سلام مدتی است که من در این انجمن ها چیزی نگذاشته ام ، اما به زودی به یک سال بدون پورنو نزدیک می شوم و فکر کردم می توانم درباره پیشرفت خود پست بگذارم. شاید بعضی از شما من را به یاد داشته باشید.
زمانی در اواسط مارس سال گذشته ، یک هارددیسک کوچک و آبی را از کمد بیرون آوردم و چند دقیقه به آن نگاه کردم. این شامل تمام پورنوهایی بود که من از سال 2010 بارگیری و پشتیبان گیری کردم. این دیسک سخت حاوی برخی از فیلم های پورنو مورد علاقه من بود. وقتی به آن نگاه می کردم ، به این فکر کردم که قبلاً محلی برای فرار از آنجا بوده است. در یک برهه ، آن واقعاً یک هدف معتبر در زندگی من داشت. این تا حدودی یک پناهگاه از مشکلاتی بود که در خانه با آن روبرو شدم. این یک قلمرو خیالی بود ، جایی که می توانستم به انگیزه های جنسی مغزم پاسخ دهم. با این حال ، همان موقع که آن را در دست داشتم و آن شب به آن فکر کردم ، فهمیدم که دیگر این کار را برای من انجام نمی دهد. این هارد دیسک دیگر فراری برای من نبود. واقعاً بیشتر شبیه زندان بود. من تقریباً هر شب پورنو را از آن تماشا می کردم (که با از بین رفتن تازگی بیشتر به آن اضافه می کردم) و احساس می کردم حتی اگر بخواهم نمی توانم جلوی آن را بگیرم.
آن شب چیزی در درون من تغییر کرد. نمی دانم چه بود. شاید من فقط احساس می کردم زندگی ام از کنترل خارج شده است. شاید من خیلی به آینده فکر کردم و اینکه از آن زمان واقعا دوست دارم چه جور آدمی باشم. شاید من فقط بیمار شده بودم و از احساس شرمندگی با خودم برای دیدن پورنو خسته شده بودم. بنابراین ، من هارد دیسک را به کامپیوتر خود متصل کردم و آن را کاملا پاک کردم. محتویات قابل بازیابی نیستند. من به حدود هشت سال جمع آوری و تماشای پورنو گفتم "بای بای".
سپس ، من به این انجمن پیوستم و با خودم تعهد کردم که تماشای پورنو را برای همیشه ترک کنم. من هرگز نمی خواستم به آن برگردم و هنوز هم نمی خواهم.
بسیاری از مردم در مورد تجربیات خود در زمینه ترک اعتیاد خواهند نوشت و ادعا می کنند که پس از 90 روز "ابرقدرت" های جدیدی پیدا کرده اند. من تقریباً 365 روز تمیز بوده ام و هیچ ابرقدرتی پیدا نکرده ام. با این حال ، من چیزی بسیار ارزشمندتر از آن یافتم: بخشی از ذهن تازه پیدا شده. من درصد زیادی از زندگی ام معتاد بودم. من از سن 14 یا 15 سالگی شروع به تماشای پورنو کردم ، و علاقه ام به آن در 16 سالگی به یک اعتیاد تبدیل شد. اکنون 26 ساله هستم. این تقریباً نیمی از زندگی من است که معتاد به پورن شدم. هر روز که معتاد می شدم روزی بود که از خودم احساس شرم می کردم ، روزی از خودم بیزار می شدم و روزی بود که بخاطر کاری که هر شب انجام می دادم گناهکار بود. من در طول روابط عاشقانه زندگی ام ، پورنو تماشا می کردم که احساس گناه و شرم را تقویت می کرد. اکنون ، بسیاری از این احساس گناه ، شرم و انزجار از بین رفته است. من به آنچه امروز هستم بیشتر از آنچه كه یك سال پیش بودم افتخار می كنم و فکر می كنم داشتن این اعتماد به نفس نسبت به هر ابرقدرتی بسیار ارزشمندتر است.
با این حال ، من همچنین می خواهم به این نکته اشاره کنم که ، به نوعی ، من واقعاً تازه کار را شروع کرده ام. من حدود 9 سال در اعتیاد اعتیادم بودم و فقط برای یک نفر پاک بوده ام. از برخی جهات ، من هنوز تازه واردم که بدون پورنو هستم. من نمی خواهم کسی را دلسرد کنم ، اما باید واقعیت را به شما بگویم: هنوز هم تمایل به تماشای پورنو را دارم. من هنوز معتادم وقتی دوران سختی را پشت سر می گذارم ، پورنو هنوز خود را به عنوان یک فرار جذاب در ذهن من نشان می دهد. این خود را به عنوان یک روش تضمین شده برای ایجاد احساس فوری بهتر ارائه می دهد و من مجبورم که با آن مبارزه کنم. در آن زمان ها ، فقط باید به خودم بگویم که کار "احساس بهتر" تمام شده است. من نمی خواهم "احساس خوبی" داشته باشم ، می خواهم زندگی کنم. من می خواهم هر نوع غذای زندگی را برایم بیرون بیاورم ، چه لذت بخش باشد و چه دردناک ، و می خواهم آن را تجربه کنم. من نمی خواهم احساساتم را با پورنو درمان کنم و هنوز هم باید مرتباً به آن فکر کنم.
من این را نمی گویم تا کسی از بهبودی بترسد. بهبودی کار سختی است و مدت زیادی طول می کشد. من دقیقاً نمی دانم چه مدت طول می کشد. من حدس می زنم این برای همه متفاوت است. با این حال ، برای من ، من می دانم که بیش از یک سال طول می کشد تا احساس کنم اعتیادم واقعاً بهبود یافته است. من به مدت 9 سال داشتم اعتیادم را بازی می کردم. شاید 9 سال متانت باشد تا اینکه من واقعاً بدانم که آزاد بودن از پورنو کاملاً چگونه است.
دوستان ، بله ، کار سختی است. با این حال، شما می توانید آن را انجام دهید. می توانید از اعتیاد پورنو بهبود پیدا کنید. شما می توان بازیابی و ارزش جنگیدن را دارد. شما می توانید مسائل را به دست خودتان بگنجانید و می توانید نسخه بهتری از خودتان شوید.
در آخر ، می خواهم بگویم که من از این جامعه سپاسگزارم. بسیاری از شما تاکنون در طول دوره نقاهت خود به من بصیرت و چشم انداز ارائه داده اید و من نمی خواهم که این امر بدون تأیید باشد. به عنوان راهی برای بازگشت به جامعه ، در صورت تمایل در مورد بهبودی از من سال کنید. من از کمک به شما خوشحالم و می خواهم موفق شوید!
ارتباط دادن - 352 روز بدون انجمن - AMA
by ریدلی
;