próba wygaszenia i pierwsza próba testowa) 2 X (warunek) mieszana ANOVA, dała trend dla bodźca X Próba X Warunek, F(1, 56) = 3.10, p = . 08, = 05. Analiza 2 (bodziec) x 3 (próba) x 2 (warunek) fazy testowej dla VPA SIR dała graniczne znaczenie dla VPA SIR, F(1, 102) = 3.09, p< 06. Kontrola Rysunek 2, b, sugeruje, że efekty te można wyjaśnić nieoczekiwanie dużymi odpowiedziami na CS-. Dlatego dodatkowo przeprowadziliśmy oddzielną analizę ANOVA 2 (faza) x 2 (warunek) tylko dla odpowiedzi CS+ w ostatniej próbie ekstynkcji i pierwszej próbie testowej, patrz także [16], [19]. Jednak nie zaobserwowano żadnego istotnego efektu interakcji w przypadku Stimulus X Condition, p = 19. W przypadku VPA TIR interakcja najważniejsza dla naszej hipotezy, bodziec X, faza X, nie miała żadnego znaczenia, p = 19. Analiza VPA TIR w ostatniej próbie wygaszania i pierwszej próbie badawczej dała główny efekt w przypadku preparatu Stimulus, F(1, 56) = 4.18, p<05, = 07. Wbrew oczekiwaniom nie stwierdzono efektu interakcji dla Stymulacji X Fazy X Warunku, p = 24. Dodatkowa analiza tylko odpowiedzi CS+ podczas TIR nie dała żadnego znaczenia, p = 39. W związku z tym kobiety nie wykazywały zwiększonej reakcji uwarunkowanych narządów płciowych na CS+ po zmianie kontekstu po wymarciu.

Subiektywne środki

Faza przygotowania wstępnego.

W przypadku oczekiwań i wartości emocjonalnej w USA nie stwierdzono różnic w odpowiedziach na CS między warunkami oraz między mężczyznami i kobietami, wszystkie ps > 20. Jednakże w przypadku subiektywnego podniecenia seksualnego wystąpiły marginalnie istotne efekty interakcji w przypadku bodźca X Gender, p< 09 i bodziec X warunek X płeć, p = 06, co oznacza, że ​​mężczyźni i kobiety różnili się w ocenie subiektywnego podniecenia seksualnego w skali CS, przy czym mężczyźni oceniali CS+, a kobiety CS− jako nieco bardziej podniecające.

Faza wymierania. Oczekiwania w USA:.

Jak widać w Rysunek 3oba warunki wykazały znaczny wzrost zróżnicowanej odpowiedzi w kierunku CS+ w porównaniu z CS- po fazie akwizycji i spadek tej zróżnicowanej odpowiedzi w trakcie prób. Analiza amerykańskich ocen oczekiwań podczas fazy wstępnego kondycjonowania (średnia próba 1–4) i pierwszej próby wymierania ujawniła główny efekt preparatu Stimulus, F(1, 97) = 128.07, p<01, = 57 oraz efekt interakcji dla bodźca i próby, F(1, 97) = 133.49, p<01, = 58, co wskazuje na efekt kondycjonowania. 2 (bodziec) × 10 (próba) × 2 (warunek) × 2 (płeć) Mieszana ANOVA fazy ekstynkcji dała znaczącą interakcję w próbie bodziec X, F(3, 283) = 47.39, p<01, = 34. Nie znaleziono istotnej interakcji Bodziec X Próba X Warunek, p = 16, co oznacza, że ​​oba warunki wykazały równą utratę oczekiwań wobec USA po prezentacji CS+. Analiza ocen oczekiwań w pierwszej próbie wymierania i ostatniej próbie wygaszenia ujawniła główny efekt preparatu Stimulus, F(1, 97) = 135, p<01, = 58 i efekt interakcji dla próby Stimulus X, F(1, 97) = 118.95, p<01, = 55, co wskazuje na wygaśnięcie odpowiedzi warunkowej. Wykryto również trend dla warunku Stimulus X Trial X, F(1, 97) = 2.97, p< 09, przy czym stan AAA wykazuje silniejszą utratę oczekiwanej długości w USA. Analiza pierwszej próby wymierania dała znaczący efekt główny w przypadku preparatu Stimulus, F(1, 97) = 147.36, p<01, = 60. Podobnie analiza ostatniej próby wyginięcia również dała znaczący efekt główny dla Stimulusa, F(1, 95) = 9.61, p<01, = 09, ale także efekt interakcji dla Warunku Bodźca X, F(1, 95) = 4.02, p<05, = 04. Wskazuje to, że nadal istniała różnica w stanie ABA w oczekiwanej długości życia w USA w odpowiedzi na CS+ i CS− w ostatniej próbie wymierania. Podsumowując, mężczyźni i kobiety wykazali równą utratę oczekiwań wobec Stanów Zjednoczonych po prezentacji CS+.

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (574KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (687KB)

Rysunek 3. Oceny oczekiwanej długości życia w USA po CS+ i CS− podczas fazy wstępnego kondycjonowania, fazy wygaśnięcia i fazy testowej dla mężczyzn (na górze) i kobiet (na dole) w dwóch warunkach AAA i ABA.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.g003

Wartość afektywna:.

