من به عنوان یک انسان پیشرفت کردم

90 روز آخر زندگی من تغییرات زیادی ایجاد کرد. همه چیز با یک رزولوشن قوی شروع شد تا برای همیشه متوقف شود. برای زندگی. اولین قدم دریافت این طرز فکر معروف 100٪ بود. خلاصه این است که "پورنو برای خود شما وجود ندارد ، و انجام آن یک گزینه نیست". این باعث شد که خطوط من کاملاً آسان باشد زیرا من اصرارهای زیادی ندارم. چیزی که من را آزار می داد این بود که همه این احساسات ناشی از جدایی با دوست دختر ، تنها بودن ، زندگی سخت در دانشگاه ، بازگشت به خانه پدر و مادرم بود.

اما در تمام این روزها من به عنوان یک انسان پیشرفت کردم ، روی اضطراب اجتماعی خود کار می کنم ، دوستانه رفتم ، قلبی انجام دادم ، بلند کردم ، کتاب خوبی خوانده ام که به شما توصیه می کنم (SLIGHT EDGE). من همچنین پایان نامه خود را برای دریافت دیپلم خود نوشتم. فکر می کنم برای افراد بهتر شدم ، مثبت تر ، در بعضی مواقع زیاد مراقبه کردم. همچنین من به یک موسیقی واقعی تبدیل شده ام ، یک ملمن ، هر روز با سلام و احترام به موسیقی گوش می دهم ، که هرگز قبل از این حد اتفاق نیفتاده است.

90 روز حالت سخت با ارائه این جنبه های مثبت ، مبارزه با بیضه های من بود. من هرگز خواب خیس نمی دیدم ، بنابراین نگران پروستات خود بودم ، اما روزی با خودم گفتم - احتمالاً طبیعی است که nofap برای 90 روز از خودارضایی با عصبانیت انجام شود ، و شما آقا معنی این کلمه را نمی دانید: "متوسط" بنابراین فقط نمی توانید آن جونسون را لمس کنید.

اما هنوز هم تعلل و نگرانی و اضطراب وقتی که باید چیزی را برنامه ریزی کنم بزرگترین مشکل من است. اما همیشه باید کاری انجام شود که من آن را به چالش بکشم.

من می خواهم صمیمانه از هر فردی که به من در این سفر بی پایان کمک کرده است تشکر کنم. من قبلاً هرگز در این گروه خیلی فعال نبودم. حدس می زنم حتی وقتی بعضی اوقات تعلل می کرد ، باز هم به خاطر همه شما مفید بود. همه شما که برای گرفتن ، دادن ، به اشتراک گذاری و یادگیری اینجا آمده اید. با تشکر از شما رفقا.

بنابراین برادران ، اکنون خوشحالم که از این فرصت برای نوشتن از این منظر برخوردار هستم اما من متوقف نمی شوم ، فقط به یک خط 1 ساله می روم. امیدوارم در 21 ژوئیه 2016 یک موشک به نشان خود جشن بگیرم. مثبت بمانید ، فروتن باشید و قوی بمانید. همه شما را دوست دارم !!!!

ارتباط دادن - آیا روزهای 90 دوباره زمان 1st بود.

by bialy_kiel