روانپزشکی Clin Neurosci. 2016 Aug 4. doi: 10.1111 / pcn.12429.
آهنگ جی1, پارک JH1, هان DH1, روه س2, پسر جی1, چوی تی3, لی ح3, کیم TH4, لی YS1.
چکیده
AIM:
ما اثرات درمان بوپروپیون و اسیلالوپرام را در بیماران مبتلا به اختلال بازی اینترنتی (IGD) مقایسه می کنیم.
مواد و روش ها:
ما نوجوانان و بزرگسالان 119 را با IGD استخدام کردیم. ما این شرکت کنندگان را برای هفته های 6 در سه گروه به شرح زیر درمان کردیم: شرکت کنندگان 44 با بوپروپیون SR (گروه بوپروپیون) تحت درمان قرار گرفتند ، شرکت کنندگان 42 با اسکیتالوپرام (گروه اگزیتالوپرام) تحت درمان قرار گرفتند و بیماران 33 بدون هیچگونه دارویی در جامعه (گروه مشاهده) ) در ابتدا و در جلسه پیگیری هفته ای 6 ، همه افراد با استفاده از کلینیکی برداشت جهانی-شدت (CGI-S) ، مقیاس اعتیاد به اینترنت جوان (YIAS) ، پرسشنامه افسردگی بک (BDI) ، مقیاس رتبه بندی ADHD (ARS) ارزیابی شدند. ) و مقیاس مهار و فعال سازی رفتاری (BIS / BAS).
نتایج:
هر دو گروه اسکیتالوپرام و گروه بوپروپیون بعد از هفته درمانی 6 در مقایسه با گروه مشاهده ، در تمام مقیاسهای علائم بالینی بهبود نشان دادند. علاوه بر این ، گروه بوپروپیون پیشرفت بیشتری در نمرات CGI-S ، YIAS ، ARS و BIS نسبت به گروه اگزیتالوپرام نشان داد.
نتیجه گیری:
هر دو بوپروپیون و اسکیتالوپرام در درمان و مدیریت علائم IGD مؤثر بودند. علاوه بر این ، به نظر می رسد که بوپروپیون در بهبود توجه و تکانشگری در بیماران مبتلا به IGD از اسکیتالوپرام موثرتر است. علاوه بر این ، به نظر می رسد توجه و تکانشگری برای مدیریت IGD مهم است.
این مقاله توسط کپی رایت محافظت می شود. همه حقوق محفوظ است.
کلید واژه ها:
داروهای ضد افسردگی؛ بوپروپیون؛ اسسیلالوپرام؛ اختلال بازی اینترنت؛ داروسازی
مقاله:
DOI:
;