Mężczyźni i kobiety różnili się pod względem reakcji warunkowych po fazie nabywania, patrz Rysunek 4. W przypadku kobiet oba stany wykazały silniejszy wzrost zróżnicowanej odpowiedzi w kierunku CS+ w porównaniu z CS- po fazie nabywania oraz spadek tej zróżnicowanej odpowiedzi w trakcie prób.

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (594KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (708KB)

Rycina 4. Oceny subiektywnego podniecenia seksualnego po CS+ i CS− podczas fazy wstępnego kondycjonowania, fazy wygaszania i fazy testowej dla mężczyzn (na górze) i kobiet (na dole) w dwóch stanach AAA i ABA.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.g004

2 (bodziec) X 2 (faza; średnia próba Precon 1–4 i pierwsza próba wygaszenia) X 2 (stan) X 2 (płeć) Mieszana ANOVA ocen wartości afektywnej ujawniła efekt interakcji dla próby Stimulus X, F(1, 97) = 29.73, p<01, = 24. Stwierdzono także efekt interakcji dla bodźca X, fazy X, płci, F(1, 97) = 16.95, p<01, = 15. Analizy fazy wstępnego kondycjonowania i pierwszej próby wymierania oddzielnie dla mężczyzn i kobiet nie wykazały istotnej interakcji z fazą bodźca X dla mężczyzn, F(1, 38) = 1.59, p = 22. Oznacza to, że u mężczyzn nie było uwarunkowanej reakcji na subiektywny afekt, jak widać w Rysunek 4. W przypadku kobiet analiza ta wykazała znaczący efekt interakcji w fazie bodźca X, F(1, 59) = 52.92, p<01, = .47.

Zgodnie z oczekiwaniami analiza fazy wygaśnięcia wykazała znaczącą interakcję w badaniu Stimulus X, F(4, 378) = 8.92, p<01, = 09, co wskazuje, że różnica w ocenie subiektywnego afektu pomiędzy CS+ i CS− stopniowo zmniejszała się w kolejnych próbach, co oznacza wygaśnięcie. Analiza ANOVA nie wykazała interakcji między bodźcem X a próbą X F(4, 378) = 0.62, p = 65, ale spowodowało znaczącą interakcję Bodziec X Próba X Płeć, F(4, 378) = 7.52, p<01, = .07.

Dodatkowa analiza pierwszej i ostatniej próby wymierania ujawniła skutki interakcji dla bodźca i próby, F(1, 96) = 17.66, p<01, = 16 i Bodziec X Próba X Płeć, F(1, 96) = 14.37, p<01, = 13. Nie stwierdzono znaczącego efektu interakcji dla warunku Stimulus X Trial X Condition, p = 54. Oznacza to, że chociaż oba warunki wykazały równą utratę odpowiedzi warunkowej, efekt ten można przypisać odpowiedzi kobiet. Dodatkowe analizy pierwszego i ostatniego badania wymierania oddzielnie dla mężczyzn i kobiet wykazały brak efektu interakcji preparatu Stimulus X Trial dla mężczyzn, F(1, 37) = 0.10, p = 76, co oznacza, że ​​nie doszło do wymierania.

Zgodnie z oczekiwaniami, ta analiza w przypadku kobiet ujawniła istotny efekt interakcji w badaniu Stimulus X, F(1, 59) = 34.47, p<01, = 37, co wskazuje na wyginięcie. Analiza pierwszej próby wymierania dała znaczący efekt główny w przypadku preparatu Stimulus, F(1, 97) = 28.19, p<01, = 23 i znaczący efekt interakcji dla Stimulus X Gender, F(1, 97) = 19.28, p<01, = 17. Analiza ostatniej próby wymierania nadal dała znaczący efekt główny w przypadku preparatu Stimulus, F(1, 97) = 5.69, p = .02, = 06, wskazując różnicę w odpowiedzi na CS+ i CS−.

Subiektywne podniecenie seksualne:.

Rysunek 4 pokazuje zwiększone oceny podniecenia seksualnego w stosunku do CS + w pierwszych próbach fazy wygaszania, co stanowi reakcję warunkową. 2 (Bodziec) X 2 (Faza; średnia próba Precon 1–4 i pierwsza próba wygaszenia) X 2 (Stan) X 2 (płeć) Mieszana ANOVA ocen podniecenia seksualnego dała znaczącą interakcję dla bodźca X Faza X Płeć, F(1, 94) = 5.69, p = .02, = 06. Późniejsza analiza fazy wstępnego kondycjonowania (średnia próba 1–4) i pierwszej próby wymierania oddzielnie dla mężczyzn i kobiet dostarczyła znaczących interakcji w fazie bodźca X dla mężczyzn, F(1, 36) = 6.73, p<02, = 16, a kobiety, F(1, 58) = 38.20, p<01, = 40, co wskazuje na reakcję warunkową. Jak jednak widać w Rysunek 4kobiety wykazywały silniejszą reakcję warunkową. Co więcej, zgodnie z oczekiwaniami, analiza fazy wygaśnięcia dała znaczącą interakcję w ramach próby Stimulus X, F(4, 404) = 6.93, p<01, = 07, co oznacza spadek odpowiedzi warunkowej w trakcie prób. Nie znaleziono interakcji Bodziec X Próba X Warunek, p = 96, ale znowu istotna interakcja dla Stimulus X Trial X Gender, F(4, 404) = 3.72, p<01, = 04. W przypadku subiektywnego podniecenia seksualnego oba warunki nie różniły się pod względem utraty zróżnicowanej reakcji, czyli wygaśnięcia. Jednakże kobiety wykazały większą utratę zróżnicowanych ocen CS+ i CS− w fazie wymierania niż mężczyźni, jak widać na Rysunek 4.

