Clin Psychopharmacol Neurosci. 2017 Nov 30؛ 15 (4): 361-368. doi: 10.9758 / cpn.2017.15.4.361.
نام ب1, Bae S2, کیم SM3, هنگ جی3, هان DH3.
چکیده
هدف:
مطالعات متعددی اثربخشی بوپروپیون و اسیلالوپرام در کاهش بازی بیش از حد اینترنت را نشان داده اند. ما فرض کردیم که هر دو بوپروپیون و اسکیتالوپرام در کاهش شدت علائم افسردگی و علائم اختلال بازی اینترنت (IGD) در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و IGD مؤثر باشد. با این حال ، تغییر در اتصال مغز بین شبکه حالت پیش فرض (DMN) و شبکه شوری به دلیل داروسازی متفاوت آنها بین بوپروپیون و اسیلیتالوپرام متفاوت بود.
مواد و روش ها:
این مطالعه به عنوان یک کارآزمایی آینده نگر دو سو کور در هفته 12 طراحی شده است. برای این تحقیق تعداد 30 بیمار (گروه بوپروپیون 15 + گروه اکسنیالوپرام 15) انتخاب شدند. برای ارزیابی ارتباط عملکردی دیفرانسیل (FC) بین قطب DMN و شبکه شور ، مناطق 12 را از برچسب گذاری آناتومیک خودکار در نرم افزار PickAtals انتخاب کردیم.
نتایج:
پس از درمان دارو ، علائم افسردگی و علائم IGD در هر دو گروه بهبود یافته است. تحریک پذیری و علائم توجه در گروه بوپروپیون ، در مقایسه با گروه اگزیتالوپرام به طور قابل توجهی کاهش یافته است. پس از تیمار ، FC در DMN در اگزیتالوپرام کاهش یافته و FC بین DMN و شبکه شوری در گروه بوپروپیون کاهش یافته است. بوپروپیون با کاهش معنی داری FC در شبکه شور و بین شبکه شور و DMN همراه بود ، در مقایسه با اسیلالوپرام.
نتیجه:
بوپروپیون اثرات بیشتری از اسکیتالوپرام در کاهش تکانشگری و علائم توجه نشان داد. به نظر می رسد کاهش ارتباط مغز بین شبکه شوری و DMN با بهبود علائم بیش از حد IGD و تکانشگری در بیماران مبتلا به ICDD همراه است.
کلید واژه ها: بوپروپیون؛ سیتالوپرام؛ تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی. اینترنت؛ اختلال افسردگی اساسی؛ بازی های ویدیویی
مقاله: 29073748
DOI: 10.9758 / cpn.2017.15.4.361
;