تحقیقات جدید نشان می دهد که مارپیچ نارضایتی از تحریک بیش از حد است.
در یک پست اخیر (رفتارهای سم زدایی) ، من پیشنهاد کردم که غذای چاق کننده فوق العاده فریبنده امروز و فیلم های جنسی تحریک کننده بیش از حد ممکن است بی حس شود اکثر اگر صاحبان آنها به اندازه کافی زیاده روی کنند ، پاسخ لذت مغزها را می دهند. این هفته گذشته ، تحقیق جدید تأیید می کند که تحرک بیش از حد در واقع به تدریج مغز افراد مبتلا به آن را کاهش می دهد و رضایت آنها را کاهش می دهد. همچنین به یک راه حل اشاره دارد.
بیش از شش ماه، مغز زنان که غذاهای بیشتری را می خورند تغییر. آنها نسبت به لذت کمتر واکنش نشان دادند (نسبت به کسانی که به دست نیاوردند) ، که زنان را برای پرخوری بیشتر مستعد می کرد. در واقع ، تغییرات مغزی باعث کاهش کنترل خود می شود و آنها را روی یک مارپیچ رو به پایین قرار می دهد. محقق ارشد استیك گفت ،
این اولین شواهد آینده ای است که نشان می دهد که overeating بیشتر مدارک جایزه [sic] را از بین می برد. حساسیت ضعیف مدارهای پاداش، افزایش رو به افزایش وزن در آینده را در حالت پیش فرض افزایش می دهد.
اشتهای انسان برای غذا و جنس به شدت تحت تأثیر تعداد گیرنده های دوپامین (D2) در جسم مخطط مدار پاداش است. وقتی گیرنده ها پس از یک اتفاق خوب افت می کنند ، مغز به همان اندازه پاسخ نمی دهد و ما برای مدتی پاداش کمتری از لذت می بریم. (نگاه کنید به اسکن های قبل و بعد از گیرنده های دوپامین ، در بالا.) این امر ما را به جستجوی احساس رضایت حتی بیشتر می کشاند - به عنوان مثال ، با جستجوی مواد غذایی تحریک کننده تر یا محرک های جنسی شدیدتر ، بنابراین مغز را بیشتر بی حس می کند. عواقب این کاهش حساسیت فراتر از کالری و اوج گیری است و به عنوان انواع علائم ناخواسته ظاهر می شود:
اگر [انتقال دهنده های عصبی تنظیم کننده مدار پاداش] به اندازه کافی داشته باشیم ، احساسات ما پایدار است. هنگامی که آنها تخلیه می شوند یا از تعادل خارج می شوند ، آنچه ما "احساسات شبه" می نامیم می تواند منجر شود. این حالات کاذب می تواند به اندازهای که در اثر سو abuse استفاده ، از دست دادن یا ضربه ایجاد می شود ، ناراحت کننده باشد. آنها می توانند ما را به [پرخوری] سوق دهند. -جولیا راس، روان درمانگر تغذیه
مارپیچ ضخیم طبیعی حساسیت مغز در پاسخ به اضافه، توضیح می دهد که چرا آسیب های اشتها معمولا یک دوره مزمن را می گیرند و به درمان مقاوم هستند. اما تحقیقات جدید نیز به طور غیرمستقیم به شیوه ای برای تغییر معکوس تغییرات مغز اشاره می کند: رفتاری را که باعث آنها شده متوقف کنید در اسرع وقت، بدون انتظار برای عبور از خط به چاقی یا ابراز عقل.
اگر جریان مداوم مغز را تغییر دهد، کنترل به طور فزاینده ای دشوار می شود، و از اینرو، پیشگیری از رفتار مشکل ساز به تدریج حساسیت مغز را بهبود می بخشد یا حداقل آن را به طور قابل ملاحظه ای بهبود می بخشد. من اغلب این تغییرات را در کاربردهای پورنو سنگین مشاهده می کنم که می توانند مغز را با استفاده از پورنوگرافی و برای یک یا دو یا دو سال به عقب بر روی استمناء ببخشند.