Analiza pierwszej i ostatniej próby wymierania dała znaczący efekt interakcji w przypadku próby Stimulus X, F(1, 97) = 21.0, p<01, = 18, co wskazuje na wygaśnięcie uwarunkowanego subiektywnego podniecenia seksualnego. Nie stwierdzono znaczącego efektu interakcji dla warunku Stimulus X Trial X, p = 93, co wskazuje na brak różnic pomiędzy warunkami wygaśnięcia odpowiedzi warunkowej. Ponownie stwierdzono efekt interakcji dla Stimulus X Trial X Gender, F(1, 97) = 7.32, p<01, = 07. Przeprowadzono oddzielne analizy dla mężczyzn i kobiet dla pierwszej i ostatniej próby wymierania. W przypadku mężczyzn analiza ta nie wykazała znaczącego efektu interakcji w przypadku bodźca i próby, p = 27 i interakcja Bodziec X Próba X Warunek, p = 80, co oznacza brak ekstynkcji i brak różnic pomiędzy warunkami. W przypadku kobiet analiza ta wykazała znaczenie badania Stimulus X, F(1, 60) = 37.22, p<01, = 38, co oznacza wygaśnięcie warunkowej odpowiedzi różnicowej. Nie zaobserwowano żadnych różnic pomiędzy grupami w zakresie utraty odpowiedzi warunkowej, interakcji Bodziec X Próba X Warunek, p = .84.

Analiza pierwszej próby wymierania dała znaczący efekt główny w przypadku preparatu Stimulus, F(1, 97) = 41.38, p<01, = 30 i efekt interakcji dla Stimulus X Gender, F(1, 97) = 4.36, p = .04, = 04. Analiza ostatniej próby wymierania ujawniła również główny efekt preparatu Stimulus, F(1, 97) = 9.67, p<01, = 09, co wskazuje, że w ostatniej próbie wymierania nadal występowały różnice w odpowiedziach na CS+ i CS−, a mężczyźni i kobiety nie różnili się już pod tym względem.

Faza testowa. Oczekiwania w USA:.

2 (bodziec) X 2 (faza; ostatnia próba wygaśnięcia i pierwsza próba testowa) X 2 (stan) X 2 (płeć) Mieszana ANOVA ocen oczekiwanej długości w USA dała istotność dla fazy bodźca X, F(1, 94) = 10.01, p<01, = 10, a dla interakcji będącej głównym przedmiotem zainteresowania Bodziec X Faza X Warunek, F(1, 94) = 8.44, p<01, = 08. Późniejsza analiza fazy testowej wykazała znaczącą interakcję dla Stimulus X Trial, F(2, 153) = 9.11, p<01, = 09, a dla warunku Bodziec X Próba X, F(2, 153) = 8.31, p<01, = 08. Jak widać w Rysunek 3, mężczyźni i kobiety wykazali powrót oczekiwań USA w stronę CS+ w próbach testowych w wyniku zmiany kontekstu. Kontrola Rysunek 3 sugeruje również zwiększoną reakcję na CS− u mężczyzn i kobiet w stanie ABA. Dodatkowa analiza ostatniej próby wygaszania i pierwszej próby testowej wyłącznie dla odpowiedzi CS- dała znaczący efekt interakcji dla mężczyzn w przypadku warunku Bodziec X, F(1, 94) = 12.05, p<01, = 11, co wskazuje, że zwiększona długość oczekiwania w USA również będzie podążać za CS- w wyniku zmiany kontekstu.

Wartość afektywna:.

Analiza ostatniej próby wygaszania i pierwszej próby testowej dała znaczące interakcje dla warunku bodźca X, F(1, 95) = 5.32, p = .02, = 05 i najważniejsze dla naszej hipotezy dotyczącej warunku X fazy X, F(1, 95) = 5.76, p = .02, = 06. Co więcej, istotne interakcje stwierdzono także w przypadku bodźca X, warunku X, płci, F(1, 95) = 4.21, p = .04, = 04 i bodziec X faza X warunek X płeć, F(1, 95) = 8.20, p<01, = 08. Ponieważ mężczyźni nie wykazali reakcji warunkowych po fazie nabywania ocen wartości afektywnych, nie podano dalszych wyników dla mężczyzn.

Odrębne analizy dla kobiet wykazały istotny efekt interakcyjny, F(1, 59) = 13.82, p<01, = 19. Kontrola Rysunek 4 sugeruje również zwiększoną reakcję na CS− podczas pierwszej próby testowej dla kobiet w stanie ABA. Dodatkowa analiza ostatniej próby wygaśnięcia i pierwszej próby testowej tylko dla ocen wartości afektywnej w kierunku CS− dała tendencję, F(1, 59) = 3.01, p< 09. Wartość afektywna znaczenia wobec CS− również wzrosła w wyniku zmiany kontekstu po wygaśnięciu.

