(L) تحقیق می کند منبع هیجان از ترس (2011)


توسط تام کورین، یکشنبه، فوریه 20، 2011

فردریک و آنتونیو جکسون و لورا رودریگز پس از مسابقه کارتینگ در Adventure Crossing پوزخند زدند. آنها اعتراف می کنند که کمی هیجان و خطر را دوست دارند - بالاخره آنها تفنگداران هستند. آنتونیو ، 27 ساله ، رولرکرس را دوست دارد.

وی گفت: "گاهی اوقات این احساس به شما دست می دهد که" من باور نمی کنم که این کار را کردم ". "هنگامی که از آن پیاده شدید ، مانند" اوه ، من مجبور شدم به این موضوع برگردم. عالی بود.' "

طبق تحقیقات انجام شده از دانشگاه علوم پزشکی جورجیا و موسسه ژنومیک عملکرد مغز شانگهای در چین ، ممکن است مغز برخی افراد کمی ترس داشته باشد. تحقیقات آنها ، که هفته گذشته در مجله PLoSOne منتشر شد ، تمرکز بر نورون های تولید کننده دوپامین در منطقه قاعده شکمی یا VTA در مغز.

دکتر جو ز. تسین ، مدیر مشترک موسسه کشف مغز و رفتار در GHSU ، گفت: "در نسخه کتاب درسی ، VTA یک مرکز پاداش یا از نزدیک درگیر اعتیاد به مواد مخدر است." پیش از این تصور می شد همه آنچه انجام داده است پاسخ دادن به موارد خوب و تقویت آن است.

تیسن گفت: "آنچه مقاله ما نشان خواهد داد این است كه چنین نیست."
محققان با موشهایی که مغز آنها با الکترودها سیمی شده بود، کار میکردند تا شلیک واقعی نورونها را ثبت کنند. سپس آنها محرک های مثبت مانند دریافت قرص قند و محرک های ناشی از ترس مانند تکان دادن جعبه موش را تحت تاثیر قرار دادند. تیسین گفت که تقریبا تمام نورونهای تولید کننده دوپامین در منطقه مغز به وقایع ترس پاسخ دادند.

او گفت که این سلولهای عصبی "نه تنها به پاداش بلکه بسیار بسیار قوی در برابر وقایع منفی واکنش نشان می دهند." Tsien گفت ، اگرچه اکثر سلولهای عصبی در پاسخ به ترس سرکوب شده و یا خاموش شدند ، اما پس از پایان رویداد ، "هیجان" قابل توجهی در هیجان داشتند.

وی گفت: "این سلولهای عصبی ممکن است نوعی توضیح مکانیکی برای ایجاد انگیزه برای رفتار هیجان جویانه ارائه دهند." "این اتفاقات ظاهرا ترسناک است ، اما ما می توانیم یک هیجان عظیم برگشتی را که منجر به ترشح دوپامین می شود ، ببینیم ، که ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از افراد - نه همه مردم ، بلکه بعضی از افراد از آن دوری می کنند - احساس می کنند که چنین رفتار بسیار خطرناکی را جذب می کنند "

در حقیقت ، محققان توانستند زیرمجموعه ای از نورون ها ، حدود 25 درصد در آن ناحیه مغز ، را پیدا کنند که از وقایع ترس هیجان زده شده اند. وی گفت ، با توجه به دگم قبلی که ناحیه مغز محرکهای پاداش دهنده را ترجیح می دهد ، "بسیار بسیار شگفت آور بود".

وی گفت: "این همچنین می تواند بخشی از آن سازگاری یا پردازش رفتار هیجان طلب باشد."

محرک اغلب با زنگ زنگ زنگ زده شده بود و این سیگنال ها نیز پاسخی را به وجود آوردند، اما اغلب زمانی که حیوان در جعبه های مختلف قرار می گرفت، نشان می داد که پاسخ ها بسیار متضاد بودند.

این "ممکن است به شما کمک کند توضیح دهد که چرا محیط ها چنین نقشی غالب در ایجاد ولع مصرف و تقویت عادت ها دارند".
این گزارش همچنین نشان می دهد که رابطه بین پاداش و مجازات به اندازه کافی کاهش یافته و خشک نشده است.

وی گفت: "آنها نسبی هستند." "اگر هر روز جایزه دریافت می کنید ، پس از مدتی احساس نمی کنید که این جایزه است زیرا انتظار می رود. از طرف دیگر ، اگر هر روز مجازات می شوید و روزی آن را نمی گیرید ، احساس می کنید این یک پاداش است. به همین دلیل است که فکر می کنم این به ما کمک می کند تا درک کنیم که چرا مغز ما همچنان دارای این مکانیسم سازگار است که قادر به مقابله با طیف گسترده ای از اطلاعات است ، "مثبت و منفی.

به رودریگوس، این توضیح میدهد که چرا او تماشای فیلمهای ترسناک و مسابقه را تماشا میکند.

او گفت: "تو می خواهی دوباره برگردد." "شما می خواهید دوباره بدوید و سوار روی غلتک شوید. کمی از آن بالا می آیید. احساس خوبی دارد. "