سن 31 سالگی - با اعتماد به نفس بیشتر ، علائم افسردگی از بین رفته ، علائم ADHD بسیار بهبود یافته ، سنگدان سخت

با توجه به برنامه "زنجیره خود را نشکن" من این صدمین روز حضور در فیلم های پورنو نیستم. حدود 100 روز بعد ، این بخشی از هویت من شد.

برخی از موارد را که من در طول مسیر متوجه شدم:

  • 30 روز اول سخت ترین روز بود. آن روزهایی بود که ساختن "X" در برنامه من و خواندن nofap و YBOP برای ادامه مسیر من بسیار مهم بود و هر شب که می خواستم برخی اقدامات سایت را تماشا کنم.
  • روزهای 30-60 ، هنوز کار ساده ای نبود ، اما هرگز یک بار به اندازه روزهای اول 30 دشوار نبود.
  • مدتی پس از روزهای 70 ، من فراموش کردم که حتی یک خط برنامه هم داشتم. برای من کاملاً ناگهان بسیار آشکار بود که من فقط نوع فردی نیستم که اجباری پورنو را تماشا می کند.
  • من گاهی اوقات خاموش می شوم ، شاید هفته ای یک بار وقتی واقعاً احساس آزادی می کنم. هرگز به پورنو نرفتم ، و من در واقع یک چراغ گوشتی را برای تقلید از احساس مهبل خریداری کردم ، تا بتوانم دیک خود را آموزش دهم تا بهتر از واژگونی نسبت به دست دادن پاسخ دهم.
  • من هنوز هم گاهی اوقات یک جفت از جوانان را در یک subreddit نگاه خواهم کرد ، زیرا من بچه ها را دوست دارم ، اما برای روزهای 100 من هیچ کاری نکرده ام ، پرش نکردم و یا به پورنو نرفتم.
  • هرچه مدت زمان طولانی تر این خط را حفظ کنم ، احساس کنترل بیشتری بر وضعیت ذهن خود دارم. این واقعاً مرا درک می کند که چقدر در چند سال گذشته کنترل ذهن خود را از دست داده بودم. تعجب می کند که اگر هدایت بهتری داشته باشم چقدر می توانستم به دست بیاورم.
  • من هنوز هم تمایل به تماشای و لرزش به پورنو دارم. در واقع ، در حال حاضر که می نویسم ، بیهوده تر می شوم و می خواهم چیزی را روشن کنم. تفاوت در این است که اکنون مهار این خواسته ها بسیار بسیار آسان تر است.
  • من فکر نمی کنم فقط اگر بوقلمون سرد را ترک کنم و موفق شوم ، اگر در زندگی ام چیزهای معمولی و معمولی هم نداشتم: من تمیز غذا می خورم (هفته ای یک بار با تقلب) ، آهن را پمپ می کنم 3 بار در هفته و 3 بار در هفته یوگا انجام دهید ، من سعی می کنم حداقل دو بار در هفته با افراد خوب معاشرت داشته باشم ، مقدار زیادی آب بنوشم و استراحت زیادی داشته باشم. همیشه اینطور نبود ، بنابراین متوجه شدم که همه نمی توانند همه اینها را حفظ کنند ، بنابراین اگر مجبور شدم یکی از مواردی را که در آن لیست است انتخاب کنم ، استراحت (یا آب) کافی خواهد بود. من متوجه می شوم که هر وقت خسته شدم ، حفظ کنترل خود دشوارتر است.

فکر نمی کنم دوباره عود کنم. هر وقت دلم می خواهد عود کنم ، به این فکر می کنم که چقدر وقت تلف کرده ام و چگونه نمی توانم بمیرم که فکر کنم یک چهارم از زندگی ام را صرف تماشای پورنو کرده ام.

مردم با آن همراه باشید ، قبل از اینکه بدانید بخشی از آن شما خواهد بود و زندگی شما خیلی بهتر خواهد شد.

ارتباط دادن - 100 روز NoFap - فراموش کرد که من حتی در یک خط هستم.

by MrDesignerMan


 

گزارش 45 روز - ورود به سیستم 45 روزه - راحت تر می شود

سلام به همه،

بعد از آخرین ورود در 31 روز ، من واقعاً شروع به حرکت کردم. توضیح آن سخت است اما احساس می کنم کنترل کاملی بر زندگی ام دارم. من در همه تعاملات اجتماعی اعتماد به نفس بیشتری دارم ، علائم افسردگی از بین رفته ، علائم ADHD بسیار بهبود یافته است. Rock hard boners، من در حال صحبت با Jack Stallion هستم، مانند زمانی که من 20 میلی گرم سیالی مصرف می کردم.

من به یک ماشین بهره وری تبدیل نشده ام ، در واقع تصمیم گرفته ام استراحت کرده و زیاد بخوابم تا به بدن خود فرصت بدهم تا بهبود یابد. اما حالا وقتی استراحت می کنم ، احساس می کنم یک استراحت واقعی است ، نه فقط یک ذهن مسابقه ای و یک سری رفتارهای اجباری.

من فکر می کنم آنچه این بار به من کمک کرد تا با آن کنار بیایم ، خودآگاهی بیشتر از محرک ها است و در غیر این صورت یک روال خوب است. من یک کار ثابت دارم ، به رختخواب می روم و همزمان بیدار می شوم ، مکمل هایی برای سلامتی مغز مصرف می کنم ، به سالن ورزشی می شوم و برای انعطاف پذیری یوگا می کنم.

هفته گذشته یک شب داشتم که عود جزئی داشتم ، اواخر شب یک شب برای حدود 20 دقیقه برخی پروفایل های اسکورت را مرور کردم. اما حتی در حالی که من این کار را انجام می دادم ، می توانم احساس کنم که عملکرد اجرایی من این بار چگونه دخالت می کند.

من واقعاً از نتایج آزمایش NoFap خوشحالم و قصد ندارم دوباره پورنو تماشا کنم. کاش همه می توانستند به آن پایبند بمانند. من انجیل NoFap را به برخی از دوستانم که به آن نیاز دارند تبلیغ کرده ام ، اما می توانید از عدم ارتباط چشمی آنها ، کمبود رانندگی در زندگی و کمبود انرژی در تعاملات اجتماعی متوجه شوید ، که آنها هنوز در آنجا نیستند. نمی توانم درباره آنها قضاوت کنم ، 2.5 سال طول کشید تا به جایی رسیدم که بتوانم مدتها با آن بمانم.

بهترین آرزوها را برای شما آرزو می کنم و به یاد داشته باشید که با آن کنار بیایید! بهتر می شود