Analiza fazy testowej, dała trendy dla Warunku Bodźca X, p< 08 oraz dla warunku X Próba X, p = 07. Co więcej, analiza wykazała trend dla warunku X płci: p<.06. Efekt interakcji Warunku Bodźca X wskazuje, że warunki różniły się pod względem zróżnicowanej reakcji na CS+ i CS-. Warunek ABA wykazał powrót odpowiedzi warunkowej i ocenił CS+ jako bardziej pozytywny w porównaniu z CS-. Znaczący efekt interakcji Próby X, Warunek X, Płeć wskazuje, że istniała różnica w reagowaniu na te dwa warunki pomiędzy mężczyznami i kobietami, przy czym tylko kobiety wykazały powrót do odpowiedzi warunkowej, jak widać na Rysunek 4. Dodatkowe analizy fazy odnowy u kobiet wykazały istotne interakcje dla Stimulus X Trial X Condition, F(2, 101) = 3.41, p = .04, = .06.

Subiektywne podniecenie seksualne:.

Analiza ostatniej próby wygaszania i pierwszej próby testowej dała znaczenie dla warunku bodźca X, F(1, 94) = 8.21, p<01, = 08 i najważniejsze dla warunku X Faza X, F(1, 94) = 5.17, p = .03, = 05. Zaobserwowano także znaczący efekt interakcji dla warunku X Płeć, F(1, 94) = 5.41, p = .02, = 05. Oddzielne analizy dla mężczyzn i kobiet nie wykazały żadnego efektu interakcji preparatu Stimulus X Phase X Condition u mężczyzn. p = 54, przy czym analiza ta wykazała istotny efekt u kobiet, F(1, 58) = 7.35 p<01, = 11, co oznacza, że ​​zwiększoną reakcję warunkową po zmianie kontekstu zaobserwowano tylko u kobiet. Późniejsza analiza fazy testowej ujawniła znaczące efekty interakcji dla Stimulus X Trial, F(2, 175) = 7.64, p<01, = 08, a dla Bodźca X Warunek X Płeć, F(1, 93) = 4.63, p = .03, = 05. Kontrola Rysunek 5 sugeruje, że efekty te można wytłumaczyć większą odpowiedzią kobiet na CS+ w pierwszej próbie testowej na chorobę ABA w porównaniu z mężczyznami. W przypadku mężczyzn dodatkowa analiza fazy testowej nie wykazała istotnej interakcji w przypadku badania Stimulus X, p = 25, natomiast dla kobiet interakcja ta była istotna, F(2, 101) = 9.39, p<01, = 14. Dla mężczyzn stwierdzono tylko efekt główny dla Stimulus, F(1, 35) = 4.69, p<04, = .12.

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (578KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (693KB)

Rysunek 5. Subiektywne oceny afektu po CS+ i CS− podczas fazy wstępnego kondycjonowania, fazy wygaszania i fazy testowej dla mężczyzn (na górze) i kobiet (na dole) w dwóch warunkach AAA i ABA.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.g005

Tendencje do unikania podejścia

t- do sprawdzenia, czy wyniki błędu systematycznego odbiegają znacząco od zera w każdym warunku, zastosowano testy, patrz Tabela 2. Różnice w wynikach błędu systematycznego AAT analizowano za pomocą mieszanej analizy ANOVA z płcią i stanem jako czynnikami międzyobiektowymi i obrazem jako czynnikami wewnątrzobiektowymi (obiekty CS+, CS-, CS-podobne i neutralne). Wbrew oczekiwaniom nie stwierdzono efektu interakcji dla Warunku Obrazu X, p = 28. Uczestnicy obu warunków nie różnili się tendencjami do podejścia i unikania w przypadku wszystkich bodźców. Jednakże odkryto główny efekt dla warunku, F(1, 95) = 5.17, p<03, = 05, co odzwierciedla większe uprzedzenia w podejściu do bodźców u uczestników warunku ABA. Wbrew oczekiwaniom w przypadku Image nie było efektu głównego, p = 62, ale istniał trend dla obrazu X Płeć, F(3, 258) = 2.39, p< 08, co oznacza, że ​​mężczyźni i kobiety różnili się w wynikach błędu systematycznego. Dalsze badania wykazały, że mężczyźni i kobiety różnili się pod względem wyniku odchylenia CS+, t(97) = −2.20, p = 03. Kobiety szybciej zbliżały się do CS+ w porównaniu z mężczyznami. Szybciej jednak zbliżali się także do CS−, chociaż nie osiągnęło to konwencjonalnego poziomu istotności, t(97) = −1.66, p<10.