La بدبختی مغز آنها برای تحریک ناامیدکننده است اما ممکن است ناخوشایند باشد خود گزارش مغز آنها به زودی حساس تر می شود. آنها متوجه بهبود در بسیاری از مناطق: پاسخ جنسی، خوش بینی، اشتیاق به روابط آیندهنگرانه، کاهش اضطراب، و غیره. آنها شگفت زده می شوند که تغییرات ناشی از بازگرداندن حساسیت طبیعی مغز آنها به چه حد است.
هنگامی که آنها درک می کنند که بازگرداندن حساسیت پاداش مدار هدف است، آنها احساس راحتی نسبت به مسیر را به دست می آورند. آنها می توانند با تغییرات خلقی و سایر علائم با اقدامات خود (یا بی حرکت) مطابقت داشته باشند. آنها شروع به تشخیص ناراحتی و گرایش می کنند که می توانند پس از تحریک شدید انتظار داشته باشند. آنها متوجه می شوند که بهترین ناراحتی ها را کاهش می دهد و تا چه حد آنها را برای بازگشت به تعادل آماده می کند. با دانستن هزینه های پنهان تحرک بیش از حد، آنها می توانند آگاهانه بیدار شوند یا مزایای تحریک کمتر شدید را انتخاب کنند.
به طور خلاصه ، آنها مارپیچ اعتیاد آور و نحوه مدیریت آن را کاملا درک می کنند. هنگامی که آنها دوباره به صندلی راننده بازگشتند ، اعتماد به نفس و خوش بینی آنها برمی گردد. یکی گفت:
با توجه به تصویر کلان ، شما در واقع چیز زیادی از پورنو نمی گیرید. حتی خوشبختی هم نیست. این چیزی است که به نظر می رسد شما به سختی به آن احتیاج دارید ، تا بتوانید در برابر آن مقاومت کنید ، اما مضر است. مغز منطقی می تواند سیگنال های مدار پاداش را نادیده بگیرد بنابراین می توان بر این مسئله فائق آمد.
اگر دانشمندان تحقیقاتی را انجام دهند که نشان می دهد مغزها باید از تحرک بیش از اندازه از طریق تغذیه و تحریک های شدید جنسی بازدارند، عالی خواهد بود. در حال حاضر ما می دانیم که این مسئله در مورد 14 روز قبل از اینکه گیرنده های آدنوزین پس از قطع مصرف کافئین به تعداد طبیعی خود بازگردند، می باشد. هنگامی که ما می دانیم که چه مدت گرایش و خلق و خوی باقی خواهد ماند، ما می توانیم به راحتی توان اراده را برای برآورده شدن آنها آماده کنیم. در همین حال، ما می توانیم آزمایش های خودمان را انجام دهیم تا کشف کنیم که چه چیزی نیاز به بازگرداندن حساسیت مغز و فرار از مارپیچ پایین است.
برای اطمینان، ما همه را در یک پیوستار زمانی که آن را به حساسیت مغز و زمان بازیابی می آید. بعضی از مغزها به دلیل گیرنده های کمتری از دپامین در بخش های کلیدی مدار پاداش آسیب پذیرتر می شوند. تروما، استرس، تنهایی، یا داروها، مغزهای دیگر را کنترل می کنند. با این حال حتی طبیعی مغز برای افزایش نارضایتی از تحریک بیش از حد در معرض خطر است.
در واقع، دو سوم از ما در حال حاضر دارای اضافه وزن و 17٪ از کاربران پورنو اینترنتی هستند نشانه هایی از رفتار اجباری را نشان می دهد. تمایل به گرفتن اغواکننده غذا و نشانه های جنسی آسیب شناختی نیست ، یا حتی یک معلولیت نیست. طبیعی است. این احتمالا نقش مهمی در توانایی اجداد ما در تولید داشت us. افسوس ، مارپیچ رو به پایین در پاسخ به تحریک بیش از حد طبیعی است که به دلیل تکامل مغز ما نیز طبیعی است. این بدان معناست که ما نه تنها در یک پیوستار هستیم بلکه با یک شیب لغزنده نیز روبرو هستیم.
