روانپزشک دانوب 2017 Sep;29(3):302-312. doi: 10.24869/psyd.2017.302.
Šincek D1, Humer JT, Duvnjak من.
چکیده
سابقه و هدف:
در این مقاله به بررسی بازی های اینترنتی با مشکل در زمینه اشکال دیگر رفتارهای پرخطر پرداخته شده است. پیش فرض اصلی این است که کودکان و نوجوانان در معرض خطر انواع مختلفی از رفتارهای پرخطر را در تنظیمات مختلف به نمایش می گذارند.
عنوان ها و روش ها:
کودکان و نوجوانان (N = 1150) در مورد (سایبر) خشونت ، بازی های مشکل ساز (عادات ، انگیزه ها و علائم) ، خود افشایی از طریق فیس بوک و عزت نفس مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج:
گیمرهای معمولی از نظر چهره به چهره و از طریق اینترنت خشن تر بودند و بیشتر از گیمرهای گاه به گاه مستعد بازی های مشکل ساز بودند. افرادی که بیش از پنج ساعت در روز بازی می کردند (9٪ از پاسخ دهندگان) به عنوان گیمرهای بالقوه مشکل ساز طبقه بندی شدند. آنها خشونت بیشتری را چه به صورت رو در رو و چه از طریق اینترنت تجربه کرده و مرتکب شده اند ، بیشتر درگیر در افشای خود بودند و علائم بازی مشکل ساز بیشتری نسبت به افرادی داشتند که کمتر از پنج ساعت در روز بازی می کردند ، اما این گروه ها از نظر خود تفاوت خاصی نداشتند. احترام شرکت کنندگان می توانند لیستی از هشت انگیزه مختلف برای بازی خود را انتخاب کنند. کسانی که با ایجاد ارتباط همسالان ، احساس کنترل ، آرامش ، سازگاری ، خودکارآمدی و دور شدن از مشکلات ، انگیزه بیشتری از بازی های مشکل دار دارند نسبت به مواردی که انگیزه این عوامل را ندارند ، گزارش شده اند. جنسیت ، سن ، عزت نفس ، خود افشاگری و ارتکاب خشونت به توضیح واریانس بازی های مشکل ساز کمک کرده و حدود 26٪ از واریانس آن را تشکیل می دهد. پسران ، عزت نفس پایین ، خود افشای بیشتر و مرتکب شدن هر دو نوع خشونت مرتباً با گزارش علائم بیشتر بازی های مشکل ساز ارتباط داشتند. نتایج در چارچوب یک ویژگی کلی به رفتارهای پرخطر مورد بحث قرار خواهد گرفت.
نتیجه گیری:
ارتکاب خشونت علیه همسالان (چه سنتی و چه سایبر) بازی قابل توجهی را با مشکل پیش بینی می کند. این فرضیه را تأمین می کند که کودکان و نوجوانان در معرض خطر مستعد نمایش اشکال مختلف رفتارهای پرخطر در محیط های مختلف هستند.
مقاله: 28949311
;