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (52KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (295KB)

Tabela 2. Wyniki testu t dla jednej próby dla średniego wyniku zadania unikania podejścia (AAT) dla obrazów CS+, CS-, CS-podobnych i neutralnych u mężczyzn i kobiet w stanie AAA i ABA.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.t002

Korelacje między reakcjami warunkowymi

W celu zbadania zależności pomiędzy reakcjami warunkowymi przeprowadzono dodatkowe analizy korelacyjne. Oczekiwaliśmy, że siła uwarunkowanej reakcji narządów płciowych będzie dodatnio powiązana z wielkością zmiany subiektywnego afektu i subiektywnego pobudzenia oraz oczekiwaną długością życia w USA. Ponadto oczekiwano, że siła uwarunkowanej reakcji narządów płciowych będzie dodatnio powiązana z wynikiem błędu systematycznego CS+. Aby zbadać te zależności, dla odpowiedzi narządów płciowych w SIR i TIR oraz ocen afektu, subiektywnego podniecenia seksualnego i oczekiwanej długości życia w USA, obliczono różnicę między odpowiedzią na CS+ i CS- podczas pierwszej próby w fazie wygaśnięcia, odejmując odpowiedź na CS− od odpowiedzi na CS+. Obliczono korelacje iloczynu Pearsona pomiędzy wynikami różnic w genitaliach podczas pierwszej próby wygaszania, wynikami różnic w wpływie, subiektywnymi wynikami różnicy w podnieceniu seksualnym, wynikami różnic w ocenach oczekiwań w USA (patrz Tabela 3).

Download: 

• PPT

  Slajd z PowerPointa

• PNG

  większy obraz (147KB)

• TIFF

  oryginalny obraz (766KB)

Tabela 3. Korelacje pomiędzy uwarunkowaną reakcją narządów płciowych, uwarunkowaną zmianą afektywną, uwarunkowanym subiektywnym pobudzeniem seksualnym, uwarunkowanym oczekiwaniem w USA oraz uwarunkowanymi tendencjami do podejścia i unikania CS w przypadku mężczyzn i kobiet.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.t003

Tabela 3 pokazuje, że nie było znaczących korelacji między siłą uwarunkowanej reakcji narządów płciowych a uwarunkowanymi miarami subiektywnymi i behawioralnymi u mężczyzn. Jednakże u kobiet siła uwarunkowanej reakcji narządów płciowych była skorelowana z wielkością zmiany subiektywnego pobudzenia i oczekiwaną długością badania USG. Ponadto siła uwarunkowanej reakcji narządów płciowych była również skorelowana z wielkością wyniku odchylenia CS+. Co ciekawe, wynik odchylenia CS- nie wykazał takich korelacji.

Dyskusja

Niniejsze badanie stanowi wkład w rosnącą literaturę na temat mechanizmów uczenia się w zachowaniach seksualnych i zapewnia wsparcie dla głównej cechy teorii Boutona dotyczącej zależności kontekstowej wygaśnięcia i odnowienia reakcji warunkowych u ludzi. Znaleźliśmy dowody na poparcie tej teorii, że procedura wymierania rzeczywiście nie usuwa uwarunkowanych skojarzeń seksualnych u ludzi, ale zamiast tego wiąże się z nowym procesem uczenia się, zależnym od kontekstu. Zmiana kontekstu po procedurze wygaszania spowodowała znaczny wzrost subiektywnego afektu i subiektywnego podniecenia seksualnego u kobiet oraz wzrost ocen oczekiwanej długości życia w USA do CS+ w porównaniu z CS- zarówno u mężczyzn, jak i kobiet (stan ABA), podczas gdy nie zaobserwowano takiej poprawy w brak zmiany kontekstu (warunek AAA). Wyniki te są ważne, ponieważ jak dotąd w badaniach na ludziach nie badano zależności wymierania od kontekstu w domenie seksualnej.

Należy jednak zaznaczyć, że nie wszystkie hipotezy zostały potwierdzone. Po pierwsze, nie znaleziono dowodów na odnowienie środków dotyczących narządów płciowych u mężczyzn i kobiet. W przypadku mężczyzn można to wytłumaczyć faktem, że nie uzyskano efektów kondycjonujących narządy płciowe. Poniżej przedstawimy możliwe przyczyny takiego stanu rzeczy. Aby móc przetestować odnowienie, nabycie odpowiedzi warunkowej musi zostać stwierdzone w fazie akwizycji. Podobnie wyjaśnia to również odkrycie, że u mężczyzn nie wykazano odnowienia warunkowanego afektu subiektywnego podczas fazy testowej.

Jednakże, mimo że kobiety wykazywały uwarunkowaną reakcję narządów płciowych, nie zaobserwowano odnowienia takiej reakcji. W przypadku kobiet brak odnowionej reakcji warunkowanej narządami płciowymi można wytłumaczyć faktem, że jest to skomplikowane, gdy wygaśnięcie takiej reakcji nie jest całkowicie stwierdzone w fazie wygaszania. Ponieważ u kobiet nie wykazano całkowitego wygaśnięcia zróżnicowanych reakcji narządów płciowych, nie jest całkowicie zaskakujące, że nie zaobserwowano ich odnowienia. Podobnie, ponieważ u mężczyzn nie wykazano wygaśnięcia warunkowego subiektywnego podniecenia seksualnego, w fazie testowej trudniej było wykryć wznowienie reakcji warunkowej.

