مقايسه يافته های QEEG بين نوجوانان مبتلا به اختلال بيش فعالی کم توجهی (ADHD) بدون اختلال همراه و ADHD با اختلال بازی در اینترنت (2017)

J Korean Med Sci. 2017 Mar;32(3):514-521. doi: 10.3346/jkms.2017.32.3.514.

پارک JH1, هنگ جی1, هان DH1, حداقل KJ1, لی YS1, Kee BS1, کیم SM2.

چکیده

اختلال بازی در اینترنت (IGD) غالباً همراه با اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) است. در این مطالعه ، ما با تجزیه و تحلیل یافته های کمی الکتروانسفالوگرام (QEEG) ، تفاوت های عصبی بیولوژیکی ADHD همراه با IGD (گروه ADHD + IGD) و ADHD بدون بیماری همراه (گروه فقط ADHD) را مقایسه کردیم. ما 16 مرد ADHD + IGD ، 15 بیمار پسر ADHD فقط ADHD و 15 کنترل سالم مرد (گروه HC) استخدام کردیم. شرکت کنندگان با استفاده از مقیاس اعتیاد به اینترنت یانگ و مقیاس رتبه بندی ADHD ارزیابی شدند. قدرت نسبی و انسجام بین و نیمکره ای امواج مغزی با استفاده از سیستم الکتروانسفالوگرافی دیجیتال (EEG) اندازه گیری شد. در مقایسه با گروه فقط ADHD ، گروه ADHD + IGD قدرت دلتا نسبی پایین تر و قدرت بتا نسبی بیشتری را در مناطق زمانی نشان دادند. قدرت تتا نسبی در مناطق پیشانی در گروه فقط ADHD در مقایسه با گروه HC بالاتر بود. مقادیر انسجام بین نیم کره ای برای باند تتا بین الکترودهای F3-F4 و C3-C4 در گروه فقط ADHD در مقایسه با گروه HC بیشتر بود. مقادیر انسجام درون نیمکره برای باندهای دلتا ، تتا ، آلفا و بتا بین الکترودهای P4-O2 و مقادیر انسجام داخل نیم کره ای برای باند تتا بین الکترودهای Fz-Cz و T4-T6 در گروه ADHD + IGD در مقایسه با ADHD بالاتر بود -فقط گروه. به نظر می رسد نوجوانانی که آسیب پذیری بیشتری نسبت به ADHD نشان می دهند به طور مداوم بازی های اینترنتی را انجام می دهند تا ناخودآگاه توانایی توجه را افزایش دهند. به نوبه خود ، قدرت بتا نسبی در کمبود توجه در گروه ADHD + IGD ممکن است مشابه آن در گروه HC شود. فعال شدن تکراری پاداش مغزی و سیستم های حافظه کاری در حین بازی مداوم ممکن است منجر به افزایش اتصال عصبی در نواحی پاریتو-پس سری و گیجگاهی برای گروه ADHD + IGD شود.

کلید واژه ها:

نقص توجه بیش فعالی؛ تحلیل انسجام؛ اختلال بازی در اینترنت؛ الکتروانسفالوگرام کمی؛ آنالیز طیفی

مقاله: 28145657

PMCID: PMC5290113

DOI: 10.3346 / jkms.2017.32.3.514