یک دوره پرهیز از خودارضایی و پورنوگرافی منجر به کاهش خستگی و مزایای مختلف دیگر می شود: یک مطالعه کمی

پرهیز از پورنوگرافی

گزیده ها:

ما فرض می کنیم که کاهش کمرویی و بهبود خودکنترلی [پس از 3 هفته پرهیز] به طور بالقوه ناشی از عوامل عصبی و روانی است. اثرات انرژی بخش ممکن است عمدتاً با بهبود عملکرد ساختارهای پاداش از طریق کاهش تحریک ایجاد شده باشد. …

نگرش شرم آور نسبت به تمرین خودارضایی می تواند تأثیر منفی بر سلامت روان داشته باشد. با این حال، اکثر شرکت‌کنندگان ما از شرم و شرم کمی گزارش کردند. …

سه هفته ممکن است مدت کوتاهی برای آشکار کردن فواید کامل [پرهیز] باشد.

مجله علوم اعتیاد

یوخن استراوب و کاسپر اشمیت، جی معتاد علمی 8(1): 1-9. ممکن است 9، 2022

 

 

چکیده

بسیاری از مردان جوان متوجه مزایای شخصی قابل توجهی از پرهیز از پورنوگرافی آنلاین و خودارضایی شده اند که منجر به یک جنبش بزرگ آنلاین شده است. این مطالعه گامی به سوی بررسی کمی این مزایا در 21 مرد مجردی است که سه هفته تحت هرزه‌نگاری و پرهیز از خودارضایی قرار گرفتند. هنگام مقایسه گروه پرهیز با گروه کنترل، اثرات قابل توجهی قوی کاهش خستگی ذهنی و فیزیولوژیکی یافتیم. علاوه بر این، اثرات متوسط ​​در معیارهای افزایش بیداری، فعالیت، الهام، خودکنترلی و کاهش کمرویی کشف شد. شرکت‌کنندگانی که علاوه بر این از رابطه جنسی خودداری کردند، تأثیرات قوی‌تری در کاهش خستگی ذهنی و فیزیولوژیکی نشان دادند. اثرات یافت شده نشان دهنده پتانسیل های انرژی بخش و افزایش عملکرد در یک گروه غیر بالینی از افراد مرد مجرد است. این یافته ها می تواند با درمان طیف وسیعی از علائم بالینی از جمله اضطراب اجتماعی، بی حالی و خستگی مرتبط باشد. یک دوره محدود پرهیز جنسی نیز ممکن است عملکرد شخصی، ورزشی و حرفه ای را افزایش دهد.

نظرات یک عصب شناس

در حالی که نویسندگان در مورد علیت محتاط بودند، من شباهتی را با اعتیاد به الکل می بینم. می توان استدلال کرد که «الکلیسم باعث آنهدونیا (ناتوانی در احساس لذت) نمی شود. در عوض، افراد مبتلا به آنهدونیا از قبل مستعد ابتلا به الکل هستند. در حالی که این ممکن است مطمئناً برای برخی صادق باشد، واقعیت این است که افراد عادی از طریق الکلیسم طولانی مدت به آنهدونی اکتسابی مبتلا می شوند.

من فکر می کنم اثرات پورن مشابه است. افراد عادی (و مغزها) از طریق استفاده از پورن، چیزی را ایجاد می کنند که می توانیم RDS اکتسابی (که مستلزم کاهش حساسیت به دوپامین است) بنامیم. در واقع، من به یاد می آورم که دانشمندان بر سر علیت در رابطه با آن بحث می کردند مطالعه ماکس پلانک توسط سیمون کوهن. برخی استدلال کردند که شاید حجم کمتر ماده خاکستری در دم مخطط (بخشی از سیستم پاداش) می تواند کاربران پورن را به استفاده بیشتر از پورن ترغیب کند.

با این حال، کوهن به وضوح اظهار داشت که طرفدار علیت در جهت دیگر است. او توضیح داد که در واقع، «ممکن است پورن سیستم پاداش را از بین ببرد، و آن را کمتر پاسخگو کند – بنابراین تمایل برای تحریک بیشتر افزایش می‌یابد.

همین منطق را می توان در اینجا اعمال کرد. این نظریه به عنوان "نظریه فرآیند حریف درون سیستم" شناخته می شود. یعنی برای هر فرآیند بیولوژیکی، A باید از B با اثری با ماهیت مخالف پیروی کند. این به حفظ هموستاز کمک می کند.

به عنوان مثال، افراد بانجی پرش می کنند تا سرخوشی شدیدی را که به دنبال هراس اولیه آنها ایجاد می شود، تجربه کنند. به طور مشابه، پورن امروزی برای مغز بسیار هیجان انگیز است. پس از آن، با این حال کاربر معمولاً در طول روز احساس خواب آلودگی می کند و توانایی تمرکز طولانی مدت را کاهش می دهد.

این دقیقاً همان چیزی است که تئوری فرآیند حریف پیش‌بینی می‌کند: مغز را به طور مکرر برانگیخته می‌کند و سپس مغز در واقع کند می‌شود و خود را مهار می‌کند. این سستی پس از پورن را توضیح می دهد.

کاربران بیش از حد وارد یک مارپیچ می شوند که در آن تحریک بیش از حد مغز برای مدتی سرعت مغز را کند می کند. سپس مغز تنبل سعی می کند با ترغیب صاحبش به مصرف مواد محرک بیشتر، خود را اصلاح کند. این یک چرخه نادرست است.