Jak wspomniano wcześniej, mężczyźni nie wykazywali uwarunkowanego subiektywnego afektu. Można spekulować, że przyczyną tego może być różnica w ocenie kobiet i mężczyzn w USA. Wydaje się, że wibrostymulacja była skuteczniejszym bodźcem seksualnym u kobiet niż u mężczyzn, co skutkowało brakiem uwarunkowanej reakcji męskich narządów płciowych. Rowlanda i Sloba [45] wykazali, że stymulacja wibracyjna prącia znacznie zwiększa reakcję erekcji w obecności erotycznej taśmy wideo u zdrowych, funkcjonalnych seksualnie mężczyzn. Odkryli jednak, że sama stymulacja wibrotaktyczna zapewnia najniższy poziom subiektywnego podniecenia seksualnego w porównaniu z filmem erotycznym. W niniejszym badaniu mężczyźni zadeklarowali, że wibrostymulacja podobała im się tak samo jak kobietom. Sprawia to, że nie do końca prawdopodobne jest, że wibrostymulacja ma mniejsze właściwości podniecające seksualnie u mężczyzn, co znajduje również odzwierciedlenie w wyraźnym wpływie warunkującym na subiektywne pomiary podniecenia seksualnego. Niemniej jednak przyszłe badania nad nauką seksualną mężczyzn mogą uwzględniać stymulację wibrodotykową w połączeniu z erotycznymi klipami filmowymi, jak w USA. Ponadto sugeruje się, że kobiety mają większą „plastyczność” erotyczną [35], a mężczyźni są bardziej wrażliwi na wyraźne erotyczne bodźce wzrokowe [33]. Wyniki niniejszego badania i innego badania przeprowadzonego w naszym laboratorium (Brom i wsp., w przygotowaniu) potwierdzają tę tezę. Stosując ten sam paradygmat, ale z seksualnie istotnymi CS jako jedyną różnicą, silne uwarunkowane narządy płciowe i subiektywne pobudzenie seksualne i afekt zaobserwowano również u mężczyzn, korzystając z tego samego US. Dlatego wydaje się, że połączenie niewizualnych seksualnych Stanów Zjednoczonych i neutralnych CS nie jest wystarczające, aby wywołać uwarunkowaną reakcję narządów płciowych u mężczyzn. Jeśli chodzi o pobudzenie narządów płciowych, niniejsze badanie przyczynia się do gromadzenia coraz większej liczby dowodów [43], [44] że kobiety można uwarunkować seksualnie na początkowo neutralne bodźce, podczas gdy nasze wyniki nie potwierdzają tak prostego mechanizmu u mężczyzn, przynajmniej w przypadku korzystania z dotykowego USG. Jednakże Plaud i Martini zaobserwowali, wykorzystując bodźce wzrokowe o charakterze jednoznacznie seksualnym jako USA, uwarunkowane reakcje na początkowe neutralne CS (słoik grosza). [46]. Może się tak zdarzyć, gdy preferencje seksualne zostaną już ustalone [32]mężczyźni są mniej podatni na uczenie się seksualne pod wpływem sygnałów, które zbytnio różnią się od ich rozwiniętych preferencji [23], [34], [47]. Aby jednak rozstrzygnąć tę kwestię, należy przeprowadzić przyszłe badania na mężczyznach i kobietach, z wykorzystaniem zarówno neutralnych, jak i związanych z płcią CS, a także wizualnych i wibrodotykowych USG.

Chociaż odkrycie, że mężczyźni nie wykazywali uwarunkowanej reakcji narządów płciowych, jest zgodne z wcześniejszymi badaniami dotyczącymi uwarunkowań seksualnych [24]odkrycia te zaprzeczają istniejącemu poglądowi, że mężczyźni są bardziej podatni na uwarunkowania seksualne niż kobiety [9], [23]. Konieczne są dalsze badania dotyczące uczenia się seksualnego u obu płci, zanim będziemy mogli wyciągnąć jakiekolwiek jednoznaczne wnioski na temat różnic między płciami w uwarunkowaniach seksualnych. Zaobserwowane różnice między mężczyznami i kobietami mogą nie odzwierciedlać czystych różnic między płciami w zakresie uwarunkowań seksualnych, ale można je również wyjaśnić różnicami w wielkości próby i skuteczności USA. Ponadto powinniśmy również wspomnieć, że ogólnie stwierdzono, że reakcje uwarunkowane seksualnie są niewielkie, szczególnie w przypadku neutralnego CS [24], [48]. Na przykład w swoim eksperymencie z warunkowaniem seksualnym Klucken i in. [25] również nie znaleźli CR (n = 40), ale wykorzystali zwiększoną liczbę uczestników (n = 100) Klucken i in. [26] zrobił. Dlatego też wyjaśnieniem brakujących wyników może być zmniejszona moc.

To badanie jest pierwszym badaniem, czy początkowo neutralne sygnały wywołają tendencje do zbliżania się poprzez zwykłe połączenie ich z satysfakcjonującym seksualnie rezultatem. Współczesne teorie emocji sugerują, że podniecenie seksualne, jak każda emocja, jest połączeniem subiektywnego doświadczenia, aktywności fizjologicznej i skłonności do działania [49]-[51]. Niektórzy teoretycy twierdzą, że emocje to przede wszystkim tendencje do działania, które znajdują odzwierciedlenie w aktywności fizjologicznej i subiektywnych reakcjach [52], [53]. W takim ujęciu fakt, że CS wywołuje reakcję podniecenia seksualnego po sparowaniu z seksualnie satysfakcjonującym USA, oznacza, że ​​CS również wywołuje tendencję do zbliżania się: tendencja do zbliżania się zaszczepiona poprzez uczenie się z nagrodą Pawłowa przekłada się na jawne działanie. Chociaż kobiety w stanie AAA miały tendencję do podejścia do CS+ i CS−, a stan ABA do wszystkich bodźców, w niniejszym badaniu mężczyźni i kobiety różniły się ukrytymi tendencjami do podejścia do bodźca połączonego z wibrostymulacją, przy czym kobiety były znacznie szybsze zbliżają się do CS+ niż mężczyźni. U kobiet CS+ wywołał silniejszą reakcję podniecenia seksualnego w porównaniu z mężczyznami. Ta uwarunkowana kobieca reakcja seksualna przełożyła się na subiektywne doświadczenie, mierniki fizjologiczne i usposobienie do działania. Biorąc pod uwagę odkrycie, że zaobserwowano mniej silną, uwarunkowaną męską reakcję seksualną, nie można było oczekiwać silnych tendencji do zbliżania się.