خبر خوب این است که ما هرکدام را می توانیم با تغییر دادن ما، حداقل تا حدی، به پایین و پایین حرکت کنیم رفتار. هرچقدر طولانی تر شده اید، بیشتر طول می کشد تا ما حساسیت مغز طبیعی خود را بازگردانیم. با این حال، بسیاری از آنها به آن دست پیدا می کنند.
متأسفانه ، عملکرد این مکانیسم اشتهای اولیه در مغز هنوز دانش عادی نیست. در نتیجه ، بسیاری از ما تصور می کنیم که چنین هستیم نمی تواند بیش از حد تحریک شده توسط نسخه های شدید از جنس و غذا، و تنها افراد غیر طبیعی تبدیل به چاقی و یا بیش از حد عادی. با درک اینکه چگونه رفتار و حساسیت مغز در واقع در تعامل هستند، ما ممکن است قادر به جلوگیری از کشیدن به آسیب شناسی.
این به خود ما بستگی دارد
مغز ما با آرایش ژنتیکی تنظیم می شود. محیط زیست ما مملو از محصولات خوب مصنوعی است که توسط منافع اقتصادی قدرتمندی خارج از کنترل ما به بازار عرضه می شود. این رفتار بهترین گزینه برای حفاظت از حساسیت و سلامت مغز ما است. اگر آگاهانه هدایت نشویم ، بسیاری از ما سیم پیچیده شده ایم که در یک مارپیچ رو به پایین قرار بگیریم.
خوشبختانه ما انسان ها کنترل بیشتری نسبت به حساسیت مغزمان داریم تا اینکه تصدیق کردیم. این پژوهش جدید نشان می دهد که رفتار مهم است.
به روز رسانی: آمار سال 2010 در مورد چاقترین کشورهای جهان
تکمیلی:
- اعتیاد به اعتیاد جنسی / جنسی؟ این صفحه لیست شده است مطالعات مبتنی بر علوم اعصاب 39 (MRI، fMRI، EEG، neuropsychological، هورمون). آنها معتقد به حمایت قوی از مدل معتادان هستند، زیرا یافته های آنها عوارض نورولوژیکی گزارش شده در مطالعات اعتیاد به مواد را نشان می دهد.
- نظرات کارشناسان واقعی در مورد اعتیاد به مواد مخدر / جنسی؟ این لیست شامل 16 بررسی و تفسیر اخیر ادبیات توسط برخی از دانشمندان عصبی در جهان است. همه از مدل اعتیاد حمایت می کنند.
- علائم اعتیاد و تشدید مواد افراطی بیشتر؟ بیش از 30 مطالعه گزارش یافته های سازگار با تشدید استفاده از پورنو (تحمل) ، عادت به پورنو ، و حتی علائم ترک (تمام نشانه ها و علائم مربوط به اعتیاد).
- یک تشخیص رسمی؟ کتابچه راهنمای تشخیصی پزشکی که به طور گسترده در جهان استفاده می شود، طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD-11)، دارای یک تشخیص جدید است مناسب برای اعتیاد به پورنو: "اختلال رفتار جنسی اجباری"
- نابود کردن نقطه گفت و گو بی نظیر که "میل جنسی بالا" توضیح می دهد دوران رابطه جنسی یا اعتیاد جنسی: حداقل 25 مطالعه این ادعا را که معتادان جنسی و پورنو "فقط تمایل جنسی زیادی دارند" جعل می کنند
- مشکلات جنسی و جنسی این لیست شامل مطالعات 26 است که وابستگی به استفاده از پورنو / پورنوگرافی را به مشکلات جنسی و افزایش تحریک به تحریک های جنسی مرتبط می کند. fمطالعات 5 در این لیست نشان می دهد علیت، به عنوان شرکت کنندگان استفاده از پورنو را حذف و اختلالات مزمن جنسی مزمن را درمان کرد.
- اثرات پورنو بر روابط؟ مطالعات تقریبا 60 ارتباط استفاده از پورنو را با رضایت جنسی و رابطه جنسی کمتر می کند. (تا آنجا که می دانیم تمام مطالعات مربوط به مردان بیشتر گزارش شده است که استفاده از پورنو مرتبط است فقیرتر رضایت جنسی و یا رابطه)
;
