بهداشت اپیدمیول. 2018 اوت 8. doi: 10.4178 / epih.e2018039.
کیم ای1, Yim HW1, جونگ ه1, جو SJ1, لی هنگ کنگ1,2, پسر HJ1, هان هه1.
چکیده
اهداف:
ارتباطات باز و حمایتی والدین و فرزندان برای کاهش رفتارهای بزهکارانه نوجوانان شناخته شده است. اخیراً ، خطر اعتیاد به بازی در اینترنت در نوجوانان در حال افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیرات واسطه ای روش های ارتباطی والدین و فرزندان بر رابطه بین پرخاشگری نوجوانان و خطر اعتیاد به بازی های اینترنتی بود.
مواد و روش ها:
شرکت کنندگان در این مطالعه 402 دانش آموزان کلاس 1st از چهار دبیرستان راهنمایی در سئول بودند که برای ثبت نام غیرقانونی از اختلال بازی در نوجوانی در اوایل نوجوانی (iCURE) در کاربر اینترنتی اینترنت ثبت نام کردند و ارزیابی پایه را در 2016 انجام دادند. مدل معادلات ساختاری بر اساس پرسشنامه پرخاشگری (AQ) ، صفحه نمایش علائم استفاده از بازی های اینترنتی (IGUESS) ، موجودی ارتباطات مادر-کودک (mPACI) ، و پرسشنامه ارتباطات پدر-کودک (fPACI) ساخته شد.
نتایج:
نتایج نشان داد که پرخاشگری نوجوانان با خطر اعتیاد به بازی در اینترنت ارتباط دارد. روش ارتباط پدر و کودک رابطه بین پرخاشگری و خطر اعتیاد به بازی های اینترنتی را واسطه قرار داد. با این حال ، روش ارتباطی مادر و کودک هیچ واسطه ای نداشت.
نتیجه:
یافته های ما حاکی از آن است که پدر باید در جهت بهبود مهارت های ارتباطی باز و مثبت با فرزندان خود تلاش کند ، زیرا روش ارتباط پدر و فرزند نقش مهمی در رابطه بین پرخاشگری نوجوانان و خطر اعتیاد به بازی های اینترنتی ایفا کرده است.
کلید واژه ها: اعتیاد به بازی های اینترنتی؛ پرخاشگری؛ ارتباطات؛ میانجیگری
مقاله: 30089352
;