Wbrew oczekiwaniom, ale zgodnie z wynikami innego badania kondycjonującego przeprowadzonego w naszym laboratorium (Brom i wsp. w przygotowaniu), mężczyźni wykazali mniejszy obwód prącia w odpowiedzi na CS+ w porównaniu z CS− podczas akwizycji w ramach czasowych podczas wibrostymulacji i również w przedziałach czasowych, w których nie stosowano już wibrostymulacji. Ustalenie to nie pozwala na jednoznaczną interpretację. Jednak wcześniejsze badania nad automatycznym przetwarzaniem bodźców seksualnych również wykazały, że reakcje męskich narządów płciowych są odwrotne do przewidywań: reakcje narządów płciowych na cele nastawione seksualnie były słabsze niż reakcje na cele nastawione neutralnie [50]. Wyniki te wyjaśniono fizjologicznymi procesami erekcji prącia. W początkowych fazach reakcji erekcji prącie ulega zwiększaniu długości, co wiąże się z jednoczesnym zmniejszeniem obwodu. Dlatego też fizjologia erekcji prącia może również wyjaśniać wyniki uzyskane w niniejszym badaniu.

Całkiem zastanawiająca jest obserwacja znaczących efektów odnowienia CS- zaobserwowanych za pomocą różnych mierników. Vervlieta, Baeyensa, Van den Bergha i Hermansa [54] zauważył, że ten wzrost odpowiedzi jest dość powszechny w badaniach nad spontanicznym powrotem do zdrowia i powrotem do zdrowia u ludzi. Zasugerowali, że tę zwiększoną reakcję na CS- można wytłumaczyć tym, że CS- nie jest już neutralnym bodźcem kontrolnym w fazie testowej. Możliwe, że w fazie przejęcia CS− nabywa hamujące skojarzenia z USA. W wyniku zmiany kontekstu to hamowanie może zostać zakłócone. Według Vervlieta i współpracowników CS- może zatem nie być najlepszym bodźcem kontrolnym, ponieważ może mieć wspólny podstawowy proces wygaszania: hamowanie.

Ograniczeniem niniejszego badania jest brak międzyosobniczej (niesparowanej) grupy kontrolnej. Bez takiej grupy kontrolnej trudno jest określić, czy i jakie nastąpiło uczenie się, szczególnie w przypadku mężczyzn. Obecnie nie jest jasne, czy zwiększone pobudzenie narządów płciowych w kierunku CS+ i CS− było spowodowane warunkowaniem, czy pseudokondycjonowaniem. Możliwość uwrażliwienia na podniecenie seksualne przełożyłaby się na zwiększone reakcje narządów płciowych na różnych szlakach, a nie na zróżnicowaną reakcję na CS+ i CS− jako takie [55],[56]. Dlatego pożądane jest wykorzystanie takiej grupy kontrolnej w przyszłych badaniach.

Zgodnie z wcześniejszymi badaniami dotyczącymi warunkowania reakcji apetytywnych [20]wykazaliśmy, że nie wszystkie zmiany behawioralne i emocjonalne wywołane warunkowaniem klasycznym są zorganizowane w ten sam sposób. Jedną z interesujących możliwości jest to, że na oczekiwania USA i subiektywne oceny CS nie mają tak dużego wpływu nieswoiste efekty uwrażliwiające Stanów Zjednoczonych. Zgodnie z oczekiwaniami, wyniki niniejszego badania wykazały, że uczestnicy mogą nauczyć się oczekiwać nagrody seksualnej po zaprezentowaniu CS+ i nieotrzymywania nagrody seksualnej po zaprezentowaniu CS−. Nasze dane sugerują, że uwarunkowany subiektywny afekt i pobudzenie oraz uwarunkowane tendencje do podejścia i pobudzenie narządów płciowych różnią się od uwarunkowanych oczekiwań w USA. Ta rozbieżność może odzwierciedlać bardziej fundamentalną różnicę, co rodzi pytanie, czy istnieją dowody na podobne rozbieżności między takimi miarami w innych paradygmatach apetytu (np. uzależnieniu od nikotyny). Jednakże nasze dane wykazały, że u kobiet uwarunkowane oczekiwanie w USA jest skorelowane z uwarunkowaną wartością afektywną, uwarunkowanym subiektywnym podnieceniem seksualnym i uwarunkowanym pobudzeniem narządów płciowych. U mężczyzn warunkowe oczekiwanie w USA było nieznacznie skorelowane z uwarunkowanym subiektywnym podnieceniem seksualnym. Co ciekawe, u mężczyzn uwarunkowane subiektywne podniecenie seksualne jest silnie skorelowane z warunkowaną wartością afektywną, podczas gdy u kobiet nie. Sugeruje to, że różne systemy reakcji nie zawsze zachowują się ze sobą w synchronizacji w procedurze warunkowania seksualnego: oczekiwanie w USA, subiektywne podniecenie seksualne i subiektywny afekt mogą iść ramię w ramię podczas tego procesu warunkowania u mężczyzn, podczas gdy u kobiet subiektywne podniecenie seksualne nie nie wydają się zwiększać wartości emocjonalnej i odwrotnie. Dalsze badania powinny wyjaśnić, czy ten wzorzec jest specyficzny dla paradygmatów seksualnych lub czy zmiany behawioralne i emocjonalne wywołane warunkowaniem klasycznym można znaleźć w innych procedurach warunkowania apetytywnego (np. uzależnieniu od substancji).

Obecne wyniki mogą mieć wpływ na leczenie zaburzeń seksualnych z komponentem wyuczonym, takim jak hipo- i hiperseksualność. Ekstrapolując na praktykę kliniczną, można zaobserwować odnowienie uwarunkowanych reakcji seksualnych u pacjentów z nawrotem choroby, których doświadczają po opuszczeniu kontekstu leczenia. Na podstawie wyników niniejszego badania można stwierdzić, że w leczeniu zaburzeń seksualnych z udziałem wyuczonego składnika ważne jest ograniczenie nawrotów po leczeniu ekspozycyjnym poprzez uogólnienie wygaszenia na inne konteksty i przy wielu bodźcach seksualnych. W przypadku hiperseksualności lub parafilii może to oznaczać zastosowanie technik leczenia w kontekście (np. dzielnica czerwonych latarni), w którym doświadcza się problematycznego zachowania.

Ponieważ jednak ewidentnie niemożliwe jest uwzględnienie podczas sesji terapeutycznych wszystkich rodzajów sytuacji i bodźców, zawsze będzie istniało pewne ryzyko, że pacjenci powrócą do nałogu w obliczu określonego obiektu, sytuacji lub stanu psychicznego. Dlatego bardzo obiecującą perspektywą może być skupienie się na procesach modulujących przetwarzanie kontekstowe zależne od hipokampa podczas procedur ekstynkcji. Uważa się, że receptor glutaminergiczny N-metylo-D-asparaginianu (NMDA) jest niezbędny do długotrwałego wzmocnienia, procesu leżącego u podstaw uczenia się i wygaszenia [57]. Wykazano, że D-cykloseryna (DCS), częściowy agonista receptora NMDA, ułatwia wygaszanie wyuczonego strachu u szczurów [58], [59]oraz u ludzi, aby ułatwić wygaszenie strachu i zachowań uzależniających [13]. Obiecujące wyniki badań nad środkami farmakologicznymi w awersyjnej pamięci wygaszania należy powtórzyć w paradygmatach warunkowania apetytywnego, aby dowiedzieć się, czy można je zastosować również w procedurach wygaszania zaburzeń apetytu.

Podsumowując, jest to pierwsza obserwacja zjawiska odnowy uwarunkowanych reakcji seksualnych i oczekiwania na nagrodę seksualną u ludzi. Niniejsze badanie wykazało, że narządy płciowe i subiektywne podniecenie seksualne wydają się zachowywać odmiennie w odniesieniu do wygaśnięcia i wrażliwości na zmiany kontekstu. Wyniki jasno pokazują, że podniecenie seksualne lub oczekiwanie nagrody seksualnej może podlegać kontroli bodźca za pomocą wskazówek kontekstowych związanych ze stanami nagrody seksualnej. To wyjaśnia, że ​​podstawowe procesy uczenia się odgrywają znaczącą rolę w rozwoju ludzkich zachowań seksualnych i podkreśla znaczenie przyszłych badań nad uwarunkowaniami seksualnymi i pokrewnymi zjawiskami oraz ich wpływami farmakologicznymi.

Informacje uzupełniające

Tekst S1.

Materiał uzupełniający.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.s001

(DOCX)

Dane S1.

Dane dotyczące narządów płciowych: mężczyźni.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.s002

(SAV)

Dane S2.

Dane dotyczące narządów płciowych: kobiety.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.s003

(SAV)

Dane S3.

Subiektywne środki.

doi: 10.1371 / journal.pone.0105955.s004

(SAV)

Podziękowanie

Autorzy pragną podziękować Nynke Chin-A-Fat, Priscilli Bensdorp, Lucasowi Bouwmanowi i Ashrayowi Dihalowi za pomoc w gromadzeniu danych. Autorzy chcieliby także podziękować Huybertowi van de Stadtowi za jego nieocenioną pomoc techniczną oraz Erickowi Janssenowi za dostarczenie informacji na temat reakcji męskich narządów płciowych.

Autorskie Wkłady

Pomysłodawca i projekt eksperymentów: MB SB. Przeprowadził eksperymenty: MB. Analizowałem dane: MB SB. Wniesione odczynniki/materiały/narzędzia analityczne: MB SB. Przyczynił się do powstania rękopisu: MB SB EL WE PS.